Έτσι ονειρευόμαστε τον ΣΥΡΙΖΑ

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "Εποχή" της 12ης Απριλίου 2009.

Έτσι ονειρευόμαστε τον ΣΥΡΙΖΑ
Το ερώτημα απλό, ίσως το πιο απλό απ΄ όλα, ίσως και το πιο δύσκολο. «Πως ονειρεύεστε τον ΣΥΡΙΖΑ;» Και απαντάμε για τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως τον θέλουμε, όπως τον θέλαμε να είναι. Να είναι ζωηρός, επικίνδυνος, να είναι κινηματικός, θεσμικός, αντισυστημικός... Να είναι επαναστατικός, ενωτικός, να διευρύνεται, να ενισχύει τη σημερινή του ταυτότητα. Να είναι ανοιχτός στο σοσιαλιστικό χώρο ή στους αντιεξουσιαστές, να είναι με τα κινήματα, να είναι συλλογικός, συμμετοχικός, να έχει μέλη... Να είναι εκλογική συμμαχία, να δώσει το βάρος του στον κόσμο της εργασίας, στους χωρίς φωνή. Να μετεξελιχθεί σε ενιαίο φορέα με όλους ή με κάποιους.
Οι άνθρωποι του ΣΥΡΙΖΑ απαντούν: ένας αστερισμός απόψεων, διαφορετικών, αλλά που οι περισσότερες από αυτές συγκλίνουν στην ανάγκη ενός ΣΥΡΙΖΑ των αγώνων και των αντιστάσεων. Και παρότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι έφτασαν στο κοινό σπίτι του ΣΥΡΙΖΑ από διαφορετικές διαδρομές, σήμερα φαίνεται ότι αυτό το σπίτι, αν το φροντίζουμε όλοι και όλες, χωράει πάρα πολλούς.



Να ενωθούμε σε Συμμαχία και όχι σε Συνασπισμό

Οι λέξεις, παρά το ότι πολλές φορές τις αντιμετωπίζουμε επιπόλαια, έχουν τη σημασία τους. Η δημιουργία του ΣΥΡΙΖΑ, δεν ανταποκρίθηκε στην ανάγκη για άμυνα απέναντι στις επιθέσεις που δεχόταν η Αριστερά. Δεν δημιουργήθηκε για κάλυψη κάτω από την ίδια ασπίδα (συν-ασπίς). Η κύρια ανάγκη ήταν και παραμένει, ο συντονισμός των δυνάμεών μας και η αντεπίθεση. Δηλαδή, καλούμαστε από τον κόσμο (μας) να πολεμήσουμε μαζί, να συμ-μαχήσουμε. Επιπλέον, δεν μας ενώνει μόνο η ομπρέλα του αντι-καπιταλισμού ή του αντι-νεοφιλελευθερισμού. Μας ενώνει και η αγωνία για οικοδόμηση του Σοσιαλισμού (όπως ο καθένας τον εννοεί). Αυτή η αγωνία ξεπερνάει κόμματα και οργανώσεις και γι’αυτό πολλοί αγωνιστές που είχαν εγκαταλείψει την ένταξη σε γραφειοκρατικούς κομματικούς μηχανισμούς, ενεργοποιήθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ. Το ερώτημα όμως είναι αν μπορούμε να διακρίνουμε αυτό το μεγάλο που μας περιβάλλει, ως μεγαλύτερο από μας. Οι διαδρομές κομμάτων και οργανώσεων είναι καθ’ όλα σεβαστές, ακόμα και αν πρόκειται για οργανώσεις όπως η δική μας, με σχεδόν δυο χρόνια ζωής. Σε ότι αφορά τους «Οικοσοσιαλιστές Ελλάδας» όμως, θα ήμασταν χαρούμενοι να μπορέσουμε να διαλύσουμε την οργάνωσή μας, όταν διαπιστώσουμε πως η οικοσοσιαλιστική λογική διαπνέει την πολιτική της Αριστεράς, στην πράξη και όχι στα λόγια. Δυστυχώς προς το παρόν, τα οικολογικά θέματα αντιμετωπίζονται από τους περισσότερους σαν συμπληρωματικά των οικονομικών και συνδικαλιστικών και όχι σαν φαινόμενα κρίσης του ίδιου συστήματος που επηρεάζουν άμεσα τα οικονομικά, κοινωνικά, συνδικαλιστικά.
Βέβαια, πέρα από τα πιο πάνω, έχουμε πολλή δουλειά ακόμα μέχρι να συμφωνήσουμε και σε θέματα όπως ΟΤΑ, εθνικά, εξωτερική πολιτική.
Σε ότι αφορά τέλος στον τίτλο που δώσαμε, καλά καταλάβατε. Κανείς μας δεν θέλει απλά να αποτελέσει ουρά άλλου, μεγαλύτερου κόμματος.

Τάσος Πανταζίδης
Γραμματέας της Εκτελεστικής Επιτροπής
των «Οικοσοσιαλιστών Ελλάδας»


(δημοσιεύθηκαν και τοποθετήσεις των: Περικλής Κοροβέσης - βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ, Εύη Καρακώστα-Ενεργοί Πολίτες, Παναγιώτης Γεωργιάδης-Κρατούμενος-ΑΚΟΑ, Σωκράτης Μαντζουράνης- Μέλος Γραμματείας ΚΕΔΑ, Εύα Γαλιανού-Ανένταχτη - ΣΥΡΙΖΑ Σερρών,Ιωάννα Γαϊτάνη-Δ.Ε.Α-ΣΥΡΙΖΑ Ημαθίας,Κωνσταντίνα Κουλουμπή-ΑΚΟΑ– ΣΥΡΙΖΑ Πάτρας,Μαρίνα Μπρέστα-ΚΟΕ,Νίκος Ραδικόπουλος-Νεολαία Συνασπισμού,Αδάμος Ζαχαριάδης-Ομάδα ΡΟΖΑ - Αθήνα,Λευτέρης Γεωργέλλης-Πολιτική Οργάνωση Κόκκινο-ΣΥΡΙΖΑ Αγίων Αναργύρων,Ντόρα Τσικαρδάνη-δικηγόρος-Μέλος Κ.Π.Ε. ΣΥΝ,Στέλιος Αναστασόπουλος- γραμματέας Π.Κ. ΣΥΝ Καλλιθέας,Kώστας Παπακώστας -ανένταχτος - Νέα Ιωνία,Τζίμης Αργυρός Νέες – Νέοι ΑΚΟΑ).