Εμείς οι σκοτεινοί, εμείς οι τρομοκράτες
Στοχευμένη επίθεση με διπλό αποδέκτη
Στις 7 Ιουνίου και ώρα 4:30 τα ξημερώματα πραγματοποιήθηκε εμπρηστική επίθεση στο αυτοκίνητο της μητέρας μου, με το οποίο κυκλοφορούσα τον τελευταίο καιρό, μιας και η αστυνομία αρνείται να μου επιστρέψει το όχημα μου μετά από 14 μήνες, που κρατείται με πρόσχημα την εξέταση. Μαζί με το Ι.Χ της μητέρας μου, στοχευμένη επίθεση δέχτηκε
η μηχανή ενός παιδικού φίλου-συντρόφου που είχε την ατυχία να του αφήσω το αυτοκίνητο για λίγες μέρες.
Η επίθεση έγινε λίγο πριν ξημερώσει, ακριβώς κάτω από το σπίτι του φίλου, το οποίο είναι μόλις ένα στενό κάτω από το αστυνομικό τμήμα της περιοχής. Συγκεκριμένα, ένα αυτοκίνητο μαύρο, τύπου τζιπ, με φιμέ τζάμια και χωρίς πινακίδες (σας θυμίζει κάτι;;), σταμάτησε παραπλεύρως του στενού όπου κατέβηκε ο συνοδηγός και περιέλουσε με μεγάλη ποσότητα εύφλεκτου υγρού και τα δύο οχήματα, έχοντας φροντίσει να τοποθετήσει στο μπροστινό φανάρι της μηχανής πανιά ποτισμένα με εύφλεκτο υγρό και παράλληλα να
αφήσει στην οροφή του αυτοκινήτου της μητέρας μου ένα μεγάλο μπιτόνι. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να καούν ολοσχερώς και τα δύο οχήματα, ενώ από τη μεγάλη φωτιά και τη θερμότητα προκλήθηκε ζημιά και στο Ι.Χ. ενός γείτονα, που ήταν σταθμευμένο περίπου στα 4 μέτρα. Περιττό να αναφέρω ότι η αστυνομία έκανε πάνω από 10 λεπτά να έρθει, την στιγμή που το πολυδύναμο τμήμα της Νίκαιας απέχει μόλις 50 μέτρα. Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι όταν η μητέρα μου και ο φίλος μου πήγαν να κάνουν μήνυση κατά αγνώστων, το αστυνομικό τμήμα Νίκαιας δήλωσε ότι δεν είναι αυτό αρμόδιο. Η εμπρηστική αυτή επίθεση έχει δύο αποδέκτες. Από τη μία είναι ένα χτύπημα που στόχο έχει την τρομοκράτηση των αγώνων και των αγωνιστών και από την άλλη στοχεύει άμεσα στον εκφοβισμό εμού του ιδίου, του συγγενικού μου αλλά και του φιλικού μου περιβάλλοντος, αποσκοπώντας στην κάμψη κάθε αντίστασης.
Πιστεύουν ότι τούτο θα γίνει εφικτό απομονώνοντας και τρομοκρατώντας όποιον στέκεται δίπλα μου. Όταν αυτό γίνεται ανέφικτο, η εκδικητική μανία των μηχανισμών αποκαλύπτεται σε όλο της το μεγαλείο. Στο σημείο αυτό, πρέπει να συμπληρώσω oτι έχω επανειλημμένα παρενοχληθεί, τόσο στο παρελθόν όσο και στο παρόν, με στενές παρακολουθήσεις
ενώ και οι απειλές δεν έλειψαν τόσο σε μένα όσο και στον κοινωνικό και προσωπικό
μου περίγυρο. Ειδικά, ο συγκεκριμένος φίλος έχει συστηματική παρακολούθηση και δε δίστασαν να τον απειλήσουν ότι θα χρεωθεί βαρύτατες κατηγορίες και να προχωρήσουν σε δεύτερο χρόνο, στην εμπρηστική επίθεση κάτω από το σπίτι του, όπου και διαμένει με την σύντροφό του και το μόλις 2,5 χρονών παιδί του. Ένας άνθρωπος που πληρώνει το τίμημα μιας παιδικής φιλίας και τη συντροφικότητας που έδειξε όσο ήμουν στην φυλακή.
Τα συμπεράσματα δικά σας.
Επειδή, δεν πρόκειται να σταματήσω να μιλάω και να αντιστέκομαι στο κράτος και τους μηχανισμούς οργανωμένης βίας, τους καθιστώ υπεύθυνους για ό,τι συμβεί σε μένα, στην οικογένεια μου, στους φίλους μου και τους συντρόφους μου.
Η τρομοκρατία δεν πέρασε και ούτε θα περάσει
Βαγγέλης Σταθόπουλος
Καταγγελία του Γ. Χ για την εμπρηστική επίθεση
Πριν ξεκινήσω αυτή την καταγγελία θέλω να ξεκαθαρίσω ότι συνδέομαι με παιδική
φιλία με τον Βαγγέλη Σταθόπουλο, τον οποίο έχουν προσπαθήσει να εμπλέξουν
με την οργάνωση του Επαναστατικού Αγώνα. Με μοναδικά στοιχεία τις συντροφικές του σχέσεις και την ανατρεπτική του δράση. Για το λόγο αυτό πάνω από ένα χρόνο παρακολουθούμαι στενά με τέτοιο τρόπο που παραπέμπει περισσότερο σε τραμπουκισμό παρά σε μία κρυφή παρακολούθηση. Έχω απειληθεί ξεκάθαρα από την αστυνομία επανειλημμένα. Με έχουν σταματήσει επειδή με έχουν δει σε κάποιες διαδηλώσεις/ συγκεντρώσεις και μου έχουν πει να σταματήσω να πηγαίνω στις κατά τα άλλα νόμιμες διαδικασίες γιατί θα με παγιδεύσουν με βαριές κατηγορίες. Μου έχουν γίνει “φιλικές” συστάσεις ακόμα και για τα μαύρα ρούχα που φοράω. Ενώ παρακολουθούμαι
συστηματικά, “τυχαίως” εδώ και 3-4 ημέρες έχουν σταματήσει τις παρακολουθήσεις.
Συγκεκριμένα όλως τυχαίως την ίδια μέρα που μου άφησε το αυτοκίνητο ο Βαγγέλης, σταμάτησα να βλέπω αστυνομικούς στις γωνίες του σπιτιού μου. Τα ξημερώματα της Τρίτης 7 Ιουνίου στις 4:30, άκουσα από τον πρώτο όροφο που διαμένω να χύνονται
υγρά, σαν κάποιος να αδειάζει ένα κουβά νερό στον δρόμο με διαδοχικό ρυθμό. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα βλέπω από το σαλόνι του σπιτιού μου μια μεγάλη λάμψη που έκανε την νύχτα μέρα. Βγήκα στο μπαλκόνι και είδα την μηχανή μου και το αυτοκίνητο της μητέρας του φίλου μου να έχουν παραδοθεί στις φλόγες. Την ίδια ώρα, στο διπλανό δρόμο είδα ένα μαύρο αυτοκίνητο, τύπου τζιπ, με φιμέ τζάμια και χωρίς πινακίδες, ο οδηγός του οποίου φώναζε “γρήγορα, γρήγορα” και έναν τύπο να μπαίνει στα αμάξι και να φεύγει με μεγάλη ταχύτητα. Περιέργως, το πολυδύναμο Α.Τ. Νίκαιας, το οποίο βρίσκεται ένα στενό πάνω από το σπίτι μου, ήταν σα να μην έχει καταλάβει τίποτα και εμφανίστηκαν γύρω στα δέκα λεπτά αργότερα. Όταν το πυροσβεστικό όχημα ήρθε μετά από 30 λεπτά, τα οχήματα είχαν καεί ολοσχερώς. Καθ’ όλη αυτή τη διάρκεια, εγώ και οι γείτονες προσπαθούσαμε μάταια να σβήσουμε τη φωτιά με 4 λάστιχα. Αποτέλεσμα του εμπρησμού και της μεγάλης φλόγας που δημιουργήθηκε ήταν να αρπάξει η πίσω καμπίνα του αυτοκινήτου ενός γείτονά μου, που απείχε τουλάχιστον 4 μέτρα από τα οχήματα
που φλέγονταν. Ενώ οι γείτονες και εγώ πασχίζαμε να σβήσουμε τις φωτιές, για να μην επεκταθούν παραπέρα και ενώ τα αμάξι της μητέρας του φίλου μου και η μηχανή μου είχαν καταστραφεί ολοσχερώς, η αστυνομία άρχισε να μου κάνει ερωτήσεις σχετικές
με τον εμπρησμό. Η απάντηση μου ήταν “να ρωτήσετε την υπηρεσία σας, αυτή ξέρει καλύτερα”. Την επόμενη ημέρα, ενώ ήδη είχα καταθέσει στην πυροσβεστική, πήγα στο Α.Τ. Νίκαιας μαζί με την μητέρα του φίλου μου, να καταθέσουμε μήνυση κατά αγνώστων,
όπου και μας είπαν ότι δεν είναι στην δική τους αρμοδιότητα.
Για μένα είναι ένα ξεκάθαρο μήνυμα με πολλαπλούς αποδέκτες. Φτάνει να πω ότι δεν έχω προσωπικές διαφορές με κανέναν. Έχω μια ήσυχη καθημερινή ζωή και μένω μαζί με την σύντροφο μου και το 2,5 χρονών παιδί μου, για τους οποίους ανησυχώ.
Γ.Χ
Στοχευμένη επίθεση με διπλό αποδέκτη
Στις 7 Ιουνίου και ώρα 4:30 τα ξημερώματα πραγματοποιήθηκε εμπρηστική επίθεση στο αυτοκίνητο της μητέρας μου, με το οποίο κυκλοφορούσα τον τελευταίο καιρό, μιας και η αστυνομία αρνείται να μου επιστρέψει το όχημα μου μετά από 14 μήνες, που κρατείται με πρόσχημα την εξέταση. Μαζί με το Ι.Χ της μητέρας μου, στοχευμένη επίθεση δέχτηκε
η μηχανή ενός παιδικού φίλου-συντρόφου που είχε την ατυχία να του αφήσω το αυτοκίνητο για λίγες μέρες.
Η επίθεση έγινε λίγο πριν ξημερώσει, ακριβώς κάτω από το σπίτι του φίλου, το οποίο είναι μόλις ένα στενό κάτω από το αστυνομικό τμήμα της περιοχής. Συγκεκριμένα, ένα αυτοκίνητο μαύρο, τύπου τζιπ, με φιμέ τζάμια και χωρίς πινακίδες (σας θυμίζει κάτι;;), σταμάτησε παραπλεύρως του στενού όπου κατέβηκε ο συνοδηγός και περιέλουσε με μεγάλη ποσότητα εύφλεκτου υγρού και τα δύο οχήματα, έχοντας φροντίσει να τοποθετήσει στο μπροστινό φανάρι της μηχανής πανιά ποτισμένα με εύφλεκτο υγρό και παράλληλα να
αφήσει στην οροφή του αυτοκινήτου της μητέρας μου ένα μεγάλο μπιτόνι. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να καούν ολοσχερώς και τα δύο οχήματα, ενώ από τη μεγάλη φωτιά και τη θερμότητα προκλήθηκε ζημιά και στο Ι.Χ. ενός γείτονα, που ήταν σταθμευμένο περίπου στα 4 μέτρα. Περιττό να αναφέρω ότι η αστυνομία έκανε πάνω από 10 λεπτά να έρθει, την στιγμή που το πολυδύναμο τμήμα της Νίκαιας απέχει μόλις 50 μέτρα. Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι όταν η μητέρα μου και ο φίλος μου πήγαν να κάνουν μήνυση κατά αγνώστων, το αστυνομικό τμήμα Νίκαιας δήλωσε ότι δεν είναι αυτό αρμόδιο. Η εμπρηστική αυτή επίθεση έχει δύο αποδέκτες. Από τη μία είναι ένα χτύπημα που στόχο έχει την τρομοκράτηση των αγώνων και των αγωνιστών και από την άλλη στοχεύει άμεσα στον εκφοβισμό εμού του ιδίου, του συγγενικού μου αλλά και του φιλικού μου περιβάλλοντος, αποσκοπώντας στην κάμψη κάθε αντίστασης.
Πιστεύουν ότι τούτο θα γίνει εφικτό απομονώνοντας και τρομοκρατώντας όποιον στέκεται δίπλα μου. Όταν αυτό γίνεται ανέφικτο, η εκδικητική μανία των μηχανισμών αποκαλύπτεται σε όλο της το μεγαλείο. Στο σημείο αυτό, πρέπει να συμπληρώσω oτι έχω επανειλημμένα παρενοχληθεί, τόσο στο παρελθόν όσο και στο παρόν, με στενές παρακολουθήσεις
ενώ και οι απειλές δεν έλειψαν τόσο σε μένα όσο και στον κοινωνικό και προσωπικό
μου περίγυρο. Ειδικά, ο συγκεκριμένος φίλος έχει συστηματική παρακολούθηση και δε δίστασαν να τον απειλήσουν ότι θα χρεωθεί βαρύτατες κατηγορίες και να προχωρήσουν σε δεύτερο χρόνο, στην εμπρηστική επίθεση κάτω από το σπίτι του, όπου και διαμένει με την σύντροφό του και το μόλις 2,5 χρονών παιδί του. Ένας άνθρωπος που πληρώνει το τίμημα μιας παιδικής φιλίας και τη συντροφικότητας που έδειξε όσο ήμουν στην φυλακή.
Τα συμπεράσματα δικά σας.
Επειδή, δεν πρόκειται να σταματήσω να μιλάω και να αντιστέκομαι στο κράτος και τους μηχανισμούς οργανωμένης βίας, τους καθιστώ υπεύθυνους για ό,τι συμβεί σε μένα, στην οικογένεια μου, στους φίλους μου και τους συντρόφους μου.
Η τρομοκρατία δεν πέρασε και ούτε θα περάσει
Βαγγέλης Σταθόπουλος
Καταγγελία του Γ. Χ για την εμπρηστική επίθεση
Πριν ξεκινήσω αυτή την καταγγελία θέλω να ξεκαθαρίσω ότι συνδέομαι με παιδική
φιλία με τον Βαγγέλη Σταθόπουλο, τον οποίο έχουν προσπαθήσει να εμπλέξουν
με την οργάνωση του Επαναστατικού Αγώνα. Με μοναδικά στοιχεία τις συντροφικές του σχέσεις και την ανατρεπτική του δράση. Για το λόγο αυτό πάνω από ένα χρόνο παρακολουθούμαι στενά με τέτοιο τρόπο που παραπέμπει περισσότερο σε τραμπουκισμό παρά σε μία κρυφή παρακολούθηση. Έχω απειληθεί ξεκάθαρα από την αστυνομία επανειλημμένα. Με έχουν σταματήσει επειδή με έχουν δει σε κάποιες διαδηλώσεις/ συγκεντρώσεις και μου έχουν πει να σταματήσω να πηγαίνω στις κατά τα άλλα νόμιμες διαδικασίες γιατί θα με παγιδεύσουν με βαριές κατηγορίες. Μου έχουν γίνει “φιλικές” συστάσεις ακόμα και για τα μαύρα ρούχα που φοράω. Ενώ παρακολουθούμαι
συστηματικά, “τυχαίως” εδώ και 3-4 ημέρες έχουν σταματήσει τις παρακολουθήσεις.
Συγκεκριμένα όλως τυχαίως την ίδια μέρα που μου άφησε το αυτοκίνητο ο Βαγγέλης, σταμάτησα να βλέπω αστυνομικούς στις γωνίες του σπιτιού μου. Τα ξημερώματα της Τρίτης 7 Ιουνίου στις 4:30, άκουσα από τον πρώτο όροφο που διαμένω να χύνονται
υγρά, σαν κάποιος να αδειάζει ένα κουβά νερό στον δρόμο με διαδοχικό ρυθμό. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα βλέπω από το σαλόνι του σπιτιού μου μια μεγάλη λάμψη που έκανε την νύχτα μέρα. Βγήκα στο μπαλκόνι και είδα την μηχανή μου και το αυτοκίνητο της μητέρας του φίλου μου να έχουν παραδοθεί στις φλόγες. Την ίδια ώρα, στο διπλανό δρόμο είδα ένα μαύρο αυτοκίνητο, τύπου τζιπ, με φιμέ τζάμια και χωρίς πινακίδες, ο οδηγός του οποίου φώναζε “γρήγορα, γρήγορα” και έναν τύπο να μπαίνει στα αμάξι και να φεύγει με μεγάλη ταχύτητα. Περιέργως, το πολυδύναμο Α.Τ. Νίκαιας, το οποίο βρίσκεται ένα στενό πάνω από το σπίτι μου, ήταν σα να μην έχει καταλάβει τίποτα και εμφανίστηκαν γύρω στα δέκα λεπτά αργότερα. Όταν το πυροσβεστικό όχημα ήρθε μετά από 30 λεπτά, τα οχήματα είχαν καεί ολοσχερώς. Καθ’ όλη αυτή τη διάρκεια, εγώ και οι γείτονες προσπαθούσαμε μάταια να σβήσουμε τη φωτιά με 4 λάστιχα. Αποτέλεσμα του εμπρησμού και της μεγάλης φλόγας που δημιουργήθηκε ήταν να αρπάξει η πίσω καμπίνα του αυτοκινήτου ενός γείτονά μου, που απείχε τουλάχιστον 4 μέτρα από τα οχήματα
που φλέγονταν. Ενώ οι γείτονες και εγώ πασχίζαμε να σβήσουμε τις φωτιές, για να μην επεκταθούν παραπέρα και ενώ τα αμάξι της μητέρας του φίλου μου και η μηχανή μου είχαν καταστραφεί ολοσχερώς, η αστυνομία άρχισε να μου κάνει ερωτήσεις σχετικές
με τον εμπρησμό. Η απάντηση μου ήταν “να ρωτήσετε την υπηρεσία σας, αυτή ξέρει καλύτερα”. Την επόμενη ημέρα, ενώ ήδη είχα καταθέσει στην πυροσβεστική, πήγα στο Α.Τ. Νίκαιας μαζί με την μητέρα του φίλου μου, να καταθέσουμε μήνυση κατά αγνώστων,
όπου και μας είπαν ότι δεν είναι στην δική τους αρμοδιότητα.
Για μένα είναι ένα ξεκάθαρο μήνυμα με πολλαπλούς αποδέκτες. Φτάνει να πω ότι δεν έχω προσωπικές διαφορές με κανέναν. Έχω μια ήσυχη καθημερινή ζωή και μένω μαζί με την σύντροφο μου και το 2,5 χρονών παιδί μου, για τους οποίους ανησυχώ.
Γ.Χ
