ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΣΤΗ ΔΙΑΣΠΑΣΗ. ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΜΑΣ.

( Με αφορμή το ότι για πρώτη φορά πραγματοποιούνται ξεχωριστές εκδηλώσεις για την επέτειο του «Μπλόκου της Κοκκινιάς»).

Για πρώτη φορά, φέτος πραγματοποιήθηκαν δυο ξεχωριστές εκδηλώσεις για την επέτειο του μπλόκου της Κοκκινιάς.
Στις 17 Αυγούστου 1944, χιλιάδες πατριώτες της Κοκκινιάς (Νίκαια) σκοτώθηκαν, βασανίστηκαν και περίπου 1800 από αυτούς στάλθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης του Ναζιστικού καθεστώτος, ως απάντηση στην αντιστασιακή δράση των Κοκκινιωτών.
Κάθε χρόνο, οι αντιστασιακοί φορείς, σε συνεργασία με τον Δήμο Νίκαιας, διοργανώνουν εκδηλώσεις τιμής για την επέτειο της θυσίας.
Κάθε χρόνο εκτός από φέτος!
Το ΚΚΕ και οι ελεγχόμενες από αυτό αντιστασιακές Οργανώσεις, αποφάσισαν πλέον το διαχωρισμό.
Στις 17 Αυγούστου 2011, ο Δήμος Νίκαιας-Ρέντη, πραγματοποίησε εκδηλώσεις τιμής σε διάφορα σημεία της πόλης, όπου δηλαδή έγιναν εκτελέσεις. Στις εκδηλώσεις αυτές συμμετείχαν όλες οι Δημοτικές Παρατάξεις και εκπρόσωποί τους κατέθεσαν στεφάνια. Όλες εκτός από τη «Λαϊκή Συσπείρωση» του ΚΚΕ.
Το ανοσιούργημα αυτό είναι καινοφανές καθώς ανέκαθεν, οι αντιστασιακοί, το ΚΚΕ και οι Οργανώσεις του, συμμετείχαν στις ΚΟΙΝΕΣ εκδηλώσεις. Όχι μόνο στις περιόδους που Δήμαρχος ήταν του ΚΚΕ, αλλά και κατά την οκταετία που ο Δήμαρχος προερχόταν από το ΠΑΣΟΚ.
Αντίθετα λοιπόν με την παράδοση των κοινών τιμητικών εκδηλώσεων, φέτος η ΠΕΑΕΑ (Πανελλήνια Ένωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης), η «Λαϊκή Συσπέιρωση» και το ΚΚΕ, κάλεσαν σε ξεχωριστή εκδήλωση στις 21 Αυγούστου.
Οι σύγχρονες επιλογές του ΚΚΕ, είναι αυτές της απόλυτης και οριστικής διάσπασης των πολιτών, του λαϊκού κινήματος αντίστασης και αμφισβήτησης, των αγωνιζόμενων συλλογικοτήτων και οργανώσεων. Στις μέρες μας που οι πολίτες αναζητούν διαφυγή από τον αυτοεγκλωβισμό τους στους μηχανισμούς του δικομματισμού, σε μια περίοδο που ο κόσμος κατέκλυσε (και θα ξανακατακλύσει) τις πλατείες διαμαρτυρόμενος για την κλοπή του δημόσιου πλούτου και την επίθεση σε θεσμούς, δικαιώματα και κατακτήσεις, τώρα που οι πολίτες διεκδικούν μια καλύτερη ζωή και ψάχνουν εργαλεία διεξόδου από την κοινωνική, πολιτική και οικονομική κρίση, το ΚΚΕ και οι συνεργάτες του, επιλέγουν τη διάσπαση ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΤΩΠΑ.
Είναι πρόδηλο πως η ηγεσία του ΚΚΕ, αντιμέτωπη με την πίεση που δέχεται από τα μέλη και τους ψηφοφόρους του, για συνεργασία και κοινό μέτωπο με όσους αντιστέκονται στην κρίση και με τα πολιτικά σχήματα που παλεύουν επίσης, αντιμέτωπη με τη δημοσκοπική άνοδο των κομμάτων της Αριστεράς και μπροστά στο ενδεχόμενο να υπάρξει ένα εκλογικό «μέτωπο» του 20 – 25 %, αποτέλεσμα που θα κάνει τον κόσμο να απαιτήσει συνεργασίες, ΠΑΙΡΝΕΙ ΑΠΟ ΤΩΡΑ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΤΗΣ. Προσπαθεί να αποφύγει οποιαδήποτε σχέση με όλους. Προσπαθεί να διαχωρίσει το ΚΚΕ από την κοινωνία, από τους συλλογικούς αγώνες και να «κατοχυρώσει» την ιστορία, την αντίσταση και την επαναστατικότητα ως ιδιοκτησία του.
Στις κρίσιμες ώρες, το ΚΚΕ παραμένει πιστό στην ιστορική του διαδρομή: για μια ακόμα φορά, γκρεμίζει αυτό που χτίζει ή θέλει να χτίσει ο Λαός, υπερασπιζόμενο το τομάρι του. Ξεχνά πως χιλιάδες αγωνιστές, πατριώτες, μέλη ή όχι του ΚΚΕ, σε όλους τους αγώνες του Λαού μας, θυσίασαν το δικό τους τομάρι, στο όνομα των Λαϊκών αγώνων, της συλλογικής ανάτασης, της Ανόρθωσης του Λαού. Για μια ακόμα φορά, θυσιάζει τις συλλογικές νίκες, στο βωμό της κομματικής διάσωσης.
Τα κόμματα όμως υπάρχουν για να υπηρετούν το Λαό και όχι για να υπηρετεί ο Λαός τα κόμματα. Αν δεν το καταλάβατε ακόμα αυτό σύντροφοι του ΚΚΕ, σε τί διαφέρετε από το ΠΑΣΟΚ και τους συνεταίρους του;

Καλούμε όλο το Λαό να γυρίσει την πλάτη σε τέτοιες πρακτικές. Καλούμε τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες που βρίσκονται εγκλωβισμένοι στο ΚΚΕ να πιέσουν για την αλλαγή της γραμμής του. Καλούμε τέλος, όλους τους πολίτες, εργαζόμενους, συνταξιούχους, άνεργους, σπουδαστές, νοικοκυρές, ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών, έλληνες και μετανάστες, νέους και γέρους, γυναίκες και άντρες, να συνεχίσουν να αγωνίζονται ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, για την ανατροπή του συστήματος εκμετάλλευσης, για τη δικαιοσύνη, για την κατάκτηση μιας ανθρώπινης ζωής, για την απόκτηση όσων δικαιούμαστε, γιατί όπως λέει και ένα σύνθημα στον τοίχο:
«Δεν φταίει η ανεργία, δεν φταίνε οι μισθοί, φταίει που τόσα χρόνια μας κλέβουν τη ζωή».


Αθήνα, 21 Αυγούστου 2011
Η Εκτελεστική Επιτροπή των Οικοσοσιαλιστών Ελλάδας