Ανταπόκριση από την Ιστιαία (Βόρεια Εύβοια)
Όσοι νόμιζαν ότι η μόνιμη ξηρασία ήταν κινδυνολογία και φανταστικό σενάριο, τώρα θα πρέπει να αναθεωρήσουν. Τα νέα που μας έρχονται από τη Βόρεια Εύβοια, είναι συγκλονιστικά. Όσοι έχουν περάσει από το Μαντούδι, θα θυμούνται το υπέροχο ποτάμι που περνά έξω από το χωριό και έχει δημιουργήσει ένα υπέροχο οικοσύστημα με τεράστια πλατάνια, ρυάκια, φυσικά καταφύγια για ζώα και πουλιά. Το ποτάμι έχει πλέον στερέψει και σε λίγα μόνο σημεία του υπάρχουν κάποια λιμνάζοντα νερά. Στην επαρχία της Ιστιαίας, πολλές είναι οι πηγές που έχουν πλέον στερέψει οριστικά, ενώ ακόμα και οι γεωτρήσεις μεγάλου βάθους που λειτουργούν ακόμα και από τη δεκαετία του ’60, έχουν πλέον πολύ λίγο νερό. Η οικονομία της περιοχής, στηρίζεται αποκλειστικά στη γεωργία. Σύκα, φιστίκια, ελιές, καρπούζια, ντομάτες αγγούρια, ροδάκινα και άλλες καλλιέργειες στηρίζουν οικονομικά την τοπική κοινωνία. Η ύπαρξη νερού είναι ζωτικής σημασίας για τα χτήματα αλλά και τις κατοικίες, μιας περιοχής που μαστίζεται από ανεργία και πολύ χαμηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, καθώς ο τουρισμός δεν μπορεί να αναπληρώσει ούτε στο ελάχιστο τις απώλειες από τη γεωργία. Ποτέ όμως δεν υπήρξε κεντρικός σχεδιασμός για τη διαχείριση των υδάτων, με αποτέλεσμα να φτάσουμε στην σημερινή κατάσταση. Οι τοπικές αρχές, σχεδιάζουν ακόμα και περικοπές υδροδότησης σε ημερήσια βάση.
Η κατάσταση βέβαια μοιάζει μη αναστρέψιμη, όμως πρέπει να υπάρξει μια ελάχιστη αντίδραση για να προληφθούν τα χειρότερα. Βέβαια ο προσανατολισμός είναι προς το παρόν στον περιορισμό της οικιακής κατανάλωσης. Αυτό όμως είναι προς τη λάθος κατεύθυνση. Οι μεγάλες ποσότητες νερού σε όλη τη χώρα, καταναλώνονται από τις καλλιέργειες. Όπως έχουμε λοιπόν πει και γράψει πάρα πολλές φορές, είναι άμεση και επιτακτική η ανάγκη επανασχεδιασμού του γεωργικού χάρτη της χώρας. Πρέπει να επιλεγούν μη υδροβόρες καλλιέργειες και να αποκλειστούν τα βιοκάυσιμα από την υδροδότηση, μαζί με τα εξαγώγιμα προϊόντα. Πρέπει πρώτα να εξασφαλιστεί η υδροδότηση των αγαθών που καταναλώνουν για τη διατροφή τους οι κάτοικοι της Ελλάδας και μετά να μελετηθεί το τι και πως θα παράγεται για εξαγωγή ή πολυτέλεια (καπνά, βαμβάκι κλπ).