Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου 2011

ΜΑΛΛΟΝ ΜΕΛΕΤΑΝΕ ΕΝΤΑΤΙΚΑ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ!!!

Δεν είναι μόνο τα τούρκικα σήριαλ που έχουν γίνει μόδα στην Ελλάδα. Η ιστορία των γειτόνων, έχει τύχει «σπουδής» από τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ όπως δείχνουν οι κινήσεις τους.
Ο Ιμπραήμ το 1825, ανακαταλαμβάνοντας την Πελοπόννησο, διέλυσε τις ελάχιστες υποδομές που υπήρχαν και διέταξε τα στρατεύματά του να ρίχνουν αλάτι στα χωράφια των ρωμιών ώστε να μην ξαναφυτρώσει τίποτα. Έτσι και οι κυβερνήσεις Σημίτη και Γ. Παπανδρέου, ακολούθησαν πιστά αυτή την πολιτική και ξεθεμελίωσαν κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα.
Εκατοντάδες χρόνια νωρίτερα, προκειμένου οι Οθωμανοί να διατηρήσουν τη θρησκευτική ειρήνη, όταν κατέλαβαν την Κωνσταντινούπολη και την Αυτοκρατορία, ο Μωάμεθ ο Β’ ο Πορθητής, διόρισε Πατριάρχη τον προδότη Γεννάδιο Σχολάριο, παραχωρώντας του εξουσίες κοσμικές επί όλων των ρωμιών. Παρομοίως οι σύγχρονοι ελληνόφωνοι δυνάστες μας, παραχώρησαν στον αρχιτραπεζίτη πολιτικές εξουσίες, ώστε να καταδυναστευθεί ο Λαός εντατικότερα.
Οι Τούρκοι όμως, δίδαξαν και με ένα άλλο παράδειγμά τους τους ΠΑΣΟΚους! Κατά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο, οι Τούρκοι παρέμειναν «ουδέτεροι», παρέχοντας –με το αζημίωτο- υπηρεσίες στον «Άξονα» και τους «Συμμάχους» ταυτόχρονα. Δύο μήνες πριν καταρρεύσει το Ράιχ και αφού οι Σοβιετικοί από ανατολικά και οι Αμερικανοί από δυτικά είχαν εισβάλει στο έδαφος της Γερμανίας, οι Τούρκοι κήρυξαν τον πόλεμο στους Ναζί (χωρίς βέβαια να έρθουν ποτέ σε εχθροπραξίες μαζί τους) ελπίζοντας σε ευνοϊκή μεταχείριση από τους νικητές μεταπολεμικά. Έτσι και τώρα, στελέχη, πρώην υπουργοί κλπ, του ΠΑΣΟΚ, αυτομολούν προς τα «αριστερά» ώστε να γλυτώσουν την κατακραυγή και το πολιτικό «λυντσάρισμα».
Ίσως πρέπει λοιπόν κι εμείς να αρχίσουμε να μελετάμε την ιστορία της Τουρκίας και της Ελλάδας, αλλά ΚΥΡΙΩΣ την ιστορία του διεθνούς εργατικού κινήματος και των επαναστάσεων, ώστε να διδαχθούμε και να πορευθούμε καλύτερα προς τον στόχο μας: την ανατροπή κάθε συστήματος εκμετάλλευσης και την οικοδόμηση της κοινωνικής και πολιτικής δικαιοσύνης μέσα από τον ανανεωμένο, αληθινό ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ.

Τάσος Πανταζίδης – Οικοσοσιαλιστές Ελλάδας

Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2011

ΝΑ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΠΑΣΚΕ....

ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ ΚΙ ΕΝΑΣ ΑΠΟΛΥΜΕΝΟΣ ΤΟΥ ΜΕΤΡΟ ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ.

Σε επικοινωνία με το νοσοκομείο της Νίκαιας, τα θύματα της πασοκικής φασιστικής επίθεσης του παπαδήμιου είναι δύο. Και οι δυο έχουν διαφύγει τον κίνδυνο παρά το σοβαρό τραυματισμό τους.
Καθώς τελείωσε το συντονιστικό των μέσων σταθερής τροχιάς με τους απαραίτητους διαπληκτισμούς μεταξύ των συνδικαλιστών, ο πρόεδρος του ΜΕΤΡΟ Αντώνης Σταματόπουλος έφυγε μαζί με έναν απολυμένο του ΜΕΤΡΟ, έναν από τους 286 απολυμένους.
Στην έξοδο του κτιρίου του ΗΣΑΠ, ο πρόεδρος του σωματείου ηλεκτροδηγών του ΗΣΑΠ, Κωνσταντίνος Δήμας της ΠΑΣΚΕ μαζί με 10 άγνωστα βουβαλόπαιδα, αφού έριξαν spray (paralyser, πιπεριού?) στον Σταματόπουλο και τον απολυμένο του ΜΕΤΡΟ, οι 10 άγνωστοι (τραμπούκοι, φασίστες?) με την καθοδήγηση και το συντονισμό του Δήμα, τους χτύπησαν με βιαιότητα. Ο απολυμένος του ΜΕΤΡΟ λιποθύμησε και οι τραμπούκοι συνέχιζαν να τον χτυπάνε και η κατάστασή του είναι πιο σοβαρή από αυτή του πρ0έδρου του ΜΕΤΡΟ.
Μετά την υπόθεση Κούνεβα, πάλι τις μέρες του Δεκέμβρη (2008), είναι η δεύτερη φορά που συνδικαλιστής χτυπιέται για να συμμορφωθεί προς τα υποδείξεις.
ΚΑΝΕΝΑ ΕΛΕΟΣ ΣΤΟΥΣ ΤΡΑΜΠΟΥΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ
ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΤΡΑΜΠΟΥΚΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΦΑΣΙΣΤΩΝ

ΠΗΓΗ: http://ergatis.wordpress.com/2011/12/05/%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%83-%CE%BA%CE%B9-%CE%B5%CE%BD%CE%B1%CF%83-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BB%CF%85%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%BF%CF%83-%CF%84%CE%BF%CF%85/

Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2011

Δεν έχει δικαίωμα η ΔΕΗ να κόψει το ρεύμα

ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
Δελτίο Τύπου

ΗΛΕΚΤΡΟΣΟΚ !!!
• Δεν έχει δικαίωμα η ΔΕΗ να κόψει το ρεύμα σε κανέναν πολίτη που δεν πληρώνει το φόρο αλλά πληρώνει το ηλεκτρικό ρεύμα
• Απάντηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στον Ν. Χουντή
• Ν. Χουντής: Το κράτος που παρανομεί και δεν σέβεται το δικαίωμα των πολιτών να έχουν ηλεκτρική ενέργεια, δεν έχει δικαίωμα να συλλαμβάνει πολίτες που υπερασπίζονται τη νομιμότητα. Να αφεθούν άμεσα ελεύθεροι οι συνδικαλιστές της ΔΕΗ!!

Δεν έχει δικαίωμα η ΔΕΗ να κόψει το ρεύμα σε κανέναν πολίτη που δεν πληρώνει το φόρο αλλά πληρώνει το ηλεκτρικό ρεύμα. Αυτό απαντάει ο Γερμανός Επίτροπος κ. Oettinger αρμόδιος για θέματα ενέργειας στον Ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Χουντή.

Πιο συγκεκριμένα, ο Ν. Χουντής στην ερώτησή του ισχυριζόταν ότι με βάση την κοινοτική νομοθεσία «δεν έχει δικαίωμα το κράτος να επιβάλλει στους παρόχους ηλεκτρικής ενέργειας (ΔΕΗ) να διακόψουν την παροχή σε εκείνους τους καταναλωτές που δεν καταβάλλουν το διεκδικούμενο φόρο» αλλά πληρώνουν κανονικά την κατανάλωση του ρεύματος που χρησιμοποίησαν. Τόνιζε ταυτόχρονα ότι πολύ περισσότερο δεν μπορεί να διακοπεί η παροχή σε ευάλωτους καταναλωτές, όπως ορίζει και η σχετική οδηγία 2009/72.
Στην απάντησή του ο Γερμανός Επίτροπος κ. Oettinger, τονίζει, μεταξύ άλλων, ότι σε κάθε περίπτωση οι κυβερνήσεις πρέπει να εξασφαλίζουν «τη συμμόρφωση με το σύνολο της σχετικής ενωσιακής νομοθεσίας, συμπεριλαμβανομένης της οδηγίας 2009/72/ΕΚ και των διατάξεων αυτής που αφορούν την προστασία των καταναλωτών (άρθρο 3 και παράρτημα Ι), τα δικαιώματα των ευάλωτων καταναλωτών (άρθρο 3 παράγραφοι 7 και 8) και την καθολική υπηρεσία (άρθρο 3 παράγραφος 3).» Συνεχίζοντας την απάντηση του ο Επίτροπος ενέργειας της ΕΕ, γίνεται απολύτως σαφής: «Οι διατάξεις σχετικά με την καθολική υπηρεσία γεννούν σαφή υποχρέωση των κρατών μελών και παρέχουν στους οικιακούς καταναλωτές το δικαίωμα να προμηθεύονται ηλεκτρική ενέργεια. Η οδηγία δεν περιέχει διατάξεις που να εξαρτούν το δικαίωμα αυτό από την κατάσταση του νοικοκυριού ή των μεμονωμένων μελών του όσον αφορά τις φορολογικές τους υποχρεώσεις.» και καταλήγει την απάντησή του σημειώνοντας ότι αυτό ισχύει πολύ περισσότερο για τους ευάλωτους καταναλωτές: «Ως προς την προστασία των ευάλωτων καταναλωτών, η οδηγία υποχρεώνει τα κράτη μέλη να διασφαλίζουν την τήρηση των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων που συνδέονται με τους ευάλωτους καταναλωτές.»
Ο Ν. Χουντής σχολιάζοντας αυτήν την απάντηση δήλωσε: « Η ανάλγητη κυβέρνηση, που αποδεικνύεται ότι δεν σέβεται καμία νομιμότητα, τόλμησε σήμερα να στείλει τα ΜΑΤ ενάντια σε όσους υπερασπίζονται το δικαίωμα του πολίτη να έχει ηλεκτρική ενέργεια και να μην του κόβουν το φως, εφόσον πληρώνει κανονικά τον λογαριασμό του. Καλούμε την κυβέρνηση μετά από αυτή την απάντηση, να πάρει πίσω αμέσως το απαράδεκτο χαράτσι, που πάει να επιβάλλει στους πολίτες. Αυτοί που εμπνεύστηκαν και επιμένουν στην εφαρμογή αυτού του μέτρου, που ταλαιπωρούν και εκφοβίζουν τον ελληνικό λαό, αξίζουν την γενική κατακραυγή»
Επισυνάπτεται η πλήρης ερώτηση και απάντηση στον Ν. Χούντη και τα σχετικά άρθρα της οδηγίας 2009/72 που αναφέρονται στην απάντηση του Επιτρόπου

24/11/2011 Το Γραφείο Τύπου

Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2011

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ

ΟΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
3η (ΕΚΤΑΚΤΗ) ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ – ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2011
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ

Ο τόπος μας, η κοινωνία, ο Λαός, ζούμε σε μια περίοδο πολύ δύσκολη μα και σε μια περίοδο που αποτελεί πρόκληση για κάθε αγωνιστή και αγωνίστρια.
Το διεθνές και το εγχώριο κεφάλαιο, συστηματικά οδήγησαν τους Λαούς του κόσμου και ειδικότερα της χώρας μας, σε πραγματική εξαθλίωση. Οι κόποι και οι θυσίες που πλήρωσαν με αίμα οι μεταπολεμικές γενιές, η ξενιτιά, η στέρηση, ο ιδρώτας και το αίμα του απλού κόσμου, του Λαού, μοιάζουν να πήγαν χαμένα μιας και οι ήττες έρχονται η μία μετά την άλλη. Εργασιακά δικαιώματα, κοινωνική στήριξη, υγειονομική περίθαλψη, παιδεία, ερασιτεχνική πολιτιστική δημιουργία και αθλητισμός, όλα χτυπήθηκαν εξοντωτικά μέσα από ένα καταστροφικό σχέδιο της παγκόσμιας καπιταλιστικής άρχουσας τάξης. Μαζί με αυτά, συνεχίζεται η οικοκτονία μέσα από την υπερεκμετάλλευση και την εισπρακτική νοοτροπία που καταστρέφει περιβάλλον και ελεύθερους χώρους. Όλα γίνονται θυσία στο βωμό του μεγαλύτερου κέρδους για τους πολύ λίγους.
Από άκρη σε άκρη της γης όμως, οι Λαοί εξεγείρονται αγωνιζόμενοι για μια καλύτερη ζωή, για ένα δικαιότερο κόσμο. Στη βόρεια Αφρική, την Αμερική και την Ευρώπη, οι Λαοί ξεσηκώνονται ενάντια στους δυνάστες τους, ενάντια στον καπιταλισμό.
Η περίοδος αυτή απαιτεί ενότητα στη δράση, όλων: πολιτών, συλλογικοτήτων, οργανώσεων και κομμάτων της Αριστεράς και της πολιτικής οικολογίας. Μόνο η ενιαία δράση μπορεί να σπάσει τα τείχη του πλούτου και των υπηρετών του. Σε αυτό το κάλεσμα δεν περισσεύει κανένας. ΣΥ.ΡΙΖ.Α., Κ.Κ.Ε., ΑΝΤΑΡΣΥΑ, εξωκοινοβουλευτικά κόμματα και οργανώσεις, τοπικά σχήματα, ανένταχτοι αγωνιστές της ζωής και της πολιτικής, όλοι αυτοί δηλαδή που παλεύουν ενάντια στους εκμεταλλευτές μας, αυτοί που πάλεψαν και παλεύουν ενάντια σε μνημόνια και συμβάσεις δουλείας, δεν πρέπει να λείψουν από αυτό το παλλαϊκό κάλεσμα.
Αυτός που καλεί, είναι ο Λαός και εμείς πρέπει να ανταποκριθούμε ΑΜΕΣΑ γιατί άμεση είναι και η ανάγκη.
Παράλληλα, πρέπει να απομονωθούν όσοι ακόμα υπηρετούν τα κόμματα εξουσίας άμεσα ή έμμεσα με κάθε είδους πολιτικές διευκολύνσεις. Ακόμα και τα απλά μέλη των κομμάτων εξουσίας, έχουν πλέον μεγάλη ευθύνη για όσα συμβαίνουν. Επιπλέον, ο κόσμος δεν πρέπει να εξαπατηθεί ούτε από όσους αντιπολιτεύονται στα λόγια αλλά στην πράξη δεν κάνουν τίποτα, ούτε και από τις διάφορες «διασπάσεις» που προσπαθούν να θολώσουν τα νερά. Πάντα σε περιόδους κρίσης του πολιτικού Συστήματος, αυτό δημιουργεί «σωσίβια» που κρατάνε μέρος των διαρροών για να τους φέρουν πίσω μετά. Αυτό έκανε π.χ. ο Αρσένης ιδρύοντας στα 1986 το Ελληνικό Σοσιαλιστικό Κόμμα, για να επανέλθει το ’89 όταν το ΠΑΣΟΚ είχε ανάγκη. Το ίδιο έκανε και ο Σαμαράς το ’93 ιδρύοντας την Πολιτική Άνοιξη, για να επιστρέψει και να στηρίξει τη ΝΔ όταν αυτή το είχε ανάγκη το 2004. Έτσι και τώρα, το ΠΑΣΟΚ φυλλορροεί και κάποιοι προσπαθούν να ξεφύγουν από την οργή του κόσμου φτιάχνοντας «πρωτοβουλίες» και σχήματα που θα συγκρατήσουν τον κόσμο για να τον επιστρέψουν στο «μαντρί» όταν περάσει η «μπόρα». Το ίδιο κάνουν και οι μεγαλοσυνδικαλιστές τους. Προσποιούνται οτι αντιστέκονται, προκειμένου να συγκρατήσουν τους εργαζόμενους. Δεν μας ξεγελάνε όμως. Τους έχουμε ζήσει καλά εδώ και δεκαετίες.
Ειδικά τώρα, που οι μάσκες της εξουσίας έπεσαν και «σοσιαλιστές», φιλελεύθεροι και ακροδεξιοί, συνεργάστηκαν προκειμένου οι τραπεζίτες, χωρίς πρόγραμμα, πολιτική δέσμευση και έγκριση από το Λαό να «σώσουν τη χώρα». Από ποιους; Αν ξέρουν το πως θα ξεφύγουμε από την κρίση, γιατί μας οδήγησαν σε αυτήν με τις πολιτικές τους; Και με τι διλλήματα; Το δίλλημα δεν είναι ευρώ ή δραχμή! Το ερώτημα είναι αν θα κυβερνά ο Λαός ή οι τραπεζίτες! Στο ερώτημα αυτό, η δική μας απάντηση είναι: ο ΛΑΟΣ!
Ο Λαός, ο κόσμος που ξεσηκώνεται στις γειτονιές, στις πλατείες, στους εργασιακούς χώρους, χρειάζεται στήριξη από τα πολιτικά σχήματα που καλούνται να παίξουν καταλυτικό ρόλο. Για να αλλάξει όμως το σκηνικό, για να καλυτερέψουν οι ζωές μας, δεν αρκεί ο ξεσηκωμός, δε φτάνουν οι συγκεντρώσεις. Απαίτηση της εποχής είναι το προχώρημα σε διαδικασίες ανατροπής του συστήματος που ευθύνεται για την κατάρρευση: του καπιταλισμού. Δεν μπορούμε να κάνουμε πως δεν το βλέπουμε. Ο καπιταλισμός ευθύνεται για την εξαθλίωση και το μόνο σύστημα που μπορεί να τον αντικαταστήσει είναι ο Σοσιαλισμός !
Είναι ώρα να αγωνιστούμε για:
 Ανεξάρτητη οικονομική πολιτική με κοινωνικό έλεγχο.
 ΔΕΚΟ κοινωνική ιδιοκτησία, στην υπηρεσία των πολιτών. Καμία υπηρεσία που καλύπτει τις ανάγκες του Λαού, δεν αποτελεί «ζημία».
 Κατάργηση προνομίων, ασυλίας, ευνοϊκών ρυθμίσεων για μεγαλοοφειλέτες, μεγαλοεπιχειρηματίες, ΠΑΕ, Εκκλησία, εφοπλιστές.
 Σκληρή φορολογία, όχι για τους πολίτες αλλά για το κεφάλαιο. Δεν φοβόμαστε καμία «αποχώρηση επενδυτών». Τα κενά στην αγορά θα καλυφθούν έτσι κι αλλιώς από άλλον καπιταλιστή.
 Αναδιάρθρωση, στελέχωση και ενίσχυση του Δημόσιου Τομέα. Στήριξη Υγείας, Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού.
 Αποκομματικοποίηση του Δημοσίου και εξυγίανση με όρους κοινωνίας και όχι εξουσίας.
 ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ με ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, σεβασμό στον ΑΝΘΡΩΠΟ και το ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ, συμμετοχή όλων των πολιτών στη λήψη των αποφάσεων.

3η (ΕΚΤΑΚΤΗ) ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ

ΟΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
3η (ΕΚΤΑΚΤΗ) ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ – ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2011
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Κατά το τρίμηνο Σεπτέμβριος – Νοέμβριος 2001, πραγματοποιήθηκαν οι εργασίες της 3ης (έκτακτης) Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης των «Οικοσοσιαλιστών Ελλάδας». Συμμετείχαν 50 σύντροφοι από όλη την Ελλάδα και λήφθηκαν αποφάσεις, ενώ εκλέχθηκε και νέα Κεντρική Γραμματεία.
Στη συνδιάσκεψη αποφασίστηκε μεταξύ άλλων, η συνέχιση της συμμετοχής στον ΣΥΡΙΖΑ και την ΑΝΑΣΑ και η διατήρηση των μέχρι τώρα θέσεών μας σε κεντρικά πολιτικά ζητήματα. Επιπλέον, εγκρίθηκε και η Πολιτική Απόφαση της Συνδιάσκεψης.
Η νέα Κεντρική Γραμματεία, αποτελείται από τους:
Γεωργά Κωνσταντίνα,
Διαμαντίδης Σπύρος,
Μεσσήνης Κώστας,
Μοχάμεντ Αμτζάντ,
Πανταζίδης Τάσος.

Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2011

38 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ

ΨΩΜΙ
ΠΑΙΔΕΙΑ
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2011

ΚΟΙΝΗ ΔΡΑΣΗ - ΑΓΩΝΑΣ ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΤΗ ΛΑΪΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ

Μπορεί να διαφωνούμε με πολλά στην τακτική του ΚΚΕ, αλλά πάντα ήμασταν υπέρμαχοι της κοινής δράσης και καλούσαμε ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τα υπόλοιπα αριστερά / οικολογικά κόμματα και Οργανώσεις σε ενότητα δράσης και σε κοινές στοχεύσεις.
Σε συγκέντρωση που διοργάνωσε το ΚΚΕ στην πλατεία Συντάγματος την Παρασκευή 4 Νοέμβρη μίλησε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα και πρότεινε 11 σημεία πάλης:

1. Άμεση κάλυψη όλων των απωλειών των Ασφαλιστικών Ταμείων από το κράτος και καταβολή των οφειλών του κράτους και της εργοδοσίας, άμεση μείωση των ασφαλιστικών εισφορών των μισθωτών.



2. Φορολογία των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου με συντελεστή 45% - Μέτρα κατά της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής των μονοπωλιακών ομίλων και κατάσχεση-εκποίηση περιουσιακών στοιχείων των μεγαλομετόχων.



3. Να μην πληρώσει ο λαός χαράτσια με οργανωμένη άρνηση πληρωμής, να αποτρέψουμε στην πράξη τη διακοπή ηλεκτρικού ρεύματος σε όσους δεν πληρώνουν και να καταργηθεί ο νόμος.



4. Μέτρα προστασίας των ανέργων και των οικογενειών τους για όλο το διάστημα της ανεργίας.



5. Προστασία του παιδιού, του άνεργου, του ανήμπορου υπερήλικα με συσσίτια στον παιδικό σταθμό, στο σχολείο κλπ. Μέτρα για την ισοτιμία της γυναίκας, που παίρνουν υπόψη τις πολλαπλές υποχρεώσεις.



6. Κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, στο πετρέλαιο θέρμανσης.



7. Κατάργηση στη πράξη των επιχειρησιακών συμβάσεων που κατοχυρώνουν μεσοπρόθεσμο-πολυνόμος, Επιβολή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.



8. Να μην πληρώσει η λαϊκή οικογένεια φάρμακα, ιατρικές εξετάσεις και προνοιακές παροχές, βιβλιάριο υγείας για όλους χωρίς προϋποθέσεις.



9. Κατάργηση του ανατοκισμού για όλα τα δάνεια. Απαγόρευση δια νόμου κάθε πλειστηριασμού κύριας κατοικίας, αγροκτήματος.



10. Να καταργηθούν όλα τα τροφεία και να γίνουν δεκτά όλα τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών στους παιδικούς σταθμούς, να δημιουργηθούν νέοι παιδικοί σταθμοί.



11. Κατάργηση όλων των διοδίων και δωρεάν εισιτήρια για εργαζόμενους, συνταξιούχους, άνεργους από τις 6 έως τις 9 πμ.




Τα σημεία αυτά είναι για μας αυτονόητα και θα μπορούσαν να ήταν περισσότερα. Στηρίζουμε λοιπόν ολομέτωπα αυτό το κάλεσμα και καλούμε όλους τους πολίτες σε εγρήγορση, συμμετοχή, γενικό ξεσηκωμό.

Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ, Νοέμβριος 2011



1. Κάθε μέρα που περνάει, γίνεται όλο και πιο φανερό ότι ζούμε μια εποχή παγκόσμιας κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος. Η κρίση στην ευρωζώνη και στην Ε.Ε. συνολικά αποτελεί μία μόνο ψηφίδα αυτής της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης.
Καθώς η κρίση επεκτείνεται στις χώρες της Ε.Ε., τίθεται με όλο και μεγαλύτερη οξύτητα το ερώτημα ποιος θα πληρώσει αυτή την κρίση του καπιταλιστικού συστήματος: ο κόσμος της εργασίας ή οι δυνάμεις του κεφαλαίου. Έτσι, κάτω από τη διαρκή επίθεση των ελίτ, των τραπεζών, των «αγορών», του κεφαλαίου, οι κοινωνικές συγκρούσεις θα γίνονται όλο και πιο έντονες, καθώς η κρίση αυτή και η απόπειρα να οδηγηθούμε σε έναν ακόμη πιο επιθετικό καπιταλισμό θέτουν σε δοκιμασία όλες τις συναινέσεις, όλα τα κοινωνικά συμβόλαια, ενώ ταυτόχρονα αναδύονται διαρκώς νέα κινήματα αντίστασης στην πολιτική του κεφαλαίου, σε ολόκληρο τον πλανήτη.

2. Στη διάρκεια του τελευταίου ενάμιση χρόνου, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ εξαπέλυσε ένα αληθινό πογκρόμ κατά του κόσμου της εργασίας, έναν πραγματικό πόλεμο κατά της κοινωνίας, επιβάλλοντας πρωτοφανή (και πρωτοφανούς ταξικότητας) μέτρα λιτότητας, ενώ ταυτόχρονα αποδείχτηκε επικίνδυνη ακόμα και για την ίδια τη δημοκρατία, για να οδηγηθεί τελικά στην απαξίωση, τη χλεύη και τα πρόθυρα της κατάρρευσης κάτω από την πίεση του λαϊκού ξεσηκωμού. Διότι το λαϊκό κίνημα, το ξέσπασμα της λαϊκής οργής, ήταν αυτό που οδήγησε την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στην απόλυτη απονομιμοποίηση και την αποσύνθεση. Τα κινήματα των πλατειών, οι χιλιάδες εργαζόμενοι, άνεργοι και συνταξιούχοι που πλημμύρισαν τους δρόμους στις πανεργατικές απεργίες και τέλος ο λαϊκός ξεσηκωμός κατά των εκπροσώπων της κυβέρνησης στη διάρκεια των παρελάσεων της 28ης Οκτωβρίου οδήγησαν την κυβέρνηση στα πρόθυρα της κατάρρευσης και τελικά στην απόσυρση. Τη στιγμή που κυβέρνηση και ΜΜΕ μιλούσαν για συναίνεση στον «εθνικό στόχο» της απαρέγκλιτης εφαρμογής του Μνημονίου, μέσα στην κοινωνία αναπτύσσονταν μια νέα αγωνιστική συνείδηση και νέες μορφές πάλης που εξέφραζαν τη λαϊκή οργή.

3. Τώρα, το αστικό πολιτικό σύστημα, οι δυνάμεις του κεφαλαίου και ολόκληρο το σύστημα της διαπλοκής, προσπαθούν να ανασυνταχτούν. Έτσι, η αντικοινωνική επίθεση κυβέρνησης και τρόικας κορυφώνεται με τη δημιουργία της κυβέρνησης που βαφτίζεται «εθνικής σωτηρίας», έρχεται μαζί με σκληρότερα μέτρα και για την οποία ουδέποτε έχει ερωτηθεί ο λαός. Είναι πια ολοφάνερο ότι οι ωμές, πραξικοπηματικές παρεμβάσεις της Ε.Ε., με τη συνενοχή της ελληνικής κυβέρνησης, οδηγούν σε περιορισμό της κυριαρχίας της χώρας και της λαϊκής κυριαρχίας. Η Νέα Δημοκρατία δεν άντεξε άλλο να υποδύεται την αντιμνημονιακή δύναμη και έσπευσε να συγκυβερνήσει μαζί με το πλήρως απαξιωμένο ΠΑΣΟΚ, προσφέροντάς του ταυτόχρονα και την κολυμβήθρα του Σιλωάμ για τα αμαρτήματά του, η οποία βαφτίζεται «εθνική σωτηρία». Ο στόχος που έχει το μπλοκ του Μνημονίου είναι να «κλειδώσει» τις όποιες πολιτικές εκκρεμότητες (με τον σχηματισμό κυβέρνησης που θα εγκρίνει τη δανειακή σύμβαση, τον προϋπολογισμό κ.λπ. και θα περάσει τα νέα μέτρα) προτού δοθεί η ευκαιρία στον λαό να μιλήσει. Ωστόσο, ο λαϊκός παράγοντας είναι ήδη στο προσκήνιο, ο λαός έχει ήδη μιλήσει.
Σε αυτή τη σκυταλοδρομία αντιλαϊκής πολιτικής, είναι ολοφάνερο ότι η νέα κυβέρνηση θα επιβάλει πολύ πιο σκληρά μέτρα, με λιτότητα, απολύσεις, εφεδρείες κ.λπ. – είναι η κυβέρνηση που θα προσπαθήσει να κόψει το ρεύμα σε εκείνους που δεν θα έχουν ή θα αρνηθούν να πληρώσουν τα χαράτσια.
Τόσο η παρούσα Βουλή όσο και η όποια κυβέρνηση αναδειχθεί από αυτή δεν έχουν πλέον κανένα ίχνος νομιμοποίησης. Καμία απόφασή τους δεν είναι νομιμοποιημένη, καμία απόφασή τους δεν αναγνωρίζεται. Κάθε απόπειρα να αναδειχθεί κυβέρνηση από αυτή τη Βουλή αποτελεί εγκληματική εκτροπή και όσοι τη δεχτούν ή την ανεχτούν θα φέρουν τεράστια ιστορική ευθύνη. Με αυτή την εκτροπή, το μπλοκ του Μνημονίου προσπαθεί να υφαρπάξει συναίνεση και να αποκαταστήσει τη νομιμοποίηση που έχει χάσει στους δρόμους, για να εφαρμόσει μια ακόμα πιο αντικοινωνική πολιτική, μια ακόμα πιο σκληρή «πολιτική θυσιών» με πρόσχημα την «εθνική σωτηρία», το ευρώ, τη «μη χρεοκοπία», ξεχνώντας πως τη χρεοκοπία και την καταστροφή τη ζουν ήδη χιλιάδες άνθρωποι, Έλληνες και Ελληνίδες, μετανάστες και μετανάστριες, που ζουν σε τούτη τη χώρα.
Μπροστά σε αυτή την κατάσταση, η λύση είναι μία: κάθε μνημονιακή πολιτική πρέπει να ανατραπεί και κάθε μνημονιακή κυβέρνηση πρέπει να πέσει, έτσι ώστε να κληθεί να μιλήσει ο λαός.

4. Σε μια τέτοια δύσκολη συγκυρία, οι απαιτήσεις της κοινωνίας είναι πολύ διαφορετικές απ’ ό,τι στο παρελθόν. Η Αριστερά, ο ΣΥΡΙΖΑ, επωμίζονται την τεράστια ευθύνη να ανταποκριθούν σε αυτές. Το επόμενο διάστημα, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να είναι σε διαρκή και μαχητική ετοιμότητα, ενωτικός και ενωμένος, δημοκρατικός σε όλα τα επίπεδα και με ισοτιμία ανάμεσα στα φύλα, πάντα μέσα στην κοινωνία και τους κοινωνικούς αγώνες, σταθερός στις πολιτικές του επιλογές μπροστά στις πιέσεις που σίγουρα θα δεχτεί από το σύστημα.
α) Ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι διαρκώς παρών μέσα στα κινήματα αντίστασης, ανυπακοής, ανατροπής και κοινωνικής αλληλεγγύης, δίνοντας τη μάχη ώστε τα κινήματα αυτά να γίνονται όλο και πιο μαζικά, όλο και πιο δυναμικά, όλο και πιο ενωτικά – να μετατραπούν σε έναν λαϊκό ξεσηκωμό που θα ανατρέψει χαράτσια, ιδιωτικοποιήσεις και εφεδρείες.
β) Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να αποκαλύπτει και να καταγγέλλει διαρκώς το πρόγραμμα που έχουν συνομολογήσει οι εταίροι του μπλοκ του Μνημονίου. Ταυτόχρονα θα προβάλει τις δικές του πολιτικές προτάσεις (αναδιανομή του πλούτου, να πληρώσουν οι πλούσιοι, αύξηση μισθών και συντάξεων, μέτρα για την ανεργία, όχι στις ιδιωτικοποιήσεις και εθνικοποίηση/κοινωνικοποίηση με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο των τραπεζών και των δημόσιων επιχειρήσεων και οργανισμών στρατηγικής σημασίας, διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους με αξιοποίηση όλων των μέσων, συμπεριλαμβανομένης και της μονομερούς αθέτησης πληρωμών στους τοκογλύφους), με μοναδικό κριτήριο τα λαϊκά συμφέροντα, την αύξηση της απασχόλησης και τις κοινωνικές ανάγκες. Από την άλλη πλευρά, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι η νέα συγκυρία και η βαθιά κρίση της ευρωζώνης υποχρεώνουν τους πάντες να συζητήσουν τα νέα ζητήματα που ανακύπτουν. Όσον αφορά το ευρώ, ο ΣΥΡΙΖΑ μένει σταθερός στη θέση του: καμιά θυσία για το ευρώ. Από εκεί και ύστερα, όποιες αποκλίσεις και αποχρώσεις υπάρχουν μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με το ευρώ και την ευρωζώνη, θα συζητηθούν συντεταγμένα και οργανωμένα στο πλαίσιο των διαδικασιών του ΣΥΡΙΖΑ, με την αξιοποίηση όλων των δομών και των οργάνων του ΣΥΡΙΖΑ (Επιτροπή Οικονομίας, Γραμματεία), με σκοπό την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη σύνθεση των απόψεων.
γ) Ο ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχίσει την πορεία της ανασυγκρότησής του. Ο στόχος είναι ένας: ΣΥΡΙΖΑ παντού, Τοπικές Επιτροπές με κανονική λειτουργία και ζωή, ζωντανά κύτταρα πολιτικής δράσης. Όλα αυτά οφείλουν να γίνονται με ανοιχτό κάλεσμα, με ευρεία απεύθυνση στην κοινωνία. Δεν είμαστε μόνο όσοι νομίζουμε.
δ) Αυτή η αντιλαϊκή πολιτική πρέπει να ανατραπεί, όπως πρέπει να ανατραπεί και κάθε κυβέρνηση που την εφαρμόζει. Τη λύση στην κρίση που ταλανίζει την κοινωνία δεν θα τη δώσουν αυτοί που τη δημιούργησαν, δεν θα τη δώσει καμία ψευδεπίγραφη κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας», κανένα μνημονιακό μπλοκ, αλλά ο λαός, μιλώντας στις κάλπες. Ανεξάρτητα του ποτέ θα προκηρυχθούν τελικά εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να είναι σε διαρκή ετοιμότητα, σαν να είναι να γίνουν εκλογές τώρα, άμεσα.
Οι εκλογές για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν αποτελούν μόνο θέμα αύξησης κάποιων ποσοστών. Ο στόχος είναι η αλλαγή των κοινωνικών και πολιτικών συσχετισμών. Ειδικά σε αυτή τη συγκυρία, η τόσο μεγάλη κοινωνική πόλωση μπορεί να μετασχηματιστεί και σε πολιτικές αλλαγές. Νέες κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες θα φτιαχτούν. Για την Αριστερά, είναι ιστορική ευκαιρία, αλλά και βαρύ, δύσκολο καθήκον.
Ο ΣΥΡΙΖΑ το επόμενο διάστημα θα οργανώσει μεγάλη πολιτική εξόρμηση, με ανοιχτές εκδηλώσεις, περιοδείες και συγκεντρώσεις παντού, στην οποία θα αξιοποιηθούν οι βουλευτές και ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, ο πρόεδρος της Κ.Ο., τα μέλη της Γραμματείας, όλα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.
Ταυτόχρονα, θα συγκροτηθούν όλες οι επιτροπές του εκλογικού αγώνα, με ευθύνη των οργάνων του ΣΥΡΙΖΑ.
Μπροστά στην επικείμενη μάχη των εκλογών, το βασικό είναι οι εκλογές αυτές να γίνουν με τον λαό στον δρόμο, με το κίνημα ζωντανό, μαχητικό, ανυποχώρητο.
ε) Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να συμβάλει όσο το δυνατόν περισσότερο στον συντονισμό του κινήματος και της Αριστεράς σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Έτσι κι αλλιώς, οι αγώνες που δίνονται σήμερα και θα δοθούν αύριο στη χώρα μας μπορούν να αποτελέσουν παράγοντα με πολύ μεγάλο ειδικό βάρος για το κίνημα ολόκληρης της Ευρώπης.

5.
Μπροστά στον μονόδρομο τον οποίο προσπαθεί να επιβάλει διά πυρός και σιδήρου το μνημονιακό μπλοκ, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να εργαστεί για τη δημιουργία ενός νέου αντιμνημονιακού και αντινεοφιλελεύθερου μπλοκ κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων με πυρήνα τη ριζοσπαστική Αριστερά, που θα προβάλει με τον πιο αξιόπιστο τρόπο την εναλλακτική πρόταση εξουσίας, το εναλλακτικό πρόγραμμα διεξόδου από την κρίση, την εναλλακτική λύση που προτείνει η Αριστερά.
Ο ΣΥΡΙΖΑ καλεί τα μέλη του, όπου αυτά ζουν και δίνουν τους αγώνες τους, στις γειτονιές, στα συνδικάτα, στα κινήματα, σε όλες τις ενωτικές επιτροπές, να παλέψουν για την υλοποίηση αυτής της ενωτικής πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ στη βάση. Το τελευταίο διάστημα είναι ολοφάνερο ότι το κοινωνικό κίνημα καθόρισε τις εξελίξεις και αυτό το κοινωνικό κίνημα και οι κοινωνικές δυνάμεις είναι πάντα προτεραιότητα για να οικοδομηθούν σχέσεις σύγκλισης και συνεργασίας.
Αυτή η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι προϊόν κάποιας αφηρημένης σύλληψης, αλλά μια επιλογή που ανταποκρίνεται σε πραγματικές ανάγκες, σε πραγματικό αίτημα της κοινωνίας. Ως εκ τούτου, δεν είναι μια πρόταση στατική, αλλά έχει τη δική της δυναμική που στηρίζεται σε μια κοινωνία σε αναβρασμό, η οποία είναι εκείνη που θα πιέσει ακόμα και τις πιο «αμετακίνητες» δυνάμεις στην κατεύθυνση των ενωτικών πρωτοβουλιών της Αριστεράς. Σε αυτή την ιστορική στιγμή, οι ηγεσίες των πολιτικών δυνάμεων της Αριστεράς οφείλουν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να ανταποκριθούν στο αίτημα της κοινωνίας για μια διαφορετική πολιτική πρόταση που θα διατυπώνεται από μια Αριστερά χωρίς στείρους σεχταρισμούς και ηγεμονισμούς, καθώς σε διαφορετική περίπτωση οι ηγεσίες αυτές θα έχουν τεράστια ευθύνη για τη διαιώνιση της πολιτικής του δικομματισμού.
Η βάση αυτής της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ για συνεργασία είναι η απόρριψη των Μνημονίων, των σχετικών νόμων και όσων κυβερνήσεων τους εφαρμόζουν, καθώς και η συμφωνία σε ένα βασικό πρόγραμμα εναλλακτικής πολιτικής. Για να μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να πάρει τέτοιες πρωτοβουλίες, πρέπει να κατοχυρώνει διαρκώς τη ριζοσπαστική του ταυτότητα και με αυτή τη ριζοσπαστική ταυτότητα να σηματοδοτεί τις συμμαχίες του.

Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να είναι η πολιτική δύναμη ανατροπής και ριζικής αλλαγής που παλεύει συστηματικά και οργανωμένα να γκρεμίσει τόσο τις μνημονιακές κυβερνήσεις όσο και κάθε μνημονιακή πολιτική. Η κρίση δεν είναι κρίση μόνο μιας κυβέρνησης, μιας πολιτικής, είναι κρίση ενός ολόκληρου συστήματος, που προσπαθεί να βαφτίσει «εθνική σωτηρία» τη δική του σωτηρία.
Μπροστά στον μύθο του μνημονιακού μονόδρομου, ο ΣΥΡΙΖΑ, μέσα στα κινήματα αλλά και με τη δική του πολιτική πρόταση εξουσίας, πιστεύει ότι υπάρχει λύση, υπάρχει κι άλλος δρόμος, κι αυτός είναι Αριστερά.

Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2011

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ - 6/11/2011 - η Συνεισφορά των Οικοσοσιαλιστών



Οι εκπρόσωποι των "Οικοσοσιαλιστών Ελλάδας" έκαναν δυο παρεμβάσεις - τοποθετήσεις:

Τάσος Πανταζίδης (Γραμματέας της Ε.Ε. των Οικοσοσιαλιστών Ελλάδας και μέλος της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ)
Περίληψη τοποθέτησης:
1) Ενθαρρυντική η μεγάλη συμμετοχή των μελών της Π.Σ.Ε.. Πρέπει όμως να είναι πάντα τέτοια και όχι μόνο όταν έχουμε έκτακτα γεγονότα.
2) ο Σαμαράς δήλωσε οτι "θα κάνουμε κάθε θυσία προκειμένου να μη γίνει Δημοψήφισμα". Βλέπει ο κόσμος οτι είναι οι δυο πλευρές του ιδίου νομίσματος. Επίσης, δεν προσβλέπει σε κυβέρνηση τεχνοκρατών ή προσωπικοτήτων. Αφού οι εκλεγμένοι που έχουν έτσι κι αλλιώς μια μίνιμουμ ιδεολογική βάση, ένα στοιχειώδες πρόγραμμα κλπ, δεν τηρούν τις προεκλογικές τους υποσχέσεις για την υλοποίηση των οποίων υποτίθεται δεσμεύονται και ασκούν αντιλαϊκή πολιτική, θα είναι καλύτεροι αυτοί που δεν έχουν καμία δέσμευση προς το Λαό;
3) Ο κόσμος με τον οποίο μιλάμε όλοι μας, ζητάει συνεννόηση. Η Παπαρήγα, ο Τσίπρας, ο Λαφαζάνης, ήταν πολύ καλοί στη Βουλή. Δε φτάνει όμως μόνο αυτό. Ο κόσμος πιέζει για περισσότερα. Αυτό έκανε και την Παπαρήγα να πει στη Βουλή πως ακόμα και αν δεν είμαστε στο ΚΚΕ, τουλάχιστον οι πολίτες να συμπορευτούν με αυτό. Το αίτημα για συμπόρευση είναι μεγάλο βήμα για το ΚΚΕ που το κάνει πιεζόμενο από τον κόσμο.
4) Η "Καθημερινή" έχει ορίσει από καιρό το "Συνταγματικό Τόξο" στο οποίο δεν ανήκουμε εμείς και το ΚΚΕ. Δεν καταλαβαίνω όμως την ανάγκη, όποτε το Σϋστημα μιλά εναντίον μας, κάποιοι από μας να έχουν την τεράστια αγωνία να αποδείξουν πως είμαστε κι εμείς "καλά παιδιά". Είδαμε την απαράδεκτη εικόνα, από τηλεόρασης, Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ να λέει πως ο διαδηλωτής που επιτέθηκε στον Μαγκούφη πρέπει "να υποστεί τις συνέπειες του Νόμου" χωρίς την ίδια στιγμή να ζητά την καταδίκη των βουλευτών όπως ο Μαγκούφης, που τόσα χρόνια κατακλέβουν το κράτος, το γκρεμίζουν και λειτουργούν σε βάρος του Λαού. Πολύ απλά, δεν μπορεί να είναι Βουλευτής της Αριστεράς.
5) Ως πότε θα ανεχόμαστε τους τηλεαστέρες της Αριστεράς; Παλιότερα βλέπαμε στην τηλεόραση μόνο τον Κουναλάκη, τον Μπίστη και τη Δαμανάκη. Αμέσως μετά, είδαμε που κατέληξαν αυτοί. Ακολούθως, για πολύ καιρό, στην τηλεόραση η εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ο Κουβέλης και ο Χατζησωκράτης. Τώρα, πάλι κάποιοι μονοπωλούν. Τι να περιμένουμε; Ως πότε θα κρατάμε ισορροπίες. Δεν με ενδιαφέρουν οι ισορροπίες στις συνιστώσες ή στον ΣΥΡΙΖΑ. Χρειαζόμαστε ενιαία φωνή προς τα έξω. Οι διαφωνίες να εκφράζονται στα όργανα, αλλά προς τα έξω χρειαζόμαστε ενιαία φωνή. Για να μη φτάσουμε ξανά σε δημοσιεύματα που θα στηλιτεύουν τη διγλωσσία μας....
6) Διαφωνώ πως για όλα θα βρεθεί ανάμεσά μας μια συμβιβαστική λύση. Ο κόσμος θα μας θέσει σύντομα το ερώτημα: εντός ή εκτός ΟΝΕ; Εκεί δεν υπάρχει μέση απάντηση! Πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι στο τι θέλουμε.

Κώστας Μεσσήνης (Γραμματέας Οικοσιαλιστών Ελλάδας στα Ιόνια Νησιά)
Συντρόφισσες και Σύντροφοι, θα ήθελα να συστήσω ψυχραιμία. Ομολογουμένως, πριν ανεβώ στο βήμα έκανα κάποιες σκέψεις για το ερώτημα που διατυπώνεται στην συμμαχία μας: αν θα πούμε έξω από το ευρώ ή μέσα. Αλλά αλήθεια, δεν είναι πραγματικά αυτό το πρόβλημα αλλά το σύμφωνο σταθερότητας και η ευρώ-συνθήκη του Μάαστριχτ. Αυτά όμως ανατρέπονται μέσα από τα κινήματα για μια άλλη Ευρώπη των λαών.
Σημαντική εξέλιξη είναι η αποδευσμεση τον εθνικών πόρων από το κοινοτικό παισιο στήριξης, όπως αναφέρθηκε και από τον τέως υπουργό του ΠΑΣΟΚ Φλορίδη σήμερα το πρωί στο mega .
Αυτοί οι πόροι λύνουν το πρόβλημα της ύφεσης στην χώρα αλλά έχουμε την υποχρέωση σαν αριστερά να δώσουμε τη δική μας στόχευση ως προς τον τρόπο που πρέπει να δομηθεί η οικονομία γιατί τα προηγούμενα μοντέλα ανάπτυξης απέτυχαν παταγωδώς ως προς την συσσώρευση του πλούτου και την προστασία του περιβάλλοντος.
Από εμπειρίες στο πρόσφατο παρελθόν έχω να καταθέσω τα εξής:
Κυριαρχεί επιφανειακή αντίληψη για την πολιτική αλλά και κυρίως προς την αριστερά - χρειάζεται μια επικοινωνιακή τρύπα για την αφύπνιση του κόσμου.
Καλώ της συντονιστικές επιτροπές και τις συνελεύσεις ανά την Ελλάδα να ανοίξουν τις πόρτες σε όλους, σε μια διαδραστική συζήτηση με τους πολίτες ως προς το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ.

Οι τρεις εκπρόσωποί μας κατέθεσαν πρόταση απόφασης στο σώμα:
Στηρίζοντας την άποψη πως οι διαδικασίες του ΣΥΡΙΖΑ είναι ανοικτές, δημοκρατικές, πολυφωνικές και λόγω του οτι τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ δικαιούνται να έχουν και προσωπική άποψη για θέσεις και γνώμες που διατυπώνονται, προτείνουμε:
Από την επόμενη συνεδρίαση της Πανελλαδικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, αυτή να καλύπτεται με εικόνα και ήχο, διαδικτυακά μέσω web tv, "ζωντανά" σε όλη την Ελλάδα σε όλα τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ.
(η πρόταση έγινε δεκτή από το Προεδρείο της ΠΣΕ ως αυτονόητη).

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ - 6/11/2011


Η Εισήγηση του Συντονιστή της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ Κώστα Αθανασίου.



Εισήγηση ΠΣΕ, 6 Νοεμβρίου 2011

1. Τα ραγδαία γεγονότα των τελευταίων ημερών στη χώρα μας είναι όντως σπάνια. Η κυβέρνηση έφτασε στα πρόθυρα της κατάρρευσης κάτω από την πίεση της λαϊκής οργής και μέσα στη χλεύη ολόκληρης της κοινωνίας, που παρακολούθησε και παρακολουθεί άναυδη τους κυβερνητικούς εκβιασμούς να μετατρέπονται σε φαρσοκωμωδία και αυτογελοιοποίηση του πρωθυπουργού, της κυβέρνησης και των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ.
Η κυβέρνηση, σε αγαστή συνεργασία με την τρόικα και με μεγάλο μέρος των ΜΜΕ και των διαπλεκόμενων συμφερόντων, έχουν συμπληρώσει ενάμιση χρόνο με εκβιασμούς και τρομοκράτηση του λαού, με πρωτοφανή (και πρωτοφανούς ταξικότητας) μέτρα λιτότητας, απολύσεων, περικοπών που συνιστούν ένα πραγματικό πογκρόμ κατά του κόσμου της εργασίας, έναν πραγματικό πόλεμο κατά της κοινωνίας. Επιπλέον, η κυβέρνηση αυτή αποδείχτηκε εξαιρετικά επικίνδυνη και για τη δημοκρατία, επαναφέροντας τη ρητορική των «αντεθνικώς δρώντων», ασκώντας κτηνώδη καταστολή και απαγορεύοντας de facto και προληπτικά συγκεντρώσεις, ευτελίζοντας θεσμούς και δημοκρατικές διαδικασίες.
Όλα αυτά κορυφώθηκαν με τη διαδικασία-οπερέτα για το δημοψήφισμα και τα υπόλοιπα γεγονότα των τελευταίων ημερών, που θα ήταν τραγελαφικά αν δεν ήταν τόσο τραγικά και επικίνδυνα για τη συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων που ζουν σε τούτον τον τόπο. Ωστόσο, φαίνεται πως το ποτήρι έχει ξεχειλίσει.

2. Η αποσύνθεση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ είναι νίκη του λαϊκού κινήματος. Το «κίνημα των πλατειών», οι χιλιάδες εργαζόμενοι, συνταξιούχοι και άνεργοι που κατέκλυσαν τους δρόμους της Αθήνας και των άλλων πόλεων στις πανεργατικές απεργίες και –για αποκορύφωμα– ο μαζικός λαϊκός ξεσηκωμός κατά των εκπροσώπων της κυβέρνησης στις παρελάσεις της 28ης Οκτώβρίου, οδήγησαν την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό στο χείλος της κατάρρευσης. Είναι προφανές ότι αυτό που φοβούνται οι κυβερνώντες είναι το να πάρει τον λόγο ο λαός, αλλά ο λαϊκός παράγοντας έχει ήδη βγει στο προσκήνιο, ο λαός έχει ήδη μιλήσει.
Αυτή η πλήρως απονομιμοποιημένη κυβέρνηση πασχίζει διαρκώς, χρησιμοποιώντας κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο, να κερδίζει φέτες χρόνου στην εξουσία. Ωστόσο, το λαϊκό κίνημα πρέπει να συνεχίσει και να ολοκληρώσει αυτό που έχει σχεδόν καταφέρει ήδη δύο φορές: να ρίξει αυτή την κυβέρνηση, την πιο λαομίσητη και αντικοινωνική των τελευταίων δεκαετιών στην Ελλάδα. Η κυβέρνηση αυτή πρέπει να πέσει και θα πέσει από το κίνημα στους δρόμους.

3. Ωστόσο, το πολιτικό σύστημα, οι δυνάμεις του κεφαλαίου αλλά και ολόκληρο το σύστημα της διαπλοκής προσπαθούν, μπροστά στο κύμα της λαϊκής αγανάκτησης, να συγκροτήσουν μια εναλλακτική λύση, ένα σχέδιο-Β, που να τα διασώζουν. Έτσι, διαγράφεται στον ορίζοντα η λύση της κυβέρνησης «εθνικής σωτηρίας», που θα διασώζει και θα επεκτείνει όλες τις μνημονιακές επιλογές του κεφαλαίου.
Κάθε τέτοια λύση αποτελεί εγκληματική εκτροπή, και όσοι τη δεχτούν θα φέρουν τεράστια ευθύνη. Είναι προφανές ότι μια τέτοια κυβέρνηση θα συνεχίσει την ίδια αντικοινωνική πολιτική, την «πολιτική των θυσιών» στο όνομα του ευρώ, της «εθνικής σωτηρίας», της «μη χρεοκοπίας», παραβλέποντας πως τη χρεοκοπία και την καταστροφή τη ζουν ήδη χιλιάδες άνθρωποι, Έλληνες και μετανάστες, που ζουν στη χώρα.

4. Μπροστά σε αυτή την κατάσταση, η Αριστερά γενικά αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ ειδικότερα, έχουν τεράστιες ευθύνες για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της κοινωνίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να είναι σε διαρκή και μαχητική ετοιμότητα, ενωτικός και ενωμένος, δημοκρατικός σε όλα τα επίπεδα, πολυφωνικός αλλά όχι κακόφωνος, σταθερός στις επιλογές του ακόμα κι όταν δέχεται πιέσεις από το σύστημα.
α) Πρέπει να είναι διαρκώς μέσα στο κίνημα της αντίστασης, της αλληλεγγύης, της ανατροπής αυτής της πολιτικής η οποία μπορεί να συνεχιστεί και μετά από αυτή την κυβέρνηση. Ο αγώνας θα συνεχιστεί, πρέπει να συνεχιστεί, αμείωτος, και με τις επόμενες κυβερνητικές λύσεις που θα εφαρμόσουν την ίδια πολιτική.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να προβάλει διαρκώς την πολιτική του πρόταση (αναδιανομή του πλούτου, να πληρώσουν οι πλούσιοι, αύξηση μισθών και συντάξεων, μέτρα για την ανεργία, όχι στις ιδιωτικοποιήσεις και εθνικοποίηση των τραπεζών με κοινωνικό έλεγχο, διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους με αξιοποίηση όλων των μέσων μέχρι και με αθέτηση πληρωμών), ενώ βεβαίως οφείλει να συζητήσει και τα ζητήματα που απορρέουν από τη βαθιά κρίση της ευρωζώνης και της Ε.Ε. συνολικά.
β) Πρέπει να συνεχίσει την πορεία της ανασυγκρότησής του.
ΣΥΡΙΖΑ παντού, με ανοιχτό κάλεσμα, Τ.Ε. με κανονική λειτουργία και ζωή. Δεν είμαστε μόνο όσοι νομίζουμε.
γ) Ετοιμότητα, σαν να είναι να γίνουν τώρα εκλογές.
Θα γίνουν τον Μάρτιο; Θα γίνουν νωρίτερα; Αργότερα; Ουδείς γνωρίζει.
Οι εκλογές για την Αριστερά, για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν αποτελούν μόνο θέμα αύξησης κάποιων ποσοστών. Ο στόχος είναι η αλλαγή των κοινωνικών και πολιτικών συσχετισμών. Ειδικά σε αυτή τη συγκυρία, η τόσο μεγάλη κοινωνική πόλωση μπορεί να μετασχηματιστεί και σε πολιτικές αλλαγές. Νέες κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες θα φτιαχτούν. Για την Αριστερά, είναι ιστορική ευκαιρία αλλά και βαρύ, δύσκολο καθήκον.
– Ανοιχτές εκδηλώσεις παντού. Περιοδείες, συγκεντρώσεις. Πρόεδρος Κ.Ο., βουλευτές και ευρωβουλευτής, όλα τα στελέχη. Πολιτική εξόρμηση
– Να συγκροτηθούν επιτροπές προγράμματος, τεχνική, εκλογικής επιτροπής υποστήριξης. Να οργανωθεί η προετοιμασία των ψηφοδελτίων, από τις Τ.Ε., την ΠΣΕ και τη Γραμματεία, με μια ειδική ευθύνη της Γραμματείας για τις μεγάλες πόλεις (Α, Β Αθήνας, Πειραιά, Θεσ/νίκη) και το Επικρατείας.
δ) Ενημέρωση για επαφές: ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Ο.Π., Σ. Σακοράφα, Κοινωνική Αριστερά, Νέος Αγωνιστής, ΜΑΑ. Προτάθηκαν όλα τα επίπεδα συνεργασίας, προεκλογικά, εκλογικά και μετεκλογικά. Θα αποτιμηθούν τις επόμενες μέρες.
Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για το νέο μπλοκ κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων, την εναλλακτική πρόταση εξουσίας, το εναλλακτικό πρόγραμμα διεξόδου από την κρίση:
* δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται στατικά, αλλά σε μια δυναμική, στη βάση μιας κοινωνίας σε αναβρασμό που εκείνη θα πιέσει ακόμα και τις πιο «αμετακίνητες» δυνάμεις στην κατεύθυνση ενωτικών πρωτοβουλιών της Αριστεράς.
* στη βάση: i) της απόρριψης των Μνημονίων, των σχετικών νόμων κ.λπ.
ii) της συμφωνίας σε ένα βασικό πρόγραμμα εναλλακτικής πολιτικής
iii) της εποικοδομητικής/συντροφικής κριτικής
iv) της διαμόρφωσης μιας ισχυρής ριζοσπαστικής ταυτότητας του ΣΥΡΙΖΑ, που δεν θα θυσιαστεί στο όνομα των συμμαχιών αλλά, αντίθετα, θα σηματοδοτεί με τον ριζοσπαστισμό της αυτό το νέο μπλοκ.
ε) Συντονισμός της Αριστεράς και του κινήματος σε ευρωπαϊκή κλίμακα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να καταγραφεί ως η πολιτική δύναμη που προσπαθεί συστηματικά και οργανωμένα να γκρεμίσει τόσο τις μνημονιακές κυβερνήσεις όσο και κάθε μνημονιακή πολιτική. Η κρίση δεν είναι μόνο κρίση μιας κυβέρνησης, μιας πολιτικής, είναι κρίση ενός συστήματος, που προσπαθεί να βαφτίσει τη δική του διάσωση «εθνική σωτηρία».
Μπροστά σε αυτή την κατάσταση, λύση υπάρχει, και είναι Αριστερά.

Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2011

ΣΕΙΡΑ ΤΩΡΑ Ο ΛΑΟΣ

Καταπληκτική παρουσία Τσίπρα, Λαφαζάνη, Παπαρήγα στη Βουλή. Εμετική η Μπακογιάννη, αναμενόμενη αποτυχία οι υπόλοιποι. Σειρά τώρα ο Λαός να βγει στους δρόμους....

ΣΙΔΕΡΕΝΙΟΣ


Ευχόμαστε σύντομη ανάρρωση στον Δημήτρη Γεωργά, μετά την περιπέτεια της υγείας του. Ο Δ.Γεωργάς, εξήλθε από το Αττικό νοσοκομείο και ελπίζουμε για την πλήρη ανάκαμψή του.

Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟΣ Ο ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΛΕΖΟΣ

Σήμερα το πρωί, ο Μανώλης Γλέζος, σχολιάζοντας τα γεγονότα της Θεσσαλονίκης σε εκπομπή τηλεοπτικού σταθμού δήλωσε συγκλονίζοντάς μας:
«Σήμερα αποκαταστάθηκε το πραγματικό νόημα της 28ης Οκτωβρίου! Πριν από 71 χρόνια ο λαός μας είπε το «όχι» όπως έκανε και σήμερα. Και το νόημα της ημέρας είναι αυτό. Οι παρελάσεις να γίνονται μπροστά στο λαό, όπως συμβαίνει σήμερα στη Θεσσαλονίκη»”.
http://www.youtube.com/watch?v=UkrnSr3zx74

ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΚΑΙ ΝΟΗΜΑ Ο ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ Β’ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ


Η 28η Οκτωβρίου καθιερώθηκε ως Εθνική Εορτή καθώς ήδη από τις 28 Οκτώβρη 1944 οι ΕΑΜίτες και ο Αθηναϊκός Λαός, βγήκαν στους δρόμους για να διαδηλώσουν για τη «μεγάλη αντιφασιστική μέρα». Έτσι καθιερώθηκε εθιμικά και αργότερα και θεσμικά η 28η Οκτωβρίου ως Εθνική Εορτή.
Οι μετεμφυλιακές κυβερνήσεις Δεξιάς και Ακροδεξιάς, διατήρησαν τον εορτασμό, δίνοντας έμφαση στο «όχι» του δικτάτορα φασίστα Μεταξά. Μέχρι σήμερα, η επίσημη ιστορία, ακόμα και αυτή που διδάσκεται στα σχολεία, δε λέει λέξη για το ότι ο Μεταξάς ήταν δικτάτορας, για το ότι από την 4η Αυγούστου 1936 η Ελλάδα υπέφερε από διώξεις, κρατικές και παρακρατικές δολοφονίες, απεργίες που πνίγονταν στο αίμα, εξορίες και εκτοπίσεις, αστυνομοκρατία, προπαγάνδα με στόχο τη νεολαία, ρατσισμό και πολλά – πολλά άλλα φρικτά. Δίνει έμφαση στο «όχι» που υποτίθεται ότι είπε αυθόρμητα ο «πατριώτης» δικτάτορας ως «ηγέτης» του ελληνικού Λαού.
Ήρθε όμως η ώρα να αποκαταστήσουμε την ιστορία. Ήρθε η ώρα να δώσουμε ένα τέρμα στο λάθος.
H συντριπτική πλειονότητα των χωρών του κόσμου, γιορτάζει ως Εθνική εορτή, την ανεξαρτησία τους, την πολιτειακή αλλαγή ή τη νίκη σε απελευθερωτικούς πολέμους. Έτσι, στη Γαλλία γιορτάζεται η κατάληψη της Βαστίλης, στην Κίνα η ίδρυση της «Λαϊκής Δημοκρατίας» και στη Μάλτα η ανεξαρτησία της.
Στην Ελλάδα, ακόμα και η 25η Μαρτίου, είναι μια πολιτική επέτειος, μια ψευδής «εθνική» ημερομηνία. Η επανάσταση, δεν άρχισε στις 25 Μαρτίου του 1821. Από τις 14 Μαρτίου που οι επαναστάτες καταλαμβάνουν τη Ζάχολη, μέχρι τις 24 Μαρτίου έχει ξεσηκωθεί σχεδόν όλη η Πελοπόννησος και έχουν ελευθερωθεί Πάτρα, Καλαμάτα, Αίγιο και πάμπολλα χωριά και κώμες ενώ γίνονται οργανωμένες επιθέσεις σε φρουρές Οθωμανών. Άλλωστε η Ελληνική Επανάσταση είχε ήδη ξεκινήσει στις 21 Φεβρουαρίου από τον Αλέξανδρο Υψηλάντη στο Ιάσιο. Ακόμα και την υποτιθέμενη ύψωση του λαβάρου στην Αγ. Λαύρα, όσοι ιστορικοί την επικαλούνται, την ορίζουν για τις 17 Μαρτίου.
Η 25η Μαρτίου ορίστηκε με βασιλικό διάταγμα του Όθωνα στις 15 Μαρτίου του 1838 καθώς το νέο καθεστώς αγωνιούσε να στηρίξει την συγκυριαρχία του Βασιλείου με την Εκκλησία, ορίζοντας την Εθνική Εορτή την ίδια ημέρα με τον Εορτασμό του «Ευαγγελισμού της Θεοτόκου», συνδέοντας την επανάσταση με τη θρησκεία και την Εκκλησία. Αυτή η αγωνία, ήρθε στο απόγειό της στις 25 Μαρτίου 1923 όταν, λόγω του ότι η Πολιτεία είχε υιοθετήσει το Γρηγοριανό (νέο) ημερολόγιο και η Εκκλησία είχε διατηρήσει το Ιουλιανό (παλιό), ο εορτασμός της Εθνικής Εορτής έγινε δυο εβδομάδες νωρίτερα από τον εορτασμό του «Ευαγγελισμού της Θεοτόκου». Η Εκκλησία, μόλις συνειδητοποίησε ότι θα αποσυνδεθεί το Κράτος και το Έθνος από την κυριαρχία της επ’αυτών, έσπευσε άμεσα να εφαρμόσει και αυτή το νέο ημερολόγιο.
Ήρθε η ώρα να απομακρυνθούμε από τις λογικές του παρελθόντος. Αν θέλουμε να γιορτάζουμε τη νίκη επί του Φασισμού και του Ναζισμού, μπορούμε να επιλέξουμε π.χ. την ημέρα της απελευθέρωσης της Αθήνας από τους Γερμανούς, την 12η Οκτωβρίου 1944, ή άλλη σχετική ημερομηνία. Να απαλλαγούμε δηλαδή μια και καλή από ιδεολογήματα και προκαταλήψεις που δίνουν ψευδή εικόνα για τους πρωταγωνιστές της ιστορίας του Λαού και του τόπου μας.

Τάσος Πανταζίδης.
28 Οκτωβρίου 2011

Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2011

Ψήφος αμοραλισμού

Αναδημοσίευση από την ΑΥΓΗ
Ημερομηνία δημοσίευσης: 22/10/2011
Στην επιστολή τους προς τη Λαγκάρντ, που αναγκάστηκαν να δημοσιοποιήσουν μετά την πίεση του Αλέξη Τσίπρα, ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Οικονομικών δεν δεσμεύονται ότι θα διαλύσουν το σύστημα των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Δεν τους είχε ζητηθεί κάτι τέτοιο. Ούτε η Κομισιόν είχε επιβάλει ανάλογη αξίωση, όπως συνάγεται από τη συνέντευξη του επικεφαλής του κλιμακίου για την Ελλάδα. Γιατί, όμως, πρωθυπουργός και υπουργός Οικονομικών ισχυρίζονται ότι, αν δεν ψηφιζόταν το άρθρο 37, δεν θα έπαιρνε η Ελλάδα την 6η δόση;
Είναι προφανές ότι το πρωθυπουργικό δίδυμο κυβερνά με μυστικά και ψέματα. Πίσω, όμως, από τα ψέματα κρύβονται οδυνηρές αλήθειες. Όπως προκύπτει από την έκθεση της Κομισιόν, έχει τεθεί θέμα μείωσης του κατώτατου μισθού, εξέλιξη που -κατά πάσα πιθανότητα, αν δεν μεσολαβήσουν εκλογές- θα τεθεί από τον πρωθυπουργό ως προαπαιτούμενο για την 7η δόση.
Η Λούκα Κατσέλη, στην ομιλία της προχθές στη Βουλή, προειδοποίησε ότι η παράκαμψη των κλαδικών συμβάσεων θα οδηγήσει το 1 εκατομμύριο από το 1,9 εκατ. μισθωτούς σε συνεχή μείωση των μισθών τους. Καθεμιά επιχείρηση, με το μοντέλο των επιχειρησιακών συμβάσεων, θα οδηγήσει την κούρσα των αποδοχών στον κλάδο ολοένα και σε χαμηλότερα επίπεδα. Κι έτσι θα προκαλείται μεγαλύτερη ύφεση.
Η κ. Κατσέλη τόνισε ότι "στις χρηματαγορές απευχόμεθα ένα 'πιστωτικό γεγονός'. Με τις ρυθμίσεις αυτές νομιμοποιούμε ένα επικίνδυνο 'εργασιακό γεγονός' και την απότομη ανακατανομή εισοδήματος από τους εργαζόμενους στους εργοδότες". Είναι άραγε τυχαίο ότι ο ΣΕΒ και οι τουριστικοί επιχειρηματίες πρωταγωνιστούν στις Βρυξέλλες για την επικείμενη μείωση του κατώτατου μισθού;
Με τέτοιας έκτασης απειλή για το βιοτικό επίπεδο και τα δικαιώματα των εργαζομένων, η δήλωση βουλευτών του ΠΑΣΟΚ ότι ψήφισαν παρά τη συνείδησή τους το άρθρο 37 αποκτά άλλη σημασία. Δείχνει ότι η ασυνειδησία, ο αμοραλισμός και ο κυνισμός έχουν καταλάβει την κυρίαρχη πολιτική τάξη. Μέχρι πότε;

Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2011

ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ


Α. Τσίπρας προς τον ΥΠΕΚΑ Γ. Παπακωνσταντίνου :
''Έχω να σας δω στη Βουλή από τότε που δεσμευόσασταν ότι αν χρειαστεί να πάρουμε νέα μέτρα θα έχουμε αποτύχει. Για αποτυχημένο, μια χαρά σας βλέπω στη θέση σας, αλλάξατε βέβαια υπουργείο αλλά αυτή η αποτυχία των προγνώσεών σας και των επιλογών σας σε χιλιάδες συμπολίτες μας, σε εκατομμύρια συμπολίτες μας έχει στοιχίσει πολύ πιο ακριβά –έχουν χάσει τις δουλειές τους, είναι στην ανεργία, δεν έχουν μεροκάματο και έχουν δεχτεί μια τρομακτική μείωση εισοδήματος...
Τι χειροκροτούσατε; Χειροκροτούσατε το ξεγύμνωμα της υποτέλειας της κυβέρνησής σας. Την ώρα που στενάζει ο ελληνικός λαός, την ώρα που θα πάρει τους μισθούς και τις συντάξεις σε επίπεδα που είναι κάτω από τα όρια της φτώχειας, την ώρα που εσείς –αν και αποτύχατε– είστε Υπουργός αλλά εξαιτίας της αποτυχίας σας χιλιάδες πολίτες έχουν χάσει τη δουλειά τους.''

Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011

ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ


Σαν σήμερα, πριν από ένα χρόνο, στις 20 Οκτωβρίου 2010, έφυγε από τη ζωή ο φίλος και συναγωνιστής μας Μοχάμεντ Ες Σαμπιάνι.
Ο Μοχάμεντ, άφησε την τελευταία του πνοή στην Κουρίμπχα στο Μαρόκο.
Είχε λίγο καιρό που επέστρεψε στην πατρίδα του.
Ο Μοχάμεντ ήταν ένα πολύ δραστήριο μέλος του μεταναστευτικού και του εργατικού κινήματος στην Ελλάδα. Έζησε εδώ περίπου είκοσι χρόνια. Ενεργό στέλεχος στο Εργατικό Κέντρο Πειραιά, συνδέθηκε με μεταναστευτικές κοινότητες και συνδικαλιστικές συλλογικότητες, δίνοντας διαρκή αγώνα για όλη την εργατική τάξη. Βοήθησε εκατοντάδες μετανάστες, συμμετέχοντας παράλληλα σε όλους τους αγώνες που έδωσε η εργατική τάξη της χώρας μας. Σταθερά προσανατολισμένος στον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας, κοινωνός των ιδεών της πολιτικής και κοινωνικής απελευθέρωσης, πολέμησε ενάντια σε συμφέροντα, κυκλώματα και προκαταλήψεις. Οι αγώνες αυτοί άλλωστε, ήταν η συνέχεια των πολιτικών αγώνων που έδωσε στο πλάι της Μαροκινής αριστεράς, ενάντια στους μοναρχικούς καταπιεστές του Μαροκινού Λαού.
Ο Μοχάμεντ υπήρξε ιδρυτικό μέλος των "Οικοσοσιαλιστών Ελλάδας".
Ήταν τιμή μας που αγωνιστήκαμε δίπλα στον αξιοθαύμαστο αυτό πολεμιστή της ζωής και της πολιτικής.
Φίλε, συναγωνιστή, σύντροφε, θα σε θυμόμαστε πάντα.

Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2011

ΝΑ ΠΕΣΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - Ο ΛΑΟΣ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ

Το βασικό πολιτικό αίτημα αυτής της διήμερης κινητοποίησης είναι η ανατροπή της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και η αποθάρρυνση ΝΔ και ΛΑΟΣ για συγκυβέρνηση και εξακολούθηση της ίδιας πορείας. Στις 19 και 20 Οκτώβρη, θέλουμε τον Λαό να εμφανιστεί στο προσκήνιο και να καταλάβει τη σκηνή.
Τι θα κάνουν οι εθελόδουλοι κυβερνώντες ΠΑΣΟΚοι; Τι θα κάνει ο Γιώργος Παπανδρέου; Θα μιμηθεί τον παππού του Γεώργιο Παπανδρέου που πριν 67 χρόνια έπνιξε στο αίμα τη διαδήλωση του ΕΑΜ και ξεκίνησε τον εμφύλιο; Ή θα καταλάβει οτι ο Λαός θέλει οριστική αποκοπή από το σάπιο παρελθόν;
Η αντιπαράθεση, δεν είναι συντεχνιακή, περιορισμένης εμβέλειας, αδιάφορη για την κοινωνία. Είναι βαθιά ταξική, όχι μόνο στα χαρακτηριστικά της μα και στην έκφρασή της.
Οι απεργοί δημοτικοί υπάλληλοι έκαναν πορεία από τον Ρέντη ως το Μοσχάτο και ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ, οι πολίτες βλέποντας αυτούς τους Δημόσιους Υπαλλήλους που οι «τηλεαστέρες» δημοσιογράφοι παρουσιάζουν ως εχθρούς του κοινωνικού συνόλου, ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΟΥΣΑΝ και ενθάρρυναν για συνέχιση του αγώνα που είναι αγώνας όλων των εργαζόμενων, όλου του Λαού.
Στην Ομόνοια, όταν απεργοί ακινητοποίησαν απορριμματοφόρο ιδιωτικής εταιρείας και κάλεσαν την αστυνομία για έλεγχο, ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΑΝ φυγαδεύοντας τους εξαθλιωμένους χωρίς χαρτιά μετανάστες εργάτες (θύματα κι αυτοί της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης) για να μην τους συλλάβει η αστυνομία.
Την ίδια στιγμή, μεταναστευτικές οργανώσεις καλούν τους μετανάστες να μην λειτουργήσουν ως απεργοσπάστες καθώς έλληνες και μετανάστες εργαζόμενοι έχουν κοινά προβλήματα και ο αγώνας πρέπει να είναι κοινός.
Ο κόσμος στις πλατείες, στην αγορά, στις γειτονιές και στους χώρους δουλειάς, συνομολογεί πως το ΣΥΣΤΗΜΑ απέτυχε και πως χρειάζεται κάτι άλλο. Δεν τα βάζουν με τα πρόσωπα αλλά με το ίδιο το σύστημα – τον Καπιταλισμό.
Οι συνδικαλιστές των ΟΤΑ εξηγούν ότι το πρόβλημα δεν είναι φυσικά τα σκουπίδια, αλλά η πολιτική των κυβερνόντων που είναι για τα σκουπίδια. Οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ προσπαθούν να εμποδίσουν την εκτύπωση και αποστολή των χαρατσιών στους πολίτες, ενώ οι των Ταχυδρομείων δηλώνουν την πρόθεσή τους να μη διανείμουν τους λογαριασμούς.
Όλοι αντιδρούν γιατί όλοι πλήττονται.
Γι’ αυτό πρέπει η συμμετοχή στις κινητοποιήσεις να είναι μαζικότατη. Εργαζόμενοι και συνταξιούχοι, σπουδαστές, άνεργοι και νοικοκυρές, όλοι πρέπει να βρεθούμε στους δρόμους για να κερδίσουμε την ανατροπή.
Θέλουμε η Κυβέρνηση να φύγει, όχι γιατί θα επιλέξει μια κίνηση τακτικής μέσα από συγκυβέρνηση ή ελεγχόμενες εκλογές.
Θέλουμε ανατροπή με κινηματικούς όρους. Να πέσει το ΠΑΣΟΚ, όχι σαν ώριμο φρούτο, αλλά σαν ζιζάνιο που θα το ξεριζώσουμε.
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ - ΑΝΑΤΡΟΠΗ – ΝΙΚΗ

Τάσος Πανταζίδης
Γραμματέας της Ε.Ε. των Οικοσοσιαλιστών Ελλάδας,
Μέλος της κεντρικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ

Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2011

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η Κυβέρνηση συνεχίζοντας την πορεία διάλυσης του κοινωνικού, οικονομικού και θεσμικού ιστού της χώρας, απαντά στις δίκαιες διεκδικήσεις των εργαζόμενων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση με περισσότερο αυταρχισμό, παραχωρώντας τις υπηρεσίες καθαριότητας σε ιδιώτες. Η κοινωνία βρίσκεται σε αναβρασμό και όλοι οι κλάδοι των εργαζόμενων βρίσκονται στους δρόμους από σήμερα μέχρι και την πανελλαδική πανεργατική απεργία της 19ης Οκτώβρη. Στόχος είναι η κατακρήμνιση της Κυβέρνησης. Την Τετάρτη, όλοι οι πολίτες, εργαζόμενοι και άνεργοι, δημόσιοι και ιδιωτικοί, συνταξιούχοι και νοικοκυρές, σπουδαστές και μαθητές, δίνουμε το μήνυμα: Ο Λαός πρέπει να νικήσει και να οδηγήσει στην ανατροπή της Κυβέρνησης και των συμπαραστατών της, αλλά και στην ανατροπή του Συστήματος εκμετάλλευσης.

Οικοσοσιαλιστές Ελλάδας

ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ

19 – 20 ΟΚΤΩΒΡΗ

ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ
ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΟΛΑ!

ΟΧΙ ΣΤΑ ΧΑΡΑΤΣΙΑ
ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΟΙ ΠΛΟΥΣΙΟΙ

Δεν φτάνει η ανεργία και η φτώχεια μας, τώρα η κυβέρνηση έρχεται σαν τη μαφία να μας ληστέψει κι από πάνω, με τα νέα χαράτσια. Ο κεφαλικός φόρος των «πολυεκκαθαριστικών» (ειδική «εισφορά αλληλεγγύης», έκτακτη εισφορά και τέλος επιτηδεύματος), η ανάλγητη απόφαση για ειδικό τέλος στα ακίνητα, κόψιμο του ηλεκτρικού ρεύματος και τα μέτρα που ανακοινώνει κάθε μέρα η κυβέρνηση ξεπερνούν κάθε προηγούμενο.
Έχουμε πλέον καταλάβει τι σημαίνει για κάθε έναν και κάθε μία χωριστά, αλλά και για ολόκληρη την κοινωνία, το νέο εθνικό όραμα του πρωθυπουργού του Μνημονίου «ένας εργαζόμενος σε κάθε οικογένεια».
Δεν υπάρχουν λέξεις για να περιγράψουν το κοινωνικό ολοκαύτωμα στο οποίο μας οδηγούν με περισσό θράσος κυβέρνηση και τρόικα.
Μας ζητάνε έκτακτη εισφορά την οποία ονομάζουν «αλληλεγγύης», ενώ στην πραγματικότητα αυτά τα χρήματα θα φύγουν από τις τσέπες των φτωχών για να καταλήξουν και πάλι στους τραπεζίτες, τους δανειστές και τους κεφαλαιούχους.
Μας ζητάνε δεύτερη έκτακτη εισφορά («το τέλος ακινήτων»), φορολογώντας ακόμα και την πρώτη κατοικία των πιο φτωχών στρωμάτων, μετατρέποντάς μας σε νοικάρηδες στο ίδιο μας το σπίτι, με σπιτονοικοκύρηδες τους ίδιους.
Απειλούν με διακοπή του ρεύματος τους ανθρώπους που δεν μπορούν να πληρώσουν!
Ονομάζουν τις εισφορές έκτακτες, την ίδια στιγμή που νομοθετικά τις μονιμοποιούν, καθώς το τέλος ακινήτων θα ισχύει για δύο χρόνια ενώ η έκτακτη εισφορά για 5!
Οι «έκτακτες εισφορές», οι «εργασιακές εφεδρείες» και οι απολύσεις, οι περικοπές των εισοδημάτων, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, όλα τα φορομπηχτικά, παράνομα και βάρβαρα μέτρα, έχουν σκοπό να εξευτελίσουν εργαζόμενους, οικογένειες, ολόκληρη την κοινωνία.
Εκτελούν την κοινωνία για να ζήσουν οι τραπεζίτες, οι καταθέσεις των 600 δις των πλουσίων στις ελβετικές τράπεζες, ο αφορολόγητος πλούτος και η εκκλησία, οι εφοπλιστές. Αντί να εισπράξουν από αυτούς που έχουν, εισπράττουν από τα συνήθη υποζύγια, τους μισθωτούς, τους αγρότες, τους μικροεπαγγελματίες και τους συνταξιούχους ενώ ο πλούτος μένει συστηματικά αφορολόγητος.
Διαλύουν την παιδεία και την υγεία και ονομάζουν διαρθρωτικές αλλαγές την καταστροφή κάθε είδους δομή κοινωνικής πρόνοιας και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, της περιουσίας του ελληνικού λαού.
Η κυβέρνηση αυτή είναι συνώνυμο της βαρβαρότητας.
ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΙΩΞΟΥΜΕ
ΠΡΙΝ ΜΑΣ ΧΡΕΩΣΟΥΝ

Η κυβέρνηση έχει κάνει πλέον επάγγελμα τον εκβιασμό του λαού. Μας απειλεί με χρεοκοπία ενώ μας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε αυτήν και ενώ χιλιάδες οικογένειες έχουν ήδη χρεοκοπήσει. Δεν μας πείθουν πια τα μέσα ενημέρωσης που έχουν εργολαβία την κυβερνητική προπαγάνδα και το χτύπημα όλων των αγώνων. Δεν θα τα καταφέρουν να μας βάλουν να φαγωθούμε μεταξύ μας. Στα συλλογικά προβλήματα θα απαντήσουμε συλλογικά.
Την απάντηση μπορεί να δώσει μόνο ο λαός ενωμένος με τον ξεσηκωμό του, με την αντίσταση, την ανυπακοή, και την οργάνωσή του, αρνούμενος να πληρώσει τους εκβιαστές της κυβέρνησης, με αλληλεγγύη μεταξύ μας.
Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος. Το ποτήρι ξεχείλισε!
Η αγανάκτηση να πλημμυρίσει τους δρόμους και τις πλατείες.
Είμαστε χιλιάδες, φοιτητές, μαθητές, άνεργοι ή υποψήφιοι άνεργοι της εφεδρείας, συνταξιούχοι, αγρότες, μικροεπαγγελματίες που βλέπουν τα λουκέτα να έρχονται το ένα μετά το άλλο, εργαζόμενοι που βλέπουν κάθε μέρα το μισθό τους να μειώνεται.
Θα τους σταματήσουμε.
Θα τους διώξουμε μαζί με τις εγκληματικές πολιτικές τους.
Δεν θα τους αφήσουμε να μας μετατρέψουν σε ανθρώπους των σπηλαίων χωρίς φως, χωρίς βιβλία τα παιδιά μας, χωρίς φάρμακα τους συνταξιούχους, χωρίς δουλειά τους εργαζόμενους. Δεν θα τους αφήσουμε να μας ληστεύουν και να ξεπουλάνε το δημόσιο πλούτο της χώρας μας.
Πλεονάζον προσωπικό είναι η κυβέρνηση. Να φύγει τώρα, πριν εξοντώσει τον λαό.

Η ΛΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ
ΜΟΝΟΣ ΔΡΟΜΟΣ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Μας παρουσιάζουν την καταστροφή ως μονόδρομο, ως αδιέξοδο.
Τους απαντάμε. Μονόδρομος είναι οι ανάγκες του λαού – και όταν ο λαός θέλει, μπορεί κιόλας. Οι απειλές τους μπορεί να μας φοβίζουν όταν είμαστε μόνοι μας. Όταν είμαστε εκατομμύρια, φοβούνται εκείνοι.
Να τους επιστρέψουμε το φόβο.
Να σπάσουμε το κλίμα κατάθλιψης που μας επιβάλλουν.
Να ξαναβρούμε την ελπίδα.
Ο τόπος πρέπει να αλλάξει πορεία και αυτό θα γίνει με τη συμμετοχή όλων μας. Η κυβέρνηση και η τρόικα είναι δυνάστες και θα φύγουν. Δεν μας αντιπροσωπεύουν. Μονόδρομος για μας είναι η δημοκρατία, η θέληση των πολλών. Όλοι και όλες μαζί, με μαζικούς ενωτικούς αγώνες θα πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας.
Κανείς μόνος του στην κρίση.
Συμμετέχουμε όλοι και όλες στις εργατικές συγκεντρώσεις και απεργίες και στις συγκεντρώσεις στις πλατείες όλης της χώρας.
Κάνουμε τα ρυάκια ποτάμι που θα τους παρασύρει.
ΛΑΟΣ ΕΝΩΜΕΝΟΣ ΠΟΤΕ ΝΙΚΗΜΕΝΟΣ!

ΟΧΙ ΣΤΑ ΧΑΡΑΤΣΙΑ
Δεν έχουμε, δεν θέλουμε, δεν πληρώνουμε
ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΟΙ ΠΛΟΥΣΙΟΙ
ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΑΥΤΗ Η ΑΝΤΙΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2011

Ποια Ευρώπη ;


Μου έχει προκαλέσει  εντύπωση  η εμμονή της Ευρωπαϊκής Ένωσης , ΔΝΤ και της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, σ΄ ένα πρόγραμμα  οικονομικής εξυγίανσης που δεν περπατάει. Όσα μέτρα παίρνονται μοιάζουν με ληστεία και όχι με οικονομική πολιτική. Πλήττουν κυρίως εκείνους που δεν έχουν να δώσουν τίποτε πλέον, μια που η οικονομική  κατάσταση έχει παγώσει κάθε δραστηριότητα για τα χαμηλά και τα μεσαία στρώματα .

Ποιες όμως είναι οι οικονομικές αιτίες πέραν από της πιθανές η γνωστές, που συμπιέζουν την Ελλάδα  και κυρίως το Νότο, προς τα κάτω;
Απαντώ εγώ λοιπόν στο πιθανό ερώτημα: Ο διεθνής ανταγωνισμός με την Κίνα στον πρωταγωνιστικό ρόλο της οικονομικής εξέλιξης στην Ασία και το τεράστιο πλεόνασμα εργατικού δυναμικού της ΗΠΑ και την Ευρώπη, δημιουργεί την ανάγκη για περισσότερη φτηνή εργατική δύναμη, εξυπηρετώντας το πολυεθνικό κεφάλαιο. Αυτός είναι ο λόγος που ο Νότος βρίσκεται σε τέτοιο ασφυκτικό κλοίο. Η Ευρώπη  τον λαών δεν έχει μονό κρίση χρέους αλλά και κρίση  ταυτότητας και θεσμών.
Θέλω την Ευρώπη των λαόν και του  κοινωνικού κράτους! Εσείς θα γίνετε κοινωνοί  μιας άλλης Ευρώπης

του Κώστα Μεσσήνη 

Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2011

Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΕΙ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ;



Η Ελλάδα του ΓΑΠ, έφτασε στο σημείο να εγκαταλείψει την Παλαιστίνη;
Την Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2011, ώρα 12:30, οι Παλαιστίνοι θα υποβάλουν στον Γ.Γ. του Ο.Η.Ε. το αίτημα για αναγνώριση από τον Οργανισμό.
Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου ανακοίνωσε ότι θα πάει ο ίδιος στον ΟΗΕ για να εκφράσει την αντίθεσή του στην παλαιστινιακή πρωτοβουλία.
Ο γ.γ. του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν κάλεσε τους Παλαιστινίους να επιστρέψουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων τονίζοντας ότι η συνεχιζόμενη αντιπαράθεση «επηρεάζει την ειρήνη και την ασφάλεια στη Μέση Ανατολή». ΗΠΑ και Ε.Ε. επιζητούν συμβιβαστική λύση. Κινήσεις με στόχο να αποτραπούν οι Παλαιστίνιοι να πάνε στον ΟΗΕ κάνει η Ε.Ε., η οποία είναι διχασμένη. Στις Βρυξέλλες, διπλωμάτες λένε ότι πρόταση της Ε.Ε. θα περιλαμβάνει ένα κείμενο που δεν θα αποκλείει παλαιστινιακό κράτος πλήρες μέλος του ΟΗΕ στο μέλλον, αλλά για την ώρα θα επικεντρώνει σε μια «ελαφρά» αναβάθμιση που θα συνδυάζεται με σαφή αναφορά στην ανάγκη επιστροφής στο τραπέζι των συνομιλιών. Αν οι Παλαιστίνιοι πάνε στο Συμβούλιο Ασφαλείας, οι ΗΠΑ θα ασκήσουν βέτο και ο Μπαράκ Ομπάμα θα έρθει σε δύσκολη θέση, καθώς η εικόνα του θα επιδεινωθεί στα μάτια των Αράβων που θεωρητικά αγκαλιάστηκαν από τις ΗΠΑ μετά τις πρόσφατες εξεγέρσεις.
Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΕ ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΗ ΜΕ Ε.Ε.
Επικαλούμενη την τήρηση κοινής στάσης της Ε.Ε. ως προς την αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους από τη Γενική Συνέλευση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, η Ελλάδα δεν παίρνει επί του παρόντος θέση ως προς το θέμα.

Η Θέση μας:
ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΩΝ.
Καλούμε όλους τους πολίτες να ασκήσουν κάθε δυνατή πίεση προς τους κυβερνώντες, για να δικαιωθεί ο πολύχρονος αγώνας των Παλαιστινίων για ανεξαρτησία της χώρας τους, της "Φιλιστίγια".

ΑΛΗΘΕΥΟΥΝ ΟΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ;

Στο internet κυκλοφορούν κάποια ανεπιβεβαίωτα στοιχεία, στα οποία θα ήταν χρήσιμο να απαντήσει κάποιος υπέυθυνος.
Τα στοιχεία αφορούν το κόστος των κινητοποιήσεων της ΕΛ.ΑΣ.
Θέλουμε να ξέρουμε πόσο τους πληρώνουμε για να μας δέρνουνε;
(ακολουθούν τα ανεπιβεβαίωτα στοιχεία που λάβαμε με email)

Περί τα 13,5 εκατομμύρια περίπου ευρώ έχουν κοστίσει από τις αρχές του χρόνου η προετοιμασία της ΕΛ.ΑΣ για την εκάστοτε κινητοποίηση, στο ελληνικό Δημόσιο, σε μία περίοδο που αναζητούνται με κάθε τρόπο χρήματα για να γεμίσουν τα κρατικά ταμεία.

Αυτό προκύπτει από σχετική καταγραφή των αρμοδίων υπηρεσιών του αρχηγείου της ΕΛ.ΑΣ. ύστερα και από την κινητοποίηση των αστυνομικών δυνάμεων στη Διεθνή Έκθεση της Θεσσαλονίκης, της οποίας το κόστος υπολογίσθηκε περίπου σε 1,5 εκατομμύριο ευρώ.

Σύμφωνα με τη σχετική ανάλυση των επιτελών της λεωφόρου Κατεχάκη, το μεγαλύτερο τμήμα αυτού του ποσού αφορά τις μετακινήσεις, κυρίως από την περιφέρεια προς τα αστικά κέντρα, μεγάλου αριθμού αστυνομικών δυνάμεων για την ενίσχυση των μέτρων ασφαλείας.

Επιπλέον, ένα μικρότερο τμήμα αφορά τη χρήση χημικών από αστυνομικούς. Υπολογίζεται ότι περίπου τους τελευταίους μήνες ερρίφθησαν περίπου 5.000 χημικά των οποίων το κόστος υπολογίζεται σε 400.000 ευρώ. (80 ευρώ το τεμάχιο μέσος όρος)

Από τον σχετικό οικονομικό απολογισμό της ΕΛ.ΑΣ. προκύπτει πως τα επεισόδια στην Κερατέα από τα τέλη του 2010 μέχρι το καλοκαίρι κόστισαν στην ΕΛΑΣ λόγω της καθημερινής παρουσίας αστυνομικών περίπου 7 εκατομμύρια ευρώ, ενώ το τριήμερο των αλλεπάλληλων επεισοδίων στο κέντρο της Αθήνας, τον περασμένο Ιούνιο, καταβλήθηκαν περίπου 800.000 ευρώ για τις μετακινήσεις αστυνομικών δυνάμεων από τους γειτονικούς νομούς προς την Αθήνα.

Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2011

Σάββατο 20 Αυγούστου 2011

ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΣΤΗ ΔΙΑΣΠΑΣΗ. ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΜΑΣ.

( Με αφορμή το ότι για πρώτη φορά πραγματοποιούνται ξεχωριστές εκδηλώσεις για την επέτειο του «Μπλόκου της Κοκκινιάς»).

Για πρώτη φορά, φέτος πραγματοποιήθηκαν δυο ξεχωριστές εκδηλώσεις για την επέτειο του μπλόκου της Κοκκινιάς.
Στις 17 Αυγούστου 1944, χιλιάδες πατριώτες της Κοκκινιάς (Νίκαια) σκοτώθηκαν, βασανίστηκαν και περίπου 1800 από αυτούς στάλθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης του Ναζιστικού καθεστώτος, ως απάντηση στην αντιστασιακή δράση των Κοκκινιωτών.
Κάθε χρόνο, οι αντιστασιακοί φορείς, σε συνεργασία με τον Δήμο Νίκαιας, διοργανώνουν εκδηλώσεις τιμής για την επέτειο της θυσίας.
Κάθε χρόνο εκτός από φέτος!
Το ΚΚΕ και οι ελεγχόμενες από αυτό αντιστασιακές Οργανώσεις, αποφάσισαν πλέον το διαχωρισμό.
Στις 17 Αυγούστου 2011, ο Δήμος Νίκαιας-Ρέντη, πραγματοποίησε εκδηλώσεις τιμής σε διάφορα σημεία της πόλης, όπου δηλαδή έγιναν εκτελέσεις. Στις εκδηλώσεις αυτές συμμετείχαν όλες οι Δημοτικές Παρατάξεις και εκπρόσωποί τους κατέθεσαν στεφάνια. Όλες εκτός από τη «Λαϊκή Συσπείρωση» του ΚΚΕ.
Το ανοσιούργημα αυτό είναι καινοφανές καθώς ανέκαθεν, οι αντιστασιακοί, το ΚΚΕ και οι Οργανώσεις του, συμμετείχαν στις ΚΟΙΝΕΣ εκδηλώσεις. Όχι μόνο στις περιόδους που Δήμαρχος ήταν του ΚΚΕ, αλλά και κατά την οκταετία που ο Δήμαρχος προερχόταν από το ΠΑΣΟΚ.
Αντίθετα λοιπόν με την παράδοση των κοινών τιμητικών εκδηλώσεων, φέτος η ΠΕΑΕΑ (Πανελλήνια Ένωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης), η «Λαϊκή Συσπέιρωση» και το ΚΚΕ, κάλεσαν σε ξεχωριστή εκδήλωση στις 21 Αυγούστου.
Οι σύγχρονες επιλογές του ΚΚΕ, είναι αυτές της απόλυτης και οριστικής διάσπασης των πολιτών, του λαϊκού κινήματος αντίστασης και αμφισβήτησης, των αγωνιζόμενων συλλογικοτήτων και οργανώσεων. Στις μέρες μας που οι πολίτες αναζητούν διαφυγή από τον αυτοεγκλωβισμό τους στους μηχανισμούς του δικομματισμού, σε μια περίοδο που ο κόσμος κατέκλυσε (και θα ξανακατακλύσει) τις πλατείες διαμαρτυρόμενος για την κλοπή του δημόσιου πλούτου και την επίθεση σε θεσμούς, δικαιώματα και κατακτήσεις, τώρα που οι πολίτες διεκδικούν μια καλύτερη ζωή και ψάχνουν εργαλεία διεξόδου από την κοινωνική, πολιτική και οικονομική κρίση, το ΚΚΕ και οι συνεργάτες του, επιλέγουν τη διάσπαση ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΤΩΠΑ.
Είναι πρόδηλο πως η ηγεσία του ΚΚΕ, αντιμέτωπη με την πίεση που δέχεται από τα μέλη και τους ψηφοφόρους του, για συνεργασία και κοινό μέτωπο με όσους αντιστέκονται στην κρίση και με τα πολιτικά σχήματα που παλεύουν επίσης, αντιμέτωπη με τη δημοσκοπική άνοδο των κομμάτων της Αριστεράς και μπροστά στο ενδεχόμενο να υπάρξει ένα εκλογικό «μέτωπο» του 20 – 25 %, αποτέλεσμα που θα κάνει τον κόσμο να απαιτήσει συνεργασίες, ΠΑΙΡΝΕΙ ΑΠΟ ΤΩΡΑ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΤΗΣ. Προσπαθεί να αποφύγει οποιαδήποτε σχέση με όλους. Προσπαθεί να διαχωρίσει το ΚΚΕ από την κοινωνία, από τους συλλογικούς αγώνες και να «κατοχυρώσει» την ιστορία, την αντίσταση και την επαναστατικότητα ως ιδιοκτησία του.
Στις κρίσιμες ώρες, το ΚΚΕ παραμένει πιστό στην ιστορική του διαδρομή: για μια ακόμα φορά, γκρεμίζει αυτό που χτίζει ή θέλει να χτίσει ο Λαός, υπερασπιζόμενο το τομάρι του. Ξεχνά πως χιλιάδες αγωνιστές, πατριώτες, μέλη ή όχι του ΚΚΕ, σε όλους τους αγώνες του Λαού μας, θυσίασαν το δικό τους τομάρι, στο όνομα των Λαϊκών αγώνων, της συλλογικής ανάτασης, της Ανόρθωσης του Λαού. Για μια ακόμα φορά, θυσιάζει τις συλλογικές νίκες, στο βωμό της κομματικής διάσωσης.
Τα κόμματα όμως υπάρχουν για να υπηρετούν το Λαό και όχι για να υπηρετεί ο Λαός τα κόμματα. Αν δεν το καταλάβατε ακόμα αυτό σύντροφοι του ΚΚΕ, σε τί διαφέρετε από το ΠΑΣΟΚ και τους συνεταίρους του;

Καλούμε όλο το Λαό να γυρίσει την πλάτη σε τέτοιες πρακτικές. Καλούμε τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες που βρίσκονται εγκλωβισμένοι στο ΚΚΕ να πιέσουν για την αλλαγή της γραμμής του. Καλούμε τέλος, όλους τους πολίτες, εργαζόμενους, συνταξιούχους, άνεργους, σπουδαστές, νοικοκυρές, ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών, έλληνες και μετανάστες, νέους και γέρους, γυναίκες και άντρες, να συνεχίσουν να αγωνίζονται ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, για την ανατροπή του συστήματος εκμετάλλευσης, για τη δικαιοσύνη, για την κατάκτηση μιας ανθρώπινης ζωής, για την απόκτηση όσων δικαιούμαστε, γιατί όπως λέει και ένα σύνθημα στον τοίχο:
«Δεν φταίει η ανεργία, δεν φταίνε οι μισθοί, φταίει που τόσα χρόνια μας κλέβουν τη ζωή».


Αθήνα, 21 Αυγούστου 2011
Η Εκτελεστική Επιτροπή των Οικοσοσιαλιστών Ελλάδας

Τρίτη 16 Αυγούστου 2011

Κι ο Θησέας τζαμπατζής;

Αναδημοσίευση από το http://epitropesdiodiastop.blogspot.com/2011/08/blog-post_17.html?spref=fb

Μια ευρηματική αλληγορία με πρωταγωνιστές τον Θησέα κι έναν άρχοντα που ΡΕΠΕΙ προς τον κυνισμό, την ΚΟΙΝ/ΞΙΑ ΠΟΣΕΙΔΩΝ ΚΑΙ ΥΙΟΙ, τη ζεύξη του Αχέροντα και το νέο ΣΠΑ του Προκρούστη, που προσφέρει "ειδική περιποίηση" άνω και κάτω άκρων στους διαβάτες.
Ένα αιχμηρό κείμενο για τα διόδια που "σφάζει" κυβέρνηση κι εργολάβους με το βαμβάκι.
Κάθε ομοιότητα με τη σημερινή πραγματικότητα είναι απλώς σοκαριστική.

Προοίμιο

Τελικά, ενίοτε η ιστορία επαναλαμβάνεται. Ως φάρσα, όπως έλεγε ο φιλόσοφος ή ως τραγωδία στην περίπτωσή μας. Ας είναι καλά μερικοί καλοθελητές και προπαντός «πατριώτες» (μην ξεχνιόμαστε) αξιωματούχοι (πρώην και νυν), οι οποίοι μετά από τόσες χιλιετίες κατάφεραν να αναιρέσουν τους άθλους του Θησέα και να μας γυρίσουν πίσω σε σκοτεινές εποχές. Ποιοι ήταν λοιπόν αυτοί οι άθλοι του Θησέα και τι σχέση μπορεί να έχουν με τη σημερινή ζοφερή πραγματικότητα;
Όπως ίσως έχετε ακούσει, ο νεαρός Θησέας αποφάσισε να πάει στην Αθήνα από την Τροιζήνα όπου κατοικούσε για να συναντήσει τον πατέρα του τον βασιλιά Αιγέα. Αν και η μητέρα του επέμενε να πάρει το πλοίο, αυτός προτίμησε να πάει οδικώς και να αντιμετωπίσει τους τρομερούς ληστές που λυμαίνονταν τη διαδρομή ως την Αθήνα.
Συνολικά, τη διαδρομή λυμαίνονταν πέντε (!) ληστές, που σταματούσαν τους διαβάτες στην Επίδαυρο, τον Ισθμό της Κορίνθου, την Κακιά Σκάλα, την Ελευσίνα και τον Κηφισό. Σατανικό, ε; Σαν να μην πέρασε μια μέρα.
Ας υπενθυμίσουμε εν συντομία την επίσημη ιστορία, και μετά ας εξετάσουμε μια εναλλακτική της αφήγηση.

Ο μύθος

Κοντά στην Επίδαυρο, είχε το λημέρι του ο ληστής Περιφήτης, γιος του Ηφαίστου, ο οποίος σκότωνε τα θύματά του με ένα ορειχάλκινο ρόπαλο. Ύστερα από μονομαχία, ο Θησέας τον σκότωσε με το ίδιο του το ρόπαλο.
Στον Ισθμό της Κορίνθου ενέδρευε ο Σίνης ο Πιτυοκάμπτης, γιος του Ποσειδώνα. Αυτός έδενε τους διαβάτες στην κορυφή δυο λυγισμένων δένδρων, τα οποία άφηνε ελεύθερα, με αποτέλεσμα έναν φριχτό διαμελισμό. Ο Θησέας τον πλήρωσε με το ίδιο «νόμισμα». (Δεν είχε φαίνεται e-pass).
Σειρά είχε ο Σκίρωνας, γιος του Κορίνθου και εγγονός του Πέλοπα, γνωστός και ως μάστιγα των διαβατών που δρούσε στο στενό πέρασμα της Κακιάς Σκάλας. Υποχρέωνε τους περαστικούς να του πλένουν τα πόδια και, καθώς έσκυβαν, τους πετούσε με μια κλωτσιά στη θάλασσα, όπου τους κατασπάραζε μια τεράστια χελώνα. Ο Θησέας άρπαξε τον Σκίρωνα από τα πόδια και τον έστειλε να συναντήσει τα θύματά του. Στη συνέχεια σκότωσε και τη χελώνα και την έκανε ασπίδα.
Στην Ελευσίνα αντιμετώπισε τον Κερκύονα, γιο του Ποσειδώνα και άριστο πυγμάχο, ο οποίος προκαλούσε τους διαβάτες σε μάχη μέχρι θανάτου και τους συνέθλιβε με τα στιβαρά του μπράτσα. Ο Θησέας, σήκωσε τον Κερκύονα ψηλά και τον εκσφενδόνισε με δύναμη στο έδαφος.
Τελευταίος παραμόνευε ο Προκρούστης στις όχθες του Κηφισού, γιος του Ποσειδώνα κι αυτός. Υποδυόταν τον ξενοδόχο και είχε στήσει δυο κρεβάτια, ένα κοντό κι ένα μακρύ στο δρόμο που οδηγούσε στην Αθήνα όπου και προσκαλούσε τους ταλαιπωρημένους οδοιπόρους να ξεκουραστούν. Ο «φιλόξενος» Προκρούστης πρόσφερε το κοντό κρεβάτι στους ψηλούς και το ψηλό στους κοντούς και στη συνέχεια αποκαθιστούσε τις ισορροπίες τραβώντας τους κοντούς ή ακρωτηριάζοντας τους ψηλούς. Ο Προκρούστης γνώρισε τον θάνατο από τον Θησέα πάνω σε ένα από τα κρεβάτια του.
Έτσι, ο Θησέας μπήκε στην Αθήνα, γνώρισε τον πατέρα του, και, αφού γύρισε από την Κρήτη όπου σκότωσε τον Μινώταυρο, έγινε βασιλιάς και προχώρησε στη συνένωση των Δήμων της Αθήνας και σε αληθινές κοινωνικές μεταρρυθμίσεις.

Η αλληγορία

Αυτή είναι η επίσημη εκδοχή του μύθου του Θησέα. Σας φαίνεται αληθοφανής; Εμένα πάντως όχι, γι’ αυτό ας επιχειρήσουμε μια εναλλακτική προσέγγιση του μύθου κάνοντας μερικούς παραλληλισμούς και υποθέσεις.
Για την οικονομία της αφήγησης, και προς αποφυγήν τυχόν παρανοήσεων, οι λέξεις «λημέρι», «ενέδρα», κλπ., στην περίπτωσή μας αντιστοιχούν με τον όρο «σταθμός διοδίων ιδιωτικής εταιρείας» και μπορούν να χρησιμοποιούνται εναλλακτικά. Το ίδιο ισχύει και για τους όρους «ληστές», «κακοποιοί», «νταβατζήδες», «μάστιγα» κλπ., με τους όρους «διαχειριστές των οδών», «παραχωρησιούχοι», κλπ., καθώς και για τους όρους «συμμορία», «μαφία», «ληστοσυμμορίτες», κλπ., με τον όρο «κοινοπραξία» και μέλη αυτής. Εμπιστεύομαι την αντίληψή σας για τον εντοπισμό και την ερμηνεία των περαιτέρω αναλογιών που θα συναντήσουμε στο κείμενο.
Οι ληστές στον μύθο παρουσιάζονται ως αιμοβόροι ψυχοπαθείς ενώ στην πραγματικότητα δεν ήταν τίποτε παραπάνω από αυτό που λέει το όνομά τους, δηλαδή κοινοί ληστές, οι οποίοι εισέπρατταν ακριβά διόδια από τους διαβάτες. Βέβαια, ο μύθος δεν διευκρινίζει αν είχε ψηφισθεί κάποια ειδική τροπολογία που να υποχρέωνε τους κακοποιούς, συγγνώμη, ήθελα να πω τους διαχειριστές των οδών, να επιβάλλουν στους παραβάτες τις ποινές που περιγράφησαν παραπάνω, δηλαδή χτύπημα με ρόπαλο, διαμελισμό, γκρέμισμα, σύνθλιψη ή ακρωτηριασμό, ή αν τέλος πάντων οι ποινές προβλέπονταν στην αρχική σύμβαση παραχώρησης, η οποία όπως ακουγόταν ήταν σιβυλλική και διάτρητη και ούτε οι ικανότεροι μάντεις δεν είχαν καταφέρει να την ερμηνεύσουν με ακρίβεια. Μένει να διερευνηθεί λοιπόν αν οι διαχειριστές των οδών δρούσαν βάσει των δικών τους βάρβαρων ενστίκτων ή απλώς εφάρμοζαν τον νόμο.
Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι κανείς από τους παραχωρησιούχους των αρχαίων οδών δεν ήταν τυχαίος θνητός, όλοι τους ήταν από σπουδαία γενιά, γιοι θεών και ηρώων. Τυχαίο; Δεν νομίζω. Μήπως σας θυμίζει αυτό κάτι σε σχέση με τους σημερινούς διαπλεκόμενους «νταβατζήδες» των εθνικών μας οδών; Και μην μου πείτε ότι το γεγονός ότι οι τρεις από τους πέντε παραχωρησιούχους ήταν γιοι του Ποσειδώνα, δεν παραπέμπει σε ανάθεση έργου σε κοινοπραξία και δη οικογενειακή επιχείρηση; Αν η ανάθεση έγινε απευθείας ή με διαγωνισμό λίγη σημασία έχει. Άλλωστε ποιος μπορεί να ανταγωνιστεί έναν Θεό, όταν προσπαθεί να βολέψει τα βλαστάρια του; Αν αναρωτιέστε από πού προέρχεται η σημερινή φαυλότητα της οικογενειοκρατίας, ιδού. Και λυπάμαι που το λέω, αλλά αν ο Θησέας δεν ήταν από βασιλική γενιά, κι αν δεν το ’λεγε κι η καρδούλα του βέβαια, ίσως μέχρι τις μέρες μας τα διόδια να εκμεταλλευόταν ακόμα η ΚΟΙΝ/ΞΙΑ ΠΟΣΕΙΔΩΝ και ΥΙΟΙ και ο ίδιος να είχε μείνει στην ιστορία ως «Θησέας, ο τζαμπατζής».
Τον Θησέα λοιπόν τον έσωσε η βασιλική του καταγωγή και η εξουσία και η φήμη που απέκτησε στη συνέχεια ώστε να επιβάλει τη δική του εκδοχή των πραγμάτων. Δυστυχώς δεν θα μάθουμε ποτέ αν κατά την είσοδό του στην Αθήνα τον υποχρέωσαν να πληρώσει τα σχετικά πρόστιμα, κι αν τον οδήγησαν ενώπιον των δικαστών και των αρχόντων για να λογοδοτήσει για τις ασεβείς του πράξεις. Αφήστε τη φαντασία σας ελεύθερη και απολαύστε μαζί μου αυτόν τον φανταστικό διάλογο ανάμεσα στον δημόσιο άρχοντα της πόλης, υπεύθυνο για τις υποδομές και τις μεταφορές και τον Θησέα. Αν ο ο δημόσιος άρχων σας φανεί να ΡΕΠΕΙ προς τον κυνισμό, η ιδέα σας θα ‘ναι.
ΑΡΧ. Θησέα, γνωρίζεις φαντάζομαι ότι με τη αναρχική συμπεριφορά σου ζημιώνεις την πόλη, προκαλείς την οργή των θεών και δημιουργείς κοινωνική αναταραχή, προτρέποντας κι άλλους πολίτες στην ανυπακοή και την παρανομία.
ΘΗΣ. Μα, αυτοί οι άνθρωποι, οι ληστές δηλαδή, λυμαίνονταν τις συγκοινωνίες, ζητούσαν υπέρογκα ποσά για να επιτρέψουν τη διέλευση και τελικά είχαν παραλύσει τις μετακινήσεις.
ΑΡΧ. Υπερβάλλεις Θησέα, τι είναι δυο μισθοί τον χρόνο για να μπορείς να ταξιδεύεις άνετα και πολιτισμένα; Όποιος δεν έχει να πληρώσει, ας κάτσει σπίτι του να κάνει οικονομία, που θέλει και βόλτες. Τώρα δηλαδή είναι καλύτερα που οι πλούσιοι περνάνε τζάμπα και επιδεικτικά με τα πολυτελή τους τέθριππα και δεν συνεισφέρουν για το κοινό καλό;
ΘΗΣ. Αφήστε τα αυτά. Δεν ξέρω αν σας είναι τόσο δύσκολο να το κατανοήσετε, αν παριστάνετε τον μ____κα ή αν είστε τελικά, αλλά το πρόβλημα που συζητάμε δεν είναι οι πλούσιοι. Το πρόβλημα το έχουν όλοι οι υπόλοιποι πολίτες που δεν μπορούν να μετακινηθούν. Από τους πλούσιους πρέπει να τα πάρετε χοντρά αλλού, εκεί που τα βγάζουν, όχι στα διόδια.
ΑΡΧ. Πάντως, οι διαχειριστές, νομιμοποιούνταν να ζητούν διόδια, είχαν συμβάσεις υπογεγραμμένες με τον Δήμο, εντάξει παραδέχομαι ότι δεν ήταν κι οι καλύτερες δυνατές, θα μπορούσαμε να τις βελτιώσουμε κάποια στιγμή στο μέλλον. Άλλωστε, στη συνέντευξη τύπου που έδωσαν και οι πέντε (!) παραχωρησιούχοι (Περιφήτης, Σίνης, Σκίρωνας, Κερκύονας, Προκρούστης) όταν έμαθαν ότι πλησίαζες, είχαν δηλώσει ότι είναι διατεθειμένοι να μειώσουν ελαφρά το αντίτιμο και να εκσυγχρονίσουν λίγο τις μεθόδους τους, αρκεί να σε συλλαμβάναμε. Τώρα πες μου, ποιος θα κατασκευάσει τους δρόμους;
ΘΗΣ. Όλες οι συμβάσεις τους ήταν έωλες, το ξέρεις καλά άρχοντα. Ας έφτιαχναν πρώτα τους δρόμους και μετά να ζητούσαν διόδια. Αυτοί ζητούσαν ακριβά διόδια για δρόμους που ίσα ίσα χωράνε να περάσουν δυο μουλάρια αντικριστά ή για δρόμους που δεν έχουν κατασκευάσει καν οι ίδιοι.
ΑΡΧ. Εντάξει, υπάρχουν κάποια προβληματάκια, το ξέρουμε εδώ και κάποια χρόνια, αλλά θα τα λύναμε συν τω χρόνω. Πώς κάνεις έτσι;
ΘΗΣ. Και τι άλλο έμαθα απ' τους ληστές. Είναι λέει μέλη συμμοριών, συγγνώμη, κοινοπραξιών, που λυμαίνονται και άλλες περιοχές της Ελλάδας και τα λεφτά που έπαιρναν απ’ το ένα μέρος τα μοιράζονταν μεταξύ τους για να κατασκευάσουν δρόμους και γεφύρια σε άλλα μέρη μακρινά, στην άλλη άκρη της Ελλάδας.
Συγκεκριμένα, ο Σίνης στον Ισθμό, όταν διαμέλιζε τον προηγούμενο διαβάτη από μένα, του τόνισε σε έντονο ύφος ότι αυτά τα παθαίνει επειδή αρνείται να χρηματοδοτήσει το μεγάλο έργο της ζεύξης του Αχέροντα ποταμού. Όταν ο πολίτης του αντέτεινε ότι το μόνο που ήθελε ήταν να πάει στο σπίτι του, ότι ούτε ήξερε πού πέφτει ο Αχέροντας ούτε ενδιαφερόταν να μάθει, πολύ περισσότερο δε να χρηματοδοτήσει τη ζεύξη του, ο ληστής του είπε χαιρέκακα ότι πολύ γρήγορα θα βρισκόταν στην όχθη του παρέα με τον συνεταίρο του τον Χάροντα. Βέβαια, όταν τα έλεγε αυτά ο Σίνης δεν ήξερε ότι πολύ σύντομα θα πήγαινε κι ο ίδιος να τους συναντήσει και τους δύο: πολίτη και συνεταίρο. Δυστυχώς δεν πρόλαβα να ρωτήσω αν στον Αχέροντα δέχονται e-pass.
ΑΡΧ. Κι άλλος τζαμπατζής, θεέ μου, να δω πως θα πληρώσει τον οβολό για να διασχίσει τον Αχέροντα. Αν πάψουν κι εκεί να πληρώνουν θα έχουμε σοβαρό πρόβλημα γιατί πολύ φοβάμαι ότι η τροπολογία μου δεν έχει ισχύ στον άλλο κόσμο. Τέλος πάντων. Όλες αυτές οι λεπτομέρειες θα διευθετηθούν εν ευθέτω χρόνω. Το έχουμε τονίσει τόσες φορές πια τα τελευταία χρόνια ότι θα επιληφθούμε προσωπικά του θέματος. Γιατί τόση βιασύνη πια;
ΘΗΣ. Είναι και το άλλο, άρχοντα. Στην Κακιά Σκάλα, ο Σκίρωνας πήγε κι έστησε το λημέρι του ανάμεσα στο χωριό και τα χωράφια. Έτσι οι πολίτες είναι αποκλεισμένοι και δεν μπορούν να πάνε στη δουλειά τους. Ένας πολίτης μπροστά μου διαμαρτυρόταν ότι του έπλυνε τα πόδια 20 φορές την τελευταία εβδομάδα κι άλλες τόσες η γυναίκα του και ότι δεν άντεχε άλλο αυτήν την κατάσταση.
ΑΡΧ. Κι ο φίλτατος Σκίρων τι του απάντησε;
ΘΗΣ. Ότι η χελώνα πεινούσε...
ΑΡΧ. Είδες που βιάζεσαι βρε Θησέα! Αν μου το είχες πει νωρίτερα, πριν χμμμ... καταργήσεις τον Σκίρωνα, θα τον είχα συμβουλέψει να αποσυρθεί προσωρινά από τον σταθμό είσπραξης για να ανοίξει ένα μονοπάτι πάνω απ’ το βουνό, ώστε κανείς να μην υποχρεούται πλέον να του πλένει τα πόδια αν δεν το θέλει.
ΘΗΣ. Μα ξέρεις καλά ότι το βουνό είναι πολύ δύσβατο και επικίνδυνο και η παράκαμψη θα είναι τεράστια.
ΑΡΧ. Ώχου, μην τα θέλουμε κι όλα δικά μας ντε. Μην είμαστε κι αχάριστοι. Κι οι λήσταρχοι, ε συγγνώμη, οι μεγαλοεργολάβοι πρέπει να ζήσουν. Αυτούς δεν τους σκέφτεσαι καθόλου; Αν δεν εκμεταλλευθούν τους πολίτες πώς θα επιβιώσουν; Όπως ξέρεις, παλαιότερα εκβίαζαν απευθείας τον Δήμο, με την απειλή θρυλούμενων κακών μαντάτων που θα έφερνε ο φτερωτός Ερμής, και ο Δήμος τους έκανε όλα τα χατίρια. Όταν όμως ο Δήμος ξέμεινε από δουλειές κι από λεφτά, τους άφησε να διαλέξουν το λημέρι τους και να απομυζούν ανενόχλητοι, συγγνώμη, να υπηρετούν ήθελα να πω, τους πολίτες. Βέβαια, με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίσαμε τουλάχιστον την κατασκευή των νέων δρόμων, καθώς και την άψογη και πολιτισμένη εξυπηρέτηση των χρηστών των υπαρχόντων δρόμων.
ΘΗΣ. Για ποια κατασκευή και άψογη εξυπηρέτηση μιλάς;
ΑΡΧ. Να, απ’ ό,τι ξέρω ο Σκίρων, πριν τον καθαρίσεις δηλαδή, δούλευε πυρετωδώς για τη διάνοιξη των σηράγγων στην Κακιά Σκάλα.
ΘΗΣ. Α, γι’ αυτό είχε μάλλον εκείνη την οδοντόβουρτσα δίπλα στη λεκάνη για τα ποδόλουτρα. Τον είδα να ξύνει τον βράχο με την οδοντόβουρτσα όσο περίμενε να φανούν οι επόμενοι διαβάτες. Μ’ αυτόν τον ρυθμό θα του έπαιρνε περίπου 3.000 χρόνια να ολοκληρώσει το έργο. Αλλά τι τον νοιάζει; Μήπως βιαζόταν; Είχε όλο τον χρόνο μπροστά του. Ήταν αθάνατος όπως και οι εταιρείες άλλωστε. Αλίμονο στους πολίτες, γενεές δεκατέσσερις να του πλένουν τα πόδια, φαντάζεστε πόσο γυαλιστερά θα γίνονταν μετά από τόσο πλύσιμο; Τιτάνιο έργο πραγματικά, μάλλον θα έπρεπε να πάρει και το όνομά του στο τέλος. Ή μήπως το πήρε ήδη;
ΑΡΧ. Κι ο Προκρούστης απ’ ό,τι μαθαίνω ολοκλήρωσε τον πρώτο υπερσύγχρονο ΣΕΑ κλπ. (Σταθμό Εξυπηρέτησης Αρμάτων Και Λοιπών Περαστικών) στην έξοδο της Αθήνας, που εκτός των άλλων περιλαμβάνει δίκλινες σουίτες για όλους τους διαβάτες και ΣΠΑ που προσφέρει ειδική περιποίηση άνω και κάτω άκρων, μανικιούρ, πεντικιούρ και τα σχετικά.
ΘΗΣ. Μανικιούρ!!!! Πεντικιούρ!!!! Ξέχασες την προσθετική... ύψους. Έχετε φτάσει τον ευφημισμό σε δυσθεώρητα ύψη. Ο άνθρωπος εξαρθρώνει και κόβει χέρια και πόδια, και αυτό το λέτε περιποίηση άνω και κάτω άκρων;
ΑΡΧ. Κοίταξε Θησέα, ο Προκρούστης είναι ένας νέος και πολλά υποσχόμενος επιχειρηματίας, ο οποίος προχώρησε σε μια πολύ σοβαρή επένδυση, που θα οδηγήσει στην ανάπτυξη της περιοχής και θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας. Γνωρίζω ότι δεν διαθέτει ακόμη την απαιτούμενη εμπειρία και έτσι είναι λογικό να παρουσιάζονται κάποιες παραλείψεις και παράπλευρες απώλειες, οι οποίες ελπίζουμε ότι θα διορθωθούν με τον καιρό. Πάντως θέλω να τονίσω σε όλους τους τόνους ότι επιθυμούμε να προσελκύσουμε περισσότερες επενδύσεις σαν του Προκρούστη στον Δήμο μας και ότι θα αντιμετωπίσουμε σθεναρά όσους στέκονται εμπόδιο σε ανάλογες προσπάθειες, σαν και λόγου σου, με όλα τα μέσα που διαθέτουμε, νομικά, κατασταλτικά, κλπ. γιατί πάνω απ’ όλα είμαστε πατριώτες και θα υπερασπιστούμε μέχρις εσχάτων το δημόσιο συμφέρον και τα συμφέροντα του απλού πολίτη και του κυρίαρχου λαού.
ΘΗΣ. !!!!!!!

Κάπως έτσι αγαπητοί μου θα μπορούσε να έχει διαμειφθεί ο διάλογος ανάμεσα στον ληστοκτόνο (ή δεν πληρώνω, δεν πληρώνω) Θησέα και τον άρχοντα υποδομών και μεταφορών που ΕΡΡΕΠΕ προς τον κυνισμό. Κάποια υπόκωφα ΜΑΓΚΡΗΤΑ ή κάποια ψελλίσματα που ακούστηκαν στην ακρόαση από άλλες παρατάξεις υπέρ της «τάξης» και της «νομιμοφροσύνης» ή περί του κινδύνου απώλειας της φερεγγυότητας των ληστών και συμμοριτών, απέναντι στους Πέρσες δανειστές, είναι ανάξια ακόμη και αναφοράς.



Ηθικό Δίδαγμα

Αγαπητοί μου, ήρθε η ώρα να πετάξουμε τον βράχο που μας φόρτωσαν στην πλάτη, να φορέσουμε τα σανδάλια μας, να σηκώσουμε το πατρογονικό σπαθί και να πάμε να καθαρίσουμε τους δρόμους από τους σύγχρονους ληστές. Θα σας πουν ότι το άνοιγμα των δρόμων είναι δράση αποσπασματική και σπασμωδική και ότι δεν οδηγεί πουθενά, παρά μόνο στην ανομία και εντέλει στην αναρχία. Πέστε τους ότι κι ο Θησέας απ’ τους δρόμους ξεκίνησε, πήρε την εξουσία και αναμόρφωσε την πόλη του. Στην ουσία επανίδρυσε την Αθήνα. Μην υποτιμάτε τους δρόμους. Γιατί, όπως λέει κι ο ποιητής: ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία...

Επιμύθιο

Όνειρα; Μπορεί, αλλά εγώ προσωπικά κάθε φορά που ακούω τον κ. Ρέππα και τον κ. Πάγκαλο να με δουλεύουν κανονικότατα και να με βρίζουν κι από πάνω, νιώθω ότι κάτι πρέπει να κάνω, κάπως πρέπει να αντιδράσω. Κι αυτό το κείμενο είναι ένα μικρό βήμα. Ας συντονίσουμε όλοι μαζί τα βήματά μας, να τραντάξουμε τη γη και να τους κάνουμε να χάσουν τον ύπνο τους.

Γιούριααααααααα!!!!!
Δικός σας,
Αργοναύτης

ΥΓ. Η αλληγορία που μόλις διαβάσατε σφηνώθηκε επίμονα στο μυαλό του γράφοντος κατά το τελευταίο του ταξίδι από την Τρίπολη στην Αθήνα, και η συγγραφή και δημοσιοποίησή της του έγινε επιτακτική ανάγκη -και έμμονη ιδέα-, ως και αιτία δημιουργίας αυτού του blog, καθώς παρακολουθούσε τις ραγδαίες εξελίξεις των τελευταίων ημερών με τη συνέντευξη των εργολάβων, την κατάθεση και την ψήφιση της γνωστής πλέον τροπολογίας και τις διάφορες θλιβερές και εξοργιστικές δηλώσεις του Υπουργού και άλλων ποικιλόχρωμων πτηνών.

Τρίτη 2 Αυγούστου 2011

ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ

Αναδημοσίευση από το http://www.epaggelmatiesoaee.net/Blog/ViewPost.aspx?pageid=0&ItemID=10&mid=1

Γράμμα- ποταμός, ενός πατέρα που οδηγείται στη φυλακή για χρέη στο ΤΕΒΕ!


Προς τον κ. Υπουργό Δικαιοσύνης, διαφάνειας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων

Φέρες 10 Ιουνίου 2010

Κύριε Υπουργέ,
Ονομάζομαι Γιώργος Αποστολόπουλος και ζω, σήμερα, στον Έβρο.

Μέχρι πριν από επτά χρόνια ζούσα στην Κομοτηνή, όπου διατηρούσα και εργαζόμουν σκληρά σ΄αυτή, μια μικρή επιχείρηση παροχής υπηρεσιών ασφαλείας (security) η οποία βούλιαξε το 2003, κάτω από το βάρος μιας άσχημης συγκυρίας προσωπικών λαθών και λανθασμένων επιλογών, μιας άσχημης περιπέτειας με την υγεία μου, ψεύτικων υποσχέσεων εκ μέρους της πολιτείας και νόμων φτιαγμένων έτσι που να μη μ΄αφήσουν ν΄αναπτυχθώ παραπάνω από όσο χρειαζόταν για να μπορώ να πληρώνω τις υποχρεώσεις μου προς το δημόσιο.

Το δημόσιο, που ήθελα δεν ήθελα, το είχα συνεταίρο στην, κατά τα άλλα «ατομική» επιχείρησή μου. Ένας συνεταίρος που μόνο έπαιρνε απ΄το ταμείο, χωρίς ποτέ να δώσει τίποτα, χωρίς ποτέ να δουλέψει δίπλα μου στα ατέλειωτα ξενύχτια των φυλάξεων, χωρίς ποτέ να τρέξει μαζί μου στον ψυχοφάγο αγώνα για την είσπραξη των οφειλόμενων. Δεν επιδοτήθηκα ποτέ, Υπουργέ μου. Ούτε το βοήθημα που δινότανε στους νέους επαγγελματίες πήρα, γιατί, λέει, το επάγγελμά μου δεν ήταν στη λίστα. Όποιος άνοιγε ένα ψιλικατζίδικο για να απασχοληθεί αυτός και η γυναίκα του, το έπαιρνε αυτό το βοήθημα. Εγώ που φύλαξα μια πόλη και τη βιομηχανική της περιοχή δεν πήρα ποτέ τίποτα!

Ήρθατε τότε, οι πολιτικοί, και μου μιλήσατε για ανάπτυξη της Θράκης. Υποσχεθήκατε νόμους που θα φέρνανε επενδύσεις και δουλειά στον τόπο. Και με γελάσατε, κύριε. Δώσατε άπειρα χρήματα σε ψευτοεπενδυτές για να επιχειρήσουν στον τόπο μου. Ήρθανε οι απατεώνες – φίλοι της εκάστοτε κυβέρνησης- και στήσανε εργοστάσια – φαντάσματα για να αναπτύξουνε τάχα την παραμεθόριο περιοχή. Υποσχεθήκανε εκατοντάδες θέσεις εργασίας, συμφωνήσανε μαζί σας να απασχολήσουν ντόπιους άνεργους και στην συνέχεια λειτουργούσανε με έξι – εφτά άτομα προσωπικό κι αυτούς ξένους.

Δεν ελέγξατε ποτέ αν τήρησαν τη συμφωνία οι φίλοι σας. Αντίθετα συνεχίσατε να τους χρηματοδοτείτε. Κι όταν αυτοί τα μάζεψαν κι έφυγαν αφήνοντας πίσω τους κι άλλους άνεργους, εσείς πάλι δεν κάνατε τίποτα. Δώσατε στους ανθρώπους αυτούς χρήματα, που δεν ήταν δικά σας, για να αναπτυχθεί η Θράκη. Κι εκείνοι πήγαν και επένδυσαν τα χρήματα αυτά στις γειτονικές χώρες και βοήθησαν την ανάπτυξή στη Βουλγαρία και τα Σκόπια, αφήνοντας στη Θράκη μόνο χρέη και ακάλυπτες επιταγές, βυθίζοντας μικρομάγαζα σαν το δικό μου. Κάντε μια βόλτα στη ΒΙ.ΠΕ. Κομοτηνής, δείτε τα κουφάρια των ανεκπλήρωτων υποσχέσεων, δικών σας και δικών τους και θα καταλάβετε τι λέω.

Σε μια κίνηση απελπισίας, τότε, πήρα μια στίβα ακάλυπτες επιταγές που με είχανε φορτώσει αυτοί τους οποίους είχατε χρυσοπληρώσει για να με «αναπτύξουν» και πήγα στον Εισαγγελέα της έδρας ζητώντας του βοήθεια. Μου απάντησε πως δεν μπορεί να κάνει τίποτα, επειδή οι οφειλέτες μου ήταν ανώνυμες εταιρείες και πως θα πετούσα τα λεφτά μου αν προσπαθούσα να τους πιέσω να με πληρώσουν. Είχε δίκιο ο άνθρωπος και είναι ο μόνος που μου είπε την αλήθεια. Δεν τον άκουσα. Ξόδεψα εκατομμύρια σε δικηγόρους και κλητήρες, χωρίς ποτέ να πάρω κάτι απ΄τα χρωστούμενα. Σήμερα δεν έχω χρήματα να πληρώσω ένα δικηγόρο να μου παρασταθεί στη δύσκολη στιγμή μου. Το καλύτερο απ΄όλα; Το κράτος – συνεταίρος ήθελε το μερτικό του κι απ΄τα λεφτά που δεν εισπράχτηκαν ποτέ!

Με αδικήσατε Υπουργέ μου της δικαιοσύνης. Δεν φροντίσατε όταν τους δίνατε τα χρήματα, να φτιάξετε και τους κατάλληλους νόμους ώστε με τα χρήματα αυτά να κάνουν πράξεις τις υποσχέσεις. Μου τάξανε ανάπτυξη και μου δώσανε «πέτσινες» επιταγές. Μου τάξατε επιτυχία και μου φέρατε καταστροφή.

Τον καιρό της «δόξας» μου ήμουν απ΄τους αγαπημένους σας. Ένας πετυχημένος ντόπιος επιχειρηματίας, που έδινα δουλειά σε περισσότερο κόσμο απ΄όσο οι Χρυσοεπιχορηγούμενες Α.Ε.- πελάτες μου, πρόεδρος σε τρείς συλλόγους και μέλος του Δ.Σ. άλλων έξι, αγαπητός στην τοπική κοινωνία, απ΄τους πρώτους καλεσμένους στις διάφορες εκδηλώσεις και δεξιώσεις σας. Μέχρι που μου προτείνατε να γίνω δημοτικός σύμβουλος. Πιστεύατε, τότε, πως η παρουσία μου δίπλα σας θα τόνιζε τη λάμψη σας, νομίζατε πως θα μπορούσα να επηρεάσω ψηφοφόρους προς όφελός σας. Εκεί σας γέλασα, μια φορά κι εγώ. Ποτέ δεν είπα σε κανέναν, ούτε στη γυναίκα και τα παιδιά μου, ποιόν να ψηφίσει.

Με χειροκροτούσατε όταν, για χρόνια, με δικά μου έξοδα, επάνδρωνα το πυροφυλάκιο της Νυμφαίας, τη νύχτα, αφού η Πυροσβεστική Υπηρεσία δεν είχε το απαιτούμενο προσωπικό για να το κάνει. Με βραβεύσατε, γιατί ήμουν απ΄τους πρωτεργάτες που έστησαν το παράρτημα της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης στη Ροδόπη Με αποκαλούσατε ραχοκοκαλιά της οικονομίας τότε. Σήμερα, που δεν έχω να πληρώσω φυσικοθεραπευτή για τον διαλυμένο μου αυχένα, δε με θυμάται κανείς σας.
Ήμουν η καλύτερη παρέα, τότε, όπου βρισκόμουν γινόταν γλέντι.

Σήμερα, οι λίγοι φίλοι που μου απομείνανε, τις λίγες φορές που με επισκέπτονται, μου φέρνουν για δώρο τα αντικαταθλιπτικά μου, που ξέρουν πως δεν έχω τη δυνατότητα να αγοράσω. Το σπίτι μου ήταν πάντοτε γεμάτο κόσμο, τότε. Σήμερα ζω σ΄ένα καλύβι στο Δέλτα του Έβρου, ξεχορταριάζοντας αυλές, σκάβοντας μπαξέδες και ξεναγώντας τους επισκέπτες στο βάλτο για να επιβιώσω. Δεν παραπονιέμαι, πληρώνω τα λάθη μου. Πληρώνω όμως και τα δικά σας λάθη κι αυτό είναι αδικία κύριε Υπουργέ της δικαιοσύνης.

Κι εδώ ήρθατε και με βρήκατε κι εδώ με χειροκροτήσατε, γιατί ήμουν , λέει, ο ακρίτας και ο φύλακας των συνόρων. Και πάλι με γελάσατε. Λίγα χρόνια μετά, θελήσατε –στο όνομα κάποιας τάχα πράσινης ανάπτυξης και για λογαριασμό των συμφερόντων που θέλουνε να φτιάξουν bungalows στο Δέλτα- να με διώξετε κι από δω. Από ακρίτας έγινα καταπατητής απ΄τη μια μέρα στην άλλη!
Έτσι πήγε η ζωή μου, αυτή ήταν η επαφή μου με την πολιτεία και τους πολιτικούς της. Όπου ανταμώσαμε με πιάσατε κορόιδο, όποτε με ζυγώσατε ήταν για να με εκμεταλλευτείτε.

Με κοροϊδέψατε για χρόνια όταν οι δάσκαλοί μου στο σχολειό μου μαθαίνανε πως ο Τούρκος είναι ο εχθρός μου, όταν οι αξιωματικοί μου στο στρατό μου μιλάγανε για τη γενοκτονία των Ελλήνων της Μικρασίας ή με κοροϊδέψατε όταν είπατε πρόπερσι πως οι πρόγονοί μου πέθαναν λόγω συνωστισμού; Ποιο απ΄τα δύο είναι αλήθεια και ποιο ψέμα; Η γιαγιά μου πάντως που πέθανε δείχνοντας προς την Αίνο, μίλαγε για σφαγή.

Με κοροϊδέψατε όταν με κάνατε έφεδρο αξιωματικό, γιατί τάχα ήμουν καλύτερους απ΄τους άλλους. Μου πήρε χρόνια για να καταλάβω ότι απλά μου κλέψατε έξι επί πλέον μήνες απ΄τη ζωή μου και πως με θέλατε μόνο για να κάνω το άχαρο κομμάτι της δουλειάς και για να πληρώσω στο τέλος τα υλικά που είχανε χάσει οι επαγγελματίες του στρατού σας. Κανείς δε θα θυμάται σήμερα εκείνο το τρελό παιδί που το ΄87, χωρίς να του το ζητήσει κανείς, πέρασε νύχτα το ποτάμι, με το κουπί, για να δει αν οι Τούρκοι είχαν φέρει άρματα απέναντι. Κανείς, εκτός ίσως από κείνον τον συνταγματάρχη που με κοίταγε με γουρλωμένα μάτια, όταν του ΄λεγα πως στην άλλη όχθη δεν υπάρχει ψυχή.

Μα την έκφραση του προσώπου του, εγώ δε θα την ξεχάσω ποτέ. Ήταν το παράσημό μου εκείνο το βλέμμα. Κι ήταν καλύτερο απ΄οποιοδήποτε παράσημο θα μπορούσε να μου δώσει κάποιος από σας. Με κοροϊδέψατε όταν κάνατε πως δε βλέπατε τα 4 ένσημα που μου κόλλαγε ο εργοδότης μου, ενώ δούλευα 7 μέρες τη βδομάδα, 12 ώρες τη μέρα, για να μη χάσω τη δουλειά, να θρέψω τα παιδιά μου, να τα μεγαλώσω με αξιοπρέπεια, χωρίς να ζητώ ενίσχυση από γονείς και πεθερικά.

Με κοροϊδέψατε όταν μου τάξατε προκοπή κι ένα καλύτερο μέλλον αν έστηνα τη δική μου επιχείρηση και με εξαπατήσατε λέγοντάς μου πως είναι υποχρεωτικό να ασφαλιστώ, για να μου φυλάξετε τα χρήματα που πιθανόν δεν θα μπορούσα να αποταμιεύσω μόνος μου για την περίθαλψη και τα γεράματά μου. Με ξεγελάσατε όταν μου είπατε πως δεν μ΄αφήνετε να διαλέξω μόνος τον ασφαλιστικό μου φορέα, γιατί ο μόνος αξιόπιστος ήταν αυτός που διαλέξατε εσείς για λογαριασμό μου. Κι ύστερα πήρατε τα χρήματα αυτά και τα παίξατε, τα χάσατε στο τζόγο, στο χρηματιστήριο, στα δομημένα ομόλογα. Και συνεχίζετε να με κοροϊδεύετε κυνηγώντας τους απατεώνες με άσφαιρες επιτροπές και εξεταστικές του τύπου: «όσα κόμματα, τόσα πορίσματα», που δε θα στείλουν ποτέ κανένα κλέφτη στη φυλακή και το ξέρουμε όλοι.

Εγώ όμως θα πάω στη φυλακή Υπουργέ μου. Το δικαστήριο εξέδωσε απόφαση εξάμηνης φυλάκισης μου, επειδή δεν πλήρωσα τις εισφορές μου στο ΤΕΒΕ από το 2006 μέχρι το 2009. Μα η επιχείρησή μου βούλιαξε το 2003. Από τότε είμαι ανασφάλιστος. Τι μου προσέφερε όλα αυτά τα χρόνια το ΤΕΒΕ; (μπορεί εσείς να το λέτε ΟΑΕΕ, αλλά ο λαός σας το λέει ΤΕΒΕ, κύριε, και είναι η πιο σφιχτή θηλιά στο λαιμό του κάθε επαγγελματία).

Τι τους χρωστάω; Γιατί να τους πληρώσω; Τι θα μου προσφέρουν; Το ταμείο το βουλιάξατε εσείς, όχι εγώ. Όλοι πια ξέρουν πως ο μεγαλύτερος οφειλέτης προς τα ταμεία, ο χειρότερος κακοπληρωτής είναι το κράτος. Πήγε κάποιος από σας φυλακή για να πάω κι εγώ;

Γιατί να φυλακιστώ; Μήπως εγώ δεν ήθελα να είμαι ασφαλισμένος; Τα λεφτά μου έχασα. Δεν έκλεψα, δεν εξαπάτησα κανέναν. Μαζί με την επένδυσή μου έχασα και τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου. Τόσος κόπος, τόσα όνειρα και τόσο μεράκι πήγαν χαμένα. Έχασα και την αξιοπρέπειά μου. Έγινα «αυτός που φαλίρισε», «αυτός που βάρεσε κανόνι». Επειδή είμαι φτωχός θα με φυλακίσετε; Τι θα κερδίσει το κράτος μ΄εμένα στη φυλακή; Τίποτα, αντίθετα θα επιβαρυνθεί με την διατροφή και την ιατροφαρμακευτική μου περίθαλψη.

Ποιο έγκλημα διέπραξα ώστε να χρειάζομαι σωφρονισμό; Κανένα και το ξέρετε. Ποιος κινδυνεύει από μένα και μου πρέπει εγκλεισμός; Κανείς και το γνωρίζετε. Με κλείνετε μέσα, για να εκβιάσετε εμένα και μέσα από μένα τους δικούς μου ανθρώπους, να σφιχτούν, να βρουν λεφτά, να πληρώσουν για να με βγάλουν. Για να μπορέσετε να συντηρήσετε την απάτη που εσείς λέτε ΟΑΕΕ κι εγώ ΤΕΒΕ, με τους εκατονταπλάσιους απ΄όσους χρειάζεται υπαλλήλους και τις μισές παροχές σε σχέση με τις εισφορές, από οποιαδήποτε ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία. Για να΄χετε κάπου να διορίζετε τους δικούς σας ανθρώπους, να μαζεύετε τους ψήφους.

Όμως όχι κύριε. Τούτη τη φορά δεν πιάνομαι κορόιδο. Ούτε εγώ ούτε οι δικοί μου έχουμε τα χρήματα, αλλά και να τα΄χα δεν τα΄δινα. Χίλιες φορές κρατούμενος, παρά ξανά κορόιδο. Το χρέος προς την πατρίδα μου το΄καμα. Το χρέος προς το κράτος, την πολιτεία σας –που καμιά σχέση δεν έχει με την πατρίδα μου έτσι πως την καταντήσατε- θα το πληρώσω στο κελί. Δεκάρα δε σας δίνω, γιατί δεν την αξίζετε, γιατί δε δουλέψατε για να την δικαιούστε.

Αλλάξατε πολλοί Υπουργοί δικαιοσύνης όλα αυτά τα χρόνια. Κανείς δεν είχε την τιμιότητα να πει: «αυτός ο νόμος που φυλακίζει νοικοκύρηδες γιατί φτωχύνανε, είναι άδικος, τον καταργώ». Μα αυτή η ανοησία πρέπει επιτέλους να σταματήσει. Ξέρετε Υπουργέ μου ότι σήμερα στη χώρα μας χρειάζεται κανείς περισσότερα χρήματα για να κλείσει μια επιχείρηση από όσα για να την ανοίξει; Ξέρετε άραγε πόσες εκατοντάδες χιλιάδων πολιτών είναι επιχειρηματίες μόνο στα χαρτιά και ψάχνουν μεροκάματο για να΄χουνε να φάνε; Επιχειρηματίες φαντάσματα, φορτωμένοι με νεκρές επιχειρήσεις που το μόνο που προσφέρουν πια είναι ποσοστιαίες μονάδες σε κάποιες κάλπικες στατιστικές. Σας βολεύει να λέτε πως είμαστε χώρα αυτοαπασχολούμενων;

Άνθρωποι σαν και μένα, σήμερα, δεν προσφέρουν τίποτα στην κοινωνία. Όχι γιατί δε θέλουν, αλλά γιατί δεν τους αφήνει το πτώμα που κουβαλούν στη ράχη τους. Γιατί δεν απλοποιείτε τα πράματα; Ίσως αν απαλλαγούμε απ΄το νεκρό βάρος να μπορέσουμε να προσφέρουμε κάτι στο σύνολο. Χρεοκοπημένοι είμαστε, όχι πεθαμένοι. Γιατί μας στερείτε το δικαίωμα της δεύτερης προσπάθειας; Εσείς αν δεν εκλεγείτε με την πρώτη, δε θα ξαναβάλετε υποψηφιότητα την επόμενη τετραετία; Αν δεν πάει καλά το εκλογικό σας ποσοστό, θα πάτε στη φυλακή;

Όλα αυτά βέβαια ισχύουν για μας τους μικρούς. Οι άλλοι οι μεγάλοι, οι φίλοι και σπόνσορες, όσες φορές χρεοκοπούν, άλλες τόσες επιδοτούνται. Κι αυτοί που πήραν τις επιδοτήσεις κι έφυγαν συνεχίζουν τη ζωή τους στη βίλλα τους στην Κούβα ή πάνε και ρίχνουν τη θαλαμηγό τους πάνω στις ξέρες του Αιγαίου. Εγώ ο εχθρός της έννομης τάξης πάω στη φυλακή, επειδή δεν είχα να πληρώσω για την ασφάλειά μου, για το γιατρό του παιδιού μου. Δικαιοσύνη Υπουργέ μου!

Αλλάξανε πολλοί λειτουργοί της Δικαιοσύνης όλον αυτόν τον καιρό. Κανείς δεν είχε τα κότσια να πει: «αυτός ο νόμος που κλείνει σπίτια είναι άτιμος. Δεν τον εφαρμόζω». Και πώς να το κάνετε; Κάτι τέτοιοι νόμοι είναι που γεμίζουν τα δικαστήρια με κατηγορούμενους, που δίνουν δουλειά στους συναδέλφους σας δικηγόρους. Κι αυτής της κυρίας με την παλάντζα, που χετε πάνω απ΄τα κεφάλια σας, δεν της βάλατε το πανί για να μη βλέπει ποιόν δικάζει, το βάλατε για να μη βλέπει ο κόσμος πως της τα΄χετε βγάλει τα μάτια από τη ρίζα. Και μάλλον την κουφάνατε κι όλας. Αλλιώς, δεν μπορεί, κάτι θ΄άκουγε απ΄το κλάμα ενός ολόκληρου λαού.

Ερήμην με δικάσανε, Υπουργέ μου. Δεν με ειδοποιήσανε να πάω στο δικαστήριο. Ίσως για να μην ακούσουνε αυτά που σου γράφω σήμερα. Δεν είναι που δε με βρήκανε, ξέρανε που μένω όταν ήταν να μου κοινοποιήσουν την απόφαση. Αυτή είναι η δικαιοσύνη, αυτή η διαφάνεια κι αυτά τα ανθρώπινα δικαιώματα που υπηρετείτε. Με κοροϊδέψατε όταν μου μιλήσατε για αλλαγή, με εξαπατήσατε όταν μου υποσχεθήκατε επανίδρυση του κράτους. Τίποτα δεν αλλάξατε, τίποτα δεν επανιδρύσατε. Ψέματα μου είπατε. Εκτός τόπου και χρόνου είσαστε όλοι σας. Έχετε χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα και το λαό σας.

Μετατρέψατε το κοινοβούλιο σε μια εισπρακτική Α.Ε. που το μόνο που κάνει είναι να ψάχνει τρόπους και να ψηφίζει νόμους για να πάρει όσο γίνεται περισσότερα χρήματα απ΄τον πολίτη. Οι πολίτες σας αποκαλούν κλέφτες εκεί έξω αλλά μάλλον δεν το ακούτε ή αν το ακούτε δεν φαίνεται να σας απασχολεί. Οι πολίτες δε νοιάζονται αν τα χρήματα που πήρατε ήταν μίζα ή προεκλογική χορηγία. Πως θα διαπραγματευτεί μετεκλογικά ο Υπουργός με τον επιχειρηματία που του ΄δωσε χρήματα προεκλογικά για να γίνει Υπουργός; Ίσως στη δικαιοσύνη να περνούν τέτοια τερτίπια και η διαφορετική ονοματοδότηση του «δώρου» να αθωώνει. Η κοινή γνώμη όμως δεν γελιέται πια. Για τον απλό πολίτη τα πράματα είναι απλά: ή πήρες χρήματα ή δεν πήρες.

Ο κόσμος εδώ έξω έχει σχεδόν πειστεί ότι η μεγαλύτερη περιπέτεια της δημοκρατίας στην Ελλάδα δεν ήταν η χούντα αλλά η μεταπολίτευση. Το δίλλημα πλέον δεν είναι αν θα κυβερνήσει το ένα κόμμα ή το άλλο αλλά αν αυτός που θα μας απαλλάξει από σας θα είναι λοχίας, λόγιος ή επιχειρηματίας. Κι αυτό είναι ντροπή για κάθε δημοκράτη και για κάθε Έλληνα. Ξεφτιλίσατε τη δημοκρατία μέσα στο ναό της, το κοινοβούλιο. Ποιος μπορεί να μου εξηγήσει πως γίνεται σ΄ένα κοινοβούλιο που θέλει να λέγεται δημοκρατικό, να υπάρχουν κομματικές γραμμές; Γιατί ο δημοκρατικά εκλεγμένος βουλευτής πρέπει να ψηφίσει ενάντια στη θέληση των ψηφοφόρων του και της περιοχής που τον εξέλεξε για να προασπίσει τα συμφέροντά της και γιατί αν δεν το κάνει ο αρχηγός τον διώχνει από το κόμμα; Δεν αντιπροσωπεύει εμένα εκεί; Για να στηρίζει τον αρχηγό του τον έστειλα;

Είναι δημοκρατικό να διορίζει ο αρχηγός υπουργούς που δεν έχουν εκλεγεί απ΄το λαό; Αν είναι τι τους θέλουμε τους βουλευτές; Μόνο για να τους πληρώνουμε; Ας ψηφίζουμε έναν αρχηγό, να διαλέγει ποιους θέλει για υπουργούς, να κάνει τα κουμάντα του όπως καταλαβαίνει. Βλέπετε; Μόνοι σας απαξιωθήκατε. Εσείς κάνατε τον κόσμο να πιστέψει πως δεν σας χρειαζόμαστε, πως ο βουλευτής το μόνο που κάνει είναι θεατρινίστικα ξεσπάσματα, άσκοποι λόγοι γεμάτοι βερμπαλισμούς και επίδειξη ρητορικής δεινότητας και στο πηλίκον ουδέν!

Γιατί η υπουργός παιδείας στέλνει το παιδί της σ ένα σχολειό (ΙΒ θαρρώ το λένε) από το οποίο δεν μπορεί να μπεί παρά μόνο σε πανεπιστήμια του εξωτερικού; Δεν της κάνουν τα Ελληνικά; Υπουργός παιδείας είναι, ας τα κάνει καλύτερα. Εμένα όταν οι κόρες μου παίρνανε το πτυχίο τους από τα ΙΕΚ καμάρωνα Και συγχρόνως έκλαιγα που δεν είχα τα λεφτά να τις στείλω κάπου ψηλότερα.

Έτσι όπως κλαίω και σήμερα, στη σκέψη πως το 3,5 χρονών παληκαράκι μου (ένα δώρο που μου΄στειλε ο Θεός στα 47 μου, τότε, να γλυκάνει τη δυστυχία μου, να διώξει απ΄το χέρι μου το όπλο που μέρα με τη μέρα ζύγωνα πιο κοντά στο κεφάλι μου, να μου ξαναδώσει δύναμη και θέληση για ζωή) που είναι κολλημένο πάνω μου σα βδέλλα, θα πρέπει να ζήσει μακρυά μου όσο καιρό θα είμαι κρατούμενος. Για μένα, βλέπετε, δεν είναι τίτλος τιμής να μεγαλώνει το παιδί μου χωρίς πατέρα.
Σήμερα θα τις έστελνα κι εγώ έξω γιατί θα θεωρούσα ντροπή να μάθουν τα παιδιά μου γράμματα στο εκπαιδευτικό σύστημα που έδιωξε τη Χαρά Νικοπούλου απ΄το Μεγάλο Δέρειο.

Αυτά κι άλλα πολλά τέτοια κουβεντιάζει ο λαός σας σήμερα, Υπουργέ μου. Αυτά ρωτάει κι απαντήσεις δεν παίρνει. Δεν ήταν αναρχικοί, ούτε αντιεξουσιαστές που φωνάζανε τις προάλλες να καεί η βουλή. Άνθρωποι σαν εμένα ήτανε και σαν το συχωρεμένο τον πατέρα μου. Άνθρωποι που πιθανόν να μην έχουν ξαναπάει σε συλλαλητήριο ποτέ τους. Και το «να καεί» δεν ήταν μίσος ούτε κακία. Η τελευταία, η απελπισμένη λύση είναι. Όταν δεν αποδίδει κανένα άλλο μέσο, βάζεις φωτιά στο χωράφι για να ξεφορτωθείς τα ζιζάνια. Αυτό σας φώναξε ο κόσμος. Μα ούτε κι αυτό τ΄ακούσατε. Τίποτα δεν ακούτε πια.

Αμπαρωμένοι σ΄ένα δικό σας κόσμο, πολύ μακριά απ΄το δικό μου κι ακόμη μακρύτερα απ΄τον πραγματικό, θωρακισμένοι, κυκλωμένοι από σωματοφύλακες μη σας πειράξει κανείς, από μυαλοφύλακες μη τυχόν κι αλλάξει η σκέψη σας, από ψυχοφύλακες, μήπως αγγίξει κανείς την ψυχή σας και ξεφύγει κάποιο ίχνος ανθρωπιάς, από διορισμένους κόλακες που σας γλύφουν λέγοντας πως ότι κάνετε είναι σωστό και φροντίζουν να μη δείτε ποτέ την πραγματικότητα, απόμακροι κι απρόσιτοι, άτολμοι και άβουλοι εκτελεστές των εντολών που σας δίνουν ξένοι, πειθήνια όργανα μιας θολής παγκόσμιας διακυβέρνησης, στην οποία κάποιοι λίγοι από σας θα είναι κάτι λίγο κι υπόλοιποι, μαζί με μας, απολύτως τίποτα.

Τέλειωσε η εποχή σας κύριε. Μόνοι σας την τελειώσατε. Δεν θα΄χει πιά λαοθάλασσες στις συγκεντρώσεις σας. Ούτε οι «βολεμένοι» θα΄ρχονται πια από φόβο μη τους πάρει κι αυτούς η μπάλα. Ήδη άρχισαν να σας «κράζουν» στο δρόμο. Ο λαός ψάχνει να βρει αλλού τη σωτηρία. Δεν πιστεύουμε πως θα δώσουν τη λύση οι ξενόφερτοι σωτήρες, όσα δανεικά κι αν φέρουν, ούτε οι ξενοσπουδαγμένοι μας πολιτικοί που τά ΄μαθαν όλα εκεί έξω, εκτός απ΄το πώς σκέφτεται και αντιδρά ο λαός που ήρθανε να κυβερνήσουν. Ούτε και στους παλιότερους έχουμε εμπιστοσύνη. Επί 36 χρόνια οι ίδιοι άνθρωποι μας πήγαν απ΄το κακό στο χειρότερο, εξαφάνισαν τον όποιο πλούτο παρήγαγε η χώρα. Τι άλλαξε σήμερα και θα μας πάνε στο καλύτερο;

Και ούτε το: «δεν είμαστε όλοι ίδιοι» περνάει πιά. Αν υπάρχουν καλοί και κακοί στο κοινοβούλιο, τότε τα πράματα είναι απλά. Αν οι καλοί είστε περισσότεροι διώξτε τους κακούς. Αν πάλι είναι οι κακοί περισσότεροι ας σηκωθούν να φύγουν οι καλοί, να ξέρουμε τι μας γίνεται. Μα ούτε το ΄να θα γίνει ούτε τ΄άλλο. Η καρέκλα έχει κόλλα, έτσι δεν είναι; Ή μήπως είναι μέλι;
Έτσι είναι και το ξέρω, κύριε. Και, αντίθετα από σας, τις αποφάσεις μου τις έχω πάρει. Την ερχόμενη βδομάδα θα πάω στον κ. εισαγγελέα της Κομοτηνής για να εκτελέσει την ποινή που μου επέβαλε. Με το κεφάλι ψηλά θα πάω, να πληρώσω για τα λάθη μου, το μεγαλύτερο απ΄τα οποία είναι που πίστεψα σε σας και το νόμο σας και σας άφησα να με ξεγελάσετε τόσες φορές.

Κι αφού ξεχρεώσω ότι χρωστώ στην πολιτεία σας, θα περάσω στην απέναντι πλευρά του ποταμιού, να ζητήσω απ΄τους γειτόνους να με αφήσουν να στήσω εκεί το καλύβι μου. Είναι φιλόξενοι άνθρωποι, δε φαντάζομαι να μου αρνηθούν. Από κει και πέρα, όταν η χώρα που ζώ με πληγώνει, θα πονάει λιγότερο γιατί δεν θα είναι η πατρίδα μου. Δεν φεύγω χωρίς να πληρώσω το λογαριασμό, δεν με λένε Χριστοφοράκο και θέλω τα παιδιά μου να συνεχίσουν να φέρουν το όνομά μου με περηφάνια.
Θα φύγω για να ζήσει ο γιός μου μακριά από σας, μη μάθει πως φερθήκατε στον πατέρα του και γίνει αντιεξουσιαστής για να σας χτυπήσει. Γιατί εξουσία εξασκείτε όχι διακυβέρνηση. Γιατί εξουσιάζετε, δεν διοικείτε. Γιατί η εξουσία είναι βία και βία θα φέρει.

Δεν έγραψα για να ζητήσω χάρη, δε σας την κάνω τέτοια χάρη. Δε θέλω κάποιο ρουσφέτι, θέλησα να μιλήσω στον υπουργό της δικαιοσύνης, για τις αδικίες που, χρόνια τώρα, βασανίζουν τον τόπο μου και τους ανθρώπους του. Δεν έγραψα την ιστορία της ζωής μου, την ιστορία του Θρακιώτη μικρομεσαίου της γενιάς μου σας αφηγήθηκα και την ιστορία του πολιτικού της γενιάς σας έτσι όπως την είδαμε εμείς.Θέλησα να μοιραστώ την πίκρα μου με τον Υπουργό, γιατί είμαι σίγουρος πια πως τα βογγητά του λαού δεν φτάνουν στα υπουργεία και αυτό είναι αδικία κύριε Υπουργέ της δικαιοσύνης.

Γιώργος Κ. Αποστολόπουλος