Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2008

ΟΙ ΣΥΝΣΤΩΣΕΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΣΤΟΝ "ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΕΠΕΝΔΥΤΗ" ΓΙΑ ΤΟ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΕ ΤΟ ΠΑΣΟΚ




Σήμερα, στη σελίδα 17 της εβδομαδιαίας εφημερίδας "Ο Κόσμος του Επενδυτή". φιλοξενούνται οι απόψεις των περισσότερων από τις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, σχετικά με το ενδεχόμενο συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ.
Η Θέση των Οικοσοσιαλιστών Ελλάδας,όπως δημοσιεύθηκε, είναι η πιο κάτω:

Είμαστε κάθετα αντίθετοι σε κάθε συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ. Όχι από προκατάληψη, αλλά επειδή έχουμε εκ διαμέτρου αντίθετες θέσεις, όπως ενδεικτικά: στο Αρ.16, στις ιδιωτικοποιήσεις των ΔΕΚΟ, την εισοδηματική και την Εξωτερική πολιτική. Επίσης δεν ξεχνάμε την συνυπευθυνότητά του στα σκάνδαλα Χρηματιστηρίου και Siemens και στην διάλυση του κοινωνικού κράτους.
Θα μας ενδιέφερε μια ενωμένη Αριστερά του 20-25% σε αυτές ή τις επόμενες εκλογές, μαζί με ένα ΚΚΕ που θα άλλαζε νοοτροπία.

Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2008

ΠΟΛΥ ΚΑΛΟΣ Ο Α. ΑΛΑΒΑΝΟΣ


Κατά ριπάς ήταν η ομιλία του σ. Αλέκου Αλαβάνου. Αποστομωτική. Ειδικά όταν πρόσφερε το υπόλοιπο του χρόνου του σε όποιον μπορούσε να επικαλεστεί πως ασχολήθηκε στη Βουλή το 2004 για το εν λόγω σκάνδαλο, όταν διεξαγόταν σχετική δίκη. Τόνισε τις ευθύνες και των δυο κομμάτων εξουσίας, όχι λόγω ίσων αποστάσεων, αλλά λόγω ίδιων ευθυνών. Ανέφερε βέβαια πως ΠΑΣΟΚ και ΝΔ διαφέρουν όσο κάποιος που σκότωσε έναν με κάποιον που σκότωσε δέκα. Διαφέρουν, αλλά και οι δύο σκότωσαν.
Οξύτατος κατά του Εφραίμ ήταν ο Αλ. Αλαβάνος. Τον χαρακτήρισε «μαφία», καταλόγισε και στα δύο μεγάλα κόμματα ευθύνες για την κατάσταση που έχει οδηγήσει την Ελλάδα σε ένα απέραντο Βατοπέδιο, στο οποίο «όποια πέτρα κι αν σηκώσεις θα βρεις διαπλοκή».
Η εφημερίδα Καθημερινή έγραψε:

Αλαβάνος: «Όπου κοιτάξεις στην Ελλάδα υπάρχει διαπλοκή»
Ευθύνες στη Νέα Δημοκρατία και στο ΠΑΣΟΚ, επέρριψε ο Αλέκος Αλαβάνος, κρίνοντας πως και τα δύο κόμματα, απέφυγαν να ελέγξουν το ένα το άλλο για τους χειρισμούς τους στην υπόθεση της Μονής Βατοπεδίου.
«Το Βατοπέδι είναι η Ελλάδα. Είναι η Ιερά Siemens. Όπου και να σηκώσεις στην Ελλάδα, όπου και να πάει ο μεγεθυντικός φακός, είτε στο Χρηματιστήριο, είτε στα καρτέλ, είτε στην Εκκλησία, όπου και να σηκώσεις βρίσκεις κερδοσκοπία, κυκλώματα, κοράκια, διαπλοκή» ανέφερε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.
«Οι τρεις φορές παραίτηση από τη δικαστική διεκδίκηση, είναι μία πλευρά του ζητήματος. Στην πραγματικότητα, είχαμε έναν προσανατολισμό της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, να μην στηρίξει αυτή την προσπάθεια. Ο επικεφαλής της αρμόδιας Εφορείας Αρχαιοτήτων που εκπροσώπησε το κράτος στη δίκη ενάντια στη Μονή Βατοπαεδίου, έχει δηλώσει πως «ο φάκελος που μου έδωσαν, περιείχε όλα τα έγγραφα των υπηρεσιών του κράτους που παραχωρούσαν τις εκτάσεις στη Μονή. Προς στιγμήν αναρωτήθηκα, αν το κράτος με όριζε μάρτυρα υπέρ της;. Αλλά και αφότου έγιναν οι εκλογές και ήλθε η Νέα Δημοκρατία, ποιος συνάδελφος του ΠΑΣΟΚ κατέθεσε μία ερώτηση γι' αυτό το ζήτημα; Πέρασε όλο το 2004. Ξέρατε την υπόθεση - ενώ εμείς όχι. Προσπαθούσαμε να μάθουμε. Και η πρώτη ερώτηση που κατατέθηκε, ήταν από έναν βουλευτή της Β' Αθήνας, έναν βουλευτή από τον ΣΥΡΙΖΑ, τον Γιάννη Δραγασάκη».
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, απέρριψε την πρόταση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου της Νέας Δημοκρατίας, Πάνου Παναγιωτόπουλου, να προχωρήσει μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου το έργο της Εξεταστικής - και μετά να εξεταστεί το ζήτημα της Προανακριτικής, εφόσον υπάρξουν στοιχεία ποινικής ευθύνης. «Η πρόταση Παναγιωτόπουλου, απορρίπτεται κατηγορηματικά από τον ΣΥΡΙΖΑ, λόγω των ανασφαλών και μη προβλέψιμων εξελίξεων. Δεν θα επιτρέψουμε εμείς να υπάρξει παραγραφή εφόσον υπάρχουν ποινικές ευθύνες. Το γεγονός ότι έχουν παραγραφεί ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες της εποχής του ΠΑΣΟΚ, δεν σημαίνει ότι θα γίνει και τώρα» ανέφερε χαρακτηριστικά.
«Δεν είναι μόνον το Βατοπέδιο, αλλά και η Μονή Τοπλού. Είχαμε και ερωτήσεις του ΠΑΣΟΚ, γιατί δεν προχωρούσε γρήγορα η επένδυση της Μονής Τοπλού που καθυστερούσε - και η Μονή είχε μόνον έναν μοναχό. Η ουσία λοιπόν είναι, ότι οι σχέσεις Εκκλησίας και Κράτους, δεν μπορούν να παραμείνουν όπως έχουν. Εμείς το πληρώσαμε. Ήρθαμε και σε προστριβές με οικείους μας ανθρώπους που είναι πιστοί».
«Σήμερα επανακαταθέτουμε πρόταση νόμου για τις σχέσεις Εκκλησίας και Κράτους που είχε απορριφθεί. Καλώ το ΠΑΣΟΚ, αλλά και βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας να στηρίξουν την πρόταση. Να έχει κάποιος σχέσεις με ιερέα αν θέλει, αλλά όχι για να τον συμβουλεύεται για το Χρηματιστήριο, ή για τα real estate» κατέληξε ο κος Αλαβάνος.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ- ΜΠΕ

«ΑΛΑΛΑ ΤΑ ΧΕΙΛΗ ΤΩΝ ΑΣΕΒΩΝ»



Προσπάθησαν κάτι να ψελλίσουν τα στελέχη ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αλλά καλύτερα να μην το είχαν κάνει. Στη συζήτηση για την εξεταστική επιτροπή για το θέμα του Βατοπαιδίου, η στάση τους ήταν «άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε». Ο Υπουργός Δικαιοσύνης κος Σωτήρης Χατζηγάκης όμως ειδικά, ήταν απολαυστικός και αποκαλυπτικός. Είπε πως δεν φταίει μόνο ένα κόμμα για την κρίση. Ομολόγησε δηλαδή πως φταίει η ΝΔ αλλά έφταιξε και το ΠΑΣΟΚ. Απάντησε επίσης στο καίριο ερώτημα του τί φταίει για τη σημερινή χρηματοοικονομική κρίση. Είπε πως οι «λεγόμενες σοσιαλιστικές» κυβερνήσεις που κυβερνούσαν σε όλο τον κόσμο τη δεκαετία του ’90, δημιούργησαν την παγκοσμιοποίηση και τον «υπερφιλελευθερισμό» (!!!!!!!!!). ΤΙ ΔΗΛΩΣΕ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ; Τι πίνουν σ’ αυτό το κόμμα; Μας θύμισαν την κατηγορία που απέδωσαν στον Μπους οι πιο συντηρητικοί Ρεπουμπλικάνοι όταν έφτασε στο Κογκρέσο η πρόταση ενίσχυσης των τραπεζών. Τον κατηγόρησαν για «σοσιαλμανία». Χάσανε το μυαλό τους ή προσπαθούν να χάσουμε το δικό μας; Οι δεξιοί νεοφιλελεύθεροι κατηγορούν τους νεοφιλελεύθερους του ΠΑΣΟΚ για «υπερφιλελευθερισμό»;
Όσο για τον κο Απόστολο Κακλαμάνη, στην προσπάθειά του να απαντήσει στις (από παντού) αποκαλύψεις για έναρξη των συναλλαγών με την αμαρτωλή Μονή από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, απάντησε με το αποστομωτικό επιχείρημα του ότι έχει πέσει το επίπεδο –φραστικό και λεκτικό- των συζητήσεων στο Κοινοβούλιο. Κατόπιν συνέχισε την ατράνταχτη επιχειρηματολογία του εξηγώντας μας πως για τις χρηματοδοτήσεις και τις ανταλλαγές που αφορούσαν τη Μονή, δεν υπήρχε πολιτική βούληση, αλλά για όλα έφταιγαν οι γνωμοδοτήσεις αρμοδίων οργάνων που τελικά ανάγκαζαν τους κατά καιρούς αρμόδιους υπουργούς, να κάνουν όσα έκαναν.

ΧΕΡΙ – ΧΕΡΙ, ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ ΜΕ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ


Οι παλιές αγάπες δεν ξεχνιούνται. Στη συζήτηση της 23/10/2008 στη Βουλή, για την εξεταστική επιτροπή σχετικά με το θέμα του Βατοπαιδίου, ο Πρόεδρος του ΛΑΟΣ, λίγο – πολύ παρουσίασε τον κο Καραμανλή ως αθώα περιστερά και θύμα ενεργειών των υπουργών του. Απευθύνθηκε στους πρώην «ομόσταυλούς» του της ΝΔ, ζητώντας τους να απαλλαγούν από τον Ρουσόπουλο. Μας οδηγεί δηλαδή στο συμπέρασμα ότι για τον κο Μαγγίνα (αυθαίρετο, «φιλοξενούμενοι» Ινδοί, ασφαλιστικό), τον κο Τσιτουρίδη (βαλίτσες), τον κο Παυλίδη (κατηγορίες εκβιασμού εφοπλιστών), τον κο Βουλγαράκη (υπεράκτιες εταιρείες), τον κο Βαρθολομαίο (ΙΚΑ), τον κο Ζαχόπουλο (χορηγίες ΥΠ.ΠΟ.), τον κο Σουφλιά (αυθαίρετο, αποβολή από Κιότο), τον κο Πολύδωρα (ζαρντινιέρες, βασανιστήρια από αστυνομικούς, εμφυλιοπολεμικές φραστικές επιθέσεις στην αριστερά), τον κο Μαντούβαλο (παραδικαστικό), τον κο Κουκοδήμο (ανταλλαγή πληροφοριών με ΜΜΕ), δεν ευθύνεται ο επικεφαλής τους ο κος Πρωθυπουργός, αλλά είναι «μεμονωμένα» περιστατικά. Ο σεμνός και ταπεινός κος Καραμανλής, πρέπει να μείνει στο απυρόβλητο.
Μετεκλογική συνεργασία μας μυρίζεται.

Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2008

ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ 21/10/2008







Όλοι στην Πανεργατική Απεργία - Τρίτη 21 Οκτώβρη

Εμπρός για κοινή δράση, για την ανατροπή της αντιλαικής κυβερνητικής πολιτικής. Να δώσουμε μαζικά, δυναμικό παρόν στις απεργιακές συγκεντρώσεις των συνδικάτων

Αθήνα: Πεδίο του Άρεως, ώρα 11πμ
Προσυγκέντρωση 10.30 πμ Πατησίων και Ιουλιανού.

Οι ανάγκες μας πάνω από τα κέρδη τους!
Την κρίση να πληρώσουν οι τραπεζίτες και όχι οι εργαζόμενοι!

ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ

H οικολογική κρίση και η κρίση της οικονομικής και κοινωνικής κατάρρευσης συνδέονται άρρηκτα μεταξύ τους και θα έπρεπε να τις βλέπουμε σαν ξεχωριστές εκδηλώσεις ενός προβληματικού κοινωνικοοικονομικού συστήματος: του καπιταλισμού. Οι βιομηχανικοί ρυθμοί ραγδαίας αύξησης της παραγωγής σε συνδυασμό με την αντίληψη του ότι τα πάντα μπορούν να θυσιαστούν στο βωμό της μεγιστοποίησης του κέρδους, καταστρέφουν τη δυνατότητα της φύσης να συγκρατεί την οικολογική αποσταθεροποίηση. Την ίδια στιγμή, η μορφή του ιμπεριαλισμού, γνωστή ως παγκοσμιοποίηση καταστρέφει τις κοινωνίες από τα θεμέλιά τους.
Η ανάγκη του καπιταλισμού να επεκτείνει διαρκώς την κερδοφορία του, καταστρέφει τη φύση, σπαταλά τους φυσικούς πόρους και οδηγεί σε ένα μέλλον όπου δεν θα μπορεί να υπάρχει κανενός είδους ανάπτυξη, καπιταλιστική, σοσιαλιστική ή άλλη.
Το κεφάλαιο χρησιμοποιεί τους ανθρώπους ως εργατική δύναμη και όσους δεν χρειάζεται τους περιθωριοποιεί ή ακόμη και τους οδηγεί σε αναγκαστική φυσική εξόντωση (αφού έχει προηγηθεί η οικονομική, πολιτική, πολιτιστική, κοινωνική)
Βασικά εργαλεία αυτής της πρακτικής, είναι η πολιτιστική ομοιογένεια – ισοπέδωση, η μαζική κατανάλωση, η αποπολιτικοποίηση, η πνευματική πενία και ο εγωκεντρισμός.
Οι τοπικοί ηγέτες του κόσμου, έχουν αναλάβει το έργο της καταστολής των κινημάτων αντίδρασης και την ωραιοποίηση της κατάστασης. Ακόμα και οι διεθνείς Οργανισμοί, λειτουργούν ώστε να εξασφαλίζουν την κυριαρχία των ισχυρών δυνάμεων της Δύσης, να υπονομεύουν την αυτονομία των χωρών της καπιταλιστικής περιφέρειας και να εξαναγκάζουν όλους σε μια κούρσα εξοπλισμών, δανείων και πολιτικών συναλλαγών, με τους λαούς πάντα στο περιθώριο.
Ο Καπιταλισμός δεν μπορεί να ρυθμίσει και να ξεπεράσει τις κρίσεις που ο ίδιος προκαλεί. Δεν μπορεί να σταματήσει την οικολογική κρίση επειδή, για να το κάνει, θα έπρεπε να θέσει όρια στη συσσώρευση των κερδών. Επίσης δεν μπορεί να σταματήσει την κρίση των διεθνών εντάσεων γιατί τότε θα έχανε το ρόλο του παγκόσμιου χωροφύλακα και οι ελευθερίες προς τους λαούς θα ανέκοπταν την «ανάπτυξη». Παράλληλα, δεν μπορεί να εμποδίσει τις ολοένα και πιο σοβαρές οικονομικές κρίσεις γιατί τότε θα έχανε τη δυνατότητα της διαρκούς αφαίμαξης της οικονομίας των νοικοκυριών και θα αναγκαζόταν να υποκύψει σε πιέσεις για παροχές, αυξήσεις, άνοδο βιοτικού επιπέδου κλπ.
Ο καπιταλισμός δεν μπορεί να βελτιωθεί. Πρέπει να τον αντικαταστήσουμε με ένα άλλο σύστημα. Τον Σοσιαλισμό.
Μετά την εμπειρία των σοσιαλιστικών επαναστάσεων και κυβερνητικών σχημάτων του προηγούμενου αιώνα, οι πολίτες είναι επιφυλακτικοί σε μια τέτοια προοπτική.
Ευθυνόταν όμως ο Σοσιαλισμός για τις λανθασμένες ερμηνείες του; Όχι βέβαια. Από τη στιγμή που συμφωνούμε πως πρέπει να απαλλαγούμε από τον καπιταλισμό ώστε να επιβιώσει η ανθρωπότητα (για τέτοια κρισιμότητα μιλάμε), μοναδική επιλογή είναι ο Σοσιαλισμός. Όχι όμως ο Σοσιαλισμός που γνωρίσαμε στην Ανατολική Ευρώπη και την Ασία ως «Κομμουνισμό» ούτε όπως τον είδαμε στη Δύση ως «Σοσιαλδημοκρατία». Μιλάμε για ένα Σοσιαλισμό που θα είναι ικανός να ξεπεράσει τις κρίσεις που δημιούργησε το κεφάλαιο και που θα μπορέσει να ξεπεράσει και τις κρίσεις που κατά καιρούς θα προκαλούνται στη βάση της «ανάπτυξης» και της εξέλιξης. Ένα Σοσιαλισμό που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες της εποχής μας.
Υπάρχει η αναγκαιότητα για ένα «Μεταβατικό Πρόγραμμα» όχι ακριβώς όπως το έθεσε ο Τρότσκι, μα όπως το προσπαθούν οι προοδευτικοί ηγέτες στη Λατινική Αμερική σήμερα. Είναι αλήθεια πως χιλιάδες άνθρωποι σε όλο τον κόσμο μπαίνουν στο επαναστατικό κίνημα, μα σκοντάφτουν στον γραφειοκρατικό μηχανισμό της ηγεσίας του κινήματος. Η ευθύνη λοιπόν των κομμάτων και των οργανώσεων της αριστεράς, του σοσιαλισμού, της οικολογίας, του κομμουνισμού, είναι πολύ μεγάλη. Ευθύνη πρακτικής, τακτικής μα και ιδεολογικών ερμηνειών και στόχων. Το όραμα δεν μπορεί να είναι οι «σοσιαλισμοί» του 20ου αιώνα. Ο σύγχρονος σοσιαλισμός πρέπει να είναι αυτός της ανθρώπινης ανάπτυξης. Μιας κοινωνίας σοσιαλιστικά και οικολογικά ανεπτυγμένης με στόχο τον μετασχηματισμό των αναγκών και τη μετατόπισή τους προς την ποιοτική διάσταση. Μιλάμε δηλαδή για τον επανακαθορισμό τόσο της οδού όσο και του στόχου της σοσιαλιστικής παραγωγής μέσα σε ένα οικολογικό πλαίσιο, με σεβασμό στα «αναπτυξιακά όρια» που είναι σημαντικά για τη βιωσιμότητα της κοινωνίας και του οικοσυστήματος.
Σε σχέση με την παραγωγή, αυτό σημαίνει έμφαση στη χρηστική αξία και παράλληλα στην οριοθέτηση προτεραιοτήτων πρόληψης και εξασφάλισης των βασικών αναγκών, απέναντι στις προτεραιότητες που βασίζονται στην ανταλλακτική αξία. Άλλωστε οι εκπτώσεις στην πρόληψη και την εξασφάλιση των βασικών αναγκών, οδηγούν στην καταστροφή, ακόμα και με καπιταλιστικά δεδομένα.
Μια καταστροφή που θα προκαλέσει για παράδειγμα ένα πετρελαιοφόρο στο Αιγαίο, δεν είναι μόνο οικολογική. Η Οικολογική καταστροφή καταστρέφει και την τοπική οικονομία άρα και τις τοπικές κοινωνίες. Μια σειρά από πετρελαιοκηλίδες τεραστίων διαστάσεων, θα καταστρέψουν για δεκαετίες τον τουρισμό και την αλιεία στην περιοχή, θα στερήσουν δηλαδή από αναγκαίους οικονομικούς και φυσικούς πόρους. Την ίδια στιγμή, οι εκτροπές ποταμών και η εξάντληση των υδάτων των λιμνών για πότισμα των καλλιεργειών, λύνει μόνο προσωρινά προβλήματα, δημιουργώντας πολλαπλάσια στη συνέχεια. Με τις εκτροπές ποταμών δεν λύνεται το πρόβλημα της διαρκούς ξηρασίας και της ερημοποίησης που αντιμετωπίζουν ήδη περιοχές στην Κρήτη, την Πελοπόννησο, την Αττική, την Εύβοια και αλλού (για να μη μιλήσουμε για χώρες ολόκληρες στην Αφρική, την Ασία και την Αμερική). Η καταστροφή των οικοσυστημάτων της Αράλης στο Καζαχστάν / Ουζμπεκιστάν, της Κάρλας στη Θεσσαλία , του Ασωπού στη Στερεά Ελλάδα, δεν αφορούν μόνο τους φυσιολάτρες. Στο όνομα της «ανάπτυξης» καταστράφηκαν οικοσυστήματα, αποφέροντας προσωρινά οφέλη. Αυτά όμως ήταν πολύ μικρότερα από αυτά που χάθηκαν από τη διατήρησή τους και σήμερα οι πολίτες και οι επαγγελματίες αναζητούν λύσεις αναπλήρωσης των απωλειών. Τα τελευταία χρόνια, η περιβαλλοντική υποβάθμιση, έχει μειώσει και τη ζήτηση του Ελληνικού τουριστικού προϊόντος. Η έλλειψη ελεύθερων χώρων, η άναρχη δόμηση καταλυμάτων, η καταστροφή (φυσική και αισθητική) αρχαιολογικών χώρων και παραδοσιακών οικισμών, η μόλυνση θαλασσών και ατμόσφαιρας, η επέκταση χωρίς μέτρο και σχεδιασμό λιμανιών, αεροδρομίων, τουριστικών οικισμών, η υποχώρηση του παραδοσιακού τρόπου ζωής, έχουν καταστήσει την Ελλάδα λιγότερο δημοφιλή προορισμό, ακόμα και σε αγορές που κατείχε τα πρωτεία. Τη θέση του έχουν πάρει άλλες Μεσογειακές και Βαλκανικές περιοχές όπου υπήρξε μέτρο και σχεδιασμός στην ανάπτυξη. Γίνεται πλέον αντιληπτό ότι η οικολογική κατάρρευση, φρενάρει την ανάπτυξη. Αν είχαν τεθεί όρια εγκαίρως, η ανάπτυξη, ακόμα και με καπιταλιστικούς όρους, θα συνεχιζόταν απρόσκοπτα.
Στο όνομα της «ανάπτυξης» καταστρέφονται δάση, αποξηραίνονται λίμνες, δηλητηριάζονται καλλιέργειες, τροποποιούνται γενετικά οι ζωντανοί οργανισμοί, η πυρηνική ενέργεια χρησιμοποιείται αλόγιστα, νοθεύονται οι τροφές και γενικά τα πάντα εμπορευματοποιούνται εις βάρος των καταναλωτών. Ακόμα και οι καλλιέργειες, μετατρέπονται σε βιοκαύσιμα αυξάνοντας την πείνα στις υπανάπτυκτες και τις αναπτυσσόμενες χώρες.
Την κλιματική αλλαγή που προκαλεί η δραστηριότητα της οικονομίας της Αγοράς, την πληρώνουν πρώτοι απ’ όλους οι οικονομικά ασθενέστεροι οι οποίοι πλήττονται αβοήθητοι από τις καταστροφές. Οι ίδιοι επίσης οδηγούνται λόγω ανέχειας στις φτηνές μεταλλαγμένες και χαμηλής θρεπτικής αξίας τροφές, χρησιμοποιούν οικιακό εξοπλισμό ενεργοβόρο και μη ανακυκλώσιμο και γενικά εξαναγκάζονται σε μια καθημερινότητα που καταστρέφει το περιβάλλον, συμμετέχοντας στη δημιουργία ενός φαύλου κύκλου.
Η απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα, είναι ένα ισχυρό εργαλείο για την αποδυνάμωση του βιομηχανικού καπιταλισμού και του ιμπεριαλισμού των πλούσιων κρατών. Το ίδιο εργαλείο που απελευθερώνει τους λαούς των πετρελαιοπαραγωγών χωρών αλλά και τους λαούς των χωρών που υποφέρουν από την υπερθέρμανση του πλανήτη και τις υπόλοιπες συνέπειες της οικολογικής κρίσης. Σκόπιμα βέβαια, κάποιοι κύκλοι προτείνουν την πυρηνική ενέργεια ως λύση για φτηνή ηλεκτρική ενέργεια που θα βοηθήσει στη διατήρηση του σύγχρονου τρόπου ζωής. Η λύση αυτή όμως δεν είναι Σοσιαλιστική. Εκτός του ότι το οικονομικό κόστος μεσοπρόθεσμα δεν είναι μικρότερα από άλλες γνωστές πηγές, το κοινωνικό θα είναι πολύ μεγαλύτερο. Η πιθανότητα ατυχήματος και η άμεση συμβολή των αντιδραστήρων στην αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη, θα φέρουν πολλαπλάσια καταστροφή που θα την πληρώσουν οι φτωχοί του κόσμου, όπως γίνεται ήδη με όλες τις καταστροφές.
Η χρήση ανανεώσιμων – οικολογικών πηγών ενέργειας απελευθερώνει τους λαούς από διάφορες πολιτικές και οικονομικές εξαρτήσεις που έχουν σαν αφορμή την ενέργεια. Επίσης περιορίζει την κερδοσκοπία καθώς οι πολίτες και οι κοινότητές τους γίνονται σχεδόν αυτόνομες και ελέγχουν την κατανάλωση και το κόστος της. Το κόστος της χρήσης καυσίμων που μολύνουν, το πληρώνουν οι καταναλωτές (ακριβό πετρέλαιο, πρόστιμα στη χώρα για τους ρύπους – τα οποία πληρώνουν τελικά οι πολίτες κλπ). Ο προσανατολισμός των κυβερνήσεων για κατασκευή εργοστασίων λιθάνθρακα, πυρηνικά εργοστάσια, αύξηση της χρήσης ΙΧ και «επένδυση» σε αυτοκινητόδρομους, απαξίωση του σιδηροδρόμου, παρεμπόδιση των ποδηλατών και των πεζών κλπ, διευκολύνει όσους θέλουν να κερδοσκοπούν σε βάρος της τσέπης μας και κυρίως της ποιότητας ζωής μας και της υγείας των παιδιών μας.
Ο Σοσιαλισμός του παρόντος και του μέλλοντος λοιπόν είναι επιτακτικός και πρέπει να έχει σαν βασικά του χαρακτηριστικά:
• την άμεση ανακούφιση των λαών του κόσμου από τα καθημερινά προβλήματα
• την πολιτιστική αναβάθμιση σε κάθε τόπο με διατήρηση και ενίσχυση των ιδιαίτερων στοιχείων και χαρακτηριστικών
• την απρόσκοπτη πρόσβαση όλων στα οφέλη της συλλογικής εξέλιξης της ανθρωπότητας (τεχνολογία, ανέσεις, ιατρικές ανακαλύψεις, προστασία από φυσικούς κινδύνους, μόρφωση, πολιτισμός, διάφορες επιστήμες κλπ)
• τη Λαϊκή Συμμετοχική Άμεση Συλλογική Δημοκρατία σε όλες τις βαθμίδες της κοινωνικής και πολιτικής ζωής, με παράλληλη εγκατάλειψη κάθε είδους κομματικής γραφειοκρατίας
• την προστασία, αναβάθμιση, αποκατάσταση των οικοσυστημάτων του πλανήτη και της κάθε είδους φυσικής ζωής
• την αναδιανομή του πλούτου, χωρίς γραφειοκρατικές κλπ αγκυλώσεις
• την απόλυτη απελευθέρωση από διακρίσεις απέναντι σε φύλλο, φυλή, καταγωγή, σεξουαλικές – θρησκευτικές – πολιτιστικές επιλογές
• την υιοθέτηση οικονομικών μοντέλων τοπικής, μικρής οικονομίας
• την τοποθέτηση ως προτεραιότητα στη χρηστική, πνευματική και αισθητική αξία, τόσο της παραγωγής, όσο και του τρόπου ζωής, κόντρα στη διαφήμιση και τον καταναλωτισμό

Τάσος Πανταζίδης 19/10/2008

Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2008


BLOG ACTION DAY 2008 – POVERTY


Η φτώχεια σαρώνει όλο τον πλανήτη. Ακόμα και στις ανεπτυγμένες χώρες, οι νεόπτωχοι αρχίζουν να αριθμούν χιλιάδες ή και εκατομμύρια. Στην Ελλάδα, μεγάλο μέρος του πληθυσμού ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Τα βιοκαύσιμα αρχίζουν και καλύπτουν τμήματα των καλλιεργήσιμων εκτάσεων που προορίζονται για τρόφιμα. Οδηγούμαστε με κάθε τρόπο στη φτώχεια και την πείνα. Ακόμα και οι φτωχές χώρες ξοδεύουν εκατομμύρια για εξοπλισμούς, τη στιγμή που οι λαοί πεινάνε, είναι αμόρφωτοι και δεν τυγχάνουν υγειονομικής περίθαλψης.. Στον καπιταλισμό οι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι και οι πλούσιοι πλουσιότεροι.
Απαιτούμε:
• Χάρισμα όλων των χρεών στις χώρες του τρίτου κόσμου
• Χρηματοδοτήσεις από την ΕΕ και τη G8 αναπτυξιακών κλπ προγραμμάτων στις χώρες του τρίτου κόσμου
• Νομική κατοχύρωση αυξήσεων μισθών και χορήγησης επιδομάτων ώστε σε όλο τον κόσμο να μην υπάρχει άνθρωπος που να ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας
Αγωνιζόμαστε για ένα καλύτερο κόσμο, ΣΗΜΕΡΑ, με κάθε τρόπο.

Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2008

ΟΧΙ ΣΤΑ "ΠΡΑΣΙΝΑ ΜΕΤΡΑ"


Ο "Ελεύθερος Τύπος" στις 3 Σεπτέμβρη, έγραφε:
«Πράσινη στροφή» κάνει η κυβέρνηση στην πολιτική αυτοκινήτου. Έρχονται οικονομικά κίνητρα και κυκλοφοριακές διευκολύνσεις για τα «καθαρά» Ι.Χ. αυτοκίνητα παράλληλα με επιβαρύνσεις τελών και κυκλοφοριακούς περιορισμούς για τα «σαραβαλάκια». Ο υπ. Οικονομίας κ. Γ. Αλογοσκούφης υιοθέτησε τις προτάσεις των συναρμόδιων υπουργών ΠΕΧΩΔΕ κ. Γ. Σουφλιά και Μεταφορών κ. Κωστή Χατζηδάκη, ανάβοντας το «πράσινο φως» να αρχίσει από το 2010 και να ολοκληρωθεί σταδιακά σε βάθος χρόνου πενταετίας ο κύκλος της απόσυρσης 1,5 εκατομμυρίου παλαιών Ι.Χ. ρυπογόνων αυτοκινήτων συμβατικής τεχνολογίας και καταλυτικών οχημάτων πρώτης γενιάς και της αντικατάστασής τους με νέα I.X. αντιρρυπαντικής τεχνολογίας.
Νωρίτερα, το 2009, καθιερώνονται τέλη κυκλοφορίας, που θα αυξάνονται κλιμακωτά με βάση τις εκπομπές καυσαερίων του οχήματος, και θα ισχύσει «πράσινος δακτύλιος» στην Αθήνα και στις 12 μεγαλύτερες ελληνικές πόλεις.
Ο νέος κύκλος απόσυρσης θα αρχίσει από το 2010, με κίνητρα για την αντικατάσταση των παλαιών αυτοκινήτων άνω της 20ετίας, και θα επεκταθεί σταδιακά σε οχήματα μικρότερης ηλικίας.
Εξετάζονται:
1. Μείωση της φορολογίας, ανάλογα με την ηλικία του αποσυρόμενου αυτοκινήτου.
2. Μείωση έως κατάργηση των τελών κυκλοφορίας για αγορά νέου αντιρρυπαντικού αυτοκινήτου και παράλληλα αύξηση των τελών ταξινόμησης για τα μεταχειρισμένα Ι.Χ.
Για τα τέλη κυκλοφορίας προβλέπεται περιβαλλοντική κατάταξη των οχημάτων -επιβατικών, φορτηγών και δικύκλων- σε 4 κατηγορίες, με βάση όχι μόνο τον κυβισμό αλλά και την περιβαλλοντική επιβάρυνση. Κατατάσσονται στην πρώτη κατηγορία τα οχήματα μηδενικής ή χαμηλής ρύπανσης (π.χ. υβριδικά και νέων προδιαγραφών). Στη δεύτερη και στην τρίτη κατηγορία τα οχήματα μεσαίας ρύπανσης, δηλαδή τα καταλυτικά α’ και β’ γενιάς, και στην τέταρτη κατηγορία τα ρυπογόνα αυτοκίνητα και δίκυκλα συμβατικής τεχνολογίας.
Στο δακτύλιο της Αθήνας με νέα διευρυμένα όρια και στα κέντρα 12 μεγάλων ελληνικών πόλεων τα αυτοκίνητα της πρώτης κατηγορίας θα κυκλοφορούν ελεύθερα όλες τις ημέρες, των μεσαίων κατηγοριών θα κυκλοφορούν όπως σήμερα εκ περιτροπής (μονά-ζυγά), ενώ τα ρυπογόνα οχήματα θα κυκλοφορούν μόνον τα Σαββατοκύριακα.


Η "πράσινη πολιτική" του νεοφιλελευθερισμού, είναι μια απάτη. Τα μέτρα δεν έχουν στόχο τη βελτίωση της κατάστασης του περιβάλλοντος, αλλά την τσέπη των πολιτών.
Το μέτρο του δακτυλίου, απλά οδήγησε στον διπλασιασμό των οχημάτων που κινούνται στο κέντρο. Μοναδικό αποτέλεσμα των διοδίων θα είναι η αύξηση των χρημάτων που θα μας κλέβουν. Όσο για την υποχρεωτική απόσυρση των παλιών αυτοκινήτων, είναι καθαρά αντιπεριβαλλοντικό μέτρο. Έχει υπολογιστεί οτι για να αποκαταστήσει το περιβάλλον τη ζημιά που προκαλείται από την κατασκευή ενός αυτοκινήτου, χρειάζονται περίπου σαράντα χρόνια. Το να αλλάζουμε λοιπόν τα αυτοκίνητά μας κάθε οκτώ χρόνια (όπως υποσχέθηκε ο κος Αλογοσκούφης στους εισαγωγείς αυτοκινήτων) δεν είναι για το καλό του περιβάλλοντος. Το μόνο σωστό μέτρο είναι η μέτρηση των ρύπων και η χρηματοδότηση εφαρμογής αντιρρυπαντικής τεχνολογίας σε όλα τα παλιά αυτοκίνητα, ακόμα και η μετατροπή τους σε ηλεκτρικά.
Ζητούμε άμεσα:
• Την άρση της κάθε είδους φορολόγησης (ΦΠΑ, εισαγωγής κλπ) των ηλεκτρικών οχημάτων και του εξοπλισμού μετατροπής σε ηλεκτρικά των παλαιών οχημάτων
• Την δρομολόγηση περισσότερων βαγονιών στα τραίνα για τη μεταφορά αυτοκινήτων
• Κατασκευή σιδηροδρομικών γραμμών σε όλους τους νομούς της χώρας, εκτός των νησιωτικών (στην Κρήτη όμως μπορεί και πρέπει να εγκατασταθεί σιδηρόδρομος)
• Αύξηση των δρομολογίων και των γραμμών μαζικής μεταφοράς σε όλες τις πόλεις της χώρας
• Εγκατάσταση μικρών μέσων σταθερής τροχιάς στα νησιά
• Μείωση των δρομολογίων των αεροπλάνων από χερσαίο προς χερσαίο προορισμό
• Ηλεκτροκίνηση των αστικών συγκοινωνιών
• Σε μεταβατικό στάδιο, χρήση αερίου στις μηχανές των βενζινοκίνητων και πετρελαιοκίνητων οχημάτων
• Απαγόρευση κίνησης οχημάτων τύπου Τζιπ, στα αστικά κέντρα
• Απαγόρευση κίνησης φορτηγών ωφέλιμου φορτίου μεγαλύτερου των 1500 κιλών, σε όλα τα αστικά κέντρα (να επιτρέπεται μόνο κατά τις ώρες 24:00 – 06:00 για τροφοδοσίες και μεταφορές)


"ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ"


Στο πρώτο φύλλο της εφημερίδας του ΔΗΚΚΙ "Σοσιαλιστική Ενότητα" φιλοξενήθηκε άρθρο του σ. Τάσου Πανταζίδη με τίτλο "Δεν γίνεται σοσιαλισμός χωρίς οικολογία και οικολογία χωρίς σοσιαλισμό". Ευχαριστούμε τη συντακτική ομάδα της "Σοσιαλιστικής Ενότητας" για τη φιλοξενία και υποσχόμαστε οτι θα ανταποδόσουμε.
Η Εκτελεστική Γραμματεία.

ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΣΚΟΤΑΔΙΣΜΟ




Πρέπει όλοι μας να πούμε ένα δυνατό ΟΧΙ στον θρησκευτικό σκοταδισμό.
Στην πιο πάνω φωτογραφία, βλέπουμε την υποτιθέμενη θαυματουργό εμφάνιση της εικόνας του Αγίου Σάββα σε τομογραφία. Με κάτι τέτοια εκμεταλεύονται τους αφελείς.

Σάββατο 11 Οκτωβρίου 2008

ΔΙΕΥΡΥΜΕΝΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΣΥΡΙΖΑ




ΟΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ ΕΛΛΑΔΑΣ – ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Σήμερα 11 Οκτωβρίου 2008, πραγματοποιήθηκε στο αμφιθέατρο της ΓΣΕΕ, συνεδρίαση της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, διευρυμένη με τη συμμετοχή εκπροσώπων από τις Νομαρχιακές και Θεματικές Επιτροπές του ΣΥΡΙΖΑ απ’όλη την Ελλάδα.
Τη συζήτηση συντόνισε ο Ρούντι Ρινάλντι, ενώ δύο ήταν οι εισηγητές των θεμάτων: α) ο Γιάννης Μπανιάς ο οποίος μίλησε για την τρέχουσα πολιτική κατάσταση και β) ο Γιάννης Θεωνάς ο οποίος μίλησε για το σχέδιο προϋπολογισμού που κατέθεσε η Κυβέρνηση .
Ο σ. Μπανιάς ανέλυσε την πρόσφατη κρίση του καπιταλισμού και του νεοφιλελευθερισμού, το χάσμα ιδεών και πολιτικής που μας χωρίζει με το ΠΑΣΟΚ και στοιχεία της στρατηγικής που θα πρέπει να ακολουθήσουμε στο μέλλον.
Ο σ. Θεωνάς, ανάγνωσε δύο σημεία της εισαγωγής του σχεδίου προϋπολογισμού: Αρχικά αναφέρεται στην κρίση η οποία εκτιμάται οτι θα διαρκέσει, άγνωστο για πόσο και στη συνέχεια επανέρχεται στην επιμονή της συνέχισης της μέχρι τώρα πολιτικής (ιδιωτικοποιήσεις, περικοπές κλπ). Ομολογεί δηλαδή την κρίση του νεοφιλελευθερισμού και προτείνει ως αντίδοτο ….. περισσότερο νεοφιλελευθερισμό. Είναι προφανές οτι το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης το έχει καταλάβει «τρικυμία εν κρανίω»
Παράλληλα, διανεμήθηκαν στους παρευρισκόμενους οι «15 λόγοι για να συσπειρωθείτε και να παλέψετε με τον ΣΥΡΙΖΑ».
Ακολούθησε συζήτηση και παρεμβάσεις από όσους συμμετείχαν. Τα αποτελέσματα της συζήτησης θα αξιοποιηθούν για τη διαμόρφωση του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ και για τον στρατηγικό σχεδιασμό της δράσης μας.
Η συνάντηση αυτή αποτελεί καλό «προηγούμενο» και κατέδειξε την ανάγκη για συχνότερη επαφή της Γραμματείας με εκπροσώπους των Νομαρχιακών και Θεματικών Επιτροπών του ΣΥΡΙΖΑ.

Ακολουθεί η εισήγηση του Γιάννη Θεωνά:

ΠΡΟΣΧΕΔΙΟ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ 2009
ΕΝΑΣ ΑΚΟΜΗ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΑΝΤΙΛΑΪΚΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΞΙΟΠΙΣΤΟΣ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΕΝΟΨΕΙ

1. Ο νεοφιλελευθερισμός σε απόλυτη κρίση κι αυτοί υπόσχονται περισσότερο νεοφιλελευθερισμό.

Ένας ακόμη Προϋπολογισμός, απόλυτα ταυτισμένος με τις νεοφιλελεύθερες επιλογές, διαμορφώνεται για το 2009 με βάση το Προσχέδιο Προϋπολογισμού, που κατατέθηκε στη Βουλή, από την Κυβέρνηση της ΝΔ και τον υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών κ. Αλογοσκούφη.
Δύο μόνο εισαγωγικές αναφορές των ίδιων των συντακτών του Προσχεδίου, υπογραμμίζουν την κατεύθυνση, αλλά και την «τρικυμία εν κρανίω» του οικονομικού επιτελείου της Κυβέρνησης.
Στο διαβιβαστικό σημείωμα του Προσχεδίου προς τους βουλευτές, ο κ. Αλογοσκούφης αναφερόμενος στην παγκόσμια κρίση, υπογραμμίζει: «Η κρίση αποδεικνύεται ότι είναι βαθιά και η διάρκειά της είναι απρόβλεπτη. Υπάρχουν ήδη σοβαρές επιπτώσεις στην ευρωπαϊκή οικονομία σε όλα τα επίπεδα. Η ένταση και η εκδήλωση των προβλημάτων είναι διαφορετική σε κάθε χώρα. Παρατηρείται μείωση των ρυθμών ανάπτυξης σε όλο τον κόσμο, αύξηση της ανεργίας, ενίσχυση των πληθωριστικών πιέσεων, αύξηση των επιτοκίων και σημαντικά προβλήματα σε μεγάλους πολυεθνικούς χρηματοοικονομικούς ομίλους».
Παρ’ όλα αυτά, στο κεφάλαιο 1 του Προσχεδίου (σελ. 8) ο ίδιος διακηρύσσει: «Βασική προτεραιότητα της κυβερνητικής πολιτικής παραμένει η εφαρμογή ενός αποτελεσματικού προγράμματος αποκρατικοποιήσεων, που στοχεύει στη μείωση της συμμετοχής του κράτους στην οικονομική δραστηριότητα, στο άνοιγμα των αγορών, την ενίσχυση του ανταγωνισμού και στην καλύτερη δυνατή αξιοποίηση των περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου (σ.σ. ξεπουλώντας τα;)».
Οι άνθρωποι δεν έχουν καταλάβει τίποτα. Την κρίση του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού, θέλουν να … την αντιμετωπίσουν με ακόμη περισσότερο νεοφιλελευθερισμό! Οι αγορές τους χρεοκοπούν, τα μεγαθήρια του «ελεύθερου» ανταγωνισμού βουλιάζουν, κι αυτοί το «χαβά» τους. Υπόσχονται περισσότερες αποκρατικοποιήσεις, μεγαλύτερο άνοιγμα των αγορών, ενίσχυση του περιβόητου ανταγωνισμού, ως φάρμακο για την αντιμετώπιση της κρίσης και την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας!

2. Προϋπολογισμός του 2008: ο πιο αντιλαϊκός και αναξιόπιστος προϋπολογισμός της μεταπολίτευσης.

Με καταλυτικά επιχειρήματα, οι Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, στηλίτευαν πέρυσι στη Βουλή την οικονομική και κοινωνική πολιτική της κυβέρνησης και αποδείκνυαν ότι ο Προϋπολογισμός του 2008 θα είναι ένας από τους πιο ταξικούς, αντικοινωνικούς, φορομπηχτικούς και αναξιόπιστους προϋπολογισμούς της μεταπολίτευσης.
Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να αναφερθούμε συνοπτικά σε ορισμένα από τα επιχειρήματα, που διατυπώθηκαν στις εισαγωγικές παρατηρήσεις της γραπτής εισήγησης του σ. Γιάννη Δραγασάκη, κατά τη συζήτηση στη Βουλή του Προϋπολογισμού 2008 και να τα δούμε υπό το φως των σημερινών στοιχείων με βάση και το Προσχέδιο:
- «Ο Προϋπολογισμός του 2007 εκτελείται με μεγάλη απόκλιση από τους στόχους του. Το έλλειμμα για το 2007 υπερβαίνει το 3,5% του ΑΕΠ, έναντι του αρχικού στόχου για 2,2%». Τελικά το έλλειμμα αυτό ύστερα και από συμφωνία με την Eurostat, διαμορφώθηκε στο 3,4%, όπως φαίνεται και στον πίνακα 2.1 του Προσχεδίου.
- «Ο προϋπολογισμός του 2008 είναι ένας προϋπολογισμός «κατά προσέγγιση», ένας προϋπολογισμός «προσωρινός», που η τελική διαμόρφωσή του θα εξαρτηθεί από τις εξελίξεις. Ο προϋπολογισμός για το 2008 στηρίζεται στην πρόβλεψη για αύξηση του ΑΕΠ κατά 7% σε τρέχουσες τιμές. Τυπικά, ο προϋπολογισμός του 2008 θέτει ως κεντρικό δημοσιονομικό στόχο τη διαμόρφωση του ελλείμματος στο 1,6% επί του ΑΕΠ. Όμως, ο στόχος αυτός στερείται διαφάνειας και αξιοπιστίας. Στηρίζεται σε λογιστικές διαρρυθμίσεις, σε υπερεκτίμηση των φορολογικών εσόδων και σε μια υποεκτίμηση των δημόσιων δαπανών. Για τους λόγους αυτούς δεν αποκλείουμε μέσα στο 2008 τη λήψη πρόσθετων εισπρακτικών μέτρων». Ήδη με το φορολογικό νόμο που ψηφίστηκε πρόσφατα στη Βουλή η εκτίμηση για πρόσθετα φορολογικά μέτρα επιβεβαιώθηκε απόλυτα, ενώ με βάση και το Προσχέδιο, παρά την υπολογιζόμενη αύξηση του ΑΕΠ κατά 8% σε τρέχουσες τιμές, το έλλειμμα του 2008 προσδιορίζεται στο 2.3%, που και πάλι στερείται διαφάνειας και αξιοπιστίας.
- «Ο προϋπολογισμός 2008 είναι ένας ακόμη αδιαφανής και αναξιόπιστος προϋπολογισμός. Τα έσοδα υπερεκτιμούνται και οι δαπάνες υποεκτιμούνται συνειδητά». Και για του λόγου το αληθές. Το Προσχέδιο του κ. Αλογοσκούφη προβλέπει τώρα για το 2008 έσοδα 54.490 αντί 55.520 εκατ. €, μειωμένα κατά 1.030 εκατ. € ή ποσοστό 1,9%. Οι δαπάνες προβλέπεται να ανέλθουν σε 60.297 αντί 59.058 εκατ. €, αυξημένες κατά 1.239 εκατ. € ή ποσοστό 2,1%. Αντίστοιχα το έλλειμμα του Τακτικού Προϋπολογισμού 2008 θα φτάσει τα 5.807 αντί 3.538 εκατ. €, αυξημένο κατά 2.269 εκατ. € ή ποσοστό 64,1%! Αυτή ήταν η διαφάνεια και αξιοπιστία του Προϋπολογισμού 2008, που ξεπέρασε ακόμη και τις πιο απαισιόδοξες προβλέψεις.
- «Ο προϋπολογισμός 2008 είναι ένας προϋπολογισμός φόρων και διεύρυνσης των φορολογικών ανισοτήτων και αδικιών. Η μεγάλη φοροδιαφυγή, η νομότυπη φοροαποφυγή, ο συσσωρευμένος πλούτος, οι μεγάλες περιουσίες, τα εισοδήματα ισχυρών κοινωνικών ομάδων, παραμένουν στο φορολογικό απυρόβλητο. Η φορολογική πολιτική της κυβέρνησης αναδείχνεται σε ένα μείζον κοινωνικό σκάνδαλο». Με βάση τα στοιχεία του Προσχεδίου (πίνακας 2.3) και προηγούμενων Προϋπολογισμών, τα έσοδα από το φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων αυξάνονται από 7.785 εκατ.€ το 2004, σε 11.065 εκατ.€ το 2008 (εκτιμήσεις πραγματοποιήσεων του Προσχεδίου) και σημειώνουν αύξηση 3.280 εκατ.€ ή ποσοστό 42,13%, ενώ τα έσοδα από το φόρο εισοδήματος νομικών προσώπων ήταν 4.724 εκατ.€ το 2004 και θα ανέλθουν στα 4.705 (εκτιμήσεις πραγ/σεων Προσχεδίου) το 2008, παρουσιάζοντας … μείωση 19 εκατ.€.
- «Ο προϋπολογισμός του 2008 υποχρηματοδοτεί το κοινωνικό κράτος, διευρύνει τις κοινωνικές ανισότητες και υποσκάπτει τις αναπτυξιακές προοπτικές. Παρ’ όλο που ο προϋπολογισμός 2008, για πρώτη φορά αποδίδει στο ΙΚΑ το 1% του ΑΕΠ, όπως προβλέπει ο νόμος, τις διαφορές του 1% των ετών 2003-2007 τις «αποδίδει» με αγνώστου ποιότητας ομόλογα, ενώ τα συσσωρευμένα χρέη προς το ΙΚΑ, που δεν αποδίδονται υπερβαίνουν τα 9,394 δις € σύμφωνα με εκτιμήσεις της ΓΣΕΕ.
Οι δαπάνες για την υγεία αυξάνουν με ρυθμό χαμηλότερο από την αύξηση του ΑΕΠ, με αποτέλεσμα οι ελλείψεις σε προσωπικό και υποδομές να αυξάνουν. Οι δαπάνες για την παιδεία προβλέπονται για το 2008 στο 3,12% έναντι 3,20% το 2004. Όχι μόνο δεν υπήρξε προσέγγιση προς τις προεκλογικές δεσμεύσεις της Ν.Δ. για αύξηση στο 5%, αλλά υπήρξε και υποχώρηση, έστω και μικρή. Δεν προβλέπονται τέλος δαπάνες για τις νέες κοινωνικές πολιτικές που είναι αναγκαίες για το παιδί, την οικογένεια, τις μητέρες, τους άνεργους μακράς διάρκειας, τους νέους άνεργους. Η αντιμετώπιση της φτώχειας συρρικνώνεται σ’ ένα μικρό, εντελώς ανεπαρκές φτωχοεπίδομα, που κι αυτό παραμένει στα χαρτιά.» Αλήθεια, ενόψει της παγκόσμιας χρηματοοικονομικής κρίσης, μήπως χρειάζονται κάποιες εξηγήσεις για τα ομόλογα «απόδοσης» των διαφορών του 1% προς το ΙΚΑ των ετών 2003-2007; Οι δαπάνες για την Υγεία το 2008, θα ανέλθουν μόλις στο 2,47% του ΑΕΠ με βάση τις εκτιμήσεις πραγματοποιήσεων του Προσχεδίου και για την Παιδεία θα πέσουν παραπέρα στο 3,09% του ΑΕΠ.
Αυτά είναι μερικά στοιχεία από την κριτική που άσκησε ο ΣΥΡΙΖΑ για τον Προϋπολογισμό 2008. Κριτική που επιβεβαιώνει ότι οι διευρυνόμενες ανισότητες, η αυξανόμενη υπερχρέωση των νοικοκυριών, ο συγκριτικά υψηλότερος πληθωρισμός – πληθωρισμός κερδών – και οι στάσιμες δαπάνες, ως ποσοστό του ΑΕΠ, σε παιδεία, έρευνα και τεχνολογία, υποσκάπτουν τις αναπτυξιακές προοπτικές και τη συνοχή της ελληνικής κοινωνίας.

3. Το Προσχέδιο Προϋπολογισμού 2009

Το Προσχέδιο και ο Προϋπολογισμός 2009, που θα ακολουθήσει δεν μπορεί να εμπνεύσει κανένα αίσθημα ικανοποίησης ούτε στους πιο αισιόδοξους οπαδούς της Κυβέρνησης. Η πιο σίγουρη εκτίμηση είναι ότι η πολιτική και τα μέτρα που θα προωθηθούν, προετοιμάζουν δραματικές μέρες για την μεγάλη πλειοψηφία της εργατικής τάξης και των πλατειών λαϊκών στρωμάτων.
Η Κυβέρνηση στον κόσμο της, δεν έχει αντιληφθεί ακόμη ότι η παγκόσμια χρηματοοικονομική κρίση έχει ουσιαστικά αποδιαρθρώσει το περίφημο Σύμφωνο Σταθερότητας και τις πολιτικές που συνόδευσαν την ΟΝΕ και το ενιαίο νόμισμα. Επιμένει και επιδιώκει, λέει, με τον Προϋπολογισμό 2009 τη συνέχιση του «μεταρρυθμιστικού» της προγράμματος και την περαιτέρω μείωση των ελλειμμάτων με στόχο την κατάρτιση ισοσκελισμένων προϋπολογισμών.
Αυταπάτες ή μωραίνει Κύριος, όν βούλεται απωλέσαι;
Ας δούμε, όμως, ορισμένα βασικά στοιχεία του Προϋπολογισμού 2009 με βάση το Προσχέδιο.

Εισοδηματική πολιτική
Η προβλεπόμενη στον Προϋπολογισμό 2007 αύξηση της δαπάνης για αποδοχές και συντάξεις των εργαζομένων στο Δημόσιο, ανέρχεται σε 7,6%.
Στην αύξηση αυτή θα ενσωματωθούν:
- η εισοδηματική πολιτική του 2008, που μεταφέρεται ως δεύτερη δόση στο 2009 και η εισοδηματική πολιτική που θα εξαγγελθεί για το 2009 (αύξηση λόγω πληθωρισμού),
- η εφαρμογή του νέου μισθολογίου των δικαστικών,
- η ωρίμανση του προσωπικού (μισθολογική – βαθμολογική εξέλιξη),
- η αύξηση των αποδοχών των συμβασιούχων καθαριστριών των σχολικών μονάδων,
- οι δαπάνες νέων προσλήψεων κυρίως ιατρικού, νοσηλευτικού, εκπαιδευτικού προσωπικού και επαγγελματιών οπλιτών και
- η αύξηση των συντάξεων λόγω της εισοδηματικής πολιτικής, των νέων συνταξιοδοτικών ρυθμίσεων από 1/1/2009 και κυρίως της αύξησης των συντάξεων των δικαστικών.
Συνεκτιμώντας όλα τα παραπάνω και με πληθωρισμό 4,5% σε μέσα επίπεδα το 2008 σύμφωνα με το ίδιο το Προσχέδιο, η πραγματική μισθολογική αύξηση θα κινηθεί γύρω στο 2 – 2,5%, με ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ 3%.
Επιβεβαιώνεται έτσι ότι οι πραγματικοί μισθοί στην Ελλάδα συνεχίζουν να αυξάνονται με ρυθμούς που γενικά υπολείπονται των αντίστοιχων ρυθμών αύξησης της παραγωγικότητας της εργασίας, έτσι ώστε το πραγματικό κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος να παρουσιάζει μακροχρόνια πτωτική πορεία. Η πτώση αυτή δημιουργεί μεγάλα περιθώρια κέρδους στις επιχειρήσεις και είναι ο ουσιαστικότερος λόγος της ανόδου της κερδοφορίας στην Ελλάδα τα τελευταία 15 έως 20 χρόνια.

Εξέλιξη Εσόδων, Δαπανών και Ελλείμματος

Έσοδα: Το Προσχέδιο προβλέπει αύξηση των εσόδων από 54.490 το 2008 σε 62.310 εκατ.€ το 2009 ή σε ποσοστό 14,4%.
Δαπάνες: Η πρόβλεψη για τις δαπάνες 2009 είναι 65.509 έναντι 60.297 εκατ.€ το 2008 ή σε ποσοστό 8,6%.
Έλλειμμα: Γίνεται πρόβλεψη για έλλειμμα 1,8%.
Στη βάση αυτών των προβλέψεων, χρειάζεται να σημειωθούν τα ακόλουθα: Το 2008 με πρόβλεψη εσόδων 55.520 εκατ. €, αναγκάζονται να κάνουν εκτίμηση πραγματοποιήσεων με το Προσχέδιο 54.490 εκατ.€, δηλ. 1.030 εκατ.€ λιγότερα. Αντίστοιχα οι δαπάνες από 59.058 εκατ.€ πρόβλεψη, τις ανεβάζουν τώρα στα 60.297 εκατ.€, ήτοι 1.239 εκατ.€ περισσότερα. Το έλλειμμα από 1,6 το ανεβάζουν (αν βέβαια μείνει τόσο) στο 2,3% του ΑΕΠ.
Με ποια αξιοπιστία μιλάνε τώρα, σε συνθήκες αυτής της τεράστιας κρίσης, για καλύτερη απόδοση των εσόδων και μείωση του ρυθμού αύξησης των δαπανών;
Απλά για άλλη μια φορά ο Προϋπολογισμός τους θα είναι αδιαφανής και αναξιόπιστος.

Οι Φόροι

Το 2008 απέβλεπαν σε 6,24 δις € νέων φόρων και αναγκάστηκαν να αναθεωρήσουν την εκτίμησή τους στα 5,77 δις €, παρά το γεγονός ότι με τα νέα φορολογικά μέτρα επέβαλλαν νέους φόρους και ιδιοποιούνται έσοδα από ειδικούς λογαριασμούς συνολικού ύψους 4,5 δις €.
Με το Προσχέδιο, αποβλέπουν σε είσπραξη πάνω από 7,4 δις € νέων φορολογικών εσόδων. Με ποια αξιοπιστία αποβλέπουν σ’ αυτά τα έσοδα, αν και κάποια θα έρχονται με τα φορολογικά μέτρα του 2008, σε συνθήκες τέτοιας κρίσης;
Είναι φανερό ότι αποβλέπουν σε νέα φορολογική ληστεία των λαϊκών στρωμάτων, κυρίως μέσω της αύξησης των έμμεσων φόρων και του ΦΠΑ.

Το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων

Το 2009, σύμφωνα με το Προσχέδιο, προβλέπεται μείωση των πόρων του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων κατά 10,1% ή από 3,8 στο 3,2% του ΑΕΠ.
Είναι εντυπωσιακό ότι η Κυβέρνηση μειώνει το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, που είναι η δεύτερη μεγάλη μείωση που επιχειρεί μετά εκείνη του 2005, όταν είχε μειώσει το ΠΔΕ κατά 21% ή από 5,1 σε 3,8% του ΑΕΠ.
Αλήθεια, πώς θα πετύχει την αύξηση κατά 3% του ΑΕΠ το 2009, μέσα στη δίνη της πρωτοφανούς παγκόσμιας κρίσης, με επενδυτικές πρωτοβουλίες ιδιωτών;
Οι άμεσοι φόροι προβλέπεται να αυξηθούν κατά 18,1%, που οφείλεται κυρίως στην αύξηση κατά 58% των φόρων στην περιουσία (βέβαιης είσπραξης, αφού αφορούν τον νέο φόρο ακινήτων) και στην πρόβλεψη για είσπραξη άμεσων φόρων προηγουμένων ετών ύψους 3.490 εκατ. € (άδηλης είσπραξης) και οι έμμεσοι κατά 10,4%, με ιδιαίτερης σημασίας την αύξηση εσόδων από ΦΠΑ 12,2%, από ΦΠΑ πετρελαιοειδών 23,0% και από ειδικό φόρο κατανάλωσης καυσίμων 18,7%. Συνολικά νέα φορολογικά έσοδα από αυτές τις περιπτώσεις 5,15 δις €

Κοινωνική Πολιτική

Υγεία: Οι συνολικές δαπάνες για το 2009 ανέρχονται σε 6.593 εκατ.€ έναντι 6.102 εκατ.€ το 2008. Αύξηση 8% ή σε ποσοστό του ΑΕΠ αύξηση στο 2,51 από το 2,48%.
Παιδεία: Οι δαπάνες για το 2009 θα ανέλθουν σε 8.044 εκατ.€ από 7.612 εκατ. € το 2008.Αύξηση 5,7% σε ετήσια βάση ή σε ποσοστό του ΑΕΠ μείωση από 3,09 στο 3,07%.
Επιχορηγήσεις Ασφαλιστικών Ταμείων: Παρά το γεγονός ότι ο νέος ασφαλιστικός νόμος και η υπόθεση των «δομημένων» ομολόγων, έχουν ήδη δραματικές συνέπειες για ολόκληρη την κοινωνική ασφάλιση, η Κυβέρνηση με το Προσχέδιο Προϋπολογισμού 2009, δίνει μια ακόμη χαριστική «βολή». Περιορίζει τις επιχορηγήσεις Ασφαλιστικών Ταμείων από 3,6% του ΑΕΠ το 2008 στο 3,5% το 2009. Με ετήσιες αυξήσεις των επιχορηγήσεων 15,5% το 2007 και 21,3% το 2008, περιορίζει την ετήσια αύξηση στο 4,1% το 2009.

Άμυνα – Εξοπλισμοί – Δημόσια Τάξη

Οι δαπάνες για την Υγεία, την Παιδεία και την Κοινωνική Ασφάλιση περιορίζονται όλο και περισσότερο και κυμαίνονται μεταξύ 2,5 3,1 και 4,1% του ΑΕΠ αντίστοιχα.
Οι δαπάνες όμως για την Άμυνα, τους εξοπλισμούς και τη Δημόσια Τάξη αυξάνονται συνέχεια και χωρίς τους τόκους και τα χρεολύσια, ξεπερνούν ήδη συνολικά τα 8.953 εκατ.€ ή ποσοστό 3,42% του ΑΕΠ.

Δημόσιο Χρέος

Το χρέος της Κεντρικής Κυβέρνησης από το 2004 μέχρι το 2008 έχει αυξηθεί κατά 27,7% και αποτελεί ήδη το 104,7% του ΑΕΠ. Η εξυπηρέτησή του γίνεται με συνεχείς δανεισμούς και κυρίως με ομόλογα, που αποτελούν τον κύριο όγκο του χρέους και φθάνουν το 83% του συνόλου.
Με βάση το Προσχέδιο για την εξυπηρέτηση του χρέους θα καταβληθούν το 2009 για τόκους 11.900 εκατ. € και για χρεολύσια 29.157 εκατ. €, ποσά που θα αποτελέσουν αντικείμενο νέου δανεισμού.
Με βάση το Διάγραμμα 5.1(σελ.51) του Προσχεδίου γύρω στα 100 δις € του χρέους της Κεντρικής Κυβέρνησης της 31/8/2008, λήγουν μέχρι το 2012. Αν συνυπολογισθούν και οι δανειακές ανάγκες, πέραν από τις τρέχουσες, για αντιμετώπιση των συνεπειών της χρηματοοικονομικής κρίσης, η κατάσταση που διαγράφεται για τα επόμενα 5 χρόνια μπορεί να χαρακτηρισθεί δραματική.

4. Μαζική πολιτική και κοινωνική δράση του ΣΥΡΙΖΑ

Είναι φανερό ότι η κατάσταση που διαμορφώνεται θα είναι εξαιρετικά δύσκολη για τα λαϊκά στρώματα. Τα προβλήματα της λιτότητας, της ακρίβειας, της επιδείνωσης των κοινωνικών προβλημάτων, της υγείας, της παιδείας, της ασφάλισης θα επιδεινωθούν δραματικά.
Οι δυνάμεις και οι Οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ σε όλα τα επίπεδα, κεντρικά, τοπικά, κλαδικά χρειάζεται να αναλάβουν το ρόλο και τις ευθύνες τους και να πρωταγωνιστήσουν στην πολιτική και κοινωνική πάλη.
Να αναλάβουν πρωτοβουλίες πολιτικής κινητοποίησης του λαού για την απόκρουση της επίθεσης που συνιστά σε βάρος του η οικονομική και κοινωνική πολιτική που εκφράζει ο νέος Προϋπολογισμός και την αντίσταση στην προσπάθεια να φορτωθούν στις πλάτες του οι συνέπειες της πρωτοφανούς κρίσης.
Στην κατεύθυνση αυτή χρειάζεται, με πρωτοβουλία της Κεντρικής Γραμματείας και των Νομαρχιακών Επιτροπών, να προγραμματισθούν λαϊκές συγκεντρώσεις σ’ όλη την Ελλάδα με θέμα την κρίση και τον Προϋπολογισμό και ταυτόχρονα όλες μας οι δυνάμεις να βοηθήσουν και να συμβάλουν στην ανάπτυξη διεκδικητικών αγώνων της εργατικής τάξης, της αγροτιάς, των ΕΒΕ, της νεολαίας για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων και των κατακτήσεών τους.
Στο διάστημα μέχρι 15 Νοέμβρη να βοηθήσουμε να αναπτυχθεί το πιο πλατύ διεκδικητικό κίνημα για θέματα που συνδέονται με τον Προϋπολογισμό και ιδιαίτερα το εισόδημα, τη φορολογία, την ακρίβεια, την απασχόληση, την κοινωνική πολιτική και τον περιορισμό των εξοπλισμών.

9-10-2008
Γ.Θ.


Η ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΠΑΝΙΑ

Η κρίση. Οι πολιτικές εξελίξεις. Η Αριστερά. Το κυβερνητικό ζήτημα
1.Οικονομική κρίση – Καθολική κρίση
α. Η οικονομική κρίση
Η τεράστιων διαστάσεων και απροσδιόριστη σε διάρκεια και συνέπειες, παγκόσμια πλέον, οικονομική κρίση διαμορφώνει ένα νέο ζοφερό τοπίο, διεθνώς και σε κάθε χώρα ξεχωριστά.
Παίρνει τη μορφή κρίσης του χρηματοπιστωτικού συστήματος των ΗΠΑ και των άλλων μητροπόλεων του καπιταλιστικού συστήματος. Αυτό όμως αποτελεί μόνο την κορυφή του παγόβουνου.
Η κρίση είναι γενικότερη κρίση του καπιταλιστικού συστήματος, και ιδιαίτερα του νεοφιλελευθερισμού, που αποτελεί τη σύγχρονη και πιο επιθετική εξέλιξη και εκδοχή του.
Ο νεοφιλελευθερισμός που κυριαρχεί τα τελευταία 30 χρόνια, αποδείχτηκε όχι μόνο κοινωνικά καταστροφικός, αλλά και εντελώς ανίκανος να λύσει κρίσιμα οικονομικά προβλήματα. Το φυσιολογικό αποτέλεσμα είναι τα αδιέξοδα που σωρεύτηκαν και ξεσπάνε σήμερα σε όλους τους τομείς της οικονομικής και κοινωνικής ζωής.
Και βρισκόμαστε ακόμα στην αρχή. Τα πράγματα θα γίνουν πολύ πιο σοβαρά όταν η κρίση περάσει στην πραγματική οικονομία.
Οι κύριες αιτίες που οδήγησαν στη σημερινή κρίση, είναι τα βασικά στοιχεία του DNA και της λογικής με βάση την οποία οικοδομείται το καπιταλιστικό σύστημα γενικά και στη σημερινή επιθετική νεοφιλελεύθερη εκδοχή του ιδιαίτερα:
• Η κυρίαρχη φιλοσοφία του συστήματος: «Τα κέρδη πάνω από τον άνθρωπο και το περιβάλλον»
• Η απελευθέρωση των αγορών
• Το πλήρως απελευθερωμένο από οποιονδήποτε κρατικό ή διακρατικό έλεγχο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα και η αυτονόμησή του από την παραγωγή.
• Ο άκρατος ανταγωνισμός και η αχαλίνωτη κερδοσκοπία.
Με τα λόγια του Μαρξ:
«Με το ανάλογο κέρδος το κεφάλαιο γίνεται τολμηρό. 10% και πάει παντού• 20% και ζωηρεύει• 50% και γίνεται παράτολμο• 100% και καταπατά κάθε ανθρώπινο νόμο• 300% και δεν υπάρχει έγκλημα που δεν το αποτολμά, ακόμη και υπό την απειλή της αγχόνης.» (Καρλ Μαρξ, Το Κεφάλαιο, τόμος A)
Είναι η ίδια λογική που οδηγεί στην κατεδάφιση του κράτους πρόνοιας, στην απαξίωση της εργασίας, στα μέτρα λιτότητας, στην ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, στην ανεργία, ιδιαίτερα των γυναικών και των νέων, στην διαρκώς κλιμακούμενη ακρίβεια, στη συρρίκνωση της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων στις πόλεις, των αγροτών, των συνταξιούχων κ.λπ.
Είναι η ίδια λογική που οδηγεί σε παράτολμες επενδύσεις που υπόσχονται πολύ μεγάλα κέρδη και σε σχηματισμό «πυραμίδων». Σε ένα ασταθές σύστημα που ακροβατεί και κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή να πέσει στο χάος.
Η χρηματοπιστωτική κρίση θα περάσει –αυτό γίνεται ήδη– και στην πραγματική οικονομία και οι συνέπειες σε όλες τις πλευρές της κοινωνικής ζωής θα είναι οδυνηρές. Ιδιαίτερα για τον κόσμο της εργασίας και τα λαϊκά στρώματα που, για μια ακόμα φορά, θα κληθούν να πληρώσουν το «μάρμαρο».
β. Βαθιά και πολύπλευρη κρίση του συστήματος
• Οικονομική, περιβαλλοντική, κοινωνική, αξιών και θεσμών.
• Κρίση στρατηγικής και ηγεμονίας των δυνάμεων του καπιταλισμού και του ιμπεριαλισμού.(αποτυχία στρατιωτικών επεμβάσεων στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, απόρριψη Μεταρρυθμιστικής Συνθήκης Λισαβόνας στην Ε.Ε., οι εξελίξεις στη Λατινική Αμερική, τα γεγονότα στον Καύκασο, οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης κλπ)
• Κρίση ανακατάταξης δυνάμεων στον κόσμο. Ποια εξέλιξη θα έχει η αποδυνάμωση του ηγετικού ρόλου και της ηγεμονίας των ΗΠΑ;

2. Το σύστημα αναζητάει διέξοδο. Οι επιπτώσεις
α. Οι κυβερνήσεις αναζητούν λύσεις μέσα στα πλαίσια του συστήματος και της κυρίαρχης νεοφιλελεύθερης στρατηγικής
Κεντρικό στοιχείο αυτής της επιλογής είναι η κοινωνικοποίηση των ζημιών.
Την κοινωνικοποίηση των ζημιών θα την πληρώσουν τα λαϊκά στρώματα.
• Είναι όμως βέβαιο ότι η δαπάνη εκατοντάδων δισεκατομμυρίων για τη σωτηρία των τραπεζών που κινδυνεύουν, δεν επαρκεί για να αποσοβηθεί η κρίση, εφόσον αυτή επεκτείνεται και στην «πραγματική» οικονομία, και εφόσον δεν παίρνονται μέτρα για τη στήριξη της λαϊκής κατανάλωσης και τη συγκράτηση των επιτοκίων.
• Τα επιχειρήματα ότι αυτά θα είχαν αποφευχθεί, «εάν δεν είχε επικρατήσει ο νεοφιλελευθερισμός» ή ότι «η κρίση δίνει την ευκαιρία να ελέγξουμε το χρηματιστικό κεφάλαιο», που προβάλλονται από σοσιαλδημοκρατικής πλευράς, είναι υποκριτικά, γιατί την πολιτική της αποχαλίνωσης την εφάρμοσαν και οι σοσιαλδημοκράτες. Επίσης όμως δεν ευσταθεί, διότι η γενική τάση του καπιταλισμού είναι η αναρχία και η αποχαλίνωση, αρκεί το κεφάλαιο να προσδοκά κέρδη.
β. Οι επιπτώσεις
• Η αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης ανέτρεψε τον μύθο της δεσμευτικότητας των κανόνων της Ε.Ε. για τον ελεύθερο ανταγωνισμό, την απαγόρευση των επιδοτήσεων κ.λπ. Το Σύμφωνο Σταθερότητας και όλη η φιλοσοφία πάνω στην οποία στηρίχθηκε μέχρι σήμερα η οικοδόμηση της Ε.Ε., με βάση τη νεοφιλελεύθερη λογική των κυρίαρχων δυνάμεων καταρρέει.
• Η κρίση, όπως κάθε κρίση, είναι ταυτόχρονα μια διαδικασία αναδιανομής και ανακατατάξεων. Τα τεράστια ποσά που δαπανώνται για να σωθούν πιστωτικά ιδρύματα είναι ποσά που θα αφαιρεθούν από τις κοινωνικές δαπάνες.
• Το ελληνικό χρηματοπιστωτικό σύστημα φαίνεται ότι δεν έχει εκτεθεί σε ριψοκίνδυνες επενδύσεις. Επίσης, δεν φαίνεται να έχει σημαντικές απαιτήσεις από τράπεζες του εξωτερικού που κλυδωνίζονται. Ο κίνδυνος για ύφεση στην ελληνική οικονομία προέρχεται από την τάση για αύξηση των επιτοκίων που θα φέρει πολλούς δανειολήπτες, ιδιώτες και επιχειρήσεις σε δυσκολία με αποτέλεσμα τη μείωση της ζήτησης.
• Σοβαρές θα είναι οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στις γεωπολιτικές εξελίξεις και στο ενεργειακό πρόβλημα.
3. Η επικαιρότητα του σοσιαλισμού
Σήμερα που κλονίζεται το καπιταλιστικό σύστημα και συνειδητοποιείται ευρύτερα και σε μεγαλύτερο βαθμό ο απάνθρωπος χαρακτήρας του, το ζήτημα του σοσιαλισμού ως εναλλακτικής λύση, τίθεται με πιο επιτακτικό τρόπο και αποκτά μεγαλύτερη επικαιρότητα.
Εμείς μιλάμε για έναν σοσιαλισμό με επαναπροσδιορισμό: αξιών, ζητημάτων ιδιοκτησίας, εξουσίας, δομών, διεύθυνσης και λειτουργίας της κοινωνίας, σχέσεων, μεταξύ των ανθρώπων, σχέσεων ανθρώπου - φύσης.
Ένας σοσιαλισμός με ανελαστικά χαρακτηριστικά τη δημοκρατία, την ελευθερία και την ενεργό συμμετοχή των πολιτών στα κέντρα λήψης και ελέγχου των αποφάσεων και με νέες επεξεργασίες και απαντήσεις σε ζητήματα όπως πώς θα εκφραστεί και θα λειτουργήσει ο νέος κοινωνικός σχηματισμός.
Ο σοσιαλιστικός μετασχηματισμός με αυτά τα χαρακτηριστικά είναι η δική μας απάντηση στον καπιταλισμό και στα αδιέξοδα που αυτός παράγει.

4. Οι εξελίξεις στην Ελλάδα
α. Χρεοκοπία του νεοφιλελεύθερου μοντέλου
Η κρίση δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με μεγαλύτερες και περισσότερες δόσεις νεοφιλελευθερισμού, που αποτελούν, μέχρι σήμερα, βασικά στοιχεία της κυβερνητικής πολιτικής.
Λόγω της οικονομικής κρίσης, διεθνούς και εγχώριας, και της αντίθεσης των λαϊκών στρωμάτων στην κυβερνητική πολιτική και της σημαντικής της πολιτικής φθοράς, η κυβέρνηση, διατηρώντας τον πυρήνα του νεοφιλελευθερισμού, αναζητάει τώρα προσαρμογές και μέτρα που θα αλλάξουν κάπως το οικονομικό τοπίο και το δυσμενές γι’ αυτήν κλίμα μέσα στην κοινωνία.
β. Ο δικομματισμός σε πορεία αποδόμησης
Και οι δύο βασικοί πυλώνες του πολιτικού συστήματος του δικομματισμού - αυτοδυναμία και εναλλαγή- έχουν υποστεί σοβαρές φθορές και ρωγμές.
γ. Σε αναζήτηση λύσεων
Το σύστημα αναζητάει λύσεις που θα έχουν τις μικρότερες δυνατές απώλειες για τα συμφέροντά του. Πάντα μέσα στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος και χωρίς να εγκαταλείπονται τα βασικά στοιχεία της νεοφιλελεύθερης στρατηγικής και ο πυρήνας της λογικής του δικομματικού συστήματος.
Μερικές από τις εναλλακτικές λύσεις που διερευνώνται, εάν τελικά σε αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις δεν υπάρξει αυτοδυναμία για κανένα από τα δύο κόμματα εξουσίας.
• Κυβέρνηση ευρέως πολιτικού φάσματος.
Που θα επιδιωχθεί να συμπεριλάβει και δυνάμεις ή έστω προσωπικότητες από το χώρο της Αριστεράς.
Με επίκληση κυρίως την ανάγκη αντιμετώπισης της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης.
• Κυβέρνηση των δύο κομμάτων εξουσίας. Της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
• Διασπάσεις κομμάτων, ή και δημιουργία νέων κομμάτων, προκειμένου να προκύψουν δυνατότητες νέων συνθέσεων στο κυβερνητικό επίπεδο.
• Κεντροαριστερά και κεντροδεξιά ή δεξιά-ακροδεξιά σενάρια. Με σαφείς οριοθετήσεις στο κυβερνητικό πρόγραμμα ως προς τις επιλογές που θα είναι ανελαστικές και άρα μη διαπραγματεύσιμες για το μοντέλο του νεοφιλελευθερισμού καπιταλισμού και κρίσιμων ζητημάτων εξωτερικής πολιτικής.
5.Τα βασικά στοιχεία της νεοφιλελεύθερης κυβερνητικής πολιτικής της κυβέρνησης της ΝΔ.
• Ακρίβεια. Σε συνεχή κλιμάκωση.
• Καθήλωση μισθών και συντάξεων.
• Που σημαίνει μείωση του εισοδήματος και της αγοραστικής του δύναμης.
• Επισφαλής και ανασφάλιστη εργασία.
• Ελαστικοποίηση εργασιακών σχέσεων.
• Ανεργία.
• Ξεπούλημα του δημοσίου πλούτου και ιδιωτικοποίηση του δημόσιου χώρου. (Ενέργεια, συγκοινωνίες, επικοινωνίες, τράπεζες, παιδεία, Υγεία, περιβάλλον. κλπ)
• Εγκατάλειψη – κατάρρευση αγροτικής οικονομίας.
• Απαξίωση θεσμών.
• Αυταρχισμός – καταστολή.
• Σύμπλευση με τις κεντρικές επιλογές του Διευθυντηρίου της Ε.Ε. Πλήρης ενσωμάτωση στην επιθετική ανασυγκρότηση και συμμετοχή στις επιθετικές ενέργειες του ΝΑΤΟ, στο νέο ρόλο του ως παγκόσμιου χωροφύλακα.
• Αυταρχικό και αντιδημοκρατικό μοντέλο διακυβέρνησης και εξουσίας.(Πελατειακό κράτος, διαπλοκή, σκάνδαλα, διαφθορά κλπ)
6. Η πολιτική του ΠΑΣΟΚ.
Το ΠΑΣΟΚ, ως κυβέρνηση επί πολλά χρόνια, υπηρέτησε τη στρατηγική του νεοφιλελευθερισμού και, ως αξιωματική αντιπολίτευση, στα κεντρικά ζητήματα δεν παίρνει αποστάσεις από αυτή τη στρατηγική, από τη στρατιωτικοποίηση της Ευρώπης και από την πρόσδεση της Ελλάδας στο άρμα του ΝΑΤΟ.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ψήφισε στη Βουλή και στην Ευρωβουλή τη Μεταρρυθμιστική Συνθήκη της Λισαβόνας, (για να «διαφοροποιηθεί» από την ΝΔ, ζήτησε Δημοψήφισμα για να εγκριθεί η Συνθήκη όχι μόνο από το Κοινοβούλιο, αλλά και από τον Ελληνικό λαό) και ψήφισε όλα τα νομοσχέδια και τις ρυθμίσεις που ενισχύουν τη σύνδεση της Ελλάδας με το ΝΑΤΟ.
7. Η Αριστερά δύναμη αντίστασης, αμφισβήτησης και ανατροπής του νεοφιλελεύθερου καπιταλιστικού μοντέλου και του δικομματισμού.
Η Αριστερά στην νέα εποχή προβάλλει ως η κύρια και πιο φερέγγυα δύναμη ανατροπής του καπιταλισμού και προώθησης του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού της κοινωνίας.
• Με συνολικό εναλλακτικό πρόγραμμα.
• Με όπλο τους κοινωνικούς αγώνες.
• Σε δημιουργική σχέση με τους στόχους και την πάλη των κοινωνικών κινημάτων.
• Για τη δημιουργία μιας κοινωνικής και πολιτικής δυναμικής, νέων συσχετισμών, και τη συγκρότηση μιας νέας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας που θα εκφραστεί σε όλα τα επίπεδα.

8. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρωταγωνιστής στην προώθηση αυτών των στόχων.
Βασικές προϋποθέσεις για να πετύχει σε αυτήν του την προσπάθεια είναι:
• Η έγκαιρη επεξεργασία του εναλλακτικού προγράμματος. Με τις αναγκαίες σαφείς οριοθετήσεις του. Απέναντι στο νεοφιλελευθερισμό, το δικομματισμό και τα κεντροαριστερά κυβερνητικά σενάρια.
• Η ενίσχυση της σχέσης του με την κοινωνία και τα προβλήματά της.(«κοινωνική γείωση»).
• Η διεύρυνση του ενωτικού του χαρακτήρα και με άλλες ενταγμένες και ανένταχτες δυνάμεις.
• Η συγκρότηση των δυνάμεών του σε τοπική και κλαδική βάση.
• Η καταπολέμηση του συγκεντρωτισμού και της γραφειοκρατίας, η αποκέντρωση και η ανάπτυξη της συλλογικότητας στη δουλειά και στη δράση.
9. Το κυβερνητικό ζήτημα.
α. Υπόθεση προοπτικής η εξουσία των δυνάμεων της νέας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας με αντικαπιταλιστική κατεύθυνση και όραμα το σοσιαλισμό.
β. Προώθηση στην καθημερινή κοινωνική παρέμβαση του εναλλακτικού προγράμματος και επιδίωξη κοινής δράσης του ευρύτερου δυνατού φάσματος κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων.
Με τη διαδικασία των διαδοχικών προσεγγίσεων και των ομόκεντρων κύκλων.
γ. Διαμόρφωση, μέσα από αυτή τη διαδικασία, των νέων αναγκαίων κοινωνικών και πολιτικών συσχετισμών.
δ. Το διεθνές και ελληνικό κοινωνικό και πολιτικό τοπίο, οι συσχετισμοί δυνάμεων και οι δυνατότητες σύγκλισης, με βάση τα σημερινά δεδομένα: πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, η μακρόχρονη θητεία του στη διακυβέρνηση της χώρας και οι σημερινές επιλογές του ως αξιωματική αντιπολίτευση, καθώς επίσης και οι γενικότερες αντιλήψεις και επιλογές και η πολιτική συμμαχιών του ΚΚΕ, δεν επιτρέπουν σήμερα το σχηματισμό κυβέρνησης που θα υπηρετήσει τους βασικούς στόχους μιας εναλλακτικής πολιτικής.
• Η Αριστερά δεν θα πρέπει να εξαργυρώσει τη δυναμική που έχει αναπτύξει με τη συμμετοχή σε μια συμμαχική κυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ.
• Ούτε να πέσει στην παγίδα της ενοχοποίησης για τυχόν ακυβερνησία σε ένα μεταβατικό διάστημα.
• Η Αριστερά δεν θα πρέπει να προσχωρήσει στη λογική μιας καλύτερης – ηπιότερης διαχείρισης του καπιταλιστικού συστήματος. Θα πρέπει να απορρίψει οποιαδήποτε εκδοχή κεντροαριστερών κυβερνήσεων. Η καλύτερη-ηπιότερη διαχείριση δεν είναι δυνατή. Όλες οι σχετικές εμπειρίες ήταν αρνητικές και οδήγησαν σε ήττα της Αριστεράς που αναγκάστηκε να ενδώσει στους καταναγκασμούς της καπιταλιστικής διαχείρισης: αναδιανομή εισοδήματος προς όφελος του κεφαλαίου, εργασιακές σχέσεις, ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι, ενίσχυση ΝΑΤΟ κ.λπ.
• Αγώνας από θέσεις αριστερής κοινωνικής και πολιτικής αντιπολίτευσης.

10. Στοιχεία και κατευθύνσεις ενός αριστερού εναλλακτικού προγράμματος
Ο ΣΥΡΙΖΑ καλείται να ασχοληθεί και να επεξεργαστεί σε βάθος κατευθύνσεις και θέσεις για τα πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι και τα ευρύτερα λαϊκά στρώματα και η χώρα στα κεντρικά ζητήματα εξωτερικής πολιτικής.
Το πρόγραμμα που θα περιλαμβάνει αυτά τα στοιχεία, θα το απευθύνουμε σε ολόκληρη την κοινωνία. Ιδιαίτερα θα πρέπει να γίνει όπλο και εργαλείο για τη δουλειά μας και τη σχέση μας με τα κινήματα, με τον κόσμο και τις δυνάμεις της Αριστεράς.
Μια τέτοια προσέγγιση αναδεικνύει τα ακόλουθα ζητήματα:
1. Εισοδηματική πολιτική
• Αναδιανομή πλούτου και εισοδήματος. Ζητάμε ελάχιστο μισθό 1300 €.
2. Εργασιακά
• Εξασφάλιση εργασίας για όλους
• 35ωρο-5ήμερο, χωρίς μείωση αποδοχών
• 7ωρος ημερήσιος χρόνος εργασίας. Όχι στα ελαστικά ωράρια
• Απαγόρευση των ομαδικών απολύσεων
• Έλεγχος της εφαρμογής της εργατικής και ασφαλιστικής νομοθεσίας
• Μέτρα για τους ανέργους
• Ενίσχυση και προστασία του συνδικαλιστικού κινήματος

3. Ακρίβεια
• Αυστηρά μέτρα ελέγχου των τιμών και της κερδοσκοπίας
4. Ασφαλιστικό
• Αυστηρά αναδιανεμητικό ασφαλιστικό σύστημα με τριμερή χρηματοδότηση
• Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων
• 80% ποσοστό αναπλήρωσης του τελευταίου μισθού
5. Φορολογικό
• Αλλαγή της σχέσης άμεσων-έμμεσων φόρων
• Φόρος εισοδήματος με ισχυρά προοδευτική κλίματα
• Φορολόγηση των κερδών ΑΕ και ΕΠΑ με πολύ υψηλό συντελεστή
• Φορολόγηση της μεγάλης ακίνητης περιουσίας και της Εκκλησίας
6. Ιδιωτικοποιήσεις
• Επαναφορά στο Δημόσιο όλων των ΔΕΚΟ
• Ισχυρός δημόσιος τραπεζικός τομέας
7. Παιδεία-Υγεία
• Δωρεάν δημόσια Παιδεία σε όλες τις βαθμίδες. Απαγόρευση των ιδιωτικών Κολλεγίων
• Δωρεάν νοσοκομειακή και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους

8. Δικαιώματα
• Ίσα δικαιώματα, άρση και καταπολέμηση κάθε διάκρισης που βασίζεται σε διαφορές φύλου, θρησκείας, χρώματος, καταγωγής, σεξουαλικού προσανατολισμού κ.λπ.
• Νομιμοποίηση όλων των μεταναστών και προσφύγων. Ιθαγένεια σε όσα παιδιά γεννιούνται στην Ελλάδα
• Μέτρα για την εξίσωση της αμοιβής ανδρών-γυναικών και ενίσχυση του συστήματος πρόνοιας για τις εργαζόμενες γυναίκες και τις μονογονεϊκές οικογένειες
• Ριζική μεταρρύθμιση του σωφρονιστικού συστήματος και ενίσχυση των δικαιωμάτων των κρατουμένων
9. Δημοκρατία – Θεσμοί
• Ενίσχυση του ρόλου και εκδημοκρατισμός του Κοινοβουλίου και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης
• Χωρισμός Εκκλησίας-Κράτους
• Δημοκρατική Μεταρρύθμιση της Δημόσιας Διοίκησης
10. Αυταρχισμός – Καταστολή
• Κατάργηση όλων των νόμων που περιορίζουν τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα
• Κατάργηση των Ειδικών Σωμάτων Καταστολής

11. Πολιτισμός
• Γενναία χρηματοδότηση των δραστηριοτήτων πολιτισμού από το κράτος, χωρίς παρέμβαση, επηρεασμό και λογοκρισία. Όχι στην παράδοση του πολιτισμού στους χορηγούς
• Ανάπτυξη των δραστηριοτήτων πολιτισμού την Παιδεία, εισαγωγή ειδικών μαθημάτων στα σχολεία
12. Περιβάλλον
• Περιβαλλοντικά κριτήρια για κάθε παραγωγική δραστηριότητα, στις μετακινήσεις και μεταφορές, στην παραγωγή και κατανάλωση ενέργειας. Όχι στα πυρηνικά
• Δάση, παραλίες, όχθες και ύδατα και αστικοί ελεύθεροι χώροι είναι δημόσια ιδιοκτησία και προστατεύονται
13. Εξωτερική Πολιτική
• Αποχώρηση από το ΝΑΤΟ και άσκηση πολιτικής φιλίας με όλες τις χώρες
• Όχι σε κάθε εξάρτηση της εξωτερικής πολιτικής από ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Επίλυση των διαφορών με άλλες χώρες εκτός του ατλαντικού πλαισίου και χωρίς κηδεμονία
14. Άμυνα
• Αποχώρηση από το ΝΑΤΟ. Άμεσα μέτρα: Να κλείσουν οι βάσεις της Σούδας και του Ακτίου. Να μη χρησιμοποιείται το έδαφος της Ελλάδας για οποιαδήποτε στρατιωτική ενέργεια ξένων χωρών. Να μη διεξάγονται στρατιωτικές ασκήσεις με χώρες εμπλεκόμενες σε κρίσεις ή πολεμικές συρράξεις. Να αποχωρήσουν οι ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις από ξένες χώρες (Κοσσυφοπέδιο, Αφγανιστάν, Κόλπος). Να διακοπεί η ελληνική συμμετοχή σε μεικτά στρατιωτικά σώματα του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε.
• Μείωση των στρατιωτικών δαπανών σε συνεργασία και συνεννόηση με τις γειτονικές χώρες
• Προσανατολισμός της εκπαίδευσης και του εξοπλισμού των Ε.Δ. σε καθαρά αμυντικούς σκοπούς
• Εκδημοκρατισμός της λειτουργίας των ΕΔ
15. Ευρωπαϊκή Ένωση
• Απόρριψη της Συνθήκη της Λισσαβόνας. Όχι στον Ευρωστρατό και σε ευρωπαϊκές δυνάμεις ταχείας επέμβασης. Όχι στην «αντιπυραυλική Ασπίδα» των ΗΠΑ
• Ρήξη με κανόνες, οδηγίες και αποφάσεις οργάνων της Ε.Ε. (π.χ. Σύμφωνο Σταθερότητας), εφόσον αυτές εμποδίζουν την άσκηση φιλολαϊκής πολιτικής ή περιορίζουν τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα
• Στενή συνεργασία με κόμματα και κινήσεις της Αριστεράς στην Ευρώπη, συμμετοχή στον συντονισμό των κινημάτων στις ευρωπαϊκές χώρες

Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2008

Το θέμα του Ασωπού, στο Ευρωκοινοβούλιο

30 Σεπτεμβρίου 2008

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ υποβολή: Dimitrios Papadimoulis (GUE/NGL) προς την Επιτροπή

Θέμα: Ρύπανση του ποταμού Ασωπού
Σύμφωνα με απαντήσεις της Επιτροπής (Ε‑4904/07, και παρόμοια Ε‑5602/07, Ε‑5920/07) σχετικά με την ανίχνευση χρωμίου στον Ασωπό ποταμό και στο πόσιμο νερό στις περιοχές των Οινοφύτων και της Χασιάς, «η Επιτροπή ξεκίνησε με δική της πρωτοβουλία σχετική έρευνα και ζήτησε πληροφορίες από τις ελληνικές αρχές προκειμένου να ελέγξει την τήρηση των υποχρεώσεων που απορρέουν από τη νομοθεσία της ΕΕ για το περιβάλλον, και συγκεκριμένα από την οδηγία 2006/11/ΕΚ(1) για τη ρύπανση που προκαλείται από ορισμένες επικίνδυνες ουσίες που εκχέονται στο υδάτινο περιβάλλον, την οδηγία 80/68/ΕΟΚ(2) του Συμβουλίου για την προστασία των υπόγειων υδάτων, την οδηγία 91/689/ΕΟΚ(3) του Συμβουλίου για τη διαχείριση των επικίνδυνων αποβλήτων και την οδηγία 98/83/ΕΚ(4) του Συμβουλίου για το πόσιμο νερό. Η έρευνα αυτή βρίσκεται σε εξέλιξη».

Σε ποιο στάδιο βρίσκεται η έρευνα αυτή; Ποια είναι τα συμπεράσματα της Επιτροπής; Θεωρεί ότι οι ελληνικές αρχές έλαβαν τα απαραίτητα μέτρα για την άρση της ρύπανσης του ποταμού και την αποκατάσταση του υδροφόρου ορίζοντα της περιοχής; Τι είδους μέτρα προτίθεται να λάβει για την προστασία του περιβάλλοντος και της υγείας των κατοίκων της περιοχής; Σκοπεύει να προτείνει τη θέσπιση ειδικού προγράμματος για τη μείωση της ρύπανσης του Ασωπού; Θα ήταν διατεθειμένη να συγχρηματοδοτήσει ένα τέτοιο έργο εφ' όσον της υποβληθεί από τις αρμόδιες ελληνικές αρχές;

(1) Οδηγία 2006/11/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 15ης Φεβρουαρίου 2006 για τη ρύπανση που προκαλείται από ορισμένες επικίνδυνες ουσίες που εκχέονται στο υδάτινο περιβάλλον της Κοινότητας, ΕΕ L 64 της 4.3.2006.
(2) Οδηγία 80/68/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 17ης Δεκεμβρίου 1979 περί προστασίας των υπογείων υδάτων από τη ρύπανση που προέρχεται από ορισμένες επικίνδυνες ουσίες, ΕΕ L 20 της 26.1.1980.
(3) Οδηγία 91/689/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 12ης Δεκεμβρίου 1991 για τα επικίνδυνα απόβλητα, ΕΕ L 377 της 31.12.1991.
(4) Οδηγία 98/83/ΕΚ του Συμβουλίου της 3ης Νοεμβρίου 1998 σχετικά με την ποιότητα του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης, ΕΕ L 330 της 5.12.1998.





21 Ιανουαρίου 2008
ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ υποβολή: Marios Matsakis (ALDE) προς την Επιτροπή
Θέμα: Ο ποταμός Ασωπός στην Ελλάδα
Όπως αναφέρεται από την Ελλάδα, ο ποταμός Ασωπός έχει μολυνθεί και εξακολουθεί να μολύνεται σοβαρά από τοξικά λύματα τοπικής βιομηχανίας. Εν προκειμένω, ο βασικός ρυπογόνος παράγοντας είναι το εξασθενές χρώμιο, που έχει καταγραφεί ως καρκινογόνο. Η εμφάνιση καρκίνου στους κατοίκους της περιοχής φέρεται να έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια.
Είναι η Επιτροπή ενήμερη για αυτή την κατάσταση; Πώς μπορεί η Επιτροπή να βοηθήσει τον τοπικό πληθυσμό να αντιμετωπίσει αυτόν τον σοβαρό κίνδυνο για το περιβάλλον και την υγεία;
6 Μαρτίου 2008
Απάντηση του κ. Δήμα εξ ονόματος της Επιτροπής
Η Επιτροπή έχει ενημερώσει ήδη το Κοινοβούλιο (βλ. απαντήσεις στις γραπτές ερωτήσεις E-5026/07, E-5602/07, E-5920/07 της κυρίας Ματσούκα(1) και στην προφορική ερώτηση H-1020/07 του κυρίου Παφίλη κατά την ώρα των ερωτήσεων της συνόδου ολομέλειας του Ιανουαρίου 2008(2)) σχετικά με την εικαζόμενη περιβαλλοντική ζημία του Ασωπού ποταμού και την ανίχνευση χρωμίου στο πόσιμο νερό στα Οινόφυτα.
Η έρευνα που ξεκίνησε με πρωτοβουλία της Ελλάδας βρίσκεται σε εξέλιξη. Οι ελληνικές αρχές ενημέρωσαν την Επιτροπή σχετικά με τα μέτρα που έλαβαν - ιδίως όσον αφορά το σύστημα αδειοδότησης των βιομηχανικών μονάδων στην ευρύτερη περιοχή - τα αποτελέσματα των διεξαχθέντων ελέγχων και τις ενέργειες για την αποκατάσταση της ποιότητας του πόσιμου νερού.
Η Επιτροπή εξετάζει τώρα όλα τα διαθέσιμα στοιχεία, θα λάβει δε τα αναγκαία μέτρα και, εφόσον χρειάζεται, θα κινήσει διαδικασία για παράβαση, ώστε να διασφαλιστεί η τήρηση της κοινοτικής νομοθεσίας για το περιβάλλον.
(1) ΕΕ C
(2) Γραπτή απάντηση της 15.1.2008

Η Ε.Ε. δεν αναγνωρίζει οτι η παραγωγή βιοκαυσίμων θα προκαλέσει μείωση της διαθεσιμότητας τροφίμων

Κοινοβουλευτικές ερωτήσεις
20 Ιουνίου 2008
ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ υποβολή: Marios Matsakis (ALDE) προς την Επιτροπή
Θέμα: Παραγωγή βιοκαυσίμων
Η τιμή του ρυζιού μειώθηκε πλέον κατακόρυφα μετά την πρόσφατη δραματική αύξηση. Φαίνεται ότι οι φόβοι για επικείμενες σοβαρές ελλείψεις λόγω διαφορετικής χρήσης της καλλιεργήσιμης γης ήταν αβάσιμοι.
Συμμερίζεται η Επιτροπή την άποψή μου ότι μπορεί να υπήρξε ένας κάποιος βαθμός χειραγώγησης στο εν λόγω ζήτημα, κυρίως ίσως από πετρελαιοπαραγωγούς ενδιαφερόμενους φορείς οι οποίοι ανησυχούν για την απώλεια εσόδων εξαιτίας της χρήσης βιοκαυσίμων και οι οποίοι θέλουν να μεγαλοποιήσουν την προοπτική χρήσης των γεωργικών εκτάσεων για παραγωγή βιοκαυσίμων και όχι για την παραγωγή τροφίμων;
Εν προκειμένω, διαθέτει η Επιτροπή σαφή επιστημονικά και ανεξάρτητα στοιχεία ότι η χρήση γης για την παραγωγή βιοκαυσίμων θα προκαλέσει κατακόρυφη μείωση της διαθεσιμότητας τροφίμων;
3 Σεπτεμβρίου 2008

Απάντηση της κας Fischer Boel εξ ονόματος της Επιτροπής
Η Επιτροπή δεν γνωρίζει να υπάρχει εσκεμμένη παραπληροφόρηση σχετικά με τον αντίκτυπο της χρήσης της γης για την παραγωγή βιοκαυσίμων. Πρέπει να υπογραμμιστεί εν προκειμένω ότι το θέμα αυτό θέτει δύσκολα και πολύπλοκα ερωτήματα τα οποία χρειάζεται να εξεταστούν με προσοχή.
Η Επιτροπή δεν γνωρίζει να υπάρχει κάποια έκθεση που να δείχνει ότι η παραγωγή βιοκαυσίμων μπορεί να οδηγήσει σε δραστική μείωση της διαθεσιμότητας τροφίμων.
Η Επιτροπή, σε προσπαθώντας να διαλευκάνει το γενικό θέμα της αύξησης των τιμών των τροφίμων και να προτείνει κάποιες κατευθύνσεις για δράση από την ΕΕ, εξέδωσε στις 20 Μαΐου 2008 την ανακοίνωση με τίτλο «Αντιμετώπιση της πρόκλησης από την αύξηση των τιμών των τροφίμων»(1). Στην ανακοίνωση αυτή αναγνωρίζεται μεν το γεγονός ότι η ζήτηση βασικών γεωργικών προϊόντων επηρεάζεται επίσης από την εμφάνιση της αγοράς βιοκαυσίμων, αλλά επισημαίνεται ότι η σημερινή παραγωγή βιοκαυσίμων στην EE επηρεάζει πολύ λίγο τις τιμές των τροφίμων σε παγκόσμιο επίπεδο, δεδομένου ότι το ποσοστό των καλλιεργειών που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή βιοκαυσίμων είναι πολύ μικρό.
(1) COM (2008) 321 τελικό

Παράδειγμα για το πού μπορεί να φτάσει άμεσα η λειψυδρία στη Μεσόγειο


ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ
Κοινοβουλευτικές ερωτήσεις
4 Ιουλίου 2008
ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ υποβολή: Marios Matsakis (ALDE) προς την Επιτροπή
Θέμα: Μεταφορά Νερού με Δεξαμενόπλοια
Στην Kύπρο, λόγω της λειψυδρίας, προγραμματίζεται από την Κυβέρνηση η μεταφορά μεγάλων ποσοτήτων πόσιμου νερού από την Ελλάδα με δεξαμενόπλοια που προηγουμένως μετέφεραν πετρελαιοειδή. Επειδή υπάρχει μεγάλος κίνδυνος, το νερό αυτό να μολυνθεί από κατάλοιπα πετρελαιοειδών ή από χημικά καθαρισμού των δεξαμενών, θα μπορούσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να τηρείται πλήρως ενήμερη για την ασφάλεια του μεταφερόμενου με αυτό τον τρόπο νερού; Θα μπορούσε η Επιτροπή να ζητήσει να αποσταλούν ανεξάρτητοι εμπειρογνώμονες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίοι θα μπορούν να προβαίνουν σε ξαφνικούς ελέγχους (Random checks) ούτως ώστε να διαπιστώνεται η καταλληλότητα προς πόσην του μεταφερόμενου νερού;
10 Σεπτεμβρίου 2008
Απάντηση του κ. Δήμα εξ ονόματος της Επιτροπής
Η Επιτροπή γνωρίζει τα σοβαρά προβλήματα λειψυδρίας που αντιμετωπίζει η Κύπρος καθώς και τη συμφωνία μεταξύ της κυβέρνησης της Κύπρου και της Ελλάδας για τον εφοδιασμό της Κύπρου από την Ελλάδα.
Με την οδηγία για το πόσιμο νερό (οδηγία 98/83/EΚ του Συμβουλίου)(1), επιβλήθηκαν δεσμευτικά πρότυπα για τη μικροβιολογική και χημική ποιότητα του πόσιμου νερού προς κατανάλωση ενώ παράλληλα θεσπίστηκε η υποχρέωση να παρακολουθούνται τακτικά οι εν λόγω ποιοτικές παράμετροι. Συμπληρωματικά έχει θεσπιστεί και υποχρέωση να παρέχονται οι δέουσες και πλέον ενημερωμένες πληροφορίες σχετικά με την ποιότητα του πόσιμου ύδατος στους καταναλωτές.
Επιπλέον, το άρθρο 2 παράγραφος 1 εδάφιο α) προβλέπει ότι η οδηγία για το πόσιμο νερό εφαρμόζεται σε όλα τα ύδατα στην αρχική τους κατάσταση ή μετά από επεξεργασία, που προορίζονται για πόση, μαγειρική, προπαρασκευή τροφίμων ή άλλους οικιακούς σκοπούς ανεξαρτήτως προέλευσης και ανεξαρτήτως του κατά πόσον παρέχονται από δίκτυο διανομής, δεξαμενή, σε φιάλες ή δοχεία.
Η Επιτροπή θεωρεί ότι με τις εν λόγω διατάξεις όχι μόνο εξασφαλίζονται οι καταναλωτές όσον αφορά την ποιότητα αλλά προσφέρεται και δυνατότητα ευχερούς πρόσβασης στις πληροφορίες για την ποιότητα του πόσιμου ύδατος. Βάσει της οδηγίας για το πόσιμο νερό, τα κράτη μέλη έχουν ως εκ τούτου την υποχρέωση να παρακολουθούν την ποιότητα του πόσιμου νερού που παρέχουν στους πολίτες τους.
Βάσει των ανωτέρω εμπίπτει στις ευθύνες των κυπριακών αρχών να εξασφαλίσουν την συμμόρφωση όσον αφορά την παρακολούθηση και την τήρηση των προτύπων καθώς και την ενημέρωση του κοινού.
Η Επιτροπή δεν διαθέτει εντολή εκτέλεσης δειγματοληπτικών ελέγχων στην επικράτεια των κρατών μελών, ωστόσο θα παρακολουθήσει εκ του σύνεγγυς την εξέλιξη της κατάστασης του νερού στην Κύπρο και θα παραμείνει σε επαφή με τις αρχές της με στόχο να εξακριβώσει κατά πόσο συμμορφώνονται προς την αντίστοιχη κοινοτική νομοθεσία.
(1) Οδηγία 98/83/ΕΚ του Συμβουλίου της 3ης Νοεμβρίου 1998 σχετικά με την ποιότητα του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης, ΕΕ L 330 της 5.12.1998.

Γιατί η Ε.Ε. δεν επιβάλει στα μέλη της, αυτά που υποτίθεται οτι εφαρμόζει για το περιβάλλον;

Η Ε.Ε. τηρεί -λέει- περιβαλλοντικούς κανόνες για τα κτίριά της. Αν πιστεύουν οτι είναι ορθοί, γιατί δεν τους επιβάλλουν και στα κράτη - μέλη;
Δείτε τι λέει ο Επίτροπος κ. Kallas:

Το εγχειρίδιο οικοδομικών προδιαγραφών καθορίζει τις απαιτούμενες τεχνικές επιδόσεις και χαρακτηριστικά των κτιρίων που στεγάζουν τις διάφορες υπηρεσίες της Επιτροπής (http://ec.europa.eu/oib/pdf/mit2004_en.pdf). Στο εγχειρίδιο αναφέρεται σαφώς ότι κατά την απόκτηση κτιρίων πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι περιβαλλοντικές πτυχές και ότι κάθε δραστηριότητα που συνδέεται με τη χρήση του κτιρίου πρέπει να διέπεται από την αρχή της αειφόρου ανάπτυξης καθ' όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής του.
Οι εν λόγω αρχές πρέπει να εφαρμόζονται λαμβάνοντας όλα τα αναγκαία μέτρα για:
-τη μείωση της κατανάλωσης ενέργειας και νερού και την ελαχιστοποίηση της παραγωγής αποβλήτων∙
-την επίτευξη ενεργειακής απόδοσης και τη χρησιμοποίηση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας∙
-τη συνεκτίμηση των άμεσων και έμμεσων περιβαλλοντικών επιπτώσεων
-τη διατήρηση και ανακύκλωση πόρων∙
-την επίτευξη υψηλής περιβαλλοντικής ποιότητας εσωτερικά και εξωτερικά
χρησιμοποίηση φιλικών προς το περιβάλλον υλικών και δομικών στοιχείων, εφόσον είναι δυνατόν
Το 2002, η Επιτροπή επέλεξε να θεσπίσει το σύστημα οικολογικής διαχείρισης και οικολογικού ελέγχου (EMAS) για τη διαχείριση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων των δραστηριοτήτων της. Τούτο είχε ως αποτέλεσμα την καταχώριση στο EMAS 5 πρότυπων υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένων 8 κτιρίων της Επιτροπής, που μεριμνούν συστηματικότερα για τη βελτίωση των περιβαλλοντικών τους επιδόσεων. Το 2008, η Επιτροπή αναμένεται ότι θα εντάξει 7 επιπλέον κτίρια στο πλαίσιο του συστήματος EMAS. Η Επιτροπή έχει την πρόθεση να μεριμνήσει σταδιακά για την καταχώριση όλων των υπηρεσιών της που είναι εγκατεστημένες στις Βρυξέλλες. Κατά τον τρόπο αυτό, η Επιτροπή επθυμεί να αποτελέσει το παράδειγμα για άλλα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα και δημόσιες αρχές.
Προσφάτως, η περιφέρεια Βρυξέλλες – Πρωτεύουσα προκήρυξε, σε στενή συνεργασία με την Επιτροπή και την πόλη των Βρυξελλών, μεγάλο διαγωνισμό για το νέο πολεοδομικό σχεδιασμό ολόκληρης της ευρωπαϊκής συνοικίας. Ένας από τους στόχους του διαγωνισμού είναι ο εντοπισμός κτιρίων υψηλής περιβαλλοντικής ποιότητας και αρχιτεκτονικής αξίας, καθώς και η δημιουργία ευχάριστων δημόσιων χώρων, που θα δίνουν προτεραιότητα σε μη μηχανοκίνητες μετακινήσεις και στις δημόσιες συγκοινωνίες,
http://europa.eu/rapid/pressReleasesAction.do?reference=IP/08/552&format=HTML&aged=0&language=EN&guiLanguage=en.
Επιπλέον, τα κτίρια της Επιτροπής πρέπει να συμμορφώνονται με τη σχετική με τις κτιριακές εγκαταστάσεις νομοθεσία της ΕΕ και συγκεκριμένα την οδηγία 2002/91/EC(1) για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων, σύμφωνα με την οποία τα πιστοποιητικά ενεργειακής απόδοσης πρέπει να αναρτώνται σε περίοπτη θέση στα δημόσια κτίρια. Δεδομένου ότι καθυστέρησε η μεταφορά της εν λόγω οδηγίας στο βελγικό δίκαιο (περιφέρεια Βρυξελλών - Πρωτεύουσας), δεν έχει ακόμα καταστεί δυνατή η εκπλήρωση της σχετικής υποχρέωσης σε ό,τι αφορά τα κτίρια της Επιτροπής στις Βρυξέλλες.
(1) Οδηγία 2002/91/EΚ του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων, ΕΕ L 1 της 4.1.2003.

Η Ε.Ε. αρνείται τις ευθύνες της για τη χρήση πυρηνικής ενέργειας

Διαβάστε τη χρακτηριστική απάντηση σε ερώτημα -φίλου των πυρηνικών- Κύπριου Ευρωβουλευτή:

23 Μαΐου 2008
ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ υποβολή: Marios Matsakis (ALDE) προς την Επιτροπή
Θέμα: Ενεργειακές ανάγκες στην ΕΕ
Οι ενεργειακές ανάγκες στην ΕΕ αυξάνονται διαρκώς. Το μεγαλύτερο μέρος τέτοιου είδους ενέργειας προέρχεται από τη χρήση ορυκτών καυσίμων, κυρίως πετρελαίου, η τιμή του οποίου αυξάνεται συνεχώς. Η αειφόρος ενέργεια, όπως η αιολική και η ηλιακή ενέργεια, υπόκειται σε αυστηρούς περιορισμούς. Η πυρηνική ενέργεια φαίνεται ότι αποτελεί μια ρεαλιστική επιλογή. Το κύριο πρόβλημα με την πυρηνική ενέργεια είναι η αντίληψη του κοινού για τους κινδύνους, η οποία επηρεάζεται δυσμενώς σε μεγάλο βαθμό από ατυχήματα του παρελθόντος, όπως το Τσερνομπίλ.
Είναι η Επιτροπή απόλυτα πεπεισμένη για την τωρινή και μελλοντική ασφάλεια των πυρηνικών εργοστασίων στην ΕΕ; Είναι προετοιμασμένη η Επιτροπή να εντείνει την εκστρατεία της ώστε να στείλει στο κοινό το μήνυμα ότι η πυρηνική ενέργεια είναι αποδοτική και ασφαλής και αποτελεί τη ρεαλιστική επιλογή για το μέλλον;
Επιπλέον, αν ένα κράτος μέλος, όπως η Κύπρος, ενδιαφέρεται να λάβει πληροφορίες σχετικά με την πιθανότητα εγκατάστασης ενός εργοστασίου πυρηνικής ενέργειας, πώς μπορούν βουλευτές του ΕΚ ή άλλοι φορείς να λάβουν βοήθεια εν προκειμένω από την Επιτροπή;
11 Ιουνίου 2008
Απάντηση του κ. Piebalgs εξ ονόματος της Επιτροπής
Ως επακόλουθο της δημοσίευσης του ενδεικτικού πυρηνικού προγράμματος(1) το 2007 και της απόφασης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Μαρτίου 2007, η Επιτροπή συγκρότησε δύο βήματα ανταλλαγής ιδεών για να συζητηθεί περαιτέρω το μέλλον της πυρηνικής ενέργειας και ειδικότερα οι πτυχές της ασφάλειας. Το πρώτο είναι η ομάδα υψηλού επιπέδου για την πυρηνική ασφάλεια και τη διαχείριση αποβλήτων(2) η οποία συγκεντρώνει τις αρμόδιες για την πυρηνική ασφάλεια εθνικές αρχές από όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ και εστιάζεται στον εντοπισμό των ζητημάτων ασφάλειας για κατά προτεραιότητα χειρισμό και υπόδειξη προς ανάληψη δράσεων σε επίπεδο ΕΕ. Το δεύτερο, το ευρωπαϊκό φόρουμ για την πυρηνική ενέργεια(3), έχει συγκροτηθεί με πρόθεση να αποτελέσει βάθρο για ευρεία και διαφανή συζήτηση μεταξύ των εμπλεκόμενων παραγόντων σχετικά με τις ευκαιρίες και τους κινδύνους της πυρηνικής ενέργειας. Η πυρηνική ασφάλεια εξακολουθεί να θεωρείται ότι υπάγεται στην αποκλειστική σφαίρα ευθύνης του κράτους μέλους, έως ότου εκδοθεί πιθανώς νέα κοινοτική νομοθεσία στο θεματικό αυτό πεδίο.
Σε κάθε μεμονωμένο κράτος μέλος εναπόκειται να αποφασίζει κατά πόσο θα στηριχθεί ή όχι στην πυρηνική ενέργεια για ηλεκτροπαραγωγή. Εφόσον ένα κράτος μέλος αποφασίσει να επενδύσει σε νέες πυρηνικές μονάδες ηλεκτροπαραγωγής, η Επιτροπή ασκεί τις διαθέσιμες εξουσίες βάσει της συνθήκης Ευρατόμ για να διασφαλίσει ότι τα νέα έργα πληρούν υψηλά πρότυπα ασφάλειας και προστασίας.
(1) COM (2007) 565 τελικό, http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=COM:2007:0565:FIN:EL:PDF.
(2) C (2007) 3393 τελικό, 17 Ιουλίου 2007, http://europa.eu/rapid/pressReleasesAction.do?aged=0&format=HTML&guiLanguage=en&language=EN&reference=IP/07/1107.
(3) http://ec.europa.eu/energy/nuclear/forum/index_en.htm

Η επίσημη θέση της Ε.Ε. για το αστικό πράσινο, με αφορμή την κατάσταση στην Κύπρο

Οι χώροι πρασίνου στις πόλεις είναι πολύ σημαντικοί για την υγεία των κατοίκων. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κατά μέσο όρο το ποσοστό αστικού πρασίνου ανά κάτοικο είναι 8 τετραγωνικά μέτρα. Δυστυχώς στην Κύπρο το ποσοστό αυτό είναι το χειρότερο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για παράδειγμα στη Λευκωσία αντιστοιχεί μόνο1 τετραγωνικό μέτρο πρασίνου ανά κάτοικο!
Στη θεματική στρατηγική για το αστικό περιβάλλον επισημαίνεται ο ρόλος των αστικών περιοχών στην ποιότητα ζωής του ανθρώπου, στο περιβάλλον και στη δημιουργία πλούτου και θέσεων εργασίας. Στη στρατηγική αυτή επισημαίνεται και η ποικιλομορφία των πόλεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για το λόγο αυτό, κατόπιν εκτεταμένης διαβούλευσης με τις τοπικές αρχές και τα κράτη μέλη, δεν προτείνονται νομικά δεσμευτικοί από νομική άποψη στόχοι ή νομοθεσία. Σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας είναι στην διακριτική ευχέρεια των τοπικών και εθνικών αρχών να βρίσκουν και να εφαρμόζουν τις πλέον κατάλληλες λύσεις ανάλογα με τις κατά τόπους συνθήκες.
Κατά συνέπεια, ενώ η Επιτροπή αναγνωρίζει ότι οι χώροι πρασίνου είναι σημαντικοί για την ευημερία και την ελκυστικότητα των αστικών περιοχών, ωστόσο δεν προτείνει ενιαίους ή δεσμευτικούς στόχους ως προς το ποσοστό χώρων πρασίνου που θα πρέπει να υπάρχουν στις πόλεις. Η Επιτροπή εμμένει στη θέση της ότι είναι καλύτερο να αποφασίζουν για τέτοια ζητήματα οι ίδιες οι πόλεις ανάλογα με τις κατά τόπους συνθήκες και απαιτήσεις.
Αξίζει να σημειωθεί ότι κατά τον καθορισμό των στόχων του επιχειρησιακού προγράμματος για την αειφόρο ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα (2007-2013) που εκδόθηκε από την Επιτροπή το Σεπτέμβριο του 2007, οι κυπριακές αρχές έλαβαν υπόψη τους το θέμα των χώρων πρασίνου στις κυπριακές πόλεις. Στο πλαίσιο αυτό προβλέπονται παρεμβάσεις συγχρηματοδοτούμενες από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης. Συγκεκριμένα, η δημιουργία χώρων πρασίνου, πάρκων και «διαδρόμων πρασίνου» σε αστικές περιοχές συμπεριλαμβάνεται στις ενδεικτικές κατηγορίες έργων που περιγράφονται στο επιχειρησιακό πρόγραμμα.

Aποθέματα νερού στην Κύπρο - Μέτρα Ε.Ε. για τη λειψυδρία


Τα αποθέματα νερού στην Κύπρο βρίσκονται στο χαμηλότερο επίπεδο που έχει καταγραφεί ποτέ και η κατάσταση θα γίνει σύντομα απελπιστική.
Τον Ιούνιο του 2007, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δημοσίευσε λεπτομερή ανάλυση σχετικά με τη λειψυδρία και την ξηρασία σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Η ανάλυση βασίζεται σε πληροφορίες που διέθεσαν τα κράτη μέλη και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος (ΕΟΠ), και εντοπίζει τις λεκάνες απορροής ποταμών που πλήττονται από τη λειψυδρία. Σύμφωνα με την έκθεση ο δείκτης εκμετάλλευσης υδάτων (ο οποίος αναφέρεται στην πίεση που δέχονται οι υδάτινοι πόροι) στην Κύπρο ξεπερνά το 50 %. Αυτό σημαίνει ότι η ζήτηση νερού υπερβαίνει σημαντικά την παροχή του σε συνθήκες αειφορίας.
Οι αυξανόμενες επιπτώσεις της λειψυδρίας και της ξηρασίας ανά την Ευρώπη, οδήγησαν την Επιτροπή στην έκδοση ανακοίνωσης σχετικά με αυτά τα θέματα στις 18 Ιουλίου 2007(1). Η ανακοίνωση αυτή προσδιορίζει σειρά επιλογών πολιτικής σε ευρωπαϊκό, εθνικό και περιφερειακό επίπεδο με σκοπό να μετριαστεί και να αντιμετωπιστεί η πρόκληση που αποτελεί το φαινόμενο της λειψυδρίας και της ξηρασίας. Τρεις είναι οι βασικές κατευθύνσεις που προωθούνται από την ανακοίνωση: (1) να προχωρήσει η πλήρης εφαρμογή της οδηγίας-πλαισίου για τους υδάτινους πόρους(2), συμπεριλαμβανομένης της χάραξης αποτελεσματικών πολιτικών τιμολόγησης του νερού, (2) να δοθεί προτεραιότητα στην εξοικονόμηση νερού και σε όλες τις δυνατότητες για βελτίωση της ορθολογικής χρήσης του νερού, (3) να ενσωματωθούν περαιτέρω οι προβληματισμοί που σχετίζονται με το νερό στους υδροβόρους κλάδους. Πρόσθετα μέτρα αφορούν την αναγκαία βελτίωση της διαχείρισης κινδύνων ξηρασίας. Υπό την έννοια αυτή, αποτελεί αρμοδιότητα των κρατών μελών να λαμβάνουν υπόψη τα ζητήματα ξηρασίας στην κατάρτιση σχεδίων διαχείρισης των λεκανών απορροής ποταμών, καθώς ένας από τους στόχους της οδηγίας-πλαισίου για τους υδάτινους πόρους είναι ο μετριασμός των συνεπειών της ξηρασίας. Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τα μέτρα που περιλαμβάνει η ανακοίνωση και τη λεπτομερή ανάλυση είναι διαθέσιμες στον ιστότοπο:
http://ec.europa.eu/environment/water/quantity/scarcity_en.htm.
(1) COM(2007) 414 τελικό
(2) Οδηγία 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 23ης Οκτωβρίου 2000 για τη θέσπιση πλαισίου κοινοτικής δράσης στον τομέα της πολιτικής των υδάτων, ΕΕ L 327 της 22.12.2000.

Α Σ Ω Π Ο Σ - ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ



Του Κώστα Γιαννακάκη,
ιδρυτικού μέλους της επιτροπής για τη σωτηρία του Ασωπού


Έχει περάσει ενάμισης χρόνος από τότε που το πρόβλημα της ρύπανσης του υδροφόρου ορίζοντα από τα εργοστάσια Οινοφύτων Σχηματαρίου, έφτασε στο έσχατο σημείο. Τότε οι εξετάσεις του νερού έδειξαν τοξικά βαρέα μέταλλα μεταξύ των οποίων και το εξασθενές χρώμιο το οποίο είναι καρκινογόνο. Οι βιομήχανοι με την ανοχή της Κυβέρνησης, συνεχίζουν να ρίχνουν τα καρκινογόνα απόβλητα στον Ασωπό ποταμό και σε πηγάδια που έχουν φτιάξει γι’ αυτό το σκοπό. Έτσι, όσα δεν πάνε μέσω του Ασωπού στη θάλασσα του Ευβοϊκού, πηγαίνουν στον υδροφόρο ορίζοντα. Οι εξετάσεις νερού στις ιδιωτικές γεωτρήσεις δείχνουν ότι το νερό σε αυτές, έχει υψηλές τιμές εξασθενούς χρωμίου. Από αυτές τις γεωτρήσεις ποτίζονται τα φρούτα και λαχανικά που παράγονται στην περιοχή. Οι γεωτρήσεις από τις οποίες υδρευόταν ο Δήμος Ωροπού, έκλεισαν και ο Δήμος υδρεύεται από την Μαυροσουβάλα. Η ΕΤΒΑ έκανε έρευνα στον υδροφόρο ορίζοντα της περιοχής, η οποία έδειξε ότι η ροή των υπόγειων υδάτων έχει κατεύθυνση από την περιοχή του Ασωπού προς Κάλαμο και Μαυροσουβάλα. Αυτό σημαίνει ότι μαζί με τα νερά, παρασύρονται και οι ρύποι μεταξύ των οποίων είναι και το εξασθενές χρώμιο. Άρα αν τώρα το νερό της Μαυροσουβάλας είναι καθαρό –που και αυτό δεν είναι σίγουρο- σε λίγο δεν θα είναι.
Πρέπει άμεσα να γίνει κεντρικός βιολογικός καθαρισμός στον οποίο θα πηγαίνουν τα απόβλητα όλων των εργοστασίων. Εμείς, στην περιοχή Ωροπού με την επιτροπή αγώνα, μαζί με τις επιτροπές αγώνα από άλλες περιοχές, πιέζουμε τους υπευθύνους για τη λύση του προβλήματος, γιατί κανείς δεν έχει δικαίωμα να παίζει με την υγεία των κατοίκων. Τελειώνω με ένα στίχο του ποιητή Γιώργου Σεφέρη:
«Μες στη θλίψη που μας πνίγει από παντού,
παρηγοριέμαι που κάποιοι πεισματάρηδες
αγωνίζονται να εξολοθρεύσουν τη φθορά».

Αλαβάνος: «Η σκήτη του Εφραίμ είναι στον Κορυδαλλό»


ΑΠΕ Κυριακή, 5 Οκτωβρίου 2008
Συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην Ουρανούπολη, για την υπόθεση της Μονής Βατοπεδίου, αλλά και τη διεκδίκηση γης από μοναστήρια σε όλη τη χώρα, πραγματοποίησε ο ΣΥΡΙΖΑ, παρουσία του προέδρου της κοινοβουλευτικής ομάδας, Αλέκου Αλαβάνου, βουλευτών και κομματικών στελεχών.

Ο κ. Αλαβάνος χαρακτήρισε την υπόθεση της Βιστωνίδας "διαχρονικό, δικομματικό σκάνδαλο", επανέλαβε την πρότασή του για τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής της Βουλής που θα διερευνήσει όλες τις "ανοιχτές υποθέσεις από άκρου σε άκρο της Ελλάδας" και πρότεινε να κληθούν να καταθέσουν στην ανακριτική έρευνα, "όχι ως ύποπτοι, αλλά ως μάρτυρες" και πολιτικά πρόσωπα που χειρίστηκαν την υπόθεση, ώστε "να φανεί αν υπάρχουν, ή όχι, ευθύνες τους".

Ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ κατήγγειλε τις "διεκδικήσεις και τις παραχωρήσεις γης" σε μοναστήρια στη Χαλκιδική, την Ξάνθη, αλλά και στη μονή Τοπλού στην Κρήτη.

Όπως είπε, ο ΣΥΡΙΖΑ, στο επόμενο διάστημα, θα επιμείνει σε νομοθετική ρύθμιση για την επιστροφή "δημόσιων, δημοτικών και ιδιωτικών εκτάσεων στους πραγματικούς κυρίους τους", με κατάθεση ερωτήσεων στη Βουλή "για την καθεμία περίπτωση ξεχωριστά", ενώ ζήτησε τη παρουσία του ελληνικού δημοσίου σε όλες τις δίκες με τα μοναστήρια, υποστηρίζοντας ότι υπάρχει ισχυρότατη νομική στήριξη για την αμφισβήτηση των τίτλων, που επικαλούνται.

"Τα χρυσόβουλα να μπουν στα μουσεία των κειμηλίων του Αγίου Όρους και της μονής Τοπλού. Δεν μπορούν να καθορίζουν βυζαντινοί αυτοκράτορες τι θα γίνει στην ελληνική δημοκρατία", παρατήρησε χαρακτηριστικά ο κ. Αλαβάνος.

Χαρακτήρισε "μαφία" την ηγεσία του Βατοπεδίου και άλλων Μονών, διαχωρίζοντάς τους ωστόσο από το σύνολο των μονών και των μοναχών, αλλά όπως επεσήμανε "και η σιωπή είναι συνενοχή".

Το Αγιον Όρος "θα μπορούσε να ήταν επίγειος παράδεισος, αντί να καταντήσει, τουλάχιστον σε ορισμένες μονές, έδρα μαφίας, χώρος real estate και οίκος εμπορίου", τόνισε και πρόσθεσε: "Η σκήτη του Εφραίμ είναι στον Κορυδαλλό. Και μη μας απειλεί με ευρωπαϊκά δικαστήρια, θυμούμενος τον Κωνσταντίνο Γλύξμπουργκ, διότι δεν θα έχει καμία τύχη. Και κάπου η πρόκληση είναι μεγάλη".

Αναφερόμενος στην επιστολή της Ιεράς Κοινότητας προς τον ΣΥΡΙΖΑ, με την οποία καλούσε τους διαδηλωτές να σεβαστούν το άβατο του Αγίου Όρους, ο κ. Αλαβάνος, τόνισε : "Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να σεβαστεί το άβατο του Αγίου Όρους, όσον αφορά τις παρανομίες που έχουν γίνει. Αβατο στις παρανομίες δεν υπάρχει για μας".

Επανέλαβε δε το αίτημα για "διακριτούς ρόλους" και "δομικό χωρισμό Εκκλησίας - Κράτους" και ανακοίνωσε ότι η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, παρότι εκτιμά τη μετριοπάθεια και τη διαλλακτικότητα του νέου Αρχιεπισκόπου, δεν θα παραστεί στον αυριανό αγιασμό της Βουλής, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τις διεκδικήσεις των μοναστηριών.

Την ανάγκη ενότητας των δυνάμεων της ριζοσπαστικής αριστεράς "και πέρα από το ΣΥΡΙΖΑ" για την αντιμετώπιση των λαϊκών προβλημάτων, επισήμανε ο Γιάννης Θεωνάς, μέλος της πολιτικής γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ. Χαιρετισμούς απηύθυναν οι βουλευτές του κόμματος, Γιάννης Μπανιάς, Τάσος Κουράκης και Ευαγγελία Αμμανατίδου - Πασχαλίδου.

Στη συγκέντρωση συμμετείχαν επίσης μέλη του τοπικού συμβουλίου του δήμου Σταγείρων - Ακάνθου και εκπρόσωποι κινήσεων πολιτών από την Ξάνθη, την Κρήτη και άλλες περιοχές, όπου υπάρχουν διεκδικήσεις μοναστηριών.

Ακολούθησε πορεία μέχρι τη χερσαία οριογραμμή του Αγίου Όρους. Εκεί, οι διαδηλωτές φώναξαν συνθήματα, ανάρτησαν τα πανό τους στην περίφραξη και αποχώρησαν.



ΑΝΤ1
Κυριακή 09:49, ανανέωση: Δευτέρα 09:32

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην Ουρανούπολη, για την υπόθεση της ανταλλαγής εκτάσεων με τη λίμνη Βιστωνίδα, αλλά και τη διεκδίκηση γης από μοναστήρια σε όλη τη χώρα, πραγματοποίησε ο ΣΥΡΙΖΑ, παρουσία του προέδρου της κοινοβουλευτικής ομάδας του, Αλέκου Αλαβάνου, βουλευτών και κομματικών στελεχών του.

Ο κ. Αλαβάνος χαρακτήρισε την υπόθεση της Βιστωνίδας «διαχρονικό, δικομματικό σκάνδαλο», επανέλαβε την πρότασή του για τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής της Βουλής, που θα διερευνήσει όλες τις «ανοιχτές υποθέσεις από άκρου σε άκρο της Ελλάδας» και πρότεινε να κληθούν να καταθέσουν στην ανακριτική έρευνα, «όχι ως ύποπτοι, αλλά ως μάρτυρες» και πολιτικά πρόσωπα που χειρίστηκαν την υπόθεση, ώστε «να φανεί αν υπάρχουν, ή όχι, ευθύνες τους».

Ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ κατήγγειλε τις «διεκδικήσεις και τις παραχωρήσεις γης» σε μοναστήρια στη Χαλκιδική, την Ξάνθη, αλλά και στη μονή Τοπλού στην Κρήτη. Επισήμανε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, στο επόμενο διάστημα, θα επιμείνει σε νομοθετική ρύθμιση για την επιστροφή «δημόσιων, δημοτικών και ιδιωτικών εκτάσεων στους πραγματικούς κυρίους τους», με κατάθεση ερωτήσεων στη Βουλή «για την καθεμία περίπτωση ξεχωριστά», ενώ ζητά τη παρουσία του ελληνικού δημοσίου σε όλες τις δίκες με τα μοναστήρια, υποστηρίζοντας ότι υπάρχει ισχυρότατη νομική στήριξη για την αμφισβήτηση των τίτλων, που επικαλούνται.

«Τα χρυσόβουλα να μπουν στα μουσεία των κειμηλίων του Αγίου Όρους και της μονής Τοπλού. Δεν μπορούν να καθορίζουν βυζαντινοί αυτοκράτορες τι θα γίνει στην ελληνική δημοκρατία», τόνισε ο κ. Αλαβάνος.

Χαρακτήρισε «μαφία» την ηγεσία του Βατοπαιδίου και «άλλων μονών», διαχωρίζοντάς τους από το σύνολο των μονών και των μοναχών, αλλά τόνισε ότι «και η σιωπή είναι συνενοχή».

Το Άγιον Όρος «θα μπορούσε να ήταν επίγειος παράδεισος, αντί να καταντήσει, τουλάχιστον σε ορισμένες μονές, έδρα μαφίας, χώρος ρίαλ εστέιτ και οίκος εμπορίου», είπε και πρόσθεσε: «Η σκήτη του Εφραίμ είναι στον Κορυδαλλό. Και μη μας απειλεί με ευρωπαϊκά δικαστήρια, θυμούμενος τον Κωνσταντίνο Γκλύξμπουργκ, διότι δεν θα έχει καμία τύχη. Και κάπου η πρόκληση είναι μεγάλη».

Αναφερόμενος στην επιστολή της Ιεράς Κοινότητας προς τον ΣΥΡΙΖΑ, με την οποία καλούσε τους διαδηλωτές να σεβαστούν το άβατο του Αγίου Όρους, ο κ. Αλαβάνος, τόνισε : «Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να σεβαστεί το άβατο του Αγίου Όρους, όσον αφορά τις παρανομίες που έχουν γίνει. Άβατο στις παρανομίες δεν υπάρχει για μας».

Επανέλαβε δε το αίτημα για «διακριτούς ρόλους» και «δομικό χωρισμό εκκλησίας - κράτους» και ανακοίνωσε ότι η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, παρότι «εκτιμά τη μετριοπάθεια και τη διαλλακτικότητα του νέου αρχιεπισκόπου» δεν θα παραστεί τη Δευτέρα στον αγιασμό της Βουλής, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τις διεκδικήσεις των μοναστηριών.

Την ανάγκη ενότητας των δυνάμεων της ριζοσπαστικής αριστεράς «και πέρα από το ΣΥΡΙΖΑ» για την αντιμετώπιση των λαϊκών προβλημάτων, επισήμανε ο Γιάννης Θεωνάς, μέλος της πολιτικής γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ. Χαιρετισμούς απηύθυναν οι βουλευτές του κόμματος, Γιάννης Μπανιάς, Τάσος Κουράκης και Ευαγγελία Αμμανατίδου - Πασχαλίδου.

Στη συγκέντρωση συμμετείχαν επίσης μέλη του τοπικού συμβουλίου του δήμου Σταγείρων - Ακάνθου και εκπρόσωποι κινήσεων πολιτών από την Ξάνθη, την Κρήτη και άλλες περιοχές, όπου υπάρχουν διεκδικήσεις μοναστηριών.

Ακολούθησε πορεία μέχρι τη χερσαία οριογραμμή του Αγίου Όρους. Εκεί, οι διαδηλωτές φώναξαν συνθήματα, ανάρτησαν τα πανό τους στην περίφραξη και αποχώρησαν.