ΔΕΥΤΕΡΗ ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΟΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΩΝ

ΜΠΕΛΕΜ (ΒΡΑΖΙΛΙΑ) - ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2009

Στις 2 Φεβρουαρίου, μία ημέρα μετά την τελική συνεδρίαση του Παγκόσμιου Κοινωνικού Φόρουμ στο Μπέλεμ της Βραζιλίας, περίπου 110 αντιπρόσωποι συμμετείχαν στη δεύτερη συνάντηση του Διεθνούς Οικοσοσιαλιστικού Δικτύου.
Η πρώτη συνάντηση του Δικτύου, προσελκύοντας 60 οικοσοσιαλιστές, πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι τον Οκτώβριο του 2007 (σ.σ. - όπου συμμετείχαν με δυο μέλη τους και οι «Οικοσοσιαλιστές Ελλάδας»).
Η συνάντηση εκείνη, αποτελούμενη κυρίως από διανοούμενους του βόρειου ημισφαιρίου, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η δεύτερη συνάντηση έπρεπε να συγκεντρώσει οικοσοσιαλιστές του Νότου συμπεριλαμβανομένων αυτοχθόνων πληθυσμών. Ο στόχος επιτεύχθηκε πλήρως στο Μπέλεμ. Λιγότεροι από 25 αντιπρόσωποι ήταν του Βορρά (τρεις από τον Καναδά, οι άλλοι κυρίως ευρωπαίοι). Οι υπόλοιποι ήταν Νοτιοαμερικανοί κυρίως από τη Βραζιλία με μια μεγάλη ομάδα από το Περού συμπεριλαμβανομένου των βετεράνου επαναστάτη Hugo Blanco και από έναν από την Αφρική και την Ινδία.
Ένα από τα κύρια αντικείμενα της συνάντησης ήταν η εξέταση του σχεδίου της «Οικοσοσιαλιστικής Διακήρυξης του Μπελέμ», μιας αναθεωρημένης έκδοσης του «Οικοσοσιαλιστικού Μανιφέστου» που έγραψε ο Τζόελ Κόβελ και ο Μίκαελ Λόεβι, σχεδόν μια δεκαετία νωρίτερα.
Δικαίως ένα μέρος της συζήτησης κινήθηκε γύρω από τη σοφία της χρήσης του όρου «σοσιαλισμός», με τους αρνητικούς συνειρμούς του στο Περού όπου το «Φωτεινό Μονοπάτι», μία Μαοϊκή Οργάνωση, δολοφόνησε χιλιάδες χωρικούς εδώ και μια δεκαετία, αλλά στη Χιλή, όπου η αδύναμη και υποχωρητική σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση αυτοαποκαλείται «σοσιαλιστική», χωρίς να λέει τίποτα για τις καταχρήσεις και την καταστροφή του περιβάλλοντος στην πρώην ΕΣΣΔ. Το συμπέρασμα αυτής της συζήτησης φάνηκε να είναι η διατήρηση του ονόματος «Οικοσοσιαλισμός», με την υπενθύμιση ότι πρόκειται για τον σοσιαλισμό του 21ου αιώνα της Κούβας και της Βενεζουέλας και όχι του «Φωτεινού Μονοπατιού» και του Τσέρνομπιλ.
Ο Τζόελ Κόβελ εξήγησε ότι εάν ο παραδοσιακός σοσιαλισμός επικεντρώθηκε στην μεγαλύτερη παραγωγή και την περισσότερη δουλειά, ο οικοσοσιαλισμός αφορά στην μετατροπή της παραγωγής και την αναδιοργάνωση των πόλεων κάτω από οικοκεντρικές αρχές, αλλά και στη μείωση των ωρών εργασίας και τον εκδημοκρατισμό των χώρων εργασίας. Μόνο τα όρια στη συσσώρευση θα σώσουν τον πλανήτη, είπε, καταλήγοντας ότι η κοινωνία θα ξεπεράσει τον καπιταλισμό, μόνο με τον Οικοσοσιαλισμό.Ο Κόβελ είπε ότι ο οικοσοσιαλισμός είναι μια νέα ιδέα, μια ιστορική ιδέα, με την πρόθεση να κινητοποιήσει εκατομμύρια κόσμου σε δράση, να ανταποκριθεί στην πρόκληση της ενεργειακής ασφάλειας, της διατροφικής ασφάλειας και της κλιματικής αλλαγής. Ενώ η «Οικοσοσιαλιστική Διακήρυξη» είναι ένα εξελισσόμενο έγγραφο, με έντονη προσπάθεια και καλή οργάνωση του δικτύου, δήλωσε, θα μπορούσε να λάβει ένα εκατομμύριο υπογραφές παγκοσμίως που να την επικυρώνουν, ή και δέκα ή ακόμα και εκατό εκατομμύρια. Ο οικοσοσιαλισμός χρειάζεται να μπει στα δρώμενα, στα συνδικάτα, παντού. Αλλά αυτό απαιτεί μια οργανωτική δομή και έναν προϋπολογισμό, που δεν υπάρχει προς το παρόν. Το Διεθνές Οικοσοσιαλιστικό Δίκτυο, είναι σχεδόν καθ’ ολοκληρία, ένας εικονικός (on line) οργανισμός. Οργανωτική δομή, υπάρχει μόνο σε μερικές χώρες.
Παρόλο που κανείς από τους αυτόχθονες Καναδούς οργανωτές της συνάντησης των «Υπερασπιστών της Γης» που έγινε στο Γουίνιπεγκ το περασμένο φθινόπωρο, δεν ήταν παρών, έχω την εντύπωση ότι θα αισθάνονταν πολύ άνετα εδώ και στη βάση των αγώνων τους κατά της εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων, θα ήταν στην πρώτη γραμμή του Δικτύου.
Αρκετοί εκπρόσωποι τόνισαν τη σημασία του να κάνουμε την οικολογία αποδεκτή ως κεντρικό θέμα στο ΠΚΦ και να παρουσιάσουμε τον οικοσοσιαλισμό ως το μεγαλύτερο περιβαλλοντικό κίνημα. Για την ώρα, ο οικοσοσιαλισμός είναι οριακός (νέος ως κίνημα) και με το να είναι αντικαπιταλιστικός, αντιμπεριαλιστικός, αντιρατσιστικός και σοσιαλιστικός, βρίσκεται στο περιθώριο του σημερινού περιβαλλοντικού κινήματος.
Οι επερχόμενες κατά το 2009 εκδηλώσεις & κινητοποιήσεις περιλαμβάνουν τον Οκτώβριο τους Υπερασπιστές της Μητέρας Γης στο Περού και τον Δεκέμβριο στην Κοπεγχάγη, τον Δεύτερο Γύρο της Συμφωνίας του ΟΗΕ (Κιότο), με τη δεύτερη να αναμένεται να προσελκύσει τεράστιο αριθμό περιβαλλοντιστών, ορισμένοι από τους οποίους έχουν ως στόχο να ματαιώσουν τις συνεδριάσεις.
Η συνέλευση αποφάσισε ότι απαιτείται περισσότερη δουλειά για την «Οικοσοσιαλιστική Διακήρυξη», ιδίως ώστε να είναι μικρότερη, πιο δημοφιλής και πιο δηκτική.Στην πράξη λίγα αποφασίστηκαν σχετικά με τα οργανωτικά, εκτός του ότι θα δουλέψουμε στην κατεύθυνση της θέσπισης εθνικών και περιφερειακών επιτροπών και τελικά ενός διεθνούς γραφείου.
Προφανώς, πολλή δουλειά περιμένει μπροστά μας (σχόλια του Cy Gonick).