ΣΥΡΙΖΑ ΤΩΡΑ

ΟΧΙ ΣΤΗ ΧΑΖΟΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΨΗΦΟ

Πολλοί ψηφοφόροι, θεωρούν πως η ψήφος σε οικολογικά σχήματα, είναι ακίνδυνη πολιτικά και απλά συμβάλει στις προσπάθειες για την προστασία του περιβάλλοντος.
Τι είναι όμως οι διάφοροι «Οικολόγοι» που ζητούν την ψήφο μας;

ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ – ΠΡΑΣΙΝΟΙ
Αδελφό κόμμα των Γερμανών Πρασίνων. Ξέρετε, αυτών του κου Γιόσκα Φίσερ που ήταν υπουργός στην κυβέρνηση που συνέβαλε στον πρώτο πόλεμο στο Ιράκ το 1999. Οι ιθαγενείς Πράσινοι σπάνια μιλούν για το ατόπημα αυτό. Όταν το κάνουν δε, ισχυρίζονται ότι διαφώνησαν. Δεν ξέκοψαν όμως. Οι Πράσινοι συνεργάστηκαν σε χώρες της Ευρώπης (π.χ. Ιρλανδία, Φιλανδία) με συντηρητικά-δεξιά κόμματα για να σχηματιστούν κυβερνήσεις που ακολούθησαν σκληρή νεοφιλελεύθερη οικονομική πολιτική που οδήγησε ακόμη και σε χρεοκοπία (Ιρλανδία).
Για να μιλήσουμε σοβαρά, οι Οικολόγοι Πράσινοι της Ελλάδας, είναι υπέρ των κυβερνήσεων συνεργασίας, ακόμα και με ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Το ονομάζουν πολυκομματικές κυβερνήσεις, άρα καλό. Να συνεργαστεί δηλαδή ο λύκος με τα πρόβατα, για το καλό ποιού; Την ίδια λογική είχαν και οι Γερμανοί σύντροφοί τους. Προκειμένου να ψηφιστούν και κάποια περιβαλλοντικά νομοσχέδια, ας καούν τα παιδάκια στο Ιράκ.
Επίσης, όπως οι Γερμανοί Πράσινοι, «αδελφό» κόμμα των Ελλήνων Πρασίνων, είναι και το «Ουράνιο Τόξο» των σλαβόφωνων της Φλώρινας!!!!!!!
Tο Oυράνιο Tόξο, μεταξύ άλλων, διεκδικεί την επαναφορά των σλάβικων και τούρκικων τοπονυμίων, είναι «αλληλέγγυο στον αγώνα της τούρκικης εθνικής μειονότητας της Θράκης», «αντιτίθεται στη πολιτική δημογραφικής αλλοίωσης που εφαρμόζουν οι ελληνικές κυβερνήσεις» «στο χώρο της Μακεδονίας και της Θράκης», ζητά την «αναγνώριση της ύπαρξης των δύο εθνικών μειονοτήτων (Mακεδονικής και Tουρκικής)» και «πιστεύει πως το ελληνικό κράτος έχει εξ ολοκλήρου το άδικο με το μέρος του, στη διαμάχη με τη Δημοκρατία της Mακεδονίας» δηλώνοντας παράλληλα πως στην Ελλάδα «κυριαρχεί» «βαθιά αντιδημοκρατική πολιτική κουλτούρα». Ακόμα, έχουν σχέσεις με το κόμμα των Τσάμηδων, «με τους οποίους μοιράζονται, δυστυχώς την ίδια μοίρα». Τέλος, στους παλιούς βορειοελλαδίτες, το «λερίνσκι κομιτέτ» («επιτροπή Φλώρινας») θυμίζει πάρα πολύ τους κομιτατζήδες που βασάνισαν τον ντόπιο πληθυσμό.
Αν τελικά οι «Οικολόγοι Πράσινοι» εκλέξουν ευρωβουλευτή, τι θα ψηφίζει;
Για παράδειγμα: Η θέση του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος (στο οποίο ανήκουν οι δικοί μας "Οικολόγοι Πράσινοι") για τη Συνθήκη της Λισαβόνας είναι "υπέρ"... (http://www.europeangreens.org/cms/default/dok/211/211057.lisbon_treaty@en.htm
http://www.europeangreens.org/cms/default/dokbin/211/211081.egp_committee_position_on_the_lisbon_tre@en.pdf ). Λένε: "we think that Greens should vote in favor of the Lisbon Treaty wherever their vote is required. Furthermore, we Greens should
push in order that the ratification process is completed as soon as
possible." . Στα ελληνικά: "Πιστεύουμε πως οι Πράσινοι πρέπει να ψηφίσουν υπέρ της Συνθήκης της Λισαβόνας, οπουδήποτε χρειαστεί η ψήφος τους. Επιπλέον, εμείς, οι Πράσινοι πρέπει να πιέσουμε, ώστε η διαδικασία επικύρωσης να ολοκληρωθεί όσο το δυνατόν συντομότερα".
Και το κερασάκι στην τούρτα: Οι «Οικολόγοι Πράσινοι» εκδίδουν την εφημερίδα «Πράσινη Πολιτική». Ξέρετε ποιος είναι ο βασικός διαφημιζόμενος στα φύλλα της κάθε μήνα, άρα και βασικός χορηγός τους; Η MARFIN. Δηλαδή, ένα κόμμα που ισχυρίζεται ότι θα φέρει το νέο στην πολιτική, δημιουργεί από τώρα εξαρτήσεις από μια εταιρεία την οποία θα χρειαστεί αύριο να ελέγξει μιας και αυτή συμμετέχει σε δημόσιους διαγωνισμούς κλπ.
Βέβαια, εντελώς υποκριτικά, στο προεκλογικό φύλλο του Μαΐου, δεν υπάρχει η διαφήμιση….


ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΕΛΛΑΔΑΣ
Οι «Οικολόγοι Ελλάδας» ακροβατούν μεταξύ απολίτικου και κακού πολιτικού λόγου.
Ειδικότερα, είναι το ΜΟΝΑΔΙΚΟ ελληνικό κόμμα που αναγνωρίζει πολιτικούς ή άλλους φορείς του Κοσόβου, συμβάλλοντας στην αποσταθεροποίηση των Βαλκανίων. Ακόμα, προσεταιρίζεται ακροδεξιές φασιστικές θέσεις ενάντια στους γείτονές μας Βαλκάνιους. Επιπλέον, αν κάποιος αναγνώσει την προεκλογική μπροσούρα τους, διαπιστώνει άκρατο λαϊκισμό καθώς επικεντρώνεται στα χρήματα με τα οποία χρηματοδοτούνται κόμματα και βουλευτές, ενώ δε λέει τίποτα για την καταλήστευση των ασφαλιστικών ταμείων, την επισφάλεια της εργασίας, τα καταστροφικά για το περιβάλλον νομοθετήματα, τον Ασωπό, τον Ελαιώνα, το ελεγχόμενο από πολυεθνικές σύστημα υγείας κλπ. Όσο για το κανάλι τους (Τηλεφώς) δεν προβάλει πολιτικές θέσεις της οικολογίας, αλλά φιλοξενεί ακροδεξιούς φασίστες όπως ο Πλεύρης. Την ίδια στιγμή, οι εκπομπές του αφιερώνουν τον περισσότερο χρόνο σε προβολή των καταστημάτων του κου Παπανικόλα. Για τους περισσότερους Έλληνες, "Οικολόγοι Ελλάδας" σημαίνει το κατάστημα της οδού Πανεπιστημίου που πουλάει χυμούς και παστίτσιο χωρίς κρέας. Το περιοδικό τους, όταν διαφημίζει οικολογικούς χυμούς του καταστήματος του Παπανικόλα για παράδειγμα, η υπογραφή – λογότυπο της καταχώρησης, είναι αυτή του κόμματος – επιχείρηση. Επιπλέον, δεκάδες είναι οι καταγγελίες από πρώην εργαζόμενους στην εταιρεία του Παπανικόλα..... Όσο για το «θεραπευτήριο της Φύσης» στον Ωροπό, είναι απορίας άξιο πως πήρε άδεια για να οικοδομηθεί, μέσα στα δέντρα. Τέλος, αν έχετε μοναξιές…. Στα γραφεία του κόμματος, μια φορά τη βδομάδα, γίνονται συναντήσεις γνωριμιών, ώστε να βρείτε το ταίρι σας.

ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ
Ο ανεκδιήγητος Βεργής, προσπαθεί με διάφορες κινήσεις να προσελκύσει τους ψηφοφόρους. Στην ιστορία έχει μείνει η αφίσα που είχε κυκλοφορήσει με τον ίδιο γυμνό, πάνω στα Ίμια και δείχνοντας με τα χέρια του προς τα κάτω, σχεδόν ανάμεσα στα πόδια του (;;;;) να λέει: «Τσιλέρ, έλα να τα πάρεις» (τα Ίμια ή ….). Παλαιότερα έκανε προεκλογικές μικροσυγκεντρώσεις επιδεικνύοντας γυμνόστηθες κοπέλες. Πρόσφατα, συμπεριέλαβε στο ψηφοδέλτιό του τον «Κάτμαν» έναν δυστυχή, χαμηλής αντίληψης τύπο που έγινε γνωστός μέσα από τηλεοπτικές εκπομπές της κας Πάνια..


Όλοι οι πιο πάνω ΑΠΟΥΣΙΑΣΑΝ παντελώς από όλους τους αγώνες που δώσαμε για τον Ελαιώνα, το πάρκο στα Πατήσια, τον Ασωπό κλπ.
ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ, γίνεται πρόδηλο πως αν κάποιος επιθυμεί να δει οικολογικό προσανατολισμό στην κεντρική πολιτική πάλη, αυτό μπορεί να το κάνει μόνο στηρίζοντας τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ. Το τμήμα οικολογίας του ΣΥΝ, η ΑΚΟΑ, το «Ξεκίνημα» (Green Attack), οι «Οικοσοσιαλιστές Ελλάδας» και οι σύντροφοι οικολόγοι από τις άλλες συνιστώσες, δίνουν καθημερινές μάχες για να αλλάξει η περιβαλλοντική πολιτική και πρακτική στη χώρα μας και στα Βαλκάνια.

Στις Ευρωεκλογές, ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ = ΣΥΡΙΖΑ

Το Γραφείο Τύπου των «Οικοσοσιαλιστών Ελλάδας»

ΔΙΑΚΑΝΑΛΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ

26/05/2009
ΔΙΑΚΑΝΑΛΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ
ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΔΙΑΚΑΝΑΛΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ
ΤΡΙΤΗ 26 ΜΑΙΟΥ 2009
ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ: Φίλες και φίλοι να σας ευχαριστήσουμε όλους και όλες για την παρουσίαση σήμερα εδώ. Θα ήθελα να ξεκινήσω τη συνέντευξη αυτή με ένα δυσάρεστο μήνυμα. Σήμερα χάσαμε ένα κομμάτι της ιστορίας μας. Ένα κομμάτι του πολιτικού μας πλούτου. Σήμερα η ανανεωτική και ριζοσπαστική αριστερά έχασε ένα κομμάτι του εαυτού της.
Ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης ο Μιχάλης των αγώνων του 114 του αντιδικτατορικού αγώνα, ο Μιχάλης των μεγάλων αγώνων για τη ριζοσπαστική οικολογία και τον αριστερό ευρωπαϊσμό δεν είναι πια μαζί μας. Είμαστε όλοι συγκλονισμένοι από την απώλεια του συντρόφου μας, του πολιτικού, του διανοούμενου του μαχητή Μιχάλη Παπαγιαννάκη.
Είναι δύσκολο να αναγκάζεσαι τούτες τις δύσκολες ώρες να προχωράς μπροστά αλλά γνωρίζουμε όλοι και όλες ότι αυτή θα ήταν και η δική του επιθυμία. Να δώσουμε αυτή τη μάχη των ευρωεκλογών και για δικό του λογαριασμό. Και νομίζω ότι θα δώσουμε αυτή τη μάχη με ακόμα μεγαλύτερη δύναμη και αποφασιστικότητα. Καλό ταξίδι αγαπητέ μας σύντροφε Μιχάλη.
Φίλες και φίλοι βρισκόμαστε 12 μέρες πριν τις ευρωεκλογές, πριν από την κάλπη των ευρωεκλογών που διεξάγονται μεσούσης της μεγαλύτερης οικονομικής και κοινωνικής κρίσης που έχει συναντήσει η Ευρώπη και η χώρα μας. Τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια. Και αντί να ασχολούμαστε με τις αιτίες αυτής της κρίσης και με τις πολιτικές πρωτοβουλίες και την αλλαγή πολιτικής και με τις τομές που πρέπει να αναληφθούν από την πλευρά της Ελληνικής Κυβέρνησης αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη χώρα μας παρακολουθούμε μια ανούσια σκιαμαχία σε ένα κλίμα τεχνητής πόλωσης που προσπαθούν να δημιουργήσουν τα 2 μεγάλα κόμματα.
Υποτίθεται ότι το Ελληνικό Κοινοβούλιο έκλεισε πρόωρα προκειμένου να συζητήσουμε και να ασχοληθούμε με τα πραγματικά προβλήματα. Όλοι βεβαίως γνωρίζουμε ότι στην πραγματικότητα το Ελληνικό Κοινοβούλιο έκλεισε για να μην κλείσουν κάποια σπίτια από τις αποκαλύψεις των σκανδάλων που με μαζικό τρόπο παραδόξως το τελευταίο διάστημα έβγαιναν στη δημοσιότητα.
Αντί να συζητάμε τα πραγματικά προβλήματα των Ελλήνων πολιτών στο μέσο μιας τεράστιας οικονομικής κρίσης συζητάμε για τα παπαγαλάκια του κ. Καραμανλή και για την παπαγαλία συνθημάτων του κ. Παπανδρέου.
Βεβαίως εμείς γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά ότι τα 2 μεγάλα κόμματα δεν έχουν κανέναν ουσιαστικό λόγο. Δεν τους συμφέρει να συζητήσουν τι ακριβώς διακυβεύεται σε αυτές τις ευρωεκλογές. Γιατί να συζητήσουν άραγε; Για τη στάση που κράτησαν κατά την προηγούμενη θητεία του Ευρωκοινοβουλίου; Όταν 97 στα 100 ψηφίσματα ή εκθέσεις που έρχονταν στο Ευρωκοινοβούλιο τα ψήφιζαν από κοινού οι ευρωβουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας; Οι ευρωβουλευτές της Ευρωπαϊκής Λαϊκής Δεξιάς και της Ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας;
Γιατί άραγε να συζητήσουν; Τους συμφέρει να συζητήσουν για την Ευρωπαϊκή Συνθήκη που από κοινού πέρυσι τον Ιούνιο ψήφισαν ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία στο Ελληνικό Κοινοβούλιο μέσα σε μια νύχτα χωρίς να πάρει χαμπάρι ο ελληνικός λαός; Όταν την ίδια στιγμή σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες έγιναν δημοψηφίσματα. Δημοψηφίσματα που δεν κύρωσαν ούτε το Ευρωσύνταγμα στη Γαλλία και στην Ολλανδία ούτε την Ευρωπαϊκή Συνθήκη στην Ιρλανδία. Μια Ευρωπαϊκή Συνθήκη η οποία κατοχυρώνει θεσμικά την ασυδοσία των μεγάλων επιχειρήσεων. Κατοχυρώνει θεσμικά το δημοκρατικό έλλειμμα στην Ευρώπη. Διασφαλίζει ότι όλες οι αποφάσεις θα λαμβάνονται χωρίς δημοκρατική νομιμοποίηση. Χωρίς να παίρνουν υπόψη τη λαϊκή βούληση. Δε συζητάνε βεβαίως γι’ αυτά. Συζητάνε για βαρβάρους και παπαγαλάκια έξω από τα πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία.
Την ίδια ώρα όμως η κρίση, η οικονομική και η κοινωνική κρίση βαθαίνει. Καλπάζει η ανεργία. Χάνονται κοινωνικές κατακτήσεις. Ολοένα και περισσότεροι νέοι άνθρωποι βρίσκονται στην εργασιακή επισφάλεια. Αγωνιούν για το μέλλον τους. Έχουν ένα και δύο πτυχία και είναι αναγκασμένοι να τρέχουν πίσω από τους πολιτευτές και τους βουλευτές μπας και εξασφαλίσουν κάποια ευνοϊκή μεταχείριση για μια θέση εργασίας ανασφάλιστης σε προγράμματα STAGE.
Την ίδια στιγμή η συντριπτική πλειοψηφία των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων στενάζει. Οι αγρότες δε διαμαρτύρονται πια γιατί θέλουν να διεκδικήσουν ένα συγκεκριμένο αίτημα για να βγάλουν το χειμώνα αλλά βρίσκονται μπροστά στην απόγνωση ότι δεν μπορούν να συνεχίσουν να ασκούν το επάγγελμα που πατροπαράδοτα κληρονόμησαν από τους γονείς τους και τους παππούδες τους. Η ύπαιθρος ερημώνει. Την ίδια στιγμή η συντριπτική πλειοψηφία των ελληνικών νοικοκυριών είναι βουτηγμένη στα χρέη και στις τράπεζες.
Και την ίδια στιγμή η πολιτική της Κυβέρνησης είναι πια ξεκάθαρο ότι δεν αποσκοπεί στο να επιλύσει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία εξαιτίας της κρίσης. Αποσκοπεί στο να διασφαλίσει την κερδοφορία των τραπεζών χωρίς όρους. Και να διασφαλίσει τα κέρδη των οικονομικά ισχυρών. Τα κέρδη των λίγων έναντι στις ανάγκες των πολλών. Και κοιτάζει βεβαίως να βγάλει το κόστος της κρίσης ξεζουμίζοντας τα πιο αδύναμα κοινωνικά στρώματα. Με κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων. Με διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος. Με υποθήκευση των δικαιωμάτων της νέας γενιάς. Με εκποίηση του δημόσιου πλούτου. Με εμπορευματοποίηση του περιβάλλοντος.
Χτες ήρθε μία έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου που μας ανάγκασε έστω και πρόσκαιρα να επιστρέψουμε στη σκληρή πραγματικότητα της πολιτικής που από κοινού σχεδιάζουν συντηρητικές και σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις και μας ζητάνε καθήλωση των μισθών και των συντάξεων. Μας ζητάνε περικοπή των δημόσιων δαπανών. Δηλαδή μεγαλύτερο περιορισμό του κοινωνικού κράτους. Μας ζητάνε αλλαγές στο ασφαλιστικό. Μας ζητάνε στροφή στην ελαστική απασχόληση.
Και να λοιπόν η ευκαιρία έστω και από το παράθυρο να τοποθετηθούν επί της ουσίας και όχι επί συνθημάτων γενικών και αορίστων οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου για τις αιτίες της κρίσης αλλά και για το πώς θα αντιμετωπίσουμε τις κατευθύνσεις που έρχονται και από την Ευρωπαϊκή Ένωση και από την Commission αλλά και από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο μας λέει πάγωμα μισθών. Εμείς λέμε ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο μας λέει πάγωμα των προσλήψεων. Εμείς λέμε τουλάχιστον 100.000 προσλήψεις για την κάλυψη συγκεκριμένων αναγκών στο δημόσιο τομέα εκεί που υπάρχουν ανάγκες μεγάλες στα δημόσια νοσοκομεία στα δημόσια σχολειά. Στη στήριξη στις κοινωνικές υπηρεσίες εκεί που πρέπει να στηριχθεί η οικονομία των αναγκών.
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο μας λέει περιορισμός των δημοσίων δαπανών. Εμείς λέμε γιγάντιο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο μας λέει ελαστική απασχόληση παντού. Εμείς λέμε σταθερή δουλειά για όλους. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο μας λέει αυτά που μας λένε το τελευταίο διάστημα ο κ. Μπαρόζο και ο κ. Αλμούνια. Μας λένε με λίγα λόγια, ότι η κρίση η οικονομική πρέπει να αντιμετωπιστεί ως ευκαιρία για να βαθύνει αυτή η αντιλαϊκή και αντικοινωνική πολιτική και όχι ως μια αφορμή για να αλλάξουν στρατηγική οι κυβερνήσεις. Να σταματήσουν να ζητάνε την κρίση να την πληρώνουν οι εργαζόμενοι και ο λαός. Εμείς έχουμε συγκεκριμένες προτάσεις για την υπέρβαση της κρίσης που δε συμπίπτουν δε συμβαδίζουν, είναι στον αντίποδα αυτής της κατεύθυνσης.
Το ερώτημα φίλες και φίλοι είναι τα άλλα κόμματα τι λένε και κυρίως τα δύο μεγάλα κόμματα. Η Κυβέρνηση είναι προφανές. Δε θα πει τίποτα. Ξέρουμε όμως και ξέρουμε πάρα πολύ καλά όλοι όσο και αν προσπαθούν να το κρύψουν ότι βαθιά στο συρτάρι του ο κ. Παπαθανασίου και ο κ. Καραμανλής έχουν συγκεκριμένα μέτρα τα οποία θα προωθήσουν την επομένη των εκλογών. Μέτρα τα οποία οφείλουν τώρα να βγάλουν στη δημοσιότητα. Να τα βγάλουν από το συρτάρι και να μας πουν ποια μέτρα είναι αυτά και σε ποια κατεύθυνση ώστε οι πολίτες να ξέρουν να τους στείλουν το λογαριασμό την άλλη Κυριακή.
Το ΠΑΣΟΚ από την πλευρά του θα καταγγείλει ενδεχομένως την Κυβέρνηση ότι τα έχει κάνει θάλασσα αλλά δε θα υπερασπιστεί επί της ουσίας μια άλλη πολιτική απ’ αυτήν που προτείνει η Commission και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Εδώ θα είμαστε και θα το δούμε. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι ο επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου που μας προτείνει ευθέως την προσαρμογή στη βαρβαρότητα είναι επιφανές μέλος – στέλεχος της σοσιαλιστικής οικογένειας ο κ. Strauss-Kahn.
Την ίδια στιγμή ο κ. Παπανδρέου είναι επικεφαλής της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και κατακεραυνώνει τις νεοσυντηρητικές πολιτικές και τη βαρβαρότητα. Συμφωνεί άραγε με αυτές τις προτάσεις του κ. Strauss-Kahn; Συμφωνεί άραγε με τις προτάσεις που ένας έτερος σοσιαλιστής, ο κ. Αλμούνια, Επίτροπος επί Οικονομικών Θεμάτων στην Ευρωπαϊκή Ένωση ήρθε και μας πρότεινε με περισσό θράσος λέγοντας ότι στη χώρα μας την Ελλάδα είναι πολύ ακριβό το εργασιακό κόστος και πρέπει να κόψουμε τους μισθούς, να τους περικόψουμε κι άλλο. Πού; Στην Ελλάδα που πάνω από το 50% των μέσων μισθών είναι κάτω από 1.000 ευρώ.
Άρα το ζητούμενο είναι οι πολιτικές δυνάμεις να τοποθετηθούν επί της ουσίας και όχι με συνθήματα. Έχουμε βαρεθεί τα συνθήματα σε αυτή τη χώρα όπως έχουμε βαρεθεί και τις προεκλογικές υποσχέσεις. Τα συνθήματα και οι υποσχέσεις όπως πολύ καλά γνωρίζουμε είναι τσάμπα. Οι δεσμεύσεις επί συγκεκριμένων πολιτικών είναι αυτές που θα κρίνουν την πορεία του τόπου σε αυτές τις δύσκολες ώρες της κρίσης που περνάμε.
Φίλες και φίλοι για μας είναι φανερό. Απέναντι σε αυτή την πολιτική κανένα από τα δυο κόμματα δεν αντιδρά. Επιτίθεται βέβαια το ένα στο άλλο αλλά δεν αμφισβητούν την ουσία της πολιτικής. Μιας πολιτικής που αντί να βγάλει την κοινωνία από την κρίση τη βυθίζει ακόμα περισσότερο στην κρίση. Γι’ αυτό και θεωρούμε ότι η μόνη απάντηση απέναντι σ’ αυτή την κρίση είναι η ενίσχυση της αριστεράς. Η ενίσχυση της ευρωπαϊκής αριστεράς. Η ενίσχυση της ριζοσπαστικής αριστεράς στη χώρα μας που ξέρει να μάχεται και να κερδίζει. Που βρίσκεται στο πλάι των εργαζόμενων, των νέων. Στο πλάι των κοινωνικών στρωμάτων που πλήττονται σήμερα από την κρίση.
Και η προώθηση του δικού μας σχεδίου που ζητάει ενίσχυση των εισοδημάτων προστασία των θέσεων εργασίας και στήριξη των πιο αδύναμων κοινωνικών στρωμάτων είναι η μόνη εναλλακτική πρόταση στην οικονομική κρίση. Και είμαστε και η μόνη πολιτική δύναμη που εγκαίρως όλο το προηγούμενο διάστημα δεν καθίσαμε να καμαρώνουμε στα δημοσκοπικά μας μεγέθη. Ούτε φοβηθήκαμε να μπούμε μέσα στις μεγάλες συγκρούσεις οι οποίες είχαν και κόστος. Παράλληλα όμως επεξεργαστήκαμε ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα για την έξοδο από την κρίση και το καταθέσαμε δημόσια σε γνώση όλων των πολιτικών δυνάμεων.
Προτείνουμε: δημόσια παρέμβαση στο τραπεζικό σύστημα. Να σπάσει το καρτέλ και η ασυδοσία των τραπεζών. Να ενισχυθεί η πραγματική οικονομία και οι μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις. Προτείνουμε δημόσιες επενδύσεις. Προτείνουμε δημόσιες επενδύσεις διότι γνωρίζουμε ότι παρά τα όσα μας λένε για το έλλειμμα που πρέπει να μείνει στο 3% αυτή τη στιγμή αν δεν μπορέσεις να αυξήσεις το έλλειμμα προκειμένου όμως να έχεις ενίσχυση της παραγωγικής βάσης της οικονομίας σου θα διευρύνεις το κοινωνικό έλλειμμα. Κάτι το οποίο θα είναι καταστροφικό για τη χώρα.
Λέμε στήριξη της απασχόλησης με άμεσα μέτρα στοχευμένα. Λέμε στήριξη της περιφέρειας και των αγροτών. Λέμε στήριξη του κοινωνικού κράτους. Αυτή τη στιγμή μόνο στα δημόσια νοσοκομεία υπάρχουν 45.000 κενές οργανικές θέσεις σε νοσηλευτικό προσωπικό σε ιατρικό προσωπικό σε τεχνικό προσωπικό. Γιατί να υπάρχουν 45.000 κενές οργανικές θέσεις και τα δημόσια νοσοκομεία να είναι στα πρόθυρα της χρεοκοπίας σήμερα.
Γιατί την ίδια στιγμή οι δαπάνες οι ιδιωτικές για την υγεία έχουν αυξηθεί σε υπερμεγέθη νούμερα. Δείτε τις στατιστικές μελέτες. Δείτε πόσα κερδίζουν οι ιδιώτες, η πιο προσοδοφόρα επένδυση σήμερα για το ιδιωτικό κεφάλαιο είναι στην υγεία και στην πράσινη οικονομία που δεν ξέρω κατά πόσο την εννοούν πράσινη αυτοί που την έχουν εμπνευστεί εξαιτίας του χρώματος της φύσης ή εξαιτίας του χρώματος του χρήματος.
Φίλες κα φίλοι λένε επίσης ότι για να προστατευτεί η κοινωνία και οι εργαζόμενοι από αυτή την κρίση πρέπει να υπάρχουν στοχευμένες παρεμβάσεις. Να απαγορευτούν οι απολύσεις στις κερδοφόρες επιχειρήσεις. Να μην επιτρέπεται σε καμία επιχείρηση η οποία έχει κέρδος να απολύει εργαζόμενους. Να απαγορευτούν οι απολύσεις σε επιχειρήσεις που επιδοτούνται από το κράτος και από ευρωπαϊκά κονδύλια. Και ταυτόχρονα παίρνουμε μια σαφή θέση στο ζήτημα του Συμφώνου Σταθερότητας. Και εμείς τολμήσαμε να ανοίξουμε μέτωπο στο Σύμφωνο Σταθερότητας που κρατάει όλη την Ευρώπη από το λαιμό. Ένα Σύμφωνο το οποίο ισχύει και μας αποτρέπει από δημόσιες επενδύσεις και στήριξη του κοινωνικού κράτους ενώ δε μας αποτρέπει από επενδύσεις στήριξης των τραπεζών και των τραπεζιτών. Τα 28 δις δηλαδή μπορούσαμε να τα δώσουμε στις τράπεζες δεν μπορούμε όμως να δώσουμε ούτε δεκάρα για να ενισχύσουμε το κοινωνικό κράτος.
Κι εμείς δεν είμαστε μια πολιτική δύναμη που άλλα λέει μέσα και άλλα λέει έξω. Τα ίδια που λέμε εδώ τα λέμε και στην Ευρώπη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς και στην Αντικαπιταλιστική Αριστερά. Λέμε ότι δεν μπορούμε να βγούμε από την κρίση αν δε σταματήσει αυτός ο παραλογισμός. Αν δε γίνουν δημόσιες επενδύσεις που θα κινήσουν την οικονομία και θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας. Αν δεν επιβληθεί πολιτικός έλεγχος στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα.
Φίλες και φίλοι τα θέματα αυτά είναι πολύ σημαντικά αλλά η συζήτηση που προσπαθούν να επιβάλλουν τα αφήνει δυστυχώς απ’ έξω από την προεκλογική ατζέντα δημιουργώντας την αίσθηση ότι αυτά είναι δεδομένα δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι γι’ αυτά και έτσι προσπαθούν να σπείρουν την απάθεια την αδιαφορία του κόσμου για τις εκλογές. Γνωρίζουμε όμως όλοι και όλες καλά ότι η έξοδος από την κρίση είναι και στο δικό μας χέρι. Τα δυο κόμματα που κυβέρνησαν τον τόπο για 35 χρόνια, προκειμένου να ξεφύγουν από την ανυπαρξία θέσεων καταφεύγουν σε διάφορα ιδεολογήματα.
Ένα από αυτά αναφέρθηκα λίγο πιο πριν η πράσινη οικονομία η πράσινη ανάπτυξη. Το ξεκίνησε ο κ. Παπανδρέου το υιοθέτησε τις προάλλες ο κ. Καραμανλής. Έχει γίνει κανόνας σε αυτόν τον τόπο. Όταν δε θέλεις να πεις κάτι συγκεκριμένο λες κάτι γενικόλογο και καθαρίζεις. Στην πράξη όμως το είδος της πολιτικής που ακολούθησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας δεν είναι καθόλου πράσινο. Και η μεν Νέα Δημοκρατία προσπαθεί να αποσπάσει εκλογικά οφέλη και συμμαχίες νομιμοποιώντας αυθαίρετα, αποχαρακτηρίζοντας δάση, καταστρέφοντας τον Υμηττό δίνοντάς τον βορρά στις ορέξεις μεγαλοεργολάβων ή κάνοντας ιδιωτικά πάρκινγκ σε κάθε ελεύθερο χώρο.
Το δε ΠΑΣΟΚ από την άλλη όπου τα συμφέροντα έχουν ονοματεπώνυμο κρύβεται. Δεν παίρνει θέση. Φαεινό παράδειγμα η υπόθεση του Ελαιώνα, όπου τα συμφέροντα είχαν ονοματεπώνυμο. Εκεί δεν είδαμε κανέναν πουθενά. Εκεί από πολιτικές δυνάμεις ήμασταν μόνοι μας. Μόνοι μας κόντρα σε όλους, κόντρα στο πολιτικό κατεστημένο, κόντρα στο μιντιακό κατεστημένο, είχαμε όμως μαζί μας τους ενεργούς πολίτες, τη μόνη δύναμη που πραγματικά μπορεί να υπερασπιστεί το δημόσιο χώρο και το περιβάλλον. Και την ώρα που εμείς πηγαίναμε κόντρα στο ρεύμα και πληρώναμε και κόστος, κάποιοι κάθονταν και παρακολουθούσαν την εξέλιξη αυτής της μάχης, αλλά εμείς είμαστε ιδιαίτερα περήφανοι ότι δικαιωθήκαμε. Είμαστε ιδιαίτερα υπερήφανοι ότι δεν λογαριάσαμε το κόστος και μπήκαμε ση μάχη και δικαιωθήκαμε.
Καλούμε όλους τους πολίτες, όλους και όλες σε αυτές τις εκλογές να αντιληφθούν την κρισιμότητα της ψήφου τους. Να αντιληφθούν ότι μπορούν να πάρουν τα πράγματα στα χέρια τους ενισχύοντας τη ριζοσπαστική αριστερά που τολμά να παρεμβαίνει και να νικά. Ενισχύοντας τη ριζοσπαστική αριστερά που δεν κρύβεται στα δύσκολα και αυτό θα είναι ένα ισχυρό μήνυμα και για την επόμενη των εκλογών. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η μόνη δύναμη που έκανε πραγματική αντιπολίτευση και δεν φοβήθηκε το κόστος και η ενίσχυσή του θα τους δώσει τη δυνατότητα να κάνει ακόμα δυνατότερη αντιπολίτευση στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Γιατί είμαστε σταθερά προσανατολισμένοι στην προοπτική της ενότητας της Αριστεράς. Γιατί την κρίση πρέπει να την πληρώσουν αυτοί που την προκάλεσαν και όχι η κοινωνία. Γιατί την επόμενη ημέρα είναι φανερό. Στις 8 του Ιούνη έχουν ήδη έτοιμο το πακέτο μέτρων και αυτό το πακέτο των μέτρων πρέπει να μείνει στο συρτάρι και θα μείνει στο συρτάρι μονάχα αν διαμορφωθούν ριζικά διαφορετικοί πολιτικοί συσχετισμοί το βράδυ των εκλογών.
Γιατί τέλος πρέπει να υπερασπιστούμε τις θέσεις εργασίας, τα χαμηλά εισοδήματα, το περιβάλλον, γιατί είναι η ώρα να ανατραπεί αυτό το μίζερο διεφθαρμένο, γερασμένο πολιτικό σκηνικό και να αναδειχθεί η αριστερά ως η μόνη αξιόπιστη εναλλακτική λύση προασπίζοντας, υπερασπίζοντας τις ανάγκες των πολλών απέναντι στα συμφέροντα των λίγων.
Σας ευχαριστώ και είμαι στη διάθεσή σας για όποιες ερωτήσεις.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΡΙΤΖΗΣ: Ευχαριστούμε τον Πρόεδρο του Συνασπισμού. Παρακαλώ για τις ερωτήσεις σας.
Α. ΚΑΒΒΑΔΙΑ («ΝΕΤ»): Κύριε Πρόεδρε σας άκουσα χτες να λέτε, είναι όμως και η λογική των προεκλογικών σας σποτς ότι πίσω από τους αριθμούς και τα συνθήματα κρύβονται οι άνθρωποι. Είναι ωστόσο αυτοί οι άνθρωποι που τουλάχιστον με βάση τα δημοσκοπικά ευρήματα δεν φαίνεται μεταξύ των μικρότερων κομμάτων να επιλέγουν το ΣΥΡΙΖΑ ως πρώτη επιλογή στις 7 Ιουνίου και θέλω να σας ρωτήσω ευθέως, πιστεύετε ότι κάνετε, όχι εσείς προσωπικά, ως κόμμα, κάτι λάθος και δεν μπορείτε να πείσετε τους ψηφοφόρους; Και τελικά σας προβληματίζει, σας απασχολεί η 8η Ιουνίου σε εσωκομματικό επίπεδο με βάση τα αποτελέσματα; Ευχαριστώ.
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κα Καββαδία ενδεχομένως να μην έχω την εμπειρία πολλών σε αυτή την αίθουσα σε εκλογικές αναμετρήσεις, σε όσες όμως έχω συμμετάσχει έχω βγάλει ένα συμπέρασμα. Λίγο πριν την κάλπη οι δημοσκοπικές προβλέψεις για το χώρο μας, για τον Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς δεν είναι πάντα οι καλύτερες που θα μπορούσαμε να περιμένουμε. Το ίδιο συνέβη και όταν εγώ υποψήφιος δήμαρχος για την Αθήνα με το ψηφοδέλτιο της Ανοιχτής Πόλης πριν από τρία σχεδόν χρόνια.
Το ίδιο συνέβη και στις προηγούμενες εκλογές του 2007, στην μεν περίπτωση της Αθήνας 15 μέρες πριν την κάλπη καταγράφαμε ποσοστά που ήταν γύρω στο 6%, το τελικό αποτέλεσμα ήταν 10,8. Το ίδιο συνέβη το 2007, καταγράφαμε ποσοστά στις δημοσκοπήσεις που μας είχαν γύρω στο 3%, μπαίναμε δεν μπαίναμε στη Βουλή. Καταγράψαμε 5,12.
Θέλω να σας πω ότι έχουμε μπροστά μας ένα ρευστό πολιτικό σκηνικό, καταγράφεται αυτό σε όλες τις δημοσκοπήσεις, έχουμε όμως και ορισμένα συγκριτικά πλεονεκτήματα. Παρά το γεγονός ότι επιμένετε να συγκρίνετε τα δημοσκοπικά μας μεγέθη όχι με τα εκλογικά μας αποτελέσματα αλλά με τα αντίστοιχα δημοσκοπικά του περασμένου έτους, είμαστε η μόνη πολιτική δύναμη τουλάχιστον από τα κοινοβουλευτικά κόμματα που ακόμη και στις χειρότερες μετρήσεις αυξάνει τις δυνάμεις της σε σχέση με τα προηγούμενα εκλογικά αποτελέσματα. Την ίδια στιγμή που έχουμε ένα χαμηλό ποσοστό συσπείρωσης των ψηφοφόρων μας.
Είναι στο χέρι μας να κάνουμε ότι είναι δυνατόν και αυτό κάνουμε, προκειμένου να ενισχύσουμε τη συσπείρωση θέτοντας όλες τις δυνάμεις σε θέση μάχης, προκειμένου να υλοποιήσουμε τους στόχους μας και πιστεύουμε ότι οι στόχοι μας είναι εφικτό να υλοποιηθούν το βράδυ των εκλογών. Είναι εφικτό ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς να είναι τρίτη πολιτική δύναμη και είναι εφικτό να εκλέξουμε τρεις ευρωβουλευτές στην επόμενη σύνθεση του ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
κ. ΑΛΕΙΦΕΡΟΠΟΥΛΟΣ («ALPHA TV»): Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν παραδοσιακά το κόμμα που εκπροσωπούσε και είχε στους κόλπους του πολίτες και ψηφοφόρους με πολύ έντονο και ζωηρό το περιβαλλοντικό αίσθημα. Φαίνεται από τις δημοσκοπήσεις ότι αυτούς τους ψηφοφόρους τους χάνεται και τους κερδίζουν οι Οικολόγοι Πράσινοι. Θέλω να σας ρωτήσω ευθέως κάνατε κάποιο λάθος, δεν χειρίζεστε κάτι σωστά και έχουμε αυτή την άντληση από τη δεξαμενή τη δική σας προς τους Οικολόγους Πράσινους και γιατί έχετε χαμηλά ποσοστά συσπείρωσης, πού το αποδίδετε;
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Καταρχάς πρέπει να σας πω ότι παρά τα όσα ακούγονται, λέγονται και γράφονται εμείς δεν αντιμετωπίζουμε καθόλου ανταγωνιστικά τη δημοσκοπική δυναμική αυτού του πολιτικού σχηματισμού. Αντιθέτως χαιρόμαστε που αναδεικνύεται μια οικολογική πολιτική δύναμη. Μακάρι αυτό να σηματοδοτεί και το ενδιαφέρον των πολιτών για τα οικολογικά περιβαλλοντικά ζητήματα που αναδεικνύουμε με μεγάλη προσπάθεια όλο το προηγούμενο διάστημα και μακάρι αυτό να σηματοδοτήσει το ότι από εδώ και στο εξής δεν θα βρισκόμαστε μόνοι σε μεγάλες μάχες για το περιβάλλον αλλά θα έχουμε μαζί μας και φίλους, συναγωνιστές από την πλευρά του πολιτικού χώρου της οικολογίας.
Θέλω να σας πω ότι δεν μπορεί κανείς να κάνει μια ευθύγραμμη ανάλυση των δημοσκοπικών μεγεθών. Όπως θα ήταν παράλογο να πει κανείς ότι πέρσι στη δημοσκοπική έκρηξη του ΣΥΡΙΖΑ όλοι όσοι δήλωναν ότι θα ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ ήταν πεισμένοι για τις θέσεις της Ριζοσπαστικής και Ανανεωτικής Αριστεράς άλλο τόσο παράλογο είναι σήμερα να θεωρεί κανείς ότι η επιλογή σε αυτό τον σχηματισμό είναι συνειδητή επιλογή οικολόγων, που συνειδητά αντιλαμβάνονται ότι σήμερα πρέπει να δοθούν απαντήσεις στα μεγάλα περιβαλλοντικά προβλήματα.
Υπό αυτή την έννοια θεωρούμε ότι το κοινό αυτό, οι πολίτες που μάχονται για το περιβάλλον, βρίσκονται δίπλα μας όχι μονάχα στην κάλπη αλλά και στους μεγάλους αγώνες που έχουμε δώσει για το περιβάλλον. Τις αποτιμήσεις θα τις κάνουμε το βράδυ των εκλογών και μην σπεύδετε να προδικάσετε το αποτέλεσμα διότι εκτιμώ ότι είναι πιθανόν να βρεθούμε σε εκπλήξεις αρνητικές και θετικές.
Σε μεγάλο βαθμό αυτό θα κριθεί και από τη συμμετοχή των πολιτών. Με ρωτήσατε για ποιο λόγο υπάρχει χαμηλή συσπείρωση. Θα σας απαντήσω ευθέως. Υπάρχει χαμηλή συσπείρωση διότι είχε κυριαρχήσει στην ελληνική κοινωνία και κυρίως στους νέους ανθρώπους η αντίληψη ότι δεν βγαίνει και τίποτε μέσα από την εκλογική διαδικασία, τα πράγματα είναι πάρα πολύ άσχημα, ας γυρίσουμε την πλάτη συνολικά στο πολιτικό σκηνικό, ας πάμε για μπάνιο το 3ήμερο του Αγίου Πνεύματος, δεν βγαίνει τίποτε.
Είναι μια αντίληψη που τεχνηέντως καλλιεργούν τα δύο μεγάλα κόμματα και βεβαίως μέρος του συστήματος των μέσων μαζικής ενημέρωσης, θα το πω ευθέως. Σε όποιο πρωινάδικο και αν ανοίξετε τηλεόραση, σε όποια εκπομπή θα δείτε να προπαγανδίζετε η αποχή ως μόδα, ως life style και αυτό είναι ένα μήνυμα, το οποίο θέλουμε να στείλουμε σήμερα στους νέους ανθρώπους ότι αν έχουν μια δυνατότητα να μπορέσουν να πάρουν τα πράγματα στα χέρια τους, είναι την οργή τους και τη δυσαρέσκειά τους να μην την εκφράσουν στις ξαπλώστρες στις 7 του Ιούνη αλλά να την εκφράσουν στην κάλπη, καταδικάζοντας τους πολιτικούς υπεύθυνους για την κατάσταση, την οποία βρίσκεται σήμερα η νέα γενιά και ενισχύοντας το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ ως το πιο αποτελεσματικό σχηματισμό, πολιτικό σχηματισμό που φέρνει νίκες και μπορεί να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για μια μεγάλη αλλαγή στα πολιτικά πράγματα. Να δώσει δηλαδή ελπίδα στο μίζερο και θλιβερό πολιτικό σκηνικό που βιώνουμε όλοι σήμερα.
κ. ΤΣΟΥΤΣΙΑΣ («ΕΘΝΟΣ»): Σας άκουσα κ. Τσίπρα με προσοχή αυτά που είπατε για το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, τις εκτιμήσεις που έχει κάνει. Εμφανιστήκατε ιδιαίτερα επικριτικός. Το ερώτημα είναι δεν βλέπετε ο ΣΥΡΙΖΑ τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας και ότι θα πρέπει να παρθούν κάποια μέτρα; Και το δεύτερο είναι ότι δεν κατάλαβα καλά την κριτική που ασκήσατε στα άλλα κόμματα σε σχέση με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, θα ήθελα μια διευκρίνιση περισσότερη, ιδιαίτερα και για το ΠΑΣΟΚ.
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Είναι σαφές ότι πρέπει να παρθούν μέτρα. Το ζήτημα είναι σε ποια κατεύθυνση θα είναι αυτά τα μέτρα. Θα είναι στην κατεύθυνση της ενίσχυσης των χαμηλών εισοδημάτων, της αύξησης της ζήτησης προκειμένου να κινηθεί η οικονομία ή θα είναι στην κατεύθυνση που μας προτείνουν; Δηλαδή να μοιράσουμε, πώς θα λύσουμε λένε την ανεργία; Θα δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για νέες θέσεις εργασίας; Όχι λένε, θα μοιράσουμε τις υπάρχουσες θέσεις στα δύο. Πώς θα λύσουμε το πρόβλημα λέει το ΠΑΣΟΚ, πρότεινε τις προάλλες στη Βουλή; Επέκταση των προγραμμάτων STAGE και μεταφορά των ασφαλιστικών υποχρεώσεων των εργαζομένων κάτω των 25 από τους εργοδότες στο κράτος για να φθηνύνει η εργασία. Πώς θα λύσουμε λένε τα προβλήματα του ασφαλιστικού συστήματος; Θα διαλύσουμε την κοινωνική ασφάλιση.
Εμείς λέμε ότι πρέπει να παρθούν μέτρα, όχι σε αυτή την κατεύθυνση όμως. Εμείς λέμε ότι πρέπει να παρθούν μέτρα ενίσχυσης της κοινωνίας, ενίσχυσης της ζήτησης, ενίσχυσης του εισοδήματος και κυρίως πρέπει να παρθούν μέτρα που θα δημιουργούν μια ασπίδα προστασίας στην εργασία.
Βλέποντας κανείς τους αριθμούς και τα μεγέθη, διαπιστώνονται ότι τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Μόνο από τον Οκτώβριο, σήμερα έχουμε πάνω από 160 θέσεις εργασίας χαμένες. Έχουμε φτάσει στο σημείο να έχουμε 600.000 εργαζόμενους ανασφάλιστους και ύστερα λέμε να στηρίξουμε το ασφαλιστικό σύστημα.
Έχουμε φτάσει στο σημείο να έχουμε 40.000 νέους σε STAGE, προγράμματα STAGE για 480 ευρώ ανασφάλιστης εργασίας, νέους ανθρώπους που έχουν ενδεχομένως και δύο πτυχία. Έχουμε φτάσει στο σημείο να έχουμε γύρω στους 70.000 εργαζόμενους σε εργολαβίες, σαν και αυτές που δημιούργησαν φαινόμενα τύπου Κούνεβα. Όχι απλά βαρβαρότητας φαινόμενα, φρικαλέα φαινόμενα, τα οποία τα δημιούργησαν με νόμο οι κυβερνήσεις του κ. Σημίτη και επέκτειναν οι κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας.
Εμείς λέμε ότι βεβαίως πρέπει να παρθούν μέτρα αλλά σε μια εντελώς και ριζικά διαφορετική κατεύθυνση. Έχουμε κάνει συγκεκριμένες προτάσεις και για τη λειτουργία του χρηματοπιστωτικού συστήματος και για την ανάγκη γενναίων δημόσιων επενδύσεων, μας λένε βεβαίως ότι αυτά τα μέτρα πιθανώς να αυξήσουν το έλλειμμα και τους απαντάμε, είμαστε η μόνη χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση που ασχολείται στα σοβαρά με αυτό το ζήτημα.
Για να μην συγκρίνουμε με την πολιτική που ακολουθούν στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, που έχουν φτάσει το έλλειμμα στο 14% πρόσκαιρα και βεβαίως εμείς τους λέμε ότι αυτά τα οποία προτείνουμε, τις παρεμβάσεις προκειμένου να ενισχυθεί η κοινωνία, δεν είναι τίποτε παρεμβάσεις και προτάσεις επαναστατικού χαρακτήρα. Μεταρρυθμιστικού χαρακτήρα είναι. Θα με ακούσει και η κα Παπαρήγα και θα με καταγγείλει.
Όμως αυτές οι παρεμβάσεις σήμερα είναι αναγκαίες, απαραίτητες για να στηριχθεί η κοινωνία. Και να σας πω και κάτι ακόμη και δεν τα λέμε μονάχα εμείς, τα λένε οικονομολόγοι διεθνούς κύρους. Αυτοί οι οποίοι βγαίνουν στα μπαλκόνια και λένε ότι αν καταργηθεί το σύμφωνο σταθερότητας θα βουλιάξουμε, αυτοί οι οποίοι μας αντεπιτίθεντο όταν καταθέτουμε προτάσεις κοινής δράσης και λέμε ότι το σύμφωνο σταθερότητας πρέπει να αλλάξει, διότι μας βουλιάζει στην κρίση σήμερα, θα πρέπει να πάνε να ψάξουν να βρουν τον κ. Κρούγκμαν και να του ζητήσουν να δώσει πίσω το Νόμπελ Οικονομίας που έχει. Λέμε πράγματα απολύτως ρεαλιστικά, οι προτάσεις μας είναι οι μόνες ρεαλιστικές, εναλλακτικές προτάσεις απέναντι στην κρίση, αν θέλουμε να βγούμε από την κρίση με την κοινωνία όρθια. Διότι υπάρχει και ο άλλος δρόμος, αυτός που προτείνουν τα δυο , να βγούμε από την κρίση, αλλά με την κοινωνία ισοπεδωμένη.
Ε, εμείς δεν θέλουμε την κοινωνία ισοπεδωμένη, την θέλουμε όρθια την κοινωνία.
κ. ΤΣΙΓΟΥΡΗΣ («MEGA»): Θα ήθελα να σας ρωτήσω αν εκτιμάτε ότι η μη εκλογή 3ου Ευρωβουλευτή θα είναι αποτυχία για το ΣΥ.ΡΙΖ.Α.; Και αν θα ήσασταν διατεθειμένος να στρογγυλέψτε την πολιτική σας, να αλλάξτε την στρατηγική σας στο βωμό της εκλογής ενός 3ου ευρωβουλευτή; Εάν αυτό δηλαδή εξυπηρετούσε το εκλογικό αποτέλεσμα, σας έδινε μεγαλύτερη δύναμη, θα επιχειρούσατε να είστε πιο στρογγυλός σε όσα έχετε πει κατά καιρούς, πιο ήπιος;
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Σε σχέση με το πρώτο σας ερώτημα, πρέπει να σας πω, ότι αυτό που σε πολλούς μοιάζει ως μεγάλο μειονέκτημα σ’ αυτή την κρίσιμη μάχη και στην κατεύθυνση της συσπείρωσης των φίλων και ψηφοφόρων μας είναι ένα πλεονέκτημα.
Εάν υπάρξει η μέγιστη δυνατή συσπείρωση των φίλων και ψηφοφόρων μας τότε θα είμαστε στην ευτυχή συγκυρία να εκλέξουμε τρεις Ευρωβουλευτές και να είναι και στην επόμενη θητεία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ο Δημήτρης ο Παπαδημούλης.
Άρα, λοιπόν, αυτό αποτελεί στόχο μας όχι μονάχα εκλογικό, αλλά και ποιοτικό στόχο, πολιτικό στόχο. Και νομίζουμε ότι είναι ένας στόχος ο οποίος βεβαίως είναι δύσκολος, αλλά δεν είναι ακατόρθωτος. Και όταν σας μίλαγα και έλεγα πιο πριν να κρατάτε μικρά καλάθια με τις δημοσκοπήσεις, διότι πολύ εύκολα κανείς μπορεί να πέσει σε δημοσκοπικές παγίδες, έχουμε πέσει εμείς σ’ αυτές και ξέρουμε ένα χρόνο τώρα, αυτό εννοούσα.
Το βράδυ των εκλογών θα έχουμε και το εκτιμώ εγώ από τώρα δύο δεδομένα. Το ένα δεδομένο θα είναι ότι θα καταγραφεί το μικρότερο αρνητικό ρεκόρ, το μικρότερο ποσοστό άθροισμα των δύο μεγάλων κομμάτων. Κι αυτό είναι σημαντικό, δεν είναι ασήμαντο.
Δεν θα μπορέσει εύκολα να κυβερνήσει η Νέα Δημοκρατία με ποσοστά σαν αυτά που της καταγράφουν οι δημοσκοπήσεις κάτω από το 30% και να φέρει νέα μέτρα λιτότητας για το λαό. Και αυτό πρέπει να γίνει, πρέπει να καταγραφεί, αρκεί ο κόσμος να μην πάει για μπάνιο, γιατί αν πάει για μπάνιο τα ποσοστά θα ανέβουν, διότι θα μειωθούν οι ψηφίσαντες.
Και το ΠΑΣΟΚ επίσης και το ΠΑΣΟΚ επίσης αν καταγράψει αυτά τα ποσοστά που δίνουν οι δημοσκοπήσεις, παρά το γεγονός ότι όλοι ασχολούνται με το αν η ψαλίδα και η διαφορά του πρώτου με το δεύτερο, αντιλαμβάνεστε ότι δεν θα μπορεί με την ίδια αλαζονεία να μιλά για αυτοδυναμία και με την ίδια αλαζονεία να πάρει συγκεκριμένη θέση στις προτάσεις που καταθέτει ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς για την ανάγκη ριζικής στροφής στα Αριστερά στον τόπο.
Άρα, λοιπόν, νομίζω ότι το ένα θα είναι το αρνητικό ρεκόρ των δύο μεγάλων κομμάτων. Και το δεύτερο θα είναι, ότι για πρώτη φορά, δεν έχει ξανά συμβεί αυτό και αυτός είναι ο στόχος μας και τον πιστεύουμε και θα το πετύχουμε, για πρώτη φορά στην πολιτική ιστορία του τόπου αυτός ο χώρος, ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς, δηλαδή ο χώρος της Ανανεωτικής και Ριζοσπαστικής Αριστεράς θα είναι 3η πολιτική δύναμη.
Τώρα σε σχέση με το αν θα στρογγυλεύαμε, κ. Τσιγουρή ξέρετε πάρα πολύ καλά. Ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι δεν στρογγυλεύουμε το λόγο μας, αν ήταν να τον στρογγυλεύαμε να το είχαμε κάνει, είχαμε πάρα πολλές ευκαιρίες να στρογγυλέψουμε το λόγο μας, να μην βάλουμε το χέρι στη φωτιά, να μην πάμε κόντρα στο ρεύμα, να γίνουμε τα καλά παιδιά της πολιτικής ζωής του τόπου για να παίρνουμε και εύσημα και συγχαρητήρια από τους τηλεεισαγγελείς των Δελτίων Ειδήσεων.
Δεν το κάναμε και δεν πρόκειται να το κάνουμε. Και ξέρετε κάτι, για μας είναι πιο σημαντικό να κερδίζουμε συνειδήσεις. Να κερδίσουμε συνειδήσεις σε έναν αγώνα ο οποίος δεν τελειώνει τις 7 του Ιούνη, είναι διαρκής. Να κερδίζουμε συνειδήσεις σε έναν αγώνα για την ανατροπή της σημερινής μίζερης πολιτικής πραγματικότητας στη χώρα που είναι ένας δύσκολος αγώνας, αλλά είναι ένας όμορφος αγώνας.
κ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ («ΑΥΓΗ»): Κύριε Πρόεδρε είδατε πόσο γρήγορα άναψε το φυτίλι με την ανοησία του αστυνομικού με το Κοράνι; Θέλω να σας ρωτήσω σε μια χώρα που για παράδειγμα δεν έχει καλά – καλά ούτε χώρους ταφής και προσευχής για τους μετανάστες, αν ανησυχείτε αν η επόμενη έκρηξη, αν γίνει μεγάλη έκρηξη, θα είναι στο πεδίο αυτό;
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Δεν θέλω να γίνω μάντης κακών, είναι ανησυχητικές αυτές οι εξελίξεις. Και είναι ανησυχητικές διότι έχουμε την ψευδαίσθηση ότι μπορούμε να αντιμετωπίσουμε ένα πολύ σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα κλείνοντας τα μάτια, βάζοντας το κάτω από το χαλί. Και παρόμοιες εκρηκτικές καταστάσεις έχουν δημιουργηθεί κατά καιρούς σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, είδαμε μεγάλες διαμαρτυρίες στη Δανία πριν από χρόνια για ένα σκίτσο μιας εφημερίδας.
Και νομίζω, ότι ο τρόπος για να μπορέσεις να αντιμετωπίσεις το μεγάλο αυτό πρόβλημα είναι να προσπαθήσεις να δημιουργήσεις από τη μια κοινωνικές υποδομές ένταξης όλων αυτών των ανθρώπων στον κοινωνικό ιστό και να μην τους αφήνεις έρμαιους ενδεχομένως και στην παραβατικότητα και στην εγκληματικότητα, γιατί κάποιος που δεν έχει στον ήλιο μοίρα δεν έχει άλλη επιλογή. Και ο δεύτερος είναι να σεβαστείς τις αξίες, τα ήθη και τα έθιμά τους.
Θεωρώ αδιανόητο ότι δεν υπάρχει Μουσουλμανικό Νεκροταφείο και Τζαμί στην Αθήνα, ενώ έχει τόσες χιλιάδες Μουσουλμάνους. Και θεωρώ αδιανόητο ότι αυτοί οι άνθρωποι για να θάψουν τους νεκρούς τους πρέπει να διανύσουν πάρα πολλά χιλιόμετρα κάτω από συνθήκες εξαιρετικά δύσκολες. Και βεβαίως έχουν χωροθετηθεί αυτά τα έργα και δεν έχουν προχωρήσει και αναρωτιέται κανείς γιατί αυτή η στάση από την πλευρά της ελληνικής πολιτείας.
Είναι ένα εκρηκτικό θέμα το οποίο πρέπει να το αντιμετωπίσουμε με ορθολογισμό και σύνεση.
κ. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ («Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΠΕΝΔΥΤΗ»): Κύριε Πρόεδρε, πολλοί έλεγαν αρκετό καιρό πριν, ότι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. εκτός των άλλων πρωτοβουλιών ως θετικό στοιχείο εννοώ, έχει και ένα άλλο ακόμα μεγαλύτερο ατού συγκριτικά με τα υπόλοιπα κόμματα. Και αυτό είναι το πρόσωπο του Προέδρου του, ότι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. έχει ένα νέο πρόσωπο, έναν νέο άνθρωπο που μπορεί ακόμα και στο Debate των Πολιτικών Αρχηγών χωρίς καν να μιλήσει να πάρει όλο το χαρτί.
Στην εποχή της επικοινωνίας ζούμε, καταλαβαίνετε όλοι τι έλεγαν. Ξαφνικά, λοιπόν, πριν από μερικές μέρες ήρθε μία «αναστάτωση» να το πω, ο Αλέκος Αλαβάνος θα εκπροσωπήσει σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. το εκλογικό σας σχήμα στο Debate των πολιτικών αρχηγών.
Θρυλείτε δε, ότι εκείνες τις ημέρες απειλήσατε και με παραίτηση. Αντιλαμβάνομαι την απάντησή σας, θα ήθελα όμως να την ακούσω. Και αν μου επιτρέπετε ένα δεύτερο.
Πριν από λίγο ήμουνα σε μία συζήτηση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μαζί με τον κ. Χουντή για θέματα ευρωπαϊκών εκλογών, με τους επικεφαλείς των ψηφοδελτίων, εκεί άκουσα και την κα Γιαννάκου να λέει ακριβώς, ξέρετε το ίδιο επιχείρημα μ’ εσάς. Δηλαδή ότι για την αποχή φταίνε τα media.
Δεν λέω ότι λέτε το ίδιο επιχείρημα με τη Νέα Δημοκρατία. Θα ήθελα όμως και θα περίμενα από τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. με την πολιτική ευαισθησία που τον διακρίνει σε αρκετά πράγματα και μία αυτοκριτική. Είμαι σίγουρος ότι αν δεν συμμετείχατε στην πολιτική και εσείς, όπως και πάρα πολλοί νέοι θα είχατε ξενερώσει και θα ήσασταν διακοπές.
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Παπαδημητρίου σε σχέση με το πρώτο ερώτημά σας. Πρέπει να σας πω, ότι εγώ αντιλαμβάνομαι διαφορετικά το ρόλο μου σε σχέση μ’ αυτό που έχει κυριαρχήσει ως το μοντέλο των πολιτικών αρχηγών.
Έχει κυριαρχήσει το μοντέλο ενός πολιτικού αρχηγού που δεν πηγαίνει στην πρώτη γραμμή της μάχης, δεν γίνεται από Στρατηγός Στρατιώτης, αλλά είναι εγωιστής. Είναι συμπλεγματικός. Ξέρετε εγώ αν έχω μία ευθύνη από τη θέση που κατέχω, τη θέση της ηγεσίας στο Συνασπισμό και στην παράταξη είναι να κάνω ό,τι μπορώ για να τεθούν σε θέση μάχης σ’ αυτή την κρίσιμη στιγμή όλα τα στελέχη του κόμματος, όλα τα στελέχη της παράταξης.
Και νομίζω ότι αυτό μπορεί να μην το καταλαβαίνουν όλοι, για μας όμως είναι πολύ σημαντικό και θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό τη δυνατότητα να πετύχουμε τους στόχους μας αν καταφέρουμε συλλογικά θα δώσουμε αυτή την μάχη. Συλλογικά αποφασίζουμε και έτσι λειτουργούμε,
Πολλοί δεν κατάλαβαν, όπως πολλοί δεν κατάλαβαν γιατί κάναμε δημοψήφισμα για το ευρωψηφοδέλτιο ή γιατί κάναμε διαρκές συνέδριο. Κύριε Παπαδημητρίου εμείς αυτοί είμαστε, έτσι λειτουργούμε και έτσι πηγαίνουμε μπροστά.
Τώρα σε σχέση με το ζήτημα της αποχής. Εγώ δεν είπα, ότι έχουν ξενερώσει οι πολίτες και γι’ αυτό ευθύνονται μόνο τα Media. Είναι φανερό ότι το πολιτικό σύστημα δεν εμπνέει σήμερα, ότι κανείς δεν έχει μεγάλες προσδοκίες και κανείς δεν περιμένει πάρα πολλά από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών.
Από την άλλη όμως λέμε, ότι εάν υπάρχει μία πολιτική δύναμη, η παρουσία της οποίας στα πολιτικά πράγματα το τελευταίο διάστημα έχει κάνει συγκρουσιακή, αλλά και ενδιαφέρουσα την πολιτική ζωή, αν υπάρχει μια πολιτική δύναμη σ’ αυτές τις εκλογές που μπορεί να μειώσει αισθητά το ποσοστό της αποχής, ιδίως των νέων ανθρώπων, αυτή είναι ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Γιατί να κάνουμε, λοιπόν, την αυτοκριτική μας, διότι υπάρχουμε και θα είναι μικρότερη η αποχή; Αντιθέτως η επίθεση που έκανα πιο πριν διαφέρει αισθητά με τα όσα πιθανώς να σας είπε η κα Γιαννάκου. Διότι η κα Γιαννάκου παρά τα όσα μπορεί να λέει δημοσίως πολύ καλά γνωρίζει ότι είναι ανάσα για τη Νέα Δημοκρατία, είναι ανάσα για τον δικομματισμό η απουσία των δυσαρεστημένων πολιτών από την κάλπη.
Διότι οι δυσαρεστημένοι και οργισμένοι πολίτες που γυρνάνε τη πλάτη στο πολιτικό σύστημα δεν θα πηγαίνανε στην κάλπη της Νέας Δημοκρατίας, είναι φανερό αυτό.
Υπ’ αυτή την έννοια θέλω να σας πω, ότι κι εμείς ενδεχομένως να έχουμε τις δικές μας ατέλειες και εμείς ενδεχομένως να έπρεπε να κάνουμε περισσότερα πράγματα για να έχουμε τους ψηφοφόρους και τους δικούς μας πιο φανατισμένους λίγες μέρες πριν από την κάλπη, παρ’ όλα αυτά όλο το προηγούμενο διάστημα εμείς δουλέψαμε και δουλεύουμε και θα δουλεύουμε προκειμένου να είμαστε μια πολιτική δύναμη της οποίας οι ψηφοφόροι θα προσέρχονται στην κάλπη με μεγάλο ενδιαφέρον και με μεγάλη θέληση για να ψηφίσουν προσδοκώντας, ελπίζοντας να αλλάζουν τα πράγματα στον τόπο.
Δεν ζητάμε την ψήφο των πολιτών για να διατηρήσουμε τα ποσοστά μας, αυτό έχουμε πάψει να το κάνουμε εδώ και καιρό. Ζητάμε την ψήφο των πολιτών για να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις μιας μεγάλης αλλαγής στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Κι αυτό όσο και αν φαίνεται λίγο κλισέ στην πραγματικότητα αν το σκεφτείτε, είναι συναρπαστικό. Μπορεί να πείσει δηλαδή τους ταλαντευόμενους νέους ανθρώπους να μην πάνε για μπάνιο, αλλά να έρθουν στην κάλπη.
κ. ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ («ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ105,5»): Κύριε Πρόεδρε παρατηρείτε ότι σε συνθήκες οικονομικής και πολιτικής κρίσης διεθνώς τα αντίστοιχα Αριστερά Κόμματα σε χώρες όπως ενδεικτικά η Γερμανία, η Γαλλία και η Πορτογαλία, κόμματα με πλούσια κινηματική και πολιτική δράση θα πιάσουν μάλλον ένα διψήφιο ποσοστό στις ευρωεκλογές σύμφωνα με τα δημοσκοπικά ευρήματα.
Βρίσκετε περιθώρια σύγκρισης αυτών των καταστάσεων στην Ευρώπη με τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α., η αντίστοιχη δράση που έχει επιδείξει ο πολιτικός σχηματισμός τα τελευταία χρόνια εδώ, μπορεί να επιβραβευτεί από το εκλογικό σώμα;
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Έχουμε πρωτοστατήσει όλο το προηγούμενο διάστημα στη δημιουργία κινηματικών διεκδικήσεων και αγώνων σε όλη την Ευρώπη για την διεκδίκηση μιας διαφορετικής προοπτικής για την Ευρώπη απ’ αυτή που έχουμε σήμερα.
Και θέλω να σας πω, διότι ακούω πολλές φορές και την κριτική, ότι είμαστε λέει μία δύναμη, η οποία είναι αντιευρωπαϊκή, ότι σήμερα δεν υπάρχει πιο φιλοευρωπαϊκή δύναμη από το Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς που βρίσκεται μέσα σε όλους τους αγώνες και τις διεκδικήσεις για μια άλλη Ευρώπη, την Ευρώπη των λαών και όχι των τραπεζιτών, εν αντιθέσει με τις δύο κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις που εκφράζονται δια του κ. Μπαρόζο και του κ. Αλμούνια που θέλουν να διαλύσουν την Ευρωπαϊκή Ένωση, που θέλουν να διαλύσουν την Ευρώπη.
Εμείς, λοιπόν, πρωτοστατήσαμε στους μεγάλους αγώνες και στις διεκδικήσεις από τις ευρωπορείες έως τις μεγάλες διαδηλώσεις, στη Γένοβα, στη Φλωρεντία, τις μεγάλες διαδηλώσεις που αναδεικνύανε μια άλλη προοπτική και διεκδικούσαν μια κοινωνική Ευρώπη και είμαστε ιδιαίτερα χαρούμενοι που βλέπουμε πολιτικοί σχηματισμοί, αδελφικοί μας, συγγενείς μας να έχουν τις προϋποθέσεις να καταγράψουν ένα πολύ σημαντικό ποσοστό στις εκλογές αυτές.
Όπως για παράδειγμα στην Πορτογαλία που βρέθηκα πριν από λίγο καιρό με το Μπλόκο, που είναι ένα κόμμα που συμμετέχει στο Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς και εκεί έχει τη δυνατότητα να καταγράψει ένα πολύ σημαντικό ποσοστό.
Όπως για παράδειγμα στη Γερμανία, όπου η Αριστερά με την συνένωση του Κόμματος Δημοκρατικού Σοσιαλισμού και ενός Κομματιού της Σοσιαλδημοκρατίας που δεν άντεξε την μετάλλαξη της Σοσιαλδημοκρατίας σε νεοφιλελεύθερες εκδοχές μπορεί να γίνει σήμερα μια πρωταγωνιστική δύναμη στα πολιτικά πράγματα της Γερμανίας.
Βεβαίως υπάρχουν αντιφάσεις και υπάρχουν και δυσκολίες και μία από τις σημαντικότερες δυσκολίες είναι η πολυδιάσπαση ξέρετε. Η πολυδιάσπαση που την βλέπουμε στη Γαλλία δυστυχώς, στην Ιταλία και είμαστε ιδιαίτερα περήφανοι που εμείς καταθέτουμε για πρώτη φορά σε ευρωεκλογές ένα τόσο ενωτικό ψηφοδέλτιο πολλών και διαφορετικών συλλογικοτήτων της Αριστεράς παρά τις δυσκολίες και δεν είναι εύκολο εγχείρημα ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς στις ευρωεκλογές, δεν είναι καθόλου εύκολο εγχείρημα.
Και προκειμένου να καταφέρουμε αυτό το εγχείρημα της ενωτικής παρουσίας, του πιο ενωτικού ψηφοδελτίου σε όλη την Ευρώπη, είχαμε και δυσκολίες, είχαμε και κόστος στις αποφάσεις τις δύσκολες που πήραμε.
Πρέπει να σας πω όμως, ότι αυτό που φαντάζει ως μειονέκτημα είναι ο πλούτος μας, είναι η δύναμή μας, είναι η πυρηνική μας δύναμη και γι’ αυτό ίσως για να θυμηθώ και κάτι άλλο που ξέχασα να πω εισηγητικά, μέχρι και την τελευταία στιγμή προσπαθούν να δημιουργήσουν διάφορες σκιές σ’ αυτή την ευρύτατη ενότητα δυνάμεων και συλλογικοτήτων. Προχθές ο Άρειος Πάγος δεν έκανε αποδεκτή την παρουσία στο ψηφοδέλτιο μας όλων των συνιστωσών.
Ακύρωσε την παρουσία του ΔΗΚΚΙ, όχι στην ουσία, στο ψηφοδέλτιο το ακύρωσε, γιατί στην πραγματικότητα όλοι μαζί δίνουμε την μάχη. Των Ενεργών Πολιτών του Μανόλη Γλέζου, συλλογικοτήτων της Αριστεράς όπως οι Οικοσοσιαλιστές, η οργάνωση «ΚΟΚΚΙΝΟ», η ομάδα «ΡΟΖΑ», γιατί, ενώ είχαν την προηγούμενη φορά συμμετάσχει κανονικά και είχαν γίνει αποδεκτές από τον Άρειο Πάγο, γιατί;
Προφανώς γιατί αυτή η προσπάθεια της ενότητας πολλών και διαφορετικών δυνάμεων της Αριστεράς είναι μια προσπάθεια που πολλούς ενοχλεί. Και νομίζω ότι είναι το μεγάλο μας όπλο για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες που έρχονται μπροστά μας.
κ. ΤΣΑΤΣΗΣ («ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»): Είπατε ότι οι υποσχέσεις είναι τσάμπα κατηγορώντας τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, ωστόσο μιλήσατε για στήριξη του κοινωνικού κράτους, της περιφέρειας κι αυτό έχει ένα κόστος. Αυτό το κόστος το έχετε υπολογίσει, από πού θα βρεθούν αυτά τα χρήματα και πόσα είναι;
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Τσάτση είναι πολύ εύστοχο το ερώτημά σας. Ξέρετε, μόλις ανακοινώσαμε τις προγραμματικές μας θέσεις, ενώ μέχρι τότε το κυρίαρχο επιχείρημα όλων των αντίπαλων πολιτικών δυνάμεων ήταν «δεν έχετε πρόγραμμα», μετά σταμάτησε η καραμέλα «δεν έχετε πρόγραμμα» και άρχισε η καραμέλα «αυτά που λέτε είναι ακριβά, δεν βγαίνουν», μέχρι βεβαίως να εξαγγείλει ο Πρωθυπουργός 28 δισεκατομμύρια δραχμές στις τράπεζες δίχως όρους και εγγυήσεις. Συγγνώμη, 28 δισεκατομμύρια ευρώ. Έχω μείνει στη δραχμή.
28 δισεκατομμύρια ευρώ στις τράπεζες δίχως όρους και εγγυήσεις. Τότε αυτό το επιχείρημα καταρρίφθηκε, διότι με τα μισά απ’ αυτά τα χρήματα εμείς θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει παρεμβάσεις που θα στηρίζανε αποφασιστικά την κοινωνία που σήμερα πλήττεται. Παρεμβάσεις που θα στηρίζανε τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις, που είναι πνιγμένες σήμερα από τις τράπεζες και από τα δάνεια. Παρεμβάσεις που θα στηρίζανε τους αγρότες, που σήμερα πήραν 500 εκατομμύρια. 500 εκατομμύρια που αντιστοιχούν σε τι;
Ήμουν τις προάλλες στη Σπάρτη και αντιμετώπισα την αγωνία των αγροτών που πήγαν να πάρουν τα χρήματα αυτά. Αντιστοιχούσαν σε επτά ευρώ το στρέμμα. Αντιλαμβάνεστε για τι μιλάμε. Μιλάμε για ελεημοσύνη, τη στιγμή που κάποιοι στηρίζονται και στηρίζονται με τεράστια ποσά, ενώ το 2008 οι έξι μεγαλύτερες τράπεζες που καλύπτουν το 75% της αγοράς είχαν καθαρό κέρδος 4 δισεκατομμύρια ευρώ.
Πού πήγαν αυτά τα χρήματα; Στους μετόχους πήγαν αυτά τα χρήματα, στην τσέπη των μετόχων και οι μέτοχοι τώρα που οι τράπεζες αντιμετωπίσανε πρόβλημα ρευστότητας δεν βάλανε από την τσέπη τους για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα. Ζητήσανε ζεστό κρατικό χρήμα.
Λοιπόν, να σταματήσει αυτή η καραμέλα ότι δεν υπάρχουν χρήματα, δεν υπάρχει πλούτος. Υπάρχουν χρήματα. Πού διανέμονται τα χρήματα. Και βεβαίως θα υπάρξουν πολύ περισσότερα αν γίνει μια σοβαρή και στοχευμένη πολιτική για την αναδιανομή του πλούτου μέσα από μια γενναία φορολογική μεταρρύθμιση.
Η κυβέρνηση το μόνο που έκανε το τελευταίο διάστημα ήταν να καταργήσει το φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας, να μειώσει το φόρο μεγάλου κεφαλαίου, να δημιουργήσει ένα ειδικό φορολογικό καθεστώς για την εκκλησία και για τους εφοπλιστές και να είμαστε σήμερα η πέμπτη χώρα στον κόσμο σε εξοπλισμούς.
Λοιπόν, υπάρχει πλούτος, υπάρχουν χρήματα αρκεί να υπάρχει πολιτική βούληση αυτός ο πλούτος να διατεθεί προκειμένου να στηριχθεί η κοινωνία.
κα. ΨΙΛΟΠΟΥΛΟΥ («ΑΠΕ TV»): Κύριε Πρόεδρε, θέλω να επανέλθω στο θέμα των δημοσκοπήσεων και να σας ρωτήσω ποιο είναι τελικά το μήνυμα που παίρνετε από αυτό το μεγάλο ρεύμα, όπως καταγράφεται, στους Οικολόγους Πράσινους. Άσχετα με το αν θα βγει τρίτο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ κλπ, γιατί αυτό φαίνεται ότι είναι ένα ρεύμα πραγματικό και μόνιμο και δεν είναι θέμα media. Τι μήνυμα παίρνετε απ’ αυτό;
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Νομίζω ότι έχω αναφερθεί και πιο πριν και λέω ότι πρέπει να δούμε από το αποτέλεσμα το εκλογικό και να δούμε σε ποιο βαθμό υπάρχει, αν υπάρχει, ένα ρεύμα στην κοινωνία ενδιαφέροντος των πολιτών για τα περιβαλλοντικά ζητήματα. Εάν υπάρχει, αυτό είναι κέρδος και είναι κέρδος που αργά ή γρήγορα θα το επωφεληθούμε διότι είμαστε μια δύναμη που σταθερά είναι προσανατολισμένη στη διεκδίκηση δημόσιων χώρων, στη διεκδίκηση άλλης πολιτικής για το περιβάλλον και έχουμε δώσει μάχες και έχουμε συγκρουστεί.
Σήμερα χάσαμε έναν άνθρωπο που ήταν ο πρώτος Έλληνας οικολόγος Ευρωβουλευτής και είναι μεγάλη απώλεια αυτή για μας. Ο Δημήτρης Παπαδημούλης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έκανε δεκάδες, εκατοντάδες παρεμβάσεις για τα ζητήματα αυτά του περιβάλλοντος μέσα και έξω από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, μέσα και έξω από τη Βουλή, αλλά και στους δρόμους, στους μεγάλους αγώνες, στις διεκδικήσεις, διότι, ξέρετε, το περιβάλλον και η διεκδίκηση για διαφορετική οικολογική πολιτική δεν είναι εύκολο πράγμα. Κι αν θέλετε εκεί έγκειται και η διαφορά μας, διότι δεν κρύβουμε τις διαφορές μας με τον πολιτικό σχηματισμό αυτό των Οικολόγων Πρασίνων ότι εμείς έχουμε μια πιο βαθιά αν θέλετε ανάλυση για τις αιτίες που προκαλούν τα οικολογικά προβλήματα.
Συμφωνούμε και εμείς και οι Οικολόγοι Πράσινοι ότι δεν πρέπει να καίμε λιθάνθρακα. Σύμφωνοι. Όμως δεν αρκεί να συμφωνείς ότι δεν πρέπει να καίμε λιθάνθρακα, πρέπει να δεις και με ποιο μοντέλο ανάπτυξης δεν θα πηγαίνουμε στο λιθάνθρακα. Διότι όταν υιοθετούμε ένα μοντέλο ανάπτυξης που έχει στο επίκεντρο το κέρδος, άρα τη μείωση του κόστους, πώς θα μειώσεις το κόστος; Ο ένας τρόπος είναι το εργασιακό κόστος, ο άλλος περιβαλλοντικό κόστος.
Εν πάση περιπτώσει, θέλω να σας πω για να το ξεκαθαρίσω αυτό το θέμα. Δεν ενοχλούμαστε από τη δημοσκοπική δυναμική των Οικολόγων Πρασίνων. Και θα σας το έλεγα και διαφορετικά. Θα είμαστε εμείς αυτοί οι οποίοι θα επιδιώξουμε να βρεθούμε σύμμαχοι το επόμενο διάστημα σε αγώνες και διεκδικήσεις και θα χαρούμε να τους έχουμε δίπλα μας σε αγώνες γιατί σε πολλούς απ’ αυτούς τους αγώνες αισθανθήκαμε εξαιρετικά μόνοι το προηγούμενο διάστημα.
κ. ΑΤΤΙΑΣ («ALTER»): Κύριε Πρόεδρε, συνδέσατε πριν κατά κάποιο τρόπο το αποτέλεσμα της 7ης Ιουνίου με τις εθνικές εκλογές λέγοντας ότι αν πέσουν τα ποσοστά των δυο μεγάλων κομμάτων, η Νέα Δημοκρατία δεν θα μπορεί εύκολα να κυβερνήσει. Έχετε πει πολλές φορές ότι δεν βλέπετε να εξαντλεί την τετραετία.
Και θα ήθελα να ρωτήσω –γιατί το ερώτημα το έθεσε και η Γενική Γραμματέας του ΚΚΕ χθες, λέγοντας ότι δεν μπορείτε να συμφωνήσετε ούτε στο ποιο πρόσωπο θα σας εκπροσωπήσει και ότι είστε ένα κόμμα σαν πολύχρωμος κύβος– αν έχετε καταλήξει στη μάχη των εθνικών εκλογών, που τη δείχνετε να είναι κοντά, ότι εσείς θα είστε ο επικεφαλής του συνδυασμού και ότι υπάρχουν οι θέσεις του κόμματός σας αποκρυσταλλωμένες για να διεκδικήσετε και για τις ευρωεκλογές και για τις εθνικές εκλογές ψήφο με συγκεκριμένο πρόγραμμα, συγκεκριμένο στόχο.
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Πρώτη φορά ακούω αυτό που είπατε. Μας είπε «πολύχρωμο κύκνο»;
κ. ΑΤΤΙΑΣ: Κύβο.
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Α, κύβο, εντάξει.
κ. ΑΤΤΙΑΣ: Πολύχρωμος κύβος ο οποίος από κάθε πλευρά υποστηρίζει κάτι διαφορετικό: ναι στην Ευρώπη, όχι στην Ευρώπη, μέσα, έξω.
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Ναι, αυτή η πολυχρωμία όμως είναι, ξέρετε, και ο πλούτος ο δικός μας, διότι αντιλαμβανόμαστε ότι στις μέρες μας δεν μπορεί να υπάρχει μια και μόνη άποψη. Δεν μπορεί να υπάρχει μια και μόνη αριστερά, δεν μπορεί να υπάρχει και ο δρόμος, το όπλο το οποίο εμείς επιλέγουμε, το όχημα που επιλέγουμε είναι η ενότητα της αριστεράς, με όσες δυσκολίες αυτό μπορεί να εμπεριέχει.
Λοιπόν, ακούστε, εμείς δεν αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα που μπορεί να προκύπτουν σε σχέση με τις εκπροσωπήσεις, τις δημόσιες θέσεις με μια εγωιστική αντίληψη. Εμείς πηγαίνουμε μπροστά έχοντας σαν όπλο τη συλλογικότητα και τις συλλογικές αποφάσεις, τις συλλογικές διαδικασίες. Έτσι προχωράμε. Έτσι προχώρησε ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς, έτσι θα προχωρήσει και το επόμενο διάστημα.
Σε ό,τι με αφορά νομίζω σας απάντησα σε προηγούμενο ερώτημα. Μέγιστη ευθύνη από τη θέση της ηγεσίας της παράταξης είναι να τεθούν σε θέση μάχης όλες οι δυνάμεις της παράταξης. Αυτό κάναμε, αυτό κάνουμε και αυτό θα κάνουμε το επόμενο διάστημα.
Αντιλαμβάνομαι ότι βρίσκεται σε αντίθεση με το κυρίαρχο πλαίσιο, μοντέλο λειτουργίας αρχηγικών κομμάτων, με το κυρίαρχο μοντέλο λειτουργίας του πολιτικού μας συστήματος, όμως εμείς θέλουμε να είμαστε μια δύναμη διαφορετική όχι μονάχα σ' αυτά που προτείνουμε, αλλά και στον τρόπο που λειτουργούμε. Κι αν είναι κάτι για το οποίο κυρίως οι νέοι άνθρωποι, αλλά και η πλειοψηφία των πολιτών βλέπουν σε μας μια δύναμη όπου μπορεί να διαφωνούν, αλλά θέλουν να την εμπιστευθούν διότι δεν τους λέει ψέματα, είναι ότι είμαστε διαφορετικοί και σ' αυτά τα ζητήματα.
Δεν υπάρχουν παραγοντισμοί, δεν υπάρχει διεκδίκηση της καρέκλας, δεν υπάρχουν εγωισμοί. Τουλάχιστον σε ό,τι με αφορά έτσι κινήθηκα και έτσι θα κινηθώ στο επόμενο διάστημα.
κα. ΜΟΥΡΕΛΑΤΟΥ («ΑΝΤ1»): Αναφέρατε στην εισήγησή σας ότι είμαστε σταθερά προσανατολισμένοι στην ενότητα της αριστεράς. Πρακτικά πώς μπορεί αυτό να μετουσιωθεί; Πρακτικά πώς μπορεί να μετουσιωθεί αυτό, η ενότητα της αριστεράς, με δεδομένο ότι υπάρχει μια συγκεκριμένη περιχαράκωση σ' αυτό το χώρο. Ευχαριστώ.
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Ξέρετε, η διαδικασία της ενότητας της αριστεράς είναι μια διαδικασία που έχει ήδη ξεκινήσει, είτε κάποιοι το θέλουν είτε δεν το θέλουν και έχει ξεκινήσει μ' αυτό το δύσκολο, αλλά ελπιδοφόρο εγχείρημα του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Πιστεύουμε λοιπόν ότι θα έρθει η στιγμή που θα δικαιωθούμε γι' αυτή μας την επιλογή, παρά τις δυσκολίες και πιστεύουμε ότι ειδικά σ' αυτή τη δύσκολη συγκυρία για την κοινωνία, για τους εργαζόμενους, για τους νέους ανθρώπους το τελευταίο που χρειαζόμαστε είναι έναν αριστερό εμφύλιο, έναν αλληλοσπαραγμό.
Έχω πολλά να πω για τις επιλογές της κας Παπαρήγα. Δεν είπα τίποτα σήμερα όμως. Για τις πολιτικές επιλογές, για τη στάση που κράτησε το Δεκέμβρη. Δεν είπα τίποτα όμως και δεν θα το κάνω γιατί πιστεύω ότι αυτό που χρειάζεται σήμερα είναι να δοθεί μια ελπίδα στον κόσμο, μια ελπίδα στους νέους και στους εργαζόμενους ότι μπορούμε να αποκρούσουμε τις συνέπειες της κρίσης κι αυτή η ελπίδα έρχεται μονάχα μέσα από κοινούς αγώνες και σε τελική ανάλυση όποιοι γυρνάνε την πλάτη στην ενότητα της αριστεράς αργά ή γρήγορα θα χρεωθούν και τις συνέπειες των πολιτικών τους επιλογών από τον κόσμο τους.
κ. ΓΚΑΝΤΙΡΗΣ («TV ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ» & «ΡΑΔΙΟ ΝΑΟΥΣΑ»): Κύριε Πρόεδρε, το ερώτημά μου έχει σχέση αποκλειστικά και μόνο με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ήθελα να θυμηθούμε, και να μου απαντήσετε παράλληλα, τη δεκαετία του ’70. Η Ελλάδα ήταν εντελώς διαφορετική, είναι η δεκαετία του γεννηθήκατε εσείς, η Ελλάδα με τα γαϊδουράκια, η Ελλάδα χωρίς ηλεκτρική ενέργεια, και σήμερα είμαστε στην Ελλάδα με λιμάνια, με δρόμους, με αεροδρόμια, με λεφτά της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η κα Παπαρήγα μας λέει: «έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση» από τη μία πλευρά και από την άλλη κατεβάζει ψηφοδέλτιο και ζητάει την ψήφο του ελληνικού λαού. Ένα σχόλιο επ’ αυτού.
Και, κατάλαβα καλά νωρίτερα; Δώσατε χέρι προς τον κ. Τρεμόπουλο μετεκλογικά;
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Σε σχέση με το πρώτο, σαν σχόλιο να σας πω, βεβαίως εγώ τη δεκαετία που αναφέρεστε ήμουν βρέφος. Ζω όμως την πρώτη δεκαετία του 2000 και σε όσα αναφέρατε έχω κάποιες ενστάσεις να σας καταθέσω.
Μιλήσατε για λιμάνια. Τα δίνουμε στους Κινέζους τα λιμάνια. Εθνικούς πλούτος τα λιμάνια. Τα ξεπουλήσαμε. Μιλήσατε για δρόμους. Τους δίνουμε στους μεγαλοεργολάβους τους δρόμους. Δείτε τι διόδια πληρώνουμε για να πάμε από εδώ στη Λάρισα ή στην Πάτρα. Μιλήσατε για αεροδρόμια. Πού είναι ο Ολυμπιακή, ο εθνικός αερομεταφορέας; Που θα μπορούσε να είναι ένα ισχυρό στρατηγικό όπλο για τη χώρα. Την ξεπουλήσαμε έναντι πινακίου φακής.
Οπότε δεν ξέρω τώρα τι να σας πω, αλλά νομίζω ότι ανεξάρτητα από το αν είμαστε ή δεν ήμασταν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αυτή η πολιτική είναι μια πολιτική που ξεπουλάει τον εθνικό πλούτο στα μεγάλα συμφέροντα, στα μεγάλα οικονομικά και επιχειρηματικά συμφέροντα, και όχι τα ντόπια κάθε φορά. Και εμείς δεν πήγαμε να χαιρετίσουμε τον Κινέζο Πρόεδρο όταν ήρθε εδώ, ακριβώς γι’ αυτό το λόγο. Άλλοι πήγαν να τον χαιρετίσουν, έχουν ίσως δεσμούς αίματος μαζί του.
Να σας πω κάτι. Το διακύβευμα αυτή τη στιγμή, έτσι όπως το αντιλαμβάνεται η ελληνική κοινωνία, ο λαός, είναι: μέσα ή έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση; Το διακύβευμα αυτή τη στιγμή είναι αν θα δώσουμε αγώνες μαζί με τους Ευρωπαίους πολίτες που πλήττονται και αυτοί από την κρίση, μαζί με τους λαούς της Ευρώπης, για να αλλάξουμε αυτή την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι φανερό σήμερα ότι αν υπάρχει προοπτική και δυνατότητα να υπάρξουν κατακτήσεις προς όφελος των δυνάμεων της κοινωνίας και εις βάρος των δυνάμεων του κεφαλαίου, αυτό θα γίνει όχι σε εθνικό επίπεδο, θα γίνει στο πεδίο της πάλης που λέγεται Ευρώπη.
Ο καθένας από το μετερίζι του και στη χώρα του, αλλά στο πεδίο της πάλης που λέγεται Ευρώπη εμείς έχουμε πάρει μετερίζι και είμαστε μαζί με τους λαούς και τις δυνάμεις εκείνες που αγωνίζονται και πιστεύουμε ότι η ενωτική δύναμη της αριστεράς στις ερχόμενες ευρωεκλογές θα είναι η τρίτη δύναμη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Γιατί αυτό θα είναι μία απάντηση στην κοινή πορεία ευρωπαϊκής δεξιάς και ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας -σας είπα πιο πριν, το 97% των αποφάσεων του Ευρωκοινοβουλίου μαζί τις πήραν- θα είναι μία απάντηση για να αποτρέψουμε αυτή τη συμμαχία, αυτό το μεγάλο συνασπισμό που σήμερα μας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στη διάλυση της Ευρώπης.
Εμάς αυτή είναι η θέση μας, αυτή είναι η άποψή μας, και γι’ αυτό παλεύουμε και αγωνιζόμαστε, για μια άλλη Ευρώπη, την Ευρώπη των λαών, κόντρα στην Ευρώπη των τραπεζιτών.
κ. ΓΚΑΝΤΙΡΗΣ («TV ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ» & «ΡΑΔΙΟ ΝΑΟΥΣΑ»): Για τον κ. Τρεμόπουλο;
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κοιτάξτε, εμείς δεν έχουμε κάποιο ιδιαίτερο ζήτημα, είτε προεκλογικά είτε μετεκλογικά, με όσες δυνάμεις. Και απευθύναμε προτάσεις, όπως πολύ καλά γνωρίζετε, όχι μονάχα στις δυνάμεις της οικολογίας, της ριζοσπαστικής οικολογίας, σε όλες τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης προτείναμε προτάσεις κοινής δράσης.
Και να σας πω και κάτι; Θα ήταν ευχής έργο, αντί να λέει ο κ. Τρεμόπουλος ότι είμαστε πρόθυμοι να συνεργαστούμε με όποιο από τα δύο μεγάλα κόμματα μας κάτσει, είτε με το ΠΑΣΟΚ είτε με τη Νέα Δημοκρατία. Και αναρωτιόμαστε εμείς τι οφέλη μπορεί να έχει το περιβάλλον αν μια οικολογική δύναμη συνεργαστεί με τη Νέα Δημοκρατία, που έχει γεμίσει τσιμέντο όλη αυτή την πενταετία, ή με το ΠΑΣΟΚ, που έχει μια περιβαλλοντική πολιτική η οποία έχει καταστρέψει τη χώρα, το περιβάλλον. Μεγαλύτερο όφελος βεβαίως θα έχουν οι ίδιοι, το περιβάλλον δεν νομίζω να έχει. Άρα λοιπόν θα είναι ευχής έργο να συνεργαστούν μαζί μας.
κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ («STAR CHANNEL»): Πρόεδρε, αφήσατε κάποιες αιχμές για τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Ευτυχώς αντιλαμβανόμαστε διαφορετικά την πολιτική εμείς οι δημοσιογράφοι και διαφορετικά εσείς οι πολιτικοί. Όχι όλοι. Ακούγεται ότι από όταν κολυμπήσατε στα βαθιά, ο κ. Τσίπρας, δηλαδή γίνατε θεσμικός, γίνατε Πρόεδρος του Συνασπισμού, χάσατε εκείνο το ξέγνοιαστο αριστερό επαναστατικό βλέμμα και αποκτήσατε κι εσείς την ξύλινη γλώσσα. Ενόψει και του debate, είστε κουρασμένος κύριε Πρόεδρε;
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Καμιά φορά ξύλινη γλώσσα δεν χρησιμοποιούν μόνο οι πολιτικοί αλλά και οι δημοσιογράφοι.
Ακούστε, η αλήθεια είναι ότι είμαι κουρασμένος, ναι. Διότι τις τελευταίες είκοσι μέρες έχω κάνει πάρα πολλά χιλιόμετρα. Βρίσκομαι στην πρώτη γραμμή της μάχης, εγώ και πολλά στελέχη του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Και δίνουμε τη μάχη όχι μονάχα στα τηλεοπτικά στούντιο αλλά και πόρτα-πόρτα. Έχω μιλήσει σε μικρές συγκεντρώσεις, σε μεγαλύτερες συγκεντρώσεις, σε πλατείες μεγάλες.
Και αυτό σου δημιουργεί μια κούραση, ευχάριστη κούραση όμως. Είναι η ευχάριστη κούραση του να έρχεσαι σε επαφή με τους πολίτες και να παίρνεις τα μηνύματά τους και να ακούς από πρώτο χέρι τις ανησυχίες τους και να μην περιμένεις να δεις τις δημοσκοπήσεις, αλλά να φιλτράρεις τις απόψεις σου, τις θέσεις σου στην ανταπόκριση και στην αντίδραση των πολιτών. Τώρα δεν ξέρω αν το βλέμμα μου, ο λόγος μου, αυτό είναι να το κρίνουν οι πολίτες σε τελική ανάλυση και νομίζω ότι οι πολίτες αντιλαμβάνονται.
Και ξέρετε κάτι; Καμιά φορά μπορεί να είμαι υπερβολικός σε σχέση με το ρόλο των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Όχι γιατί δεν κάνουν αυτό που είπα πιο πριν, δεν προσπαθούν να κατευθύνουν την άποψη των πολιτών κατά πώς θέλουν, αλλά γιατί οι πολίτες πια έχουν κριτήριο. Οι πολίτες πια όταν βλέπουν μια είδηση στο δελτίο των 8:00 ή των 9:00, τη φιλτράρουν. Και οι πολίτες έχουν και μια μεγάλη δύναμη στα χέρια τους, που λέγεται τηλεκοντρόλ και κάνουν επιλογές. Άρα λοιπόν ας μην υπερτιμάμε τόσο πολύ το ρόλο των μέσων μαζικής ενημέρωσης, το κρίσιμο είναι η επαφή μας με τους πολίτες και ο ρόλος των κομμάτων. Η παρέμβαση των πολιτικών δυνάμεων δηλαδή.
κα. ΣΩΤΗΡΙΑΔΟΥ («FLASH»): Κύριε Πρόεδρε, είπατε ότι η πρόβλεψή σας είναι ότι θα καταγραφεί το μικρότερο ποσοστό αθροιστικά των δύο μεγάλων κομμάτων. Τουλάχιστον στις δημοσκοπήσεις όμως βλέπουμε πολύ μικρά ποσοστά και στα υπόλοιπα κόμματα, στα μικρότερα.
Μήπως αυτό είναι ένα μήνυμα των πολιτών να αλλάξει το πολιτικό σκηνικό; Δηλαδή στις επόμενες εθνικές εκλογές, όποτε αυτές κι αν γίνουν, μήπως τελικά οι πολίτες θέλουν να δουν τα κόμματα να συνεργάζονται μεταξύ τους και δεν τα θέλουν με τη μορφή που είναι τώρα; Και αν τελικά λάβετε αυτό το μήνυμα, είστε πρόθυμοι στο Συνασπισμό να μπείτε στη διαδικασία συνεργασίας με ένα κόμμα όπως το ΠΑΣΟΚ στις επόμενες εθνικές εκλογές;
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Ακούστε, νομίζω ότι τα πραγματικά διλήμματα αυτών των ευρωεκλογών δεν είναι αυτά που βλέπουμε στους δέκτες της τηλεόρασής μας από τα τηλεοπτικά σποτ. Το πραγματικό δίλημμα σε μεγάλο βαθμό έχει σχέση με αυτό που είπατε πιο πριν. Δηλαδή τι:
Αν το διαλυμένο δικομματικό σκηνικό θα καταφέρει να σταθεί στα πόδια του, ή αν θα το ανατρέψουμε διαμορφώνοντας άλλους πολιτικούς συσχετισμούς. Αν θα υπάρξει μία συντηρητική αναδιάρθρωση, ή θα τεθούν οι βάσεις και οι προϋποθέσεις για μία στροφή προς τα αριστερά στα πολιτικά πράγματα. Αν θα μείνουμε σε συσχετισμούς που θα δώσουν τη δυνατότητα να διαχειριστούν το μέλλον και μάλιστα την οικονομική κρίση οι δυνάμεις οι οποίες δημιούργησαν όσα δημιούργησαν στο παρελθόν με την πολιτική τους ή θα βάλουμε φρένο στα νέα μέτρα. Αυτό είναι το πραγματικό δίλημμα.
Υπ’ αυτή την έννοια, εγώ λέω να περιμένουμε να δούμε το αποτέλεσμα των εκλογών και σε μεγάλο βαθμό αυτό θα κριθεί και από τη συμμετοχή των πολιτών και από το πόσο ενισχυμένο θα βγει το ψηφοδέλτιο του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς από την κάλπη.
Κακά τα ψέματα, πέρσι τέτοια εποχή είχαν διαμορφωθεί δημοσκοπικά κάποιοι συσχετισμοί που έκαναν πολλούς καρεκλοκένταυρους της εξουσίας να χάσουν τον ύπνο τους. Που έκαναν πολλούς να χάσουν τον ύπνο τους. Τώρα δεν χάνει κανένας τον ύπνο του, με αυτούς τους συσχετισμούς που διαμορφώνονται. Η άνοδος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς είναι αυτή που μπορεί να προκαλέσει μεγάλες ανακατατάξεις στο πολιτικό σκηνικό.
Υπ’ αυτή την έννοια νομίζω ότι για μας τα πράγματα είναι ξεκάθαρα, δεν ήταν στρωμένος αυτός ο δρόμος με ροδοπέταλα, το στόχο μας όμως δεν τον χάνουμε. Και προσδοκούμε ότι μπορούμε στις 8 του Ιούνη, την επομένη των εκλογών, να έχουμε ένα πολύ σημαντικό αποτέλεσμα, το καλύτερο που έχουμε καταγράψει ποτέ, ικανό να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για την επόμενη. Για να αλλάξουμε τα πράγματα στο πολιτικό σκηνικό, αυτός είναι ο στόχος μας.
Και ακούστε με, τα πράγματα δεν αλλάζουν αν ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς από μέρος της λύσης γίνει μέρος της κρίσης ή κομμάτι του συστήματος. Και όσο σκληρότερη κριτική –μιας και αναφερθήκατε στο ΠΑΣΟΚ- κάνουμε στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, τόσο αισθανόμαστε ότι ερχόμαστε πιο κοντά στον κόσμο του ΠΑΣΟΚ. Που μας παρακολουθεί με ενδιαφέρον, μπορεί να διαφωνεί ή να συμφωνεί μαζί μας, αλλά αναρωτιέται σήμερα για τη στρατηγική που ακολουθεί η ηγεσία του.
Και με αυτό τον κόσμο θέλουμε να συναντηθούμε, να συναντηθούμε σε κοινούς αγώνες. Και δεν μας ενδιαφέρει να κερδίσουμε την ψήφο τους, μας ενδιαφέρει και αυτό, αλλά κυρίως μας ενδιαφέρει να κερδίσουμε τη συνείδησή τους στην ανάγκη που υπάρχει σήμερα να αλλάξουν τα πράγματα προς τα αριστερά, προς όφελος της κοινωνίας και των αναγκών των πολλών και εις βάρος των λίγων και των προνομιούχων.
κ. ΚΑΡΑΛΗΣ («ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»): Κύριε Πρόεδρε, δώσατε μια συνέντευξη περίπου προ μηνός στον FLASH αν θυμάμαι καλά. Είχατε δηλώσει ότι δεν είστε επαγγελματίας πολιτικός, είχατε πει επίσης ότι το έργο σας στην ηγεσία θα κριθεί σε ένα χρονικό ορίζοντα πενταετίας και είχατε τονίσει ότι οι ευρωεκλογές για σας αποτελούν ένα προσωπικό στοίχημα. Προηγουμένως μιλήσατε για τις δραστηριότητες του κόμματος.
Και αναρωτιέμαι, μετά την απόφαση να εκπροσωπηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ στο debate από τον κ. Αλαβάνο, συνεχίζει η έκβαση του εκλογικού αποτελέσματος να συνιστά για σας προσωπικό στοίχημα;
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Αναμφισβήτητα. Και αυτός είναι και ένας από τους λόγους και τις αιτίες... Κοιτάχτε, είναι και προσωπικό στοίχημα, ταυτόχρονα είναι και συλλογικό.
Αλλά επειδή βλέπω ότι έρχεστε και ξανάρχεστε στο ίδιο ερώτημα, ίσως να μη σας κάλυψα από τα πρώτα ερωτήματα που θέσατε, και απάντησα με σαφήνεια, θέλω να σας πω ένα πράγμα: Βλέπω, διαβάζω, παρακολουθώ, ακούω. Και πολλές φορές με όλα όσα διαβάζω, παρακολουθώ και ακούω γελάω κάτω απ’ τα μουστάκια μου, που λέει η έκφραση.
Ακούστε. Δημιουργείτε ένα ζήτημα όταν πάτε να συγκρίνετε εμένα, που εξελέγην πριν από ένα χρόνο και κάτι στο Συνέδριο του Συνασπισμού, και στον Αλέκο τον Αλαβάνο, που είναι ο Νέστορας της παράταξης, που είναι ο άνθρωπος ο οποίος έδωσε στίγμα διαφορετικό στα πολιτικά πράγματα αποχωρώντας από την ηγεσία του Συνασπισμού, αναδεικνύοντας μία άλλη προοπτική για τη νέα γενιά.
Κάνατε αυτές τις συγκρίσεις με έναν τρόπο ο οποίος είναι ιδιαίτερα υποτιμητικός, όχι για μένα, αλλά για τον Αλέκο τον Αλαβάνο. Που δεν διεκδικεί κάτι. Και αν διεκδικεί δεν διεκδικεί από μένα. Επιμένετε και έρχεστε ξανά και ξανά στα ίδια ερωτήματα. Μπορείτε να επανέλθετε όσες φορές θέλετε.
Είμαστε διαφορετικοί από τους άλλους. Να αναζητήσετε σε άλλους πολιτικούς χώρους πολιτικούς οι οποίοι το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι αν θα εκπροσωπηθούν ή αν θα γραπωθούν από την καρέκλα. Να αναζητήσετε σε άλλους πολιτικούς χώρους καρεκλοκένταυρους και να αναζητήσετε σε άλλους πολιτικούς χώρους ανθρώπους που δεν τιμάνε όλα όσα έχουν πει.
Εγώ το βράδυ των δημοτικών εκλογών στην Αθήνα, είχαμε 10,8 και ήταν μια μεγάλη έκπληξη, ξέρετε τι είπα σε μια συνέντευξη σε όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης; «Δεν θα είμαι υποψήφιος στις επόμενες βουλευτικές εκλογές, θα τιμήσω την ψήφο των πολιτών και θα μείνω στο Δήμο της Αθήνας». Και το έπραξα. Και το έπραξα όταν όλοι λέγανε: Μα είναι δυνατόν, να μην είσαι υποψήφιος ενώ έχεις σίγουρη την εκλογή σου;
Δεν μας ενδιαφέρουν εμάς αυτά, καταλάβετέ το. Εμάς μας ενδιαφέρει να είμαστε μια πολιτική δύναμη που τιμάμε το λόγο μας, που έχουμε ευθύνη απέναντι στους πολίτες. Όταν όλοι λένε: «όλοι ίδιοι είστε», ε λοιπόν εμείς δεν είμαστε ίδιοι.
κ. ΣΙΔΕΡΗΣ («ΣΚΑΪ»): Κύριε Πρόεδρε κάτι επί προσωπικού. Έχετε ομολογήσει ότι βάλατε βύσμα να πάτε στο ΓΕΝ και να λουφάρετε. Κατανοητό, όλη η Ελλάδα θα το ήθελε. Όμως ως υπεύθυνος για θέματα νεολαίας του Συνασπισμού το Μάρτη του 2007 στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» γράφετε: «Ο στρατός παραμένει ένας χώρος όπου βουλευτές και πολιτευτές, κυβερνητικοί ή μη μπορούν να κάνουν τα ρουσφετάκια τους και τις εξυπηρετήσεις τους». Να συμπεράνουμε δηλαδή ότι αξιοποιήσατε συνθήκες τις οποίες στη συνέχεια νιώσατε την ανάγκη να καταγγείλετε.
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Χαίρομαι για το ερώτημά σας, γιατί μου δίνεται η δυνατότητα να αναφερθώ σε μια γενικευμένη επίθεση επί προσωπικού που έγινε όλο το προηγούμενο διάστημα εις βάρος μου. Και ήταν μια επίθεση που έγινε για το ότι δήθεν έκανα τη θητεία μου στο Γενικό Επιτελείο Ναυτικού.
Την έκανα στο Ναυτικό τη θητεία μου πράγματι και δεν το κρύβω, δεν έχω να κρύψω τίποτα. Και ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι 1 στους 2 που κάνει τη θητεία του στο Ναυτικό θα έπρεπε να την είχε κάνει σε άλλο Σώμα. Αλλά δεν την έκανα βυσματικά στο ΓΕΝ, την έκανα μαζί με όλους τους υπόλοιπους κληρούχους στη μονάδα που με κατέταξαν. Και έχω την τιμή και την υπερηφάνεια να είμαι ο πρώτος οπλίτης που έκανα χρήση του νόμου και έθεσα υποψηφιότητα και άνοιξε ο δρόμος στους οπλίτες να έχουν τη δυνατότητα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι.
Αλλά μου δίνετε την ευκαιρία να τοποθετηθώ σε μια σειρά από επιθέσεις που έχω δεχτεί προσωπικά όλο το προηγούμενο διάστημα. Γιατί άραγε; Εσείς θα το κρίνετε. Επί δύο μήνες ιδιωτικό κανάλι και εκπομπή μεγάλης τηλεθέασης παρουσίαζε ως μεγάλη ανακάλυψη, με τρέιλερ και ξανά και ξανά βιντεάκια, ότι ο Πρόεδρος του Συνασπισμού πριν γίνει Πρόεδρος είχε λέει μεγάλη τεχνική εταιρεία.
Ήμουν μηχανικός με μπλοκάκι. Και βεβαίως κάποια στιγμή προσπάθησα να φτιάξω μια οικογενειακή εταιρία μπας και κατορθώσω να σταθώ στα πόδια μου. Και είμαι περήφανος γι’ αυτό. Αν ήμουν ανεπάγγελτος, όλοι αυτοί θα λέγανε: ανεπάγγελτος και κρατικοδίαιτος, κομματικοδίαιτος ο Πρόεδρος του Συνασπισμού.
Γιατί όλη αυτή η επίθεση που δέχτηκα όλο το προηγούμενο διάστημα; Αναρωτιέστε; Να σας πω εγώ γιατί όλη αυτή η επίθεση. Διότι σώνει και καλά πρέπει να δημιουργηθεί η αίσθηση στην ελληνική κοινωνία ότι όλοι το ίδιο είναι και όλοι εν πάση περιπτώσει είναι μέσα στη μίζα, στη διαπλοκή, από αυτόν ο οποίος προσπαθεί να κάνει το επάγγελμά του με εντιμότητα και με ευθύνη, μέχρι αυτόν που παίρνει μίζες για τα κομματικά ταμεία. Από αυτόν που υπηρετεί στο Πολεμικό Ναυτικό μέχρι αυτόν ο οποίος δεν κάνει τη θητεία του, ή την κάνει στο σπίτι του. Όλοι το ίδιο είναι.
Ε λοιπόν δεν είμαστε όλοι το ίδιο. Δεν είμαστε όλοι το ίδιο και ο κόσμος, η κοινωνία αυτό το καταλαβαίνει. Το βλέπει, μπορεί να το διακρίνει, από τη στάση ζωής μας, από τον τρόπο που συμπεριφερόμαστε. Δεν είμαστε όλοι το ίδιο και θα το κρίνει και θα το δείξει και με τη στάση του ο κόσμος στις ερχόμενες εκλογές.
κ. ΜΕΛΙΓΚΩΝΗΣ («ΡΑΔΙΟΣΤΑΘΜΟΣ CITY»): Κύριε Πρόεδρε, σας άκουσα σε μια χθεσινοβραδινή σας παρέμβαση να κάνετε έναν παραλληλισμό ότι αυτή τη στιγμή περίπου οι Οικολόγοι έχουν πέσει στην ίδια δημοσκοπική παγίδα που είχατε πέσει εσείς το προηγούμενο διάστημα. Για παγίδα των δημοσκοπήσεων μιλήσατε και πριν από λίγο. Θέλετε να μας ορίσετε λίγο, να μας διευκρινίσετε, ποια ήταν αυτή η παγίδα στην οποία πέσατε;
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Ναι βεβαίως, δεν έχω λόγο να μη σας πω. Είναι η παγίδα του να συγκρινόμαστε διαρκώς όχι με τα πραγματικά μεγέθη που καταγράφηκαν στις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις, αλλά με εικονικά μεγέθη που καταγράφησαν μία στιγμή, αμέσως μετά την εκλογή μου. Και που η σύγκριση είναι μια σύγκριση που μας παγιδεύει, διότι δεν είναι μια σύγκριση ευνοϊκή για μας. Νομίζω ότι ήταν κατανοητό αυτό που είπα.
Παράλληλα όμως, κάθε φορά όταν έχετε ένα ποτήρι μπροστά σας και είναι μισοάδειο-μισογεμάτο έχει σημασία πώς θα το δείτε. Μπορείτε να το χαρακτηρίσετε ως μισογεμάτο ή ως μισοάδειο. Τι θέλω να πω: Για μας τα μεγάλα δημοσκοπικά μεγέθη της προηγούμενης άνοιξης μπορεί να αποτελούν ένα στοιχείο αρνητικής ψυχολογίας όταν γίνεται διαρκώς η σύγκριση με αυτά, μπορούν όμως να αποτελούν και ένα σημείο σύγκρισης για να δούμε τα όρια και τη δυναμική που μπορούμε να αποκτήσουμε.
Είμαστε η μόνη πολιτική δύναμη που έχει αυτά τα όρια και αυτή τη δυναμική. Είμαστε η μόνη πολιτική δύναμη που μπορεί να αλλάξει τα πράγματα εξαιτίας αυτού του γεγονότος. Βεβαίως μπορεί να μην μπορούμε μόνοι μας, χρειαζόμαστε και τους πολίτες που διαμόρφωσαν αυτούς τους συσχετισμούς την περασμένη άνοιξη. Και σε αυτούς απευθυνόμαστε.
Σε αυτούς απευθυνόμαστε λέγοντάς τους ότι αν κάνουν την κρίσιμη επιλογή στις 7 του Ιούνη, την επόμενη μέρα τα πράγματα θα είναι τελείως διαφορετικά στη χώρα. Την επόμενη μέρα δεν θα είναι δεδομένο ότι έρχονται τα χειρότερα, αλλά θα δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για αντιστάσεις που θα φέρουν τα καλύτερα, που δεν θα επιτρέψουν στην κυβέρνηση να εφαρμόσει αυτή την πολιτική και αυτά τα μέτρα.
Με αυτή την έννοια λοιπόν θεωρούμε ότι βεβαίως ήταν μία παγίδα, όμως μας δείχνει και τις μεγάλες δυνατότητες που έχουμε και το λόγο για τον οποίο πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι και να προσδοκούμε το μεγαλύτερο δυνατό αποτέλεσμα στις εκλογές της 7ης του Ιούνη.
κ. ΖΩΝΙΟΣ («9,84»): Κύριε Πρόεδρε θα ήθελα να ρωτήσω το εξής: Πριν τρεις μήνες οι Σύνεδροι του ΚΚΕ, που εκφράζουν την κομματική βάση του κόμματος, ενέκριναν την πολιτική συμμαχιών του Κομμουνιστικού Κόμματος και επαναβεβαίωσαν ως Γενική Γραμματέα του Κόμματος την Αλέκα Παπαρήγα.
Χθες άκουσα τον κ. Γλέζο να λέει ότι οι οπαδοί, τα μέλη και οι φίλοι των αριστερών παρατάξεων, συμπεριλαμβάνοντας και το ΚΚΕ, επιμένουν στην κοινή δράση για την ενότητα της αριστεράς. Θα ήθελα να ρωτήσω λοιπόν από πού προκύπτει αυτό, αφού έχουμε προσφάτως την ετυμηγορία της κομματικής βάσης του ΚΚΕ; Μία ερώτηση είναι αυτή.
Και μία δεύτερη. Θυμάμαι όταν παρουσιάστηκε από τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ η ιδρυτική διακήρυξη του εκλογικού σχήματος, κάποια στελέχη είχαν πει ευθέως ότι η συνεργασία με τους Οικολόγους Πράσινους δεν προχώρησε διότι απαιτούσαν να απαλειφθεί η απαγόρευση για συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ, ενώ κάποιο άλλο στέλεχος είχε αφήσει να εννοηθεί ότι είχε γίνει και μια συζήτηση για παραχώρηση κοινοβουλευτικής έδρας.
Θα ήθελα να ρωτήσω λοιπόν εάν υπήρξε κάποια προσέγγιση με τον ΣΥΡΙΖΑ τις μέρες που πέρασαν με τους Οικολόγους Πράσινους, δηλαδή εάν επιχειρήθηκε ξανά κάποια επαναπροσέγγιση με το κόμμα σας. Ευχαριστώ.
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Σε σχέση με το πρώτο ερώτημά σας, πρέπει να σας πω ότι τα μέλη ενός κόμματος αλίμονο εάν δεν έχουν διαφορετική άποψη με τη γραμμή της ηγεσίας. Και αλίμονο αν τα κόμματα θεωρούμε ότι πάντα παραμένουν ως αλύγιστα κλαδιά και δεν αλλάζουν τακτική ή στρατηγική ανάλογα με τις εξελίξεις.
Σε κάθε περίπτωση όμως αυτό που θέλω να σας πω είναι ότι όταν μιλάει ο Μανώλης ο Γλέζος καλό είναι όλοι μας να στήνουμε αφτί και να τον ακούμε. Καλό είναι να στήνουμε αφτί και να αφουγκραζόμαστε. Διότι έχει διαίσθηση της πραγματικότητας, έχει αποδειχθεί σε πολύ σημαντικές ιστορικές στιγμές.
Τώρα, σε σχέση με την ερώτησή σας για την πιθανότητα συνεργασιών. Ακούστε, εμείς είμαστε πάντα ανοιχτοί σε κοινές δράσεις. Δεν πιστεύουμε ότι οι συνεργασίες... Η δική μας συνεργασία, του ΣΥΡΙΖΑ, όλων των δυνάμεων και των συνιστωσών δεν γίνεται στη βάση ενός πάρε-δώσε εδρών βουλευτικών ή άλλων αξιωμάτων. Γίνεται στη βάση κοινών θέσεων, προτάσεων, διεκδικήσεων.
Υπ’ αυτή την έννοια νομίζω ότι θα ήταν υποτιμητικό τώρα να συζητάμε και για τον πολιτικό σχηματισμό των Οικολόγων Πρασίνων μια τέτοια λογική. Είμαστε ανοιχτοί στην κοινή δράση στα μεγάλα περιβαλλοντικά μέτωπα που έχουμε μπροστά μας, με διακριτές τις διαφορές μας σε μια σειρά από θέματα. Νομίζω ότι ως εκεί και να μη συνεχίσουμε αυτή τη συζήτηση.
κα ΜΠΙΤΣΙΚΑ («ΒΗΜΑ»): Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι υπέρ της πολιτικής ενοποίησης της Ευρώπης; Με δεδομένο ότι ήδη τελευταία μιλάτε για το Μάαστριχτ και κατά του Συμφώνου Σταθερότητας καθαρά.
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Καταρχάς αυτή η ιστορία με το Μάαστριχτ, νομίζω ότι όσοι κατηγορούν τον ΣΥΡΙΖΑ για το Μάαστριχτ είναι σαφές ότι έχουν ένδεια επιχειρημάτων. Χρειάζεται δηλαδή να ανατρέξουν είκοσι χρόνια πίσω για να ψέξουν τον ΣΥΡΙΖΑ.
Η θέση μας απέναντι σε αυτή τη Συνθήκη, όπως και στις υπόλοιπες συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι καθαρή. Όπως είναι καθαρή και η θέση της υπόλοιπης ευρωπαϊκής αριστεράς. Ξέρετε, εμείς συμμετέχουμε σε ευρύτερες συλλογικότητες στην Ευρώπη. Το κόμμα του οποίου εγώ ηγούμαι συμμετέχει στο Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς, άλλες συλλογικότητες του ΣΥΡΙΖΑ συμμετέχουν στην Αντικαπιταλιστική Αριστερά. Και έχουμε πρωτοστατήσει και στη δημιουργία κινημάτων που δείχνουν τη μάχη, διότι από εκεί περνάει ο δρόμος για την άλλη Ευρώπη που εμείς οραματιζόμαστε.
Θεωρούμε ότι είναι ένα κομβικό ζήτημα στην Ευρώπη που οικοδομείται η έλλειψη δημοκρατικών διαδικασιών. Θεωρούμε ότι είναι κομβικό ζήτημα το ότι η ενοποίηση της Ευρώπης προχωράει με τους όρους του κεφαλαίου, των χρηματαγορών. Θεωρούμε ότι είναι κομβικό ζήτημα να μην μπορούν να παίρνονται οι επιλογές στα πολιτικά όργανα τα οποία να ελέγχονται δημοκρατικά από τους πολίτες, αλλά να παίρνονται σε κλειστά λόμπι.
Θεωρούμε ότι είναι κομβικό ζήτημα να μην μπορούν οι ηγεσίες της Ευρώπης να ορίσουν την πολιτική της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Για φανταστείτε, ο Ομπάμα στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής έχει ένα εργαλείο για να κάνει πολιτική απέναντι στην κρίση. Στην Ευρώπη δεν υπάρχει αυτό το εργαλείο. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα λειτουργεί ανεξέλεγκτα και δεν δίνουν λογαριασμό σε κανέναν οι τραπεζίτες.
Και την ίδια στιγμή αρνούνται να εκδώσουν ευρωομόλογα, αρνούνται να δανείσουν τις χώρες που έχουν πρόβλημα, ενώ δανείζουν τις τράπεζες με χαμηλό επιτόκιο, δανείζουν τις τράπεζες από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με επιτόκιο 1% και οι ίδιες τράπεζες δανείζουν τις χώρες και τη χώρα μας με επιτόκιο 5,5%. Αυτός είναι ένας σκανδαλώδης μηχανισμός αδικίας, που δημιουργεί και γιγαντώνει το δημόσιο χρέος.
Άρα λοιπόν νομίζω ότι για μας είναι ξεκάθαρο ότι αυτό το μοντέλο που οικοδομείται στην Ευρωπαϊκή Ένωση στερείται δημοκρατικής νομιμοποίησης, είναι ένα μοντέλο το οποίο χωρίς δημοκρατία και με βάθεμα των συγκεκριμένων πολιτικών επιλογών, που διαρρηγνύει την κοινωνική συνοχή, οδηγεί στην Ευρώπη στην καταστροφή και κάθε άλλο παρά την οδηγεί στην πρόοδο, στην εξέλιξη και στην ενοποίηση. Και άρα αυτό το μοντέλο εμείς το πολεμάμε, βρισκόμαστε απέναντί του και διεκδικούμε μία διαφορετική Ευρώπη.
Ανδρέας Καρίτζης: Μιάμιση ώρα μας πήρε, 20 δημοσιογράφοι πήραν το λόγο και έκαναν την ερώτησή τους.
Σας ευχαριστούμε όλους πάρα πολύ. Καλό απόγευμα.
To Γραφείο Τύπου



http://vimeo.com/4857121

ΑΠΩΛΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΩΛΕΙΑ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΑΚΗ


Ο θάνατος του Μιχάλη Παπαγιαννάκη, είναι μια πραγματικά μεγάλη απώλεια, όχι μόνο για την οικογένειά του και τους οικείους του, μα και για την Αριστερά στο σύνολό της. Ειδικά σε μια περίοδο που η Αριστερά προκαλείται να διατυπώσει θέσεις και πρόγραμμα ενάντια στην κρίση, η εμπειρία του θα μας λείψει.
Ακόμα και αν διαφωνούσε κανείς με τις θέσεις ή την τακτική που πρότεινε, το έργο του ως βουλευτή και ως ευρωβουλευτή, η εμπειρία και οι γνώσεις του, προσέφεραν σημαντικές υπηρεσίες στο κίνημα και στην Αριστερά.
Τιμούμε τη δράση και το έργο του και συλλυπούμαστε βαθύτατα την οικογένειά του.

Η Εκτελεστική Επιτροπή των «Οικοσοσιαλιστών Ελλάδας».

ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΤΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ Ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ

Ο κος πρωθυπουργός και η παράταξή του αρνούνται τον χαρακτηρισμό «βαρβαρότητα» για τον καπιταλισμό, θεωρώντας τον προσβλητικό. Το ευτράπελο όμως είναι πως το ιστορικό δίλλημα που πρώτη έθεσε η Ρόζα Λούξεμπουργκ, το επικαλείται ο Γεώργιος Παπανδρέου jr προκειμένου να αντιπαρατεθεί στη Νέα Δημοκρατία.. Αποτελεί ιεροσυλία από πλευράς του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ ο οποίος δεν πείθει για τις … σοσιαλιστικές του ανησυχίες.
Θα αναγκαστούμε να συμφωνήσουμε με την Αλέκα Παπαρήγα που δήλωσε πως «όση σχέση έχει ο φάντης με το ρετσινόλαδο, άλλη τόση έχει το ΠΑΣΟΚ με τον σοσιαλισμό».
(Δείτε σχετικά: http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=46660)

Το ζήτημα είναι πως στην Ελλάδα ο καθένας δηλώνει ότι θέλει. Οι Σοσιαλδημοκράτες (στη θεωρία έστω) δηλώνουν Σοσιαλιστές, οι Σοσιαλιστές δηλώνουν Κομμουνιστές, οι απολίτικοι φυσιολάτρες δηλώνουν Οικολόγοι, οι φασίζοντες ριψάσπιδες δηλώνουν Πατριώτες και οι απολίτικοι προβοκάτορες και χούλιγκαν δηλώνουν Αναρχικοί. Αν υπήρχε δικαστήριο ιδεών, θα καταδίκαζε την πλειονότητα των υπαρχόντων πολιτικών σχημάτων, αν όχι για ψέμα, τουλάχιστον για μπουρδολογία.

Το δίλλημα πάντως παραμένει: Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα; Και επί το οικολογικότερο: Οικοσοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα;

Η Εκτελεστική Επιτροπή των «Οικοσοσιαλιστών Ελλάδας».

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΡΙΖΑ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ

Ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε την προεκλογική του καμπάνια από τον Πειραιά, τη Δευτέρα 11 Μαΐου στην Πλατεία Κοραή (Δημαρχείο), όπου έγινε και η δημόσια παρουσίαση του Ευρωψηφοδελτίου, για τις εκλογές της 7ης Ιουνίου 2009. Κεντρικός ομιλητής της εκδήλωσης ήταν ο Πρόεδρος του Συνασπισμού Αλέξης Τσίπρας, ενώ χαιρετισμό απηύθυναν οι υποψήφιοι Ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Χουντής, Ελένη Σωτηρίου και Δημήτρης Παπαδημούλης.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

ΕΚΤΑΚΤΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΗΣ Κ.Ο. ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ - ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΑΛΑΒΑΝΟΥ



Η Κοινοβουλευτική Ομάδα και η Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ συνεδρίασαν σήμερα εκτάκτως και από κοινού με θέμα τις πολιτικές εξελίξεις.



Μετά το τέλος της συνεδρίασης, ο Πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ έκανε τις ακόλουθες δηλώσεις:

H Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ συνήλθε μαζί με τη γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, εδώ, στη Βουλή μ’ ένα συμβολικό τρόπο, για να δείξουμε ότι, για μας πολιτικά το διάταγμα δεν ισχύει.

Θεωρούμε ότι σε στιγμές μεγάλης κρίσης και για την οικονομία, αλλά ακόμη και για τους θεσμούς, το όργανο της λαϊκής κυριαρχίας, η Βουλή των Ελλήνων, πρέπει να είναι παρόν.

Το δεύτερο που θέλω να πω είναι ότι, ο Πρωθυπουργός αντί να στηρίξει τη δικαστική διερεύνηση των υποθέσεων, στις οποίες ενδεχομένως ενέχονται υπουργοί ή πρώην υπουργοί, για το μόνο το οποίο ενδιαφέρθηκε είναι το πολιτικό του όφελος και η παραγραφή, αντιμετωπίζοντας το κόμμα του ως φαμίλια, η οποία θα έπρεπε να προστατευθεί από το νόμο.

Το αιφνιδιαστικό κλείσιμο της Βουλής, όταν μάλιστα με συμμετοχή εκπροσώπων της Ν.Δ., είχε κανονιστεί η ημερήσια διάταξη της Βουλής της ερχόμενης βδομάδας, είναι πλήγμα στους κοινοβουλευτικούς θεσμούς.

Η ακραία συνέπεια αυτής της λογικής και αυτής της ενέργειας είναι ότι αυτή τη στιγμή είμαστε μία χώρα χωρίς Βουλή, που να ελέγχει και να ενοχλεί την εκτελεστική εξουσία.

Ο κ. Καραμανλής, ο πρωθυπουργός της χώρας, πάσχει από φοβία Δημοκρατίας και των θεσμών. αυτό είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό για τον τόπο.

Το τρίτο. Επί μία δεκαετία η πολιτική ζωή περιστρέφεται γύρω από τη διάπραξη σκανδάλων, γύρω από τη συγκάλυψη σκανδάλων, γύρω από την εκλογική αξιοποίηση σκανδάλων, χωρίς κανένας τελικά να παραπέμπεται στη δικαιοσύνη. Είναι μόνιμο χαρακτηριστικό του δικομματισμού. Απλώς οι ρόλοι εναλλάσσονται. Αυτός που είναι στην κυβέρνηση, βρίσκεται στη θέση όπου δεν υπάρχει ακόμη παραγραφή και την επιδιώκει και βρίσκεται σε άμυνα κι αυτός που είναι στην αντιπολίτευση έχει εξασφαλίσει την παραγραφή και συνήθως βρίσκεται σε επίθεση.

Δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση.

Το τέταρτο. Οι εξελίξεις αυτές δικαιώνουν απόλυτα την πρόταση του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, ο φάκελος για την ποινική δίωξη των Υπουργών, ο οποίος έρχεται στη Βουλή, με σεβασμό των τυπικών προϋποθέσεων που θέτει το Σύνταγμα, σχετικά με την προκαταρκτική επιτροπή, να επιστρέφεται αμέσως στη δικαιοσύνη για περαιτέρω προώθηση. Με αυτό τον τρόπο θα μπορεί η Βουλή απερίσπαστα και η πολιτική ζωή να ασχοληθεί με τα μεγάλα προβλήματα του τόπου. Ανεργία, φτώχεια, υγεία, παιδεία.

Περιμένουμε μια σαφή απάντηση από τη μεριά της Κυβέρνησης, πέρα απ’ όσα είπε, εντελώς αόριστα χθες ο υπουργός Εξωτερικών ο κ. Παυλόπουλος, και περιμένουμε μία απάντηση και από την Αξιωματική Αντιπολίτευση, από το ΠΑΣΟΚ.

Το πέμπτο. Θέλουμε να κάνουμε σαφές σε όλους ότι, η Βουλή των Ελλήνων δεν μπορεί να παραμείνει κλειστή από τον Μάιο μέχρι τον Οκτώβριο και για ουσιαστικούς λόγους. Δεν μπορεί μέσα στην κρίση αυτή, να μην υπάρχει στην Ελλάδα Βουλή και να ζούμε έκτακτη κατάσταση. Γιατί η Κυβέρνηση υποχρεώνεται να φέρει συμπληρωματικό προϋπολογισμό, δεδομένου ότι ήδη υπάρχουν τεράστιες αποκλίσεις από τον Τακτικό Προϋπολογισμό και το άρθρο 79 του Συντάγματος επιτάσσει τα ζητήματα του Προϋπολογισμού να έρχονται στην Ολομέλεια της Βουλής των Ελλήνων.

Τέλος το έκτο και τελευταίο σημείο. Πιστεύουμε ότι τα μέλη, οι φίλοι, του ΣΥΡΖΑ, των συνιστωσών του θα είναι σε επαγρύπνηση και σε πρωτοβουλία, για να στηρίξουμε τους θεσμούς στην πορεία προς την κοινωνική δικαιοσύνη, την πορεία προς την επίλυση των μεγάλων προβλημάτων της κοινωνίας μας και θα συμβάλλουν ώστε να δοθεί ένα τέτοιο μήνυμα από τις ευρωεκλογές που έρχονται.

Παράλληλα απευθυνόμαστε στα μέλη και τους φίλους των δύο πόλων του δικομματισμού και του λέμε ότι πρέπει να δώσουν και αυτοί ένα μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις και στα κόμματά τους, ότι δεν μπορεί η Ελλάδα να βουλιάζει στο τέλμα της σκανδαλολογίας και χρειάζεται να ανοίξει ένα νέο τοπίο, ένα νέο σκηνικό όπου θα έρθουν στην προτεραιότητα τα μεγάλα, καυτά ζητήματα της νεολαίας και του λαού μας.



ΕΡΩΤΗΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ: Δεδομένου ότι χθες ο κ. Καραμανλής χθες προέβη σε μια τέτοια κίνηση, ενώ η επικαιρότητα ήταν σε βάρος του ΠΑΣΟΚ λόγω της παραίτησης Βερελή, σας φαίνεται σύμφωνο με την κοινή λογική το επιχείρημα ότι κάτι ξέρει ο Πρωθυπουργός ή κάτι περίμενε από τη Βουλή και την έκλεισε άρον - άρον;



ΑΛΕΚΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ: Η μόνο λογική που μπορεί να βρει κανείς, είναι η λογική του φόβου απέναντι στους κοινοβουλευτικούς θεσμούς, που διακατέχει τον Έλληνα Πρωθυπουργό.



9/5/2009 ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ