Εμείς οι σκοτεινοί, εμείς οι τρομοκράτες
Στοχευμένη επίθεση με διπλό αποδέκτη
Στις 7 Ιουνίου και ώρα 4:30 τα ξημερώματα πραγματοποιήθηκε εμπρηστική επίθεση στο αυτοκίνητο της μητέρας μου, με το οποίο κυκλοφορούσα τον τελευταίο καιρό, μιας και η αστυνομία αρνείται να μου επιστρέψει το όχημα μου μετά από 14 μήνες, που κρατείται με πρόσχημα την εξέταση. Μαζί με το Ι.Χ της μητέρας μου, στοχευμένη επίθεση δέχτηκε
η μηχανή ενός παιδικού φίλου-συντρόφου που είχε την ατυχία να του αφήσω το αυτοκίνητο για λίγες μέρες.
Η επίθεση έγινε λίγο πριν ξημερώσει, ακριβώς κάτω από το σπίτι του φίλου, το οποίο είναι μόλις ένα στενό κάτω από το αστυνομικό τμήμα της περιοχής. Συγκεκριμένα, ένα αυτοκίνητο μαύρο, τύπου τζιπ, με φιμέ τζάμια και χωρίς πινακίδες (σας θυμίζει κάτι;;), σταμάτησε παραπλεύρως του στενού όπου κατέβηκε ο συνοδηγός και περιέλουσε με μεγάλη ποσότητα εύφλεκτου υγρού και τα δύο οχήματα, έχοντας φροντίσει να τοποθετήσει στο μπροστινό φανάρι της μηχανής πανιά ποτισμένα με εύφλεκτο υγρό και παράλληλα να
αφήσει στην οροφή του αυτοκινήτου της μητέρας μου ένα μεγάλο μπιτόνι. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να καούν ολοσχερώς και τα δύο οχήματα, ενώ από τη μεγάλη φωτιά και τη θερμότητα προκλήθηκε ζημιά και στο Ι.Χ. ενός γείτονα, που ήταν σταθμευμένο περίπου στα 4 μέτρα. Περιττό να αναφέρω ότι η αστυνομία έκανε πάνω από 10 λεπτά να έρθει, την στιγμή που το πολυδύναμο τμήμα της Νίκαιας απέχει μόλις 50 μέτρα. Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι όταν η μητέρα μου και ο φίλος μου πήγαν να κάνουν μήνυση κατά αγνώστων, το αστυνομικό τμήμα Νίκαιας δήλωσε ότι δεν είναι αυτό αρμόδιο. Η εμπρηστική αυτή επίθεση έχει δύο αποδέκτες. Από τη μία είναι ένα χτύπημα που στόχο έχει την τρομοκράτηση των αγώνων και των αγωνιστών και από την άλλη στοχεύει άμεσα στον εκφοβισμό εμού του ιδίου, του συγγενικού μου αλλά και του φιλικού μου περιβάλλοντος, αποσκοπώντας στην κάμψη κάθε αντίστασης.
Στοχευμένη επίθεση με διπλό αποδέκτη
Στις 7 Ιουνίου και ώρα 4:30 τα ξημερώματα πραγματοποιήθηκε εμπρηστική επίθεση στο αυτοκίνητο της μητέρας μου, με το οποίο κυκλοφορούσα τον τελευταίο καιρό, μιας και η αστυνομία αρνείται να μου επιστρέψει το όχημα μου μετά από 14 μήνες, που κρατείται με πρόσχημα την εξέταση. Μαζί με το Ι.Χ της μητέρας μου, στοχευμένη επίθεση δέχτηκε
η μηχανή ενός παιδικού φίλου-συντρόφου που είχε την ατυχία να του αφήσω το αυτοκίνητο για λίγες μέρες.
Η επίθεση έγινε λίγο πριν ξημερώσει, ακριβώς κάτω από το σπίτι του φίλου, το οποίο είναι μόλις ένα στενό κάτω από το αστυνομικό τμήμα της περιοχής. Συγκεκριμένα, ένα αυτοκίνητο μαύρο, τύπου τζιπ, με φιμέ τζάμια και χωρίς πινακίδες (σας θυμίζει κάτι;;), σταμάτησε παραπλεύρως του στενού όπου κατέβηκε ο συνοδηγός και περιέλουσε με μεγάλη ποσότητα εύφλεκτου υγρού και τα δύο οχήματα, έχοντας φροντίσει να τοποθετήσει στο μπροστινό φανάρι της μηχανής πανιά ποτισμένα με εύφλεκτο υγρό και παράλληλα να
αφήσει στην οροφή του αυτοκινήτου της μητέρας μου ένα μεγάλο μπιτόνι. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να καούν ολοσχερώς και τα δύο οχήματα, ενώ από τη μεγάλη φωτιά και τη θερμότητα προκλήθηκε ζημιά και στο Ι.Χ. ενός γείτονα, που ήταν σταθμευμένο περίπου στα 4 μέτρα. Περιττό να αναφέρω ότι η αστυνομία έκανε πάνω από 10 λεπτά να έρθει, την στιγμή που το πολυδύναμο τμήμα της Νίκαιας απέχει μόλις 50 μέτρα. Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι όταν η μητέρα μου και ο φίλος μου πήγαν να κάνουν μήνυση κατά αγνώστων, το αστυνομικό τμήμα Νίκαιας δήλωσε ότι δεν είναι αυτό αρμόδιο. Η εμπρηστική αυτή επίθεση έχει δύο αποδέκτες. Από τη μία είναι ένα χτύπημα που στόχο έχει την τρομοκράτηση των αγώνων και των αγωνιστών και από την άλλη στοχεύει άμεσα στον εκφοβισμό εμού του ιδίου, του συγγενικού μου αλλά και του φιλικού μου περιβάλλοντος, αποσκοπώντας στην κάμψη κάθε αντίστασης.
