Οικονομικά του ΣΥΡΙΖΑ, η διαφάνεια και ένα case study για τον ΣΥΡΙΖΑ των μελών

"Οικονομικά του ΣΥΡΙΖΑ, η διαφάνεια και ένα case study για τον ΣΥΡΙΖΑ των μελών"
από το http://dosepasa.wordpress.com

Των B. Σωτηροπούλου, Γ. Χατζηχρήστoυ, Γ. Σμυρνή, Α. Tσατσαρούνου, Δ. Οικονομίδη και Γ. Κυριακάκη

Κι ο τελευταίος σύλλογος κάνει αναλυτικό ετήσιο προϋπολογισμό και οικονομικό απολογισμό στα μέλη του, η έγκριση του οποίου αποτελεί προϋπόθεση για τη συνέχιση της λειτουργίας των εκλεγμένων οργάνων. Αυτή η αυτονόητη διαδικασία δεν ισχύει στον σημερινό ΣΥΡΙΖΑ των συνιστωσών.

Αντ’ αυτού η διορισμένη Γραμματεία μέχρι σήμερα δεν έχει κάνει την παραμικρή δημόσια ενημέρωση για τους οικονομικούς πόρους του ΣΥΡΙΖΑ, την κατανομή τους, το σκεπτικό και τα κριτήρια διάθεσης αυτών των πόρων.


Το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων του ΣΥΡΙΖΑ προέρχεται από την κρατική επιχορήγηση η οποία ανέρχεται στο ποσό των 6 εκατ. € το έτος. Το ποσό αυτό προέρχεται από φορολόγηση της ελληνικής κοινωνίας. Κατά συνέπεια ένας πολιτικός οργανισμός που φιλοδοξεί να μην είναι μια απ’ τα ίδια με τα αστικά κόμματα, θα έπρεπε αυτό το ποσό να το επιστρέφει μέσα από τις δράσεις του στην κοινωνία αντί να το χρησιμοποιεί για τη συντήρηση επαγγελματιών της πολιτικής και μίζερων κομματικών γραφείων.

Μέχρι νεοτέρας, ας φανταστούμε πως θα μπορούσαν να διατεθούν οι οικονομικοί πόροι σ’ ένα κοινωνικά χρήσιμο ΣΥΡΙΖΑ μελών. Θα μπορούσαν π.χ. να διατεθούν για τη λειτουργία αυτοδιαχειριζόμενων κοινωνικών στεκιών γειτονιάς. Σε αυτά τα «Στέκια των Κινημάτων», εκτός από συναντήσεις του ΣΥΡΙΖΑ μπορούν να αξιοποιούνται για διαδικασίες συλλογικοτήτων και κινημάτων πόλης, για πολιτιστικές εκδηλώσεις, σαν χώροι δημιουργικής απασχόλησης παιδιών, παροχής υπηρεσιών στήριξης μεταναστών και ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων, υλοποίησης μαθημάτων, χώροι υποστήριξης συνεταιρισμών του κοινωνικού τομέα της οικονομίας, ιντερνέτ καφέ κλπ.

Η διαχείριση των στεκιών μπορεί να γίνεται όχι μόνον από τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά από μια πολύ ευρύτερη ομάδα ανθρώπων που ενδιαφέρονται να μετέχουν ενεργά στη λειτουργία τους. Μπορεί επίσης να συσταθούν συνεταιρισμοί του κοινωνικού τομέα της οικονομίας ειδικά για το σκοπό αυτό, στο βαθμό που η λειτουργία του στεκιού μπορεί να έχει και άλλα έσοδα π.χ. από λειτουργία καφενείου, βιβλιοπωλείου, πώληση προϊόντων οικοτεχνίας κλπ. Για το τι σημαίνει επιχείρηση του κοινωνικού τομέα της οικονομίας μπορείτε να δείτε αναλυτικότερα στο άρθρο και την συζήτηση στο Κράτος, κέρδος, ιεραρχίες και στον αντίποδα, ο κοινωνικός τομέας της οικονομίας του blog. Πρόκειται για επιχειρήσεις που λειτουργούν αμεσοδημοκρατικά (1 άτομο-1 ψήφος), δεν έχουν σκοπό το κέρδος, αλλά το κοινωνικό όφελος, δικτυώνονται σε δομές κοινωνικής αλληλεγγύης. Το νομικό πλαίσιο για τη λειτουργία τους μπρεί να στηριχθεί στον ν.2716/99, αφού βεβαίως πρωτοστατήσει η Αριστερά για την εμπλουτισμό και συμπλήρωσή του για εφαρμογές στον ανεμικό έως ανύπαρκτο σήμερα Κοινωνικό Τομέα της Οικονομίας που εμφανίζεται, έστω και δειλά, στα προγραμματικά κείμενα του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ.

Ας δούμε ένα ενδεικτικό λειτουργικό κόστος στεκιού γειτονιάς :

Μηνιαίο λειτουργικό κόστος κοινωνικού στεκιού γειτονιάς (€)

ενοίκιο-κοινόχρηστα-απόσβεση εξοπλισμού χώρου 200 m2 σε λαϊκή γειτονιά 1.100

υπεύθυνος/η δημιουργικής απασχόληση παιδιών 1.500

δάσκαλος/α ελληνικών για μετανάστες (6ώρες/εβδομάδα) 600

ψυχολόγος -σύμβουλος γονέων- οικογένειας (4 ώρες/εβδομάδα) 400

πολιτιστικές εκδηλώσεις 500

ΣΥΝΟΛΟ 4.100

ετήσιο λειτουργικό κόστος 49.200


Αν λοιπόν διαθέταμε την μισή κρατική επιχορήγηση (3 εκατ. €) σε κοινωνικά στέκια θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε πάνω από 120 τέτοια στέκια κάθε χρόνο, θεωρώντας ότι η κρατική επιχορήγηση θα χρησιμοποιηθεί κυρίως για τις επενδύσεις παγίων τους και ότι μέρος των λειτουργικών τους θα καλύπτονται από έσοδα από την προσφορά μη κερδοσκοπικών τους δραστηριοτήτων! Αν σκεφτούμε την πιθανότητα πολλά από αυτά τα στέκια μετά την αρχική επένδυση, να μπορέσουν να λειτουργήσουν καλύπτοντας το μεγαλύτερο μέρος του λειτουργικού τους κόστους από τα έσοδα ενός κοινωνικού συνεταιρισμού που τα διαχειρίζεται, μπορείτε να φανταστείτε πόσο θα μπορούσε να επεκταθεί αυτή η προσπάθεια.

Μια δεύτερη περίπτωση αξιοποίησης της κρατικής επιχορήγησης είναι η απασχόληση στελεχών πληροφόρησης -τεκμηρίωσης-τεχνικής στήριξης των κινημάτων. Για παράδειγμα, είναι πολύ δύσκολο να δόσεις μια νικηφόρα μάχη για τη διατήρηση ενός χώρου πρασίνου, την αποτροπή μιας αντιπεριβαλλοντικής επένδυσης, εάν δεν έχεις μαζί σου ανθρώπους με πολεοδομικές, περιβαλλοντικές, νομικές γνώσεις. Θα μπορούσαμε λοιπόν να έχουμε μια ομάδα εξειδικευμένων ανθρώπων που να σχεδιάζουν τις νομικές παρεμβάσεις, να κάνουν σεμινάρια στους ανθρώπους που κινούνται στα κινήματα πολύς. Η κάλυψη του κόστους των αιτήσεων ακύρωσης στο Σ.τ.Ε είναι επίσης μια πολύ σημαντική ανάγκη. Το ίδιο ισχύει και για άλλα θεματικά πεδία. Π.χ. θα μπορούσε κάποιο επαγγελματικό στέλεχος να απασχολείται κάνοντας μαθήματα εργατικής νομοθεσίας, οικονομικών κλπ στα συνδικάτα (στη γέννηση του εργατικού κινήματος τα συνδικάτα έπαιζαν μορφωτικό ρόλο).

Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι για ετήσιο εισόδημα ενός «στελέχους υποστήριξης» 25.000 €, με το 1/6 της κρατικής επιχορήγησης θα μπορούσαμε να έχουμε 40 στελέχη σε όλη την Ελλάδα. Το κόστος μιας αγωγής ακύρωσης ανέρχεται σε 2.000. Με το 1/30 της κρατικής επιχορήγησης μπορούμε να στηρίξουμε 100 προσφυγές ετησίως για κεραίες κινητής τηλεφωνίας, αυθαιρεσίες, και ότι άλλο τραβάει η ψυχή μας!!

Μια τρίτη περίπτωση αξιοποίησης της κρατικής επιχορήγησης θα μπορούσε να είναι η δημιουργία του προπλάσματος ενός ψηφιακού δασολογίου και όχι μόνον, όπου θα αποτυπώνονται οι χάρτες με τις αεροφωτογραφίες του 1950 που αποτελούν σημείο αναφοράς στους χαρακτηρισμούς των δασών. Το σύστημα αυτό σε σύνδεση αρχικά με τα Google maps και με την συνεχή ενημέρωση ενός Γεωγραφικού Πληροφοριακού Συστήματος με λήψεις από δορυφορικές φωτογραφίες, θα μπορούσε να λειτουργήσει σαν ένα διαρκές παρατηρητήριο αυθαιρεσιών σε δάση και ακτές. Το ενδεικτικό κόστος αρχικής επένδυσης για κάτι τέτοιο βρίσκεται στην περιοχή των 350.000€ ενώ το ενδεικτικό ετήσιο κόστος τεχνικής υποστήριξης – λειτουργίας από 3-4 άτομα στα 100.000 €.

Το πολύ σημαντικό στοιχείο που προκύπτει από την αξιοποίηση αυτής της νέας αμεσοδημοκρατικής μορφής οικονομικής οργάνωσης και δραστηριότητας είναι ότι εκπαιδεύει τα μέλη και τα στελέχη της Αριστεράς αλλά και την κοινωνία ευρύτερα σε μια άλλη κουλτούρα. Μια κουλτούρα τελείως διαφορετική από αυτή που έχουν επιβάλει τα μοντέλα οργάνωσης και λήψης αποφάσεων της κρατικής ή ιδιωτικής οικονομίας. Οι αλλαγές αυτές στην “κουλτούρα επιχειρείν”, αν και από μόνη της δεν είναι αρκετή για την ανατροπή του καπιταλισμού, μπορεί να αποτελέσει ουσιαστική βοήθεια ως αναγκαία και ικανή συνθήκη στο να διαμορφωθούν και οι περιβόητες καθυστερημένες «υποκειμενικές συνθήκες».

Με βάση τα παραπάνω στοιχεία μπορείτε να κάνετε τη δική σας φανταστική περιήγηση στις δυνατότητες ενός ΣΥΡΙΖΑ μελών. Μετά μπορείτε να προσγειωθείτε στην πραγματικότητα διαβάζοντας τον παρακάτω πίνακα κατανομής της κρατικής επιχορήγησης που υπέγραψαν άπασες οι συνιστώσες στη Γραμματεία.

ΚΡΑΤΙΚΗ ΕΠΙΧΟΡΗΓΗΣΗ
€

ΣΥΝΟΛΟ
6.000.000

ΣΥΝ 72,0%
4.312.800

ΚΟΕ 5,00%
299.500

ΑΚΟΑ 5,00%
299.500

ΔΗΚKΙ 5,00%
299.500

ΔΕΑ 3,50%
209.650

ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ 2,50%
149.750

ΚΕΔΑ 2,50%
149.750

ΚΟΚΚΙΝΟ 1,50%
89.850

ΡΟΖΑ 1,50%
89.850

ΞΕΚΙΝΗΜΑ 1,50%
89.850

ΟΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ
10.000