3η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη ΣΥΡΙΖΑ

Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας - 27 & 28 Νοεμβρίου 2009
Σχέδιο πρότασης για την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ


Εισαγωγή

O ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί ένα ενωτικό εγχείρημα της Αριστεράς στο οποίο μετέχουν ισότιμα κόμματα, οργανώσεις και αγωνιστές –στριες που δεν είναι ενταγμένες σε κάποιο πολιτικό φορέα.
Δεν είναι ενιαίο κόμμα, αλλά μια πρωτότυπη μορφή συνεργασίας δυνάμεων, που ξεκίνησε το 2001 με τη συγκρότηση του Χώρου Διαλόγου και Κοινής Δράσης της Αριστεράς, εξελίχθηκε το 2003 στην Πρωτοβουλία για τη Συσπείρωση της Αριστεράς και διαμορφώθηκε στις αρχές του 2004 στον ΣΥΡΙΖΑ, που επιδιώκει την κοινή δράση και πολιτική συνεργασία όλων των δυνάμεων της Ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Σταθερό στοιχείο του εγχειρήματος στα χρόνια της ύπαρξης του είναι η προσπάθεια συσπείρωσης των ευρύτερων κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων της Ριζοσπαστικής Αριστεράς και της ριζοσπαστικής οικολογίας που αντιστέκονται στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, στο δικομματισμό.
Ο ΣΥΡΙΖΑ συνδέεται με τις δυνάμεις της Ευρωπαϊκής Αριστεράς και συσπειρώνει στις γραμμές του δυνάμεις που είναι μέλη ή παρατηρητές στο Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς, στην Ευρωπαϊκή Αντικαπιταλιστική Αριστερά ή και στους δύο ευρωπαϊκούς σχηματισμούς.
Η προσπάθεια κοινής δράσης και πολιτικής συνεργασίας, οφείλει να συνεχιστεί δυναμικά και να είναι ανοιχτή όχι μόνο σε όλες ανεξαιρέτως τις δυνάμεις της Αριστεράς, αλλά και σε εκείνες της ριζοσπαστικής οικολογίας, του φεμινισμού και όλων των πολύμορφων κοινωνικών κινημάτων, χώροι που αν και σήμερα δεν διαθέτουν αυτόνομη πολιτική έκφραση συσπειρώνουν χιλιάδες αγωνιστές και αγωνίστριες σε κινηματικές συσπειρώσεις και δίκτυα, καθώς επίσης και στους αγωνιστές και αγωνίστριες της λαϊκής βάσης του ΠΑΣΟΚ, που αποδεσμεύονται απ’ αυτό, λόγω της νεοφιλελεύθερης πολιτικής του.
Η κοινή δράση είναι όρος για να μπορέσει η Αριστερά να υπερασπιστεί τα άμεσα αιτήματα των εργαζομένων, να αντισταθεί σε αντεργατικές και αντιλαϊκές αυταρχικές πολιτικές, να δικαιώσει τελικά έναν από τους βασικούς λόγους ύπαρξής της.
Η πολιτική συνεργασία είναι το βήμα στην προσπάθεια για την αλλαγή του πολιτικού συσχετισμού των δυνάμεων σε όφελος του λαού και του τόπου.
Η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη που θα γίνει στις 27,28 και 29 Νοεμβρίου φιλοδοξεί να δώσει μια νέα ώθηση σε αυτό το ενωτικό εγχείρημα.
Θα έχει δύο θέματα: Πολιτικό και Οργανωτικό.
Αυτά τα δύο ζητήματα είναι διαλεκτικά δεμένα και πρέπει να αντιμετωπιστούν με εξωστρεφή και όχι με εσωστρεφή τρόπο. Το πολιτικό σχέδιο και η οργανωτική ανασυγκρότηση πρέπει να απευθύνονται προς το πλατύ κοινωνικό ακροατήριο το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ καλείται σήμερα να διεκδικήσει με την εναλλακτική πολιτική πρότασή του και τις οργανωτικές ρυθμίσεις και δυνατότητες που θα προσφέρει.

Α. Πολιτικό ζήτημα

1. Είναι ανάγκη να υπάρξει παραπέρα επικαιροποίηση και εμπλουτισμός της υφιστάμενης πολιτικής μας συμφωνίας. Η προηγούμενη συμφωνία πολιτικής συνεργασίας βασίστηκε στην διακήρυξη του στρατηγικού στόχου του σοσιαλισμού και στην αντίθεση προς τον νεοφιλελευθερισμό, τον δικομματισμό, τον κυβερνητισμό και την κεντροαριστερά και αποτυπώνεται στις Διακηρύξεις του 2003 και του 2007, στο κείμενο «15 άμεσοι στόχοι πάλης», στο Σχέδιο Προγράμματος που ενέκρινε η Πανελλαδική του ΣΥΡΙΖΑ τον Απρίλιο του 2009, στις εκλογικές Διακηρύξεις του, στα εκλογικά προγράμματα και στις επεξεργασίες που παρουσιάστηκαν στις εκλογικές μάχες που προηγήθηκαν. Όλα αυτά είναι και πρέπει να θεωρούνται κεκτημένα.
2. Σήμερα χρειάζεται να εμπλουτιστεί με επίκαιρη διατύπωση το πολιτικό πλαίσιο, που θα ξεκαθαρίζει τι σημαίνουν όλα αυτά στις συγκεκριμένες νέες συνθήκες, στο νέο πολιτικό και κοινωνικό τοπίο που προέκυψε από τις εκλογές του 2009. Και ιδιαίτερα στο ποια είναι η γραμμή της αντιπολίτευσης στο ΠΑΣΟΚ. Αυτή η πολιτική γραμμή πρέπει να αποβλέπει στη συγκρότηση μιας νέας αριστερής πολιτικής και κοινωνικής αντιπολίτευσης. Με εναλλακτικές προτάσεις για τα επίκαιρα κοινωνικά και πολιτικά προβλήματα, προτάσεις που ταυτόχρονα είναι ενταγμένες σ’ ένα συνολικό πρόγραμμα διεξόδου από τη βαθιά και πολύπλευρη οικονομική, κοινωνική και πολιτική κρίση, που στην προοπτική του έχει το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας. Μέσα από τους καθημερινούς αγώνες θα υπάρξουν τομές και ρήξεις, θα αλλάξουν οι σημερινοί συσχετισμοί και θα συγκροτηθεί μια νέα κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία που είναι αναγκαία για την επιτυχία του στρατηγικού στόχου.
3. Το ΠΑΣΟΚ παραμένει εντός των πλαισίων της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας και της νεοφιλελεύθερης στρατηγικής της.
Προσπαθεί να δημιουργήσει ελπίδες και προσδοκίες στον λαό εξαγγέλλοντας ρυθμίσεις στο «θεσμικό πεδίο». Παραμένει όμως στοχοπροσηλωμένο ως προς την καρδιά και την ουσία της οικονομικής πολιτικής, στη νεοφιλελεύθερη στρατηγική της Ε.Ε. και συγκεκριμένα στο Σύμφωνο Σταθερότητας. Οι προγραμματικές δηλώσεις και ο προϋπολογισμός της νέας κυβέρνησης, η στάση της απέναντι στην ιδιωτικοποίηση του Λιμανιού του Πειραιά, στους χιλιάδες συμβασιούχους και σε εργαζόμενους με διάφορες σχέσεις ελαστικής και επισφαλούς εργασίας (stage, ενοικιαζόμενοι κ.λ.π.) που απειλούνται σήμερα με απόλυση ενώ καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και άλλες επιλογές της σε κρίσιμα ζητήματα το επιβεβαιώνουν.
Η έμφαση της αντιπολιτευτικής τακτικής του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να στραφεί στα ζητήματα της κρίσης με αιχμές στα ακόλουθα σημεία: μισθοί, συντάξεις, εργασιακές σχέσεις, ανεργία, ιδιωτικοποιήσεις, αγροτική οικονομία, μικρομεσαίες επιχειρήσεις, ΕΒΕ, Υγεία, Παιδεία, ασφάλιση αλλά και δικαιώματα, οικολογία, περιβάλλον, κινήματα, πολιτισμός κλπ.
4. Η τακτική αυτή λαμβάνει υπόψη τις λαϊκές ελπίδες και προσδοκίες που δημιούργησε η εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ και προσανατολίζεται ώστε να τις μετατρέψει όχι σε απογοήτευση, λόγω της κυβερνητικής πολιτικής που θα ακολουθήσει το ΠΑΣΟΚ, αλλά σε μαχητική διεκδίκηση. Κάτι τέτοιο απαιτεί επίκαιρο πλαίσιο αιχμών και αιτημάτων από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ καθώς και μια απόλυτα αναβαθμισμένη οργανωτική σχέση με τα κοινωνικά μας ακροατήρια (κατά προτεραιότητα εργατική τάξη, παραδοσιακή και νέα, νεολαία, κάτοικοι λαϊκών συνοικιών, γυναίκες, αγροτιά, ΕΒΕ, μετανάστες και αποκλεισμένοι «χωρίς φωνή») ή αλλιώς ισχυρή «κοινωνική γείωση».
Αυτή η τακτική έχει συνέπειες και οδηγεί σε αλλαγές στην εργατική και συνδικαλιστική πολιτική, στην λειτουργία και δράση των τοπικών επιτροπών και στην πολιτική για την τοπική αυτοδιοίκηση.
5. Στην υπηρεσία αυτών των στόχων ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να πάρει τολμηρές πρωτοβουλίες σε όλους τους τομείς της κοινωνικής και πολιτικής ζωής.

Β. Οργανωτικό ζήτημα

1. Αποφασιστική ενίσχυση του πανελλαδικού δικτύου τοπικών και νομαρχιακών επιτροπών με συγκρότηση νέων όπου δεν υπάρχουν, ώστε να αποτελεί τον κυρίαρχο οργανωτικό ιστό του ενωτικού εγχειρήματος. Οι Τοπικές και Νομαρχιακές και Κλαδικές Επιτροπές του ΣΥΡΙΖΑ είναι τα βασικά κύτταρα του πολιτικού υποκειμένου ΣΥΡΙΖΑ.
2. Θέσπιση της έννοιας «μέλους ΣΥΡΙΖΑ» με άμεση σύνδεση με τις τοπικές και νομαρχιακές επιτροπές. Δημιουργία ενιαίου μητρώου μελών (με την συμμετοχή μελών των συνιστωσών και ανένταχτων μαζί) με την ευθύνη των τοπικών επιτροπών. Μέλος του ΣΥΡΙΖΑ είναι όποιος συμφωνεί με τις αρχές και την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, θέλει να είναι μέλος του και να συμμετέχει στις δραστηριότητές του. Το μέλος του ΣΥΡΙΖΑ παίρνει την ενιαία κάρτα μέλους.
3. Τα όργανα και τα σώματα του ΣΥΡΙΖΑ είναι: η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη, οι Γραμματείες των Τοπικών, Νομαρχιακών και Κλαδικών Επιτροπών, η Κεντρική Συντονιστική Επιτροπή και η Κεντρική Γραμματεία.
Επιτροπές του ΣΥΡΙΖΑ, που συγκροτούνται με ευθύνη της Κεντρικής Γραμματείας είναι το Γραφείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, το περιοδικό, η συντακτική επιτροπή για το site και το περιοδικό, η Οργανωτική Επιτροπή, η Επιτροπή Πολιτικού Σχεδιασμού και οι θεματικές επιτροπές. Αντίστοιχες θεματικές επιτροπές συγκροτούν και οι Νομαρχιακές και Τοπικές Επιτροπές. Τα όργανα και τα σώματα πρέπει να έχουν πλήρη δυνατότητα σχεδιασμού και άσκησης πολιτικής και ουσιαστικές σχέσεις με το δίκτυο «κυττάρων» του ΣΥΡΙΖΑ.
4. Τα μέλη της Τοπικής και Νομαρχιακής Επιτροπής ψηφίζουν την Γραμματεία της τ.ε. με θητεία ενός έτους, τους αντιπροσώπους για την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη και αποφασίζουν για τα τοπικά ζητήματα.
5. Η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη, έχει 2ετή θητεία, συγκαλείται μια φορά τον χρόνο και είναι το κυρίαρχο όργανο του ΣΥΡΙΖΑ.
6. Η Κεντρική Συντονιστική Επιτροπή προκύπτει από εκλογή με ποσόστωση εκπροσώπων συνιστωσών και ανέντακτων ή με συναίνεση. Συνεδριάζει ανά 2μηνο και η θητεία της είναι 2ετής.
7. Η Κεντρική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ εκλέγεται από την ΠΣΕ με ποσόστωση εκπροσώπων συνιστωσών και ανέντακτων ή συγκροτείται συναινετικά. Θητεία Γραμματείας 2ετής.
8.Οι Επιτροπές, που βοηθούν την άσκηση της καθημερινής πολιτικής δουλειάς (η Επιτροπή Πολιτικού Σχεδιασμού, το Γραφείο Τύπου ΣΥΡΙΖΑ, η Οργανωτική Επιτροπή, το περιοδικό και η Συντακτική Επιτροπή για το site και το περιοδικό) στελεχώνονται με απόφαση της Γραμματείας.
9. Οι αποφάσεις των οργάνων επιδιώκεται να παίρνονται με συναίνεση. Όταν αυτό δεν είναι εφικτό προτείνεται η πλειοψηφία των 2/3.
10. Bασικές αρχές της συγκρότησης και λειτουργίας του ΣΥΡΙΖΑ αποτελούν: η ισοτιμία ανδρών και γυναικών, ο πλουραλισμός (Κοινοβουλευτική Ομάδα, σύνθεση οργάνων, εκπροσώπηση στα ΜΜΕ κλπ.).
11. Αποφασιστική ενίσχυση του «ταμείου ΣΥΡΙΖΑ», με συγκεκριμένο τρόπο, ώστε να υπάρξει η δυνατότητα αυτόνομης πολιτικής και οργανωτικής λειτουργίας του, κεντρικά και τοπικά.
Το υπόλοιπο ποσό της κρατικής χρηματοδότησης θα κατανέμεται μεταξύ των συνιστωσών, ανάλογα με τη συμφωνία που θα υπάρξει.

Γ. Οργάνωση της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης.

Η Πολιτική και Οργανωτική Συνδιάσκεψη της 27,28,29 Νοεμβρίου 2009, θα συγκροτηθεί με τη συμμετοχή της Κεντρικής Γραμματείας , των Συντονιστικών Επιτροπών ή Γραμματειών των Τοπικών και Νομαρχιακών Επιτροπών, της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, του Οργανωτικού Γραφείου, στελεχών των κλαδικών και θεματικών Επιτροπών, των μελών του Γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και από αντιπροσώπους που θα αποφασίσουν οι τοπικές επιτροπές, σε αριθμούς που θα συμφωνηθούν ανάλογα με τα μέλη που θα πάρουν μέρος στις διαδικασίες προς την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη.

Αθανασίου Κώστας (ΡΟΖΑ)
Γαλάνης Νίκος (ΚΟΕ)
Γιανόπουλος Τάκης (ΞΕΚΙΝΗΜΑ)
Θεωνάς Γιάννης (ΚΕΔΑ)
Κοσμάς Πάνος (ΚΟΚΚΙΝΟ)
Μαστρογιαννόπουλος Τάκης (μη ενταγμένος)
Μπανιάς Γιάννης (ΑΚΟΑ)
Νταβανέλος Αντώνης (ΔΕΑ)
Πανταζίδης Τάσος (Οικοσοσιαλιστές)
Ρήγος Άλκης (μη ενταγμένος)
Σαπουνάς Γιώργος (ΑΠΟ)
Σπαθής Μάκης (μη ενταγμένος)
Τσακνιάς Δήμος (μη ενταγμένος)
Χριστοδουλοπούλου Τασία (μη ενταγμένη)