Μας λοιδορούν γιατί στις δυο μέρες που κρατήσαμε τη διερευνητική εντολή, συναντήσαμε κοινωνικούς φορείς και κόμματα εκτός Βουλής.
Αυτονόητο δεν ήταν; Για τη δική μας Αριστερά, ζητούμενο είναι η κοινωνική συναίνεση και όχι οι συμφωνίες σε κεντρικό επίπεδο. Άλλωστε και για τον σχηματισμό της «Οικουμενικής» το ’89, το ίδιο δεν έγινε; Τότε η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΔΥ γιατί δεν αντέδρασαν; Μας κατηγόρησαν ότι ψάχνουμε διέξοδο μέσα από αυτούς. Μέγα λάθος αυτή τους η αντίληψη.
ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΔΗΜΑΡ, ΚΚΕ μας χρεώνουν λαϊκισμό και ότι στερήσαμε τη χώρα από «πολύτιμο χρόνο». Ο κος Βενιζέλος γιατί «σπατάλησε» χρόνο αφού ήξερε ότι δεν μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση;
Μας «χρεώνουν» επίσης την ευθύνη για το μη σχηματισμό κυβέρνησης. Τους την επιστρέφουμε. Ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος και οι λοιποί, γιατί απαλλάσσονται της ευθύνης; Ακόμα και ο Μάνος τους ξεμπρόστιασε.
Άλλωστε, πως θα μπορούσαμε να συγκυβερνήσουμε με τους καρχαρίες; Αυτή την εντολή μας έδωσε ο Λαός;
Ακόμα και η «ψήφος ανοχής» και το «κυβερνήστε» ήταν πολιτική ατιμία. Πώς να κυβερνήσεις με 52 Βουλευτές όταν Σαμαράς, Βενιζέλος, έχουν υπογράψει για εφαρμογή του Μνημονίου, όταν δεν θα μπορείς να ψηφίσεις κανένα δικός σου Νόμο, όταν θα σου βάζουν συνεχείς τρικλοποδιές;
Μόνη λύση, να δώσει ο Λαός νέα εντολή, σε αυτοδύναμη Αριστερά (ΣΥΡΙΖΑ-ΚΚΕ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ) για να αλλάξει οριστικά το σκηνικό.
