Τετάρτη 30 Ιουλίου 2008

ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ΧΩΡΙΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ ΧΩΡΙΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ

Του Τάσου Πανταζίδη*

Στις μέρες μας ο καθένας δηλώνει Οικολόγος. Από τον αρμόδιο υπουργό, μέχρι και τον πρωθυπουργό. Οι εταιρείες, επίσης (ακόμα και αυτές που ρυπαίνουν) μιλάνε διαρκώς για «πράσινα προϊόντα». Για χάρη του περιβάλλοντος, οι κυβερνώντες προγραμματίζουν οικονομικά –κυρίως- μέτρα για να αναγκάσουν τους πολίτες να συμπεριφέρονται πιο οικολογικά. Επιπλέον φόροι, ακριβά βιολογικά προϊόντα, πανάκριβος εξοπλισμός ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (π.χ. φωτοβολταϊκά) κλπ. Η περιβαλλοντική κρίση, έδωσε μια επιπλέον ευκαιρία για αφαίμαξη των πολιτών. Αυτοί δηλαδή που έφεραν συνειδητά την κατάσταση στο απροχώρητο, σήμερα σχεδιάζουν να μας τιμωρήσουν και από πάνω.
Η πράξη απέδειξε πως οικολογική πολιτική χωρίς σοσιαλιστικό προσανατολισμό, είναι σχήμα οξύμωρο. Τόσο ο καπιταλισμός στη Δύση, όσο και ο «Σοσιαλισμός» στην Ανατολή (στην ουσία κρατικός καπιταλισμός), προκάλεσαν με τη λειτουργία τους ανεπανόρθωτες καταστροφές στο περιβάλλον. Στο όνομα της «ανάπτυξης» καταστρέφονται δάση, αποξηραίνονται λίμνες, δηλητηριάζονται καλλιέργειες, τροποποιούνται γενετικά οι ζωντανοί οργανισμοί, η πυρηνική ενέργεια χρησιμοποιείται αλόγιστα, νοθεύονται οι τροφές και γενικά τα πάντα εμπορευματοποιούνται εις βάρος των καταναλωτών. Ακόμα και οι καλλιέργειες, μετατρέπονται σε βιοκάυσιμα αυξάνοντας την πείνα στις υπανάπτυκτες και τις αναπτυσσόμενες χώρες.
Στις μέρες μας λοιπόν, παρουσιάζεται πιο επιτακτική από ποτέ η ανάγκη για μια οικοσοσιαλιστική πολιτική. Μια πολιτική προσηλωμένη στον Σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας, με βασικό πρόταγμα όμως την προστασία και αναβάθμιση του περιβάλλοντος. Την κλιματική αλλαγή που προκαλεί η δραστηριότητα της οικονομίας της Αγοράς, την πληρώνουν πρώτοι απ’ όλους οι οικονομικά ασθενέστεροι οι οποίοι πλήττονται αβοήθητοι από τις καταστροφές. Οι ίδιοι επίσης οδηγούνται λόγω ανέχειας στις φτηνές μεταλλαγμένες και χαμηλής θρεπτικής αξίας τροφές, χρησιμοποιούν οικιακό εξοπλισμό ενεργοβόρο και μη ανακυκλώσιμο και γενικά εξαναγκάζονται σε μια καθημερινότητα που καταστρέφει το περιβάλλον, συμμετέχοντας στη δημιουργία ενός φαύλου κύκλου.
Ο ρόλος του οικοσοσιαλισμού, είναι να πιέσει για πολιτικές εναλλακτικής διαχείρισης των φυσικών πόρων και λειτουργίας της οικονομίας. Μία από τις προτεραιότητές μας θα πρέπει να είναι η ανάπτυξη μιας οικολογίας των πόλεων, παράλληλα με την προστασία δασών, υδάτων και ατμόσφαιρας. Οι «μη προνομιούχοι» είναι αυτοί που πλήττονται περισσότερο. Για το λόγο αυτό, θα πρέπει να συστρατευθεί στον αγώνα και το συνδικαλιστικό κίνημα. Οι λεονταρισμοί του τύπου: «οι οικολόγοι θέλουν να κλείσουν τα εργοστάσια και να χάσουμε τις δουλειές μας», δεν είναι μόνο αφελείς. Στην ουσία στηρίζουν τον μηχανισμό υπερεκμετάλλευσης και μεγιστοποίησης του κέρδους των βιομηχάνων, σε βάρος της ζωής όλων μας.
Ο οικοσοσιαλισμός, πρέπει εφεξής να αποτελέσει κύρια ιδεολογική συζήτηση στα κόμματα και τις πολιτικές οργανώσεις της Αριστεράς, ώστε να οδηγηθούμε σε ολοκληρωμένες προτάσεις για το περιβάλλον και την κοινωνία.

* Ο Τάσος Πανταζίδης, είναι μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής και της Κεντρικής Γραμματείας των «Οικοσοσιαλιστών Ελλάδας» αλλά και μέλος του «Διεθνούς Οικοσοσιαλιστικού Δικτύου».
Το κείμενο αυτό είναι αναδημοσίευση από την εφημερίδα του ΔΗΚΚΙ "Σοσιαλιστική Ενότητα".