Αυτό το λάθος κάναμε οι σιδηροδρομικοί που εργαζόμαστε στο κεντρικό κτήριο του ΟΣΕ στην ΚΑΡΟΛΟΥ. Δεν συμμορφωθήκαμε στις υποδείξεις της ηγεσίας της ΠΑΣΚ και σήμερα το πρωί (Δευτέρα 20/12/2010) στην προγραμματισμένη συνέλευση των εργαζομένων δεχτήκαμε την … «επίσκεψη» αγανακτισμένων «σιδηροδρομικών».
Ήταν 4-5 συνδικαλιστές της ΠΑΣΚ οι οποίοι κινητοποιώντας τον κομματικό στρατό του ΠΑΣΟΚ και της ΠΑΣΚ τόσο στην ΚΑΡΟΛΟΥ όσο και από αλλού, επιχείρησαν να παρέμβουν στις διαδικασίες που δημοκρατικά ακολουθούμε εδώ και 1 μήνα οι εργαζόμενοι του κτηρίου, χωρίς να καθοδηγούμαστε από κανέναν, πάρα μόνον από τις ανάγκες μας. Ίσως τελικά αυτό να ενόχλησε.
Η προβοκατόρικη πρόταση να παρθεί απόφαση για τη συνέχιση η μη της κατάληψης, με «κάλπη» στον 9ο όροφο της ΚΑΡΟΛΟΥ, εξυπηρετούσε τα σχέδια της ΠΑΣΚ η οποία από την αρχή καταδίκασε την κατάληψη. Γι αυτό και η κινητοποίηση του κομματικού στρατού προκειμένου να ελεγχθεί η ψηφοφορία. Ξέρουν από αυτά …
Απορίας άξια είναι, τόσο η παντελής απουσία της ΔΑΚΕ όσο και η βιασύνη της ΔΕΣΚ να συμφωνήσει με την πρόταση για ψηφοφορία.
Συναδέλφισσες-συνάδελφοι,
Αισθάνομαι υπερήφανος και τυχερός που τις τελευταίες 8 ημέρες βρέθηκα στην κατάληψη, με δεκάδες συναδέλφους διαφορετικών κομματικών και παραταξιακών αποχρώσεων. Αυτά που μας ένωσαν ήταν:
1.- Ο θυμός για τα μέτρα διάλυσης του ΟΣΕ και την εξαθλίωση που επιχειρεί να οδηγήσει τους σιδηροδρομικούς η κυβέρνηση.
2.- H αγανάκτηση για τον τρόπο με το οποίο αντιμετωπίζει ή «δεν αντιμετωπίζει» η ΠΟΣ (δηλαδή η αυτοδύναμη πλειοψηφία της ΠΑΣΚ) τα πολλά προβλήματα που συσσώρευσε η πολιτική του ΠΑΣΟΚ (και παλιότερα της Ν.Δ.) για το σιδηρόδρομο και τους σιδηροδρομικούς.
Προσωπικά δεν είχα και δεν έχω καμία αυταπάτη. Διαχρονικά από το 1995 μέχρι και σήμερα οι ηγεσίες της ΠΑΣΚ (συνεπικουρούμενες από τη ΔΑΚΕ) ενώ έβγαζαν φιλιππικούς λόγους και (αν ήταν στη κυβέρνηση η Ν.Δ.) έστηναν και κανένα συρματόπλεγμα, στην πράξη αποτέλεσαν και αποτελούν τον τρίτο πυλώνα (μετά την κυβέρνηση και τα ΜΜΕ) εφαρμογής των αντισιδηροδρομικών μέτρων.
Το ίδιο έκαναν όταν δημιουργήθηκε η πρώτη θυγατρική η ΕΡΓΟΣΕ, προσπαθώντας να μας πείσουν ότι είναι απαίτηση της Ε.Ε. και ότι θα προχωρήσουν γρήγορα τα έργα. Έσπευσαν βέβαια να διοριστούν στα Διοικητικά Συμβούλια στα πρότυπα των μεγαλοσυνδικαλιστών της ΓΣΕΕ (βλέπε Πολυζωγόπουλος, Παναγόπουλος κ.α.)
Το έκαναν κάθε φορά που ξεφύτρωνε μια θυγατρική (π.χ. η ΓΑΙΑΟΣΕ θα φέρει επιτέλους κέρδη) ή όταν ο ΟΣΕ υπέγραφε τις περίφημες προγραμματικές συμφωνίες. Το έκαναν και όταν υπήρχαν θέματα ασφαλιστικά, με αποκορύφωμα την απεργοσπασία στο νόμο Ρέππα το 2002.
Το έκαναν και όταν ο περίφημος Γιαννακός προετοιμάζοντας το σημερινό χάλι έκανε το Σεπτέμβρη του 2003 τον ΟΣΕ, εταιρεία Holding. Ή όταν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πάλι, μείωνε τις οργανικές θέσεις του ΟΣΕ σε 9.340.
Όταν τον Νοέμβρη του 2007, η τότε Διοίκηση του ΟΣΕ έβγαλε τα πρώτα ξεχωριστά οργανογράμματα και τις νέες τοποθετήσεις για τις νέες εταιρείες ΟΣΕ, ΕΔΙΣΥ και ΤΡΑΙΝΟΣΕ και καταγγέλλαμε το γεγονός στη Διοίκηση της ΠΟΣ, η απάντηση της ηγεσίας της ΠΑΣΚ ήταν: Μην ανησυχείτε, είναι προσωρινά;;;
Το 2009 ήταν η χρονιά με τα συρματοπλέγματα απέναντι στο «δεξιό» Χατζηδάκη αλλά … αυτά πέρασαν γρήγορα.
Το ίδιο κάνουν και σήμερα. Πολλά στελέχη της ΠΑΣΚ μάλιστα έπαιξαν και παίζουν πρώτο ρόλο, τόσο στο κομμάτι που αφορά τον ΟΣΕ όσο και στο κομμάτι που αφορά την «ιδιαίτερη» μεταχείριση στους σιδηροδρομικούς. Η ΠΑΣΚ τα έδωσε όλα προκειμένου να πάρει την αυτοδυναμία στην ΠΟΣ και όταν το κατάφερε στο Συνέδριο του Οκτώβρη, τότε ο κ. Ρέππας άρχισε να πυροβολεί.
Κανείς σιδηροδρομικός δεν έχει δικαίωμα να ισχυρίζεται ότι … δεν ήξερε. Τα τελευταία 15 χρόνια, τόσο από τη ΣΕΚ όσο και από τη ΔΕΣΚ ή και μεμονωμένους συναδέλφους, έχουν εκδοθεί δεκάδες ανακοινώσεις και εφημερίδες που αποκάλυπταν, προειδοποιούσαν και πρότειναν δράσεις. Αυτό που δεν πίστευαν οι συνάδελφοι τόσα χρόνια, άρχισαν να το πιστεύουν τώρα. Γι αυτό και στην ΚΑΡΟΛΟΥ οδηγηθήκαμε στην κατάληψη.
Η κατάληψη έδειξε και κάτι άλλο. Δεν τελειώσαμε ακόμη. Υπάρχουν ακόμη μορφές πάλης που μπορούν να σταματήσουν τη λαίλαπα που έρχεται. Αρκεί να το τολμήσουμε. Αρκεί αυτή τη φορά να αφήσουμε τα μικροσυμφέροντα είτε αυτά είναι ατομικά είτε είναι παραταξιακά και να επικεντρώσουμε τη δράση μας στο κεντρικό ζήτημα που είναι: o ΟΣΕ και οι σιδηροδρομικοί.
Αρκεί να καταλάβουμε όλοι οι σιδηροδρομικοί ότι: H ΔΥΝΑΜΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΚΑΙ ΠΟΣ ΠΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΣΑΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ, ΑΛΛΑ ΣΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ – ΠΟΣ ΠΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ.
ΑΘΗΝΑ 20/12/2010
Τερζόγλου Παναγιώτης
Σιδηροδρομικός εργαζόμενος στην ΚΑΡΟΛΟΥ.
Υ.Γ. Επειδή ορισμένα «πουλάκια» άρχισαν να τιτιβίζουν διάφορα για μένα (εάν κάνω απεργίες κ.α.) και για να μην κουράζονται και ψάχνουν τα μισθολογικά μου, τους δηλώνω ότι σε «σικέ» απεργίες δεν θα συμμετέχω. Όπως επίσης, δε θα συμμετέχω σε πορείες «προδιαγεγραμμένες» όπου οι ηγεσίες τυλίγουν αυθαίρετα τα πανό και αποχωρούν, αφήνοντας σύξυλους δεκάδες σιδηροδρομικούς που τους ακολουθούν.
Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010
Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου 2010
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ ΔΙΑΛΟΓΟ
Ο χώρος της ριζοσπαστικής Αριστεράς, ο ΣΥΡΙΖΑ, βρίσκεται στην πιο κρίσιμη φάση του..
Προσκαλούμε όσες και όσους νοιάζονται για το ενωτικό μας εγχείρημα και τη δημοκρατική του λειτουργία, σε μια ανοιχτή συζήτηση προβληματισμού, διερεύνησης των όρων και δυνατοτήτων για την πολιτική και οργανωτική ανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ, που στο εσωτερικό ου θα είναι αλληλέγγυος και όχι ανταγωνιστικός, ενωτικός και όχι διχαστικός.
Θεωρούμε ότι οι στιγμές είναι κρίσιμες. Συνεπώς, η συζήτηση για την προοπτική δεν μπορεί να γίνει σε κλειστά γραφεία. Δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι υπόθεση αποκλειστικά των «ηγεσιών» των «επιτελείων» ή των επί μέρους συνιστωσών. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, είναι υποχρέωσή μας μια νηφάλια και ουσιαστική συζήτηση, που θα ενισχύει το συλλογικό «εμείς» και θα αποδυναμώνει αντιλήψεις και πρακτικές που αποθεώνουν το «εγώ». Ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να έχει ουσιαστική συμμετοχή και λόγο σ’ αυτή τη συζήτηση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ βγαίνει από την πρόσφατη εκλογική διαδικασία πληγωμένος, παρότι ένας ολόκληρος κόσμος έδωσε τη μάχη με επιτυχία σε δήμους και σε ορισμένες περιφέρειες. Διχαστικές λογικές και επιλογές που δεν δικαιώθηκαν, έχουν ενισχύσει τα ερωτηματικά για τη συνέχεια του ενωτικού μας εγχειρήματος. Εμείς όμως επιμένουμε. Επιμένουμε ότι η πολιτική και κυρίως η δύσκολη κοινωνική πραγματικότητα, έχουν ανάγκη ένα ΣΥΡΙΖΑ μαχητικό και ριζοσπαστικό, δημοκρατικό και ανοιχτό στη λειτουργία του, κινηματικό αλλά και αποτελεσματικό στη δράση του. Ένα ΣΥΡΙΖΑ που ο κόσμος του θα έχει αποφασιστικό ρόλο στη διαμόρφωση της πολιτικής του και στη λήψη των αποφάσεων.
Τα ερωτήματα σήμερα είναι πολλά και καλούμαστε όλες και όλοι, χωρίς εξ ορισμού βεβαιότητες, να δώσουμε απαντήσεις:
1. Ποιο μπορεί να είναι το πολιτικό πλαίσιο και η οργανωτική δομή που θα εξασφαλίζει τη μέγιστη δυνατή ενότητα αλλά και την αποτελεσματική δράση μέσα στην κοινωνία;
2. Μπορεί να υπάρξει Αριστερά του 21ου αιώνα χωρίς να δομηθεί δημοκρατικά; Μπορεί να ανασυγκροτηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς τη συμμετοχή του κόσμου και των μελών του; Είναι δυνατή η ενότητα του συνόλου των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ, αν δεν ενισχυθεί η κουλτούρα της δημοκρατικής λειτουργίας, της αλληλοκατανόησης αλλά και της ανοχής στη διαφορετικότητα και την «άλλη» άποψη; Μπορεί να υπάρξει συμμαχικό σχήμα χωρίς την εξασφάλιση του πλουραλισμού και των δικαιωμάτων της μειοψηφίας;
3. Πως απαντάμε στο ερώτημα που έχει τεθεί για τη σχέση της ριζοσπαστικής Αριστεράς με τις δυνάμεις που απομακρύνονται από το ΠΑΣΟΚ και γενικότερα από το δικομματισμό; Μπορούμε να υποδεχτούμε αυτόν τον κόσμο χωρίς διακριτή ταυτότητα, χωρίς εμπιστοσύνη στις ιδέες και το αξιακό μας φορτίο;
4. Πρέπει να είναι ανοιχτός ο ΣΥΡΙΖΑ σε κοινή δράση ή συμπόρευση με άλλες δυνάμεις της Αριστεράς; Και ποιες;
5. Πως απαντάμε στο ζήτημα της εξουσίας; Πως τίθεται το ζήτημα από τη στιγμή που οι κοινωνικές οργανώσεις εμφανίζουν σοβαρό έλλειμμα μαζικότητας και μορφών αγώνα ή εναλλακτικών πρωτοβουλιών που θα υποδεικνύουν έναν νέο ορίζοντα για τη διέξοδο από την κρίση; Ποια η σχέση με το στόχο για τη συγκρότηση μιας νέας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας; Διατυπώνουμε το αίτημα να φύγει η κυβέρνηση;
6. Με ποια υλικά (προγραμματικές θέσεις, εναλλακτικές προτάσεις, μορφή οργάνωσης) θα αντιπαρατεθούμε στη βαρβαρότητα του σύγχρονου καπιταλισμού και στην ολομέτωπη επίθεση της κυβέρνησης, του κεφαλαίου και του ΔΝΤ; Ποιος είναι ο δρόμος διεξόδου από την κρίση;
7. Υπάρχει η Ευρώπη της Αριστεράς και των κινημάτων; Υπάρχει ανάγκη πανευρωπαϊκής απάντησης από την πλευρά των εργαζομένων; Χρειάζεται να συνδέσουμε τον αγώνα του ελληνικού κινήματος με αυτόν των άλλων χωρών; Και φτάνει αυτό;
Για όλα αυτά τα ζητήματα υπάρχει ένας πλούσιος προβληματισμός και μια πολύτιμη εμπειρία στα πλαίσια του ΣΥΡΙΖΑ στο παρελθόν.
Εμείς που υπογράφουμε αυτή την πρόσκληση για δημόσιο διάλογο, έχουμε επεξεργαστεί σκέψεις και προτάσεις που θα περιληφθούν σε ένα αναλυτικότερο κείμενο που θα κυκλοφορήσει τις αμέσως επόμενες ημέρες και θα τις καταθέσουμε στις συσκέψεις που θα καλεστούν γι’ αυτό το σκοπό σε μια σειρά πόλεις καθώς και στην πανελλαδική μας συνάντηση το
Σάββατο 11 Δεκεμβρίου στη Νομική Σχολή, στις 11 π.μ.
ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ
Αθανασίου Κώστας Ρόζα Μέλος Γραμματείας ΣΥΡΙΖΑ
Γιαννόπουλος Τάκης Ξεκίνημα Μέλος Γραμματείας ΣΥΡΙΖΑ
Δρίτσας Θοδωρής Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ
Κοσμάς Πάνος Κόκκινο Μέλος Γραμματείας ΣΥΡΙΖΑ
Μαστρογιαννόπουλος Τάκης Ανένταχτος Μέλος Γραμματείας ΣΥΡΙΖΑ
Μουλόπουλος Βασίλης Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ
Μπανιάς Γιάννης ΑΚΟΑ Μέλος Γραμματείας ΣΥΡΙΖΑ
Πανταζίδης Τάσος Οικοσοσιαλιστές Μέλος Γραμματείας ΣΥΡΙΖΑ
Ρήγος Άλκης Ανένταχτος Μέλος Γραμματείας ΣΥΡΙΖΑ
Σπαθής Μάκης Ανένταχτος Μέλος Γραμματείας ΣΥΡΙΖΑ
Χριστοδουλοπούλου Τασία Ανένταχτη Μέλος Γραμματείας ΣΥΡΙΖΑ
Προσκαλούμε όσες και όσους νοιάζονται για το ενωτικό μας εγχείρημα και τη δημοκρατική του λειτουργία, σε μια ανοιχτή συζήτηση προβληματισμού, διερεύνησης των όρων και δυνατοτήτων για την πολιτική και οργανωτική ανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ, που στο εσωτερικό ου θα είναι αλληλέγγυος και όχι ανταγωνιστικός, ενωτικός και όχι διχαστικός.
Θεωρούμε ότι οι στιγμές είναι κρίσιμες. Συνεπώς, η συζήτηση για την προοπτική δεν μπορεί να γίνει σε κλειστά γραφεία. Δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι υπόθεση αποκλειστικά των «ηγεσιών» των «επιτελείων» ή των επί μέρους συνιστωσών. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, είναι υποχρέωσή μας μια νηφάλια και ουσιαστική συζήτηση, που θα ενισχύει το συλλογικό «εμείς» και θα αποδυναμώνει αντιλήψεις και πρακτικές που αποθεώνουν το «εγώ». Ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να έχει ουσιαστική συμμετοχή και λόγο σ’ αυτή τη συζήτηση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ βγαίνει από την πρόσφατη εκλογική διαδικασία πληγωμένος, παρότι ένας ολόκληρος κόσμος έδωσε τη μάχη με επιτυχία σε δήμους και σε ορισμένες περιφέρειες. Διχαστικές λογικές και επιλογές που δεν δικαιώθηκαν, έχουν ενισχύσει τα ερωτηματικά για τη συνέχεια του ενωτικού μας εγχειρήματος. Εμείς όμως επιμένουμε. Επιμένουμε ότι η πολιτική και κυρίως η δύσκολη κοινωνική πραγματικότητα, έχουν ανάγκη ένα ΣΥΡΙΖΑ μαχητικό και ριζοσπαστικό, δημοκρατικό και ανοιχτό στη λειτουργία του, κινηματικό αλλά και αποτελεσματικό στη δράση του. Ένα ΣΥΡΙΖΑ που ο κόσμος του θα έχει αποφασιστικό ρόλο στη διαμόρφωση της πολιτικής του και στη λήψη των αποφάσεων.
Τα ερωτήματα σήμερα είναι πολλά και καλούμαστε όλες και όλοι, χωρίς εξ ορισμού βεβαιότητες, να δώσουμε απαντήσεις:
1. Ποιο μπορεί να είναι το πολιτικό πλαίσιο και η οργανωτική δομή που θα εξασφαλίζει τη μέγιστη δυνατή ενότητα αλλά και την αποτελεσματική δράση μέσα στην κοινωνία;
2. Μπορεί να υπάρξει Αριστερά του 21ου αιώνα χωρίς να δομηθεί δημοκρατικά; Μπορεί να ανασυγκροτηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς τη συμμετοχή του κόσμου και των μελών του; Είναι δυνατή η ενότητα του συνόλου των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ, αν δεν ενισχυθεί η κουλτούρα της δημοκρατικής λειτουργίας, της αλληλοκατανόησης αλλά και της ανοχής στη διαφορετικότητα και την «άλλη» άποψη; Μπορεί να υπάρξει συμμαχικό σχήμα χωρίς την εξασφάλιση του πλουραλισμού και των δικαιωμάτων της μειοψηφίας;
3. Πως απαντάμε στο ερώτημα που έχει τεθεί για τη σχέση της ριζοσπαστικής Αριστεράς με τις δυνάμεις που απομακρύνονται από το ΠΑΣΟΚ και γενικότερα από το δικομματισμό; Μπορούμε να υποδεχτούμε αυτόν τον κόσμο χωρίς διακριτή ταυτότητα, χωρίς εμπιστοσύνη στις ιδέες και το αξιακό μας φορτίο;
4. Πρέπει να είναι ανοιχτός ο ΣΥΡΙΖΑ σε κοινή δράση ή συμπόρευση με άλλες δυνάμεις της Αριστεράς; Και ποιες;
5. Πως απαντάμε στο ζήτημα της εξουσίας; Πως τίθεται το ζήτημα από τη στιγμή που οι κοινωνικές οργανώσεις εμφανίζουν σοβαρό έλλειμμα μαζικότητας και μορφών αγώνα ή εναλλακτικών πρωτοβουλιών που θα υποδεικνύουν έναν νέο ορίζοντα για τη διέξοδο από την κρίση; Ποια η σχέση με το στόχο για τη συγκρότηση μιας νέας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας; Διατυπώνουμε το αίτημα να φύγει η κυβέρνηση;
6. Με ποια υλικά (προγραμματικές θέσεις, εναλλακτικές προτάσεις, μορφή οργάνωσης) θα αντιπαρατεθούμε στη βαρβαρότητα του σύγχρονου καπιταλισμού και στην ολομέτωπη επίθεση της κυβέρνησης, του κεφαλαίου και του ΔΝΤ; Ποιος είναι ο δρόμος διεξόδου από την κρίση;
7. Υπάρχει η Ευρώπη της Αριστεράς και των κινημάτων; Υπάρχει ανάγκη πανευρωπαϊκής απάντησης από την πλευρά των εργαζομένων; Χρειάζεται να συνδέσουμε τον αγώνα του ελληνικού κινήματος με αυτόν των άλλων χωρών; Και φτάνει αυτό;
Για όλα αυτά τα ζητήματα υπάρχει ένας πλούσιος προβληματισμός και μια πολύτιμη εμπειρία στα πλαίσια του ΣΥΡΙΖΑ στο παρελθόν.
Εμείς που υπογράφουμε αυτή την πρόσκληση για δημόσιο διάλογο, έχουμε επεξεργαστεί σκέψεις και προτάσεις που θα περιληφθούν σε ένα αναλυτικότερο κείμενο που θα κυκλοφορήσει τις αμέσως επόμενες ημέρες και θα τις καταθέσουμε στις συσκέψεις που θα καλεστούν γι’ αυτό το σκοπό σε μια σειρά πόλεις καθώς και στην πανελλαδική μας συνάντηση το
Σάββατο 11 Δεκεμβρίου στη Νομική Σχολή, στις 11 π.μ.
ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ
Αθανασίου Κώστας Ρόζα Μέλος Γραμματείας ΣΥΡΙΖΑ
Γιαννόπουλος Τάκης Ξεκίνημα Μέλος Γραμματείας ΣΥΡΙΖΑ
Δρίτσας Θοδωρής Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ
Κοσμάς Πάνος Κόκκινο Μέλος Γραμματείας ΣΥΡΙΖΑ
Μαστρογιαννόπουλος Τάκης Ανένταχτος Μέλος Γραμματείας ΣΥΡΙΖΑ
Μουλόπουλος Βασίλης Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ
Μπανιάς Γιάννης ΑΚΟΑ Μέλος Γραμματείας ΣΥΡΙΖΑ
Πανταζίδης Τάσος Οικοσοσιαλιστές Μέλος Γραμματείας ΣΥΡΙΖΑ
Ρήγος Άλκης Ανένταχτος Μέλος Γραμματείας ΣΥΡΙΖΑ
Σπαθής Μάκης Ανένταχτος Μέλος Γραμματείας ΣΥΡΙΖΑ
Χριστοδουλοπούλου Τασία Ανένταχτη Μέλος Γραμματείας ΣΥΡΙΖΑ
Σάββατο 6 Νοεμβρίου 2010
ΤΑΣΟΣ ΠΑΝΤΑΖΙΔΗΣ - υποψήφιος ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ
+(Small).JPG)
.JPG)
+(Small).JPG)
+(Small).JPG)
+(Small).JPG)
Στις φωτογραφίες, ο Τάσος Πανταζίδης με την υποψήφια Δήμαρχο Καίτη Κυλάκου και εικόνες από περιοδεία στην οποία μας στήριξε και ο Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Παναγιώτης Λαφαζάνης.
Παρασκευή 5 Νοεμβρίου 2010
Εθνικές Εκλογές ανεξαρτήτως αποτελέσματος
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ «ΟΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ»
Εθνικές Εκλογές ανεξαρτήτως αποτελέσματος στις Περιφερειακές εκλογές, φαίνεται ότι έχει αποφασίσει ο Γ.Α.Π.. Τα ΑΠΑΝΘΡΩΠΑ μέτρα που προγραμματίζει να επιβάλει η διεθνής κατοχή της χώρας με τους ντόπιους συνεργάτες και εντολοδόχους της (Κυβέρνηση, κόμματα της «αντιπολίτευσης», ΜΜΕ, συνδικαλιστές κλπ) χρειάζονται σταθερότητα. Δεν μπορεί να ρισκάρουν με ανεξέλεγκτες ψηφοφορίες στη Βουλή. Οι εκλογές θα γίνουν πλέον με λίστα, οπότε ο όποιος Πρωθυπουργός, θα ελέγχει 100% τους Βουλευτές, άρα και τα αποτελέσματα των ψηφοφοριών.
Καλούμαστε όλοι σε εγρήγορση και ΕΝΟΤΗΤΑ Αριστεράς, Οικολογίας, δημοκρατικών πολιτών.
5 Νοέμβρη 2010.
Εθνικές Εκλογές ανεξαρτήτως αποτελέσματος στις Περιφερειακές εκλογές, φαίνεται ότι έχει αποφασίσει ο Γ.Α.Π.. Τα ΑΠΑΝΘΡΩΠΑ μέτρα που προγραμματίζει να επιβάλει η διεθνής κατοχή της χώρας με τους ντόπιους συνεργάτες και εντολοδόχους της (Κυβέρνηση, κόμματα της «αντιπολίτευσης», ΜΜΕ, συνδικαλιστές κλπ) χρειάζονται σταθερότητα. Δεν μπορεί να ρισκάρουν με ανεξέλεγκτες ψηφοφορίες στη Βουλή. Οι εκλογές θα γίνουν πλέον με λίστα, οπότε ο όποιος Πρωθυπουργός, θα ελέγχει 100% τους Βουλευτές, άρα και τα αποτελέσματα των ψηφοφοριών.
Καλούμαστε όλοι σε εγρήγορση και ΕΝΟΤΗΤΑ Αριστεράς, Οικολογίας, δημοκρατικών πολιτών.
5 Νοέμβρη 2010.
Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2010
Στήριξη ψηφοδελτίου στο Αιγάλεω Αττικής
Μπροστά στις αυτοδιοικητικές εκλογές, αντιμέτωποι με πολιτικές Εθνικού και Τοπικού επιπέδου, οι οποίες συνιστούν τη μεγαλύτερη επίθεση που έχει υποστεί ο Λαός μας τις τελευταίες δεκαετίες, οι Οικοσοσιαλιστές Ελλάδας αποφασίσαμε τη στήριξη ενωτικών ψηφοδελτίων αντίστασης.
Με βάση αυτή μας τη θέση, ανακοινώνουμε τη στήριξη του Συνδυασμού «Ανάπλαση Αιγάλεω» με επικεφαλής και υποψήφιο Δήμαρχο Αιγάλεω, τον συναγωνιστή Δημήτρη Μπίρμπα.
Η στήριξη αυτή οφείλουμε να είναι με λόγο και έργο. Όλοι οι ενεργοί πολίτες πρέπει να δουν τις εκλογές στους ΟΤΑ, σαν μια κεντρική πολιτική μάχη αντίστασης ενάντια στην αφαίμαξη του Λαού μας, ενάντια στην ισοπέδωση δικαιωμάτων, αξιών, προόδου και προοπτικής. Ανάπτυξη της χώρας χωρίς ανάπτυξη του Λαού, δεν υπάρχει.
Στρατευόμαστε λοιπόν στη στήριξη του Συνδυασμού που εκτός της μέχρι τώρα δράσης του, στηρίζει και στηρίζεται από το σύνθημά του: «Αιγάλεω – πόλη κοινωνικής αλληλεγγύης».
Αθήνα 14 Οκτώβρη 2010.
Η Κεντρική Γραμματεία των Οικοσοσιαλιστών Ελλάδας
Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2010
«Αυτοδιοικητικό Κίνημα Περιφέρειας Στερεάς»
Δήλωση συνιστωσών ΣΥΡΙΖΑ (7/10/2010):
Στηρίζουμε το «Αυτοδιοικητικό Κίνημα Περιφέρειας Στερεάς»
με υποψήφια περιφερειάρχισσα τη Δέσποινα Σπανούδη
Ένα από τα σχήματα που παίρνουν μέρος στις περιφερειακές εκλογές του Νοέμβρη και ανταποκρίνονται πλήρως στη λογική της απόφασης του πανελλαδικού συντονιστικού του ΣΥΡΙΖΑ, είναι το «Αυτοδιοικητικό Κίνημα Περιφέρειας Στερεάς», με υποψήφια περιφερειάρχη την Δέσποινα Σπανούδη.
Μας εμπνέει ένα ψηφοδέλτιο που συγκροτήθηκε από ανθρώπους των κινημάτων που ανέπτυξαν δράση στην περιοχή υπερασπίζοντας το περιβάλλον, τις κοινωνικές δομές, την ποιότητα ζωής. Αντιστάθηκαν στους επιχειρηματικούς ομίλους, στις αντιλαϊκές πολιτικές και στο μνημόνιο. Συσπειρώνει πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις της αριστεράς, της ριζοσπαστικής οικολογίας, ανένταχτους/ες, αγωνιστές/στριες. Δεν είναι καθόλου ένα ευκαιριακό σχήμα, αλλά στηρίζεται σε υπαρκτές κινήσεις που έχουν αναπτύξει σημαντική δραστηριότητα στην περιοχή.
Στο σχήμα αυτό, που συγκροτήθηκε από τις αρχές του χρόνου, συμμετέχουν ενεργά άνδρες και γυναίκες από όλες τις δυνάμεις που συγκροτούν το ΣΥΡΙΖΑ. Οι διαδικασίες ανοιχτές, δημοκρατικές, άψογες. Εκτιμούμε, ακόμη, βαθύτατα ότι υποψήφιος περιφερειάρχης είναι γυναίκα, στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, υποψήφια ευρωβουλευτής του και μοναδική υποψήφια περιφερειάρχης στην Επικράτεια.
Στηρίζουμε το «Αυτοδιοικητικό Κίνημα Στερεάς». Καλούμε τον Συνασπισμό, του οποίου πολλά στελέχη και μέλη συμμετέχουν ενεργά σε αυτό, έστω και τώρα να συμβάλει στην ενιαία εμφάνιση του ΣΥΡΙΖΑ।
ΑΚΟΑ, ΑΠΟ, ΔΕΑ, ΚΕΔΑ, ΚΟΕ, Οικοσοσιαλιστές, Ομάδα ΡΟΖΑ
Στηρίζουμε το «Αυτοδιοικητικό Κίνημα Περιφέρειας Στερεάς»
με υποψήφια περιφερειάρχισσα τη Δέσποινα Σπανούδη
Ένα από τα σχήματα που παίρνουν μέρος στις περιφερειακές εκλογές του Νοέμβρη και ανταποκρίνονται πλήρως στη λογική της απόφασης του πανελλαδικού συντονιστικού του ΣΥΡΙΖΑ, είναι το «Αυτοδιοικητικό Κίνημα Περιφέρειας Στερεάς», με υποψήφια περιφερειάρχη την Δέσποινα Σπανούδη.
Μας εμπνέει ένα ψηφοδέλτιο που συγκροτήθηκε από ανθρώπους των κινημάτων που ανέπτυξαν δράση στην περιοχή υπερασπίζοντας το περιβάλλον, τις κοινωνικές δομές, την ποιότητα ζωής. Αντιστάθηκαν στους επιχειρηματικούς ομίλους, στις αντιλαϊκές πολιτικές και στο μνημόνιο. Συσπειρώνει πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις της αριστεράς, της ριζοσπαστικής οικολογίας, ανένταχτους/ες, αγωνιστές/στριες. Δεν είναι καθόλου ένα ευκαιριακό σχήμα, αλλά στηρίζεται σε υπαρκτές κινήσεις που έχουν αναπτύξει σημαντική δραστηριότητα στην περιοχή.
Στο σχήμα αυτό, που συγκροτήθηκε από τις αρχές του χρόνου, συμμετέχουν ενεργά άνδρες και γυναίκες από όλες τις δυνάμεις που συγκροτούν το ΣΥΡΙΖΑ. Οι διαδικασίες ανοιχτές, δημοκρατικές, άψογες. Εκτιμούμε, ακόμη, βαθύτατα ότι υποψήφιος περιφερειάρχης είναι γυναίκα, στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, υποψήφια ευρωβουλευτής του και μοναδική υποψήφια περιφερειάρχης στην Επικράτεια.
Στηρίζουμε το «Αυτοδιοικητικό Κίνημα Στερεάς». Καλούμε τον Συνασπισμό, του οποίου πολλά στελέχη και μέλη συμμετέχουν ενεργά σε αυτό, έστω και τώρα να συμβάλει στην ενιαία εμφάνιση του ΣΥΡΙΖΑ।
ΑΚΟΑ, ΑΠΟ, ΔΕΑ, ΚΕΔΑ, ΚΟΕ, Οικοσοσιαλιστές, Ομάδα ΡΟΖΑ
Στήριξη ψηφοδελτίου στο Ελληνικό / Αργυρούπολη
Στήριξη ψηφοδελτίου στο Ελληνικό / Αργυρούπολη
Μπροστά στις αυτοδιοικητικές εκλογές, αντιμέτωποι με πολιτικές Εθνικού και Τοπικού επιπέδου, οι οποίες συνιστούν τη μεγαλύτερη επίθεση που έχει υποστεί ο Λαός μας τις τελευταίες δεκαετίες, οι Οικοσοσιαλιστές Ελλάδας αποφασίσαμε τη στήριξη ενωτικών ψηφοδελτίων αντίστασης.
Με βάση αυτή μας τη θέση, ανακοινώνουμε τη στήριξη του Συνδυασμού «Δημοτική Συνεργασία Ελληνικού – Αργυρούπολης» με επικεφαλής και υποψήφιο Δήμαρχο, τον αγωνιστή Δήμαρχο Ελληνικού Χρήστο Κορτζίδη.
Η στήριξη του Αγωνιστή Δημάρχου, θα είναι και μια δικαίωση για τους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες που μπορούν να φέρουν την ανατροπή στο πολιτικό σκηνικό.
Η στήριξη αυτή οφείλουμε να είναι με λόγο και έργο. Όλοι οι ενεργοί πολίτες πρέπει να δουν τις εκλογές στους ΟΤΑ, σαν μια κεντρική πολιτική μάχη αντίστασης ενάντια στην αφαίμαξη του Λαού μας, ενάντια στην ισοπέδωση δικαιωμάτων, αξιών, προόδου και προοπτικής. Ανάπτυξη της χώρας χωρίς ανάπτυξη του Λαού, δεν υπάρχει.
Αθήνα 15 Οκτώβρη 2010.
Η Κεντρική Γραμματεία των Οικοσοσιαλιστών Ελλάδας
Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2010
Στήριξη ψηφοδελτίου στον Άλιμο Αττικής
Μπροστά στις αυτοδιοικητικές εκλογές, αντιμέτωποι με πολιτικές Εθνικού και Τοπικού επιπέδου, οι οποίες συνιστούν τη μεγαλύτερη επίθεση που έχει υποστεί ο Λαός μας τις τελευταίες δεκαετίες, οι Οικοσοσιαλιστές Ελλάδας αποφασίσαμε τη στήριξη ενωτικών ψηφοδελτίων αντίστασης.
Με βάση αυτή μας τη θέση, ανακοινώνουμε τη στήριξη του Συνδυασμού «ΑΝΩ-ΚΑΤΩ στο Καλαμάκι» με επικεφαλής και υποψήφιο Δήμαρχο Αλίμου, τον συναγωνιστή νεολαίο Δημήτρη Κλαυδιανό.
Η στήριξη αυτή οφείλουμε να είναι με λόγο και έργο. Όλοι οι ενεργοί πολίτες πρέπει να δουν τις εκλογές στους ΟΤΑ, σαν μια κεντρική πολιτική μάχη αντίστασης ενάντια στην αφαίμαξη του Λαού μας, ενάντια στην ισοπέδωση δικαιωμάτων, αξιών, προόδου και προοπτικής. Ανάπτυξη της χώρας χωρίς ανάπτυξη του Λαού, δεν υπάρχει.
Αθήνα 11 Οκτώβρη 2010.
Η Κεντρική Γραμματεία των Οικοσοσιαλιστών Ελλάδας
Στήριξη ψηφοδελτίου στον Κορυδαλλό Αττικής
Μπροστά στις αυτοδιοικητικές εκλογές, αντιμέτωποι με πολιτικές Εθνικού και Τοπικού επιπέδου, οι οποίες συνιστούν τη μεγαλύτερη επίθεση που έχει υποστεί ο Λαός μας τις τελευταίες δεκαετίες, οι Οικοσοσιαλιστές Ελλάδας αποφασίσαμε τη στήριξη ενωτικών ψηφοδελτίων αντίστασης.
Με βάση αυτή μας τη θέση, ανακοινώνουμε τη στήριξη του Συνδυασμού «Πάμε Αλλιώς» με επικεφαλής και υποψήφια Δήμαρχο Κορυδαλλού, την συναγωνίστρια Καίτη Κυλάκου.
Η στήριξη αυτή οφείλουμε να είναι με λόγο και έργο. Όλοι οι ενεργοί πολίτες πρέπει να δουν τις εκλογές στους ΟΤΑ, σαν μια κεντρική πολιτική μάχη αντίστασης ενάντια στην αφαίμαξη του Λαού μας, ενάντια στην ισοπέδωση δικαιωμάτων, αξιών, προόδου και προοπτικής. Ανάπτυξη της χώρας χωρίς ανάπτυξη του Λαού, δεν υπάρχει.
Αθήνα 8 Οκτώβρη 2010.
Η Κεντρική Γραμματεία των Οικοσοσιαλιστών Ελλάδας
Στήριξη ψηφοδελτίων στην Περιφέρεια Ιoνίων Νήσων
Μπροστά στις αυτοδιοικητικές εκλογές, αντιμέτωποι με πολιτικές Εθνικού και Τοπικού επιπέδου, οι οποίες συνιστούν τη μεγαλύτερη επίθεση που έχει υποστεί ο Λαός μας τις τελευταίες δεκαετίες, οι Οικοσοσιαλιστές Ελλάδας αποφασίσαμε τη στήριξη ενωτικών ψηφοδελτίων αντίστασης.
Με βάση αυτή μας τη θέση, ανακοινώνουμε τη στήριξη:
Στην Περιφέρεια Ιονίων Νήσων το ψηφοδέλτιο “ΑΝΑΣΑ Ιόνια Νησιά” , με επικεφαλής το Θεόδωρο Γαλιατσάτο (στη Ζάκυνθο, υποψήφιος Αντιπεριφερειάρχης είναι ο δικηγόρος Σταύρος Κοντονής, συντονιστής της Νομαρχιακής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, στην Κεφαλονιά είναι ο Παναγής Δρακουλόγγονας, Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Σάμης, στη Λευκάδα ο Σωτήρης Ζαβραδινός, συνδικαλιστής, και στην Κέρκυρα η Βέρα Κορωνάκη, καθηγήτρια Βιολογίας).
*
Στον Δήμο Λευκάδας, στηρίζουμε τη Δημοτική Κίνηση “Όλοι για τη Λευκάδα” , με υποψήφιο Δήμαρχο τον Δρακονταειδή Κωνσταντίνο.
*
Για το Δήμο ΚΕΡΚΥΡΑΣ : ΕΜΠΡΟΣ Μ' ΕΣΕΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ, υποψήφιος δήμαρχος: ΣΑΜΟΪΛΗΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ.
*
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΖΑΚΥΝΘΙΩΝ, υποψήφιος δήμαρχος:ΚΑΣΣΙΜΑΤΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ
Η στήριξη αυτή οφείλουμε να είναι με λόγο και έργο. Όλοι οι ενεργοί πολίτες πρέπει να δουν τις εκλογές στους ΟΤΑ, σαν μια κεντρική πολιτική μάχη αντίστασης ενάντια στην αφαίμαξη του Λαού μας, ενάντια στην ισοπέδωση δικαιωμάτων, αξιών, προόδου και προοπτικής. Ανάπτυξη της χώρας χωρίς ανάπτυξη του Λαού, δεν υπάρχει.
Αθήνα 5 Οκτώβρη 2010.
Τάσος Πανταζίδης (Γραμματέας της Κεντρικής Γραμματείας των Οικοσοσιαλιστών Ελλάδας),
Κώστας Μεσσήνης (Υπεύθυνος Πυρήνα Λευκάδας των Οικοσοσιαλιστών Ελλάδας)
Με βάση αυτή μας τη θέση, ανακοινώνουμε τη στήριξη:
Στην Περιφέρεια Ιονίων Νήσων το ψηφοδέλτιο “ΑΝΑΣΑ Ιόνια Νησιά” , με επικεφαλής το Θεόδωρο Γαλιατσάτο (στη Ζάκυνθο, υποψήφιος Αντιπεριφερειάρχης είναι ο δικηγόρος Σταύρος Κοντονής, συντονιστής της Νομαρχιακής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, στην Κεφαλονιά είναι ο Παναγής Δρακουλόγγονας, Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Σάμης, στη Λευκάδα ο Σωτήρης Ζαβραδινός, συνδικαλιστής, και στην Κέρκυρα η Βέρα Κορωνάκη, καθηγήτρια Βιολογίας).
*
Στον Δήμο Λευκάδας, στηρίζουμε τη Δημοτική Κίνηση “Όλοι για τη Λευκάδα” , με υποψήφιο Δήμαρχο τον Δρακονταειδή Κωνσταντίνο.
*
Για το Δήμο ΚΕΡΚΥΡΑΣ : ΕΜΠΡΟΣ Μ' ΕΣΕΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ, υποψήφιος δήμαρχος: ΣΑΜΟΪΛΗΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ.
*
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΖΑΚΥΝΘΙΩΝ, υποψήφιος δήμαρχος:ΚΑΣΣΙΜΑΤΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ
Η στήριξη αυτή οφείλουμε να είναι με λόγο και έργο. Όλοι οι ενεργοί πολίτες πρέπει να δουν τις εκλογές στους ΟΤΑ, σαν μια κεντρική πολιτική μάχη αντίστασης ενάντια στην αφαίμαξη του Λαού μας, ενάντια στην ισοπέδωση δικαιωμάτων, αξιών, προόδου και προοπτικής. Ανάπτυξη της χώρας χωρίς ανάπτυξη του Λαού, δεν υπάρχει.
Αθήνα 5 Οκτώβρη 2010.
Τάσος Πανταζίδης (Γραμματέας της Κεντρικής Γραμματείας των Οικοσοσιαλιστών Ελλάδας),
Κώστας Μεσσήνης (Υπεύθυνος Πυρήνα Λευκάδας των Οικοσοσιαλιστών Ελλάδας)
Παρασκευή 3 Σεπτεμβρίου 2010
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΥΠΟΨΗΦΙΟ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗ ΑΤΤΙΚΗΣ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Tα μέλη της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ που υπογράφουμε αυτό το κείμενο, καταθέτουμε την ακόλουθη πρόταση για την επιλογή του επικεφαλής στο ψηφοδέλτιο της περιφέρειας Αττικής στις αυτοδιοικητικές εκλογές της 7ης Νοεμβρίου.
-----------------------------------------------------------------------------------------
Η ελληνική οικονομία και κοινωνία περνάει μια βαθιά και πολύπλευρη κρίση. Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα, το σύνολο του ελληνικού λαού, δέχονται από την πολιτική της κυβέρνησης μια πρωτοφανή επίθεση στο εισόδημα, τις κατακτήσεις και τα δικαιώματα τους.
Μέσα σ’ αυτό το τοπίο και το κλίμα, αποκτάει σημαντική πολιτική σημασία η επικείμενη μάχη των αυτοδιοικητικών εκλογών. Ο ρόλος και οι ευθύνες των δυνάμεων της Αριστεράς και ιδιαίτερα της Ριζοσπαστικής Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ , σ’ αυτή τη μάχη, παίρνουν μεγαλύτερες διαστάσεις.
Η συμπαράταξη και η συγκρότηση ευρύτερων κοινωνικών και πολιτικών μετώπων από δυνάμεις που απορρίπτουν την πολιτική της κυβέρνησης , αποκτούν εξαιρετική επικαιρότητα.
Θεωρούμε αδιανόητο, μπροστά σ΄αυτές τις ιστορικές προκλήσεις να επικρατήσουν φαινόμενα διαίρεσης και διάσπασης του ΣΥΡΙΖΑ. Κίνδυνος που είναι ήδη ορατός.
Η συμμετοχή στις εκλογές στην Περιφέρεια Αττικής με δύο ή και περισσότερα ψηφοδέλτια από τις γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ, είναι βέβαιο ότι θα λειτουργήσει αντιπαραθετικά, θα διχάσει, θα υπονομεύσει το ενωτικό μας εγχείρημα και θα μας εκθέσει στα μάτια του κόσμου της Αριστεράς και του λαού, θα λειτουργήσει δε και ως ντόμινο και για άλλες Περιφέρειες και Δήμους.
Η πρόταση όσων υπογράφουμε αυτό το κείμενο είναι να εξαντλήσουμε όλες τις δυνατότητες και τα περιθώρια για να υπάρξει συναίνεση σε μια κοινή υποψηφιότητα για τη θέση του επικεφαλής στο ψηφοδέλτιο Περιφέρειας Αττικής. Υποψηφιότητα που να ενώνει και να μη διαιρεί.
Τα ονόματα που κατατέθηκαν και συζητήθηκαν στις μέχρι τώρα συνεδριάσεις της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ - Α. Μητρόπουλος, Α. Αλαβάνος- δεν εξασφαλίζουν αυτή την αναγκαία συναίνεση που αποτελεί το συμφωνημένο κανόνα για τη λειτουργία και τη λήψη αποφάσεων του ΣΥΡΙΖΑ.
Εμείς πιστεύουμε ότι αν γίνει δεκτή η πρόταση που καταθέτουμε, μπορεί να βρεθεί η συνθετική και συναινετική επιλογή που θα συμβολίζει και θα αντιπροσωπεύει την ενότητα μας και την ιστορία της αριστεράς. Μία επιλογή με την οποία θα συμπαραταχθούν αγωνιστές και αγωνίστριες από το χώρο του εργατικού κινήματος και των κινημάτων.
Το πολιτικό πλαίσιο και η πολιτική με την οποία θα δώσουμε τη μάχη των αυτοδιοικητικών εκλογών έχουν συζητηθεί και έχουν εγκριθεί ομόφωνα στο Πανελλαδικό Συντονιστικό του ΣΥΡΙΖΑ που πραγματοποιήθηκε τον Ιούλιο του 2010. Αποτελεί βασικό στοιχείο ενότητας για τη μάχη που θα δώσει ο ΣΥΡΙΖΑ και ευρύτερες δυνάμεις από το χώρο των κινημάτων, της Ριζοσπαστικής Οικολογίας, το χώρο της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς και δυνάμεις του σοσιαλιστικού χώρου που διαφωνούν και απεγκλωβίζονται από το ΠΑΣΟΚ και την πολιτική της κυβέρνησης του, με τις οποίες επιδιώκουμε να συμπαραταχθούμε σ΄ αυτή τη μάχη.
Θεωρούμε αναγκαία την υλοποίηση της απόφασης του Πανελλαδικού Συντονιστικού του Ιουλίου, να πραγματοποιηθεί και νέο Συντονιστικό το Σεπτέμβριο, το συντομότερο δυνατό, που θα πάρει τις τελικές αποφάσεις. Η προσφυγή στον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ και τα μέλη του, σ ένα ευρύτερο σώμα, θα βοηθήσει να ξεπεράσουμε ενωτικά και δημιουργικά τα προβλήματα και να δώσουμε πιο αποτελεσματικά τη μάχη των εκλογών.
Αθανασίου Κώστας (ΡΟΖΑ)
Γιαννόπουλος Τάκης (Ξεκίνημα)
Κοσμάς Πάνος (Κόκκινο)
Μαστρογιαννόπουλος Τάκης
Μπανιάς Γιάννης (ΑΚΟΑ)
Πανταζίδης Τάσος (Οικοσοσιαλιστές)
Σπαθής Μάκης
Φραγκιαδάκη Μαρία
Χριστοδουλοπούλου Τασία
Αθήνα, 3 Σεπτεμβρίου 2010
Tα μέλη της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ που υπογράφουμε αυτό το κείμενο, καταθέτουμε την ακόλουθη πρόταση για την επιλογή του επικεφαλής στο ψηφοδέλτιο της περιφέρειας Αττικής στις αυτοδιοικητικές εκλογές της 7ης Νοεμβρίου.
-----------------------------------------------------------------------------------------
Η ελληνική οικονομία και κοινωνία περνάει μια βαθιά και πολύπλευρη κρίση. Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα, το σύνολο του ελληνικού λαού, δέχονται από την πολιτική της κυβέρνησης μια πρωτοφανή επίθεση στο εισόδημα, τις κατακτήσεις και τα δικαιώματα τους.
Μέσα σ’ αυτό το τοπίο και το κλίμα, αποκτάει σημαντική πολιτική σημασία η επικείμενη μάχη των αυτοδιοικητικών εκλογών. Ο ρόλος και οι ευθύνες των δυνάμεων της Αριστεράς και ιδιαίτερα της Ριζοσπαστικής Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ , σ’ αυτή τη μάχη, παίρνουν μεγαλύτερες διαστάσεις.
Η συμπαράταξη και η συγκρότηση ευρύτερων κοινωνικών και πολιτικών μετώπων από δυνάμεις που απορρίπτουν την πολιτική της κυβέρνησης , αποκτούν εξαιρετική επικαιρότητα.
Θεωρούμε αδιανόητο, μπροστά σ΄αυτές τις ιστορικές προκλήσεις να επικρατήσουν φαινόμενα διαίρεσης και διάσπασης του ΣΥΡΙΖΑ. Κίνδυνος που είναι ήδη ορατός.
Η συμμετοχή στις εκλογές στην Περιφέρεια Αττικής με δύο ή και περισσότερα ψηφοδέλτια από τις γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ, είναι βέβαιο ότι θα λειτουργήσει αντιπαραθετικά, θα διχάσει, θα υπονομεύσει το ενωτικό μας εγχείρημα και θα μας εκθέσει στα μάτια του κόσμου της Αριστεράς και του λαού, θα λειτουργήσει δε και ως ντόμινο και για άλλες Περιφέρειες και Δήμους.
Η πρόταση όσων υπογράφουμε αυτό το κείμενο είναι να εξαντλήσουμε όλες τις δυνατότητες και τα περιθώρια για να υπάρξει συναίνεση σε μια κοινή υποψηφιότητα για τη θέση του επικεφαλής στο ψηφοδέλτιο Περιφέρειας Αττικής. Υποψηφιότητα που να ενώνει και να μη διαιρεί.
Τα ονόματα που κατατέθηκαν και συζητήθηκαν στις μέχρι τώρα συνεδριάσεις της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ - Α. Μητρόπουλος, Α. Αλαβάνος- δεν εξασφαλίζουν αυτή την αναγκαία συναίνεση που αποτελεί το συμφωνημένο κανόνα για τη λειτουργία και τη λήψη αποφάσεων του ΣΥΡΙΖΑ.
Εμείς πιστεύουμε ότι αν γίνει δεκτή η πρόταση που καταθέτουμε, μπορεί να βρεθεί η συνθετική και συναινετική επιλογή που θα συμβολίζει και θα αντιπροσωπεύει την ενότητα μας και την ιστορία της αριστεράς. Μία επιλογή με την οποία θα συμπαραταχθούν αγωνιστές και αγωνίστριες από το χώρο του εργατικού κινήματος και των κινημάτων.
Το πολιτικό πλαίσιο και η πολιτική με την οποία θα δώσουμε τη μάχη των αυτοδιοικητικών εκλογών έχουν συζητηθεί και έχουν εγκριθεί ομόφωνα στο Πανελλαδικό Συντονιστικό του ΣΥΡΙΖΑ που πραγματοποιήθηκε τον Ιούλιο του 2010. Αποτελεί βασικό στοιχείο ενότητας για τη μάχη που θα δώσει ο ΣΥΡΙΖΑ και ευρύτερες δυνάμεις από το χώρο των κινημάτων, της Ριζοσπαστικής Οικολογίας, το χώρο της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς και δυνάμεις του σοσιαλιστικού χώρου που διαφωνούν και απεγκλωβίζονται από το ΠΑΣΟΚ και την πολιτική της κυβέρνησης του, με τις οποίες επιδιώκουμε να συμπαραταχθούμε σ΄ αυτή τη μάχη.
Θεωρούμε αναγκαία την υλοποίηση της απόφασης του Πανελλαδικού Συντονιστικού του Ιουλίου, να πραγματοποιηθεί και νέο Συντονιστικό το Σεπτέμβριο, το συντομότερο δυνατό, που θα πάρει τις τελικές αποφάσεις. Η προσφυγή στον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ και τα μέλη του, σ ένα ευρύτερο σώμα, θα βοηθήσει να ξεπεράσουμε ενωτικά και δημιουργικά τα προβλήματα και να δώσουμε πιο αποτελεσματικά τη μάχη των εκλογών.
Αθανασίου Κώστας (ΡΟΖΑ)
Γιαννόπουλος Τάκης (Ξεκίνημα)
Κοσμάς Πάνος (Κόκκινο)
Μαστρογιαννόπουλος Τάκης
Μπανιάς Γιάννης (ΑΚΟΑ)
Πανταζίδης Τάσος (Οικοσοσιαλιστές)
Σπαθής Μάκης
Φραγκιαδάκη Μαρία
Χριστοδουλοπούλου Τασία
Αθήνα, 3 Σεπτεμβρίου 2010
Τρίτη 24 Αυγούστου 2010
«Τα 12 μίλια δεν είναι πλέον αιτία πολέμου»
Αναδημοσίευση από το http://tvxs.gr/news
«Τελειώνει πλέον η παπαγαλία(περί απειλών) στην αντίληψη εξωτερικής απειλής στο νέο Πολιτικό Έγγραφο Εθνικής Ασφάλειας» σύμφωνα με την τουρκική εφημερίδα Sabah. Σε άρθρο της με τίτλο «Τα 12 μίλια δεν είναι πλέον αιτία πολέμου», η εφημερίδα σημειώνει πως το παραπάνω Έγγραφο που καθορίζει την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας και είναι γνωστό ως «Βιβλίο των Κόκκινων Γραμμών», οι γειτονικές χώρες δεν χαρακτηρίζονται πλέον ως «εξωτερική απειλή», αλλά ως παράγοντες συνεργασίας.
Στο σχέδιο που ετοιμάζεται,η επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων σε 12 ναυτικά μίλια, που μέχρι τώρα χαρακτηριζόταν ως casus belli, στο εξής δεν θα θεωρείται ως προέχουσα απειλή, αναφέρει το δημοσίευμα. Το ίδιο θέμα απασχολεί και δημοσίευμα της εφημερίδας «Milliyet» υπό τον τίτλο: «Απάλειψη απειλών από το Κόκκινο Βιβλίο». Στο δημοσίευμα τονίζεται πως στο τμήμα εξωτερικής πολιτικής του Πολιτικού Εγγράφου Εθνικής Ασφάλειας που ξαναγράφεται, η Ρωσία, το Ιράν, το Ιράκ και η Ελλάδα, που παλιότερα αναφέρονταν ως «προέχουσα απειλή» παύουν να αποτελούν απειλή.
Εγκριση από το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας.
Το εν λόγω Έγγραφο θα ολοκληρωθεί στο τέλος του έτους και αναμένεται να επικυρωθεί στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας( ΣΕΑ), που θα συνέλθει το Δεκέμβριο του 2010. Στο πλαίσιο αυτό, θα διευρυνθούν οι αρμοδιότητες του Συμβουλίου Συνεργασίας Υψηλού Επιπέδου που άρχισαν να εφαρμόζονται.
Στο τελευταίο Έγγραφο, που είχε γραφεί το 2005 και ανανεώνεται κάθε πενταετία, αναφερόταν ότι η επέκταση από την Ελλάδα των χωρικών της υδάτων σε 12 ναυτικά μίλια θεωρείται αιτία πολέμου. Στο νέο σχέδιο υπογραμμίζεται η συνεργασία και αναφέρεται ότι με το Συμβούλιο Στρατηγικής Συνεργασίας Υψηλού Επιπέδου, που έχει ξεκινήσει με την Ελλάδα, στόχος είναι η ανάπτυξη της συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών σε κάθε τομέα.
Ιράν και κουρδικό PKK
Ειδική θέση στο νέο Έγγραφο κατέχει και το Ιράν. Συγκεκριμένα δεν συμπεριλαμβάνεται η «απειλή εξαγωγής καθεστώτος» από τη χώρα αυτή. Η πυρηνική ισχύ και το δυναμικό των πυρηνικών όπλων του Ιράν διατυπώνονται ως ένα «ανησυχητικό στοιχείο» και επισημαίνεται ότι η Τουρκία δεν θέλει με κανένα τρόπο πυρηνικά όπλα στην περιοχή της.
Στη θέση των απειλών που προέρχονται από την Ελλάδα, το Ιράν και το Ιράκ, τώρα πλέον γίνεται αναφορά στην αύξηση της οικονομικής συνεργασίας μεταξύ των χωρών. Η τρομοκρατία ΡΚΚ καταχωρείται ως απειλή και επισημαίνεται η συνεργασία με το Ιράκ κατά της τρομοκρατικής οργάνωσης του ΡΚΚ. Επίσης, υπογραμμίζεται η αυξανόμενη συνεργασία με τη Ρωσία και το αναπτυσσόμενο εμπόριο.
Εθνική πολιτική η ένταξη στην Ευρωπαική Ενωση.
Παράλληλα, σχεδιάζεται η αύξηση του ρόλου που παίζει ήδη η Τουρκία ως ενεργειακός διάδρομος, καθώς και ο ρόλος της για την τράνζιτ διέλευση της ενέργειας μεταξύ Δύσης και Ανατολής. Για την Ε.Ε. επαναλαμβάνεται ότι ο ενταξιακός στόχος της Τουρκίας αποτελεί εθνική πολιτική, ενώ για την Κύπρο σημειώνεται ότι δεν αλλάζει ο στόχος αναφορικά με την εξεύρεση μιας διζωνικής λύσης.
«Τελειώνει πλέον η παπαγαλία(περί απειλών) στην αντίληψη εξωτερικής απειλής στο νέο Πολιτικό Έγγραφο Εθνικής Ασφάλειας» σύμφωνα με την τουρκική εφημερίδα Sabah. Σε άρθρο της με τίτλο «Τα 12 μίλια δεν είναι πλέον αιτία πολέμου», η εφημερίδα σημειώνει πως το παραπάνω Έγγραφο που καθορίζει την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας και είναι γνωστό ως «Βιβλίο των Κόκκινων Γραμμών», οι γειτονικές χώρες δεν χαρακτηρίζονται πλέον ως «εξωτερική απειλή», αλλά ως παράγοντες συνεργασίας.
Στο σχέδιο που ετοιμάζεται,η επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων σε 12 ναυτικά μίλια, που μέχρι τώρα χαρακτηριζόταν ως casus belli, στο εξής δεν θα θεωρείται ως προέχουσα απειλή, αναφέρει το δημοσίευμα. Το ίδιο θέμα απασχολεί και δημοσίευμα της εφημερίδας «Milliyet» υπό τον τίτλο: «Απάλειψη απειλών από το Κόκκινο Βιβλίο». Στο δημοσίευμα τονίζεται πως στο τμήμα εξωτερικής πολιτικής του Πολιτικού Εγγράφου Εθνικής Ασφάλειας που ξαναγράφεται, η Ρωσία, το Ιράν, το Ιράκ και η Ελλάδα, που παλιότερα αναφέρονταν ως «προέχουσα απειλή» παύουν να αποτελούν απειλή.
Εγκριση από το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας.
Το εν λόγω Έγγραφο θα ολοκληρωθεί στο τέλος του έτους και αναμένεται να επικυρωθεί στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας( ΣΕΑ), που θα συνέλθει το Δεκέμβριο του 2010. Στο πλαίσιο αυτό, θα διευρυνθούν οι αρμοδιότητες του Συμβουλίου Συνεργασίας Υψηλού Επιπέδου που άρχισαν να εφαρμόζονται.
Στο τελευταίο Έγγραφο, που είχε γραφεί το 2005 και ανανεώνεται κάθε πενταετία, αναφερόταν ότι η επέκταση από την Ελλάδα των χωρικών της υδάτων σε 12 ναυτικά μίλια θεωρείται αιτία πολέμου. Στο νέο σχέδιο υπογραμμίζεται η συνεργασία και αναφέρεται ότι με το Συμβούλιο Στρατηγικής Συνεργασίας Υψηλού Επιπέδου, που έχει ξεκινήσει με την Ελλάδα, στόχος είναι η ανάπτυξη της συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών σε κάθε τομέα.
Ιράν και κουρδικό PKK
Ειδική θέση στο νέο Έγγραφο κατέχει και το Ιράν. Συγκεκριμένα δεν συμπεριλαμβάνεται η «απειλή εξαγωγής καθεστώτος» από τη χώρα αυτή. Η πυρηνική ισχύ και το δυναμικό των πυρηνικών όπλων του Ιράν διατυπώνονται ως ένα «ανησυχητικό στοιχείο» και επισημαίνεται ότι η Τουρκία δεν θέλει με κανένα τρόπο πυρηνικά όπλα στην περιοχή της.
Στη θέση των απειλών που προέρχονται από την Ελλάδα, το Ιράν και το Ιράκ, τώρα πλέον γίνεται αναφορά στην αύξηση της οικονομικής συνεργασίας μεταξύ των χωρών. Η τρομοκρατία ΡΚΚ καταχωρείται ως απειλή και επισημαίνεται η συνεργασία με το Ιράκ κατά της τρομοκρατικής οργάνωσης του ΡΚΚ. Επίσης, υπογραμμίζεται η αυξανόμενη συνεργασία με τη Ρωσία και το αναπτυσσόμενο εμπόριο.
Εθνική πολιτική η ένταξη στην Ευρωπαική Ενωση.
Παράλληλα, σχεδιάζεται η αύξηση του ρόλου που παίζει ήδη η Τουρκία ως ενεργειακός διάδρομος, καθώς και ο ρόλος της για την τράνζιτ διέλευση της ενέργειας μεταξύ Δύσης και Ανατολής. Για την Ε.Ε. επαναλαμβάνεται ότι ο ενταξιακός στόχος της Τουρκίας αποτελεί εθνική πολιτική, ενώ για την Κύπρο σημειώνεται ότι δεν αλλάζει ο στόχος αναφορικά με την εξεύρεση μιας διζωνικής λύσης.
Δευτέρα 16 Αυγούστου 2010
50 ΧΡΟΝΙΑ ΚΟΥΤΣΟΥΡΕΜΕΝΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ
ΟΙ ΒΡΕΤΑΝΙΚΕΣ ΒΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ
Tου Richard Clogg*
Στις 16 Αυγούστου είναι η 50ή επέτειος από την ίδρυση της ανεξάρτητης Δημοκρατίας της Κύπρου, που ήταν μια από τις μεγαλύτερες κτήσεις της Βρετανίας στην Ευρώπη. Μισός αιώνας συμπληρώθηκε, σφραγισμένος στο μεγαλύτερο μέρος του από την ατέρμονη διένεξη για την επανένωση ενός νησιού, διαιρεμένου σε αμιγώς ελληνικό και τουρκικό τομέα, μετά την τουρκική εισβολή του 1974. Ομως, η πρόοδος που συντελέσθηκε από την ανεξαρτησία και μετά στην Κυπριακή Δημοκρατία είναι αξιοπρόσεκτη. Οι δημοκρατικοί της θεσμοί είναι ανθεκτικοί, η οικονομία της τόσο ισχυρή, ώστε, παρά τη διαίρεση, το νησί εντάχθηκε στην Ε.Ε. το 2004. Αντιθέτως, το βόρειο τμήμα του νησιού χειμάζεται.
Το 1954 η Βρετανία επέμενε ότι ορισμένες από τις κτήσεις της, μεταξύ αυτών και η Κύπρος, δεν θα αποκτήσουν ποτέ πλήρη ανεξαρτησία. Επακολούθησε στα τέλη του ’50 ο αγώνας της ΕΟΚΑ για την ένωση με την Ελλάδα και τότε η Βρετανία συναίνεσε στην ανεξαρτησία της νήσου. Ομως, το Λονδίνο όχι μόνο τορπίλισε την τόσο συχνά εκφρασμένη επιθυμία της ελληνικής πλειοψηφίας (περίπου το 80% του πληθυσμού) να ενωθεί με την Ελλάδα, αλλά ακρωτηρίασε το νεότευκτο κράτος με ένα Σύνταγμα ανεφάρμοστο στην πράξη.
«Κείμενο τραγικό και σχεδόν γελοίο» το χαρακτήρισε Βρετανός συνταγματολόγος. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο που η διευθέτηση του 1960 ναυάγησε τόσο γρήγορα, για να επακολουθήσει ο θλιβερός κύκλος του σπαραγμού που έληξε με την εισβολή του 1974 και την αποξένωση των δύο κοινοτήτων.
Η Βρετανία, εις αντάλλαγμα της ανεξαρτησίας, απαίτησε τη διατήρηση της επ’ αόριστον κυριαρχίας της επί των δύο στρατιωτικών βάσεων του Ακρωτηρίου και της Δεκέλειας και επί μικρών εδαφικών τμημάτων. Σε ορισμένα από αυτά οι εγκαταστάσεις επιτρέπουν σε Βρετανούς (και Αμερικανούς) να υποκλέπτουν τις επικοινωνίες σε μεγάλα τμήματα της Μέσης Ανατολής και των Βαλκανίων. Ο σταθμός υποκλοπών του Αγίου Νικολάου είναι προκεχωρημένο φυλάκιο του Στρατηγείου Επικοινωνιών της βρετανικής κυβέρνησης με βεληνεκές σε ολόκληρο τον κόσμο.
Μετά την ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε. συμβαίνει το παράδοξο αλλά όχι πρωτοφανές, ένα μέλος της Ενωσης να ασκεί κυριαρχία επί άλλου μέλους. Ομως, το Γιβραλτάρ, την επιστροφή του οποίου δεν έπαψε να ζητεί η Ισπανία, παραχωρήθηκε πριν από περίπου 300 χρόνια στη Βρετανία, ενώ μόνο μισός αιώνας πέρασε από τότε που αυτή ήγειρε αξιώσεις ατέρμονης διάρκειας επί τμημάτων κυπριακού εδάφους. Επίσης, οι τρεις ναυτικές βάσεις που παραχωρήθηκαν από το Ελεύθερο Ιρλανδικό Κράτος στη Βρετανία βάσει των όρων της Αγγλο-Ιρλανδικής Συνθήκης του 1921, εγκαταλείφθηκαν το 1938, δηλαδή ύστερα από 70 χρόνια. Αντιστοίχως, οι Νέες Κτήσεις ενοικιάστηκαν για 99 χρόνια το 1898, όταν η βρετανική αυτοκρατορία βρισκόταν στο ζενίθ της ισχύος της. Το 1997 η Βρετανία επέστρεψε στην Κίνα όχι μόνο τις Νέες Κτήσεις και το Χονγκ Κονγκ, αλλά και το Κόουλουν, το οποίο, όπως οι βάσεις στην Κύπρο, της είχε παραχωρηθεί επ’ αόριστον.
Ο Κύπριος πρόεδρος κ. Δημήτριος Χριστόφιας έχει χαρακτηρίσει τις βρετανικές βάσεις στην Κύπρο «αποικιοκρατική κηλίδα αίματος». Η ώρα έχει έλθει λοιπόν για τη Βρετανία να παραιτηθεί των κυριαρχικών της δικαιωμάτων ή τουλάχιστον να θέσει κάποιο χρονικό όριο στην παρουσία της σε 99 περίπου τετρ. μίλια κυπριακού εδάφους. Πολλώ δε μάλλον που το 1970 η τότε κυβέρνηση σχεδίαζε να εγκαταλείψει τις βάσεις στο πλαίσιο περικοπής δαπανών. Δέχθηκε όμως πιέσεις από τις ΗΠΑ, τον άλλοτε επικριτή της βρετανικής αποικιοκρατίας, για να τις κρατήσει.
Το 2004 έγινε νέα προσφορά για την επιστροφή του 50% της περιοχής των βάσεων υπό τον όρο ότι όλοι θα αποδέχονταν το σχέδιο Ανάν. Οι Τουρκοκύπριοι το ενέκριναν, αλλά απορρίφθηκε από την πλειοψηφία των Ελληνοκυπρίων. Επομένως, η προσφορά για την επιστροφή εδάφους, που αποκτήθηκε κάτω από τόσο ανορθόδοξες συνθήκες, την ώρα που οι Κύπριοι δεν ήταν σε θέση να απορρίψουν τα βρετανικά αιτήματα, μόνο γενναιόδωρη δεν μπορεί να θεωρηθεί.
Εξάλλου, η βρετανική διστακτικότητα έναντι της πλήρους ανεξαρτησίας της Κύπρου, βάσει της νομοτέλειας περί αθέλητων συνεπειών είχε ως επίπτωση την ολέθρια εμπλοκή της κυβέρνησης Μπλερ στο Ιράκ. Παραμονές του πολέμου, η κυβέρνηση επικαλέστηκε τις βάσεις στην Κύπρο για να δικαιολογήσει την εισβολή. Ενώ όμως στις 9 Σεπτεμβρίου του 2002 η Κοινή Επιτροπή Πληροφοριών της Βρετανίας είχε ονοματίσει το Μπαχρέιν, την Ιορδανία, το Κατάρ, το Ισραήλ, το Κουβέιτ και την Τουρκία ως πιθανούς στόχους των όπλων μαζικής καταστροφής του Σαντάμ Χουσεΐν, με τον διαβόητο «δόλιο» φάκελο της 24ης Σεπτεμβρίου στον κατάλογο προστέθηκε και η Κύπρος, την οποία, κατά τους βρετανικούς ισχυρισμούς μπορούσαν να πλήξουν οι πύραυλοι αλ Χουσεΐν με βεληνεκές 650 χλμ. Ετσι, η εφημερίδα «Sun» κυκλοφόρησε με τρομολαγνικό πηχυαίο τίτλο περί της «Αποκαλύψεως» που απειλούσε Βρετανούς στρατιώτες και τουρίστες στην Κύπρο, αφού πύραυλοι βιολογικού πολέμου μπορούσαν να πλήξουν το νησί 45 λεπτά μετά τη διαταγή επίθεσης του «τυράννου Σαντάμ».
Η κυβέρνηση Μπλερ μάλλον δεν πίστευε στην ίδια την προπαγάνδα της περί υποτιθέμενης απειλής εναντίον των βάσεων, αφού δεν μπήκε καν στον κόπο να προειδοποιήσει την κυπριακή κυβέρνηση για τον κίνδυνο που διέτρεχαν όσοι κατοικούσαν πάνω στο νησί και δεν ήταν Βρετανοί στρατιώτες ή τουρίστες.
Το κληροδότημα της βρετανικής αποικιακής κυριαρχίας επί της Κύπρου δεν είναι από τα καλύτερα. Ενας τρόπος έστω μερικής εξιλέωσης της Βρετανίας για τις τόσες χαμένες ευκαιρίες, που ίσως να είχαν αποτρέψει το σημερινό αδιέξοδο, είναι να παραιτηθεί του δικαιώματος της επ’ αόριστον κράτησης ενός τμήματος εδάφους, επί του οποίου δεν έχει κανένα δικαίωμα.
* Ο κ. Richard Clogg είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.
Kαθημερινή
Tου Richard Clogg*
Στις 16 Αυγούστου είναι η 50ή επέτειος από την ίδρυση της ανεξάρτητης Δημοκρατίας της Κύπρου, που ήταν μια από τις μεγαλύτερες κτήσεις της Βρετανίας στην Ευρώπη. Μισός αιώνας συμπληρώθηκε, σφραγισμένος στο μεγαλύτερο μέρος του από την ατέρμονη διένεξη για την επανένωση ενός νησιού, διαιρεμένου σε αμιγώς ελληνικό και τουρκικό τομέα, μετά την τουρκική εισβολή του 1974. Ομως, η πρόοδος που συντελέσθηκε από την ανεξαρτησία και μετά στην Κυπριακή Δημοκρατία είναι αξιοπρόσεκτη. Οι δημοκρατικοί της θεσμοί είναι ανθεκτικοί, η οικονομία της τόσο ισχυρή, ώστε, παρά τη διαίρεση, το νησί εντάχθηκε στην Ε.Ε. το 2004. Αντιθέτως, το βόρειο τμήμα του νησιού χειμάζεται.
Το 1954 η Βρετανία επέμενε ότι ορισμένες από τις κτήσεις της, μεταξύ αυτών και η Κύπρος, δεν θα αποκτήσουν ποτέ πλήρη ανεξαρτησία. Επακολούθησε στα τέλη του ’50 ο αγώνας της ΕΟΚΑ για την ένωση με την Ελλάδα και τότε η Βρετανία συναίνεσε στην ανεξαρτησία της νήσου. Ομως, το Λονδίνο όχι μόνο τορπίλισε την τόσο συχνά εκφρασμένη επιθυμία της ελληνικής πλειοψηφίας (περίπου το 80% του πληθυσμού) να ενωθεί με την Ελλάδα, αλλά ακρωτηρίασε το νεότευκτο κράτος με ένα Σύνταγμα ανεφάρμοστο στην πράξη.
«Κείμενο τραγικό και σχεδόν γελοίο» το χαρακτήρισε Βρετανός συνταγματολόγος. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο που η διευθέτηση του 1960 ναυάγησε τόσο γρήγορα, για να επακολουθήσει ο θλιβερός κύκλος του σπαραγμού που έληξε με την εισβολή του 1974 και την αποξένωση των δύο κοινοτήτων.
Η Βρετανία, εις αντάλλαγμα της ανεξαρτησίας, απαίτησε τη διατήρηση της επ’ αόριστον κυριαρχίας της επί των δύο στρατιωτικών βάσεων του Ακρωτηρίου και της Δεκέλειας και επί μικρών εδαφικών τμημάτων. Σε ορισμένα από αυτά οι εγκαταστάσεις επιτρέπουν σε Βρετανούς (και Αμερικανούς) να υποκλέπτουν τις επικοινωνίες σε μεγάλα τμήματα της Μέσης Ανατολής και των Βαλκανίων. Ο σταθμός υποκλοπών του Αγίου Νικολάου είναι προκεχωρημένο φυλάκιο του Στρατηγείου Επικοινωνιών της βρετανικής κυβέρνησης με βεληνεκές σε ολόκληρο τον κόσμο.
Μετά την ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε. συμβαίνει το παράδοξο αλλά όχι πρωτοφανές, ένα μέλος της Ενωσης να ασκεί κυριαρχία επί άλλου μέλους. Ομως, το Γιβραλτάρ, την επιστροφή του οποίου δεν έπαψε να ζητεί η Ισπανία, παραχωρήθηκε πριν από περίπου 300 χρόνια στη Βρετανία, ενώ μόνο μισός αιώνας πέρασε από τότε που αυτή ήγειρε αξιώσεις ατέρμονης διάρκειας επί τμημάτων κυπριακού εδάφους. Επίσης, οι τρεις ναυτικές βάσεις που παραχωρήθηκαν από το Ελεύθερο Ιρλανδικό Κράτος στη Βρετανία βάσει των όρων της Αγγλο-Ιρλανδικής Συνθήκης του 1921, εγκαταλείφθηκαν το 1938, δηλαδή ύστερα από 70 χρόνια. Αντιστοίχως, οι Νέες Κτήσεις ενοικιάστηκαν για 99 χρόνια το 1898, όταν η βρετανική αυτοκρατορία βρισκόταν στο ζενίθ της ισχύος της. Το 1997 η Βρετανία επέστρεψε στην Κίνα όχι μόνο τις Νέες Κτήσεις και το Χονγκ Κονγκ, αλλά και το Κόουλουν, το οποίο, όπως οι βάσεις στην Κύπρο, της είχε παραχωρηθεί επ’ αόριστον.
Ο Κύπριος πρόεδρος κ. Δημήτριος Χριστόφιας έχει χαρακτηρίσει τις βρετανικές βάσεις στην Κύπρο «αποικιοκρατική κηλίδα αίματος». Η ώρα έχει έλθει λοιπόν για τη Βρετανία να παραιτηθεί των κυριαρχικών της δικαιωμάτων ή τουλάχιστον να θέσει κάποιο χρονικό όριο στην παρουσία της σε 99 περίπου τετρ. μίλια κυπριακού εδάφους. Πολλώ δε μάλλον που το 1970 η τότε κυβέρνηση σχεδίαζε να εγκαταλείψει τις βάσεις στο πλαίσιο περικοπής δαπανών. Δέχθηκε όμως πιέσεις από τις ΗΠΑ, τον άλλοτε επικριτή της βρετανικής αποικιοκρατίας, για να τις κρατήσει.
Το 2004 έγινε νέα προσφορά για την επιστροφή του 50% της περιοχής των βάσεων υπό τον όρο ότι όλοι θα αποδέχονταν το σχέδιο Ανάν. Οι Τουρκοκύπριοι το ενέκριναν, αλλά απορρίφθηκε από την πλειοψηφία των Ελληνοκυπρίων. Επομένως, η προσφορά για την επιστροφή εδάφους, που αποκτήθηκε κάτω από τόσο ανορθόδοξες συνθήκες, την ώρα που οι Κύπριοι δεν ήταν σε θέση να απορρίψουν τα βρετανικά αιτήματα, μόνο γενναιόδωρη δεν μπορεί να θεωρηθεί.
Εξάλλου, η βρετανική διστακτικότητα έναντι της πλήρους ανεξαρτησίας της Κύπρου, βάσει της νομοτέλειας περί αθέλητων συνεπειών είχε ως επίπτωση την ολέθρια εμπλοκή της κυβέρνησης Μπλερ στο Ιράκ. Παραμονές του πολέμου, η κυβέρνηση επικαλέστηκε τις βάσεις στην Κύπρο για να δικαιολογήσει την εισβολή. Ενώ όμως στις 9 Σεπτεμβρίου του 2002 η Κοινή Επιτροπή Πληροφοριών της Βρετανίας είχε ονοματίσει το Μπαχρέιν, την Ιορδανία, το Κατάρ, το Ισραήλ, το Κουβέιτ και την Τουρκία ως πιθανούς στόχους των όπλων μαζικής καταστροφής του Σαντάμ Χουσεΐν, με τον διαβόητο «δόλιο» φάκελο της 24ης Σεπτεμβρίου στον κατάλογο προστέθηκε και η Κύπρος, την οποία, κατά τους βρετανικούς ισχυρισμούς μπορούσαν να πλήξουν οι πύραυλοι αλ Χουσεΐν με βεληνεκές 650 χλμ. Ετσι, η εφημερίδα «Sun» κυκλοφόρησε με τρομολαγνικό πηχυαίο τίτλο περί της «Αποκαλύψεως» που απειλούσε Βρετανούς στρατιώτες και τουρίστες στην Κύπρο, αφού πύραυλοι βιολογικού πολέμου μπορούσαν να πλήξουν το νησί 45 λεπτά μετά τη διαταγή επίθεσης του «τυράννου Σαντάμ».
Η κυβέρνηση Μπλερ μάλλον δεν πίστευε στην ίδια την προπαγάνδα της περί υποτιθέμενης απειλής εναντίον των βάσεων, αφού δεν μπήκε καν στον κόπο να προειδοποιήσει την κυπριακή κυβέρνηση για τον κίνδυνο που διέτρεχαν όσοι κατοικούσαν πάνω στο νησί και δεν ήταν Βρετανοί στρατιώτες ή τουρίστες.
Το κληροδότημα της βρετανικής αποικιακής κυριαρχίας επί της Κύπρου δεν είναι από τα καλύτερα. Ενας τρόπος έστω μερικής εξιλέωσης της Βρετανίας για τις τόσες χαμένες ευκαιρίες, που ίσως να είχαν αποτρέψει το σημερινό αδιέξοδο, είναι να παραιτηθεί του δικαιώματος της επ’ αόριστον κράτησης ενός τμήματος εδάφους, επί του οποίου δεν έχει κανένα δικαίωμα.
* Ο κ. Richard Clogg είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.
Kαθημερινή
Τετάρτη 21 Ιουλίου 2010
Απόφαση
Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής ΣΥΡΙΖΑ
Η Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ, σε σύνοδό της, που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 17 Ιουλίου 2010 σε αμφιθέατρο της ΑΣΟΕΕ, συζήτησε διεξοδικά την οικονομική και πολιτική κατάσταση της χώρας και κατέληξε στις ακόλουθες εκτιμήσεις και αποφάσεις:
Τα μέτρα της κυβέρνησης, το Μνημόνιο, η επιτήρηση και η κηδεμονία από την Ε.Ε., την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, εντάσσονται σε μια γενικότερη επίθεση των δυνάμεων του διεθνούς κεφαλαίου εναντίον του εισοδήματος και των κατακτήσεων του κόσμου της εργασίας με αφορμή και πρόσχημα την κρίση.
Ο κόσμος της εργασίας καλείται να πληρώσει το κόστος της κρίσης για την οποία ο ίδιος δεν έχει καμία απολύτως ευθύνη.
Τα μέτρα αυτά:
• κατεδαφίζουν πλήρως το κοινωνικό κράτος και οδηγούν με βεβαιότητα τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους και τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού σε κατάσταση φτώχειας.
• καταργούν το δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα της ασφάλισης και ανοίγουν το δρόμο στην ιδιωτική ασφάλιση.
• οδηγούν τη χώρα σε πρωτοφανή ύφεση και αυξάνουν δραματικά την ανεργία, που πλήττει ιδιαίτερα τους νέους.
• ελαστικοποιούν τους όρους και τις σχέσεις εργασίας και μετατρέπουν τους εργαζόμενους σε όμηρους της εργοδοσίας.
• ιδιωτικοποιούν και ξεπουλάνε το δημόσιο πλούτο και νευραλγικούς τομείς της οικονομίας και της κοινωνίας.
• παραβιάζουν σε πολλά σημεία το Σύνταγμα.
• περιορίζουν επικίνδυνα την εθνική και λαϊκή κυριαρχία.
Η Ελλάδα επιλέχτηκε ως πειραματόζωο, ως πιλοτική επιλογή, για την προώθηση των μέτρων ανατροπής των κοινωνικών κατακτήσεων και δικαιωμάτων, για να ελεγχθούν αντοχές και ανοχές του λαού και του κινήματος στην Ελλάδα και την Ευρώπη.
Σ’ αυτή την επιλογή συνέτειναν:
• Η παρακμή της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής κατάστασης της χώρας τα τελευταία χρόνια.
• Η χρεοκοπία του δικομματικού πολιτικού συστήματος και η απαξίωση της πολιτικής και των πολιτικών κομμάτων.
• Η προθυμία του Γ. Παπανδρέου και κεντρικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ, να προωθήσουν συνειδητά ως κυβέρνηση αυτές τις νεοφιλελεύθερες και σκληρές αντιλαϊκές πολιτικές. Μια κυβέρνηση που δεν έχει καμιά απολύτως δημοκρατική νομιμοποίηση, αφού κέρδισε τις εκλογές εξαπατώντας τον ελληνικό λαό για το κυβερνητικό της πρόγραμμα και τις γενικότερες επιλογές της.
Απέναντι σ’ αυτή την πραγματικότητα και με κεντρικό στόχο την ανατροπή των μέτρων και του Μνημονίου και την απαλλαγή της χώρας από την επιτήρηση και κηδεμονία της τρόικας, αναπτύχθηκε ένα ισχυρό λαϊκό κίνημα αντίστασης και ανατροπής, με την Αριστερά στην πρώτη σειρά των αγώνων.
Οι αγώνες αυτοί σημείωσαν σχετική μόνο επιτυχία, ενώ, ιδιαίτερα μετά το μεγάλο ξέσπασμα της 5ης Μαΐου, παρουσίασαν σημαντικά προβλήματα οργάνωσης, συντονισμού και μαζικοποίησης.
Ωστόσο, το φθινόπωρο αναμένεται, με τη μεγαλύτερη και πιο ενεργό συμμετοχή της νεολαίας, να έχουμε μαζικοποίηση και κλιμάκωση των αγώνων.
Και είναι βέβαιο ότι οι αγώνες θα πάρουν έντονα συγκρουσιακό χαρακτήρα.
Μαζί με την ανατροπή του Μνημονίου και των μέτρων, στην ημερήσια διάταξη των αγώνων θα τεθούν η απομάκρυνση της κυβέρνησης από την εξουσία, η ήττα του δικομματικού συστήματος, η αλλαγή των κοινωνικών και πολιτικών συσχετισμών, η ενίσχυση και ανάπτυξη του μαζικού κινήματος, η ενεργός συμμετοχή στους αγώνες της εργατικής τάξης, της αγροτιάς, των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, των επαγγελματοβιοτεχνών, των συνταξιούχων και της νεολαίας.
Η Αριστερά, βρέθηκε όλο αυτό το διάστημα στην πρώτη γραμμή των αγώνων, δεν μπόρεσε όμως να παίξει με επάρκεια το ρόλο της. Βασική αιτία ο κατακερματισμός των δυνάμεών της και η έλλειψη συντονισμού, κοινής δράσης και πολιτικής συνεργασίας, που δεν επέτρεπε την ενίσχυση της αυτοπεποίθησης και της πίστης του κοινωνικού κινήματος ότι μπορεί να ανατρέψει τις επιλογές της τρόικας και τα μέτρα της κυβέρνησης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε να πείσει ότι υπάρχει άλλος δρόμος.
Διατύπωσε συγκεκριμένες εναλλακτικές προτάσεις για τα κεντρικά προβλήματα που αναδείχτηκαν αυτή την περίοδο, όπως για:
-το χρέος και την επαναδιαπραγμάτευσή του με συγκεκριμένους όρους, με κριτήριο τα συμφέροντα του λαού.
-τις εθνικοποιήσεις Τραπεζών και Δημόσιων Επιχειρήσεων που ιδιωτικοποιήθηκαν και τη συγκρότηση δημόσιου πόλου παρέμβασης στο χρηματοπιστωτικό σύστημα με κοινωνικό έλεγχο.
-την εφαρμογή μιας αντινεοφιλελεύθερης οικονομικής και αναπτυξιακής πολιτικής προς όφελος του λαού.
-την κατηγορηματική απόρριψη του μοντέλου της Ε.Ε. που οικοδομείται και τις προτάσεις μας για την «άλλη» Ευρώπη, που εμείς οραματιζόμαστε.
-για το σοσιαλισμό ως εναλλακτικό όραμα υπέρβασης του χρεοκοπημένου καπιταλιστικού συστήματος, που οδηγεί τις κοινωνίες και τον πλανήτη σε μεγάλα αδιέξοδα και στη βαρβαρότητα.
Δεν κατάφερε, όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ να προωθήσει την απαιτούμενη «κοινωνική γείωση» των οργανώσεών του και να συνδέσει τις θέσεις και επεξεργασίες του με την ανάπτυξη της απαιτούμενης μαζικής λαϊκής δράσης.
Στη βάση αυτών των εκτιμήσεων, η Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ καλεί το σύνολο των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ να αγωνιστούν για:
• την οικοδόμηση μιας μεγάλης συμμαχίας, ενός πλατιού Μετώπου Κοινωνικών και Πολιτικών Δυνάμεων, αναγκαίου όρου για την ανατροπή των αντιλαϊκών μέτρων και της ίδιας της κυβέρνησης, την απόρριψη της κηδεμονίας Ε.Ε., ΕΚΤ, ΔΝΤ, την προάσπιση της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας, την προώθηση των εναλλακτικών προτάσεων και τη διάνοιξη ενός νέου δρόμου και προοπτικής για το κίνημα και τη χώρα.
• τη συμμετοχή στο Μέτωπο αυτό όλων των δυνάμεων της Αριστεράς (ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δυνάμεων της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, ανένταχτων δυνάμεων), των δυνάμεων που απομακρύνονται από τα κόμματα του δικομματισμού, διαφωνώντας με την αντιλαϊκή και νεοφιλελεύθερη πολιτική τους, των δυνάμεων της Ριζοσπαστικής Οικολογίας και όλων των πολιτών που αντιστέκονται στα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης και την υποταγή της χώρας στην τρόικα και τις αγορές.
• την ανάπτυξη πανευρωπαϊκών μετώπων πάλης ενάντια στο Σύμφωνο Σταθερότητας, τις Συνθήκες Μάαστριχ και Λισσαβόνας και τις προσπάθειες ενίσχυσης των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, με ιδιαίτερη πρώτη αιχμή αυτών των αγώνων την πανευρωπαϊκή κινητοποίηση και απεργία της 29ης Σεπτέμβρη 2010.
• την ανάδειξη των Αυτοδιοικητικών Εκλογών του Νοέμβρη σε ευκαιρία συσπείρωσης και κοινής δράσης όλων των δυνάμεων και των πολιτών που αντιστέκονται στην τρόικα, στα μέτρα και τις κυβερνητικές επιλογές και στον «Καλλικράτη».
• την ανάδειξη, ιδιαίτερα των Περιφερειακών εκλογών, σε κεντρική πολιτική μάχη, σε διαδικασία δημοψηφισματικής καταδίκης του Μνημονίου, των μέτρων και της κυβέρνησης.
• να αποτελέσουν για το ΣΥΡΙΖΑ, πάντα με σεβασμό στον αυτοδιοικητικό τους χαρακτήρα, οι περιφερειακές και δημοτικές εκλογές, ευκαιρία μετωπικής δράσης και όχι κομματικής καταγραφής.
Τέλος, η Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή αισθάνεται την ανάγκη να υπογραμμίσει ότι η ανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί προϋπόθεση για να υπηρετηθούν οι στόχοι που τίθενται.
Ενόψει και της επόμενης συνεδρίασης της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής το πρώτο 15ήμερο του Σεπτέμβρη, χρειάζεται να γίνουν καθημερινή μας πρακτική:
• η αποσαφήνιση και ενιαία υποστήριξη θέσεων για τα κεντρικά ζητήματα.
• η οικοδόμηση ΣΥΡΙΖΑ παντού, με τη συγκρότηση κυττάρων βάσης και των αναγκαίων οργάνων και επιτροπών.
• ο πλουραλισμός σε όλα τα επίπεδα και τη δημόσια παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ.
• οι πρωτοβουλίες δράσης με όλες τις μορφές και εξορμήσεις και οι επαφές και επιδίωξη κοινής δράσης και συνεργασίας με άλλες δυνάμεις.
Αθήνα Ιούλης 2010
Η ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ
Η Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ, σε σύνοδό της, που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 17 Ιουλίου 2010 σε αμφιθέατρο της ΑΣΟΕΕ, συζήτησε διεξοδικά την οικονομική και πολιτική κατάσταση της χώρας και κατέληξε στις ακόλουθες εκτιμήσεις και αποφάσεις:
Τα μέτρα της κυβέρνησης, το Μνημόνιο, η επιτήρηση και η κηδεμονία από την Ε.Ε., την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, εντάσσονται σε μια γενικότερη επίθεση των δυνάμεων του διεθνούς κεφαλαίου εναντίον του εισοδήματος και των κατακτήσεων του κόσμου της εργασίας με αφορμή και πρόσχημα την κρίση.
Ο κόσμος της εργασίας καλείται να πληρώσει το κόστος της κρίσης για την οποία ο ίδιος δεν έχει καμία απολύτως ευθύνη.
Τα μέτρα αυτά:
• κατεδαφίζουν πλήρως το κοινωνικό κράτος και οδηγούν με βεβαιότητα τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους και τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού σε κατάσταση φτώχειας.
• καταργούν το δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα της ασφάλισης και ανοίγουν το δρόμο στην ιδιωτική ασφάλιση.
• οδηγούν τη χώρα σε πρωτοφανή ύφεση και αυξάνουν δραματικά την ανεργία, που πλήττει ιδιαίτερα τους νέους.
• ελαστικοποιούν τους όρους και τις σχέσεις εργασίας και μετατρέπουν τους εργαζόμενους σε όμηρους της εργοδοσίας.
• ιδιωτικοποιούν και ξεπουλάνε το δημόσιο πλούτο και νευραλγικούς τομείς της οικονομίας και της κοινωνίας.
• παραβιάζουν σε πολλά σημεία το Σύνταγμα.
• περιορίζουν επικίνδυνα την εθνική και λαϊκή κυριαρχία.
Η Ελλάδα επιλέχτηκε ως πειραματόζωο, ως πιλοτική επιλογή, για την προώθηση των μέτρων ανατροπής των κοινωνικών κατακτήσεων και δικαιωμάτων, για να ελεγχθούν αντοχές και ανοχές του λαού και του κινήματος στην Ελλάδα και την Ευρώπη.
Σ’ αυτή την επιλογή συνέτειναν:
• Η παρακμή της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής κατάστασης της χώρας τα τελευταία χρόνια.
• Η χρεοκοπία του δικομματικού πολιτικού συστήματος και η απαξίωση της πολιτικής και των πολιτικών κομμάτων.
• Η προθυμία του Γ. Παπανδρέου και κεντρικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ, να προωθήσουν συνειδητά ως κυβέρνηση αυτές τις νεοφιλελεύθερες και σκληρές αντιλαϊκές πολιτικές. Μια κυβέρνηση που δεν έχει καμιά απολύτως δημοκρατική νομιμοποίηση, αφού κέρδισε τις εκλογές εξαπατώντας τον ελληνικό λαό για το κυβερνητικό της πρόγραμμα και τις γενικότερες επιλογές της.
Απέναντι σ’ αυτή την πραγματικότητα και με κεντρικό στόχο την ανατροπή των μέτρων και του Μνημονίου και την απαλλαγή της χώρας από την επιτήρηση και κηδεμονία της τρόικας, αναπτύχθηκε ένα ισχυρό λαϊκό κίνημα αντίστασης και ανατροπής, με την Αριστερά στην πρώτη σειρά των αγώνων.
Οι αγώνες αυτοί σημείωσαν σχετική μόνο επιτυχία, ενώ, ιδιαίτερα μετά το μεγάλο ξέσπασμα της 5ης Μαΐου, παρουσίασαν σημαντικά προβλήματα οργάνωσης, συντονισμού και μαζικοποίησης.
Ωστόσο, το φθινόπωρο αναμένεται, με τη μεγαλύτερη και πιο ενεργό συμμετοχή της νεολαίας, να έχουμε μαζικοποίηση και κλιμάκωση των αγώνων.
Και είναι βέβαιο ότι οι αγώνες θα πάρουν έντονα συγκρουσιακό χαρακτήρα.
Μαζί με την ανατροπή του Μνημονίου και των μέτρων, στην ημερήσια διάταξη των αγώνων θα τεθούν η απομάκρυνση της κυβέρνησης από την εξουσία, η ήττα του δικομματικού συστήματος, η αλλαγή των κοινωνικών και πολιτικών συσχετισμών, η ενίσχυση και ανάπτυξη του μαζικού κινήματος, η ενεργός συμμετοχή στους αγώνες της εργατικής τάξης, της αγροτιάς, των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, των επαγγελματοβιοτεχνών, των συνταξιούχων και της νεολαίας.
Η Αριστερά, βρέθηκε όλο αυτό το διάστημα στην πρώτη γραμμή των αγώνων, δεν μπόρεσε όμως να παίξει με επάρκεια το ρόλο της. Βασική αιτία ο κατακερματισμός των δυνάμεών της και η έλλειψη συντονισμού, κοινής δράσης και πολιτικής συνεργασίας, που δεν επέτρεπε την ενίσχυση της αυτοπεποίθησης και της πίστης του κοινωνικού κινήματος ότι μπορεί να ανατρέψει τις επιλογές της τρόικας και τα μέτρα της κυβέρνησης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε να πείσει ότι υπάρχει άλλος δρόμος.
Διατύπωσε συγκεκριμένες εναλλακτικές προτάσεις για τα κεντρικά προβλήματα που αναδείχτηκαν αυτή την περίοδο, όπως για:
-το χρέος και την επαναδιαπραγμάτευσή του με συγκεκριμένους όρους, με κριτήριο τα συμφέροντα του λαού.
-τις εθνικοποιήσεις Τραπεζών και Δημόσιων Επιχειρήσεων που ιδιωτικοποιήθηκαν και τη συγκρότηση δημόσιου πόλου παρέμβασης στο χρηματοπιστωτικό σύστημα με κοινωνικό έλεγχο.
-την εφαρμογή μιας αντινεοφιλελεύθερης οικονομικής και αναπτυξιακής πολιτικής προς όφελος του λαού.
-την κατηγορηματική απόρριψη του μοντέλου της Ε.Ε. που οικοδομείται και τις προτάσεις μας για την «άλλη» Ευρώπη, που εμείς οραματιζόμαστε.
-για το σοσιαλισμό ως εναλλακτικό όραμα υπέρβασης του χρεοκοπημένου καπιταλιστικού συστήματος, που οδηγεί τις κοινωνίες και τον πλανήτη σε μεγάλα αδιέξοδα και στη βαρβαρότητα.
Δεν κατάφερε, όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ να προωθήσει την απαιτούμενη «κοινωνική γείωση» των οργανώσεών του και να συνδέσει τις θέσεις και επεξεργασίες του με την ανάπτυξη της απαιτούμενης μαζικής λαϊκής δράσης.
Στη βάση αυτών των εκτιμήσεων, η Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ καλεί το σύνολο των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ να αγωνιστούν για:
• την οικοδόμηση μιας μεγάλης συμμαχίας, ενός πλατιού Μετώπου Κοινωνικών και Πολιτικών Δυνάμεων, αναγκαίου όρου για την ανατροπή των αντιλαϊκών μέτρων και της ίδιας της κυβέρνησης, την απόρριψη της κηδεμονίας Ε.Ε., ΕΚΤ, ΔΝΤ, την προάσπιση της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας, την προώθηση των εναλλακτικών προτάσεων και τη διάνοιξη ενός νέου δρόμου και προοπτικής για το κίνημα και τη χώρα.
• τη συμμετοχή στο Μέτωπο αυτό όλων των δυνάμεων της Αριστεράς (ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δυνάμεων της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, ανένταχτων δυνάμεων), των δυνάμεων που απομακρύνονται από τα κόμματα του δικομματισμού, διαφωνώντας με την αντιλαϊκή και νεοφιλελεύθερη πολιτική τους, των δυνάμεων της Ριζοσπαστικής Οικολογίας και όλων των πολιτών που αντιστέκονται στα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης και την υποταγή της χώρας στην τρόικα και τις αγορές.
• την ανάπτυξη πανευρωπαϊκών μετώπων πάλης ενάντια στο Σύμφωνο Σταθερότητας, τις Συνθήκες Μάαστριχ και Λισσαβόνας και τις προσπάθειες ενίσχυσης των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, με ιδιαίτερη πρώτη αιχμή αυτών των αγώνων την πανευρωπαϊκή κινητοποίηση και απεργία της 29ης Σεπτέμβρη 2010.
• την ανάδειξη των Αυτοδιοικητικών Εκλογών του Νοέμβρη σε ευκαιρία συσπείρωσης και κοινής δράσης όλων των δυνάμεων και των πολιτών που αντιστέκονται στην τρόικα, στα μέτρα και τις κυβερνητικές επιλογές και στον «Καλλικράτη».
• την ανάδειξη, ιδιαίτερα των Περιφερειακών εκλογών, σε κεντρική πολιτική μάχη, σε διαδικασία δημοψηφισματικής καταδίκης του Μνημονίου, των μέτρων και της κυβέρνησης.
• να αποτελέσουν για το ΣΥΡΙΖΑ, πάντα με σεβασμό στον αυτοδιοικητικό τους χαρακτήρα, οι περιφερειακές και δημοτικές εκλογές, ευκαιρία μετωπικής δράσης και όχι κομματικής καταγραφής.
Τέλος, η Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή αισθάνεται την ανάγκη να υπογραμμίσει ότι η ανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί προϋπόθεση για να υπηρετηθούν οι στόχοι που τίθενται.
Ενόψει και της επόμενης συνεδρίασης της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής το πρώτο 15ήμερο του Σεπτέμβρη, χρειάζεται να γίνουν καθημερινή μας πρακτική:
• η αποσαφήνιση και ενιαία υποστήριξη θέσεων για τα κεντρικά ζητήματα.
• η οικοδόμηση ΣΥΡΙΖΑ παντού, με τη συγκρότηση κυττάρων βάσης και των αναγκαίων οργάνων και επιτροπών.
• ο πλουραλισμός σε όλα τα επίπεδα και τη δημόσια παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ.
• οι πρωτοβουλίες δράσης με όλες τις μορφές και εξορμήσεις και οι επαφές και επιδίωξη κοινής δράσης και συνεργασίας με άλλες δυνάμεις.
Αθήνα Ιούλης 2010
Η ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ
Ο Αττίλας είναι πάντα εκεί
Από το "Έθνος"
Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ
Ηταν σαν σήμερα, τριάντα έξι χρόνια πριν. Στις 20 Ιουλίου 1974 άρχιζε η υλοποίηση της τελευταίας φάσης του αμερικανικού σχεδίου για τη διχοτόμηση της Κύπρου, με την έναρξη της εισβολής του Αττίλα. Η προδοτική χούντα των συνταγματαρχών της Αθήνας είχε πια ολοκληρώσει το έγκλημά της. Ο δικτάτορας Παπαδόπουλος είχε προ πολλού αποσύρει την ελληνική μεραρχία από την Κύπρο. Ο δικτάτορας Ιωαννίδης είχε ανατρέψει στις 15 Ιουλίου 1974 με φασιστικό πραξικόπημα των ελληνικών στρατευμάτων στο νησί τον πρόεδρο Μακάριο.
Τα πάντα ήταν έτσι έτοιμα για την τουρκική εισβολή.
Πρώτον, η Αγκυρα είχε πλέον κάθε δικαιολογία να προφασιστεί ότι η εισβολή της αποσκοπούσε δήθεν στην "αποκατάσταση της συνταγματικής νομιμότητας". Η "προδοτική" όπως απεκαλείτο στην εποχή της, Συνθήκη της Ζυρίχης, που είχε υπογράψει ως πρωθυπουργός ο εκλιπών Κωνσταντίνος Καραμανλής, εκχωρούσε όντως αυτό το δικαίωμα στους Τούρκους.
Δεύτερον, ολόκληρη η Ευρώπη ήταν εναντίον του φασιστικού καθεστώτος των πραξικοπηματιών στην Κύπρο, άρα κάθε άλλο παρά ενστάσεις είχε στην κρίσιμη αρχική φάση της τουρκικής εισβολής.
Τρίτον και σημαντικότερο, η εγκαθίδρυση στην Κύπρο καθεστώτος πρακτόρων των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ εξουδετέρωνε εντελώς τη Σοβιετική Ενωση, η παρέμβαση της οποίας είχε σώσει την Κύπρο το 1964. Θα ήταν προφανώς γελοίο να περίμενε κανείς να παρεμπόδιζαν οι Σοβιετικοί το 1974 την τουρκική εισβολή για να διασώσουν τα... όργανα των ΗΠΑ που είχαν καταλάβει την εξουσία στη Λευκωσία.
Ο Αττίλας πέρασε. Δεν δίστασε πλέον να δείξει το πραγματικό πρόσωπο και τις πραγματικές προθέσεις του σκορπώντας τον θάνατο, την καταστροφή, τη λεηλασία.Τα χρόνια κύλησαν. Οι άνθρωποι άρχισαν να ξεχνούν. Και στην Ευρώπη, αλλά και στην Ελλάδα, ακόμη και στην Κύπρο, καθώς σιγά σιγά αλλάζουν οι γενιές και τα υλικά συμφέροντα.
Οι Αμερικανοί νόμισαν ότι είχαν κερδίσει οριστικά το παιχνίδι. Υποτίμησαν τις λαϊκές αντιστάσεις, νομίζοντας ότι οι Ελληνοκύπριοι έχουν καταντήσει σαν τις πολιτικές ηγεσίες της Κύπρου και της Ελλάδας. Εφαγαν έτσι ένα απροσδόκητο χαστούκι με το 76% του "Οχι" στο επαίσχυντο σχέδιο Ανάν, το οποίο είχε υποστηρίξει ως νεοεκλεγείς πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ο σημερινός πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου.
Οι Ευρωπαίοι, οι οποίοι για καμιά δεκαετία επέκριναν, τουλάχιστον στα λόγια, τον Αττίλα, τώρα έχουν φτάσει στο έσχατο σημείο πολιτικής αλλά και ηθικής κατάπτωσης να ανησυχούν σφοδρότατα για τη... "συνεχιζόμενη απομόνωση" του παράνομου κατοχικού καθεστώτος! Εκβιάζουν μάλιστα συνεχώς την κυπριακή κυβέρνηση με μύριους τρόπους να πάψει να βάζει εμπόδια στην αποκατάσταση απευθείας σχέσεων της ΕΕ με το καθεστώς του Αττίλα! Εκτακτο δείγμα του "ευρωπαϊκού πολιτικού πολιτισμού" με τον οποίον εκστασιάζονται κάποιοι...
Το ερώτημα είναι αν έχουν απομείνει στην Κύπρο ακόμη κάποιοι πολιτικοί ηγέτες που συνεχίζουν να "φυλάττουν Θερμοπύλες". Δύσκολη, δυσάρεστη η απάντηση. Το μέτωπο του "Οχι" δεν υφίσταται πλέον. Υπέκυψε στις κομματικές σκοπιμότητες, αλλά και στα ρήγματα που υπάρχουν στην κυπριακή κοινωνία.
Η κυβέρνηση Χριστόφια είναι πολύ αδύναμη. Λόγω της γραμμής του προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας στις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό, η ΕΔΕΚ αποχώρησε από την κυβέρνηση.
Το κεντροδεξιό ΔΗΚΟ παρέμεινε μεν, γιατί είναι αθεράπευτα εθισμένο στη νομή της εξουσίας από την οποία εξαρτά κυριολεκτικά την ύπαρξή του, αλλά ταυτόχρονα όλα σχεδόν τα στελέχη του και η βάση του διαφωνούν ολοκληρωτικά με τους χειρισμούς Χριστόφια στο Κυπριακό.
Ο δεξιός ΔΗΣΥ δρα ως φερέφωνο των αμερικανικών θέσεων -πάντα έτσι δρούσε μετά την ανεξαρτησία του 1960 η κυπριακή Δεξιά- φτάνοντας μέχρι του φαιδρού σημείου να κατηγορεί τον Δ. Χριοστόφια για... "αδιαλλαξία (!!!)" στο Κυπριακό. Το χειρότερο από όλα είναι ότι μετά τη διαγραφόμενη αποτυχία Χριστόφια δεν αποκλείεται καθόλου να δούμε είτε αμιγή κυβέρνηση του ΔΗΣΥ είτε κυβέρνηση ΔΗΣΥ με "τσόντα" το ΔΗΚΟ!
Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ
Ηταν σαν σήμερα, τριάντα έξι χρόνια πριν. Στις 20 Ιουλίου 1974 άρχιζε η υλοποίηση της τελευταίας φάσης του αμερικανικού σχεδίου για τη διχοτόμηση της Κύπρου, με την έναρξη της εισβολής του Αττίλα. Η προδοτική χούντα των συνταγματαρχών της Αθήνας είχε πια ολοκληρώσει το έγκλημά της. Ο δικτάτορας Παπαδόπουλος είχε προ πολλού αποσύρει την ελληνική μεραρχία από την Κύπρο. Ο δικτάτορας Ιωαννίδης είχε ανατρέψει στις 15 Ιουλίου 1974 με φασιστικό πραξικόπημα των ελληνικών στρατευμάτων στο νησί τον πρόεδρο Μακάριο.
Τα πάντα ήταν έτσι έτοιμα για την τουρκική εισβολή.
Πρώτον, η Αγκυρα είχε πλέον κάθε δικαιολογία να προφασιστεί ότι η εισβολή της αποσκοπούσε δήθεν στην "αποκατάσταση της συνταγματικής νομιμότητας". Η "προδοτική" όπως απεκαλείτο στην εποχή της, Συνθήκη της Ζυρίχης, που είχε υπογράψει ως πρωθυπουργός ο εκλιπών Κωνσταντίνος Καραμανλής, εκχωρούσε όντως αυτό το δικαίωμα στους Τούρκους.
Δεύτερον, ολόκληρη η Ευρώπη ήταν εναντίον του φασιστικού καθεστώτος των πραξικοπηματιών στην Κύπρο, άρα κάθε άλλο παρά ενστάσεις είχε στην κρίσιμη αρχική φάση της τουρκικής εισβολής.
Τρίτον και σημαντικότερο, η εγκαθίδρυση στην Κύπρο καθεστώτος πρακτόρων των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ εξουδετέρωνε εντελώς τη Σοβιετική Ενωση, η παρέμβαση της οποίας είχε σώσει την Κύπρο το 1964. Θα ήταν προφανώς γελοίο να περίμενε κανείς να παρεμπόδιζαν οι Σοβιετικοί το 1974 την τουρκική εισβολή για να διασώσουν τα... όργανα των ΗΠΑ που είχαν καταλάβει την εξουσία στη Λευκωσία.
Ο Αττίλας πέρασε. Δεν δίστασε πλέον να δείξει το πραγματικό πρόσωπο και τις πραγματικές προθέσεις του σκορπώντας τον θάνατο, την καταστροφή, τη λεηλασία.Τα χρόνια κύλησαν. Οι άνθρωποι άρχισαν να ξεχνούν. Και στην Ευρώπη, αλλά και στην Ελλάδα, ακόμη και στην Κύπρο, καθώς σιγά σιγά αλλάζουν οι γενιές και τα υλικά συμφέροντα.
Οι Αμερικανοί νόμισαν ότι είχαν κερδίσει οριστικά το παιχνίδι. Υποτίμησαν τις λαϊκές αντιστάσεις, νομίζοντας ότι οι Ελληνοκύπριοι έχουν καταντήσει σαν τις πολιτικές ηγεσίες της Κύπρου και της Ελλάδας. Εφαγαν έτσι ένα απροσδόκητο χαστούκι με το 76% του "Οχι" στο επαίσχυντο σχέδιο Ανάν, το οποίο είχε υποστηρίξει ως νεοεκλεγείς πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ο σημερινός πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου.
Οι Ευρωπαίοι, οι οποίοι για καμιά δεκαετία επέκριναν, τουλάχιστον στα λόγια, τον Αττίλα, τώρα έχουν φτάσει στο έσχατο σημείο πολιτικής αλλά και ηθικής κατάπτωσης να ανησυχούν σφοδρότατα για τη... "συνεχιζόμενη απομόνωση" του παράνομου κατοχικού καθεστώτος! Εκβιάζουν μάλιστα συνεχώς την κυπριακή κυβέρνηση με μύριους τρόπους να πάψει να βάζει εμπόδια στην αποκατάσταση απευθείας σχέσεων της ΕΕ με το καθεστώς του Αττίλα! Εκτακτο δείγμα του "ευρωπαϊκού πολιτικού πολιτισμού" με τον οποίον εκστασιάζονται κάποιοι...
Το ερώτημα είναι αν έχουν απομείνει στην Κύπρο ακόμη κάποιοι πολιτικοί ηγέτες που συνεχίζουν να "φυλάττουν Θερμοπύλες". Δύσκολη, δυσάρεστη η απάντηση. Το μέτωπο του "Οχι" δεν υφίσταται πλέον. Υπέκυψε στις κομματικές σκοπιμότητες, αλλά και στα ρήγματα που υπάρχουν στην κυπριακή κοινωνία.
Η κυβέρνηση Χριστόφια είναι πολύ αδύναμη. Λόγω της γραμμής του προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας στις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό, η ΕΔΕΚ αποχώρησε από την κυβέρνηση.
Το κεντροδεξιό ΔΗΚΟ παρέμεινε μεν, γιατί είναι αθεράπευτα εθισμένο στη νομή της εξουσίας από την οποία εξαρτά κυριολεκτικά την ύπαρξή του, αλλά ταυτόχρονα όλα σχεδόν τα στελέχη του και η βάση του διαφωνούν ολοκληρωτικά με τους χειρισμούς Χριστόφια στο Κυπριακό.
Ο δεξιός ΔΗΣΥ δρα ως φερέφωνο των αμερικανικών θέσεων -πάντα έτσι δρούσε μετά την ανεξαρτησία του 1960 η κυπριακή Δεξιά- φτάνοντας μέχρι του φαιδρού σημείου να κατηγορεί τον Δ. Χριοστόφια για... "αδιαλλαξία (!!!)" στο Κυπριακό. Το χειρότερο από όλα είναι ότι μετά τη διαγραφόμενη αποτυχία Χριστόφια δεν αποκλείεται καθόλου να δούμε είτε αμιγή κυβέρνηση του ΔΗΣΥ είτε κυβέρνηση ΔΗΣΥ με "τσόντα" το ΔΗΚΟ!
Δευτέρα 28 Ιουνίου 2010
.JPG)
.JPG)
Τετάρτη 16 Ιουνίου 2010
ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΟΥΝ ΑΠΟ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΟΙ «4»
9 Ιουνίου 2010
Τον περασμένο Οκτώβρη, ο χώρος της ριζοσπαστικής Αριστεράς, μέσα από το σχήμα του ΣΥΡΙΖΑ, έδωσε μια αντίξοη μάχη για να υπερασπιστεί το δρόμο των αγώνων και της αντίστασης στην κοινωνική κατάρρευση και την οικοκτονία. Στο πλαίσιο αυτό, εκατοντάδες αγωνιστές στρατεύθηκαν στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ και κατάφεραν να συγκεντρώσουν για το συμμαχικό μας σχήμα, το 4,6% των ψήφων. Οι ψήφοι αυτές, είναι ψήφοι του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν ανήκουν σε κανέναν βουλευτή.
Το γεγονός του οτι τρία μέλη του «Συνασπισμού της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας» αποφάσισαν να εγκαταλείψουν το κόμμα τους, δεν τους δίνει το δικαίωμα να καταχρώνται τις ψήφους των μελών και φίλων του ΣΥΡΙΖΑ και να «ανεξαρτητοποιούνται» μαζί με τον «ανένταχτο» Γ.Ψαριανό. Οι 4 βουλευτές διαφοροποιήθηκαν μετά το Συνέδριο του ΣΥΝ. Δεν εκλέχθηκαν βουλευτές όμως από αυτό. Εκλέχθηκαν με βάση ένα πρόγραμμα, σημεία και προτάσεις παρεμβάσεων για την κρίση και χάρη στην καθημερινή δράση τοπικών κινήσεων, ομάδων και συλλογικοτήτων. Τίποτα από αυτά δεν άλλαξε. Ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει ο ίδιος με αυτόν του οποίου το σήμα βρισκόταν στα ψηφοδέλτια πάνω από τα ονόματα των βουλευτών, όταν αυτοί ήταν υποψήφιοι.
Αν λοιπόν οι 4 δεν συμφωνούν με το συμμαχικό μας σχήμα, οφείλουν να παραχωρήσουν άμεσα τις Έδρες τους στους επιλαχόντες και να ακολουθήσουν στη συνέχεια τον αυτόνομο πολιτικό τους δρόμο. Μόνο τότε μπορούμε να ξαναϋπάρξουμε συνομιλητές τους και να δρομολογήσουμε συνδέσεις κάτω από άλλο πρίσμα και πλαίσιο, όπως επιθυμούμε και με την υπόλοιπη Αριστερά.
Επίσης καλούμε και τους υπόλοιπους βουλευτές που εκλέχθηκαν με τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ, να μην μας επιφυλάξουν εκπλήξεις και να προβούν άμεσα στις ενέργειες που έχουν σκοπό να πράξουν, ώστε να μπορέσουμε να ανασυγκροτήσουμε το χώρο μας και να λογοδοτήσουμε στον κόσμο που μας εμπιστεύεται ακόμα, ως σχήμα και ως Αριστερά.
Η Εκτελεστική Επιτροπή των Οικοσοσιαλιστών Ελλάδας
Τον περασμένο Οκτώβρη, ο χώρος της ριζοσπαστικής Αριστεράς, μέσα από το σχήμα του ΣΥΡΙΖΑ, έδωσε μια αντίξοη μάχη για να υπερασπιστεί το δρόμο των αγώνων και της αντίστασης στην κοινωνική κατάρρευση και την οικοκτονία. Στο πλαίσιο αυτό, εκατοντάδες αγωνιστές στρατεύθηκαν στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ και κατάφεραν να συγκεντρώσουν για το συμμαχικό μας σχήμα, το 4,6% των ψήφων. Οι ψήφοι αυτές, είναι ψήφοι του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν ανήκουν σε κανέναν βουλευτή.
Το γεγονός του οτι τρία μέλη του «Συνασπισμού της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας» αποφάσισαν να εγκαταλείψουν το κόμμα τους, δεν τους δίνει το δικαίωμα να καταχρώνται τις ψήφους των μελών και φίλων του ΣΥΡΙΖΑ και να «ανεξαρτητοποιούνται» μαζί με τον «ανένταχτο» Γ.Ψαριανό. Οι 4 βουλευτές διαφοροποιήθηκαν μετά το Συνέδριο του ΣΥΝ. Δεν εκλέχθηκαν βουλευτές όμως από αυτό. Εκλέχθηκαν με βάση ένα πρόγραμμα, σημεία και προτάσεις παρεμβάσεων για την κρίση και χάρη στην καθημερινή δράση τοπικών κινήσεων, ομάδων και συλλογικοτήτων. Τίποτα από αυτά δεν άλλαξε. Ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει ο ίδιος με αυτόν του οποίου το σήμα βρισκόταν στα ψηφοδέλτια πάνω από τα ονόματα των βουλευτών, όταν αυτοί ήταν υποψήφιοι.
Αν λοιπόν οι 4 δεν συμφωνούν με το συμμαχικό μας σχήμα, οφείλουν να παραχωρήσουν άμεσα τις Έδρες τους στους επιλαχόντες και να ακολουθήσουν στη συνέχεια τον αυτόνομο πολιτικό τους δρόμο. Μόνο τότε μπορούμε να ξαναϋπάρξουμε συνομιλητές τους και να δρομολογήσουμε συνδέσεις κάτω από άλλο πρίσμα και πλαίσιο, όπως επιθυμούμε και με την υπόλοιπη Αριστερά.
Επίσης καλούμε και τους υπόλοιπους βουλευτές που εκλέχθηκαν με τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ, να μην μας επιφυλάξουν εκπλήξεις και να προβούν άμεσα στις ενέργειες που έχουν σκοπό να πράξουν, ώστε να μπορέσουμε να ανασυγκροτήσουμε το χώρο μας και να λογοδοτήσουμε στον κόσμο που μας εμπιστεύεται ακόμα, ως σχήμα και ως Αριστερά.
Η Εκτελεστική Επιτροπή των Οικοσοσιαλιστών Ελλάδας
Δευτέρα 10 Μαΐου 2010
ΜΑΣ ΔΙΑΛΥΟΥΝ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑ. ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΜΕ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ.
ΜΑΣ ΔΙΑΛΥΟΥΝ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑ.
ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΜΕ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ.
Η Κυβέρνηση Γ.Α.Π. και οι εγχώριοι (Ν.Δ. – ΛΑ.Ο.Σ.) και ξένοι (Commision, Δ.Ν.Τ.) συνεργάτες της, αποφάσισαν τη διάλυση του ασφαλιστικού μας συστήματος. Αφού μας κατέκλεψαν τα προηγούμενα χρόνια με κρατήσεις και περικοπές, τώρα μας ανακοινώνουν οτι θα δουλεύουμε μέχρι να πεθάνουμε και αν πάρουμε ποτέ σύνταξη, δεν θα έχει καμία σχέση με αυτήν που δικαιούμαστε. Θα ενοποιηθούν τα Ασφαλιστικά Ταμεία και όλοι οι μισθωτοί θα υπαγόμαστε σε ένα. Στην πρόκληση αυτή απαντάμε με μεγαλύτερη πρόκληση – πρόταση:
• Ενιαίο Ταμείο Ασφάλισης για εργαζόμενους, αυτοαπασχολούμενους και ανέργους, με γενναίες παροχές και καλύψεις
• Ενιαίο Συνδικαλιστικό όργανο για εργαζόμενους και αυτοαπασχολούμενους σε Δημόσιο και Ιδιωτικό τομέα, την: Πανελλαδική Συνομοσπονδία Εργαζόμενων & Αυτοαπασχολούμενων που θα διεκδικήσει ΕΝΙΑΙΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, εξασφαλίζοντας την συνταξιοδοτική και υγειονομική κάλυψη εργαζόμενων και ανέργων, με παράλληλη απαγόρευση κάθε σύμβασης με λιγότερες απολαβές από τη Συλλογική.
Επιπλέον διεκδικούμε:
• Εξοντωτικές ποινές (κλείσιμο, απαγόρευση επιχειρηματικής επαναδραστηριοποίησης από το ίδιο νομικό και φυσικά πρόσωπο, δήμευση εταιρικής και προσωπικής περιουσίας κλπ) όσων εργοδοτών εισφοροδιαφεύγουν, είτε μη καταβάλλοντας τις εισφορές, είτε απασχολούν ανασφάλιστους εργαζόμενους.
• Απαγόρευση απολύσεων από κερδοφόρες επιχειρήσεις και αυστηρό πλαφόν στις ζημιογόνες
• Μεταβίβαση των επιχειρήσεων που πτωχεύουν (με τις οφειλές να βαρύνουν αποκλειστικά τους ιδιοκτήτες), στους εργαζόμενους σε αυτές
• Συμμετοχή των εργαζόμενων στα Δ.Σ. δημόσιων και ιδιωτικών επιχειρήσεων
• Σύνδεση κέρδους – αριθμού εργαζομένων – κλίμακας φορολόγησης
• Πλαφόν κέρδους στο τραπεζικό και εμπορικό κεφάλαιο
Ζητάμε παρεμβάσεις ανάπτυξης και όχι υπανάπτυξης. Ζητάμε στήριξη του λαϊκού εισοδήματος και όχι αφαίμαξή μας. Ζητάμε να πληρώσουν αυτοί που μας έκλεβαν εδώ και τριανταπέντε χρόνια. Άμεσα και χωρίς οίκτο.
Μας λοιδορούσαν όταν ζητούσαμε εδώ και δεκαετίες, την υπεραξία της εργασίας μας. Μας έλεγαν ότι μας κλέβουν την υπεραξία για να καλύψουν το επιχειρηματικό ρίσκο. Τώρα που μειώνονται τα κέρδη τους, χωρίς καν να ζημιώνονται, μας ζητούν να καλύψουμε εμείς τις απώλειες των κερδών τους.
ΔΕΝ ΤΟ ΑΝΕΧΟΜΑΣΤΕ ΠΛΕΟΝ – ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ - ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ
ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΜΕ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ.
Η Κυβέρνηση Γ.Α.Π. και οι εγχώριοι (Ν.Δ. – ΛΑ.Ο.Σ.) και ξένοι (Commision, Δ.Ν.Τ.) συνεργάτες της, αποφάσισαν τη διάλυση του ασφαλιστικού μας συστήματος. Αφού μας κατέκλεψαν τα προηγούμενα χρόνια με κρατήσεις και περικοπές, τώρα μας ανακοινώνουν οτι θα δουλεύουμε μέχρι να πεθάνουμε και αν πάρουμε ποτέ σύνταξη, δεν θα έχει καμία σχέση με αυτήν που δικαιούμαστε. Θα ενοποιηθούν τα Ασφαλιστικά Ταμεία και όλοι οι μισθωτοί θα υπαγόμαστε σε ένα. Στην πρόκληση αυτή απαντάμε με μεγαλύτερη πρόκληση – πρόταση:
• Ενιαίο Ταμείο Ασφάλισης για εργαζόμενους, αυτοαπασχολούμενους και ανέργους, με γενναίες παροχές και καλύψεις
• Ενιαίο Συνδικαλιστικό όργανο για εργαζόμενους και αυτοαπασχολούμενους σε Δημόσιο και Ιδιωτικό τομέα, την: Πανελλαδική Συνομοσπονδία Εργαζόμενων & Αυτοαπασχολούμενων που θα διεκδικήσει ΕΝΙΑΙΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, εξασφαλίζοντας την συνταξιοδοτική και υγειονομική κάλυψη εργαζόμενων και ανέργων, με παράλληλη απαγόρευση κάθε σύμβασης με λιγότερες απολαβές από τη Συλλογική.
Επιπλέον διεκδικούμε:
• Εξοντωτικές ποινές (κλείσιμο, απαγόρευση επιχειρηματικής επαναδραστηριοποίησης από το ίδιο νομικό και φυσικά πρόσωπο, δήμευση εταιρικής και προσωπικής περιουσίας κλπ) όσων εργοδοτών εισφοροδιαφεύγουν, είτε μη καταβάλλοντας τις εισφορές, είτε απασχολούν ανασφάλιστους εργαζόμενους.
• Απαγόρευση απολύσεων από κερδοφόρες επιχειρήσεις και αυστηρό πλαφόν στις ζημιογόνες
• Μεταβίβαση των επιχειρήσεων που πτωχεύουν (με τις οφειλές να βαρύνουν αποκλειστικά τους ιδιοκτήτες), στους εργαζόμενους σε αυτές
• Συμμετοχή των εργαζόμενων στα Δ.Σ. δημόσιων και ιδιωτικών επιχειρήσεων
• Σύνδεση κέρδους – αριθμού εργαζομένων – κλίμακας φορολόγησης
• Πλαφόν κέρδους στο τραπεζικό και εμπορικό κεφάλαιο
Ζητάμε παρεμβάσεις ανάπτυξης και όχι υπανάπτυξης. Ζητάμε στήριξη του λαϊκού εισοδήματος και όχι αφαίμαξή μας. Ζητάμε να πληρώσουν αυτοί που μας έκλεβαν εδώ και τριανταπέντε χρόνια. Άμεσα και χωρίς οίκτο.
Μας λοιδορούσαν όταν ζητούσαμε εδώ και δεκαετίες, την υπεραξία της εργασίας μας. Μας έλεγαν ότι μας κλέβουν την υπεραξία για να καλύψουν το επιχειρηματικό ρίσκο. Τώρα που μειώνονται τα κέρδη τους, χωρίς καν να ζημιώνονται, μας ζητούν να καλύψουμε εμείς τις απώλειες των κερδών τους.
ΔΕΝ ΤΟ ΑΝΕΧΟΜΑΣΤΕ ΠΛΕΟΝ – ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ - ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ
Σάββατο 8 Μαΐου 2010
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΡΤ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ- ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ 07-05-10
«ΑΣΤΥΝΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΟ ΡΑΔΙΟΜΕΓΑΡΟ»
Μετά την απαράδεκτη «διαχείριση» που έκαναν οι Διοικούντες της ΕΡΤ Α.Ε. την περασμένη Δευτέρα και την εισβολή των ΜΑΤ στο Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ, σήμερα ξεπέρασαν κάθε όριο:
Κλείνουν την κεντρική είσοδο και αναθέτουν στις Αστυνομικές δυνάμεις τη «φρούρηση» της Δημόσιας τηλεόρασης! Γι’ αυτό με εντολή του Γενικού Διευθυντή Διαχείρισης στην ΕΡΤ «συνεργάστηκαν» σήμερα με ταγματάρχη!
Ενώ σε βαν της ΕΡΤ, στην Ανατολική Είσοδο βρίσκονται ήδη αστυνομικοί!
Η Δημόσια τηλεόραση κινδυνεύει από τους εργαζόμενους; Από τους συνδικαλιστικούς φορείς τους;
Κινδύνεψε την περασμένη Δευτέρα από τους ωρομισθίους, αναπληρωτές και αδιόριστους καθηγητές των οποίων οι συνδικαλιστικοί φορείς ζήτησαν να πουν και τη δική τους άποψη στην εκπομπή λόγου, που ήταν καλεσμένη η υπουργός Παιδείας;
Γι’ αυτό κάλεσε η Διοίκηση - πριν καν φτάσουν οι καθηγητές στην ΕΡΤ - τα ΜΑΤ, τα οποία καιροφυλακτούσαν στο πίσω μέρος του προαυλίου;
Γι’ αυτό μόλις έφτασαν, εισέβαλαν τα ΜΑΤ στην ΕΡΤ κάτω από τις κατευθύνσεις του Υπεύθυνου ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ και ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΗ της ΔΑΚΕ, και τους ξυλοκόπησαν άγρια;
Επειδή ζητούσαν να μεταδοθεί τουλάχιστον η 2λεπτη δήλωση τους σε δελτίο το οποίο και τελικά έγινε;
Δεν μπορούσε αυτό να γίνει εξ αρχής με διάλογο, χωρίς τα ΜΑΤ και τους ξυλοδαρμούς ; .Δεν είχαν το δικαίωμα να εκφράζονται θεσμικά ,όπως ήδη είχαν ζητήσει; Ποιος αποφασίζει και στο όνομα ποιου, τον αποκλεισμό τους;
Ο ίδιος ο ιδρυτικός νόμος της ΕΡΤ τον οποίο πρέπει να τηρούν όλες οι διοικήσεις της, επιβάλλει να ακούγονται όλες οι θεσμικές εκφράσεις της κοινωνίας..
Η ΕΡΤ είναι δημόσια και ανήκει στο ΛΑΟ.
Δεν μπορεί να μετατραπεί σε οχυρό - φρούριο! Είναι ναός δημοκρατίας, πλουραλισμού και πολιτισμού.
Η ΕΡΤ δεν κινδυνεύει από εργαζόμενους!
Τα ΜΑΤ και η ΒΙΑ ΜΕΣΑ στη ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΤ , ο ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ κλοιός δεν συνάδουν σε μια δημοκρατική κοινωνία.
Απαιτούμε να σταματήσει κάθε αστυνομική επιχείρηση και να αποχωρήσουν κάθε μορφής αστυνομικές δυνάμεις!
Καλούμε τις πολιτικές δυνάμεις και τους Συνδικαλιστικούς φορείς να παρέμβουν άμεσα.
------------------------------
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΡΤ
«ΑΣΤΥΝΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΟ ΡΑΔΙΟΜΕΓΑΡΟ»
Μετά την απαράδεκτη «διαχείριση» που έκαναν οι Διοικούντες της ΕΡΤ Α.Ε. την περασμένη Δευτέρα και την εισβολή των ΜΑΤ στο Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ, σήμερα ξεπέρασαν κάθε όριο:
Κλείνουν την κεντρική είσοδο και αναθέτουν στις Αστυνομικές δυνάμεις τη «φρούρηση» της Δημόσιας τηλεόρασης! Γι’ αυτό με εντολή του Γενικού Διευθυντή Διαχείρισης στην ΕΡΤ «συνεργάστηκαν» σήμερα με ταγματάρχη!
Ενώ σε βαν της ΕΡΤ, στην Ανατολική Είσοδο βρίσκονται ήδη αστυνομικοί!
Η Δημόσια τηλεόραση κινδυνεύει από τους εργαζόμενους; Από τους συνδικαλιστικούς φορείς τους;
Κινδύνεψε την περασμένη Δευτέρα από τους ωρομισθίους, αναπληρωτές και αδιόριστους καθηγητές των οποίων οι συνδικαλιστικοί φορείς ζήτησαν να πουν και τη δική τους άποψη στην εκπομπή λόγου, που ήταν καλεσμένη η υπουργός Παιδείας;
Γι’ αυτό κάλεσε η Διοίκηση - πριν καν φτάσουν οι καθηγητές στην ΕΡΤ - τα ΜΑΤ, τα οποία καιροφυλακτούσαν στο πίσω μέρος του προαυλίου;
Γι’ αυτό μόλις έφτασαν, εισέβαλαν τα ΜΑΤ στην ΕΡΤ κάτω από τις κατευθύνσεις του Υπεύθυνου ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ και ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΗ της ΔΑΚΕ, και τους ξυλοκόπησαν άγρια;
Επειδή ζητούσαν να μεταδοθεί τουλάχιστον η 2λεπτη δήλωση τους σε δελτίο το οποίο και τελικά έγινε;
Δεν μπορούσε αυτό να γίνει εξ αρχής με διάλογο, χωρίς τα ΜΑΤ και τους ξυλοδαρμούς ; .Δεν είχαν το δικαίωμα να εκφράζονται θεσμικά ,όπως ήδη είχαν ζητήσει; Ποιος αποφασίζει και στο όνομα ποιου, τον αποκλεισμό τους;
Ο ίδιος ο ιδρυτικός νόμος της ΕΡΤ τον οποίο πρέπει να τηρούν όλες οι διοικήσεις της, επιβάλλει να ακούγονται όλες οι θεσμικές εκφράσεις της κοινωνίας..
Η ΕΡΤ είναι δημόσια και ανήκει στο ΛΑΟ.
Δεν μπορεί να μετατραπεί σε οχυρό - φρούριο! Είναι ναός δημοκρατίας, πλουραλισμού και πολιτισμού.
Η ΕΡΤ δεν κινδυνεύει από εργαζόμενους!
Τα ΜΑΤ και η ΒΙΑ ΜΕΣΑ στη ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΤ , ο ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ κλοιός δεν συνάδουν σε μια δημοκρατική κοινωνία.
Απαιτούμε να σταματήσει κάθε αστυνομική επιχείρηση και να αποχωρήσουν κάθε μορφής αστυνομικές δυνάμεις!
Καλούμε τις πολιτικές δυνάμεις και τους Συνδικαλιστικούς φορείς να παρέμβουν άμεσα.
------------------------------
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΡΤ
Παρέμβαση του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρα στην Ολομέλεια της Βουλής
07/05/2010
Μετά τις απαράδεκτες μεθοδεύσεις της κυβέρνησης και του προεδρεύοντος της διαδικασίας κατά τη συζήτηση του σχεδίου νόμου για τα επιδόματα εορτών και τις προσθήκες της τελευταίας στιγμής από τον Υπουργό Οικονομικών, ο Πρόεδρος της Κ.Ο. το ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας παίρνοντας το λόγο στην Ολομέλεια, έκανε την ακόλουθη παρέμβαση:
“Είναι πολύ σοβαρή αυτή η εξέλιξη και εδώ γελοιοποιούνται οι θεσμοί.
Χθες στο Κοινοβούλιο εν Ολομελεία συζήτησε και ψήφισε και είχαμε πολιτικές εξελίξεις μετά τη χθεσινή ψηφοφορία.
Και σήμερα μας παρουσιάζεται ότι αυτή η χθεσινή διαδικασία ήταν μια συζήτηση ενημέρωσης;
Και θέλετε μάλιστα να προχωρήσετε και σε ένα κλίμα συναινέσεως με διαδοχικά κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα;
Και έχουμε υποτίθεται και συνάντηση πολιτικών αρχηγών τη Δευτέρα χωρίς ατζέντα; Χωρίς να ξέρουμε τι έχει ψηφίσει η Βουλή;
Εγώ κύριε Πρόεδρε, ζητώ να έρθει ο Πρόεδρος της Βουλής αυτή τη στιγμή και ο Υπουργός Οικονομικών και να εξηγήσουν στο Σώμα και στον ελληνικό λαό τι ακριβώς συμβαίνει.
Να διακόψετε, να έρθει ο Πρόεδρος της Βουλής και ο Υπουργός των Οικονομικών.”
Μετά τις απαράδεκτες μεθοδεύσεις της κυβέρνησης και του προεδρεύοντος της διαδικασίας κατά τη συζήτηση του σχεδίου νόμου για τα επιδόματα εορτών και τις προσθήκες της τελευταίας στιγμής από τον Υπουργό Οικονομικών, ο Πρόεδρος της Κ.Ο. το ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας παίρνοντας το λόγο στην Ολομέλεια, έκανε την ακόλουθη παρέμβαση:
“Είναι πολύ σοβαρή αυτή η εξέλιξη και εδώ γελοιοποιούνται οι θεσμοί.
Χθες στο Κοινοβούλιο εν Ολομελεία συζήτησε και ψήφισε και είχαμε πολιτικές εξελίξεις μετά τη χθεσινή ψηφοφορία.
Και σήμερα μας παρουσιάζεται ότι αυτή η χθεσινή διαδικασία ήταν μια συζήτηση ενημέρωσης;
Και θέλετε μάλιστα να προχωρήσετε και σε ένα κλίμα συναινέσεως με διαδοχικά κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα;
Και έχουμε υποτίθεται και συνάντηση πολιτικών αρχηγών τη Δευτέρα χωρίς ατζέντα; Χωρίς να ξέρουμε τι έχει ψηφίσει η Βουλή;
Εγώ κύριε Πρόεδρε, ζητώ να έρθει ο Πρόεδρος της Βουλής αυτή τη στιγμή και ο Υπουργός Οικονομικών και να εξηγήσουν στο Σώμα και στον ελληνικό λαό τι ακριβώς συμβαίνει.
Να διακόψετε, να έρθει ο Πρόεδρος της Βουλής και ο Υπουργός των Οικονομικών.”
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ Κ.Ο. ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ, ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑ, ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, κ. ΚΑΡΟΛΟ ΠΑΠΟΥΛΙΑ
Ο Πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρας, απέστειλε σήμερα προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, κ. Κάρολο Παπούλια, επιστολή, στην οποία του εκθέτει τους λόγους μη συμμετοχής του στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών, την προσεχή Δευτέρα.
Επισυνάπτουμε το πλήρες κείμενο της επιστολής:
“Αξιότιμε κ. Πρόεδρε,
Εσείς ο ίδιος έχετε πει ότι ζούμε ιστορικές στιγμές και ο καθένας πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του.
Με απόλυτο αίσθημα ευθύνης όλο αυτό το κρίσιμο διάστημα ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς καταθέτει τις αναλυτικές προτάσεις του για όλα τα ζητήματα και ιδιαιτέρως για τα φλέγοντα ζητήματα της οικονομίας.
Η κυβέρνηση δεν άκουσε καμία από αυτές. Σε κάθε περίπτωση εμείς θα συνεχίσουμε να τις διατυπώνουμε.
Το σημερινό πρωτοφανές στα μεταπολιτευτικά χρονικά κοινοβουλευτικό πραξικόπημα γελοιοποιεί και απαξιώνει τη πολιτική ζωή, το κοινοβούλιο, τη δημοκρατία. Μετά την εκχώρηση μέρους της λαϊκής κυριαρχίας, η κυβέρνηση καταργεί και την κοινοβουλευτική διαδικασία, υποβιβάζοντάς την σε απλή «ενημέρωση και ανταλλαγή απόψεων».
Προσωπικά, αδυνατώ να παρακολουθήσω και αρνούμαι να γίνω μέρος αυτού του ευτελισμού θεσμών, αξιών και διαδικασιών.
Την ίδια στιγμή που περιφρονείται η κοινοβουλευτική διαδικασία, είναι προγραμματισμένη για τη προσεχή Δευτέρα συνάντηση των πολιτικών αρχηγών υπό τη προεδρεία σας, χωρίς όμως αποσαφηνισμένη ατζέντα και υπό το γενικό τίτλο «Ενημέρωση και ανταλλαγή απόψεων για την κατάσταση της οικονομίας και της χώρας»
Υπό αυτές τις συνθήκες η παρουσία μου στη σύσκεψη, το μόνο που θα σηματοδοτούσε είναι την αποδοχή και τη νομιμοποίηση της πρωτοφανούς αυτής θεσμικής εκτροπής αλλά και πολιτικών επιλογών που στερούνται στοιχειώδους δημοκρατικής νομιμοποίησης και υποθηκεύουν για τις επόμενες δεκαετίες τη κοινωνική συνοχή.
Αγαπητέ κ. Πρόεδρε,
Δεν μπορούμε να αναλάβουμε ευθύνες για καταστροφές μη αναστρέψιμες.”
Με τιμή,
Αλέξης Τσίπρας
Επισυνάπτουμε το πλήρες κείμενο της επιστολής:
“Αξιότιμε κ. Πρόεδρε,
Εσείς ο ίδιος έχετε πει ότι ζούμε ιστορικές στιγμές και ο καθένας πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του.
Με απόλυτο αίσθημα ευθύνης όλο αυτό το κρίσιμο διάστημα ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς καταθέτει τις αναλυτικές προτάσεις του για όλα τα ζητήματα και ιδιαιτέρως για τα φλέγοντα ζητήματα της οικονομίας.
Η κυβέρνηση δεν άκουσε καμία από αυτές. Σε κάθε περίπτωση εμείς θα συνεχίσουμε να τις διατυπώνουμε.
Το σημερινό πρωτοφανές στα μεταπολιτευτικά χρονικά κοινοβουλευτικό πραξικόπημα γελοιοποιεί και απαξιώνει τη πολιτική ζωή, το κοινοβούλιο, τη δημοκρατία. Μετά την εκχώρηση μέρους της λαϊκής κυριαρχίας, η κυβέρνηση καταργεί και την κοινοβουλευτική διαδικασία, υποβιβάζοντάς την σε απλή «ενημέρωση και ανταλλαγή απόψεων».
Προσωπικά, αδυνατώ να παρακολουθήσω και αρνούμαι να γίνω μέρος αυτού του ευτελισμού θεσμών, αξιών και διαδικασιών.
Την ίδια στιγμή που περιφρονείται η κοινοβουλευτική διαδικασία, είναι προγραμματισμένη για τη προσεχή Δευτέρα συνάντηση των πολιτικών αρχηγών υπό τη προεδρεία σας, χωρίς όμως αποσαφηνισμένη ατζέντα και υπό το γενικό τίτλο «Ενημέρωση και ανταλλαγή απόψεων για την κατάσταση της οικονομίας και της χώρας»
Υπό αυτές τις συνθήκες η παρουσία μου στη σύσκεψη, το μόνο που θα σηματοδοτούσε είναι την αποδοχή και τη νομιμοποίηση της πρωτοφανούς αυτής θεσμικής εκτροπής αλλά και πολιτικών επιλογών που στερούνται στοιχειώδους δημοκρατικής νομιμοποίησης και υποθηκεύουν για τις επόμενες δεκαετίες τη κοινωνική συνοχή.
Αγαπητέ κ. Πρόεδρε,
Δεν μπορούμε να αναλάβουμε ευθύνες για καταστροφές μη αναστρέψιμες.”
Με τιμή,
Αλέξης Τσίπρας
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ Κ.Ο. ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ
Την ουσιαστική ακύρωση του Κοινοβουλίου και της λαϊκής κυριαρχίας, επέφερε σήμερα η Κυβέρνηση με την αιφνίδια και «εν κρυπτώ» ψήφιση μιας απλής τροπολογίας επί του νομοσχεδίου που ψηφίστηκε χθες με ονομαστική ψηφοφορία και τις γνωστές πολιτικές παρενέργειες.
Με αυτή την τροπολογία αφαιρείται η καθοριστική αρμοδιότητα του Κοινοβουλίου, να επικυρώνει οποιοδήποτε μνημόνιο, συμφωνία και σύμβαση που θα υπογράφει πλέον ΕΝ ΛΕΥΚΩ ο Υπουργός των Οικονομικών με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Δ.Ν.Τ. και Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Ενώ, δηλαδή, η κυβέρνηση είχε την υποχρέωση σύμφωνα με το χθεσινό νομοσχέδιο να φέρει προς κύρωση στη Βουλή όλες τις συμφωνίες που θα υπέγραφε ο αρμόδιος Υπουργός, με την τροπολογία αυτή, η αρμοδιότητα του Κοινοβουλίου περιορίζεται σε απλή συζήτηση και ενημέρωση.
Η πράξη αυτή της κυβέρνησης, που επικαλείται διαρκώς το Σύνταγμα και τον Κανονισμό της Βουλής, ακυρώνει το ρόλο του ελληνικού Κοινοβουλίου και το καθιστά απλό παρατηρητή των αποφάσεων που θα λαμβάνονται πλέον ερήμην των πολιτών και των αντιπροσώπων τους.
To Γραφείο Τύπου
Με αυτή την τροπολογία αφαιρείται η καθοριστική αρμοδιότητα του Κοινοβουλίου, να επικυρώνει οποιοδήποτε μνημόνιο, συμφωνία και σύμβαση που θα υπογράφει πλέον ΕΝ ΛΕΥΚΩ ο Υπουργός των Οικονομικών με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Δ.Ν.Τ. και Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Ενώ, δηλαδή, η κυβέρνηση είχε την υποχρέωση σύμφωνα με το χθεσινό νομοσχέδιο να φέρει προς κύρωση στη Βουλή όλες τις συμφωνίες που θα υπέγραφε ο αρμόδιος Υπουργός, με την τροπολογία αυτή, η αρμοδιότητα του Κοινοβουλίου περιορίζεται σε απλή συζήτηση και ενημέρωση.
Η πράξη αυτή της κυβέρνησης, που επικαλείται διαρκώς το Σύνταγμα και τον Κανονισμό της Βουλής, ακυρώνει το ρόλο του ελληνικού Κοινοβουλίου και το καθιστά απλό παρατηρητή των αποφάσεων που θα λαμβάνονται πλέον ερήμην των πολιτών και των αντιπροσώπων τους.
To Γραφείο Τύπου
Τετάρτη 5 Μαΐου 2010
ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ: Σε ποιο δελτίο ειδήσεων θα κατηγορήσει ο Πάγκαλος τον ΣΥΡΙΖΑ για τον θάνατο των 3 εργαζόμενων;
Ανάμεικτα συναισθήματα προκάλεσε ο θάνατος τριών εργαζόμενων στο κέντρο της Αθήνας.
Η οργή μας στρέφεται αρχικά στους κυβερνώντες που ωθούν τα πράγματα στα άκρα με τα λαοκτόνα μέτρα που λαμβάνουν εδώ και καιρό. Επίσης είμαστε οργισμένοι με την άκριτη δράση των αυτοαποκαλούμενων «αντιεξουσιαστών». Αντιμετώπισαν τους εργαζόμενους της Μαρφίν ως εχθρούς της πάλης τους. Ως απεργοσπάστες που έπρεπε να τιμωρηθούν με θάνατο. Οι απεργοσπάστες της Μαρφίν, δεν έχουν καν σωματείο. Είναι ιδιαίτερα δύσκολο να απεργήσεις στα σκλαβοπάζαρα της εποχής μας. Οι «διαδηλωτές» μπορούσαν να μπουν μέσα στο υποκατάστημα και να απαιτήσουν το κλείσιμό του. Πολιτικά, όχι τραμπούκικα. Η μίμηση των μεθόδων της ακροδεξιάς, δεν είναι ταξική. Είναι αντίθετη με την ταξική πάλη και τους αγώνες μας. Αποτελούν «βούτυρο στο ψωμί» των εχθρών των εργαζόμενων, της Κυβέρνησης, της ΝΔ και του ΛΑΟΣ, του ΣΕΒ και των εντολέων της Ε.Ε. Στα βραδινά δελτία ειδήσεων, θα θαφτεί ο όγκος της μεγαλειώδους διαδήλωσης και τα αιτήματά της και θα μιλάνε πάλι για τους «βάρβαρους» διαδηλωτές.
Τιμή στη μνήμη των θυμάτων της άκριτης ανοργάνωτης δράσης, καταδίκη των τραμπούκων και της Κυβέρνησης. Φονιάς είναι η Κυβέρνηση και οι συνεργάτες της στη Βουλή, στην ΕΕ και στα διεθνή fora.
Η οργή μας στρέφεται αρχικά στους κυβερνώντες που ωθούν τα πράγματα στα άκρα με τα λαοκτόνα μέτρα που λαμβάνουν εδώ και καιρό. Επίσης είμαστε οργισμένοι με την άκριτη δράση των αυτοαποκαλούμενων «αντιεξουσιαστών». Αντιμετώπισαν τους εργαζόμενους της Μαρφίν ως εχθρούς της πάλης τους. Ως απεργοσπάστες που έπρεπε να τιμωρηθούν με θάνατο. Οι απεργοσπάστες της Μαρφίν, δεν έχουν καν σωματείο. Είναι ιδιαίτερα δύσκολο να απεργήσεις στα σκλαβοπάζαρα της εποχής μας. Οι «διαδηλωτές» μπορούσαν να μπουν μέσα στο υποκατάστημα και να απαιτήσουν το κλείσιμό του. Πολιτικά, όχι τραμπούκικα. Η μίμηση των μεθόδων της ακροδεξιάς, δεν είναι ταξική. Είναι αντίθετη με την ταξική πάλη και τους αγώνες μας. Αποτελούν «βούτυρο στο ψωμί» των εχθρών των εργαζόμενων, της Κυβέρνησης, της ΝΔ και του ΛΑΟΣ, του ΣΕΒ και των εντολέων της Ε.Ε. Στα βραδινά δελτία ειδήσεων, θα θαφτεί ο όγκος της μεγαλειώδους διαδήλωσης και τα αιτήματά της και θα μιλάνε πάλι για τους «βάρβαρους» διαδηλωτές.
Τιμή στη μνήμη των θυμάτων της άκριτης ανοργάνωτης δράσης, καταδίκη των τραμπούκων και της Κυβέρνησης. Φονιάς είναι η Κυβέρνηση και οι συνεργάτες της στη Βουλή, στην ΕΕ και στα διεθνή fora.
Κατάφεραν να έχουμε 3 νεκρούς μέσα σε Τράπεζα απο βόμβες μολότοφ!
Σε τραγωδία κατέληξαν οι σημερινές κινητοποιήσεις με τον θάνατο τριών εργαζομένων, ενός άνδρα και δύο γυναικών, στον τρίτο όροφο υποκαταστήματος της τράπεζας Marfin, επί της οδού Σταδίου, από φωτιά που εκδηλώθηκε μετά από ρίψη μολότοφ. Σύμφωνα με πληροφορίες, νεαροί έσπασαν την τζαμαρία της τράπεζας κατά τις 14:00, πέταξαν δοχείο με βενζίνη στο εσωτερικό της και μετά βόμβες μολότοφ, με αποτέλεσμα το κτίριο να τυλιχτεί στις φλόγες. Εργαζόμενοι εντός του κτιρίου της τράπεζας εγκλωβίστηκαν από την πυρκαγιά. Αρχικά η φωτιά σιγόκαιγε και αρκετοί από τους παρευρισκομένους κατόρθωσαν να φύγουν. Ωστόσο, στη συνέχεια η πυρκαγιά αναζωπυρώθηκε, με αποτέλεσμα να εγκλωβιστούν στα γραφεία λίγοι εργαζόμενοι. Τέσσερις κατέφυγαν σε μπαλκόνι, από όπου και απεγκλωβίστηκαν από άνδρες της Πυροσβεστικής. Ωστόσο, τα τρία άτομα δεν κατάφεραν να βρουν καταφύγιο και εξέπνευσαν από ασφυξία.
Ο θάνατος των τριών εργαζομένων προσδίδει εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα στις κινητοποιήσεις της Τετάρτης. Η εικόνα στο κέντρο της Αθήνας στις 15:00 ήταν αυτή της γενικευμένης έντασης με πετροπόλεμο, ρίψεις μολότοφ και συγκρούσεις στην πλατεία Συντάγματος και επεισόδια στους γύρω δρόμους και επί της οδού Σταδίου.
Την ίδια ώρα, η καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ δήλωνε στην Ομοσπονδιακή Βουλή της χώρας της πως το μέλλον της Ευρώπης διακυβεύεται στην Ελλάδα, ενώ η εφημερίδα «Χουριέτ» της Τουρκίας τιτλοφορούσε «Εξέγερση στην Ελλάδα». Ολα τα ξένα δίκτυα μεταδίδουν «ζωντανές» τις πολεμικές σκηνές από το κέντρο της Αθήνας.
Η διαδήλωση ήταν εξαιρετικά μεγάλη και συμμετείχαν περισσότερες από εκατό χιλιάδες διαδηλωτές από όλους τους εργασιακούς χώρους αλλά και άνεργοι και συνταξιούχοι.
Η αστυνομία έριξε δακρυγόνα έξω από τη Βουλή, αλλά και στην οδό Σταδίου. Επίσης χρησιμοποιήθηκαν βολίδες κρότου και χημικά Διαδηλωτές προσπάθησαν να εισβάλουν στον περίβολο της Βουλής, αλλά απωθήθηκαν από τα ΜΑΤ. Χλευάστηκαν βουλευτές και έγιναν επιθέσεις σε καταστήματα και τράπεζες.
5 Μαΐου 2010
Ο θάνατος των τριών εργαζομένων προσδίδει εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα στις κινητοποιήσεις της Τετάρτης. Η εικόνα στο κέντρο της Αθήνας στις 15:00 ήταν αυτή της γενικευμένης έντασης με πετροπόλεμο, ρίψεις μολότοφ και συγκρούσεις στην πλατεία Συντάγματος και επεισόδια στους γύρω δρόμους και επί της οδού Σταδίου.
Την ίδια ώρα, η καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ δήλωνε στην Ομοσπονδιακή Βουλή της χώρας της πως το μέλλον της Ευρώπης διακυβεύεται στην Ελλάδα, ενώ η εφημερίδα «Χουριέτ» της Τουρκίας τιτλοφορούσε «Εξέγερση στην Ελλάδα». Ολα τα ξένα δίκτυα μεταδίδουν «ζωντανές» τις πολεμικές σκηνές από το κέντρο της Αθήνας.
Η διαδήλωση ήταν εξαιρετικά μεγάλη και συμμετείχαν περισσότερες από εκατό χιλιάδες διαδηλωτές από όλους τους εργασιακούς χώρους αλλά και άνεργοι και συνταξιούχοι.
Η αστυνομία έριξε δακρυγόνα έξω από τη Βουλή, αλλά και στην οδό Σταδίου. Επίσης χρησιμοποιήθηκαν βολίδες κρότου και χημικά Διαδηλωτές προσπάθησαν να εισβάλουν στον περίβολο της Βουλής, αλλά απωθήθηκαν από τα ΜΑΤ. Χλευάστηκαν βουλευτές και έγιναν επιθέσεις σε καταστήματα και τράπεζες.
5 Μαΐου 2010
Σάββατο 1 Μαΐου 2010
Σάββατο 24 Απριλίου 2010
Πέταξαν καρέκλες και έφτυναν τον Ξυνίδη!
Τετάρτη, 21 Απριλίου 2010
Αναδημοσίευση από το http://dimoskeratsiniou2008.blogspot.com/2010/04/blog-post_21.html
Πέταξαν καρέκλες και έφτυναν τον Ξυνίδη!
O Γραμματέας του Κινήματος Σωκράτης Ξυνίδης στην συγκέντρωση των υπαλλήλων των αθλητικών σταδίων, αφού τόνισε πως μεταφέρει μήνυμα του πρωθυπουργού «ο οποίος δεν κοιμάται κάθε βράδυ και κλαίει» ζητά την στήριξή τους στη κρίσιμη αυτή περίοδο.
«Το κράτος έχει ήδη βυθισθεί» συνέχισε ο κ. Ξυνίδης και ζήτησε από τους συνδικαλιστές να στηρίξουν την Κυβέρνηση ,τονίζοντας:
«Μέχρι τον Ιούνιο θα έχουν απολυθεί 80.000 και σε...
δεύτερη φάση άλλες 300.000» χωρίς να προσδιορίσει από πού θα γίνουν οι απολύσεις.
«Όποιος δεν θέλει να στηρίξει την Κυβέρνηση να αποχωρήσει τώρα από την αίθουσα» πρόσθεσε ο κ. Ξυνίδης για να δεχθεί έντονες αποδοκιμασίες, ενώ οι περισσότεροι από το ακροατήριο εγκατέλειπαν την αίθουσα φωνάζοντας «να πιάσετε τους κλέφτες».
Ο Γενικός Γραμματέας του Κινήματος απευθυνόμενος σ' αυτούς που αποχωρούσαν από την αίθουσα τους είπε:
-"Κατάλαβα, εσείς είχατε ράψει κοστούμια και περιμένατε να πάρετε θέσεις..."
Η αντίδραση ήταν άμεση:
Διαμαρτυρόμενοι οι συνδικαλιστές που αποχωρούσαν άρχισαν να. πετάνε καρέκλες εναντίον του κ. Ξυνίδη, ενώ ορισμένοι τον πλησίασαν και άρχισαν να τον φτύνουν!!!
Μέσα στον χαμό ο κ. Ξυνίδης συνέχισε να φωνάζει προς τους συνδικαλιστές, αναφέροντας ακόμη και περικοπές του μισθού τους κατά 30%, καθώς και το γεγονός ότι όλοι οι αθλητικοί οργανισμοί θα περάσουν στους ΟΤΑ ή σε ιδιώτες και τότε οι απολύσεις θα είναι περισσότερες, για να καταλήξει:
«Φωνάζετε εσείς, πού να δείτε πόσοι θα φύγουν από το Υπουργείο Υγείας."
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:Αυτό δεν είναι μείζων θέμα για να παίξει στα κανάλια και τα ΜΜΕ; Ο κόσμος έχει φθάσει στο χειρότερο σημείο, σε απόγνωση και φτύνει τους πολιτικούς με όσα του λένε. Όχι άλλα ψέματα!
Αναρτήθηκε από dimoskeratsiniou2008 στις 11:56 μ.μ.
Αναδημοσίευση από το http://dimoskeratsiniou2008.blogspot.com/2010/04/blog-post_21.html
Πέταξαν καρέκλες και έφτυναν τον Ξυνίδη!
O Γραμματέας του Κινήματος Σωκράτης Ξυνίδης στην συγκέντρωση των υπαλλήλων των αθλητικών σταδίων, αφού τόνισε πως μεταφέρει μήνυμα του πρωθυπουργού «ο οποίος δεν κοιμάται κάθε βράδυ και κλαίει» ζητά την στήριξή τους στη κρίσιμη αυτή περίοδο.
«Το κράτος έχει ήδη βυθισθεί» συνέχισε ο κ. Ξυνίδης και ζήτησε από τους συνδικαλιστές να στηρίξουν την Κυβέρνηση ,τονίζοντας:
«Μέχρι τον Ιούνιο θα έχουν απολυθεί 80.000 και σε...
δεύτερη φάση άλλες 300.000» χωρίς να προσδιορίσει από πού θα γίνουν οι απολύσεις.
«Όποιος δεν θέλει να στηρίξει την Κυβέρνηση να αποχωρήσει τώρα από την αίθουσα» πρόσθεσε ο κ. Ξυνίδης για να δεχθεί έντονες αποδοκιμασίες, ενώ οι περισσότεροι από το ακροατήριο εγκατέλειπαν την αίθουσα φωνάζοντας «να πιάσετε τους κλέφτες».
Ο Γενικός Γραμματέας του Κινήματος απευθυνόμενος σ' αυτούς που αποχωρούσαν από την αίθουσα τους είπε:
-"Κατάλαβα, εσείς είχατε ράψει κοστούμια και περιμένατε να πάρετε θέσεις..."
Η αντίδραση ήταν άμεση:
Διαμαρτυρόμενοι οι συνδικαλιστές που αποχωρούσαν άρχισαν να. πετάνε καρέκλες εναντίον του κ. Ξυνίδη, ενώ ορισμένοι τον πλησίασαν και άρχισαν να τον φτύνουν!!!
Μέσα στον χαμό ο κ. Ξυνίδης συνέχισε να φωνάζει προς τους συνδικαλιστές, αναφέροντας ακόμη και περικοπές του μισθού τους κατά 30%, καθώς και το γεγονός ότι όλοι οι αθλητικοί οργανισμοί θα περάσουν στους ΟΤΑ ή σε ιδιώτες και τότε οι απολύσεις θα είναι περισσότερες, για να καταλήξει:
«Φωνάζετε εσείς, πού να δείτε πόσοι θα φύγουν από το Υπουργείο Υγείας."
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:Αυτό δεν είναι μείζων θέμα για να παίξει στα κανάλια και τα ΜΜΕ; Ο κόσμος έχει φθάσει στο χειρότερο σημείο, σε απόγνωση και φτύνει τους πολιτικούς με όσα του λένε. Όχι άλλα ψέματα!
Αναρτήθηκε από dimoskeratsiniou2008 στις 11:56 μ.μ.
Κυριακή 11 Απριλίου 2010
ΣΕΚΙΟΥΡΙΤΑΔΕΣ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Σκηνή: Τζάνειο Νοσοκομείο.
Σενάριο: Ημέρα γενικής εφημερίας.
Μια περιοχή 1.000.000 κατοίκων, από το Περιστέρι ως τον Πειραιά και από την Ελευσίνα ως τη Δυτική Αθήνα, καλύπτεται από ένα μόνο νοσοκομείο. Δεκάδες ασθενείς, συνωστίζονται στον χώρο αναμονής. Τα ασθενοφόρα φέρνουν ασθενείς από ατυχήματα. Το παθολογικό και το χειρουργικό, έχουν την περισσότερη δουλειά. Στην Βραχεία νοσηλεία συνωστισμός επίσης. Η κατάσταση ασφυκτική. Το προσωπικό, ιατροί και νοσηλευτές στα όριά τους. Ο κόσμος αντιδρά και διαμαρτύρεται. Το αντίδοτο στις διαμαρτυρίες είναι η παρουσία ΕΞΙ υπαλλήλων, εταιρείας ασφάλειας και φύλαξης.
Είναι προφανές πως αν υπήρχαν έξι περισσότεροι ιατροί, νοσηλευτές, τραυματιοφορείς, η κατάσταση θα ήταν πολύ καλύτερη και η εξυπηρέτηση αμεσότερη. Οι επιλογές όμως είναι διαφορετικές. Σεκιουριτάδες αντί για νοσηλευτικό προσωπικό.
Η κατάσταση στις εφημερίες επιβαρύνεται από το γεγονός οτι δεκάδες πολίτες που δεν μπορούν να περιμένουν έναν με δυο μήνες τα ραντεβού των τακτικών ιατρείων στα νοσοκομεία ή το ΙΚΑ, επιλέγουν τις εφημερίες για να εξεταστούν ως «επείγοντα».
Η Υγεία «νοσεί» και το ξέρουν όλοι, αλλά οι κυβερνώντες έχουν άλλες προτεραιότητες.
Δευτέρα 5 Απριλίου 2010
"Δρόμος της Αριστεράς"
Διαβάστε στον "Δρόμο" της Μ.Παρασκευής 2 Απριλίου 2010:
«Ραντεβού στα γουναράδικα»
Ελπίδα πως σε αυτή την Αντίσταση δεν θα χάσουμε πάλι…
Του Τάσου Πανταζίδη*
Έτσι αποχαιρετούσε του συναγωνιστές του ο Άρης Βελουχιώτης, προβλέποντας το τέλος του. Σήμερα, στην περίοδο της τριπλής κατοχής (Ecofin, Ε.Κ.Τ., Δ.Ν.Τ.), κάποιοι σίγουρα θα αντισταθούμε (δίνοντας ραντεβού στα γουναράδικα). Παράλληλα, θα εμφανιστούν οι αντίστοιχοι «δoσίλογοι» (συνδικαλιστές, πολιτικοί, δημοσιογράφοι κ.α.). Η ελπίδα μας είναι πως σε αυτή την Αντίσταση, δεν θα χάσουμε πάλι, ούτε οι «προσκυνημένοι» θα επικρατήσουν ξανά.
Χρωστάμε στους Ευρωπαίους μεγαλοκαπιταλιστές ή μας χρωστάνε; Tο 1998, ο Σημίτης υποτίμησε 12,3% τη δραχμή για την ένταξή της στο Μηχανισμό Συναλλαγματικών Ισοτιμιών του Ευρώ. Το 2000 συμφώνησε σε επιπλέον υποτίμηση 3,5% με αποτέλεσμα η τελική ισοτιμία με το ευρώ, να φτάσει τις 340,75 δραχμές, αντί για 331 του Γενάρη 2000 ή 325 το 1998. Το 1981 η ΕΟΚ ήταν σχεδόν ανεπιθύμητη. Μόνο η Ελλάδα & οι: Τουρκία, Ισπανία, Πορτογαλία ήθελαν την ένταξη. Η Ελλάδα τηρούσε όμως τα προσχήματα σταθερού πολιτεύματος και είχε ξεφύγει από την εξαθλίωση. Η ένταξή μας, έδωσε πολιτική και οικονομική ώθηση στην ΕΟΚ. Χώρα με ισχυρή ναυτιλία, αγροτική οικονομία και τουρισμό, εμπορικός κόμβος, σφήνα στα κομμουνιστικά Βαλκάνια και φίλη με τους Άραβες, τους ήταν χρήσιμη. Ταυτόχρονα, οι δυτικοευρωπαίοι, αγόραζαν χωρίς δασμούς τα Ελληνικά αγροτικά προϊόντα και μας έκαναν πελάτες τους για τα βιομηχανικά προϊόντα. Τότε ήταν που η Ελλάδα γέμισε ευρωπαϊκά αυτοκίνητα και ηλεκτρικές συσκευές, εγκαταλείποντας τα Αμερικάνικα που σχεδόν μονοπωλούσαν την ελληνική αγορά.
Οι κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης, δημιούργησαν κομματισμό και πελατειακές σχέσεις, διάβρωσαν το συνεταιριστικό και συνδικαλιστικό κίνημα, ενίσχυσαν την αδιαφάνεια και τη διαφθορά. Αποβιομηχάνισαν τη χώρα, εγκατέλειψαν την αγροτική παραγωγή, υποβάθμισαν τουρισμό, ναυτιλία και μεταφορές. Αυτά συνοδεύτηκαν με πολύ άδικη φορολογία. Ακόμα και ο άπορος πληρώνει ΦΠΑ στο ψωμί, παρά το οτι το Σύνταγμα τον απαλλάσσει. Βέβαια τώρα που όλα κατέρρευσαν, όσοι θησαύρισαν από τις ιδιωτικοποιήσεις, προτείνουν (π.χ. Βγενόπουλος) «Κρατικό Καπιταλισμό», χαρακτηρίζουν αποτυχημένο τον νεοφιλελευθερισμό και ζητάνε συμπράξεις Δημόσιου και ιδιωτικού τομέα (στα κέρδη χώρια, στη ζημιά μαζί). ΠΑΣΟΚ και ΝΔ χρεοκόπησαν και ξεπούλησαν: Ολυμπιακή, ΟΣΕ, Ταμεία, λιμάνια, αεροδρόμια, δρόμους. Στήριξαν την εισφορο/φοροδιαφυγή των Π.Α.Ε.. Υπουργείο Πολιτισμού και ΟΠΑΠ, χρηματοδοτούσαν κομματικούς φίλους. Κρατικές προμήθειες και έργα επιβαρύνονταν με μίζες. Η Κομισιόν, λέει πως δεν κατατέθηκαν επαρκή στοιχεία για τον τρόπο λήψης των –κρυφών- δανείων (περίοδος Σημίτη) από την Goldman Sachs. Τα σκάνδαλα Χρηματιστηρίου και SIEMENS, ακόμα αναζητούν υπεύθυνους. Η εκκλησία μας φόρτωσε τη μισθοδοσία και ασφάλιση του προσωπικού της, αλλά δεν φορολογείται για τα δισεκατομμύρια κερδών της και τα ακίνητα. Τα σκάνδαλα Βατοπεδίου, Τοπλού και «Αλληλεγγύης» ποτέ δεν «πήγαν ταμείο». 5.600.000 ευρώ για τροφή στο Ιράκ, 345.000 για τα θύματα του Λιβάνου και 308.000 για τα θύματα του τσουνάμι, έκαναν φτερά, χωρίς ποτέ να πραγματοποιηθεί έργο. Οι Δημοτικοί Υπάλληλοι, είδαν το Ταμείο τους (με περίπου 2.000.000 ετήσιο πλεόνασμα) να συγχωνεύεται με τον ελλειμματικό ΟΠΑΔ. Παρομοίως «εξαφανίστηκαν» και άλλα πλεονασματικά Ταμεία. Οι τράπεζες το 2009 έλαβαν μερικά δις ευρώ ενίσχυση. Οι εργαζόμενοι όμως πληρώνουν τα ακριβότερα επιτόκια στην Ευρώπη.
Η Ρουμανική κυβέρνηση, ανακοίνωσε την απόλυση 3.000 δημοσίων υπαλλήλων. Εντός δύο ετών θα απολύσει 100.000. Ως αντάλλαγμα θα πάρουν από το ΔΝΤ δάνειο 2,3 δις ευρώ. Στην Ελλάδα οι διεθνείς επόπτες, ζήτησαν περικοπή μισθών και συντάξεων 20% στο Δημόσιο, αύξηση ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και απόλυση 10% των υπηρετούντων στο Δημόσιο. Κάθε ομοιότητα με Ρουμανία, συμπτωματική.
Τα ΜΜΕ, προσπαθούν να μας πείσουν ότι δεν γίνεται αλλιώς. Όταν ο Π.Λαφαζάνης τόλμησε σε τηλεοπτικό πάνελ, να μιλήσει για τα κλεμμένα, οι «δημοσιογράφοι» του επιτέθηκαν: «να μας πείτε τώρα τι κάνουμε. Αφήστε το χτες». Πολύ βολικό για όσους κατάκλεψαν το κράτος. Ο πρωθυπουργός ομολόγησε ότι πρώτο θύμα της «σταθεροποίησης» είναι η εθνική κυριαρχία. Τον Μάη του 1999, στη γαλλική Le Monde, ο Χάνς Όλαφ Χένκελ, πρόεδρος των Γερμανών βιομηχάνων, δήλωνε: «….. κύρια ευεργετική συνέπεια του Ευρώ, είναι ότι εγκαθιστά επ’ άπειρον λιτότητα εισοδημάτων των εργαζομένων στην Ευρώπη. Καμιά Εθνική κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να επιτύχει αυτό το αποτέλεσμα». Το ευρώ δεν μας προστάτεψε από την ακρίβεια, την κερδοσκοπία, τις ελλείψεις σε υγεία, παιδεία, κοινωνικές παροχές. Ότι έχουμε το κατακτήσαμε με αγώνες.
Αυτά τα μέτρα δεν είναι μονόδρομος. Να τους στερήσουμε τη δικαιολογία των «εντολών της Ε.Ε.». Να παλέψουμε για τα δικαιώματά μας. Θέλουμε να ζούμε. Όχι να επιβιώνουμε
Ο αγώνας είναι ο μοναδικός μονόδρομος.
* Ο Τάσος Πανταζίδης είναι Γραμματέας της Εκτελεστικής Επιτροπής των «Οικοσοσιαλιστών Ελλάδας»
και μέλος του Διεθνούς Οικοσοσιαλιστικού Δικτύου.
Σάββατο 3 Απριλίου 2010
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
Ευχές σε όλες και όλους για Ανάσταση, Ανάταση και Αναγέννηση,
δύναμη, αγωνιστικότητα και αποφασιστικότητα,
για καλύτερες μέρες για όλους μας.
Οι αλλαγές στη ζωή μας δεν γίνονται ερήμην μας.
Η Εκτελεστική Επιτροπή των Οικοσοσιαλιστών Ελλάδας
δύναμη, αγωνιστικότητα και αποφασιστικότητα,
για καλύτερες μέρες για όλους μας.
Οι αλλαγές στη ζωή μας δεν γίνονται ερήμην μας.
Η Εκτελεστική Επιτροπή των Οικοσοσιαλιστών Ελλάδας
Σάββατο 20 Μαρτίου 2010
«ΣΕΞ, ΨΕΜΑΤΑ & ΒΙΝΤΕΟΤΑΙΝΙΕΣ»
18 Μαρτίου 2010
ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ "ΜΑΥΡΑ ΠΡΟΒΑΤΑ"
«ΣΕΞ, ΨΕΜΑΤΑ & ΒΙΝΤΕΟΤΑΙΝΙΕΣ»
Ο τίτλος της γνωστής ταινίας του Στήβεν Σόντεμπεργκ, ταιριάζει γάντι στα όσα συμβαίνουν στον Δήμο Νίκαιας.
Στις 16 Μάρτη, ο κος Δήμαρχος κάλεσε τους εργαζόμενους για να τους ενημερώσει σχετικά με την αδυναμία καταβολής του μισθού των μονίμων υπαλλήλων. Απευθυνόμενος στους περίπου 60 εργαζόμενους που παραβρέθηκαν, αφού ενημέρωσε για το οτι τα έσοδα του Δήμου, υπολείπονται κατά πολύ από τις ανάγκες της μισθοδοσίας, μας διευκρίνισε οτι παρά το ότι χρησιμοποιεί για μισθοδοσία όλα τα κονδύλια (ΚΑΠ, ΣΑΤΑ, ανταποδοτικά, χρήματα σχολείων, πρόγραμμα «Θησέας» κλπ) τώρα φτάσαμε στο όριό μας και δεν υπάρχει πια ούτε ένα ευρώ για να πληρώσει μισθούς. Εξήγησε μάλιστα οτι «είμαστε μέσα» πάνω από 1.000.000 ευρώ οπότε είναι αδύνατη κάθε πληρωμή γιατί απλά δεν υπάρχουν χρήματα. Το ίδιο επανέλαβε και την επόμενη μέρα στον υφυπουργό κο Γεώργιο Ντόλιο. Δεν υπάρχουν χρήματα. Ομολόγησε μάλιστα στον υφυπουργό πως χρησιμοποιεί όλα τα έσοδα του Δήμου για μισθοδοσία αλλά τώρα δεν υπάρχουν καθόλου χρήματα. Αν ήταν απλά ένα μέσο πίεσης προς την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου, θα το θεωρούσαμε θεμιτό. Το ίδιο όμως είπε και την προηγούμενη στους εργαζόμενους. Μετά την συνάντηση με τον κο Ντόλιο, ως εκ θαύματος βρέθηκαν τα χρήματα της μισθοδοσίας μας. Αυτά που δεν υπήρχαν. Αυτά τα ΨΕΜΑΤΑ, τα υπερασπίστηκαν και οι συνάδελφοι της Δημοσιοϋπαλληλικής Ενότητας στη Συνέλευση του Συλλόγου μας στις 18 Μάρτη. ΨΕΜΑΤΑ – ΨΕΜΑΤΑ – ΨΕΜΑΤΑ. «Δεν μπορούσε να τα πειράξει γιατί ήταν από άλλο κωδικό» έλεγαν. Μα μας δουλεύουν; Αφού ο ίδιος ο Δήμαρχος ομολόγησε στον υφυπουργό ότι χρησιμοποιεί όλα τα κονδύλια για μισθούς εδώ και χρόνια, τώρα τους έπιασε «κόψιμο» και δεν μπορούσαν να τα χρησιμοποιήσουν; Ο ίδιος δεν μας είπε στις 16 πως δεν υπάρχουν ούτε από άλλους πόρους;
Η Δημοσιοϋπαλληλική Ενότητα μοίρασε στη Συνέλευσή μας μια ανακοίνωση. Σε αυτήν τα ΨΕΜΑΤΑ συνεχίστηκαν. Παρουσίασαν ως επιτυχία της κινητοποίησης τα εξής: την άμεση απόδοση των ΚΑΠ και της ΣΑΤΑ. Αυτό είναι ψέμα γιατί αυτά θα καταβληθούν όπως και στους άλλους Δήμους. Έγραψαν επίσης πως ο υφυπουργός υποσχέθηκε πάγωμα των τοκοχρεολυσίων. ΨΕΜΑ επίσης. Ο κος Ντόλιος είπε ότι δεν συστήνει κάτι τέτοιο καθώς τα ποσά αυτά θα αυξήσουν το βάρος μελλοντικών δόσεων, αλλά αν αυτό θέλει ο Δήμαρχος, «θα τον φέρει σε επαφή με τον Πρόεδρο του Ταμείου Παρακαταθηκών & Δανείων» άμεσα, ώστε να γίνει διακανονισμός με αυτόν. Καμία άλλη υπόσχεση δεν δόθηκε. Επίσης, παρουσιάστηκε ως αποτέλεσμα η «εξέταση της χρηματοδότησης της μισθοδοσίας των ΑΜΕΑ που μονιμοποιήθηκαν με το Π.Δ. 164». Αυτό είναι μια μετάφραση των λεγομένων του Διευθυντή του Υπουργείου, «τραβηγμένη από τα μαλιά». Αυτό που ειπώθηκε στην πραγματικότητα, ήταν μια απάντηση στο αίτημα του Δήμου για χρηματοδότηση των μονιμοποιηθέντων με το ΠΔ 164. Μας ενημέρωσαν λοιπόν πως ο Δήμος μας χρηματοδοτείται με περίπου 400.000 ευρώ επιπλέον για τους του Π.Δ.164 που απασχολούνται σε κοινωνικές υπηρεσίες, δηλαδή σχολικούς φύλακες και ΑΜΕΑ. Όταν ο Δήμαρχος ανταπάντησε πως δεν χρηματοδοτείται η μισθοδοσία των ΑΜΕΑ, ο δντης απάντησε πως θα εξεταστεί αυτό αν είναι όντως έτσι.
Ένα άλλο κρίσιμο ζήτημα τέθηκε σχετικά με την αναγκαιότητα μονιμοποίησης των περίπου 330 συναδέλφων που τακτοποιήθηκαν με το ΠΔ 164. Ο υφυπουργός προσπαθώντας να καταλάβει πως διογκώθηκε το οικονομικό πρόβλημα, ρώτησε: «τους χρειαζόσουν τόσους υπαλλήλους Δήμαρχε;», ξεκαθαρίζοντας παράλληλα ότι δεν τίθεται κανένα ζήτημα για την δουλειά τους ή τον μισθό τους. Ο «κομμουνιστής» κος Μπενετάτος όμως, αντί να απαντήσει ευθαρσώς ΝΑΙ, κόβοντας κάθε συζήτηση για το προσωπικό, είπε: «δεν θα απαντήσω εγώ για τον αν χρειάζονταν αυτοί οι εργαζόμενοι στον Δήμο. Εγώ δεν έκανα προσλήψεις. Τους βρήκα». ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ. Ευτυχώς την παρτίδα έσωσαν οι εργαζόμενοι. Από τους παρευρισκομένους, ο Τάσος Πανταζίδης (με δική του πρωτοβουλία συμμετέχων) δήλωσε πως δεν δεχόμαστε καμία συζήτηση για το καθεστώς των εργαζόμενων, οι εργαζόμενοι είναι απαραίτητοι στον Δήμο, προσφέρουν απαραίτητες υπηρεσίες στους πολίτες και (επειδή ο κος Ντόλιος ρώτησε αν οι 1000 εργαζόμενοι είναι πολλοί για τη Νίκαια) παρά το μέγεθος του Δήμου, απασχολούμε περίπου τον ίδιο αριθμό υπαλλήλων με όμορους πολύ μικρότερους Δήμους παρά το ότι έχουμε μεγαλύτερες ανάγκες. Προς τιμή της, η συναδέλφισσα Τασούλα Μιχαηλίδου (επελέγη από τον Δήμαρχο να συμμετάσχει στη συνάντηση), παρενέβη επίσης (σε αντίθεση με τον «σύντροφο» Μπενετάτο) και στο ερώτημα του υφυπουργού απάντησε «βεβαίως τους χρειαζόμασταν. Χρειαζόμαστε κι άλλους». Ο κος Μπενετάτος όμως, για μια ακόμα φορά, αντί να αντιμετωπίσει τους εργαζόμενους ως πλούτο για την πόλη, τους αντιμετώπισε ως βάρος. Το ίδιο υπονοεί στις ομιλίες του προς εμάς, το ίδιο λέει στις Λαϊκές και σε συγκεντρώσεις.
Ο υφυπουργός, απέρριψε τις προτάσεις του Δημάρχου για παραγραφή των δανείων, απόδοση των παρακρατηθέντων κλπ. Για το αόριστο των «υποσχέσεων» του υφυπουργού, απόδειξη είναι και οι ΒΙΝΤΕΟΤΑΙΝΙΕΣ του 902 που μετέδωσε τις δηλώσεις του κου Μπενετάτου έξω από το γραφείο του υπουργού.
Η Δημοσιοϋπαλληλική Ενότητα, στην ανακοίνωσή της λέει επίσης πως η πλειοψηφία του ΔΣ του Συλλόγου μας «άλλαξαν το πλαίσιο διεκδίκησης» «μόλις διαφάνηκε η πρόθεση αποδοχής των αιτημάτων από τη Διοίκηση» !!!!!!!!! Μας δουλεύουν και πάλι. Δεν άκουσαν άραγε τον σύντροφό τους Δήμαρχο που δήλωσε σε όλους μας δυο μέρες πριν πως δεν υπάρχει θέμα υπαναχώρησης στο κόψιμο των ημερομισθίων της επίσχεσης και πως η δικηγόρος των αορίστου κακώς δέσμευσε τα χρήματα που τους είχαν επιδικάσει τα δικαστήρια; Δεν άκουσαν, δεν κατάλαβαν ή δεν θέλουν να καταλάβουν; Όσο για το οτι «χαιρετίζουν τη συμμετοχή των συναδέλφων από όλο το πολιτικό φάσμα», να είναι σίγουροι ότι το λοιπό «πολιτικό φάσμα» καταδικάζει τις πρακτικές του Δημάρχου. Συμμετείχαμε στην παράσταση στον υφυπουργό (όχι δα και «κινητοποίηση») μόνο και μόνο για να μπορούμε να διασταυρώσουμε την αλήθεια και να καταγγέλλουμε –όπως τώρα- τα ΨΕΜΑΤΑ.
Τέλος να αναφερθούμε και στις προθέσεις του Υπουργείου. Ο υφυπουργός ξεκαθάρισε πως το οικονομικό πρόβλημα του Δήμου Νίκαιας «είναι θέμα αριθμητικής». Μας τόνισαν πως μία από τις βάσεις του προβλήματος είναι τα λίγα ίδια έσοδα και το ότι βασιζόμαστε κατά περίπου 75% στην κρατική χρηματοδότηση, ενώ ο μέσος όρος στη χώρα είναι το 45%. Έδωσαν δηλαδή το μήνυμα πως πρέπει να μην υπολογίζουμε για πολύ στο κράτος. Ο Δήμος μας όντως έχει αποδειχθεί ανίκανος στο να μειώσει δραστικά τα περιττά έσοδα και να αυξήσει τα έσοδα χωρίς να πλήξει τους πολίτες. Η λύση όμως δεν μπορεί να δοθεί χωρίς άμεση και δραστική θεσμική παρέμβαση της πολιτείας. Το πρόβλημα του Δήμου μας δεν είναι μόνο η αναξιοπιστία του Δημάρχου, η εχθρότητα που έχει επιδείξει στους εργαζόμενους, η απαξίωση των υπηρεσιακών παραγόντων, οι διοικητικές παρατυπίες, οι εκδικητικές μετακινήσεις και διώξεις εργαζομένων και όλα τα άλλα που βιώνουμε εδώ και επτά χρόνια. Ευθύνες έχουν και οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που ανέχθηκαν, συντήρησαν και ενίσχυσαν την κακή λειτουργία και που δεν «έβαλαν στη θέση τους» τους παράτυπους ή παράνομους.
Συνάδελφοι, ζούμε το δράμα της προεκλογικής περιόδου. Δυστυχώς για μας, το Νοέμβρη έχουμε Δημοτικές εκλογές και ένα μέρος της προεκλογικής αντιπαράθεσης μεταφέρεται στα συνδικαλιστικά μας, καθώς πολλοί παίζουν και αυτό το χαρτί, μεταφέροντάς μας ψέματα ή μισές αλήθειες, προερχόμενοι από όλες τις πλευρές. Πρέπει να απαλλαγούμε από αυτές τις λογικές. Τα προβλήματα των εργαζόμενων, συνταξιούχων, ανέργων, σπουδαζόντων, είναι κοινά. Οι κυβερνώντες σε Ελλάδα και Ευρώπη, έχουν βάλει στόχο την αφαίμαξή μας. Μας κλέβουν κατακτήσεις δεκαετιών με πρόσχημα την κρίση. Μας αντιμετωπίζουν ως πλούσιους και τεμπέληδες χωρίς να ενοχλούν την πάμπλουτη Εκκλησία, τους Βιομήχανους, τους Τραπεζίτες, τους Εφοπλιστές, τις ΠΑΕ και όλους όσους πλούτιζαν τόσα χρόνια εις βάρος μας. Ενωμένοι πρέπει να αγωνιστούμε για τα δίκαιά μας. Η κρίση είναι δική τους και όχι δική μας. Ας βρούνε τα κλεμμένα, τα κρυμμένα και τα χαρισμένα, τις μίζες και τα «δώρα» και μετά να μας ζητήσουν «θυσίες». Αφού δεν μοιραστήκαμε τα κέρδη τους, γιατί να μοιραστούμε τις ζημιές τους;
ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ – ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ.
ΣΤΗ ΝΕΑ ΚΑΤΟΧΗ, ΑΠΟΜΟΝΩΣΤΕ ΤΟΥΣ ΔΟΣΙΛΟΓΟΥΣ & ΤΟΥΣ ΔΙΑΣΠΑΣΤΕΣ.
Υ.Γ.: Δεν αναφέρθηκε τίποτα για το πρώτο μέρος του τίτλου του κειμένου, το ΣΕΞ. Ίσως μπορεί να συνδεθεί (ίσως λέμε) με τις προθέσεις της Κυβέρνησης του Γ.Α.Π. και της Διοίκησης Μπενετάτου.
ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ "ΜΑΥΡΑ ΠΡΟΒΑΤΑ"
«ΣΕΞ, ΨΕΜΑΤΑ & ΒΙΝΤΕΟΤΑΙΝΙΕΣ»
Ο τίτλος της γνωστής ταινίας του Στήβεν Σόντεμπεργκ, ταιριάζει γάντι στα όσα συμβαίνουν στον Δήμο Νίκαιας.
Στις 16 Μάρτη, ο κος Δήμαρχος κάλεσε τους εργαζόμενους για να τους ενημερώσει σχετικά με την αδυναμία καταβολής του μισθού των μονίμων υπαλλήλων. Απευθυνόμενος στους περίπου 60 εργαζόμενους που παραβρέθηκαν, αφού ενημέρωσε για το οτι τα έσοδα του Δήμου, υπολείπονται κατά πολύ από τις ανάγκες της μισθοδοσίας, μας διευκρίνισε οτι παρά το ότι χρησιμοποιεί για μισθοδοσία όλα τα κονδύλια (ΚΑΠ, ΣΑΤΑ, ανταποδοτικά, χρήματα σχολείων, πρόγραμμα «Θησέας» κλπ) τώρα φτάσαμε στο όριό μας και δεν υπάρχει πια ούτε ένα ευρώ για να πληρώσει μισθούς. Εξήγησε μάλιστα οτι «είμαστε μέσα» πάνω από 1.000.000 ευρώ οπότε είναι αδύνατη κάθε πληρωμή γιατί απλά δεν υπάρχουν χρήματα. Το ίδιο επανέλαβε και την επόμενη μέρα στον υφυπουργό κο Γεώργιο Ντόλιο. Δεν υπάρχουν χρήματα. Ομολόγησε μάλιστα στον υφυπουργό πως χρησιμοποιεί όλα τα έσοδα του Δήμου για μισθοδοσία αλλά τώρα δεν υπάρχουν καθόλου χρήματα. Αν ήταν απλά ένα μέσο πίεσης προς την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου, θα το θεωρούσαμε θεμιτό. Το ίδιο όμως είπε και την προηγούμενη στους εργαζόμενους. Μετά την συνάντηση με τον κο Ντόλιο, ως εκ θαύματος βρέθηκαν τα χρήματα της μισθοδοσίας μας. Αυτά που δεν υπήρχαν. Αυτά τα ΨΕΜΑΤΑ, τα υπερασπίστηκαν και οι συνάδελφοι της Δημοσιοϋπαλληλικής Ενότητας στη Συνέλευση του Συλλόγου μας στις 18 Μάρτη. ΨΕΜΑΤΑ – ΨΕΜΑΤΑ – ΨΕΜΑΤΑ. «Δεν μπορούσε να τα πειράξει γιατί ήταν από άλλο κωδικό» έλεγαν. Μα μας δουλεύουν; Αφού ο ίδιος ο Δήμαρχος ομολόγησε στον υφυπουργό ότι χρησιμοποιεί όλα τα κονδύλια για μισθούς εδώ και χρόνια, τώρα τους έπιασε «κόψιμο» και δεν μπορούσαν να τα χρησιμοποιήσουν; Ο ίδιος δεν μας είπε στις 16 πως δεν υπάρχουν ούτε από άλλους πόρους;
Η Δημοσιοϋπαλληλική Ενότητα μοίρασε στη Συνέλευσή μας μια ανακοίνωση. Σε αυτήν τα ΨΕΜΑΤΑ συνεχίστηκαν. Παρουσίασαν ως επιτυχία της κινητοποίησης τα εξής: την άμεση απόδοση των ΚΑΠ και της ΣΑΤΑ. Αυτό είναι ψέμα γιατί αυτά θα καταβληθούν όπως και στους άλλους Δήμους. Έγραψαν επίσης πως ο υφυπουργός υποσχέθηκε πάγωμα των τοκοχρεολυσίων. ΨΕΜΑ επίσης. Ο κος Ντόλιος είπε ότι δεν συστήνει κάτι τέτοιο καθώς τα ποσά αυτά θα αυξήσουν το βάρος μελλοντικών δόσεων, αλλά αν αυτό θέλει ο Δήμαρχος, «θα τον φέρει σε επαφή με τον Πρόεδρο του Ταμείου Παρακαταθηκών & Δανείων» άμεσα, ώστε να γίνει διακανονισμός με αυτόν. Καμία άλλη υπόσχεση δεν δόθηκε. Επίσης, παρουσιάστηκε ως αποτέλεσμα η «εξέταση της χρηματοδότησης της μισθοδοσίας των ΑΜΕΑ που μονιμοποιήθηκαν με το Π.Δ. 164». Αυτό είναι μια μετάφραση των λεγομένων του Διευθυντή του Υπουργείου, «τραβηγμένη από τα μαλιά». Αυτό που ειπώθηκε στην πραγματικότητα, ήταν μια απάντηση στο αίτημα του Δήμου για χρηματοδότηση των μονιμοποιηθέντων με το ΠΔ 164. Μας ενημέρωσαν λοιπόν πως ο Δήμος μας χρηματοδοτείται με περίπου 400.000 ευρώ επιπλέον για τους του Π.Δ.164 που απασχολούνται σε κοινωνικές υπηρεσίες, δηλαδή σχολικούς φύλακες και ΑΜΕΑ. Όταν ο Δήμαρχος ανταπάντησε πως δεν χρηματοδοτείται η μισθοδοσία των ΑΜΕΑ, ο δντης απάντησε πως θα εξεταστεί αυτό αν είναι όντως έτσι.
Ένα άλλο κρίσιμο ζήτημα τέθηκε σχετικά με την αναγκαιότητα μονιμοποίησης των περίπου 330 συναδέλφων που τακτοποιήθηκαν με το ΠΔ 164. Ο υφυπουργός προσπαθώντας να καταλάβει πως διογκώθηκε το οικονομικό πρόβλημα, ρώτησε: «τους χρειαζόσουν τόσους υπαλλήλους Δήμαρχε;», ξεκαθαρίζοντας παράλληλα ότι δεν τίθεται κανένα ζήτημα για την δουλειά τους ή τον μισθό τους. Ο «κομμουνιστής» κος Μπενετάτος όμως, αντί να απαντήσει ευθαρσώς ΝΑΙ, κόβοντας κάθε συζήτηση για το προσωπικό, είπε: «δεν θα απαντήσω εγώ για τον αν χρειάζονταν αυτοί οι εργαζόμενοι στον Δήμο. Εγώ δεν έκανα προσλήψεις. Τους βρήκα». ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ. Ευτυχώς την παρτίδα έσωσαν οι εργαζόμενοι. Από τους παρευρισκομένους, ο Τάσος Πανταζίδης (με δική του πρωτοβουλία συμμετέχων) δήλωσε πως δεν δεχόμαστε καμία συζήτηση για το καθεστώς των εργαζόμενων, οι εργαζόμενοι είναι απαραίτητοι στον Δήμο, προσφέρουν απαραίτητες υπηρεσίες στους πολίτες και (επειδή ο κος Ντόλιος ρώτησε αν οι 1000 εργαζόμενοι είναι πολλοί για τη Νίκαια) παρά το μέγεθος του Δήμου, απασχολούμε περίπου τον ίδιο αριθμό υπαλλήλων με όμορους πολύ μικρότερους Δήμους παρά το ότι έχουμε μεγαλύτερες ανάγκες. Προς τιμή της, η συναδέλφισσα Τασούλα Μιχαηλίδου (επελέγη από τον Δήμαρχο να συμμετάσχει στη συνάντηση), παρενέβη επίσης (σε αντίθεση με τον «σύντροφο» Μπενετάτο) και στο ερώτημα του υφυπουργού απάντησε «βεβαίως τους χρειαζόμασταν. Χρειαζόμαστε κι άλλους». Ο κος Μπενετάτος όμως, για μια ακόμα φορά, αντί να αντιμετωπίσει τους εργαζόμενους ως πλούτο για την πόλη, τους αντιμετώπισε ως βάρος. Το ίδιο υπονοεί στις ομιλίες του προς εμάς, το ίδιο λέει στις Λαϊκές και σε συγκεντρώσεις.
Ο υφυπουργός, απέρριψε τις προτάσεις του Δημάρχου για παραγραφή των δανείων, απόδοση των παρακρατηθέντων κλπ. Για το αόριστο των «υποσχέσεων» του υφυπουργού, απόδειξη είναι και οι ΒΙΝΤΕΟΤΑΙΝΙΕΣ του 902 που μετέδωσε τις δηλώσεις του κου Μπενετάτου έξω από το γραφείο του υπουργού.
Η Δημοσιοϋπαλληλική Ενότητα, στην ανακοίνωσή της λέει επίσης πως η πλειοψηφία του ΔΣ του Συλλόγου μας «άλλαξαν το πλαίσιο διεκδίκησης» «μόλις διαφάνηκε η πρόθεση αποδοχής των αιτημάτων από τη Διοίκηση» !!!!!!!!! Μας δουλεύουν και πάλι. Δεν άκουσαν άραγε τον σύντροφό τους Δήμαρχο που δήλωσε σε όλους μας δυο μέρες πριν πως δεν υπάρχει θέμα υπαναχώρησης στο κόψιμο των ημερομισθίων της επίσχεσης και πως η δικηγόρος των αορίστου κακώς δέσμευσε τα χρήματα που τους είχαν επιδικάσει τα δικαστήρια; Δεν άκουσαν, δεν κατάλαβαν ή δεν θέλουν να καταλάβουν; Όσο για το οτι «χαιρετίζουν τη συμμετοχή των συναδέλφων από όλο το πολιτικό φάσμα», να είναι σίγουροι ότι το λοιπό «πολιτικό φάσμα» καταδικάζει τις πρακτικές του Δημάρχου. Συμμετείχαμε στην παράσταση στον υφυπουργό (όχι δα και «κινητοποίηση») μόνο και μόνο για να μπορούμε να διασταυρώσουμε την αλήθεια και να καταγγέλλουμε –όπως τώρα- τα ΨΕΜΑΤΑ.
Τέλος να αναφερθούμε και στις προθέσεις του Υπουργείου. Ο υφυπουργός ξεκαθάρισε πως το οικονομικό πρόβλημα του Δήμου Νίκαιας «είναι θέμα αριθμητικής». Μας τόνισαν πως μία από τις βάσεις του προβλήματος είναι τα λίγα ίδια έσοδα και το ότι βασιζόμαστε κατά περίπου 75% στην κρατική χρηματοδότηση, ενώ ο μέσος όρος στη χώρα είναι το 45%. Έδωσαν δηλαδή το μήνυμα πως πρέπει να μην υπολογίζουμε για πολύ στο κράτος. Ο Δήμος μας όντως έχει αποδειχθεί ανίκανος στο να μειώσει δραστικά τα περιττά έσοδα και να αυξήσει τα έσοδα χωρίς να πλήξει τους πολίτες. Η λύση όμως δεν μπορεί να δοθεί χωρίς άμεση και δραστική θεσμική παρέμβαση της πολιτείας. Το πρόβλημα του Δήμου μας δεν είναι μόνο η αναξιοπιστία του Δημάρχου, η εχθρότητα που έχει επιδείξει στους εργαζόμενους, η απαξίωση των υπηρεσιακών παραγόντων, οι διοικητικές παρατυπίες, οι εκδικητικές μετακινήσεις και διώξεις εργαζομένων και όλα τα άλλα που βιώνουμε εδώ και επτά χρόνια. Ευθύνες έχουν και οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που ανέχθηκαν, συντήρησαν και ενίσχυσαν την κακή λειτουργία και που δεν «έβαλαν στη θέση τους» τους παράτυπους ή παράνομους.
Συνάδελφοι, ζούμε το δράμα της προεκλογικής περιόδου. Δυστυχώς για μας, το Νοέμβρη έχουμε Δημοτικές εκλογές και ένα μέρος της προεκλογικής αντιπαράθεσης μεταφέρεται στα συνδικαλιστικά μας, καθώς πολλοί παίζουν και αυτό το χαρτί, μεταφέροντάς μας ψέματα ή μισές αλήθειες, προερχόμενοι από όλες τις πλευρές. Πρέπει να απαλλαγούμε από αυτές τις λογικές. Τα προβλήματα των εργαζόμενων, συνταξιούχων, ανέργων, σπουδαζόντων, είναι κοινά. Οι κυβερνώντες σε Ελλάδα και Ευρώπη, έχουν βάλει στόχο την αφαίμαξή μας. Μας κλέβουν κατακτήσεις δεκαετιών με πρόσχημα την κρίση. Μας αντιμετωπίζουν ως πλούσιους και τεμπέληδες χωρίς να ενοχλούν την πάμπλουτη Εκκλησία, τους Βιομήχανους, τους Τραπεζίτες, τους Εφοπλιστές, τις ΠΑΕ και όλους όσους πλούτιζαν τόσα χρόνια εις βάρος μας. Ενωμένοι πρέπει να αγωνιστούμε για τα δίκαιά μας. Η κρίση είναι δική τους και όχι δική μας. Ας βρούνε τα κλεμμένα, τα κρυμμένα και τα χαρισμένα, τις μίζες και τα «δώρα» και μετά να μας ζητήσουν «θυσίες». Αφού δεν μοιραστήκαμε τα κέρδη τους, γιατί να μοιραστούμε τις ζημιές τους;
ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ – ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ.
ΣΤΗ ΝΕΑ ΚΑΤΟΧΗ, ΑΠΟΜΟΝΩΣΤΕ ΤΟΥΣ ΔΟΣΙΛΟΓΟΥΣ & ΤΟΥΣ ΔΙΑΣΠΑΣΤΕΣ.
Υ.Γ.: Δεν αναφέρθηκε τίποτα για το πρώτο μέρος του τίτλου του κειμένου, το ΣΕΞ. Ίσως μπορεί να συνδεθεί (ίσως λέμε) με τις προθέσεις της Κυβέρνησης του Γ.Α.Π. και της Διοίκησης Μπενετάτου.
Δευτέρα 15 Μαρτίου 2010
Τα "Μαύρα Πρόβατα" για τους υπαλλήλους των Δήμων και τον Δήμο Νίκαιας
ΣΑΣ ΠΡΟΚΑΛΟΥΜΕ
Κύριε ΔΗΜΑΡΧΕ, ΑΠΟΔΕΙΞΤΕ ΕΜΠΡΑΚΤΑ
ΟΤΙ ΕΙΣΤΕ «ΦΙΛΕΡΓΑΤΙΚΟΣ»
Η τριπλή επιτήρηση / οικονομικός έλεγχος από Ecofin – ΕΚΤ – ΔΝΤ, «επιβάλει» κατά το επόμενο διάστημα στις κυβερνήσεις, ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ στον Δημόσιο Τομέα. Η Ρουμανία «εξαναγκάστηκε» πριν από δυο εβδομάδες να ανακοινώσει την απόλυση 3.000 δημοσίων υπαλλήλων (από τους 100.000 που θα απολυθούν κατά την επόμενη διετία) προκειμένου να πάρει από το ΔΝΤ, δάνειο 2,5 δις ευρώ.
Για την Ελλάδα προβλέπεται μείωση κατά 10% του αριθμού των υπηρετούντων στο Δημόσιο. Στο πνεύμα αυτό ήταν και οι γνωστές δηλώσεις Πάγκαλου σχετικά με την άρση της μονιμότητας. Πρώτο θύμα θα είναι οι εργαζόμενοι των Δημοτικών επιχειρήσεων και των Νομικών Προσώπων (Νοσοκομεία, διάφοροι Δημόσιοι Φορείς, Νομικά Πρόσωπα Δήμων) με αφετηρία τις συνενώσεις ή καταργήσεις που θα επιβάλουν με όχημα τον «Καλλικράτη».
Οι εργαζόμενοι έχουν γίνει στόχος Κυβέρνησης – Ε.Ε.. Εμείς έχουμε ηθική και ταξική υποχρέωση να προστατεύσουμε και να στηρίξουμε τους συναδέλφους μας.
Κύριε Δήμαρχε, ισχυρίζεστε ότι είστε υπερασπιστής των Εργαζόμενων, ενάντια στα σχέδια των Κυβερνώντων.
Η πρόκληση είναι μπροστά σας: Προβείτε άμεσα στη μετάταξη των εργαζόμενων των Νομικών Προσώπων του Δήμου μας, στον Δήμο, ώστε να τους προστατέψετε από μελλοντικό κίνδυνο που θα απειλεί τη δουλειά και το μισθό τους. Μην κωλυσιεργείτε. Ενημερώστε τους εργαζόμενους και υπογράψτε τις αιτήσεις τους για μετάταξη.
Κε Μπενετάτε: Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα.
15/3/2010
Συνδικαλιστική Αντικαπιταλιστική Παράταξη ΜΑΥΡΑ ΠΡΟΒΑΤΑ
Κύριε ΔΗΜΑΡΧΕ, ΑΠΟΔΕΙΞΤΕ ΕΜΠΡΑΚΤΑ
ΟΤΙ ΕΙΣΤΕ «ΦΙΛΕΡΓΑΤΙΚΟΣ»
Η τριπλή επιτήρηση / οικονομικός έλεγχος από Ecofin – ΕΚΤ – ΔΝΤ, «επιβάλει» κατά το επόμενο διάστημα στις κυβερνήσεις, ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ στον Δημόσιο Τομέα. Η Ρουμανία «εξαναγκάστηκε» πριν από δυο εβδομάδες να ανακοινώσει την απόλυση 3.000 δημοσίων υπαλλήλων (από τους 100.000 που θα απολυθούν κατά την επόμενη διετία) προκειμένου να πάρει από το ΔΝΤ, δάνειο 2,5 δις ευρώ.
Για την Ελλάδα προβλέπεται μείωση κατά 10% του αριθμού των υπηρετούντων στο Δημόσιο. Στο πνεύμα αυτό ήταν και οι γνωστές δηλώσεις Πάγκαλου σχετικά με την άρση της μονιμότητας. Πρώτο θύμα θα είναι οι εργαζόμενοι των Δημοτικών επιχειρήσεων και των Νομικών Προσώπων (Νοσοκομεία, διάφοροι Δημόσιοι Φορείς, Νομικά Πρόσωπα Δήμων) με αφετηρία τις συνενώσεις ή καταργήσεις που θα επιβάλουν με όχημα τον «Καλλικράτη».
Οι εργαζόμενοι έχουν γίνει στόχος Κυβέρνησης – Ε.Ε.. Εμείς έχουμε ηθική και ταξική υποχρέωση να προστατεύσουμε και να στηρίξουμε τους συναδέλφους μας.
Κύριε Δήμαρχε, ισχυρίζεστε ότι είστε υπερασπιστής των Εργαζόμενων, ενάντια στα σχέδια των Κυβερνώντων.
Η πρόκληση είναι μπροστά σας: Προβείτε άμεσα στη μετάταξη των εργαζόμενων των Νομικών Προσώπων του Δήμου μας, στον Δήμο, ώστε να τους προστατέψετε από μελλοντικό κίνδυνο που θα απειλεί τη δουλειά και το μισθό τους. Μην κωλυσιεργείτε. Ενημερώστε τους εργαζόμενους και υπογράψτε τις αιτήσεις τους για μετάταξη.
Κε Μπενετάτε: Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα.
15/3/2010
Συνδικαλιστική Αντικαπιταλιστική Παράταξη ΜΑΥΡΑ ΠΡΟΒΑΤΑ
Πέμπτη 11 Μαρτίου 2010
Για το νόμο-έκτρωμα
Μειώσεις αποδοχών εξαιτίας περικοπών σε επιδόματα και δώρα Πάσχα, Χριστουγέννων και επίδομα αδείας κατά 700-7.500 ευρώ ετησίως για 900.000 υπαλλήλους και λειτουργούς του στενού και ευρύτερου δημόσιου τομέα προκαλούν τα μέτρα-σοκ της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Εκτός από τις μειώσεις αποδοχών, η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ αποφάσισε αυξήσεις από 15-20% στους ειδικούς φόρους κατανάλωσης για καύσιμα, ποτά, τσιγάρα, αύξηση έως και 2% στον ΦΠΑ, επιβολή φόρου κατανάλωσης στο ηλεκτρικό ρεύμα, έκτακτη εισφορά 1% στα καθαρά εισοδήματα άνω των 100.000 ευρώ. Ακόμη, παγώνουν οι συντάξεις σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα (για δεύτερη συνεχή χρονιά). Αναστέλλονται οι προσλήψεις στον δημόσιο τομέα για το 2010 και περιορίζονται για το 2011-2013 με βάση τον κανόνα μία πρόσληψη για κάθε πέντε αποχωρήσεις. Επιδοτούνται οι εργοδοτικές εισφορές έως και 100% για πρόσληψη ανέργων και για διατήρηση θέσεων εργασίας με κονδύλι συνολικού ύψους 756 εκ. μέσω υπουργικών αποφάσεων. Ρυθμίζονται ευνοϊκά τα χρέη των εργοδοτών προς τα ασφαλιστικά ταμεία.
Ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρας, στην ομιλία του τόνισε ότι η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ εξαπάτησε τους πολίτες αφού υφάρπαξε την ψήφο τους με μια ρητορική στον αντίποδα των αντικοινωνικών μέτρων που παίρνει σήμερα. Το συντριπτικά υψηλό ποσοστό του 70% των πολιτών διαφωνεί με τα άδικα μέτρα. Οι μόνοι που έμειναν να τα στηρίζουν είναι ο κ. Μητσοτάκης και ο κ. Καρατζαφέρης! Ο Αλ. Τσίπρας καταλόγισε στην κυβέρνηση ευθύνες διότι ήταν αυτή που μιλώντας πρώτη για χρεωκοπία (ο πρωθυπουργός σε υπουργικό συμβούλιου ήδη από τον περασμένο Νοέμβριο) έστρωσε το χαλί στους κερδοσκόπους, τους οποίους στη συνέχεια προσπαθεί να εξευμενίσει με τα σημερινά μέτρα κοινωνικής χρεοκοπίας, ύφεσης, φτώχειας και εφιαλτικής ανεργίας. Επίσης, έθεσε στην κυβέρνηση τα εξής ερωτήματα:
Α) Γιατί δεν κινδυνεύουν με χρεοκοπία μια σειρά από χώρες που έχουν συνολικό χρέος, δημόσιο και ιδιωτικό, πολύ μεγαλύτερο από το δικό μας; Το οποίο δικό μας είναι κοντά στον μέσο ευρωπαϊκό όρο της ευρωζώνης περίπου 175% του ΑΕΠ; Γιατί δεν χρεοκοπεί η Ολλανδία με 234%, η Ιρλανδία με 222%, το Βέλγιο με 219%, η Ισπανία με 207%, η Πορτογαλία με 197%, η Ιταλία με 194% και θα χρεοκοπήσουμε εμείς με 175% συνολικό (δημόσιο και ιδιωτικό) χρέος;
Β) Γιατί η κυβέρνηση επιλέγει να θυσιάζει τις κοινωνικές κατακτήσεις δεκαετιών, βάζοντας σε τροχιά διάλυσης την ελληνική κοινωνία, βυθίζοντάς την στην ανεργία και στη φτώχεια, και δεν ακολουθεί τον αριστερό δρόμο αντιμετώπισης της κρίσης που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ; Γιατί η κυβέρνηση δεν συμμαχεί με άλλες χώρες της ΕΕ που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα ώστε να πιέσει για ορθολογικούς όρους δανεισμού; Γιατί η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ δε προχωράει άμεσα στην αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής με επιβολή πόθεν έσχες στην αγορά μετοχών, ομολόγων, και στην ίδρυση και αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου των ΑΕ; Γιατί δεν προχωρά στην άμεση και καθολική απαγόρευση της λειτουργίας των offshore εταιρειών στη χώρα μας, με παράλληλη βέβαια δραστηριοποίηση σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ώστε οι εταιρείες αυτές να απαγορευτούν σε όλη την Ε.Ε. Γιατί η κυβέρνηση αποφεύγει να κάνει το οτιδήποτε που θα στενοχωρούσε τις τράπεζες, αρνούμενη να συζητήσει την έκδοση ομολόγου για εσωτερικό δανεισμό, που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα τοκογλυφίας; Γιατί να μην αυξηθεί ο φόρος που πληρώνουν οι τράπεζες οι οποίες έγραψαν κέρδη σχεδόν τρία δις το 2009; Γιατί να μην αυξηθεί ο συντελεστής φορολογίας των κερδών στο 45% όπου ήταν πριν την κυβέρνηση της ΝΔ; Ώστε να εξοικονομηθούν 2 περίπου δις μόνο από τις τριακόσιες πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις ; (με βάση τις φορολογικές δηλώσεις του 2008). Γιατί να μην φορολογηθεί η εκκλησιαστική περιουσία; Γιατί να μην μειωθούν οι εξοπλιστικές δαπάνες κατά 50% οι οποίες είναι 4,1-4,3 % ΑΕΠ κάθε έτος (10 δις περίπου το χρόνο) για τα επόμενα χρόνια. Έτσι θα γλιτώσουμε όσα υποτίθεται ότι θα γλιτώσουμε από τις περικοπές. Ακούσαμε μια δήλωση θετική από τον πρωθυπουργό της Τουρκίας, αλλά τίποτα από τον έλληνα πρωθυπουργό.
Στα ερωτήματα αυτά, η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, αντί να δώσει στοιχειωδώς πειστικές απαντήσεις, προτίμησε, δια στόματος υπουργού Οικονομικών, την αλαζονεία, τον αυταρχισμό και τις ύβρεις: «Άκουσα τον Πρόεδρο του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. και ειλικρινά, κατάλαβα για πρώτη φορά ότι υπάρχει άγνοια της πραγματικότητας. Ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. δεν αντιλαμβάνεται που βρίσκεται η χώρα.»
Βέβαια νωρίτερα ο Αλ. Τσίπρας, απευθυνόμενος στους ελάχιστους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που εμφανίστηκαν στη Βουλή, είχε επισημάνει ότι «έξω η κοινωνία βράζει και σεις δεν έχετε ούτε την ηθική, ούτε την πολιτική νομιμοποίηση να πράξετε ένα έγκλημα εις βάρος του ελληνικού λαού. Με άλλη εντολή εκλεχθήκατε να υπηρετήσετε τον ελληνικό λαό, δεν δικαιούστε να τον εξαπατάτε. Σας καλούμε, λοιπόν, να αρθείτε στο ύψος των περιστάσεων και να μην ψηφίσετε μέτρα που θα οδηγήσουν την ελληνική κοινωνία σε βαθύ τέλμα. Διότι ο καιρός θα δείξει ότι οι επιλογές της κυβέρνησης είναι καταστροφικές και έχουν τη συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας απέναντι.»
Ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ ολοκλήρωσε την ομιλία του υπογραμμίζοντας ότι «Σήμερα τον λόγο έχει η κοινωνία που πρέπει να κάνει την οργή αισιοδοξία. Το θυμό πείσμα. Μόνο αν υπάρξει σοβαρό πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση, μπορεί η κατάσταση να ανατραπεί. Γι αυτό ο κόσμος πρέπει να βγει στους δρόμους. Και πιστεύουμε ότι μπορεί να νικήσει αν δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις ενός μεγάλου κοινωνικού συνασπισμού, ενός πλατιού μετώπου με στόχο να μπλοκαριστούν τα μέτρα.»
Ο ειδικός αγορητής του ΣΥΡΙΖΑ, Δημ. Παπαδημούλης, μεταξύ άλλων υπογράμμισε τα εξής: «Αφαιρείτε ένα μισθό μέσω της εισοδηματικής πολιτικής, πάει ο 14ος μισθός, παγώνετε τις συντάξεις στα περήφανα γηρατειά, πετώντας στα σκουπίδια τις προεκλογικές δεσμεύσεις, και μέσω της φορολογίας θα πάρετε άλλον ένα άλλο μισθό. Αντί να αυξάνετε τον Φ.Π.Α., κύριοι της κυβέρνησης, δύο μονάδες, πρέπει να περιορίσετε τη φοροκλοπή του Φ.Π.Α., η οποία είναι ετησίως 6,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Εάν δεν κάνετε κάτι για να περιοριστεί η φοροκλοπή του Φ.Π.Α., απλώς θα αυξήσετε το μέγεθος της φοροκλοπής και δεν θα ωφελήσετε καθόλου τα έσοδα. Τι θα κάνετε; Θα φουντώσει ο πληθωρισμός, ένας πληθωρισμός που βρίσκεται ήδη 2,5 φορές ψηλότερος από το μέσο όρο της ευρωζώνης: με οικονομία σε ύφεση 2,5 φορές υψηλότερος πληθωρισμός! Πού οφείλεται αυτό; Μα στα καρτέλ. Στα καρτέλ που κυριαρχούν και βασιλεύουν σε μεγάλους τομείς της οικονομίας και γι’ αυτό δεν κάνετε τίποτα.» Επίσης, ο Δημ. Παπαδημούλης πρόσθεσε «Μας λέτε ότι τα μέτρα είναι κοινωνικά δίκαια. Ας δούμε ποια μέτρα έχετε στο πακέτο που θίγουν τους πλουσιότερους. Έχετε την έκτακτη εισφορά. Τα άλλα μέτρα -οι αυξήσεις φόρων, οι περικοπές μισθών και το πάγωμα των συντάξεων- είναι μόνιμα για όσα χρόνια χρειαστούν αλλά η έκτακτη εισφορά του άρθρου 5 είναι μόνο για ένα χρόνο. Πόσα λογαριάζετε να πάρετε από αυτό το μέτρο; Είναι 100.000.000 ευρώ, δηλαδή το 2% του πακέτου, το οποίο συνολικά είναι 4.800.000.000. Έχετε και αυτόν τον φόρο πολυτελείας, ο οποίος δεν θίγει πραγματικά μόνο είδη πολυτελείας, …από τον οποίο θα πάρετε πόσο; Θα πάρετε 140.000.000 ευρώ, δηλαδή άλλο ένα 3%.»
Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Παν Λαφαζάνης επισήμανε ότι «εδώ δεν έχουμε να κάνουμε απλώς με μέτρα κοινωνικής αγριότητας. Έχουμε να κάνουμε με μέτρα τα οποία διαλύουν και κατεδαφίζουν συνολικά τις κοινωνικές και εργασιακές σχέσεις και τα εισοδήματα των πλατιών λαϊκών στρωμάτων. Αυτή είναι η ουσία. Αυτή την ουσία πάει να αποκρύψει η Κυβέρνηση, η οποία, όμως, διαφαίνεται ακόμη περισσότερο με τα τελευταία άρθρα του νομοσχεδίου, όπου στην ουσία η Κυβέρνηση προσφέρει στην εργοδοσία τζάμπα εργασία. Εργασία με κρατική επιδότηση, υποτίθεται για να αντιμετωπιστεί η ανεργία, κρατική επιδότηση των εργοδοτικών και ασφαλιστικών εισφορών.» Επίσης ο Παν. Λαφαζάνης σημείωσε ότι «Δεν είναι δυνατόν να μας λέτε ότι δεν υπάρχει εναλλακτική επιλογή, την ώρα που η Τράπεζα Πειραιώς αυτή τη στιγμή που μιλάμε, δανείζεται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με χαριστικό επιτόκιο 1%. Γιατί δεν διεκδικείτε ανάλογο επιτόκιο δανεισμού, τουλάχιστον, από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για να δανείζεται το δημόσιο; Δεν είναι δυνατόν το δημόσιο να τρέχει στις αγορές με επιτόκια που προσεγγίζουν το 7%, ακόμη και μετά τα μέτρα λεηλασίας, και η Τράπεζα Πειραιώς να δανείζεται με ενέχυρο τα δήθεν αφερέγγυα ομόλογα του δημοσίου. Επομένως, εναλλακτικοί δρόμοι υπάρχουν, αλλά δεν υπάρχει βούληση να εφαρμοσθούν.
Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Μιχ. Κριτσωτάκης μεταξύ άλλων υπογράμμισε τα εξής: «Όσο και αν ψάξαμε στο σχέδιο νόμου –και ψάξαμε- που σπεύδετε να ψηφίσετε κατεπειγόντως, δεν βρήκαμε τον κάθε πολίτη, αλλά μόνο τους εργαζόμενους, στους οποίους φορτώνετε όλα τα βάρη της κρίσης που προκάλεσαν και δημιούργησαν οι επιχειρηματίες, οι τραπεζίτες και οι λοιποί αόρατοι ευεργέτες που εσείς δεν βρήκατε και που δεν συμμετέχουν στην εθνική, όπως λέτε, προσπάθεια. Ταξικό είναι το θέμα τελικά. Δεν είναι εθνικό. Δεν πληρώνουν αυτοί λοιπόν για το ξεπέρασμα της κρίσης. Και να σας πω ακόμη ότι δεν βρήκαμε καμιά αναλογικότητα, καμιά κοινωνική δικαιοσύνη, αλλά είδαμε μειώσεις αποδοχών, έμμεσους φόρους σε μία χώρα που έχει τους μεγαλύτερους έμμεσους φόρους στην Ευρώπη. Και αυτό είναι ισοπέδωση και αδικία. Είδαμε ανεργία μεγάλη, είδαμε ακρίβεια, λιτότητα και είδαμε όλα αυτά για τους εργαζόμενους, τους άνεργους και τους συνταξιούχους από τη μία και από την άλλη αύξηση κερδών, ασυλία, ασυδοσία για το μεγάλο κεφάλαιο, τα μονοπώλια και τις Τράπεζες. Όσο και αν ψάξαμε, δεν βρήκαμε καμιά προστασία, αλλά ένα τεράστιο απαγορεύεται στο άρθρο 3 για οποιαδήποτε αύξηση των αποδοχών των εργαζομένων.»
Αξίζει να σημειωθεί ότι με αφορμή τον τραυματισμό του προέδρου της ΓΣΕΕ και παρά την ρητή και άμεση καταδίκη του συμβάντος από τον πρόεδρο και τους βουλευτές της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Παπουτσής και ο κ. Γεωργιάδης (του ΛΑΟΣ) βρήκαν ευκαιρία να κατασυκοφαντήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ.
Το νομοσχέδιο ψήφισε επί της αρχής το ΠΑΣΟΚ με τη στήριξη του ΛΑΟΣ που δήλωσε παρών. Το καταψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ. Ωστόσο, η Ν.Δ. και το ΛΑΟΣ υπερψήφισαν κρίσιμα άρθρα του νομοσχεδίου. Το ΚΚΕ αποχώρησε, αρνούμενο την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ να ζητήσουν από κοινού ονομαστική ψηφοφορία, ώστε κάθε βουλευτής του ΠΑΣΟΚ να αναλάβει προσωπικά τις ευθύνες του.
Ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρας, στην ομιλία του τόνισε ότι η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ εξαπάτησε τους πολίτες αφού υφάρπαξε την ψήφο τους με μια ρητορική στον αντίποδα των αντικοινωνικών μέτρων που παίρνει σήμερα. Το συντριπτικά υψηλό ποσοστό του 70% των πολιτών διαφωνεί με τα άδικα μέτρα. Οι μόνοι που έμειναν να τα στηρίζουν είναι ο κ. Μητσοτάκης και ο κ. Καρατζαφέρης! Ο Αλ. Τσίπρας καταλόγισε στην κυβέρνηση ευθύνες διότι ήταν αυτή που μιλώντας πρώτη για χρεωκοπία (ο πρωθυπουργός σε υπουργικό συμβούλιου ήδη από τον περασμένο Νοέμβριο) έστρωσε το χαλί στους κερδοσκόπους, τους οποίους στη συνέχεια προσπαθεί να εξευμενίσει με τα σημερινά μέτρα κοινωνικής χρεοκοπίας, ύφεσης, φτώχειας και εφιαλτικής ανεργίας. Επίσης, έθεσε στην κυβέρνηση τα εξής ερωτήματα:
Α) Γιατί δεν κινδυνεύουν με χρεοκοπία μια σειρά από χώρες που έχουν συνολικό χρέος, δημόσιο και ιδιωτικό, πολύ μεγαλύτερο από το δικό μας; Το οποίο δικό μας είναι κοντά στον μέσο ευρωπαϊκό όρο της ευρωζώνης περίπου 175% του ΑΕΠ; Γιατί δεν χρεοκοπεί η Ολλανδία με 234%, η Ιρλανδία με 222%, το Βέλγιο με 219%, η Ισπανία με 207%, η Πορτογαλία με 197%, η Ιταλία με 194% και θα χρεοκοπήσουμε εμείς με 175% συνολικό (δημόσιο και ιδιωτικό) χρέος;
Β) Γιατί η κυβέρνηση επιλέγει να θυσιάζει τις κοινωνικές κατακτήσεις δεκαετιών, βάζοντας σε τροχιά διάλυσης την ελληνική κοινωνία, βυθίζοντάς την στην ανεργία και στη φτώχεια, και δεν ακολουθεί τον αριστερό δρόμο αντιμετώπισης της κρίσης που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ; Γιατί η κυβέρνηση δεν συμμαχεί με άλλες χώρες της ΕΕ που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα ώστε να πιέσει για ορθολογικούς όρους δανεισμού; Γιατί η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ δε προχωράει άμεσα στην αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής με επιβολή πόθεν έσχες στην αγορά μετοχών, ομολόγων, και στην ίδρυση και αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου των ΑΕ; Γιατί δεν προχωρά στην άμεση και καθολική απαγόρευση της λειτουργίας των offshore εταιρειών στη χώρα μας, με παράλληλη βέβαια δραστηριοποίηση σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ώστε οι εταιρείες αυτές να απαγορευτούν σε όλη την Ε.Ε. Γιατί η κυβέρνηση αποφεύγει να κάνει το οτιδήποτε που θα στενοχωρούσε τις τράπεζες, αρνούμενη να συζητήσει την έκδοση ομολόγου για εσωτερικό δανεισμό, που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα τοκογλυφίας; Γιατί να μην αυξηθεί ο φόρος που πληρώνουν οι τράπεζες οι οποίες έγραψαν κέρδη σχεδόν τρία δις το 2009; Γιατί να μην αυξηθεί ο συντελεστής φορολογίας των κερδών στο 45% όπου ήταν πριν την κυβέρνηση της ΝΔ; Ώστε να εξοικονομηθούν 2 περίπου δις μόνο από τις τριακόσιες πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις ; (με βάση τις φορολογικές δηλώσεις του 2008). Γιατί να μην φορολογηθεί η εκκλησιαστική περιουσία; Γιατί να μην μειωθούν οι εξοπλιστικές δαπάνες κατά 50% οι οποίες είναι 4,1-4,3 % ΑΕΠ κάθε έτος (10 δις περίπου το χρόνο) για τα επόμενα χρόνια. Έτσι θα γλιτώσουμε όσα υποτίθεται ότι θα γλιτώσουμε από τις περικοπές. Ακούσαμε μια δήλωση θετική από τον πρωθυπουργό της Τουρκίας, αλλά τίποτα από τον έλληνα πρωθυπουργό.
Στα ερωτήματα αυτά, η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, αντί να δώσει στοιχειωδώς πειστικές απαντήσεις, προτίμησε, δια στόματος υπουργού Οικονομικών, την αλαζονεία, τον αυταρχισμό και τις ύβρεις: «Άκουσα τον Πρόεδρο του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. και ειλικρινά, κατάλαβα για πρώτη φορά ότι υπάρχει άγνοια της πραγματικότητας. Ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. δεν αντιλαμβάνεται που βρίσκεται η χώρα.»
Βέβαια νωρίτερα ο Αλ. Τσίπρας, απευθυνόμενος στους ελάχιστους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που εμφανίστηκαν στη Βουλή, είχε επισημάνει ότι «έξω η κοινωνία βράζει και σεις δεν έχετε ούτε την ηθική, ούτε την πολιτική νομιμοποίηση να πράξετε ένα έγκλημα εις βάρος του ελληνικού λαού. Με άλλη εντολή εκλεχθήκατε να υπηρετήσετε τον ελληνικό λαό, δεν δικαιούστε να τον εξαπατάτε. Σας καλούμε, λοιπόν, να αρθείτε στο ύψος των περιστάσεων και να μην ψηφίσετε μέτρα που θα οδηγήσουν την ελληνική κοινωνία σε βαθύ τέλμα. Διότι ο καιρός θα δείξει ότι οι επιλογές της κυβέρνησης είναι καταστροφικές και έχουν τη συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας απέναντι.»
Ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ ολοκλήρωσε την ομιλία του υπογραμμίζοντας ότι «Σήμερα τον λόγο έχει η κοινωνία που πρέπει να κάνει την οργή αισιοδοξία. Το θυμό πείσμα. Μόνο αν υπάρξει σοβαρό πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση, μπορεί η κατάσταση να ανατραπεί. Γι αυτό ο κόσμος πρέπει να βγει στους δρόμους. Και πιστεύουμε ότι μπορεί να νικήσει αν δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις ενός μεγάλου κοινωνικού συνασπισμού, ενός πλατιού μετώπου με στόχο να μπλοκαριστούν τα μέτρα.»
Ο ειδικός αγορητής του ΣΥΡΙΖΑ, Δημ. Παπαδημούλης, μεταξύ άλλων υπογράμμισε τα εξής: «Αφαιρείτε ένα μισθό μέσω της εισοδηματικής πολιτικής, πάει ο 14ος μισθός, παγώνετε τις συντάξεις στα περήφανα γηρατειά, πετώντας στα σκουπίδια τις προεκλογικές δεσμεύσεις, και μέσω της φορολογίας θα πάρετε άλλον ένα άλλο μισθό. Αντί να αυξάνετε τον Φ.Π.Α., κύριοι της κυβέρνησης, δύο μονάδες, πρέπει να περιορίσετε τη φοροκλοπή του Φ.Π.Α., η οποία είναι ετησίως 6,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Εάν δεν κάνετε κάτι για να περιοριστεί η φοροκλοπή του Φ.Π.Α., απλώς θα αυξήσετε το μέγεθος της φοροκλοπής και δεν θα ωφελήσετε καθόλου τα έσοδα. Τι θα κάνετε; Θα φουντώσει ο πληθωρισμός, ένας πληθωρισμός που βρίσκεται ήδη 2,5 φορές ψηλότερος από το μέσο όρο της ευρωζώνης: με οικονομία σε ύφεση 2,5 φορές υψηλότερος πληθωρισμός! Πού οφείλεται αυτό; Μα στα καρτέλ. Στα καρτέλ που κυριαρχούν και βασιλεύουν σε μεγάλους τομείς της οικονομίας και γι’ αυτό δεν κάνετε τίποτα.» Επίσης, ο Δημ. Παπαδημούλης πρόσθεσε «Μας λέτε ότι τα μέτρα είναι κοινωνικά δίκαια. Ας δούμε ποια μέτρα έχετε στο πακέτο που θίγουν τους πλουσιότερους. Έχετε την έκτακτη εισφορά. Τα άλλα μέτρα -οι αυξήσεις φόρων, οι περικοπές μισθών και το πάγωμα των συντάξεων- είναι μόνιμα για όσα χρόνια χρειαστούν αλλά η έκτακτη εισφορά του άρθρου 5 είναι μόνο για ένα χρόνο. Πόσα λογαριάζετε να πάρετε από αυτό το μέτρο; Είναι 100.000.000 ευρώ, δηλαδή το 2% του πακέτου, το οποίο συνολικά είναι 4.800.000.000. Έχετε και αυτόν τον φόρο πολυτελείας, ο οποίος δεν θίγει πραγματικά μόνο είδη πολυτελείας, …από τον οποίο θα πάρετε πόσο; Θα πάρετε 140.000.000 ευρώ, δηλαδή άλλο ένα 3%.»
Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Παν Λαφαζάνης επισήμανε ότι «εδώ δεν έχουμε να κάνουμε απλώς με μέτρα κοινωνικής αγριότητας. Έχουμε να κάνουμε με μέτρα τα οποία διαλύουν και κατεδαφίζουν συνολικά τις κοινωνικές και εργασιακές σχέσεις και τα εισοδήματα των πλατιών λαϊκών στρωμάτων. Αυτή είναι η ουσία. Αυτή την ουσία πάει να αποκρύψει η Κυβέρνηση, η οποία, όμως, διαφαίνεται ακόμη περισσότερο με τα τελευταία άρθρα του νομοσχεδίου, όπου στην ουσία η Κυβέρνηση προσφέρει στην εργοδοσία τζάμπα εργασία. Εργασία με κρατική επιδότηση, υποτίθεται για να αντιμετωπιστεί η ανεργία, κρατική επιδότηση των εργοδοτικών και ασφαλιστικών εισφορών.» Επίσης ο Παν. Λαφαζάνης σημείωσε ότι «Δεν είναι δυνατόν να μας λέτε ότι δεν υπάρχει εναλλακτική επιλογή, την ώρα που η Τράπεζα Πειραιώς αυτή τη στιγμή που μιλάμε, δανείζεται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με χαριστικό επιτόκιο 1%. Γιατί δεν διεκδικείτε ανάλογο επιτόκιο δανεισμού, τουλάχιστον, από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για να δανείζεται το δημόσιο; Δεν είναι δυνατόν το δημόσιο να τρέχει στις αγορές με επιτόκια που προσεγγίζουν το 7%, ακόμη και μετά τα μέτρα λεηλασίας, και η Τράπεζα Πειραιώς να δανείζεται με ενέχυρο τα δήθεν αφερέγγυα ομόλογα του δημοσίου. Επομένως, εναλλακτικοί δρόμοι υπάρχουν, αλλά δεν υπάρχει βούληση να εφαρμοσθούν.
Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Μιχ. Κριτσωτάκης μεταξύ άλλων υπογράμμισε τα εξής: «Όσο και αν ψάξαμε στο σχέδιο νόμου –και ψάξαμε- που σπεύδετε να ψηφίσετε κατεπειγόντως, δεν βρήκαμε τον κάθε πολίτη, αλλά μόνο τους εργαζόμενους, στους οποίους φορτώνετε όλα τα βάρη της κρίσης που προκάλεσαν και δημιούργησαν οι επιχειρηματίες, οι τραπεζίτες και οι λοιποί αόρατοι ευεργέτες που εσείς δεν βρήκατε και που δεν συμμετέχουν στην εθνική, όπως λέτε, προσπάθεια. Ταξικό είναι το θέμα τελικά. Δεν είναι εθνικό. Δεν πληρώνουν αυτοί λοιπόν για το ξεπέρασμα της κρίσης. Και να σας πω ακόμη ότι δεν βρήκαμε καμιά αναλογικότητα, καμιά κοινωνική δικαιοσύνη, αλλά είδαμε μειώσεις αποδοχών, έμμεσους φόρους σε μία χώρα που έχει τους μεγαλύτερους έμμεσους φόρους στην Ευρώπη. Και αυτό είναι ισοπέδωση και αδικία. Είδαμε ανεργία μεγάλη, είδαμε ακρίβεια, λιτότητα και είδαμε όλα αυτά για τους εργαζόμενους, τους άνεργους και τους συνταξιούχους από τη μία και από την άλλη αύξηση κερδών, ασυλία, ασυδοσία για το μεγάλο κεφάλαιο, τα μονοπώλια και τις Τράπεζες. Όσο και αν ψάξαμε, δεν βρήκαμε καμιά προστασία, αλλά ένα τεράστιο απαγορεύεται στο άρθρο 3 για οποιαδήποτε αύξηση των αποδοχών των εργαζομένων.»
Αξίζει να σημειωθεί ότι με αφορμή τον τραυματισμό του προέδρου της ΓΣΕΕ και παρά την ρητή και άμεση καταδίκη του συμβάντος από τον πρόεδρο και τους βουλευτές της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Παπουτσής και ο κ. Γεωργιάδης (του ΛΑΟΣ) βρήκαν ευκαιρία να κατασυκοφαντήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ.
Το νομοσχέδιο ψήφισε επί της αρχής το ΠΑΣΟΚ με τη στήριξη του ΛΑΟΣ που δήλωσε παρών. Το καταψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ. Ωστόσο, η Ν.Δ. και το ΛΑΟΣ υπερψήφισαν κρίσιμα άρθρα του νομοσχεδίου. Το ΚΚΕ αποχώρησε, αρνούμενο την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ να ζητήσουν από κοινού ονομαστική ψηφοφορία, ώστε κάθε βουλευτής του ΠΑΣΟΚ να αναλάβει προσωπικά τις ευθύνες του.
Δευτέρα 8 Μαρτίου 2010
8 Μάρτη
8 Μάρτη - Παγκόσμια ημέρα των Γυναικών
Δεν γιορτάζουμε - διεκδικούμε!
Η 8 Μάρτη δεν είναι γιορτή. Είναι μέρα μνήμης για τους αγώνες των γυναικών οι οποίοι συνηθίζεται να "ξεχνιούνται".
Η 8η Μάρτη καθιερώθηκε ως "Διεθνής ημέρα των εργαζόμενων γυναικών" το 1910, με πρωτοβουλία της Γερμανίδας επαναστάτριας σοσιαλίστριας Κλάρα Τσέτκιν, η οποία έκανε τη σχετική πρόταση στο Παγκόσμιο Συνέδριο Σοσιαλιστριών στην Κοπεγχάγη. Είχε προηγηθεί η αιματηρή απεργία των εργατριών υφαντουργίας στις 8 Μαρτίου 1857, αλλά και η απεργία των εργατριών στον ιματισμό στη Νέα Υόρκη το 1919, που ονομάστηκε "Η εξέγερση των 20.000".
Στον εορτασμό της 8ης Μάρτη 1917 στη Ρωσία, 200.000 εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας ξεκίνησαν τη Ρώσικη Επανάσταση στην Πετρούπολη με το σύνθημα "Ψωμί - κάτω ο πόλεμος - βελτίωση της κατάστασης των γυναικών".
Η 8 Μάρτη δεν είναι γιορτή. Είναι μέρα πάλης ενάντια στη συνεχιζόμενη διπλή εκμετάλλευση και καταπίεσή μας.
Πριν 35 χρόνια, το κίνημα των γυναικών σε Αμερική και Ευρώπη εισέβαλε ορμητικά στο προσκήνιο, αναπτερώνοντας τις ελπίδες και τις προσδοκίες γενιών γυναικών. Αυτό το κίνημα αμφισβήτησε την επικρατούσα αντίληψη ότι ο σκοπός των γυναικών ήταν να περνούν ολόκληρη τη ζωή τους στις δουλειές του σπιτιού και στο μεγάλωμα των παιδιών. Ζήτησε ίσο μισθό για ίση εργασία για τις γυναίκες, δημόσια φροντίδα για τα παιδιά (24ωρους παιδικούς σταθμούς κάτω από τον έλεγχο της κοινότητας) και νόμιμες και δωρεάν εκτρώσεις και αντισύλληψη, για να έχουν οι γυναίκες τον έλεγχο του σώματός τους, όπως και την επιλογή τού αν, πότε και πόσα παιδιά θα κάνουν. Αμφισβήτησε και χτύπησε τα σεξιστικά στερεότυπα απέναντι στις γυναίκες και την ιδεολογία της παραδοσιακής πυρηνικής οικογένειας που δήθεν ήταν ο σκοπός και η ευτυχία των γυναικών και που πολλές φορές τις υποχρέωνε να ανέχονται σχέσεις καταπιεστικές και προσβλητικές.
Το κίνημα αυτό είχε τεράστιες κατακτήσεις σε πολλές χώρες του κόσμου. Η έκτρωση έγινε νόμιμη, τα συνδικάτα περιέλαβαν στα αιτήματά τους και αυτά των γυναικών για ίσους μισθούς και παιδικούς σταθμούς, στα πανεπιστήμια δημιουργήθηκαν κέντρα γυναικών και προγράμματα γυναικείων σπουδών όπου ερευνούσαν και κατέγραφαν τη γυναικεία καταπίεση. Αποτέλεσμα αυτού του κινήματος ήταν η κατάκτηση των γυναικών για την τυπική ισότητα στους μισθούς και στα ασφαλιστικά δικαιώματα, η ισότητα στο οικογενειακό δίκαιο, το διαζύγιο κ.λπ. Κινητοποίησε δεκάδες χιλιάδες γυναίκες και επηρέασε τη ζωή εκατομμυρίων γυναικών. Αποτέλεσμα αυτού του κινήματος είναι και οι αλλαγές στη νομοθεσία στη χώρα μας, για τους μισθούς, την έκτρωση κ.λπ.
Σήμερα όλες οι κατακτήσεις αυτού του κινήματος έχουν μπει σε αμφισβήτηση.
Εργασία - Φτώχεια - χτύπημα του κράτους πρόνοιας
- Η ανισότητα στους μισθούς επιμένει. Παρόλο που οι γυναίκες συμμετέχουν ενεργά στην εργασία και στις σπουδές, οι ανισότητες δεν μειώθηκαν. Πουθενά σήμερα δεν ισχύει η ισότητα μισθών. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση των δήθεν ίσων ευκαιριών οι γυναίκες αμείβονται κατά μέσο όρο 15% λιγότερο από τους άντρες.
- Οι προσλήψεις για μερική απασχόληση, ελαστικά ωράρια κ.λπ., έχουν σαν πρώτα θύματα τις γυναίκες. Στην κλίμακα του ΟΟΣΑ, το 60 ως 90% των θέσεων ημι-απασχόλησης, στον τριτογενή τομέα (δηλ. στις υπηρεσίες: τράπεζες-νοσοκομεία-σχολεία κ.λπ) καταλαμβάνονται από γυναίκες.
Σήμερα στην ΕΕ, το 77% αυτών που δουλεύουν με πολύ χαμηλά μεροκάματα είναι γυναίκες (στοιχεία του 2002).
- Έρευνα που πραγματοποιήθηκε στα 15 κράτη μέλη της ΕΕ το 2000, αποκαλύπτει ότι το 2% των εργατριών (δηλ. τρία εκατομμύρια γυναίκες) έπεσαν θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης στην εργασία.
-Η Γραμματεία Γυναικών της ΓΣΕΕ έχει δώσει στοιχεία σύμφωνα με τα οποία: στην Ελλάδα οι γυναίκες αποτελούν το 65% των ανέργων, ενώ αμείβονται με το 70% της αμοιβής των ανδρών για ίση εργασία. Η μητρότητα αντιμετωπίζεται ως ανασταλτικός παράγοντας για την πρόσληψη ενώ οι περικοπές του κράτους πρόνοιας με το κλείσιμο των δωρεάν παιδικών σταθμών κ.λπ έχουν ρίξει ακόμα μεγαλύτερα βάρη στις πλάτες των γυναικών.
Έκτρωση - Αντισύλληψη: Το δικαίωμα να ορίζουμε το σώμα μας
Τα τελευταία χρόνια, ξεκινώντας από τις ΗΠΑ του Μπους, το δικαίωμα αυτό των γυναικών βάλλεται. Δέχεται επιθέσεις ιδεολογικές και πολιτικές που στόχο έχουν την κατάργηση των νόμων και των υποδομών που επέτρεπαν στις γυναίκες (και κύρια στις εργαζόμενες και φτωχές που εξαρτώνται από τη δημόσια περίθαλψη) να κάνουν χρήση αυτού του δικαιώματος.
Αντιεπιστημονικές θεωρίες για τα "δικαιώματα του εμβρύου" και για να αναγνωριστεί το έμβρυο ως ξεχωριστό πρόσωπο ήταν από τα πρώτα μελήματα του Μπους (και της θρησκόληπτης Δεξιάς που τον στηρίζει) για να προωθήσει τα σχέδιά του ενάντια στην άμβλωση. Την ίδια στιγμή, περικόπτει τα επιδόματα πρόνοιας για τις φτωχές μητέρες και καταργεί ακόμα και την προσωρινή οικονομική ενίσχυση για τις άπορες οικογένειες. Η κυβέρνηση Μπους φαίνεται να νοιάζεται μόνο για τα έμβρυα και όχι για τα γεννημένα παιδιά και τις οικογένειές τους!
Στις 25 Απρίλη του 2004 ένα εκατομμύριο άνθρωποι διαδήλωσαν στην Ουάσιγκτον για το δικαίωμα στην έκτρωση και τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση.
Η νεοσυντηρητική αυτή επίθεση εμφανίζεται τελευταία και στη χώρα μας (όπου η έκτρωση είναι νόμιμη από το 1986). Επί κυβέρνησης ΝΔ οι νόμοι τίθενται σε αμφισβήτηση, ενώ η Εκκλησία συννομοθετεί πλέον με την Πολιτεία! Για παράδειγμα, στο νομοσχέδιο για τον Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας το υπουργείο Υγείας ήθελε να εξασφαλίσει τη συναίνεση της Εκκλησίας της Ελλάδος (!) με αποτέλεσμα η προσέγγισή του στο θέμα των εκτρώσεων να είναι ιδιαίτερα συντηρητική: με το άρθρο 28 δίνει στο γιατρό το δικαίωμα να αρνηθεί, επικαλούμενος τις ηθικές του αρχές, τη διαδικασία της τεχνητής διακοπής της εγκυμοσύνης ανεξάρτητα από την αιτιολογία της (δηλαδή ακόμα και αν είναι προϊόν βιασμού ή η γυναίκα είναι θύμα καταναγκαστικής πορνείας!)
Η βία κατά των γυναικών δεν είναι ούτε "φυσιολογική"
ούτε "αναπόφευκτη" -έχει αιτίες και λύση!
Σ' ολόκληρο τον κόσμο εδώ και εκατοντάδες χρόνια, τόσο σε περιόδους ειρήνης όσο και πολέμου, οι γυναίκες αντιμετωπίζουν διακρίσεις και βία από την πολιτεία, την τοπική κοινωνία και την οικογένεια.
Μερικά στατιστικά στοιχεία από τις εκθέσεις των Ην. Εθνών και του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας φανερώνουν τη δεινή θέση των γυναικών και στις μέρες μας:
- Τουλάχιστον μία στις τρεις γυναίκες (δηλαδή ένα δισεκατομμύριο γυναίκες) έχει ξυλοκοπηθεί, έχει εξαναγκαστεί να κάνει σεξ ή έχει κακοποιηθεί κατά τη διάρκεια της ζωής της (συνήθως από συγγενή ή γνωστό της).
- Μία στις πέντε γυναίκες θα πέσει θύμα βιασμού ή απόπειρας βιασμού στη διάρκεια της ζωής της.
- Στα 15 κράτη μέλη της ΕΕ το 2000, το 2% (δηλ. 3 εκατομμύρια) των εργαζομένων γυναικών έπεσαν θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης στη δουλειά τους.
- Περισσότερα από 135 εκατομμύρια κορίτσια και γυναίκες έχουν υποβληθεί σε κλειτοριδεκτομή για να μην απολαμβάνουν το σεξ.
- 600.000 γυναίκες στον Τρίτο Κόσμο πεθαίνουν κάθε χρόνο λόγω γέννας ή έκτρωσης επειδή δεν έχουν πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη.
- Στους σύγχρονους πολέμους, το 90% των θυμάτων είναι άμαχος πληθυσμός, στην πλειοψηφία τους γυναίκες και παιδιά, ενώ ο βιασμός χρησιμοποιείται συστηματικά από τους επιτιθέμενους είτε για την ταπείνωση του εχθρού είτε για λόγους "εθνικής εκκαθάρισης".
- Στις εμπόλεμες ζώνες, το 80% των προσφύγων είναι γυναίκες και παιδιά.
Μορφές
Οι εκδηλώσεις βίας απέναντι στις γυναίκες παίρνουν διαφορετική μορφή ανάλογα με τις κοινωνίες, τις θρησκείες και τις κουλτούρες, αλλά όλα τα στοιχεία και οι μελέτες καταδεικνύουν ότι οι επιπτώσεις της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και του πολέμου κάνουν τις γυναίκες ακόμη πιο ευάλωτες απέναντι σε όλες τις μορφές βίας σήμερα.
Παγκοσμίως, από τα 1,3 δισ. των ανθρώπων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, το 70% είναι γυναίκες, και το ποσοστό αυτό αυξάνεται συνεχώς. Από την άλλη μεριά, οι νέες συνθήκες που διαμορφώνονται στην αγορά εργασίας και στοχεύουν κυρίως στις γυναίκες (απόλυτη ευελιξία, μερική απασχόληση με κατακερματισμένο ωράριο, με δελτίο παροχής υπηρεσιών, προσωρινή, εποχική κ.λπ, με μειωμένη ή ανύπαρκτη κοινωνική ασφάλιση) διευρύνουν ολοένα και περισσότερο την οικονομική και κοινωνική περιθωριοποίηση των γυναικών, επιτείνουν το φόβο και την ανασφάλεια, και μειώνουν τη δυνατότητα συλλογικής αντίδρασης και διεκδίκησης δικαιωμάτων.
Σ' αυτές τις συνθήκες είναι πολύ πιο δύσκολο για τις γυναίκες να αντιδράσουν, τόσο στη βία που δέχονται μέσα στην οικογένεια όσο και στο χώρο δουλειάς ή στον κοινωνικό χώρο. Παρά το γεγονός ότι η βία ή η απειλή βίας διαπερνά όλα τα κοινωνικά στρώματα, είναι πολύ πιο έκθετες και ευάλωτες στη βία οι εργαζόμενες και φτωχές γυναίκες, οι μετανάστριες ή οι γυναίκες πρόσφυγες, που πολύ δύσκολα θα το δημοσιοποιήσουν και ακόμη πιο δύσκολα θα μπορέσουν να αντιδράσουν και να παλέψουν για την εξάλειψή της.
Μία από τις χειρότερες συνέπειες της αυξανόμενης φτώχειας και περιθωριοποίησης των γυναικών είναι το σύγχρονο δουλεμπόριο. Εκατομμύρια γυναίκες και κορίτσια κάθε χρόνο πωλούνται και αγοράζονται στα σύγχρονα σκλαβοπάζαρα είτε ως φτηνό εργατικό δυναμικό, είτε ως νύφες, είτε για τη σεξουαλική τους εκμετάλλευση. Το τελευταίο αποτελεί την τρίτη μεγαλύτερη "εγκληματική επιχείρηση" μετά την παράνομη εμπορία ναρκωτικών και όπλων, με κέρδη που υπολογίζονται σε 8 δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο.
Για να εξαλειφθούν αυτά τα φαινόμενα δεν αρκεί μόνο η ύπαρξη σχετικής νομοθεσίας, που μπορεί να αντιμετωπίζει τα συμπτώματα, αλλά δεν καταργεί τις αιτίες που τα δημιουργούν. Αγώνας ενάντια στη βία σημαίνει μάχη για την οικονομική και κοινωνική ανεξαρτησία όλων των γυναικών, που περνά μέσα από τον αγώνα για καλύτερες συνθήκες ζωής και εργασίας για όλους.
Το σύγχρονο κράτος , εξακολουθεί να στηρίζεται και να εξοικονομεί τεράστια κέρδη από την απλήρωτη εργασία των γυναικών μέσα στο σπίτι. Το 1995, το Πρόγραμμα Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών ανέφερε ότι η απλήρωτη μαζί με την κακοπληρωμένη εργασία των γυναικών ετησίως αντιστοιχεί σε 11 τρισεκατομμύρια δολάρια παγκόσμια! Αυτή είναι προφανώς μια τιμή που ούτε οι κυβερνήσεις δεν είναι πρόθυεςι να πληρώσουν. Γι'αυτό, τα "ιδανικά" της οικογένειας που είναι η "φυσική" ενασχόληση της γυναίκας ξαναέρχονται στην επιφάνεια για να δικαιολογήσουν την όλο και αυξανόμενη καταπίεση, εκμετάλλευση και τις επιθέσεις που δεχόμαστε. Προς το σκοπό αυτό ξαναθυμάται όλα τα αντιδραστικά ιδεολογικά κατασκευάσματα περασμένων εποχών. Η καταπίεση δεν είναι μόνιμο και αναλλοίωτο στοιχείο της ανθρώπινης ιστορίας.
Ό,τι έχει δημιουργηθεί από ανθρώπους, μπορεί και να καταργηθεί από ανθρώπους. Η καταπίεση των γυναικών μπορεί να καταργηθεί, αλλά μόνο αν αλλάξει η οργάνωση της ίδιας της κοινωνίας.
Και ξαναήρθαν στο προσκήνιο με το "δεύτερο κύμα" των γυναικείων κινημάτων που αναπτύχθηκαν τις δεκαετίες του 1960 και 1970.
Σήμερα
Η πάλη για την απελευθέρωση των γυναικών συγκεκριμενοποιείται άμεσα σήμερα στους αγώνες: στους τόπους δουλειάς και στα συνδικάτα, για να πάψουν οι διακρίσεις σε βάρος μας -που δεν συμφέρουν κανέναν εργαζόμενο. Στα εκπαιδευτικά ιδρύματα, ενάντια στο σεξισμό και την ταξική επιλογή που πετάει πρώτα τις γυναίκες έξω. Στις γειτονιές, για παιδικούς σταθμούς, σχολεία, ΚΑΠΗ, χώρους πράσινου για να παίζουν τα παιδιά, κ.λπ. Για να είναι αποτελεσματική πρέπει να δίνεται μαζί με τους άντρες συναδέλφους μας, οι οποίοι ακόμα κι όταν διαφωνούν πρέπει να πειστούν γι'αυτό.
Η απελευθέρωση των γυναικών πρέπει να είναι κεντρικός στόχος του συνδικαλισμού, αν θέλει να σέβεται το όνομά του.
Δεν γιορτάζουμε - διεκδικούμε!
Η 8 Μάρτη δεν είναι γιορτή. Είναι μέρα μνήμης για τους αγώνες των γυναικών οι οποίοι συνηθίζεται να "ξεχνιούνται".
Η 8η Μάρτη καθιερώθηκε ως "Διεθνής ημέρα των εργαζόμενων γυναικών" το 1910, με πρωτοβουλία της Γερμανίδας επαναστάτριας σοσιαλίστριας Κλάρα Τσέτκιν, η οποία έκανε τη σχετική πρόταση στο Παγκόσμιο Συνέδριο Σοσιαλιστριών στην Κοπεγχάγη. Είχε προηγηθεί η αιματηρή απεργία των εργατριών υφαντουργίας στις 8 Μαρτίου 1857, αλλά και η απεργία των εργατριών στον ιματισμό στη Νέα Υόρκη το 1919, που ονομάστηκε "Η εξέγερση των 20.000".
Στον εορτασμό της 8ης Μάρτη 1917 στη Ρωσία, 200.000 εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας ξεκίνησαν τη Ρώσικη Επανάσταση στην Πετρούπολη με το σύνθημα "Ψωμί - κάτω ο πόλεμος - βελτίωση της κατάστασης των γυναικών".
Η 8 Μάρτη δεν είναι γιορτή. Είναι μέρα πάλης ενάντια στη συνεχιζόμενη διπλή εκμετάλλευση και καταπίεσή μας.
Πριν 35 χρόνια, το κίνημα των γυναικών σε Αμερική και Ευρώπη εισέβαλε ορμητικά στο προσκήνιο, αναπτερώνοντας τις ελπίδες και τις προσδοκίες γενιών γυναικών. Αυτό το κίνημα αμφισβήτησε την επικρατούσα αντίληψη ότι ο σκοπός των γυναικών ήταν να περνούν ολόκληρη τη ζωή τους στις δουλειές του σπιτιού και στο μεγάλωμα των παιδιών. Ζήτησε ίσο μισθό για ίση εργασία για τις γυναίκες, δημόσια φροντίδα για τα παιδιά (24ωρους παιδικούς σταθμούς κάτω από τον έλεγχο της κοινότητας) και νόμιμες και δωρεάν εκτρώσεις και αντισύλληψη, για να έχουν οι γυναίκες τον έλεγχο του σώματός τους, όπως και την επιλογή τού αν, πότε και πόσα παιδιά θα κάνουν. Αμφισβήτησε και χτύπησε τα σεξιστικά στερεότυπα απέναντι στις γυναίκες και την ιδεολογία της παραδοσιακής πυρηνικής οικογένειας που δήθεν ήταν ο σκοπός και η ευτυχία των γυναικών και που πολλές φορές τις υποχρέωνε να ανέχονται σχέσεις καταπιεστικές και προσβλητικές.
Το κίνημα αυτό είχε τεράστιες κατακτήσεις σε πολλές χώρες του κόσμου. Η έκτρωση έγινε νόμιμη, τα συνδικάτα περιέλαβαν στα αιτήματά τους και αυτά των γυναικών για ίσους μισθούς και παιδικούς σταθμούς, στα πανεπιστήμια δημιουργήθηκαν κέντρα γυναικών και προγράμματα γυναικείων σπουδών όπου ερευνούσαν και κατέγραφαν τη γυναικεία καταπίεση. Αποτέλεσμα αυτού του κινήματος ήταν η κατάκτηση των γυναικών για την τυπική ισότητα στους μισθούς και στα ασφαλιστικά δικαιώματα, η ισότητα στο οικογενειακό δίκαιο, το διαζύγιο κ.λπ. Κινητοποίησε δεκάδες χιλιάδες γυναίκες και επηρέασε τη ζωή εκατομμυρίων γυναικών. Αποτέλεσμα αυτού του κινήματος είναι και οι αλλαγές στη νομοθεσία στη χώρα μας, για τους μισθούς, την έκτρωση κ.λπ.
Σήμερα όλες οι κατακτήσεις αυτού του κινήματος έχουν μπει σε αμφισβήτηση.
Εργασία - Φτώχεια - χτύπημα του κράτους πρόνοιας
- Η ανισότητα στους μισθούς επιμένει. Παρόλο που οι γυναίκες συμμετέχουν ενεργά στην εργασία και στις σπουδές, οι ανισότητες δεν μειώθηκαν. Πουθενά σήμερα δεν ισχύει η ισότητα μισθών. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση των δήθεν ίσων ευκαιριών οι γυναίκες αμείβονται κατά μέσο όρο 15% λιγότερο από τους άντρες.
- Οι προσλήψεις για μερική απασχόληση, ελαστικά ωράρια κ.λπ., έχουν σαν πρώτα θύματα τις γυναίκες. Στην κλίμακα του ΟΟΣΑ, το 60 ως 90% των θέσεων ημι-απασχόλησης, στον τριτογενή τομέα (δηλ. στις υπηρεσίες: τράπεζες-νοσοκομεία-σχολεία κ.λπ) καταλαμβάνονται από γυναίκες.
Σήμερα στην ΕΕ, το 77% αυτών που δουλεύουν με πολύ χαμηλά μεροκάματα είναι γυναίκες (στοιχεία του 2002).
- Έρευνα που πραγματοποιήθηκε στα 15 κράτη μέλη της ΕΕ το 2000, αποκαλύπτει ότι το 2% των εργατριών (δηλ. τρία εκατομμύρια γυναίκες) έπεσαν θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης στην εργασία.
-Η Γραμματεία Γυναικών της ΓΣΕΕ έχει δώσει στοιχεία σύμφωνα με τα οποία: στην Ελλάδα οι γυναίκες αποτελούν το 65% των ανέργων, ενώ αμείβονται με το 70% της αμοιβής των ανδρών για ίση εργασία. Η μητρότητα αντιμετωπίζεται ως ανασταλτικός παράγοντας για την πρόσληψη ενώ οι περικοπές του κράτους πρόνοιας με το κλείσιμο των δωρεάν παιδικών σταθμών κ.λπ έχουν ρίξει ακόμα μεγαλύτερα βάρη στις πλάτες των γυναικών.
Έκτρωση - Αντισύλληψη: Το δικαίωμα να ορίζουμε το σώμα μας
Τα τελευταία χρόνια, ξεκινώντας από τις ΗΠΑ του Μπους, το δικαίωμα αυτό των γυναικών βάλλεται. Δέχεται επιθέσεις ιδεολογικές και πολιτικές που στόχο έχουν την κατάργηση των νόμων και των υποδομών που επέτρεπαν στις γυναίκες (και κύρια στις εργαζόμενες και φτωχές που εξαρτώνται από τη δημόσια περίθαλψη) να κάνουν χρήση αυτού του δικαιώματος.
Αντιεπιστημονικές θεωρίες για τα "δικαιώματα του εμβρύου" και για να αναγνωριστεί το έμβρυο ως ξεχωριστό πρόσωπο ήταν από τα πρώτα μελήματα του Μπους (και της θρησκόληπτης Δεξιάς που τον στηρίζει) για να προωθήσει τα σχέδιά του ενάντια στην άμβλωση. Την ίδια στιγμή, περικόπτει τα επιδόματα πρόνοιας για τις φτωχές μητέρες και καταργεί ακόμα και την προσωρινή οικονομική ενίσχυση για τις άπορες οικογένειες. Η κυβέρνηση Μπους φαίνεται να νοιάζεται μόνο για τα έμβρυα και όχι για τα γεννημένα παιδιά και τις οικογένειές τους!
Στις 25 Απρίλη του 2004 ένα εκατομμύριο άνθρωποι διαδήλωσαν στην Ουάσιγκτον για το δικαίωμα στην έκτρωση και τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση.
Η νεοσυντηρητική αυτή επίθεση εμφανίζεται τελευταία και στη χώρα μας (όπου η έκτρωση είναι νόμιμη από το 1986). Επί κυβέρνησης ΝΔ οι νόμοι τίθενται σε αμφισβήτηση, ενώ η Εκκλησία συννομοθετεί πλέον με την Πολιτεία! Για παράδειγμα, στο νομοσχέδιο για τον Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας το υπουργείο Υγείας ήθελε να εξασφαλίσει τη συναίνεση της Εκκλησίας της Ελλάδος (!) με αποτέλεσμα η προσέγγισή του στο θέμα των εκτρώσεων να είναι ιδιαίτερα συντηρητική: με το άρθρο 28 δίνει στο γιατρό το δικαίωμα να αρνηθεί, επικαλούμενος τις ηθικές του αρχές, τη διαδικασία της τεχνητής διακοπής της εγκυμοσύνης ανεξάρτητα από την αιτιολογία της (δηλαδή ακόμα και αν είναι προϊόν βιασμού ή η γυναίκα είναι θύμα καταναγκαστικής πορνείας!)
Η βία κατά των γυναικών δεν είναι ούτε "φυσιολογική"
ούτε "αναπόφευκτη" -έχει αιτίες και λύση!
Σ' ολόκληρο τον κόσμο εδώ και εκατοντάδες χρόνια, τόσο σε περιόδους ειρήνης όσο και πολέμου, οι γυναίκες αντιμετωπίζουν διακρίσεις και βία από την πολιτεία, την τοπική κοινωνία και την οικογένεια.
Μερικά στατιστικά στοιχεία από τις εκθέσεις των Ην. Εθνών και του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας φανερώνουν τη δεινή θέση των γυναικών και στις μέρες μας:
- Τουλάχιστον μία στις τρεις γυναίκες (δηλαδή ένα δισεκατομμύριο γυναίκες) έχει ξυλοκοπηθεί, έχει εξαναγκαστεί να κάνει σεξ ή έχει κακοποιηθεί κατά τη διάρκεια της ζωής της (συνήθως από συγγενή ή γνωστό της).
- Μία στις πέντε γυναίκες θα πέσει θύμα βιασμού ή απόπειρας βιασμού στη διάρκεια της ζωής της.
- Στα 15 κράτη μέλη της ΕΕ το 2000, το 2% (δηλ. 3 εκατομμύρια) των εργαζομένων γυναικών έπεσαν θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης στη δουλειά τους.
- Περισσότερα από 135 εκατομμύρια κορίτσια και γυναίκες έχουν υποβληθεί σε κλειτοριδεκτομή για να μην απολαμβάνουν το σεξ.
- 600.000 γυναίκες στον Τρίτο Κόσμο πεθαίνουν κάθε χρόνο λόγω γέννας ή έκτρωσης επειδή δεν έχουν πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη.
- Στους σύγχρονους πολέμους, το 90% των θυμάτων είναι άμαχος πληθυσμός, στην πλειοψηφία τους γυναίκες και παιδιά, ενώ ο βιασμός χρησιμοποιείται συστηματικά από τους επιτιθέμενους είτε για την ταπείνωση του εχθρού είτε για λόγους "εθνικής εκκαθάρισης".
- Στις εμπόλεμες ζώνες, το 80% των προσφύγων είναι γυναίκες και παιδιά.
Μορφές
Οι εκδηλώσεις βίας απέναντι στις γυναίκες παίρνουν διαφορετική μορφή ανάλογα με τις κοινωνίες, τις θρησκείες και τις κουλτούρες, αλλά όλα τα στοιχεία και οι μελέτες καταδεικνύουν ότι οι επιπτώσεις της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και του πολέμου κάνουν τις γυναίκες ακόμη πιο ευάλωτες απέναντι σε όλες τις μορφές βίας σήμερα.
Παγκοσμίως, από τα 1,3 δισ. των ανθρώπων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, το 70% είναι γυναίκες, και το ποσοστό αυτό αυξάνεται συνεχώς. Από την άλλη μεριά, οι νέες συνθήκες που διαμορφώνονται στην αγορά εργασίας και στοχεύουν κυρίως στις γυναίκες (απόλυτη ευελιξία, μερική απασχόληση με κατακερματισμένο ωράριο, με δελτίο παροχής υπηρεσιών, προσωρινή, εποχική κ.λπ, με μειωμένη ή ανύπαρκτη κοινωνική ασφάλιση) διευρύνουν ολοένα και περισσότερο την οικονομική και κοινωνική περιθωριοποίηση των γυναικών, επιτείνουν το φόβο και την ανασφάλεια, και μειώνουν τη δυνατότητα συλλογικής αντίδρασης και διεκδίκησης δικαιωμάτων.
Σ' αυτές τις συνθήκες είναι πολύ πιο δύσκολο για τις γυναίκες να αντιδράσουν, τόσο στη βία που δέχονται μέσα στην οικογένεια όσο και στο χώρο δουλειάς ή στον κοινωνικό χώρο. Παρά το γεγονός ότι η βία ή η απειλή βίας διαπερνά όλα τα κοινωνικά στρώματα, είναι πολύ πιο έκθετες και ευάλωτες στη βία οι εργαζόμενες και φτωχές γυναίκες, οι μετανάστριες ή οι γυναίκες πρόσφυγες, που πολύ δύσκολα θα το δημοσιοποιήσουν και ακόμη πιο δύσκολα θα μπορέσουν να αντιδράσουν και να παλέψουν για την εξάλειψή της.
Μία από τις χειρότερες συνέπειες της αυξανόμενης φτώχειας και περιθωριοποίησης των γυναικών είναι το σύγχρονο δουλεμπόριο. Εκατομμύρια γυναίκες και κορίτσια κάθε χρόνο πωλούνται και αγοράζονται στα σύγχρονα σκλαβοπάζαρα είτε ως φτηνό εργατικό δυναμικό, είτε ως νύφες, είτε για τη σεξουαλική τους εκμετάλλευση. Το τελευταίο αποτελεί την τρίτη μεγαλύτερη "εγκληματική επιχείρηση" μετά την παράνομη εμπορία ναρκωτικών και όπλων, με κέρδη που υπολογίζονται σε 8 δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο.
Για να εξαλειφθούν αυτά τα φαινόμενα δεν αρκεί μόνο η ύπαρξη σχετικής νομοθεσίας, που μπορεί να αντιμετωπίζει τα συμπτώματα, αλλά δεν καταργεί τις αιτίες που τα δημιουργούν. Αγώνας ενάντια στη βία σημαίνει μάχη για την οικονομική και κοινωνική ανεξαρτησία όλων των γυναικών, που περνά μέσα από τον αγώνα για καλύτερες συνθήκες ζωής και εργασίας για όλους.
Το σύγχρονο κράτος , εξακολουθεί να στηρίζεται και να εξοικονομεί τεράστια κέρδη από την απλήρωτη εργασία των γυναικών μέσα στο σπίτι. Το 1995, το Πρόγραμμα Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών ανέφερε ότι η απλήρωτη μαζί με την κακοπληρωμένη εργασία των γυναικών ετησίως αντιστοιχεί σε 11 τρισεκατομμύρια δολάρια παγκόσμια! Αυτή είναι προφανώς μια τιμή που ούτε οι κυβερνήσεις δεν είναι πρόθυεςι να πληρώσουν. Γι'αυτό, τα "ιδανικά" της οικογένειας που είναι η "φυσική" ενασχόληση της γυναίκας ξαναέρχονται στην επιφάνεια για να δικαιολογήσουν την όλο και αυξανόμενη καταπίεση, εκμετάλλευση και τις επιθέσεις που δεχόμαστε. Προς το σκοπό αυτό ξαναθυμάται όλα τα αντιδραστικά ιδεολογικά κατασκευάσματα περασμένων εποχών. Η καταπίεση δεν είναι μόνιμο και αναλλοίωτο στοιχείο της ανθρώπινης ιστορίας.
Ό,τι έχει δημιουργηθεί από ανθρώπους, μπορεί και να καταργηθεί από ανθρώπους. Η καταπίεση των γυναικών μπορεί να καταργηθεί, αλλά μόνο αν αλλάξει η οργάνωση της ίδιας της κοινωνίας.
Και ξαναήρθαν στο προσκήνιο με το "δεύτερο κύμα" των γυναικείων κινημάτων που αναπτύχθηκαν τις δεκαετίες του 1960 και 1970.
Σήμερα
Η πάλη για την απελευθέρωση των γυναικών συγκεκριμενοποιείται άμεσα σήμερα στους αγώνες: στους τόπους δουλειάς και στα συνδικάτα, για να πάψουν οι διακρίσεις σε βάρος μας -που δεν συμφέρουν κανέναν εργαζόμενο. Στα εκπαιδευτικά ιδρύματα, ενάντια στο σεξισμό και την ταξική επιλογή που πετάει πρώτα τις γυναίκες έξω. Στις γειτονιές, για παιδικούς σταθμούς, σχολεία, ΚΑΠΗ, χώρους πράσινου για να παίζουν τα παιδιά, κ.λπ. Για να είναι αποτελεσματική πρέπει να δίνεται μαζί με τους άντρες συναδέλφους μας, οι οποίοι ακόμα κι όταν διαφωνούν πρέπει να πειστούν γι'αυτό.
Η απελευθέρωση των γυναικών πρέπει να είναι κεντρικός στόχος του συνδικαλισμού, αν θέλει να σέβεται το όνομά του.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
