ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ – ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗ ΒΟΥΛΗ

Εδώ και πολύ καιρό, οι απλοί πολίτες, εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, άνεργοι, σπουδάζοντες, δημιουργοί, ο Λαός, αντιμετωπίζουν με πλήρη απαξίωση το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του. Ακόμα και η Αριστερά, αντιμετωπίζεται –δίκαια ή άδικα- ως συνένοχη της κατάρρευσης. Αποδεικνύεται πως ο πολιτικός λόγος και οι δράσεις μας σε τοπικό επίπεδο, δεν αρκούν για να συσπειρώσουν τον κόσμο δίπλα μας. Άλλωστε, η όλη λειτουργία του χώρου της Αριστεράς (όπως αυτή εκφράζεται μέσα στους κομματικούς συσχετισμούς) είναι προβληματική και κατώτερη των λαϊκών αναγκών, έτσι κι αλλιώς.
Τελευταία ελπίδα, είναι η ρήξη με τις μέχρι τώρα πρακτικές μας.
Υποτίθεται ότι οι ριζοσπαστικές δυνάμεις της Αριστεράς, οι κομμουνιστές, οι επαναστάτες, οι σοσιαλιστές, χρησιμοποιούν τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες, προκειμένου να απευθύνονται σε μεγαλύτερο κοινό, να έχουν τα μέσα ισχυρής παρέμβασης στις κινηματικές εξελίξεις και να πληροφορούνται καλύτερα, χάρη στην ιδιότητα του Βουλευτή, του μέλους επιτροπών κλπ.
Για μας η κοινοβουλευτική εκπροσώπηση δεν είναι σκοπός αλλά μέσο για την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος. Όταν όμως το μέσον σε απομακρύνει από το σκοπό, οφείλεις να αναθεωρήσεις και να επανασχεδιάσεις τον τρόπο χρήσης του.
Η επιδεικτική αποχώρηση των Βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ από το κοινοβούλιο, είναι επιτακτική ανάγκη. Σε –λίγες- επιλεγμένες συνεδριάσεις, μπορούμε να χρησιμοποιούμε το δικαίωμα του Προέδρου της Κ.Ο. να μιλά και να απογυμνώνει τη «Δημοκρατία» τους, αλλά όλοι οι υπόλοιποι να είναι διαρκώς εκτός Βουλής. Να μιλάνε με τον κόσμο, να ενημερώνουν σε σταθερά σημεία και ώρες, καθημερινά και να αποκαλύπτουν την υποκρισία, το ψέμα και τα αδιέξοδα της πολιτικής ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΛΑΟΣ. Μόνο έτσι υπάρχει ελπίδα να μην εξακολουθήσει ο Λαός να μας συνδέει με το σάπιο πολιτικό σύστημα.