Η ΑΠΕΞΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΟΡΥΚΤΑ ΚΑΥΣΙΜΑ ΘΑ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΟΥ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΥ
Ίσως δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ότι μετά την παγκόσμια οικονομική κρίση του 1929 – 1930, όλοι οι διεθνούς κλίμακας πόλεμοι και γεωστρατηγικοί σχεδιασμοί, έγιναν για τον έλεγχο των ορυκτών καυσίμων.
Από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο οποίος έγινε παγκόσμιος όταν η Γερμανία κινήθηκε για να ελέγξει τα πετρέλαια της Ρωσίας και της Μέσης Ανατολής, μέχρι τις σύγχρονες επεμβάσεις στο Ιράκ, οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι γίνονται για τον έλεγχο των καυσίμων. Πολλές φορές μάλιστα και μεμονωμένες επεμβάσεις (π.χ. βομβαρδισμός Λιβύης το ’85, κατοχή Τυνησίας – Αλγερίας από τους Γάλλους ) ή φαινομενικώς τοπικής σημασίας γεγονότα (απεργία ανθρακωρύχων στη Βρετανία επί Θάτσερ, ανεξαρτητοποίηση κρατιδίων της ΕΣΣΔ γύρω από την Κασπία, εμφύλιοι στην κεντρική Αφρική, πόλεμος Ιράν – Ιράκ) είχαν σαν εφαλτήριό τους τον έλεγχο των ορυκτών πηγών ενέργειας. Ακόμα και οι επεμβάσεις σε Κορέα, Βιετνάμ, Αφγανιστάν, Κούβα, Γιουγκοσλαβία, συνδέονται απόλυτα με την διατήρηση της κυριαρχίας των υπερδυνάμεων, σε περιοχές με ενεργειακό ενδιαφέρον.
ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥΝ ΤΑ ΟΡΥΚΤΑ ΚΑΥΣΙΜΑ, ΕΛΕΓΧΟΥΝ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ
Ο παγκόσμιος ιμπεριαλισμός, είναι πια ξεκάθαρο ότι αντλεί τη δύναμή του και ανανεώνει τα πολιτικό – οικονομικό οπλοστάσιό του, από τον έλεγχο των ορυκτών καυσίμων. Ελέγχοντας τα καύσιμα, ελέγχεις την παγκόσμια οικονομία και τις πολιτικές εξελίξεις. Είναι ο ίδιος λόγος για τον οποίο π.χ. ο πόλεμος των διαμαντιών στην Αφρική, δεν θα μπορούσε να γίνει ποτέ παγκόσμιος. Τα διαμάντια αποτελούν μεν πλούτο, μα κανένας λαός της γης δεν εξαρτάται από αυτά. Είναι αποδεδειγμένο πλέον ότι ο λόγος που συμμετέχει η Ρωσία στην G8, είναι η τεράστια ενεργειακή της δύναμη (αέριο – πετρέλαιο). Ο λόγος που οι ΗΠΑ στηρίζουν προκλητικά το Ισραήλ, είναι ότι το χρειάζονται ως γεωπολιτικό και στρατιωτικό ανάχωμα απέναντι στους πετρελαιοκτήτες Άραβες. Ο λόγος που η CIA προσπαθεί να συντηρεί δικτατορίες, παραστρατιωτικές ομάδες και διάφορα πολιτικά προβλήματα στη Λατινική Αμερική, είναι τα πετρέλαια της περιοχής.
Η ΛΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΗ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΗ
Στην πολιτική, στην παγκόσμια ιστορία των ανθρώπινων κοινωνιών, όχι μόνο δεν υπάρχουν αδιέξοδα, αλλά οι λύσεις είναι συνήθως πολύ απλές. Όχι απλοϊκές. Σύνθετες και απλές ταυτόχρονα.
Αφού ο παγκόσμιος ιμπεριαλισμός ζει και αναπτύσσεται από τον έλεγχο των παγκόσμιων αποθεμάτων ορυκτών καυσίμων και στηρίζεται στην ανάγκη των σύγχρονων κοινωνιών για κατανάλωση της ενέργειας που παράγουν αυτά τα καύσιμα, η μόνη απάντηση στο όπλο αυτό είναι… η απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα.
Όταν ο ενεργειακός σχεδιασμός είναι κεντρικός, υπάρχει η δυνατότητα για έλεγχό του από συγκεκριμένα κέντρα. Τα κέντρα αυτά, όταν κυριαρχήσουν, επιβάλουν τους όρους τους στους υποτελείς του ελέγχου, εξαναγκάζοντάς τους και σε παράλληλες οικονομικοπολιτικές εξαρτήσεις. Στη διεθνή πολιτική σκηνή, οι ενεργειακές συμφωνίες, αποτελούν τη βάση της εξωτερικής πολιτικής. Το είδαμε και στη χώρα μας πρόσφατα που οι ενεργειακές συμφωνίες με τη Ρωσία επεκτάθηκαν και σε συμφωνίες για όπλα, αλλά και σε συνεννόηση για κοινή στάση σε διεθνή θέματα (ΠΓΔΜ – Κόσσοβο - Κύπρος). Ο φόρος υποτέλειας που καταβάλει η Ελλάδα στις ΗΠΑ μέσω των διαρκών εξοπλισμών για τις Ε.Δ., συνδέεται απόλυτα με τον έλεγχο των ενεργειακών οδών από τις ΗΠΑ. Ειδικότερα τις δεκαετίες ’60 – ’70, οι αμερικάνικες Mobil, Texaco, Esso, Chevron, Berec, είχαν τον απόλυτο ενεργειακό έλεγχο της Ελλάδας.
ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΕΧΟΥΝ ΤΩΡΑ ΕΝΑ ΥΠΕΡΟΠΛΟ
Οι συνδικαλιστές και τα κοινωνικά κινήματα σε όλο τον κόσμο, μέχρι σήμερα χρησιμοποιούσαν την εργατική δύναμή τους, μέσω κινητοποιήσεων και οργανωμένων δράσεων. Αποδείχθηκε όμως ότι ο καπιταλισμός έχει και χρησιμοποιεί πολύ ισχυρά όπλα, τα οποία καταφέρνουν μεσομακροπρόθεσμα να υπερνικούν τα εμπόδια. Ακόμα και οι πολύ μεγάλες νίκες των εργαζομένων και των λαών, τελικά «καπελώθηκαν» είτε από ξεπουλημένες ηγεσίες, είτε από τους φανερούς υπηρέτες του καπιταλισμού. Γι’ αυτό και μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει η παγκόσμια επανάσταση και δεν έχει κυριαρχήσει ο διεθνής Σοσιαλισμός.
Η παγκόσμια ενεργειακή κρίση όμως, μαζί με την αδιέξοδη κατάσταση που προκλήθηκε από τις κλιματικές αλλαγές, δίνει στο παγκόσμιο εργατικό κίνημα μια ευκαιρία και μια διέξοδο.
Βασικό εργαλείο πρέπει να γίνει η διεκδίκηση της χρήσης εναλλακτικών / ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Τα φωτοβολταϊκά, οι ανεμογεννήτριες, οι υδατογεννήτριες, οι κυματογεννήτριες κλπ, τα οποία μπορεί να εγκαταστήσει ο καθένας στο σπίτι του, στο μαγαζί του, στους χώρους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, στα Νοσοκομεία, τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, δεν μπορεί να τα ελέγξει κανένας κεντρικός μηχανισμός. Οι ανανεώσιμοι φυσικοί πόροι δεν μπορούν να συγκεντρωθούν, δεν μπορούν να ελεγχθούν, δεν μπορούν να εμποδιστούν. Είναι κτήμα του καθενός ατομικά και των κοινοτήτων συλλογικά. Αν λοιπόν κατορθώσουμε να μειώσουμε στο ελάχιστο την εξάρτησή μας από τα ορυκτά καύσιμα και στηριχθούμε στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, στην ουσία θα αποδυναμώσουμε μια και για πάντα τον διεθνή ιμπεριαλισμό. Γνωρίζουμε πως ο Καπιταλισμός θα βρει καινούρια εργαλεία για να αντεπιτεθεί. Θα δημιουργήσει νέα όπλα. Θα έχει όμως δεχθεί ένα πάρα πολύ ισχυρό πλήγμα.
Επιπλέον, σεβόμαστε και αναγνωρίζουμε τη σπουδαιότητα της εργατικής, ταξικής πάλης. Κάθε εργαλείο που μας προσφέρεται όμως, πρέπει να το χρησιμοποιούμε προς όφελος των αγώνων.
Οι λαοί πρέπει να συνεχίζουν να αγωνίζονται και να αντιστέκονται. Από πλευράς στρατηγικής όμως, καθαρά τεχνικά, η απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα, θα αποδυναμώσει τον ιμπεριαλισμό και θα δώσει χώρο στην πάλη των τάξεων και στις λαϊκές κινητοποιήσεις για να πάρει η εργατική τάξη τη θέση που δικαιούται στην εξουσία, στην αναδιανομή του πλούτου και στην ελεύθερη και ισότιμη πρόσβαση όλων στην υγεία, την ποιοτική διατροφή, την στέγαση, την παιδεία, τα πνευματικά αγαθά, την καλύτερη ζωή ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.