Η προκήρυξη του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για την Αλληλεγγύη

Μέρες Αντίστασης και Αλληλεγγύης

Το ότι διανύουμε καιρούς κρίσης και επίθεσης, κρίσης οικονομικής, κοινωνικής, πολιτικής, επίθεσης σε δικαιώματα και κατακτήσεις, το βιώνουμε πια καθημερινά, στους δρόμους της πόλης μας, στις γειτονιές μας, στο σπίτι μας, στη ζωή μας την ίδια.

Η αλληλεγγύη είναι η βασική προϋπόθεση επιβίωσης όσων πληττόμαστε από τη νεοφιλελεύθερη βαρβαρότητα, η αντίσταση είναι ο μόνος δρόμος για την ανατροπή της αντικοινωνικής πολιτικής της τρόικας εξωτερικού και εσωτερικού που δίνει τροφή στην ανάπτυξη ρατσιστικών, φασιστικών, εθνικιστικών τάσεων, η αυτοοργάνωση είναι το εφαλτήριο για την ενεργοποίηση, τη συμμετοχή και τη χειραφέτηση των «από κάτω», για μια κοινωνία δημοκρατική με κοινωνική δικαιοσύνη, για μια κοινωνία που οι πολίτες δεν είναι παρατηρητές των εξελίξεων αλλά τις καθορίζουν.

Η αντίσταση της αλληλεγγύης έχει ήδη ξεκινήσει.
Η ανατροπή έρχεται μέσα από τους κοινωνικούς αγώνες , τις μικρές και μεγάλες μάχες, με την κοινωνία στους δρόμους, με την κοινωνία όρθια. Οι δομές αλληλεγγύης που λειτουργούν σε κάθε γειτονιά προσφέρουν την απαραίτητη στήριξη, ενώ την ίδια στιγμή χτίζουν τη συλλογική συνείδηση και την αγωνιστική διάθεση για ανατραπούν οι συνθήκες που μας έφεραν στην κατάσταση της απόλυτης εξαθλίωσης.

Η αλληλεγγύη ως καθημερινή πολιτική πράξη.Τα μνημόνια μπορεί να έχουν μπει για τα καλά στις ζωές μας, αλλά η κοινωνία αντιστέκεται και αυτοοργανώνεται. Κάθε μέρα πρωτοβουλίες πολιτών ξεφυτρώνουν σε κάθε γωνιά της χώρας, κοινωνικά ιατρεία και φαρμακεία, κοινωνικά φροντιστήρια και διανομές πακέτων τροφίμων, κοινωνικά παντοπωλεία, συλλογικές κουζίνες, πολιτιστικοί χώροι κοινωνικής αλληλεγγύης και δίκτυα ανταλλαγής υπηρεσιών και προϊόντων, κάνουν πράξη το “Κανείς μόνος του στην κρίση”.

Δεν έχουμε χρόνο για χάσιμο! Ξεκινάμε σήμερα και συμμετέχουμε ενεργά στις δομές αλληλεγγύης της γειτονιάς μας , παίρνουμε πρωτοβουλίες για τη δημιουργία νέων όπου δεν υπάρχουν, τις διαδίδουμε σε όλη την κοινωνία , γινόμαστε μεγάφωνα του «Αντίσταση , αλληλεγγύη, αυτοοργάνωση».

Καλούμε όλους και όλες που πιστεύουν ότι οι μνημονιακές πολιτικές μπορούν και πρέπει να ανατραπούν

• να στηρίξουν έμπρακτα τις δομές της γειτονιάς τους,
• να συμμετέχουν ενεργά σε κάθε μικρό ή μεγάλο εγχείρημα ,
• να οργανωθούν και να οργανώσουν κι άλλους/ες στο χτίσιμο νέων δομών
• να διαδώσουν ότι τώρα είναι η ώρα να χτίσουμε μια κοινωνία με αξιοπρέπεια και κοινωνική δικαιοσύνη.

Η αντίσταση της αλληλεγγύης είναι η δύναμή μας!

"Σκοτώνουν" τους άπορους υπερήλικες

Αριθ. πρωτ.: 53950/23.11.2012

Νέα όρια ηλικίας όσον αφορά στην ασφάλιση και συνταξιοδότηση των ασφαλισμένων στον ΟΓΑ

Αθήνα 23-11-2012

Αριθ.Πρωτ 53950

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΓΕΩΡΓΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ (ΟΓΑ)

ΔΙΟΙΚΗΣΗ

ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ

ΚΛΑΔΟΙ: ΙΓ ΚΥΡΙΑΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ

Α ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ

Ταχ. Δ/νση : Πατησίων 30

101 70 ΑΘΗΝΑ

Τηλ. Κέντρο: 213 1519100

Ηλεκτρ. Διεύθυνση: www.oga.gr

ΕΞ. ΕΠΕΙΓΟΝ

ΘΕΜΑ:«Νέα όρια ηλικίας όσον αφορά στην ασφάλιση και συνταξιοδότηση των ασφαλισμένων στον ΟΓΑ».

Σας γνωρίζουμε ότι με τις διατάξεις του Ν. 4093/2012 "Έγκριση Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013-2016 – Επείγοντα Μέτρα Εφαρμογής του Ν. 4046/2012και του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013-2016" τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης αρμοδιότητας Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης & Πρόνοιας, όπου αυτά προβλέπονται, αυξάνονται κατά δύο έτη.

Κατόπιν των ανωτέρω, οι ασφαλισμένοι του Κλάδου Κύριας Ασφάλισης με έτος γέννησης το 1948 δικαιούνται σύνταξη λόγω γήρατος το έτος 2015, δηλαδή στο 67ο έτος της ηλικίας τους.

Τυχόν υποβληθείσες αιτήσεις δεν θα αποστέλλονται στις Υπηρεσίες του ΟΓΑ.

Επίσης, σύμφωνα με τις διατάξεις του ως άνω νόμου, η υπαγωγή στην ασφάλιση του Κλάδου Κύριας Ασφάλισης Αγροτών των προσώπων που ασφαλίζονται στον ΟΓΑ και η συνέχιση της καταβολής ασφαλιστικής εισφοράς λήγει στο τέλος του έτους συμπλήρωσης του 66ου έτους της ηλικίας τους

Όσοι από τους γεννηθέντες το έτος 1948, καταβάλουν μέχρι την 28-12-2012, προαιρετικά, με την ειδοποίηση που τους απεστάλη, την ασφαλιστική εισφορά του Β΄ εξαμήνου 2012, δεν θα τους αποσταλεί το Φεβρουάριο του έτους 2013 νέα ειδοποίηση καταβολής της εισφοράς αυτής.

Η ως άνω αύξηση των ορίων ηλικίας και η χορήγηση σύνταξης στο 67ο έτος, εφόσον συντρέχουν και οι λοιπές προϋποθέσεις, ισχύει και για τους Ανασφάλιστους Υπερήλικες.

Ο Διοικητής

Παναγιώτης Πέτρουλας

ΑΠΟΦΑΣΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗΣ ΣΥΡΙΖΑ

ΑΠΟΦΑΣΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗΣ ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ // ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΚΑΙ ΑΞΟΝΕΣ ΔΡΑΣΗΣ

1.  Τρία χρόνια από το ξέσπασμα της μεγάλης καπιταλιστικής κρίσης, μετά από μεγάλους εργατικούς και κοινωνικούς αγώνες, μεγάλα κινήματα ανυπακοής, της   κορυφαίας εμπειρίας των πλατειών και της δημοκρατικής έκρηξης που σηματοδότησαν, η πανελλαδική συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, εγκαινιάζει μια νέα φάση στη ζωή και τη δράση της ριζοσπαστικής αριστεράς στη χώρα μας.  Πιο τολμηρά, πιο μαχητικά, με  μεγαλύτερη  επαφή με τους εργαζόμενους, τα μεσαία στρώματα που εξοντώνονται, την μικρή και μεσαία αγροτιά, τους ανθρώπους του πνεύματος και του πολιτισμού, τα  φτωχά λαϊκά στρώματα και τη νέα γενιά που της κλέβουν το μέλλον, διατυπώνουμε την ισχυρή απόφασή μας να  αγωνιστούμε  ώστε  να ανοίξει μια νέα σελίδα στη χώρα μας μακριά από τα μνημόνια και τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, από το σημερινό νεοφιλελεύθερο, διεφθαρμένο και  αντιδημοκρατικό πολιτικό σύστημα. Έχουμε κεντρικό στόχο να σταματήσουμε την   καταστροφή, να οργανώσουμε την ανατροπή με πρωταγωνιστή το λαϊκό κίνημα και  με την κυβέρνηση της αριστεράς, να σηκώσουμε όρθια την κοινωνία, να προωθήσουμε την ριζική αλλαγή στη χώρα μας, να ανοίξουμε τον δρόμο στο σοσιαλιστικό μετασχηματισμό.

2.  Η κατάσταση στην κοινωνία είναι τραγική. Με την ψήφιση και του τρίτου μνημονίου οι συνέπειες  θα είναι καταστροφικές,  θα διευρύνουν θεαματικά τις ταξικές ανισότητες και θα επιδεινώσουν ραγδαία την ανθρωπιστική κρίση στη χώρα μας. Το δημόσιο χρέος λειτουργεί ως εκβιασμός για την χωρίς τέλος αναδιανομή εισοδήματος και εξουσίας προς όφελος των κερδών και του μεγάλου κεφαλαίου, μέσα από την πτώχευση της μεγάλης πλειοψηφίας της κοινωνίας, τη διάλυση του κοινωνικού κράτους. Την αρπαγή του δημόσιου πλούτου. Την κρίση του συστήματος καλούνται να πληρώσουν οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, οι νέοι, οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι μικροεπιχειρηματίες. Την ίδια στιγμή η κρίση χρέους οξύνεται μέσα από το αρνητικό σπιράλ λιτότητα-ύφεση. Η ηγεσία της Ευρωζώνη και της ΕΕ χρησιμοποιούν το χρέος ως μοχλό για να οικοδομήσουν μια Ευρώπη του κεφαλαίου,  του ακραίου νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού, με την πολιτική και οικονομική ηγεμονία της Γερμανίας. Απέναντι στη χώρα μας συμπεριφέρονται σαν να είναι αποικία χρέους, προσβάλλοντας ευθέως την εθνική και λαϊκή κυριαρχία και αξιοπρέπεια. Η δήθεν αλληλεγγύη τους είναι μια παγίδα υπερχρέωσης με απαράδεκτες οικονομικές και κοινωνικές προϋποθέσεις και ένα ταπεινωτικό καθεστώς επιτροπείας.

3.  Η άνοδος των λαϊκών κινητοποιήσεων  στη χώρα μας αλλά και στις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου αποτελούν μια ελπιδοφόρα τάση που πρέπει να ενισχυθεί και να πλαισιωθεί από πολιτικές  πρωτοβουλίες. Στη χώρα μας, η τρικομματική κυβέρνηση  κλυδωνίζεται σε ελάχιστο χρόνο μετά τις εκλογές. Δεν έχει πλέον πολιτική και κοινωνική νομιμοποίηση. Εκφράζοντας τα συμφέροντα των κυρίαρχων τάξεων, της οικονομικής ολιγαρχίας και των δανειστών οδηγείται σε εφαρμογή ολοένα και πιο σκληρών μέτρων. Βρισκόμαστε σε μια μεταβατική  κατάσταση αποσταθεροποίησης  του πολιτικού συστήματος  που όμως δεν έχει πάρει ακόμη συγκεκριμένη μορφή  και ζούμε τις ωδίνες μιας νέας κατάστασης. Το αστικό σύστημα, στηρίζοντας με κάθε μέσο την τρικομματική κυβέρνηση του μνημονίου επιχειρεί να αποτρέψει την προοπτική της εναλλακτικής αριστερής. Η πρακτική διακυβέρνησης μέσω διαταγμάτων, συνταγματικών παραβιάσεων, καταστολής και κλιμακούμενου αυταρχισμού, η δραματική υποβάθμιση του κοινοβουλίου και της δημοκρατίας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι  το κατεστημένο στη χώρα μας θα μετέλθει κάθε  μέσο για να συνεχιστεί η πολιτική των μνημονίων και της ακόμη πιο συντηρητικής αναδιάρθρωσης του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού.

4.  Η χώρα μας πρέπει να μπει επειγόντως σε μια νέα πορεία. Κάθε καθυστέρηση, κάθε μέρα συνέχισης αυτής της πολιτικής δημιουργεί ακόμη περισσότερα εμπόδια στο δρόμο της ανάκαμψής της. Ο στόχος μας είναι να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις  δημοκρατικής ανατροπής της σημερινής κυβέρνησης, με γενικό ξεσηκωμό και διενέργεια εκλογών και η συγκρότηση μιας νέας κυβέρνησης  της  αριστεράς,  στηριγμένη σε ένα  ευρύτατο λαϊκό μέτωπο και σε  ένα πρόγραμμα  αναγέννησης της κοινωνίας και της χώρας. Η κυβέρνηση αυτή θα έχει ως στόχο την ανακοπή της σημερινής καταστροφικής πορείας, την υπέρβαση της κρίσης με την κοινωνία όρθια και την οικονομική και οικονομική ανασυγκρότηση της χώρας. Η πορεία αυτή θα είναι  μια διαδικασία μεγάλων συγκρούσεων και  προοδευτικών ανακατατάξεων, όμως παράλληλα και  σε συνδυασμό με την τροποποίηση του  συσχετισμού δυνάμεων θα τίθενται  ζητήματα  που θα απαιτούν ευρύτερες αλλαγές και θα θέτουν στην ημερήσια διάταξη  το ζήτημα του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού. Η προσπάθεια αυτή απαιτεί διευρυμένη στήριξη   στο κοινωνικό αλλά και στο πολιτικό επίπεδο με την κοινή δράση και συνεργασία όλης της αριστεράς,  την κινητοποίηση του λαού  ώστε να διασφαλιστεί  η επίτευξη των στόχων της αριστερής διακυβέρνησης.

5.  Ο δρόμος για την προώθηση της κυβέρνησης της αριστεράς δεν θα είναι στρωμένος με ροδοπέταλα αλλά  θα είναι μια σκληρή μάχη.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ καλεί σε έναν παλλαϊκό ανένδοτο αγώνα απέναντι σε μια καταστροφική πολιτική και σε μια κυβέρνηση που ακυρώνει το μέλλον αυτής της χώρας και των ανθρώπων της και ιδίως της νέας γενιάς. Καλεί ταυτόχρονα σε αντίσταση  για την απόκρουση της φασιστικής ιδεολογίας και πρακτικής.

Στο επόμενο τετράμηνο θα ρίξει όλο το βάρος του για να γίνει συντριπτικά πλειοψηφικό και να αποκτήσει τεράστια δυναμική το αίτημα: Εκλογές για να φύγουν η κυβέρνηση, η τρόικα και τα μνημόνια, για την προοδευτική αλλαγή με κυβέρνηση αριστεράς και λαϊκή συμμετοχή.

Στο διάστημα αυτό θα κλιμακώσει μια πανελλαδική  εκστρατεία  με όλες του τις δυνάμεις στην διάρκεια της οποίας:

α. Θα αποκαλύψει το κυβερνητικό σχέδιο κοινωνικής χρεοκοπίας και τον αντιδημοκρατικό της κατήφορο

β. Θα συζητήσει με το λαό για την αναγκαιότητα και το περιεχόμενο  της εναλλακτικής  του λύσης

γ. Θα βοηθήσει να δημιουργηθεί μια συμπαγής κοινωνική συμμαχία των θυμάτων του μνημονίου και των πολιτών που κατανοούν την ανάγκη ριζικών αλλαγών.

δ. Θα αναβαθμίσει τις πρωτοβουλίες του για την αναγκαία κοινή δράση και πολιτική συμπαράταξη της αριστεράς καθιστώντας πρωταγωνιστή τον ίδιο τον κόσμο της αριστεράς.

ε. Θα συμβάλει με αυτοτελείς κινητοποιήσεις και κυρίως  με τα στελέχη και τα μέλη  του  μέσα από το  μαζικό κίνημα  για την  απόκρουση εφαρμογής  του 3^ου μνημονίου και θα στηρίξει αμέριστα τους αγώνες των εργαζομένων.

στ. Θα θέσει στο επίκεντρο το ζήτημα της δημοκρατίας, που ακυρώνεται καθημερινά, την ίδια στιγμή που η καταστολή αναβαθμίζεται και αποτελεί κεντρική επιλογή, για να περάσουν οι μνημονιακές πολιτικές. Σε αυτή την κατεύθυνση, αξιοποιείται και η εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής, των οποίων τα μέλη απολαμβάνουν ασυλίας.

η.  Με βάση την θέση ότι η πρώτη προτεραιότητα είναι οι άμεσες ανάγκες των  ανθρώπων, θα δώσει όλες του τις δυνάμεις για την ενίσχυση του πολύμορφου κινήματος αντίστασης και αλληλεγγύης.  Και σε κάθε κοινωνικό χώρο οι άνθρωποι να αυτοοργανωθούν και με όπλο τους την αλληλεγγύη να δώσουν συλλογικά τον αγώνα  για την επιβίωση τον δύσκολο χειμώνα που έρχεται. Για μας οι κινήσεις αλληλεγγύης που λειτουργούν ανοικτά και δημοκρατικά, αποτελούν ταυτόχρονα και δομές λαϊκής χειραφέτησης που στηρίζουν την κοινωνία και με όρους συλλογικότητας διατηρούν  στην πάλη την μερίδα του πληθυσμού που πλήττεται περισσότερο.

6. Αιχμή της περιόδου είναι η ανάπτυξη αγώνων για την μη εφαρμογή των μνημονίων για την ανατροπή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, όμως ταυτόχρονα  απαιτείται η ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος, η ανατροπή του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού που λειτούργησε ως στυλοβάτης  της μνημονιακής πολιτικής και η εξυγίανση των συνδικάτων καθώς και των άλλων κοινωνικών φορέων: των αγροτών, των αυτοαπασχολουμένων, των επιστημόνων. Το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει να συνδεθεί με τις αγωνιστικές παραδόσεις του και να ανακτήσει την εμπιστοσύνη των εργαζομένων και ιδίως της νέας γενιάς που πρέπει να εισβάλει δυναμικά μέσα στα συνδικάτα.

Καλούμε στην επιλογή των πιο πλατειών μορφών αγωνιστικού συντονισμού σε πρωτοβάθμιο και δευτεροβάθμιο επίπεδο που θα προωθούν την ενότητα δράσης.

Καλούμε στην δημιουργία συσπειρώσεων σε κατηγορίες που βρίσκονται σήμερα έξω από τα συνδικάτα (άνεργοι, ελαστικά απασχολούμενοι, μετανάστες) σε τοπικό και πανελλαδικό επίπεδο στα πλαίσια του οργανωμένου συνδικαλιστικού κινήματος

 Καλούμε στην δημιουργία ενός πανελλαδικού δικτύου συντονισμού των φορέων όλων των κοινωνικών στρωμάτων που αγωνίζονται κατά των μνημονίων ώστε να δημιουργηθεί ένα κέντρο αγώνα που θα συμβάλλει στην οργάνωση των κινητοποιήσεων και αντίστοιχη προσπάθεια σε τοπικό επίπεδο. Η αναβίωση και  ενίσχυση της λειτουργίας -με ευρύτητα και ενωτικό πνεύμα- των λαϊκών συνελεύσεων σε κάθε γειτονιά θα συμβάλει στην άνοδο των αγώνων.

Επισημαίνουμε ότι χρειάζεται να αναπτύσσεται η πάλη  για κάθε θέμα που προκύπτει: απολύσεις-διαθεσιμότητες-αύξηση εισιτηρίων, ιδιωτικοποιήσεις,  επιβολή χαρατσιών στα νοσοκομεία, θέματα υγείας, παιδείας, τοπικο-λαϊκά προβλήματα, να συνδυάζονται με περισσότερες δράσεις αλληλεγγύης και ανυπακοής και να  γενικεύονται σε κεντρικές κινήσεις και σε δημιουργία μεγάλων γεγονότων.

Σεβόμενοι την αυτονομία των κινημάτων και τον αυτοτελή τρόπο λειτουργίας του συνδικαλιστικού κινήματος, υπογραμμίζουμε την ανάγκη οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να ανατρέψουν τον σημερινό συσχετισμό των δυνάμεων, να εξυγιάνουν τις συνδικαλιστικές τους οργανώσεις από εκφυλιστικά φαινόμενα, να αλλάξουν τις ηγεσίες που δεν έπαιξαν τον ρόλο τους και να συμβάλλουν στον ταξικό προσανατολισμό του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, να ενισχύσουν το ριζοσπαστικό-ταξικό ρεύμα  και να συμβάλλουν στην δημιουργία αντιμνημονιακών –ταξικών συσπειρώσεων μέσα στα συνδικάτα. Παράλληλα είναι ανάγκη  να αντικρουστεί η χυδαία επίθεση των μνημονιακών δυνάμεων ενάντια στην δράση, ακόμη και στην ύπαρξη του συνδικαλιστικού κινήματος.

7.  Η  επιλογή και η δέσμευσή μας  μέσα από την ιδεολογικοπολιτική διακήρυξή μας είναι σαφής:

θα δώσουμε προτεραιότητα στις ανάγκες της κοινωνίας και της ανάπτυξης και όχι στους δανειστές. Θα ανασυγκροτήσουμε την οικονομία με όρθια την κοινωνία.

Υπάρχει εναλλακτική λύση :

Να οικοδομήσουμε μια νέα Ελλάδα, να αγωνιστούμε για μια προοδευτική και σοσιαλιστική Ευρώπη που απαιτεί τη ρήξη με το σημερινό νεοφιλελεύθερο οικοδόμημα.

Δεσμευόμαστε να  αντιταχθούμε δυναμικά στην επίθεση της άρχουσας τάξης  που λεηλατεί το λαό και τη χώρα, να απαλλαγούμε από το άχθος  των μνημονίων και  του  μη βιώσιμου χρέους, να ανοίξουμε το δρόμο στον παραγωγικό μετασχηματισμό  με έμφαση στους τομείς διατροφής και βασικών αγαθών, το δρόμο της κοινωνικής  αυτοοργάνωσης, της αυτοδιαχείρισης, των ανατρεπτικών προτύπων εναλλακτικής και  κοινωνικής οικονομίας. Δεσμευόμαστε να προτάξουμε την ριζική αναδιανομή εισοδημάτων και πλούτου σε  βάρος του κεφαλαίου,  τη στήριξη  των αγροτών και της μικρομεσαίας επιχείρησης, την ενίσχυση  του δημόσιου χώρου και της κοινωνικής πολιτικής  και την άνθηση της δημοκρατίας και της λαϊκής  αυτενέργειας.

Δεσμευόμαστε να αποκρούσουμε την καταβύθιση της ποιότητας ζωής με την υποβάθμιση του φυσικού και αστικού περιβάλλοντος, με την εκποίηση των δημόσιων αγαθών, που προσθέτει ένα ακόμη βάρος στα λαϊκά στρώματα και εξουδετερώνει τις δυνατότητες για μια ήπια ανάπτυξη. Υπογραμμίζουμε παράλληλα  την ανάγκη  να ενισχυθεί ο αγώνας για την απόκρουση της κλιμάκωσης των πολεμικών προετοιμασιών στη γειτονιά μας και στην ευρύτερη περιοχή της μέσης ανατολής.

Η προγραμματική μας πρόταση  που διατυπώνεται στην διακήρυξή μας, αποτελεί το πλαίσιο δράσης μας. Θα εξειδικευτεί  στην πορεία προς το συνέδριο με ευθύνη της Κεντρικής επιτροπής  και θα δοκιμάζεται παράλληλα σε έναν ανοιχτό διάλογο  με την κοινωνία και τους φορείς της.

Υπογραμμίζουμε ότι οι αλλαγές που απαιτούνται δεν περιορίζονται μόνο στην οικονομία αλλά στο σύνολο της παραγωγικής, κοινωνικής, πολιτικής, θεσμικής, πνευματικής, πολιτιστικής, ηθικής ζωής της χώρας. Απαιτούν επίσης την αλλαγή του  τρόπου άσκησης της εξωτερικής πολιτικής και των διεθνών σχέσεων  μέσα από μια φιλειρηνική και πολυδιάστατη αντίληψη.

Καλούμε τον ελληνικό λαό να μετατρέψει τη σημερινή εθνική και κοινωνική τραγωδία  σε μια έφοδο στο μέλλον, σε μια νέα μεταπολίτευση  με τη σφραγίδα του λαού και της αριστεράς.

8. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ  θα αντιμετωπίσει  την ιδεολογική  επίθεση  που προβάλλεται κυρίως από την ΝΔ. Έχει δημιουργηθεί ένας πολυπλόκαμος  ιδεολογικός μηχανισμός  με καθοριστικό τον ρόλο των ηλεκτρονικών μέσων που επιχειρούν να ανοίγουν  ιδεολογικά ζητήματα με σχέδιο, επανάληψη και κλιμάκωση. Αυτά αφορούν στην μοιρολατρική αποδοχή των μνημονίων ως μοναδική και αναπόφευκτη λύση, στον εξωραϊσμό των ιδιωτικοποιήσεων και του ιδιωτικού κέρδους και στην απαξίωση του δημόσιου και κοινωνικού τομέα, στον εκθειασμό ενός μοντέλου ανάπτυξης που καταστρέφει  τα δικαιώματα και το περιβάλλον.  Αφορούν, ακόμη, στο χτύπημα του συνδικαλισμού, στην αμαύρωση των θετικών πλευρών της μεταπολίτευσης, στην προώθηση του κοινωνικού αυτοματισμού, στη θεωρία των άκρων. 

Με δεδομένο ότι  η αντιπαράθεση θα κριθεί και στο επίπεδο της ηγεμονίας των ιδεών, ο  ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ θα οργανώσει  άμεσα και συστηματικά  την αντίκρουση αυτών των  αντιδραστικών ιδεών στην βάση της δικής  του θεωρητικής συγκρότησης  και εναλλακτικής πρότασης. Η Κ.Ε. καλείται να εξετάσει  την σύσταση θεσμών  θεωρητικής επεξεργασίας και ιδεολογικής παρέμβασης, να συστηματοποιήσει  και να αξιοποιήσει την δουλειά που γίνεται σε ζητήματα πολιτικού σχεδιασμού, τεκμηρίωσης και επικοινωνίας.

9. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ  βγαίνει μέσα από την συνδιάσκεψή του πιο μαζικός, πιο ενωμένος, πιο δημοκρατικός, πιο αποφασισμένος να δώσει την μάχη  για την μεγάλη αλλαγή στη χώρα μας.

Παράλληλα με την δράση θα συνεχίσει  την προσπάθεια μαζικοποίησής του  και τις διαδικασίες  που θα τον καταστήσουν  έναν ενιαίο πολιτικό φορέα . Η ΚΕ καλείται άμεσα να υλοποιήσει τις αποφάσεις για ενοποίηση των δυνάμεών μας μέσα στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, στα άλλα μαζικά κινήματα και στην τοπική αυτοδιοίκηση και να εξετάσει ως ζήτημα αιχμής  το ζήτημα  της παρέμβασής μας στη νεολαία.

 Γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά ότι οι μεγάλες  αλλαγές  που πρεσβεύουμε απαιτούν και μεγάλες συγκρούσεις και συνεπώς  χρειάζεται  ένας πολιτικός φορέας  ικανός  να δημιουργήσει  μεγάλα γεγονότα και να κινητοποιήσει μεγάλο τμήμα των πολιτών στην  πολιτική πάλη.  Αυτόν τον φορέα θέλουμε να δημιουργήσουμε.

Καλούμε  τους  πολίτες που συμφωνούν μαζί μας να επιλέξουν την οργανωμένη πάλη μέσα από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ.

Καλούμε όσους δεν συμφωνούν να μας ακούσουν χωρίς προκαταλήψεις και είναι σίγουρο ότι μπορούμε να βρεθούμε μαζί στο δρόμο του αγώνα.

Καλούμε τα μέλη και τους φίλους του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ σε ένα μεγάλο άνοιγμα στην ελληνική κοινωνία, στην καθημερινή ενημέρωση και  κινητοποίηση για να κερδίσουμε το νου και την καρδιά  της πλειοψηφίας του λαού,  για να τον κάνουμε συμμέτοχο και αρωγό στην μεγάλη προσπάθεια  ριζικής αλλαγής στη χώρα μας.

Για να σταματήσουμε την καταστροφή.

Για να οργανώσουμε την ανατροπή.

Για μια κοινωνία ισότητας, ελευθερίας, δικαιοσύνης και προκοπής.

ΑΘΗΝΑ  2/12/2012

ΕΝΙΑΙΟ ΚΟΜΜΑ - ΕΝΙΑΙΑ ΔΡΑΣΗ - ΕΝΙΑΙΑ ΦΩΝΗ. Για την κοινωνία και το μέλλον των πολλών

·ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΥΜΒΟΛΗΣ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΤΗΣ ΑΝΑΣΑ

·Αυτόν τον ΣΥΡΙΖΑ θέλουμε

Όταν κάναμε τα πρώτα μας βήματα, εμείς ανένταχτοι και ανένταχτες, αλλά και συλλογικότητες του ΣΥΡΙΖΑ, περιγράφαμε την παρέμβασή μας με τη φράση «μια ανάσα για τον ΣΥΡΙΖΑ». Τότε, αποτυπώσαμε δημόσια την αγωνία μας για την ενότητα του χώρου, για τη διατήρηση και ενίσχυση των ριζοσπαστικών πολιτικών και ταυτοτικών του χαρακτηριστικών.

Οι δυνάμεις της ΑΝΑΣΑ ένωσαν τις δυνάμεις τους τις δύσκολες στιγμές για να κρατήσουν την ιδέα του ΣΥΡΙΖΑ ζωντανή. Και κατάφεραν να την κρατήσουν κόντρα σε όσους και όσες προέβλεπαν το τέλος του εγχειρήματος. Ταυτόχρονα, περιγράφαμε το δρόμο για το επόμενο βήμα, επιμένοντας στην υπόθεση της ενότητας και ανασύνθεσης της Ριζοσπαστικής Αριστεράς.

Από τότε έγιναν πολλά. Μέσα σε πρωτόγνωρες οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες, σε συνθήκες έντονης ταξικής - κοινωνικής πόλωσης, ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε ένα «θαύμα». Κατάφερε να αναγνωριστεί από ένα σημαντικό μέρος της κοινωνίας, ως το αντίπαλο δέος, ως δύναμη υπέρ των εκμεταλλευόμενων και -όχι στο βαθμό που θα θέλαμε- ως η δύναμη που αναφέρεται σε μια ριζικά νέα κοινωνία.

Η συμβολή των δυνάμεών μας σε όλη αυτή την πορεία ήταν σημαντική. Γιατί ο σπόρος που ρίξαμε, για την ανάγκη ανασύνθεσης της ριζοσπαστικής αριστεράς, φύτρωσε. Γιατί η επιμονή μας στην ενότητα δικαιώθηκε. Γιατί υπερασπιστήκαμε ιδέες και αξίες, που χωρίς αυτές ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα είχε καταφέρει να κάνει το άλμα, να έρθει σε επαφή με το διάχυτο ριζοσπαστισμό μέρους της κοινωνίας. Γιατί, πολλές φορές γίναμε ανάχωμα, όπως και άλλοι άλλωστε, ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να μην χάσει τη ψυχή του, να μην αλωθεί από δυνάμεις και πρόσωπα που ελάχιστη σχέση έχουν με τις απελευθερωτικές ιδέες της αριστεράς.

·Προς τη Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ

Σήμερα, ελάχιστες ημέρες πριν την πανελλαδική συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, νιώθουμε δικαιωμένοι από τις εξελίξεις, καθώς η ιδέα του ενιαίου ΣΥΡΙΖΑ, του ΣΥΡΙΖΑ των μελών του, αρχίζει να γίνεται πράξη, καθώς η πορεία μετασχηματισμού του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο πολυτασικό κόμμα έχει δρομολογηθεί.

Είμαστε έτοιμοι να συμμετάσχουμε στις μάχες που συνεπάγεται αυτή η προσπάθεια, έχοντας πλήρη συνείδηση ότι τα οργανωτικά ζητήματα είναι εξόχως πολιτικά, αλλά και ότι η συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ ως ανοιχτού, μαζικού, εργατικού - λαϊκού κόμματος της Ριζοσπαστικής Αριστεράς είναι κατεξοχήν υπόθεση εμπέδωσης και εμβάθυνσης των ριζοσπαστικών δημοκρατικών, πολιτικών και ταυτοτικών του χαρακτηριστικών.

Τα προηγούμενα χρόνια κρατήσαμε ψηλά τη σημαία ιδιαίτερων πλευρών της φυσιογνωμίας του «χώρου», μαζί και με άλλες δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ. Η κοινωνική και ταξική προσέγγιση των ζητημάτων που αφορούν την κρίση, η υπαγωγή του πολιτικού μας σχεδίου στη σοσιαλιστική διέξοδο από την καπιταλιστική κρίση, η υπεράσπιση των μεταναστών και μεταναστριών, η αντιεθνικιστική, διεθνιστική και αντιμπεριαλιστική μας οπτική, η ανάδειξη του φεμινισμού και της οικολογίας ως βασικών στοιχείων της ταυτότητάς μας, η αυτονομία των κοινωνικών κινημάτων, η συμμετοχή μας σε εναλλακτικά κινήματα υπεράσπισης δικαιωμάτων, του αντιαπαγορευτικού και του αντιμιλιταριστικού κινήματος, του κινήματος για τα δικαιώματα των κρατουμένων, της σεξουαλικής απελευθέρωσης, των κοινωνικών και εθνοτικών-εθνικών μειονοτήτων. Αλλά και συνολικότερα, η επιμονή μας στο στρατηγικό προσανατολισμό του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού ως οράματος καθολικής απελευθέρωσης, η αντίθεσή μας τόσο στη σοσιαλδημοκρατία όσο και στο μοντέλο του σταλινισμού και του «υπαρκτού σοσιαλισμού», είναι μερικά από τα στοιχεία που οι δυνάμεις της ΑΝΑΣΑ, μαζί πάντα και με άλλες δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, πρόβαλαν όλο το προηγούμενο διάστημα.

Η νεολαιίστικη εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008, οι μεγάλες στιγμές του κινήματος αντίστασης στις πολιτικές των μνημονίων, η Υπατία, το «κίνημα των αγανακτισμένων», η εξέγερση της Κερατέας είναι μερικά από τα μεγάλα ορόσημα όπου τα φυσιογνωμικά αυτά χαρακτηριστικά «δικαιώθηκαν».

Βαδίζοντας προς τη συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ, θα στηριχτούμε αποφασιστικά σε αυτά τα πολιτικά και ταυτοτικά στοιχεία και θα δώσουμε τη μάχη για να γίνουν η στέρεη βάση για τη συγκρότησή του ως μαζικού κόμματος της Ριζοσπαστικής Αριστεράς.

·Η κυβέρνηση της Αριστεράς

Για μας, κυβέρνηση της Αριστεράς σημαίνει:

- Κυβέρνηση που θα έρθει στην εξουσία όχι σαν «ώριμο φρούτο» αλλά με τον «τρόπο της Αριστεράς»: με μαζικό κίνημα και με πολιτικό αγώνα που θα ανατρέψει τη σημερινή τρικομματική συγκυβέρνηση.

- Κυβέρνηση που έχει πλήρη συνείδηση ότι δεν μπορεί να υπάρξει «ουδετερότητα» απέναντι στις δυνάμεις του κεφαλαίου και «συγκερασμός συμφερόντων» ανάμεσα σε εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους.

- Κυβέρνηση που για να είναι συνεπής σε όλα αυτά, θα πρέπει να επιδιώκουμε από σήμερα, συστηματικά και με έμφαση, παρά τις μέχρι σήμερα αρνήσεις, την κοινή δράση και το μέτωπο της Αριστεράς, της ριζοσπαστικής οικολογίας και των κοινωνικών κινημάτων. Αλλά και με δυνάμεις, πολιτικές και κοινωνικές, που αποδεσμεύονται πειστικά από παραδοσιακές πολιτικές τοποθετήσεις και εντάξεις και επιθυμούν να ενταχθούν στο πολιτικό σχέδιο της Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Η απαράδεκτη σεχταριστική στάση της ηγεσίας του ΚΚΕ δεν ακυρώνει μια τέτοια κατεύθυνση ούτε μπορεί να δικαιολογήσει τη στροφή σε άλλες κατευθύνσεις (πατριωτική Δεξιά, π.χ. Ανεξάρτητοι Έλληνες ή μνημονιακή «Αριστερά»).

 Μόνο μια κυβέρνηση της Αριστεράς μπορεί να βάλει φρένο στην κοινωνική ισοπέδωση, να έρθει σε ρήξη με το σημερινό πολιτικό σύστημα, με τις δυνάμεις του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη.

Γιατί μόνο μια τέτοια κυβέρνηση της Αριστεράς μπορεί, να δώσει άμεσα δείγματα γραφής μιας άλλης, ριζικά διαφορετικής αντίληψης, σε όλα τα επίπεδα, να αποκαταστήσει και διευρύνει τα εργασιακά, πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα.

Γιατί μόνο μια τέτοια κυβέρνηση της Αριστεράς μπορεί ναι διαμορφώσει μια στέρεη και αμφίδρομη σχέση με τα ριζοσπαστικά κοινωνικά κινήματα, τα πληττόμενα, κυρίως τα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα.

Γιατί μόνο μια τέτοια κυβέρνηση της Αριστεράς θα αποφύγει τον πειρασμό μιας δήθεν ρεαλιστικής προσέγγισης των ζητημάτων που έχουν σχέση με το χρέος και την οικονομία συνολικά και θα κινηθεί στη βάση των αναγκών της κοινωνίας και όχι του ευρώ. Επιμένουμε: καμία θυσία για το ευρώ και τους τραπεζίτες - καμία αυταπάτη για τη δραχμή.

·Οι προγραμματικές μας αιχμές

Η κυβέρνηση της Αριστεράς θα πρέπει να στηριχτεί η ίδια αλλά και να ζητήσει τη στήριξη του κόσμου της Αριστεράς και των κινημάτων στην υλοποίηση ενός προγράμματος ρήξης με το μνημόνιο, την τρόικα και το σύστημα:

• Άμεση ακύρωση των μνημονίων και των εφαρμοστικών τους νόμων, καταγγελία των δανειακών συμβάσεων. Άμεση απεμπλοκή από τον περιβόητο «μηχανισμό στήριξης» της Ε.Ε., της ΕΚΤ και του ΔΝΤ.

• Αναστολή πληρωμών στους τόκους του δημόσιου χρέους, διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του (με την εξαίρεση του χρέους προς τα ασφαλιστικά ταμεία). Συγκρότηση διεθνούς Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου για το χρέος της Ελλάδας και των άλλων χωρών του ευρωπαϊκού Νότου.

• Εθνικοποίηση των τραπεζών, χωρίς αποζημίωση των μεγαλομετόχων, υπό εργατικό και κοινωνικό έλεγχο.

• Εθνικοποίηση των μεγάλων, στρατηγικής σημασίας, επιχειρήσεων και των πρώην ΔΕΚΟ που ιδιωτικοποιήθηκαν. Ανάκτηση του δημόσιου πλούτου που εκποιήθηκε ή πρόκειται να εκποιηθεί (αεροδρόμιο Ελληνικού, λιμάνια, αεροδρόμια, δημόσια γη κ.λπ.)

• Την κρίση να πληρώσουν τα κέρδη και οι πλούσιοι. Αναδιανομή του πλούτου υπέρ των εργαζομένων. Φορολόγηση των μεγάλων τραπεζικών, επιχειρηματικών, βιομηχανικών και εμπορικών καθώς και ναυτιλιακών ομίλων με φορολογικό συντελεστή 45%. Φορολόγηση της μεγάλης ακίνητης περιουσίας. Κατάργηση όλων των φοροαπαλλαγών του κεφαλαίου. Προοδευτική φορολογική κλίμακα για τα φυσικά πρόσωπα με στόχο τη μεταβίβαση των φορολογικών βαρών στα υψηλά εισοδήματα. Κατάργηση των οικονομικών δραστηριοτήτων ή συναλλαγών μέσω «οff shore» εταιρειών. Φορολόγηση όλων των κερδοσκοπικών συναλλαγών. Κατάργηση των προνομίων και φορολόγηση των εισοδημάτων και της περιουσίας της Εκκλησίας. Δραστική μείωση των δαπανών για στρατιωτικούς εξοπλισμούς.

• Αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις-Χτύπημα της ανεργίας. Άμεση επαναφορά των κατώτερων μισθών σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα στα προ του δεύτερου μνημονίου επίπεδα και περαιτέρω σταδιακή αύξησή τους. Επιστροφή του 13ου και 14ου μισθού στους συνταξιούχους και τους δημοσίους υπαλλήλους. Άμεση εισαγωγή του 35ωρου – 7ωρου – 5νθήμερου. Επίδομα ανεργίας στο 80% του βασικού μισθού. Νομοθετική ρύθμιση που θα επιτρέπει το πέρασμα των επιχειρήσεων που κλείνουν ή κάνουν μαζικές απολύσεις στον έλεγχο και τη διοίκηση των εργαζομένων.

• Υπεράσπιση και διεύρυνση του δημόσιου, δωρεάν και κοινωνικού χαρακτήρα της εκπαίδευσης. Αύξηση των δημόσιων δαπανών για την παιδεία και την έρευνα, δίχρονη προσχολική και 12χρονη υποχρεωτική εκπαίδευση. Δημόσια δωρεάν τριτοβάθμια εκπαίδευση, με ελεύθερη πρόσβαση. Μόνιμη, πλήρης και αποκλειστική απασχόληση για όλους του εκπαιδευτικούς. Πρόγραμμα καταπολέμησης των διακρίσεων και της φτώχειας.

 • Δημόσια δωρεάν υγεία για όλους και όλες. Αύξηση των δημόσιων δαπανών για την υγεία. Υπεράσπιση και σωτηρία του ΕΣΥ από την πλήρη διάλυση στην οποία το οδηγούν τα αλλεπάλληλα μνημόνια. Αναδιάρθρωσή του με καταπολέμηση των κυκλωμάτων κερδοσκοπίας, της σπατάλης και της διαφθοράς των εγκάθετων διοικήσεων των νοσοκομείων. Προσλήψεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού στο ΕΣΥ και το ΙΚΑ για την κάλυψη των χιλιάδων οργανικών θέσεων. Στήριξη των προγραμμάτων «βοήθεια στο σπίτι». Δημιουργία Κέντρων αποκατάστασης και κοινωνική ένταξη πολιτών με αναπηρίες και Aids. Στήριξη του ΟΚΑΝΑ. Δωρεάν υπηρεσίες για τους ψυχικά πάσχοντες.

• Υπεράσπιση των μεταναστών - πάλη κατά του ρατσισμού. Ο ΣΥΡΙΖΑ ως πολιτική δύναμη έχει ταυτιστεί με την υπεράσπιση των μεταναστών και την πάλη ενάντια στο ρατσισμό. Στη νέα φάση της όξυνσης του κρατικού ρατσισμού και των φασιστικών επιθέσεων ενάντια στους μετανάστες πρέπει να συνεχίσει να δίνει αυτή τη μάχη χωρίς καμία υποχώρηση, με καθαρές θέσεις:

-Το πρόβλημα δεν είναι οι μετανάστες, αλλά ο ρατσισμός. Υπεράσπισή τους από τον κρατικό και κάθε ρατσισμό, καθώς και από τις φασιστικές επιθέσεις.

- Όχι φράχτες, FRONTEX, σώματα κεφαλοκυνηγών στα σύνορα, μετατροπή του Λιμενικού σε πολεμικό σώμα ενάντια στους μετανάστες.

- Κανένας μετανάστης που ζει, εργάζεται ή θέλει να παραμείνει στην Ελλάδα «λαθραίος». Νομιμοποίηση, ιθαγένεια στα παιδιά μεταναστών δεύτερης γενιάς. Άσυλο στους πρόσφυγες.

- Μονομερής καταγγελία της συνθήκης «Δουβλίνο ΙΙ», ταξιδιωτικά έγγραφα στους μετανάστες που θέλουν να ταξιδέψουν σε άλλες χώρες.

- Ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει την ένταξη των μεταναστών στα συνδικάτα και ανοίγει τις γραμμές του για να γίνουν μέλη του όσοι/ες μετανάστες/στριες το επιθυμούν.

- Όχι στις επιχειρήσεις σκούπα και στις επαναπροωθήσεις, δίωξη στις μαφίες, στα κυκλώματα και τους αστυνομικούς και κρατικούς λειτουργούς που συνεργάζονται μαζί τους και τους καλύπτουν, ώστε να λειτουργούν τα πολυποίκιλα κυκλώματα εκμετάλλευσης των μεταναστών (τράφικιγκ, πορνεία, σύγχρονες μορφές δουλείας).

• Πάλη κατά του φασισμού. Η εμφάνιση των φασιστικών αντιλήψεων είναι συνδυασμένη με την έξαρση του ρατσισμού κατά των μεταναστών και αποτελεί οργανικό σύμπτωμα της παρατεταμένης και γενικευμένης οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής κρίσης. Η άνοδος της εκλογικής επιρροής της ναζιστικής Χρυσής Αυγής, με την ανοχή και με την έμμεση υποστήριξη του αστικού συστήματος εξουσίας (θεωρία των «δύο άκρων») ανοίγει το δρόμο για τη μαζική εξάπλωση των ναζιστικών αντιλήψεων και για τη μετατροπή της από ασήμαντη σέκτα σε εθνικής εμβέλειας ναζιστικό κόμμα. Η Χρυσή Αυγή και η φασιστική ιδεολογία πρέπει να αντιμετωπιστεί από τις δυνάμεις της Αριστεράς ως κεντρικό πολιτικό ζήτημα, τόσο με όρους ιδεολογίας όσο και πρακτικής (συλλογική δράση, αντιφασιστικές επιτροπές, επιτροπές περιφρούρησης κ.λπ.).

• Πάλη ενάντια στον αυταρχισμό. Κατάργηση των ειδικών μονάδων (ΜΑΤ, ΕΚΑΜ) και των ειδικών σωμάτων (Ειδικοί φρουροί). Κατάργηση του τρομονόμου, των διατάξεων που επιβάλλουν την κοινωνία της επιτήρησης (κάμερες, παρακολουθήσεις πολιτών κ.λπ.) και των διατάξεων που επιτρέπουν την επιστράτευση των απεργών ή την καταναγκαστική εργασία σε κλάδους εργαζομένων. Ριζική μεταρρύθμιση του σωφρονιστικού συστήματος. Χάρτης δικαιωμάτων των κρατουμένων.

• Αντίσταση στο μιλιταρισμό και τις στρατιωτικές επεμβάσεις, μέτωπο στον εθνικισμό. Η πολιτική μιας κυβέρνησης τη Αριστεράς δεν μπορεί παρά να διέπεται από τις αρχές του διεθνισμού, της πάλης ενάντια στον πόλεμο και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, της προάσπισης της ειρήνης, της φιλίας και αλληλεγγύης ανάμεσα στους λαούς. Καμία ελληνική στρατιωτική δύναμη έξω από τα σύνορα. Αποχώρηση της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ και ταυτόχρονα αγώνας για τη διάλυσή του. Κλείσιμο των βάσεων της Σούδας και του Άκτιου. Δραστική μείωση των εξοπλισμών και των στρατιωτικών δαπανών. Δίκαιη λύση στο παλαιστινιακό πρόβλημα με τη δημιουργία παλαιστινιακού κράτους. Καμιά στρατιωτική συνεργασία με το Ισραήλ.

· Μπορούμε να νικήσουμε!

Ο αγώνας για την εφαρμογή ενός τέτοιου προγράμματος απαιτεί την πιο πλατιά κοινωνική συμμαχία, όλων των κοινωνικών στρωμάτων, όλων των ανθρώπων που πλήττονται από τη μνημονιακή, νεοφιλελεύθερη και συντηρητική πολιτική, με ηγεμονική δύναμη τις δυνάμεις της εργασίας, αλλά και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, τους αυτοαπασχολούμενους και τους μικροϊδιοκτήτες στην πόλη και το χωριό. Απαιτεί επίσης ένα ρωμαλέο κίνημα, που θα απλωθεί σε όλους τους κοινωνικούς χώρους, σε όλη την κοινωνία και σε όλη τη χώρα, το οποίο θα πρωταγωνιστήσει στον αγώνα για «να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας». Για μας αυτό σημαίνει ρήξεις και ανατροπές με σαφές κοινωνικό και ταξικό περιεχόμενο, που ανοίγουν το δρόμο του κοινωνικού μετασχηματισμού, που εντάσσουν το πολιτικό μας σχέδιο στον αγώνα για το σοσιαλισμό, τη μόνη διέξοδο από τη δομική κρίση του καπιταλισμού. Για μια κοινωνία που θα παράγει, θα καταναλώνει και θα οργανώνεται με βάση τις κοινωνικές ανάγκες και την ισόρροπη σχέση ανάμεσα στον άνθρωπο και τη φύση, με κοινωνικοποιημένα μέσα παραγωγής, όπου την εξουσία θα ασκεί η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων και των αυτοοργανωμένων πολιτών.

Ο δρόμος έχει ανοίξει. Ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει το αποφασιστικό βήμα. Οργανώνεται, συσπειρώνει τις δυνάμεις του, βλέπει τον εχθρό μπροστά του και απαντά με τις δικές του απελευθερωτικές ιδέες, με το δικό του πολιτικό σχέδιο ρήξης και ανατροπής, απαντά με την αλληλεγγύη, της αυτοοργάνωση, την αξιοπρέπεια. Απαντά με τις δικές του εναλλακτικές προτάσεις, με την πολιτική και κινηματική του δράση.

Όλοι και όλες μαζί, μπορούμε να νικήσουμε!

·Δεν είμαστε μόνοι μας

Στην πορεία προς τη συνδιάσκεψη, αλλά και προς το 1ο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, οι δυνάμεις της ΑΝΑΣΑ δεν είναι μόνες τους. Όλο και περισσότεροι σύντροφοι και συντρόφισσες, ενταγμένοι σε άλλες συλλογικότητες ή ανένταχτοι, έχουν παρόμοιους προβληματισμούς, παρόμοιες αγωνίες, παρόμοιους στόχους. Είναι το αποτέλεσμα μιας πραγματικής επαφής και ώσμωσης. Ισχυριζόμαστε ότι παρά τις αντιφάσεις και τα προβλήματα, υπάρχει σήμερα η δυνατότητα να εμπεδωθεί και να εμβαθυνθεί η «ταυτότητα ΣΥΡΙΖΑ». Συνεπώς, στην πορεία για το ενιαίο κόμμα της Ριζοσπαστικής Αριστεράς δεν θα κινηθούμε μόνοι μας.

Με τον πιο ανοιχτό τρόπο, με τον πιο δημόσιο, μακριά από λογικές μηχανισμών και κλειστών διαδικασιών, θα επιδιώξουμε τη συνάντηση με όσες και όσους θέλουν:

* ΣΥΡΙΖΑ κόμμα της Ριζοσπαστικής Αριστεράς και όχι «δημοκρατική παράταξη της Αριστεράς» σοσιαλδημοκρατικού τύπου.

* ΣΥΡΙΖΑ του κριτικού μαρξισμού, αριστερό, κινηματικό και ριζοσπαστικό.

* ΣΥΡΙΖΑ, που ενώ θα αναγνωρίζει την κεντρικότητα της αντίθεσης κεφαλαίου - εργασίας, δεν θα υποτιμά τις πολλαπλές κοινωνικές αντιθέσεις και τη σημασία κινημάτων όπως το φεμινιστικό, το οικολογικό, το αντιρατσιστικό και αντιφασιστικό κ.λπ.

* ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο για τις ανάγκες του αγώνα κατά του μνημονίου, αλλά και για το αύριο, για την προοπτική του σοσιαλισμού και της αταξικής κοινωνίας.

* ΣΥΡΙΖΑ με βαθιές ρίζες στην κοινωνία, με στέρεες σχέσεις με τους μισθωτούς, τους συνταξιούχους, τους άνεργους, τους αυτοαπασχολούμενους, τη νεολαία, τις γυναίκες, τους μετανάστες και τις μετανάστριες, με όσες και όσους πλήττονται από τη μνημονιακή, νεοφιλελεύθερη και συντηρητική πολιτική σε όλα τα επίπεδα.

* ΣΥΡΙΖΑ που θα προωθεί στην πράξη την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη. Που θα αντιμάχεται αξιακά, ιδεολογικά και πολιτικά τη φασιστική απειλή, τις συμμορίες των νεοναζιστών και θα προβάλλει τις ιδέες της συλλογικότητας, της αξιοπρέπειας, της αποδοχής του διαφορετικού.

* ΣΥΡΙΖΑ με σαφείς σχέσεις με τα ευρωπαϊκά κινήματα, παραδοσιακά και νέα, με την ευρωπαϊκή αριστερά, στην κατεύθυνση της ανατροπής της σημερινής δομής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην κατεύθυνση μιας ριζικά άλλης Ευρώπης, της Ευρώπης των λαών, των εργαζομένων, της ειρήνης, του πολιτισμού, της ανεκτικότητας, του σοσιαλισμού.

Ένας ΣΥΡΙΖΑ με τέτοια φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά δεν μπορεί παρά να είναι δημοκρατικός και πλουραλιστικός:

* Με πολιτικές τάσεις και ιδεολογικά ρεύματα.

* Με πραγματικά μέλη -και όχι «οπαδούς» και ψηφοφόρους- που θα συμμετέχουν ενεργά στις οργανώσεις του, ώστε να εξασφαλίζεται η ζωντανή εσωτερική λειτουργία, η συλλογικότητα, η εξωστρεφής δράση και η κοινωνική γείωση.

* Με συλλογικά όργανα, σε όλα τα επίπεδα, από τη «βάση» ως την «κορυφή», λειτουργικά και πραγματικά αποφασιστικά και όχι «συμβουλευτικού» χαρακτήρα.

* Με εφαρμογή της ανακλητότητας και του περιορισμένου αριθμού θητειών (Βουλή, Ευρωβουλή και συλλογικά όργανα).

* Με ενιαία έκφραση των πολιτικών του απόψεων από τα στελέχη που τον εκπροσωπούν και εκφωνούν τις θέσεις του, αλλά και με πλήρη ελευθερία διατύπωσης, διακίνησης και ζύμωσης όλων των διαφορετικών απόψεων μελών, ρευμάτων κ.λπ.

* Με δυνατότητα οριζόντιας επικοινωνίας τόσο των ρευμάτων και απόψεων όσο και των οργανώσεών του.

Εμείς, ανένταχτοι και ανένταχτες του ΣΥΡΙΖΑ, ΑΚΟΑ, Κόκκινο, Ρόζα, Οικοσοσιαλιστές, δυνάμεις που προερχόμαστε από τα ιστορικά ρεύματα του ανανεωτικού, αλλά και του ελευθεριακού κομμουνισμού, της αντικαπιταλιστικής και επαναστατικής Αριστεράς, της αυτονομίας, των νέων κοινωνικών κινημάτων, θα επιμείνουμε στην υπόθεση της κοινής δράσης, της ενότητας και της ηγεμονίας των ιδεών της Αριστεράς.

Ο ΛΑΟΣ ΝΙΚΗΣΕ ΤΟ 1973 - Ο ΛΑΟΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ ΚΑΙ ΤΩΡΑ

ΑΝΤΙΟ ΣΤΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΝΙΚΟ ΜΠΟΥΖΑΝΗ

Έφυγε από κοντά μας ο αγαπητός σύντροφος Νίκος Μπουζάνης.
Ο Νίκος είναι ο τρίτος σύντροφος - μέλος της Γραμματείας που χάνουμε (μετά τον Γιώργο Μαύρο και τον Γιάννη Μπανιά). Ο εκπρόσωπος του ΔΗΚΚΙ - Σοσιαλιστική Αριστερά στη Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, ξεχώριζε για τον τίμιο και ειλικρινή χαρακτήρα του. Σταθερά προσηλωμένος στην ιδέα του Σοσιαλισμού, υπήρξε ακούραστος εργάτης στην υπόθεση της Αριστεράς.
Καλό του ταξίδι.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Δήλωση Τάσου Πανταζίδη, Γραμματέα της Ε.Ε. των Οικοσοσιαλιστών Ελλάδας.

Ο θάνατος του Νίκου Μπουζάνη, ήταν πραγματικό σοκ!
Σε μια περίοδο που η συγκρότηση του ενιαίου χώρου είναι σε εξέλιξη, η ξεχωριστή φωνή, οι ιδέες της σοσιαλιστικής αριστεράς που εξέφραζε, η ιδιαίτερη αριστερή πατριωτική στάση του, θα μας λείψουν.
Πέρα από το πολιτικό όμως, σε προσωπικό επίπεδο ο σύντροφος Νίκος θα μου λείψει πραγματικά. Η ανάμνηση των συζητήσεών μας αλλά και της συμπαράστασής του σε πολιτικό επίπεδο, αυξάνει τη λύπη μου. Ο Νίκος ήταν ένας από τους πιο συμπαθείς συντρόφους στη Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ και μοιραζόμασταν κοινά οράματα για το μέλλον της Αριστεράς. Ποτέ δεν κυνήγησε "καρέκλες", ήταν πάντα ανιδιοτελής, προσηνής, ξεχωριστός. Μιλούσε καθαρά, με ειλικρίνεια στη ματιά και την ψυχή του. Αγαπούσε την ιδιαίτερη πατρίδα του και μιλούσε γι'αυτή. Αγαπούσε πολύ και τη γειτονιά του στο κέντρο της Αθήνας και εργαζόταν για την ανάδειξή της και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής.
Απευθύνω στους οικείους του τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια και ελπίζω να μιμηθούμε όλα τα θετικά του.
Αντίο Σύντροφε!

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΔΗΚΚΙ-Σοσιαλιστική Αριστερά.

Έφυγε χθες βράδυ από κοντά μας με απρόσμενο τρόπο και σε ηλικία 58 ετών ο αγωνιστής της δημοκρατίας, γραμματέας του Πολιτικού Συμβουλίου του ΔΗΚΚΙ και μέλος της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Νίκος Μπουζάνης.

Το ΔΗΚΚΙ, ο σοσιαλιστικός - πατριωτικός χώρος, οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ και φυσικά η οικογένειά του είναι συγκλονισμένοι και δεν έχουν συνέλθει ακόμη από το σοκ των πρώτων ωρών από το συμβάν. Λίγες ώρες πριν τον αιφνίδιο θάνατό του ο σύντροφος Νίκος είχε ανεβάσει σε αυτό το site το τελευταίο άρθρο του που ανέλυε το νομοσχέδιο φοροεπιδρομής της συγκυβέρνησης (το οποίο βρίσκεται δύο θέσεις κάτω από αυτήν την ανάρτηση) ενώ λίγο πριν από το θάνατό του συμμετείχε σε διαδικασία του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο σύντροφος Νίκος έφυγε κυριολεκτικά όρθιος όπως όρθιος στάθηκε σε όλη την πορεία του από τα τελευταία λημέρια του Άρη στα Τζουμέρκα της Άρτας από όπου καταγόταν στη Βιομηχανική όπου σπούδασε και στους μεγάλους αγώνες εκείνης της περιόδου για δημοκρατία, εθνική ανεξαρτησία και σοσιαλισμό, μέχρι σήμερα.

Τίμησε τη γενιά του - τη γενιά του Πολυτεχνείου - όντας από τις εξαιρέσεις που ενώ από πολύ νωρίς διακρίθηκαν στον πολιτικό στίβο και «είχαν όλες τις ευκαιρίες» δεν ενέδωσαν, δεν επεδίωξαν και δεν καταδέχθηκαν να ανταλλάξουν την πορεία τους με οφίτσια και δώρα της εξουσίας, η δε καταξίωση τόσο στον πολιτικό όσο και στον επαγγελματικό του χώρο παρέμενε συνειδητά και «από πεποίθηση» γειωμένη στο προφίλ του «ανθρώπου της διπλανής πόρτας» του αυθεντικού λαϊκού αγωνιστή - μαχητή της συνοικίας του, του Μεταξουργείου που τόσο αγάπησε και βοήθησε.

Όσες δυνατότητες κι  αν κέρδισε, όσο κι  αν εξειδικεύθηκε σε ζητήματα όπως της πολιτικής οικονομίας και των δημοσιονομικών, και όσο κι  αν συμμετείχε ενεργά στη κεντρική πολιτική δράση κινήθηκε πάντα με τον καθαρό αέρα και το μέταλλο των βουνών της Ηπείρου που τον γέννησαν, παρέμεινε το «παιδί από την Άρτα» που ήρθε στην Αθήνα για «σπουδές και για δουλειά» και ένοιωσε τον παλμό εκείνων των χρόνων και του κόσμου τους. Συνδέθηκε μια για πάντα με τις αγωνίες και τους αγώνες αυτού του τόπου για λευτεριά και προκοπή.

Ωστόσο, όσο κι αν απεχθανόταν τις διακρίσεις, ο Νίκος μας, καταγράφεται ξεχωριστά. Ξεχωρίζει με το έργο του ανάμεσα στους λιγοστούς οι οποίοι - σε καιρούς δύσκολους όπου το ρεύμα άλλα απαιτούσε - με πολιτική τόλμη και με επάρκεια είχαν προβλέψει και είχαν επισημάνει στο δημόσιο λόγο και στις αναλύσεις τους για τα Ευρωπαϊκά και Ελληνικά δρώμενα την πορεία της χώρας προς την ξένη κατοχή και τη νεοφιλελεύθερη γενοκτονία, θέτοντας παράλληλα και επιμένοντας στην πρόταση της δημιουργίας ενός παλλαϊκού μετώπου αναστροφής και ξεσηκωμού για μια νέα - ριζικά διαφορετική - εξουσία.

Καταγράφεται σαν ένα σπάνιο στους καιρούς μας πρότυπο αδιάλλακτου λαϊκού αγωνιστή και συγχρόνως διανοούμενου και συγγραφέα- πολιτικού στοχαστή, ικανού, λόγω αυτού του δύσκολου συνδυασμού, να παράγει πρωτοπόρο πολιτικό έργο. Σε αυτό το έργο, όλοι όσοι βρεθήκαμε δίπλα του, έχουμε χρέος να σταθούμε και θα σταθούμε πιο εμπεριστατωμένα ως μια μικρή αλλά «ακριβή» και επίκαιρη κατά τη γνώμη μας συμβολή στον αγώνα για εθνική και κοινωνική απελευθέρωση και στις μέρες που πάλεψε για νάρθουν. Στις μέρες που - όπως πίστευε - δε θα αργήσουν. Σε αυτές τις μέρες Νίκο θα ξαναβρεθούμε. Δεν σε αποχαιρετάμε. Θάσαι εκεί, όπως πάντα. Μπροστά στους αγώνες μας!

Στην οικογένειά του, στη σύζυγο και τα δύο παιδιά του που διακρίνονται στο εξωτερικό σε μεταπτυχιακές σπουδές «στα χνάρια του πατέρα τους», στους συμπατριώτες του, σε όλους τους συναγωνιστές και τους αμέτρητους  φίλους του εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια.

ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ

Κ.Ο.: Αναγγελία των προϋποθέσεων για μια νέα πορεία της χώρας

Η ομιλία του σ. Τσίπρα στην κοινή συνεδρίαση Κοινοβουλευτικής Ομάδας και Γραμματείας ΣΥΡΙΖΑ:

«Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Συνεδριάζουμε σήμερα κάτω από τη βαριά σκιά των εφιαλτικών μέτρων του τρίτου Μνημονίου που έχει φέρει η συγκυβέρνηση Σαμαρά προς ψήφιση στη Βουλή.  

Αλλά η σημερινή μας συνεδρίαση δεν είναι μια τυπική καταγγελία των αδιεξόδων του Μνημονίου.  

Είναι η ουσιαστική αναγγελία των προϋποθέσεων για μια νέα πορεία της χώρας. 

Με την άμεση διακοπή κάθε διαπραγμάτευσης για το τρίτο Μνημόνιο και την απόσυρση του σχετικού νομοσχεδίου-πακέτου.  

Με την ουσιαστική αναδιαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης, η οποία θα πρέπει να σέβεται την εθνική κυριαρχία και αξιοπρέπεια της χώρας μας.  

Και να λαμβάνει υπόψη της ότι αποτελεί συμφωνία ανάμεσα σε θεσμικά ισότιμους εταίρους στην Ευρωζώνη.  

Όχι ανάμεσα σε αποικία της πρώην γερμανικής αφρικής και την αυτοκρατορία του Κάιζερ.  

Γιατί αυτήν την αντίληψη αποπνέει η χθεσινή δήλωση της κυρίας Μέρκελ περί απώλειας της εθνικής κυριαρχίας όσων χωρών έχουν δημόσιο χρέος πάνω από 80% ή 90%.  

Και αυτή την αντίληψη οχι μόνο δε τη καταδίκασε  η ελληνική κυβέρνηση, αλλά για άλλη μια φορά σίγησε ένοχα, σ’ αυτήν την απροκάλυπτη αποικιοκρατική συμπεριφορά.

Επιβεβαιώνοντας τη κριτική που της ασκούμε ότι δεν δεν μας κυβερνούν ευρωπαϊστές αλλά Μερκελιστές, που αντλούν τη δύναμή τους από την ισχύ της καγκελαρίου.  

Γιατί η αντίληψη αυτή της μετατροπής των χωρών με υψηλό δημόσιο χρέος, σε οικονομικές αποικίες εντός της ευρωζώνης, είναι που καταστρέφει την ίδια την Ευρώπη. 

Για αυτό και θα πρέπει να ηττηθεί παντού, τώρα. Και στην  Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη. 

Και θα έπρεπε να γνωρίζει η κυρία Μέρκελ ότι στις κρίσεις δεν στεριώνουν αυτοκρατορίες, αλλά συντρίβονται αυτοκρατορικές και αποικιοκρατικές αντιλήψεις. 

Αλλά  σήμερα το πρωί, ο κύριος Σαμαράς μας εξήγησε γιατί δεν διαπραγματεύτηκε. Γιατί για τον ίδιο, είπε, η διαπραγμάτευση είναι «τσαμπουκάς» που θα μας οδηγούσε σε ρήξη με τους εταίρους μας και στην έξοδο από την Ευρωζώνη.  

Η αποφασιστική αξιοποίηση των συγκριτικών γεωπολιτικών και πολιτικοοικονομικών πλεονεκτημάτων της χώρας, για τον κο Σαμαρά είναι τσαμπουκάς που θα μας οδηγούσε σε ρήξη. 

Δε ξέρω τι εννοεί ο πρωθυπουργός λέγοντας ότι θα μας οδηγούσε σε ρήξη. 

Αυτό που ξέρω είναι ότι αυτή η στρατηγική θα εξανάγκαζε τους δανειστές, για πρώτη φορά, να διαπραγματευτούν σοβαρά.  

Να σταματήσουν να υπαγορεύουν αποφάσεις και Μνημόνια στις ελληνικές κυβερνήσεις.  

Να σταματήσουν την εξώθηση της χώρας στην αυτοκτονία. 

Αλλά η πρωινή αποστροφή στην ομιλία του πρωθυπουργού με έκανε να αναρωτιέμαι:Αλήθεια, όταν ο ίδιος προεκλογικά, υποσχόταν  στον ελληνικό λαό επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου, τι έκανε;  

Έπαιζε συνειδητά την Ελλάδα στα ζάρια; Διακινδύνευε τη συμμετοχή της στην Ευρωζώνη; Τι άραγε είναι πιο επιλήψιμο;

Να λέει τώρα εκβιαστικά ψέματα, προκειμένου να γαντζωθεί στην εξουσία ή να τα έλεγε όλο το διάστημα μέχρι τις εκλογές για να κοροϊδέψει και να κλέψει τη ψήφο του λαού; 

Αλλά ο κος Σαμαράς έχει μετακινηθεί με τέτοια βιασύνη στο άλλο άκρο– σε αυτό του άφωνου προεκλογικού χειροκροτητή της κυρίας Μέρκελ – που δεν ακούει ούτε τον ίδιο τον  κύριο Σόιμπλε. 

Που με τη δήλωσή του από τη Σιγκαπούρη ότι: «Οι εικασίες για έξοδο της Ελλάδας από τη νομισματική ένωση στερούνται κάθε βάσης. Γιατί τυχόν έξοδος θα δημιουργούσε τεράστια προβλήματα για όλους», βάζει τέλος στο παραμύθι με τον μεγάλο δράκο. 

Γιατί τα τεράστια προβλήματα που υπαινίσσεται ο κος Σόιμπλε είναι το τεράστιο κόστος από το ντόμινο διάλυσης της ευρωζώνης που θα ακολουθούσε μια ελληνική έξοδο, το οποίο υπολόγισε το γερμανικό Ίδρυμα Μπέρτελσμαν, σε €17,2 τρις έως το 

2020 για την παγκόσμια οικονομία.   

Και σε €73 δις για την ίδια τη Γερμανία.

Αλλά αυτοί εδώ συνεχίζουν το ίδιο βιολί.

Για άλλη μια φορά -έχουμε πια χάσει τον αριθμό- εκβιάζουν συνδέοντας τη ψήφιση σκληρών μέτρων με μια από τις δόσεις που έχουν ήδη αποφασίσει να εκταμιεύσουν, κυρίως για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και την αποπληρωμή των δανείων. 

Έφτασε μάλιστα τις προάλλες ο κος Στουρνάρας να πεί ότι αν δε πάρουμε τη δόση θα πάθουμε ασφυξία. 

Αν εννοούσε τους φίλους του τους τραπεζίτες και τη τρικομματική μνημονιακή κοινοπραξία, μάλλον είχε δίκιο. 

Αν εννοούσε, όμως, τη κοινωνία και τη πραγματική οικονομία, να του υπενθυμίσουμε ότι την ασφυξία την έχουν ήδη υποστεί. 

Και αυτό που θα επέλθει, όχι αν δε πάρουμε τη δόση των τραπεζών, αλλά αν πάρουμε και εφαρμόσουμε τα νέα μέτρα των 19 δις, δε θα είναι απλά ασφυξία.  

Θα είναι θάνατος.

Και αυτό το ξέρουνε πάρα πολύ καλά, αλλά προτιμάνε να κερδίσουν χρόνο για να σώσουν το τομάρι τους, την εφήμερη εξουσία τους, αδιαφορώντας για το μέλλον του τόπου. 

Και αυτό είναι το χειρότερο. Το πιο απαράδεκτο, το πιο ανήθικο.Και συνεχίζουν να κάνουν αυτό που μόνο ξέρουν να κάνουν καλά.Να εκβιάζουν.

Μας λένε: αν δε πάρουμε τα μέτρα, δε θα πάρουμε τη δόση και τότε δε θα έχουμε για μισθούς και συντάξεις. 

Λένε ασύστολα ψέματα για να τρομοκρατήσουν τον κόσμο.Ούτε ένα ευρώ από τη δόση δε θα πάει για μισθούς και συντάξεις.

Αλλά αναρωτιέμαι πως έχουν το θράσος πια να εκβιάζουν αυτοί για τους μισθούς και τις συντάξεις, όταν έχουν ήδη αποδεχτεί και αποφασίσει να φτιαχτεί ειδικός λογαριασμός όπου θα κατευθύνονται όλα τα έσοδα του δημοσίου, από όπου θα πληρώνονται κατά προτεραιότητα οι δανειστές μας. 

Ας το καταλάβει καλά ο λαός μας.

Οι μισθοί και οι συντάξεις κινδυνεύουν μόνο από το μνημόνιο και από τη τρικομματική κοινοπραξία του μνημονίου. 

Δε κινδυνεύουν από τη καταψήφιση των μέτρων, δεν κινδυνεύουν από την ανάσχεση της καταστροφής. Αντιθέτως. 

Αν συνεχίσουν αυτοί να μας κυβερνούν, θα συνεχίσουν να μειώνονται δίχως τέλος, οι μισθοί και οι συντάξεις. 

Και παράλληλα να αυξάνεται η ανεργία, η φτώχεια, η ανέχεια.Σε ότι αφορά τη δανειακή δόση των €31,5 δις, ας ξέρει ότι θα δοθεί, όχι για να σωθεί η Ελλάδα.

Αλλά για να σωθεί η ίδια η Ευρωζώνη.

Γιατί αν χρεοκοπήσει η Ελλάδα θα καταρρεύσει η Ευρωζώνη. Και αυτό δεν το θέλει πλέον η κυρία Μέρκελ. Ιδίως τώρα. Που η Γερμανία έχει ουσιαστικά μπει σε προεκλογική περίοδο. 

Μας πληροφόρησε σήμερα ο κύριος Σαμαράς ότι μόνον το 10% αυτής της δόσης θα πάει στους δανειστές.

 Και ξέχασε το υπόλοιπο 90%. 

Που θα πάει για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. 

Και η ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών αφορά όλη την Ευρωζώνη. Γιατί ενδεχόμενη αποσταθεροποίηση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος θα συμπαρασύρει και τις τράπεζες του Νότου της Ευρωζώνης.  

Και σταδιακά θα διαχυθεί σε όλη την Ευρωζώνη.

Γι’ αυτό το παραμύθι τελείωσε. Και με τα ψέματα δε μπορούν πια να εκβιάζουν έναν ολόκληρο λαό. 

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Με το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα 2013-2016, η συγκυβέρνηση Σαμαρά προσυπογράφει και επισφραγίζει τη χρεοκοπία του ελληνικού λαού. Και ταυτόχρονα διασφαλίζει τους δανειστές από τον κίνδυνο της στάσης εξωτερικών πληρωμών.  

Και τα μέτρα αυτά δεν θα είναι τα τελευταία. Όπως μας διαβεβαίωσε ψευδόμενος, για μια ακόμα φορά, σήμερα το πρωί ο κύριος 

Σαμαράς.  

Και αυτό δεν το ισχυριζόμαστε εμείς. Το επιβεβαιώνει το ίδιο το νέο Μεσοπρόθεσμο. Την αξιοπιστία του οποίου καταρρακώνει το ΔΝΤ. 

Γιατί το Μεσοπρόθεσμο συνεχίζει να υποεκτιμά τις υφεσιακές επιπτώσεις των μέτρων λιτότητας, με τη χρησιμοποίηση χαμηλών δημοσιονομικών πολλαπλασιαστών, που απορρίπτει το ΔΝΤ, στην έκθεσή του για τις προοπτικές της παγκόσμιας 

οικονομίας που δημοσιεύθηκε μόλις πριν από ένα μήνα. 

Και, ακόμη χειρότερα, το ίδιο το Μεσοπρόθεσμο μας προαναγγέλλει την αποτυχία του.  

Και έτσι προαναγγέλλει νέα μέτρα, πολύ πάνω από τα €19 δις που περιλαμβάνει για την επόμενη τετραετία.  

Αλλά αυτό το παραμύθι πρέπει να τελειώσει εδώ. Δεν πάει άλλο. Δεν αντέχει ο τόπος ούτε τους μαθητευόμενους μάγους της συμφοράς ούτε τις τους κινδυνολόγους της χρεοκοπίας.  

Εκβιάζει, για μία ακόμα φορά, ο υπουργός των Οικονομικών με το ανύπαρκτο δίλημμα: μέτρα ή χρεοκοπία.  

Τη στιγμή που το Μνημόνιο έχει οδηγήσει τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας στη χρεοκοπία.  

Που έχει οδηγήσει τη μέση οικογένεια στο υπαρξιακό δίλημμα: ή φόρους και χαράτσια ή στήριξη των παιδιών.  

Και τη στιγμή που η συγκυβέρνηση Σαμαρά διασφαλίζει την απρόσκοπτη εξόφληση των δανειακών υποχρεώσεων της χώρας στους πιστωτές του εξωτερικού.  

Επισείουν το σκιάχτρο της χρεοκοπίας αυτοί που με το τρίτο Μνημόνιο υπογράφουν και επισφραγίζουν τη χρεοκοπία του ελληνικού λαού.  

Και ταυτόχρονα συνεχίζουν να παρέχουν ανταποδοτική προστασία στο σύστημα της διαπλοκής.  

Στους ξεπεσμένους καναλάρχες. Που αναπνέουν με τη μηχανική υποστήριξη της συγκυβέρνησης.  

Που πήγε, άραγε η υποχρέωσή τους από το πρώτο Μνημόνιο να πληρώσουν – επιτέλους, για πρώτη φορά – για τη χρήση των δημόσιων τηλεοπτικών συχνοτήτων;  

Στους χρεοκοπημένους τραπεζίτες. Με την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών τους, με δημόσιο δανεικό χρήμα, χωρίς τη διασφάλιση του δημόσιου συμφέροντος.  

Χωρίς να τους υποχρεώνει να ενισχύσουν την πραγματική οικονομία με ρευστότητα. Χωρίς να τους υποχρεώνει να ελαφρύνουν τους δανειολήπτες από τις ασήκωτες τραπεζικές υποχρεώσεις τους.  

Στους κάθε λογής εγγεγραμμένους στη λίστα Λαγκάρντ και αλλού. Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση δείχνει το πιο σκληρό και ανάλγητο πρόσωπό της στους αδύναμους και τους ανυπεράσπιστους. 

 Στους μισθωτούς, τους συνταξιούχους και τους αγρότες. 

Στους ανασφάλιστους ηλικιωμένους και στους ανάπηρους. Που τους στέλνει στον Καιάδα της πιο άγριας λιτότητας. 

Η συγκυβέρνηση Σαμαρά, όμως, δεν συνιστά απειλή μόνον για την κοινωνία και την οικονομία.  

Συνιστά την πιο επικίνδυνη απειλή για τη Δημοκρατία. 

Έχει απαξιώσει όλο το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας του πολιτεύματος. Και έχει προκαλέσει κρίση θεσμών και Δημοκρατίας. Σαμαρά  

Κατάφερε να συμπυκνώσει την οριστική καταστροφή της χώρας σ’ ένα μόνο νομοσχέδιο. 

 Κατάφερε να συμπυκνώσει τρία μνημόνια σε ένα μόνο άρθρο.

Αποδεικνύοντας ότι φοβάται τους ίδιους τους βουλευτές που τη στηρίζουν. 

Και μπροστά στο φόβο δε διστάζει να υποβιβάζει το ίδιο το κοινοβούλιο σε λέσχη επικύρωσης των διαταγμάτων της τρόικα. 

Επιχειρούν να απαξιώσουν το συνταγματικό ρόλο του βουλευτή σε πειθαρχημένο απολογητή του Μνημονίου. 

Πυροδοτούν τη σύγκρουση της εκτελεστικής με τη δικαστική εξουσία.

 Με αφορμή τις νομοθετικές αγριότητες της συγκυβέρνησης και την πρωτοφανή στη μεταπολίτευση περιφρόνηση του Συντάγματος.  

Η συγκυβέρνηση γνωρίζει ότι το κατά το Σύνταγμα αρμόδιο θεσμικό όργανο. Το Ελεγκτικό Συνέδριο.  

Με γνωμοδότηση της Ολομελείας του. Έχει κρίνει ως αντισυνταγματικές τις διατάξεις του νομοσχεδίου για τον προϋπολογισμό του 2013 και το Μεσοπρόθεσμο που επιβάλλουν περαιτέρω περικοπές στις συντάξεις, στα δώρα και στα επιδόματα για τους συνταξιούχους. 

Και παρόλα αυτά προχωρά. Σαν να μην υπάρχει Σύνταγμα. 

Διότι κυβερνά όχι ελέω λαού, αλλά ελέω δανειστών. 

Και νομοθετεί αυτές τις περικοπές που γνωρίζει εκ των προτέρων ότι θα ακυρωθούν δικαστικά. 

Η συγκυβέρνηση έχει επιβάλλει ένα ιδιότυπο καθεστώς έκτακτης ανάγκης. 

Με συνεχείς ασκήσεις αυταρχισμού και επαναλαμβανόμενες  πρόβες εκτροπής. 

Με βασανιστήρια  στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αθηνών, που ο υπεύθυνος υπουργός προσπαθεί να συγκαλύψει.

Ακόμα κι όταν ο ιατροδικαστές τα πιστοποιούν. 

Ακόμα κι όταν ο αρμόδιος ανακριτής ζητεί να ασκηθεί δίωξη για κακουργήματα που παραπέμπουν σε βασανιστήρια. 

Με τη δέσμευση στρατιωτικών μονάδων για την τήρηση της δημόσιας τάξης.

Με τη βάναυση και απροκάλυπτη δίωξη της ελεύθερης έκφρασης. Μετατρέποντας τη δημόσια τηλεόραση σε νέα ΥΕΝΕΔ.  

Σε μηχανισμό απροκάλυπτης κυβερνητικής προπαγάνδας. Διώκοντας δημοσιογράφους. Που δεν τους αρέσει να τους ακούνε και να τους βλέπουν για πρωινή ενημέρωση.  

Ή που αποκαλύπτουν το περιεχόμενο της χαμένης λίστας Λαγκάρντ. 

Διώκουν αυτούς που την αποκαλύπτουν. Και προστατεύουν κείνους που την έκρυβαν.Μια κυβέρνηση που αναπτύσσει την επικίνδυνη θεωρία των δύο άκρων για να ψηφοθηρήσει στη φασιστική ακροδεξιά.  

Στον εκλογικό χώρο του «αδελφού κόμματος» της Χρυσής Αυγής. 

Για να ξαναθυμηθούμε την προεκλογική αποστροφή του κυρίου Ψωμιάδη. Μια κυβέρνηση σε πλήρη ηθική και πολιτική απαξίωση. 

Σε κοινοβουλευτική αποσύνθεση. 

Σε λιγότερο από πέντε μήνες από τις εκλογές, καταρρέουν μπροστά στα αδιέξοδα που οι ίδιοι έχουν προκαλέσει.  

Παραβιάζοντας τη λαϊκή εντολή που απέσπασαν στις 17 Ιουνίου.  Ξεφτελίζοντας την προγραμματική συμφωνία που με δική τους πρωτοβουλία συνυπέγραψαν μετεκλογικά.

Η κυβέρνηση αυτή καταρρέει. Το ζήτημα είναι να σταματήσει να συμπαρασύρει μαζί της και τη κοινωνία. 

Η κυβέρνηση αυτή εχει περάσει, πλέον, το σημείο μη επιστροφής. 

Έχει υποστεί τραύματα που δεν μπορούν να γιατρευτούν. 

Είναι σε διαρκή σύγκρουση με τον ελληνικό λαό. 

Με την τυφλή προσήλωσή τους στο Μνημόνιο αποσταθεροποιεί τη χώρα. Οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά. 

Είναι η ώρα να φύγει.

Εμείς αναλαμβάνουμε τις ευθύνες που μας αναλογούν .

Καλούμε όμως και το καθένα ξεχωριστά να αναλάβει τις δικές του.

Απευθυνόμαστε ακόμα και στους βουλευτές που μόλις στις τελευταίες εκλογές εξελέγησαν στα ψηφοδέλτια των κομμάτων του μνημονίου.

Και τους επισημαίνουμε ότι η συνείδηση της ευθύνης απέναντι στη πατρίδα αλλά και απέναντι στους ίδιους τους ψηφοφόρους τους, είναι σημαντικότερη από την οποιαδήποτε κομματική πειθαρχία.

Τους καλούμε να καταψηφίσουν τα μέτρα της καταστροφής και το προυπολόγισμό.

Ανοίγοντας το δρόμο στην ανάκτηση τη λαϊκής κυριαρχίας και της εθνικής ανεξαρτησίας, στο τόπο μας. 

Τους καλούμε να διαχωρίσουν με θάρρος τη θέση τους, να μη γίνουν συνένοχοι στο έγκλημα εις βάρος του λαού και του τόπου. 

Και η ιστορία θα τους ανταμείψει.

Ειδικότερα καλούμε τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της Δημοκρατικής Αριστεράς.

Να έχουν στο μυαλό τους ότι τούτες τις μέρες αποφασίζουν για το μέλλον του τόπου.  

Είναι μια κρίσιμη επιλογή, αλλά ξεκάθαρο το δίλλημα.

Είτε συντάσσονται με το μαύρο μέτωπο του μνημονίου και της εξάρτησης, ως δορυφόροι της νέας μνημονιακής συντηρητικής παράταξης του κου Σαμαρά. 

Είτε δικαιώνουν την ιστορία τους και ανανεώνουν τη παρουσία τους και τη πολύτιμη συμμετοχή τους στο μέτωπο της σωτηρίας του λαού μας, της δημοκρατίας και της κοινωνίας. 

Τους καλούμε να πράξουν το δεύτερο.

Η ύβρις για το σημερινό καταστροφικό αδιέξοδο της χώρας αναζητεί κάθαρση. Η Δημοκρατία διέξοδο. Ο λαός οξυγόνο.  

Η πορεία προς την οριστική κατάρρευση της χώρας και τη χρεοκοπία του λαού πρέπει να ανακοπεί σήμερα. Αύριο θα είναι αργά.  

Οι συνεταίροι της μνημονιακής κοινοπραξίας:

Εκβίασαν το λαό, εκβιάζουν τώρα και τους ίδιους τους βουλευτές τους.

Κορόιδεψαν το λαό με την επαναδιαπραγμάτευση και την απαγκίστρωση, συνεχίζουν να κοροϊδεύουν ότι δήθεν σώζουν τη χώρα, τη στιγμή που υποθηκεύουν το μέλλον της.

Έκλεψαν τη λαική εντολή, με μοναδικό στόχο να διατηρηθούν στην εξουσία, προκειμένου να προστατέψουν εαυτούς και φίλους. 

Να προστατέψουν τους προστάτες τους από το νόμο, από τη φορολογία του πλούτου τους, από τη δικαιοσύνη.   

Είχαν την ευκαιρία μετά τις εκλογές του Ιούνη να αξιοποιήσουν τη δυναμική επαναδιαπραγμάτευσης που τους έδωσε ο λαός μας, με τη ψήφο του. 

Δεν έκαναν.

Δεν το τόλμησαν.

Δε το ήθελαν.

Δε το μπορούσαν.

Εμείς και θέλουμε και μπορούμε και θα το τολμήσουμε και θα το πετύχουμε.

Έχουμε καθήκον απέναντι στο λαό, απέναντι στη δημοκρατία, απέναντι στη ιστορία.Έχουμε καθήκον να τους σταματήσουμε.

Να σταματήσουμε τη καταστροφή, να ξαναχτίσουμε την Ελλάδα.

Καλούμε τους βουλευτές να αναλάβουν την  πατριωτική τους ευθύνη. Καλούμε το λαό σε διαρκή ειρηνικό ξεσηκωμό για να μην περάσουν αυτά τα μέτρα. 

Είναι συνταγματική, πατριωτική και δημοκρατική ευθύνη όλων. Για να σωθεί ο τόπος. 

Να επιβάλει με τη δράση του τη προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία. 

Σε αυτή τη κρίσιμη καμπή για το τόπο και για το λαό, μόνο μια λύση υπάρχει και είναι πολιτική λύση: 

Εκλογές για να μιλήσει ο λαός.

Εκλογές για να σταματήσουμε τη καταστροφή της οικονομίας και της δημοκρατίας 

στον τόπο μας. 

Εκλογές για να σταματήσει η εξαθλίωση του ελληνικού λαού προς όφελος των τραπεζών. 

Εκλογές για να επιστρέψει η αξιοπρέπεια και η δικαιοσύνη, για να αναλάβουμε την ευθύνη, οι υγιείς δημοκρατικές και πατριωτικές δυνάμεις, να ανοικοδομήσουμε τον τόπο μας. 

Είναι απαίτηση του λαού. Να σωθεί ο τόπος από τον Καιάδα του τρίτου Μνημονίου. Στη Δημοκρατία, δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος.

Σας ευχαριστώ».

Στις τοποθετήσεις που ακολούθησαν από σφους της Γραμματείας και της Κ.Ο., ξεχώρισε η φράση: 

Αν συμφωνούμε οτι είναι  η ώρα να αναλάβουν οι υγιείς δημοκρατικές πατριωτικές δυνάμεις, τότε για ποιες άλλες δυνάμεις μιλάμε πέρα από αυτές της Αριστεράς;